Η Εμφύτευσις του Λόγου
«Δεχθήτε μετά πραότητος τον εμφυτευθέντα λόγον, τον δυνάμενον να σώση τας ψυχάς σας.»—Ιάκ. 1:21.
1. Πώς η «νέα ηθική» έκαμε πολλούς να χάσουν την εμπιστοσύνη των στη Βίβλο;
ΠΡΙΝ από λίγες δεκαετηρίδες το ανθρώπινο γένος γενικά έδινε αρκετή προσοχή στη θρησκεία. Αλλά οι καιροί αλλάζουν! Οι περισσότεροι άνθρωποι στον «Χριστιανικό κόσμο» φαίνονται πολύ ευχαριστημένοι με τη νέα εξεζητημένη στάσι που έχει λάβει ο κλήρος απέναντι στον μεταβαλλόμενο κόσμο. Η ιδέα της «νέας ηθικής» γίνεται γενικά δεκτή καθώς οι παλαιοί κανόνες γίνονται του παρελθόντος, και πολλοί θρησκευτικοί ηγέται υποστηρίζουν τη θεωρία «ο Θεός είναι νεκρός.» Είναι λογικό ότι αυτό εγείρει στις διάνοιες των ενοριτών των εκκλησιών του «Χριστιανικού κόσμου» το ερώτημα: Αν ο Θεός είναι νεκρός, τότε ο νόμος του Θεού είναι άκυρος· δεν νομίζετε; Έτσι γιατί ν’ ακολουθήτε τη συμβουλή που εκτίθεται στη Βίβλο; «Ζήτε όπως ΕΣΕΙΣ θέλετε να ζήσετε,» είναι ο τρόπος που σκέπτονται οι περισσότεροι άνθρωποι στον κόσμο σήμερα.
2. Εν τούτοις πώς αισθάνονται άλλοι για τη βίβλο, και πώς η στάσις των είναι ομοία με τη στάσι του Ιησού Χριστού;
2 Εξ άλλου, υπάρχουν μεγάλα πλήθη ανθρώπων από πολλά έθνη, που ενδιαφέρονται πάρα πολύ για τη Βίβλο και για τον Θεό για τον οποίον αυτή μας ομιλεί. Οι άνθρωποι αυτοί επιθυμούν να παραμείνουν προσκολλημένοι στις διδασκαλίες της Βίβλου, μολονότι η πίστις των μπορεί να έχη κλονισθή από τους θρησκευτικούς διδασκάλους των. Γνωρίζουν ότι τα πράγματα πηγαίνουν άσχημα εξαιτίας του τρόπου, με τον οποίον συμπεριφέρονται σήμερα οι άνθρωποι, με μοιχεία, πορνεία, ομοφυλοφιλία, κλοπή, αρπαγή και σχεδόν κάθε άλλη κακή πράξι. Αυτά τα πράγματα θεωρούνται από πολλούς ανθρώπους ότι δεν αντιβαίνουν στην κανονική πορεία της ζωής. «Αν τα καταφέρνης να γίνωνται παραδεκτά, μη σε νοιάζει;» είναι η στάσις της πλειονότητος. Εν τούτοις, οι μάρτυρες του Ιεχωβά διακρατούν την πεποίθησι ότι η Αγία Γραφή είναι ο Λόγος του Θεού και ότι ο ηθικός κώδιξ που εκτίθεται στις Άγιες Γραφές είναι ο κατάλληλος και δίκαιος κανών που πρέπει ν’ ακολουθηθή. Πριν από δεκαεννέα αιώνες ο Ιησούς Χριστός έζησε σύμφωνα με τον τέλειο νόμο του Θεού, και οι διδασκαλίες και οι πράξεις του έδειξαν ότι υπήρχε εμφύτευσις του γραπτού λόγου του Ιεχωβά στην καρδιά και στη διάνοιά του.
