Η Γραφή​—Είναι ένα «Βιβλίο του Λευκού Ανθρώπου»;

Γιατί πολλοί νομίζουν ότι Γραφή είναι ένα «βιβλίο του λευκού ανθρώπου»; Τίνος βιβλίο είναι; Για ποιόν είναι;

«ΜΙΑ θρησκεία που ωργανώθη και υποστηρίζεται από τους διαβόλους προς τον σκοπό να κάμη δούλους τους μαύρους του ανθρωπίνου γένους.» Αυτή είναι η περιγραφή της Χριστιανοσύνης, που εδόθη από τον αρχηγό μιας στρατιωτικής εγχρώμου οργανώσεως. Η Γραφή; Αυτήν την ωνόμασε «δηλητηριώδες βιβλίο».

Ενώ πολλοί στην επικράτεια του «Χριστιανικού κόσμου» μπορούν να θεωρούν αυτόν τον χαρακτηρισμό ως μια άποψι εξαιρετικά υπερβολική, εν τούτοις παραμένει το σκληρό γεγονός ότι ένας μεγάλος αριθμός εγχρώμων λαών σε όλη την Αφρική και την Ασία, καθώς και οι έγχρωμοι άνθρωποι στα άλλα μέρη του κόσμου έχουν την ίδια γνώμη. Θεωρούν τη Χριστιανοσύνη ως μια «θρησκεία του λευκού ανθρώπου» και τη Γραφή ως ένα «βιβλίο του λευκού ανθρώπου».

Μερικοί θα ήθελαν γρήγορα ν’ απορρίψουν αυτά τα συμπεράσματα των εγχρώμων ανθρώπων ως προκαταλήψεις και χωρίς καμμιά βάσι. Αλλ’ άρα γε είναι χωρίς βάσι αυτού του είδους οι απόψεις; Γιατί πολλοί από τους εγχρώμους ανθρώπους του κόσμου έχουν φθάσει σ’ ένα τέτοιο συμπέρασμα; Και, πράγμα που είναι ζωτικά σπουδαίο, είναι αλήθεια ότι η Γραφή, και επομένως η Χριστιανοσύνη, είναι κυρίως για τον λευκό άνθρωπο;

ΒΑΣΙΣ ΤΩΝ ΚΑΚΩΝ ΑΙΣΘΗΜΑΤΩΝ

Για να εκτιμήσωμε επαρκώς τα αισθήματα των εγχρώμων ανθρώπων, που έχουν αυτές τις αντιλήψεις, πρέπει να κάμωμε καθώς είπε κάποιος: «Να περπατήσετε πρώτα με τα ιδικά μου παπούτσια.» Αν οι λευκοί έθεταν τον εαυτό τους στη θέσι αυτών των εγχρώμων, δεν θα ήταν πολύ δύσκολο να καταλάβουν γιατί πολλοί απ’ αυτούς κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η Γραφή είναι ένα «βιβλίο του λευκού ανθρώπου» και ότι η Χριστιανοσύνη που διδάσκει είναι κυρίως για τον λευκό άνθρωπο.

Επί δεκαετίες, σε μερικές περιπτώσεις εκατονταετίες, πολλοί από τους εγχρώμους λαούς της Ασίας και της Αφρικής ήσαν κάτω από την κυριαρχία των αποικιακών δυνάμεων, συνήθως Ευρωπαϊκών. Αυτές οι αποικιακές δυνάμεις αποτελούσαν την καρδιά του «Χριστιανικού κόσμου», διότι εκαλούντο όλες αυτές Χριστιανικά Έθνη, και λευκοί. Εκείνοι, που ήσαν κάτω από την κυριαρχία αυτών, ενόμιζαν, φυσικά, ότι αυτά τα έθνη του «Χριστιανικού κόσμου» αντεπροσώπευαν τη Χριστιανοσύνη, επειδή επίστευαν ότι «Χριστιανικός κόσμος» και Χριστιανοσύνη είναι ένα και το αυτό πράγμα.

Σε πολλές περιπτώσεις αυτή η αποικιακή κυβέρνησις ήταν καταπιεστική. Κρατούσε τους υπηκόους λαούς σε άγνοια μέσω πτωχής εκπαιδεύσεως. Οι εντόπιοι υπέφεραν οικονομικώς για να επωφεληθούν οι δυνάμεις που κυβερνούσαν. Οι κοινωνικές συνθήκες των εγχρώμων λαών ήσαν πολύ κατώτερες από το επίπεδο του αποικιακού «Χριστιανικού» έθνους που ασκούσε την εξουσία. Σε μερικές περιπτώσεις οι έγχρωμοι άνδρες, γυναίκες και παιδιά επιάνοντο ως ζώα κι επωλούντο ως δούλοι σε άλλα «Χριστιανικά» έθνη.

