για την οικογένειά του μ’ ένα ορθό τρόπο μπορεί να θεωρηθή κατάλληλος για τη θέσι του επισκόπου.​—1 Τιμ. 3:4· 5:8.

Αυτό συμβαίνει και με την Χριστιανή οικοδέσποινα. Από τη μελέτη του Λόγου του Θεού μαθαίνει τη σχετική σπουδαιότητα των οικιακών της καθηκόντων σε συμπαραβολή με τη Χριστιανική της διακονία. Έτσι, ούτε, θα παραμελήση τα οικογενειακά της καθήκοντα ούτε θα διάπραξη το σφάλμα που διέπραξε η Μάρθα με το να δείχνη υπερβολικό ενδιαφέρον για τα υλικά πράγματα.​—Λουκ. 10:38-42.

Μεταξύ άλλων πολυτίμων βοηθημάτων για τη διατήρησι της Χριστιανικής ισορροπίας κάτω από ευθύνες είναι οι ιδιότητες της λογικότητος, της εγκρατείας, της ευσεβείας και της αυταρκείας. Αυτές θα μας βοηθήσουν ν’ αποφεύγωμε τις ακρότητες και να είμεθα ευχαριστημένοι να υπηρετούμε οπουδήποτε έχομε τεθή μέσα στην οργάνωσι του Ιεχωβά και θα μας κρατήσουν από το ν’ απογοητευώμεθα επειδή η πρόοδος μας είναι βραδεία. Αντιθέτως, αυτά θα μας βοηθήσουν να χαιρώμεθα μαζί μ’ εκείνους οι οποίοι έχουν τις μεγαλύτερες ικανότητες και προνόμια και να είμεθα ευγνώμονες διότι η οργάνωσις του Ιεχωβά έχει τέτοιους ικανούς ανθρώπους για ν’ αναλαμβάνουν την ηγεσία. Κατόπιν, επίσης, θα είμεθα ευγνώμονες διότι μπορούμε να έχωμε το μειδίαμα της επιδοκιμασίας του Θεού και να κερδίσωμε ζωή στη νέα του τάξι μολονότι εμείς, όπως η χήρα της παλαιάς εποχής, είναι δυνατόν να μη μπορούμε να δώσωμε παρά μόνον μερικά μικρά κέρματα μικράς αξίας.​—Λουκ. 21:1-4· 1 Τιμ. 6:6-8.

Και δεν πρέπει να παραβλέπεται η προσευχή στη διατήρησι της Χριστιανικής μας ισορροπίας κάτω από ευθύνες. Δεν μπορούμε να φέρωμε τα φορτία μας χωρίς τη βοήθεια του Θεού, και ένας τρόπος με τον οποίο αυτός χορηγεί βοήθεια είναι το πολύτιμο προνόμιο της προσευχής.​—Ψαλμ. 55:22· Φιλιππησ. 4:6, 7.

Εν τούτοις, ενώ είμεθα ευχαριστημένοι από το μερίδιό μας, ας επιζητούμε πάντοτε ν’ αυξάνωμε, να γινώμεθα ώριμοι. Πιθανόν να μη μπορούμε ν’ αφιερώσωμε αυτό τον μήνα ή αυτό το έτος περισσότερο χρόνο και ενέργεια από όσον αφιερώσαμε τον περασμένο μήνα ή τον περασμένο χρόνο, αλλά πρέπει να είμεθα σε θέσι να υπηρετήσωμε με μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα, με μεγαλύτερη χαρά, διατηρώντας καλύτερα την ισορροπία κάτω από τις ευθύνες μας. Και αυτό μπορούμε να το πράξωμε αν εξακολουθούμε να καταβάλλωμε προσπάθειες, να μελετούμε, να παρακολουθούμε τις συναθροίσεις, να προσευχώμεθα και να κηρύττωμε καθώς παρουσιάζεται ευκαιρία.

Ερωτήσεις από Αναγνώστας

● Ποιος ήταν ο πατέρας του Ζοροβάβελ; Η Γραφή φαίνεται να υποδεικνύη τόσο τον Φεδαΐα όσο και τον Σαλαθιήλ.​—Ι. Β. Η.Π.Α.

Ο Φεδαΐας ήταν ο κατά σάρκα πατέρας του Ζοροβάβελ. Αυτό υποδεικνύεται στα εδάφια 1 Χρονικών 3:17-19, όπου λέγεται: «Και υιοί του Ιεχονίου [Ιωαχείν], Ασείρ, Σαλαθιήλ ο υιός τούτου, και Μαλχιράμ, και Φεδαΐας . . . Και υιοί του Φεδαΐα, Ζοροβάβελ, και Σιμεΐ.» Εν τούτοις, ο Ζοροβάβελ λέγεται υιός του Σαλαθιήλ σε άλλα μέρη της Γραφής, όπως στα εδάφια Έσδρας 3:2, 8 και στις γενεαλογίες του Ιησού Χριστού στα εδάφια Ματθαίος 1:12 και Λουκάς 3:27. Πώς συμβαίνει αυτό;

Σύμφωνα με το Πρώτον Χρονικών, τρίτο κεφάλαιο, πατέρας του Ζοροβάβελ ήταν ο Φεδαΐας, ενώ ο Σαλαθιήλ ήταν θείος του, αδελφός του πατέρα του. Εν τούτοις, για κάποια αιτία, που δεν έχει αποκαλυφθή στη Γραφή, ο Ζοροβάβελ ανεγνωρίζετο ως υιός του Σαλαθιήλ. Προφανώς ο Ζοροβάβελ εθεωρείτο ως νόμιμος γυιός και κληρονόμος του. Είναι, φυσικά, πιθανόν να πέθανε ο Σαλαθιήλ άτεκνος και ο αδελφός του, ο Φεδαΐας, να συνεμορφώθη με το νόμο του ανδραδελφικού γάμου, νυμφευόμενος την χήρα του αδελφού του. (Δευτ. 25:5-10) Ο πρώτος γυιός αυτής της ενώσεως θα εθεωρείτο ως ο νόμιμος κληρονόμος του Σαλαθιήλ. Αφ’ ετέρου, πιθανόν, λόγω του θανάτου του Φεδαΐα, ν’ ανέλαβε ο Σαλαθιήλ την κηδεμονία του Ζοροβάβελ, ανατρέφοντας τον ως γυιό του. Ωστόσο, οι Γραφές σιωπούν σ’ αυτό το σημείο.

Άσχετα με τις συνθήκες, που δεν έχουν αποκαλυφθή, η Γραφή δείχνει ότι ο Ζοροβάβελ ήταν πραγματικά ο γυιός του Φεδαΐα. (1 Χρον. 3:19) Αλλά, εφόσον οι Γραφές τον ονομάζουν, επίσης, γυιό του Σαλαθιήλ, κατάλληλα αναφέρεται, στη σελίδα 160 του βιβλίου “Έπεσε Βαβυλών η Μεγάλη!” Η Βασιλεία του Θεού Κυβερνά! (στην Αγγλική), «Πραγματικά, ο Ιωαχείν απέκτησε γυιούς στη Βαβυλώνα, τους Σαλαθιήλ, Μαλχιράμ, Φεδαΐαν, Σενασάρ, Ιεκαμίαν, Ωσαμά και Νεδαβίαν. Από αυτούς τους γυιούς ο Σαλαθιήλ ανεγνωρίζετο ως ο πατέρας του Ζοροβάβελ, ο οποίος έγινε κυβερνήτης του Ιούδα κάτω από την Περσία και ο οποίος ανοικοδόμησε και πάλι τον ναό στην αποκαταστημένη Ιερουσαλήμ.»