3. (α) Τι πιστεύουν οι μάρτυρες του Ιεχωβά για τον Ιησού Χριστό και για την αιτία που ήλθε στη γη; (β) Ποια είναι η ελπίδα που έχουν οι μάρτυρες του Ιεχωβά όσον αφορά το μέλλον;
3 Οι μάρτυρες του Ιεχωβά πιστεύουν ότι ο Ιησούς είναι ο Υιός του Θεού όπως λέγει η Γραφή, κι επομένως είναι Εκείνος τον οποίον ο Θεός, ο Πατήρ του, απέστειλε σ’ αυτόν τον κόσμο «διά να μη απολεσθή πας ο πιστεύων εις αυτόν, αλλά να έχη ζωήν αιώνιον.» (Ιωάν. 3:16) Οι μάρτυρες του Ιεχωβά πιστεύουν ότι ο Χριστός Ιησούς θα σηκώση την αμαρτίαν του κόσμου στη διάρκεια της ειρηνικής βασιλείας του των χιλίων ετών. Οι σοφοί του κόσμου θα πουν ότι οι Χριστιανοί που έχουν αυτή την πίστι είναι αφελείς ή ότι οι μάρτυρες του Ιεχωβά είναι παράξενοι άνθρωποι. Εν τούτοις, αυτό δεν εφαίνετο παράδοξο στους ακολούθους του Χριστού Ιησού, οι οποίοι ζούσαν στην εποχή που ο Ιησούς περιεπάτησε κατά σάρκα εδώ στη γη. Οι πιστοί ακόλουθοί του εκήρυτταν το άγγελμά του ανάμεσα σε πολλή εναντίωσι. Για μερικούς απ’ αυτούς εσήμαινε ακόμη και απώλεια της ζωής των χάριν του Χριστού. Ούτε φάνηκε παράδοξο σ’ εκατομμύρια ανθρώπων που έζησαν στη διάρκεια των δεκαεννέα αιώνων από την εποχή της επιγείου παραμονής του Χριστού Ιησού. Αλλά στην εποχή που ζούμε τώρα, και η οποία περιγράφεται στην Αγία Γραφή ως ‘έσχαται ημέραι’ ή «καιροί κακοί» αυτού του συστήματος πραγμάτων, υπάρχουν σχετικά ολίγοι άνθρωποι, οι οποίοι πράγματι δέχονται τις διδασκαλίες της Γραφής και οι οποίοι έχουν ελπίδα να ζουν αιωνίως λόγω της απολυτρωτικής αξίας της θυσίας του Ιησού Χριστού για το ανθρώπινο γένος. Αυτή είναι πράγματι μια παράξενη διδασκαλία για μερικούς, αλλά ωστόσο είναι αληθινή. Ο Ιησούς είπε: «Αύτη δε είναι η αιώνιος ζωή, το να γνωρίζωσι σε τον μόνον αληθινόν Θεόν, και τον οποίον απέστειλας Ιησούν Χριστόν.»—2 Τιμ. 3:1· Ιωάν. 17:3.