Ακόμη και εκεί όπου αυτή η αποικιακή εξουσία είχε τα καλά της χαρακτηριστικά, οι έγχρωμοι υπήκοοι ένοιωθαν πληγωμένη την υπερηφάνειά των λόγω του ότι ευρίσκοντο κάτω από την εξουσία και την κυριαρχία ξένων δυνάμεων εναντίον της θελήσεώς των. Επίσης, η στάσις της υπεροχής που συχνά εξεδηλώνετο από τις λευκές δυνάμεις έκαναν τους εγχρώμους ανθρώπους συνεχώς να αισθάνωνται ως πολίται δευτέρας τάξεως, συχνά μέσα στη δική τους χώρα.

Επιπρόσθετα σ’ αυτά υπήρχε η έκφρασις μερικών ότι οι έγχρωμοι είναι «μια κατώτερη φυλή». Ένας νεαρός έγχρωμος το έμαθε αυτό, όταν παρετήρησε ένα μεγάλο διάγραμμα ζωγραφισμένο επάνω στον τοίχο ενός μουσείου, με μια γραμμένη επικεφαλίδα που τον επληροφορούσε ότι ήταν μια εξήγησις των φυλών του ανθρωπίνου γένους. Ο χάρτης είχε ζωγραφισθή έτσι ώστε να δείχνη τον έγχρωμο «κλάδο» με κάποιον τρόπο ανεπαίσθητα μόνον ανώτερον από τους πιθήκους και κατώτερον από το είδος που ήταν στην κορυφή του δένδρου, το οποίον είδος είχε ένα αξιοσημείωτο λευκό χρώμα.

Επί χρόνια οικοδομήθηκε η μνησικακία. Ένα άτομο έγχρωμο, που παρευρίσκετο στην ομάδα που σπούδαζαν τις φυλετικές σχέσεις στις Ηνωμένες Πολιτείες, είπε: «Επί γενεές μας εξεπαίδευαν και μας συνεβούλευαν οι πρόγονοί μας να αποκρύπτωμε τις μνησικακίες μας και τα μίση μας​—διότι θα ήταν άσκοπο να κάμωμε αλλιώς. Αλλά στα τελευταία δύο χρόνια το μίσος αυτό έγινε εκρηκτικό και εκδηλώνεται με πολλούς διαφορετικούς τρόπους.» Όταν ένας λευκός φοιτητής ισχυρίσθηκε ότι πολλοί λευκοί στις νότιες Ηνωμένες Πολιτείες προηγουμένως εθεωρούσαν τους Νέγρους δούλους με πατρική και φιλική άποψι, μια νέα έγχρωμη κοπέλλα απήντησε: «Ναι, πάντοτε μας θεωρούσαν σαν σκυλάκια και δεν μπορούν να καταλάβουν γιατί αρνούμεθα να είμεθα σκυλάκια.» (Τάιμς της Νέας Υόρκης, 10 Φεβρουαρίου 1964, σελ. 16) Το αίσθημα αυτό έγινε έντονο σε άλλες χώρες, όπου οι λευκές αποικιακές δυνάμεις είχαν κυριαρχήσει επάνω στην έγχρωμη πλειονότητα για μια μακρά περίοδο χρόνου.

Επειδή πολλοί έγχρωμοι, δίκαια ή άδικα, αισθάνονται ότι η μεγαλυτέρα έλλειψις εκπαιδεύσεώς των, η άνιση κοινωνική κατάστασίς των, το χαμηλότερο επίπεδο της ζωής και ο εξευτελισμός των προέρχονται από τους λευκούς αποικιακούς κυριάρχους των, για τούτο η δυσαρέσκειά των απλώνεται για να περιλάβη όλα που οι δυνάμεις εκείνες υπερασπίζουν. Το αποτέλεσμα είναι ότι η θρησκεία των αποικιακών δυνάμεων κατήντησε ύποπτη.