4. Με ποιο τρόπο μόνο μπορεί να συμπεριφέρεται ένας ο οποίος επιθυμεί να διδάξη σε άλλους την αλήθεια του Λόγου του Θεού σε συσχετισμό με τη συμβουλή του εδαφίου Ιάκωβος 1:21;
4 Οι μάρτυρες του Ιεχωβά, επειδή πιστεύουν ότι «όλη η Γραφή είναι θεόπνευστος, και ωφέλιμος προς διδασκαλίαν,» ακολουθούν τη συμβουλή που υπάρχει στο εδάφιο Ιάκωβος 1:21, όπου λέγει: «Απορρίψαντες πάσαν ρυπαρίαν και περισσείαν κακίας, δέχθητε μετά πραότητος τον εμφυτευθέντα λόγον, τον δυνάμενον να σώση τας ψυχάς σας.» (2 Τιμ. 3:16) Αναγράφονται πολλά στη Γραφή για την ηθική κακία. Ο Βιβλικός συγγραφεύς Ιάκωβος, ο ετεροθαλής αδελφός του Ιησού, ήταν πλήρως πεπεισμένος ότι, αν ένας διδάσκαλος αναμένη να ηχήση η αλήθεια επιτυχώς μέσα στην καρδιά και στη διάνοια ενός ατόμου, τότε πρέπει ν’ αποβληθή ό,τι είναι κακό, εσφαλμένο, αντίθετο προς τον Λόγο του Θεού· το άτομο πρέπει να διαθέση χρόνο και να δεχθή με πραότητα την εμφύτευσι τον Λόγου του Θεού. Όταν ο Λόγος του Θεού έχη πράγματι εμφυτευθή στην καρδιά και τη διάνοια ενός, μπορεί να σώση την ψυχή του, δηλαδή, την ίδια τη ζωή του. Όπως είπε ο Ιησούς στον Πειραστή: «Με άρτον μόνον δεν θέλει ζήσει ο άνθρωπος, αλλά με πάντα λόγον εξερχόμενον διά στόματος Ιεχωβά.» (Ματθ. 4:4, ΜΝΚ· Παροιμ. 3:13-18) Μπορείτε να δεχθήτε αυτά τα λόγια;
5, 6. (α) Πώς έδειξε ο Ιησούς ότι αυτό που εξέρχεται από το στόμα του ανθρώπου είναι εκείνο που τον μολύνει; (β) Δείξτε πώς τα εδάφια Παροιμίαι 18:7 και 5:1, 2 επιβεβαιώνουν τα λόγια του Ιησού.
5 Ο Ιησούς έκαμε μερικά σχόλια σχετικά με την πραγματική τροφή, με την οποία πρέπει να ζήση ο άνθρωπος, μια μέρα αφού είχε μιλήσει με τους γραμματείς και τους Φαρισαίους, ο Ιησούς είπε γι’ αυτούς: «Αφήσατε αυτούς· είναι οδηγοί τυφλοί τυφλών· τυφλός δε τυφλόν εάν οδηγή, αμφότεροι εις βόθρον θέλουσι πέσει.» Συνεχίζοντας τη συζήτησι με τον Πέτρο, ο Ιησούς είπε κατόπιν: «Δεν εννοείτε έτι, ότι παν το εισερχόμενον εις το στόμα καταβαίνει εις την κοιλίαν, και εκβάλλεται εις αφεδρώνα; Τα δε εξερχόμενα εκ του στόματος, εκ της καρδίας εξέρχονται, και εκείνα μολύνουν τον άνθρωπον. Διότι εκ της καρδίας εξέρχονται διαλογισμοί πονηροί, φόνοι, μοιχείαι, πορνείαι, κλοπαί, ψευδομαρτυρίαι, βλασφημίαι. Ταύτα είναι τα μολύνοντα τον άνθρωπον· το δε να φάγη τις με ανίπτους χείρας δεν μολύνει τον άνθρωπον.»—Ματθ. 15:14-20.