Τα έθνη του «Χριστιανικού κόσμου» ισχυρίζονται ότι είναι Χριστιανικά, συλλογίζονται οι έγχρωμοι, και εν τούτοις συχνά καταπιέζουν και εξευτελίζουν τους εγχρώμους λαούς. Οι ιερείς και οι ιεραπόστολοί των εξαποστέλλονται για να μεταστρέψουν τον εντόπιο πληθυσμό στο είδος θρησκείας του «Χριστιανικού κόσμου». Αλλ’ από εκείνα, που πολλοί έγχρωμοι βλέπουν να γίνωνται εν τω ονόματι της Χριστιανοσύνης, σκέπτονται ότι η Χριστιανοσύνη δεν είναι γι’ αυτούς. Δεν τους εξυψώνει στο ίσο επίπεδο ούτε τους κάνει δεκτούς από τους λευκούς κυρίους των. Είναι, λοιπόν, λογικό γι’ αυτούς να συμπεράνουν ότι η θρησκεία του λευκού ανθρώπου είναι μόνον ένα όργανον για να ειρηνεύση τον εντόπιο πληθυσμό έτσι ώστε να μπορή να συνεχίση η υποδούλωσίς των. Ο «Χριστιανικός κόσμος» και η Χριστιανοσύνη, υποτίθεται, λοιπόν, ότι είναι οι αιχμές των λογχών για την αποικιοκρατία. Το επόμενο συμπέρασμα που έβγαλαν είναι ότι το βιβλίο, που ο «Χριστιανικός κόσμος» χρησιμοποιεί, πρέπει, επίσης, να είναι ένα βιβλίο των λευκών, ένα άλλο όργανο για να χρησιμοποιήται εναντίον των εγχρώμων λαών.

Δεν λέγομε ότι οι ισχυρισμοί περί καταπιέσεως είναι όλοι ορθοί ή ότι όλοι είναι εσφαλμένοι. Ούτε αγνοούμε το γεγονός ότι έγιναν πολλά καλά από πολλούς λευκούς, που ήσαν επί κεφαλής των αποικιακών διοικήσεων. Αλλ’ η θλιβερή αλήθεια παραμένει ότι συνέβησαν αρκετά σφάλματα για ν’ αναπτυχθή το αίσθημα της μνησικακίας.

Η ΣΤΑΣΙΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗ ΓΡΑΦΗ ΕΙΝΑΙ ΟΡΘΗ;

Οποιοσδήποτε, που μελετά την κατάστασι αμερόληπτα, μπορεί να δη γιατί πολλοί έγχρωμοι διατρέφουν τέτοια αισθήματα και γιατί έφθασαν να θεωρούν τη Χριστιανοσύνη ως θρησκεία του λευκού ανθρώπου και τη Γραφή ως ένα βιβλίο του λευκού ανθρώπου. Αλλά το ζήτημα μένει: Αληθεύει άρα γε ότι η Χριστιανοσύνη και η Γραφή είναι ελαττωματικά και κυρίως είναι για τον λευκόν άνθρωπο;

Η Γραφή η ίδια μας αντιμετωπίζει μ’ ένα χτυπητό γεγονός, γενικό για όλους τους ανθρώπους, λευκούς ή εγχρώμους, που θα έκαναν καλά να το εκτιμήσουν. Πειστικά εφιστά την προσοχή μας στο ότι η Χριστιανοσύνη της Γραφής θετικά δεν είναι η Χριστιανοσύνη που ασκείται από τα έθνη του «Χριστιανικού κόσμου»!

Η Γραφή δείχνει ότι εκείνο που ο «Χριστιανικός κόσμος» ασκεί είναι η αποστατημένη θρησκεία. Είναι η θρησκεία, που πήρε το όνομα της Χριστιανοσύνης, αλλά δεν την ασκεί αυτήν με καμμιά αληθινή σημασία της λέξεως. Είναι μια θρησκεία τόσο αποξενωμένη από τη Χριστιανική Γραφή, ώστε να εφαρμόζωνται τα λόγια του Ιησού Χριστού, που λέγει: «Υποκριταί, καλώς προεφήτευσε περί υμών ο Ησαΐας, λέγων, “Ο λαός ούτος με πλησιάζει με το στόμα αυτών, και με τα χείλη με τιμά· η δε καρδία αυτών, μακράν απέχει απ’ εμού· εις μάτην δε με σέβονται, διδάσκοντες διδασκαλίας, εντάλματα ανθρώπων”.»​—Ματθ. 15:7-9.