6 Αν η καρδιά ενός ανθρώπου δεν είναι ευθεία, αλλά γεμάτη από ηθική κακία, τότε η λογίκευσίς του θα είναι απολύτως εκτός αρμονίας με ό,τι είναι σεμνό, ορθό και δίκαιο. Επομένως η ικανότης του σκέψεως δεν θα προσφέρη καμμιά ωφέλεια σ’ αυτόν ή στον συνάνθρωπό του. Λόγω της ηθικής του κακίας, η λογίκευσίς του θα είναι απολύτως αντίθετη με τους νόμους του Ιεχωβά. Γι’ αυτό, ο σοφός άνθρωπος είπε στο εδάφιο Παροιμίαι 18:7: «Το στόμα του άφρονος είναι ο αφανισμός αυτού, και τα χείλη αυτού παγίς εις την ψυχήν αυτού.» Όπως ακριβώς είπε ο Ιησούς, δεν είναι εκείνο που εισέρχεται στο στόμα σπουδαίο, διότι αυτό διατίθεται εύκολα μέσω των πεπτικών οργάνων, αλλά εκείνο που εξέρχεται από το στόμα, αυτό που λέγει ένας, είναι εκείνο που δείχνει τι είναι πράγματι το άτομο! Συνήθως λέγει ένας αυτό που πρόκειται να κάμη. Έτσι το εδάφιο Παροιμίαι 6:12 αναγράφει: «Ο αχρείος άνθρωπος, ο κακότροπος άνθρωπος, περιπατεί με στόμα διεστραμμένον.» Όταν άνθρωποι απορρίπτουν τον Λόγο του Θεού και νομίζουν ότι μπορούν να διευθετήσουν προβλήματα της ζωής χωρίς τη βοήθεια του Θεού, σφάλλουν απόλυτα. Ακούστε τον σοφό άνθρωπο, τον Σολομώντα: «Υιέ μου, πρόσεχε εις την σοφίαν μου, κλίνον το ωτίον σου εις την σύνεσίν μου· διά να τηρής φρόνησιν, και τα χείλη σου να φυλάττωσι γνώσιν.»—Παροιμ. 5:1, 2.
7. Πώς διαφυλάττει ένα άτομο την ικανότητα του σκέψεως;
7 Το καλύτερο που έχει να κάμη ένα άτομο είναι ν’ απευθυνθή στην υψίστη αυθεντία για να λάβη κατάλληλη κατανόησι του ζητήματος. Επομένως οφείλομε ν’ ακούσωμε Εκείνον ο οποίος κατέχει όλη τη σοφία, δηλαδή, τον Ιεχωβά Θεό. Προσέξτε σε ό,τι έχει να πη αυτός και απολαύστε τα οφέλη της προσκολλήσεως σ’ αυτή τη συμβουλή. Αυτό που θέλει ο Θεός να γνωρίζωμε τώρα το κατεχώρησε στον γραπτό του Λόγο. Ένα λογικό άτομο θα κλίνη το αυτί του προς τις εκφράσεις του Ιεχωβά και θα προσπαθήση να διακρίνη ό,τι ακριβώς θέλει ο Θεός απ’ αυτό να κάμη. Αυτός είναι ο τρόπος για να διαφυλαχθούν οι ικανότητες σκέψεως ενός ατόμου. Η γνώσις της ορθής πορείας και η σκέψις γύρω απ’ αυτή είναι μια καλή προστασία για να φυλαχθή ένας από το να στραφή η ικανότης του σκέψεως σε πονηρούς συλλογισμούς, πορνεία, μοιχεία, κλοπή και άλλα κακά πράγματα. Ένα συνετό άτομο θα κρατή στην καρδιά και στη διάνοιά του τις αρχές της αληθείας και της δικαιοσύνης. Όταν η ικανότης σκέψεως ενός κατευθύνεται ορθά, τότε τα χείλη του θα λέγουν τα ορθά πράγματα, τα πράγματα που είναι εποικοδομητικά, δίκαια και καθαρά.
ΑΝΑΓΚΗ ΔΙΑΝΟΗΤΙΚΟΥ ΚΑΘΑΡΙΣΜΟΥ
8. Για να σκέπτεται ένα άτομο κατάλληλα, τι πρέπει ν’ αποβάλη από τον εαυτό του;
8 Είναι καταφανές, επομένως, ότι απαιτείται καθαρισμός της διανοίας αν πρόκειται να γίνη εμφύτευσις ορθής σκέψεως. Πρέπει ν’ αποβληθή κάθε ρυπαρότης σαρκός, καθώς κι εκείνο το περιττό πράγμα, η ηθική κακία, για να μπορή ένας να διαθέτη το χρόνο του και τις δυνάμεις του στην αποδοχή της εμφυτεύσεως του Λόγου του Θεού στη διάνοιά του. Δεν μπορεί ένα άτομο να κάνη και τα δύο ταυτοχρόνως. Γλυκό νερό και πικρό νερό δεν μπορούν να βγαίνουν από την ίδια πηγή. (Ιάκ. 3:11) Είναι απολύτως αναγκαίο ν’ αλλάζη ένας τον τρόπο του σκέψεως και εκτελέσεως πραγμάτων, αν πρόκειται να εμφυτευθή μέσα του η αλήθεια του Λόγου του Θεού και ν’ αυξήση.
9. Για ποια παραβολή του Ιησού ενδιαφερόμεθα τώρα, και ποιος θα μπορούσε να εξηγήση με τον πιο καλό τρόπο αυτή την παραβολή;
9 Πριν από χίλια εννεακόσια περίπου χρόνια, όταν ο Ιησούς εκάθητο κοντά στη Θάλασσα της Γαλιλαίας, προσήλθαν πλήθη πολλά ν’ ακούσουν τους λόγους του σοφίας. Ωμιλούσε με τρόπο διαφορετικό απ’ εκείνον που οποιοσδήποτε άλλος είχε ποτέ ομιλήσει. Καθώς το πλήθος εμεγάλωνε σε αριθμούς, ο Ιησούς μπήκε μέσα σ’ ένα πλοιάριο και με κωπηλασία απομακρύνθηκε από την ακτή. Κατόπιν, χρησιμοποιώντας την επιφάνεια των υδάτων ως μέσον μεταδόσεως του ήχου, απευθύνθηκε σ’ ένα μεγάλο πλήθος ανθρώπων που ήταν στην παραλία. Ο Ιησούς πολύ συχνά χρησιμοποιούσε παραβολές για να τονίση τα σημεία που ήθελε, και, αναγράφεται στο δέκατο τρίτο κεφάλαιο του κατά Ματθαίον ευαγγελίου, ότι αυτή τη μέθοδο εχρησιμοποίησε σ’ αυτή την περίπτωσι. Μια από τις πολλές παραβολές, που παρουσίασε ο Ιησούς στο πλήθος, ανεφέρετο σ’ ένα σπορέα. Με αρκετές λεπτομέρειες ωμίλησε για τον σπορέα, ο οποίος ρίχνει λίγο σπόρο κατά μήκος του δρόμου, επίσης σε πετρώδη μέρη και ανάμεσα σε άκανθες. Συνέχισε λέγοντας ότι άλλος σπόρος έπεσε σε καλή γη και άρχισε να παράγη πολύν καρπό. Οι άνθρωποι που άκουαν αυτή την παραβολή μπορούσαν, φυσικά, να βγάλουν συμπεράσματα όσον αφορά τη σημασία της αν ήθελαν να χρησιμοποιήσουν την ικανότητά των σκέψεως. Αλλά, αν ο Ιησούς εξηγούσε την παραβολή, λέγοντας τι είχε υπ’ όψιν του, τότε οι ακροαταί του θα μπορούσαν να συλλάβουν την ορθή σημασία.