Τα λόγια αυτά είναι πολύ σαφή. Όσοι ισχυρίζονται ότι είναι Χριστιανοί και, εν τούτοις, δεν ζουν σύμφωνα με τους κανόνας της Χριστιανοσύνης, καθώς βρίσκονται στη Γραφή, δεν είναι Χριστιανοί πραγματικά. Οι θρησκείες του «Χριστιανικού κόσμου» δεν είναι Χριστιανικές. Έφυγαν μακριά από τη Χριστιανοσύνη, που βρίσκεται μέσα στη Γραφή. Οι ρίζες των θρησκειών αυτών βρίσκονται στις διεστραμμένες διδασκαλίες και τις συνήθειες που βρίσκονται στην αρχαία Βαβυλώνα, που χρονολογείται αιώνες πρωτύτερα από την εποχή του Χριστού.

Επομένως, όσοι αισθάνονται αντιπάθεια προς τον «Χριστιανικό κόσμο» και αφήνουν τη μνησικακία αυτή να πέφτη επάνω στη Γραφή και την αληθινή Χριστιανοσύνη, πρέπει να ξέρουν ότι η Γραφή και η αληθινή Χριστιανοσύνη δεν υποστηρίζουν όσα ο «Χριστιανικός κόσμος» έχει κάμει. Η Γραφή σαφώς καταδικάζει τους πολέμους των, τα μίση τους, την ανηθικότητά τους, τις θρησκευτικές των εχθρότητες και υποκρισία, τη στάσι των ως υπερτέρων, τους εξευτελισμούς που κάνουν σε άλλους λαούς. Αλλά να ξέρετε πολύ καλά αυτό: Η Αγία Γραφή καταδικάζει τα ίδια πράγματα όταν γίνωνται από ανθρώπους οποιουδήποτε χρώματος!

Η ΓΡΑΦΗ​—ΓΙΑ ΠΟΙΟΥΣ;

Αυτό οδηγεί την προσοχή μας σ’ ένα θεμελιώδες γεγονός σχετικά με τη Γραφή: Δεν είναι ένα «βιβλίο του λευκού ανθρώπου» μόνο, ούτε και είναι ένα «βιβλίο του εγχρώμου ανθρώπου» μόνο. Είναι για τους λαούς όλων των χρωμάτων του δέρματος. Δεν εγράφη από Ευρωπαίους, αλλ’ από Ασιάτας, από Ανατολίτας. Εν τούτοις, δεν επρόκειτο να παραμένη ατομικό κτήμα των Ανατολιτών· ένας ευσεβής άνθρωπος, του οποίου τα λόγια διατηρούνται στη Γραφή, είπε: «Επ’ αληθείας γνωρίζω, ότι δεν είναι προσωπολήπτης ο Θεός· αλλ’ εν παντί έθνει όστις φοβείται αυτόν, και εργάζεται δικαιοσύνην, είναι δεκτός εις αυτόν.»​—Πράξ. 10:34, 35.

Ο Θεός είναι Θεός αγάπης. Δεν εδημιούργησε τον άνθρωπον και έπειτα να ευνοή τον ένα περισσότερο από τον άλλον λόγω του χρώματος του δέρματός του. Όλοι έχουν τον ίδιο πρόγονο, αν στρέψωμε το βλέμμα μας αρκετά προς τα πίσω. Καθώς οι Πράξεις λέγουν 17:26: «[Ο Θεός] έκαμεν εξ ενός αίματος παν έθνος ανθρώπων, δια να κατοικώσιν εφ’ όλου του προσώπου της γης.» Όλοι οι άνθρωποι κατάγονται από το πρώτο ανθρώπινο ζεύγος. Η Γένεσις 3:20 λέγει: «Και εκάλεσεν ο Αδάμ το όνομα της γυναικός αυτού, Εύαν· διότι αυτή ήτο μήτηρ πάντων των ζώντων.»

Όχι, οι έγχρωμες φυλές δεν είναι υπό «κατάραν» καθώς ισχυρίζονται μερικοί. Ο ισχυρισμός αυτός είναι μια διαστροφή της αφηγήσεως της Γενέσεως 9:25, όπου μια κατάρα απηγγέλθη επάνω στον Χαναάν λίγο ύστερ’ από τον κατακλυσμό της εποχής του Νώε. Αλλ’ οι απόγονοι του Χαναάν δεν ήσαν οι έγχρωμοι λαοί της Αφρικής. Οι απόγονοι του Χαναάν ήσαν λευκοί. Επομένως, αν πρέπει να υποστηριχθή το επιχείρημα, τότε ήταν μια «λευκή φυλή» εκείνη που ήταν υπό κατάραν! Αλλ’ αυτό δεν συμβαίνει, διότι η Γραφή σαφώς δείχνει ότι κανείς από τους λαούς δεν βρίσκεται κάτω από μια ειδική κατάρα σχετικά με το χρώμα του δέρματός των.