10. Πώς οι μαθηταί του Ιησού ήσαν διαφορετικοί από τον Ιουδαϊκό λαό γενικά όσον αφορά την επιθυμία των για γνώσι των διδασκαλιών του Ιησού;
10 Οι μαθηταί του Ιησού ήσαν περίεργοι όσον αφορά το τι ακριβώς εννοούσε, και γι’ αυτό τον ερώτησαν: «Διά τι λαλείς προς αυτούς διά παραβολών;» Απαντώντας ο Ιησούς είπε: «Εις εσάς εδόθη να γνωρίσητε τα μυστήρια της βασιλείας των ουρανών, εις εκείνους όμως δεν εδόθη. Διότι όστις έχει, έτι θέλει δοθή εις αυτόν, και θέλει περισσευθή· όστις όμως δεν έχει, και ό,τι έχει θέλει αφαιρεθή απ’ αυτού.» (Ματθ. 13:10-12) Οι δώδεκα απόστολοι του Ιησού είχαν ήδη αποκτήσει πολλή καλή πληροφορία, αλλά επιθυμούσαν περισσότερη. Χρησιμοποιούσαν τις ικανότητές των σκέψεως για να κατανοήσουν «τα μυστήρια της βασιλείας των ουρανών.» Οι απόστολοι είχαν ήδη γνώσι, και ‘έτι ήθελε δοθή εις αυτούς, και ήθελον περισσευθή’ σε γνώσι. Όσον αφορά, όμως, το υπόλοιπο της Ιουδαϊκής φυλής, οι αδιάφοροι εκείνοι, που δεν είχαν εκτίμησι, ακόμη και αυτό που είχαν όσον αφορά τη γνώσι σχετικά με τον Θεό και τον Λόγο του ήθελε αφαιρεθή απ’ αυτούς. Το έτος 70 μ.Χ. είχαν χάσει ακόμη και την αγία των πόλι Ιερουσαλήμ, το ναό των, και κάθε εύνοια που ενόμιζαν ότι είχαν με τον Ιεχωβά Θεό. Πόσο αληθεύει ότι «όστις όμως δεν έχει, και ό,τι έχει θέλει αφαιρεθή απ’ αυτού.»
11. Ποια ομοιότης υπάρχει σήμερα μεταξύ των ανθρώπων όταν πρέπει να χρησιμοποιηθή ικανότης σκέψεως;
11 Όμοια με τους ανθρώπους του «Χριστιανικού κόσμου» σήμερα, είναι προφανές ότι οι περισσότεροι απ’ εκείνους που ήσαν στην παραλία και άκουαν τον Ιησού, δεν είχαν μεγάλο σεβασμό για τους λόγους του μολονότι ήσαν σε σχέσι διαθήκης με τον Θεό. Γι’ αυτό ο Ιησούς συνέχισε και είπε: «Διότι επαχύνθη η καρδία του λαού τούτου, και με τα ώτα βαρέως ήκουσαν, και τους οφθαλμούς αυτών έκλεισαν, μήποτε ίδωσι με τους οφθαλμούς και ακούσωσι με τα ώτα, και νοήσωσι με την καρδίαν, και επιστρέψωσι και ιατρεύσω αυτούς.» (Ματθ. 13:15) Ασφαλώς δεν ήταν σφάλμα του Χριστού Ιησού το ότι οι καρδιές των ανθρώπων είχαν παχυνθή ώστε δεν μπορούσαν ν’ ακούσουν. Ούτε σήμερα οι άνθρωποι θέλουν ν’ ακούσουν τον λόγο του Θεού. Δεν θέλουν να τον νοήσουν με την καρδιά των. Εν τούτοις, στην εποχή του Ιησού οι μαθηταί του επιθυμούσαν να νοήσουν τους λόγους του Ιησού. Επιθυμείτε και σεις; Τότε ακούστε τι είπε: «Υμών . . . οι οφθαλμοί είναι μακάριοι, διότι βλέπουσι· και τα ώτα σας, διότι ακούουσιν. Επειδή αληθώς σας λέγω, ότι πολλοί προφήται και δίκαιοι επεθύμησαν να ίδωσιν όσα βλέπετε, και δεν είδον και να ακούσωσιν όσα ακούετε, και δεν ήκουσαν. Σεις λοιπόν ακούσατε την παραβολήν του σπείροντος.»—Ματθ. 13:16-18.