Δεν θα ήταν καλό για κανένα να υπερηφανεύεται για τους προγόνους του. Όλοι μας έχομε τα ίχνη μας από τον πρώτο άνθρωπο, τον Αδάμ. Αυτός εστασίασε εναντίον του Θεού. Τι υπάρχει για να κομπάζη κανείς γι’ αυτό; Η πορεία της ενεργείας του έφερε μεγάλες δυσκολίες σ’ όλους τους απογόνους του, σ’ όλη την ανθρώπινη οικογένεια. «Δι’ ενός ανθρώπου η αμαρτία εισήλθεν εις τον κόσμον, και δια της αμαρτίας ο θάνατος, και ούτω διήλθεν ο θάνατος εις πάντας ανθρώπους.» (Ρωμ. 5:12) Για την αιτία αυτή όλοι έχουν την ανάγκη της απολυτρώσεως, που επρομήθευσε ο Ιησούς Χριστός. Αυτός έδωσε τη ζωή του, όπως όσοι λατρεύουν τον Ιεχωβά Θεό από όλα τα έθνη μπορέσουν ν’ αποκτήσουν αιώνια ζωή στο νέο σύστημα πραγμάτων του Θεού. Καθώς η Γραφή το διατυπώνει: «Διότι καθώς δια της παρακοής του ενός ανθρώπου [του Αδάμ] οι πολλοί κατεστάθησαν αμαρτωλοί, ούτω και δια της υπακοής του ενός [του Ιησού Χριστού] οι πολλοί θέλουσι κατασταθή δίκαιοι.»​—Ρωμ. 5:19.

Ότι ο Θεός ευλογεί εκείνους που ταπεινά τον υπηρετούν, άσχετα με το χρώμα του δέρματος, η Γραφή το κάνει σαφές: «Επειδή δεν είναι διαφορά Ιουδαίου τε και Έλληνος· διότι ο αυτός Κύριος είναι πάντων, πλούσιος προς πάντας τους επικαλούμενους αυτόν.» (Ρωμ. 10:12) Καθώς ο Θεός είπε σ’ έναν πιστόν άνθρωπο της Ανατολής της αρχαίας εποχής: «Εν τω σπέρματί σου θέλουσιν ευλογηθή πάντα τα έθνη της γης· διότι υπήκουσας εις την φωνήν μου.» (Γέν. 22:18) Αργότερα οι συγγραφείς της Βίβλου το εβεβαίωσαν προσθέτοντας: «[Ο Θεός] θέλει να σωθώσι πάντες οι άνθρωποι, και να έλθωσιν εις επίγνωσιν της αληθείας.» «Μετά ταύτα είδον, και ιδού όχλος πολύς, τον οποίον ουδείς ηδύνατο να αριθμήση, εκ παντός έθνους και φυλών και λαών και γλωσσών, οιτίνες ίσταντο ενώπιον του θρόνου και ενώπιον του Αρνίου, . . . κράζοντες μετά φωνής μεγάλης, έλεγον, Η σωτηρία είναι του Θεού ημών του καθήμενου επί του θρόνου, και του Αρνίου.» Ναι, οι ευλογίες του Θεού στη νέα του τάξι θα εκταθούν σ’ όλη τη γη και θα περιλαμβάνουν ανθρώπους, που υπήρξαν πιστοί σ’ αυτόν άσχετα με την εθνική τους καταγωγή ή το χρώμα του δέρματός των.​—1 Τιμ. 2:4· Αποκάλ. 7:9, 10.

Η ΓΡΑΦΗ ΘΑ ΔΙΑΜΕΝΗ

Η Γραφή θα διαμένη. Πώς μπορούμε να είμεθα τόσο βέβαιοι; Διότι ο συγγραφεύς της είναι ο ίδιος ο Παντοδύναμος Θεός. «Όλη η Γραφή είναι Θεόπνευστος.» (2 Τιμ. 3:16) Πόσον καιρό θα διαμένη; «Ο χόρτος εξηράνθη, το άνθος εμαράνθη· ο λόγος όμως του Θεού ημών μένει εις τον αιώνα.» (Ησ. 40:8) Όλη η εναντίωσις, η προκατάληψις και η κακή πληροφορία που υψώθηκαν εναντίον του λόγου του Θεού δεν θα υπερισχύσουν, διότι αυτός είναι ο συγγραφεύς και ο διατηρητής του. Το γεγονός ότι διέμεινε χιλιάδες χρόνια, παρά τις επανειλημμένες, τις μαινόμενες απόπειρες για να την καταστρέψουν, αυτό είναι μια εύγλωττη βεβαιότης ότι ο Θεός διεφύλαξε τον λόγο του εις το παρελθόν και θα κάμη το ίδιο και στο μέλλον.

Μη παρασύρεσθε από την προπαγάνδα που εκσφενδονίζουν εναντίον της Γραφής. Προέρχεται από τον Σατανά τον Διάβολον και τους δαίμονάς του. Είναι εκείνος «ο καλούμενος Διάβολος, και ο Σατανάς, ο πλανών την οικουμένην όλην.» (Αποκάλ. 12:9) Θέλει να δυσφημήση τη Γραφή για να απομακρύνη τους ανθρώπους από τον Θεό. Το κάνει μέσω των αθέων στοιχείων, όπως δείχνει αυτό το άρθρο που εδημοσιεύθη στους Τάιμς της Νέας Υόρκης, 2ας Ιουνίου 1963: «Το κύριο όργανο του Κινεζικού Κομμουνιστικού Κόμματος, Ζένμιν Ζιχ Πάο του Πεκίνου, εδημοσίευσε ένα μεγάλο κύριο άρθρο στις 9 Μαΐου καταδικάζοντας τη Γραφή και τη Χριστιανοσύνη ως όργανα που εχρησιμοποιήθηκαν από την ‘τάξι των εκμεταλλευτών’ για να υπονομεύσουν τον Μαρξισμό.»

Η Γραφή δεν είναι βιβλίο για να εκμεταλλεύεται οποιονδήποτε. Το αντίθετο ακριβώς είναι αληθές. Είναι ένα βιβλίο ελευθερίας, προωρισμένον ν’ απελευθερώνη από τη δουλεία. Δεν προορίζεται να εξυπηρετήση ανθρώπους ενός μόνον ιδιαιτέρου χρώματος δέρματος. Δεν είναι βιβλίο ανθρώπου. Είναι βιβλίο του Θεού.

Θα πρέπει κανείς να φροντίζη να μη προσπαθή να δικαιολογήση την ιδιοτελή ατομική πορεία του υποτιμώντας τη Γραφή. Οι κανόνες της είναι υψηλοί και εκθέτει την υποκρισία και την πονηρία είτε προέρχεται από ένα του οποίου το δέρμα είναι λευκό ή από ένα του οποίου το δέρμα είναι έγχρωμο. Κατανοείτε ότι το κακό, που οποιοσδήποτε κάνει, σημειώνεται από τον Θεό, διότι αυτός βλέπει τα πάντα: «Οι οφθαλμοί του Ιεχωβά είναι εν παντί τόπω, παρατηρούντες κακούς και αγαθούς.» (Παροιμ. 15:3, ΜΝΚ) Θα κρατή τους κακούς υπευθύνους για τις πράξεις των της αδικίας και θα ευλογή εκείνους που αγαπούν δικαιοσύνη. Η υπόσχεσίς του είναι υψηλοί και εκθέτει την υποκρισία και την οδόν αυτού, και θέλει σε υψώσει δια να κληρονομήσης την γην· όταν εξολοθρευθώσιν οι ασεβείς, θέλεις ιδεί.»​—Ψαλμ. 37:34, ΜΝΚ.

Όχι, η Γραφή δεν είναι ένα «βιβλίο του λευκού ανθρώπου». Μη επιτρέπετε ψευδείς κατηγορίες εναντίον της για να σας απομακρύνουν απ’ αυτή, διότι αυτό θα σας αποστερήση από τις ωφέλειες που αυτή προωρίσθη να σας φέρη. Η Γραφή μπορεί να σας διδάξη το δρόμο της ελευθερίας· μπορεί να σας ελευθερώση από την υποδούλωσι σ’ αυτό το παλιό σύστημα πραγμάτων· μπορεί να σας βάλη στον δρόμο, που οδηγεί στην αιώνια ζωή. Αλλά για ν’ αποκτήσετε αυτά τα οφέλη, πρέπει να προσέχετε σ’ εκείνα που λέγει. Είναι βιβλίο του Θεού. Είναι προς όφελός σας, αδιάφορο ποιο χρώμα έχει το δέρμα σας.