Ο ΙΗΣΟΥΣ ΕΞΗΓΕΙ
12. Τι απαιτείται από μας, αν πρόκειται να νοήσωμε την παραβολή του Ιησού;
12 Πόσο ευγενικό κι ευσπλαγχνικό ήταν εκ μέρους του Ιησού Χριστού ότι εισήλθε σε λεπτομέρειες κι εξήγησε στους μαθητάς του τι ακριβώς εσήμαινε αυτή η παραβολή του σπορέως. Και σεις, επίσης, αν έχετε πραγματικό ενδιαφέρον για τον Λόγο του Θεού, μπορείτε ν’ ανοίξετε την Αγία Γραφή σας και να την διαβάσετε και να την νοήσετε. Αν έχετε ικανότητα διακρίσεως, θα μπορέσετε ν’ αντιληφθήτε τι ακριβώς εννοούσε ο Ιησούς μ’ αυτή την παραβολή. Σήμερα ευρισκόμεθα σε μια πολύ ευνοημένη θέσι, τόσο ευνοημένη όσο ακριβώς ήταν η θέσις των πρώτων μαθητών του Ιησού, διότι μπορούμε να διαβάζωμε, όχι μόνο την παραβολή, αλλά επίσης την εξήγησι που έδωσε ο Ιησούς γι’ αυτήν. Πρέπει, όμως, να διαθέσωμε χρόνο, για να μελετήσωμε τον Λόγο του Θεού, χρησιμοποιώντας τις ικανότητες μας σκέψεως. Ας ιδούμε πώς εξήγησε ο Ιησούς την παραβολή.
13. (α) Ποιο θέμα είχε η παραβολή του Ιησού για τον σπορέα; (β) Γιατί τόσο πολλοί δεν νοούν τις παραβολές του Ιησού;
13 Άτομα που έχουν διαθέσει χρόνο για να διαβάσουν τις Χριστιανικές Ελληνικές Γραφές, που κοινώς ονομάζονται «Καινή Διαθήκη,» γνωρίζουν ότι ο Ιησούς εκήρυττε συνεχώς το άγγελμα σχετικά με τη βασιλεία του Θεού. Έτσι αυτή η παραβολή του σπορέως είχε κάποια σχέσι με τη Βασιλεία. Γι’ αυτό στο 19ο εδάφιο του 13 κεφαλαίου του κατά Ματθαίον ευαγγελίου ο Ιησούς είπε: «Παντός ακούοντος τον Λόγον της βασιλείας, και μη νοούντος, έρχεται ο πονηρός, και αρπάζει το εσπαρμένον εν τη καρδία αυτού· ούτος ο σπαρθείς παρά την οδόν.» Εκατομμύρια επί εκατομμυρίων ανθρώπων σ’ όλο τον κόσμο, τόσο μέσα στον «Χριστιανικό κόσμο» όσο κι έξω απ’ αυτόν, έχουν ακούσει τη διακήρυξι της βασιλείας του Θεού, αλλά δεν την έχουν νοήσει. Ο λόγος είναι πολύ απλός. «Έρχεται ο πονηρός, και αρπάζει το εσπαρμένον.» Ποιος είναι αυτός ο πονηρός; Η Αγία τονίζει σαφώς ότι ο Σατανάς είναι ο θεός του πονηρού συστήματος πραγμάτων, και ότι αυτός «ετύφλωσε τον νουν, διά να μη επιλάμψη εις αυτούς ο φωτισμός του ευαγγελίου της δόξης του Χριστού, όστις είναι εικών του Θεού.» (2 Κορ. 4:4) Ώστε ο πονηρός, Σατανάς ή Διάβολος, ο θεός αυτού του συστήματος πραγμάτων, θα προσπαθήση να κρατήση στο σκότος οποιονδήποτε μπορεί. Θα επιτρέψετε στον Σατανά να το κάμη αυτό σε σας; Αν δεν διαβάζετε και δεν μελετάτε ποτέ τη Γραφή σας, ο Σατανάς θα σας κρατήση στο σκότος του. Δεν θ’ αφήση να εισχωρήσουν αυτά τα καλά λόγια της Βασιλείας βαθιά στην καρδιά ενός ανθρώπου, αν έχη την ευκαιρία να τα σταματήση. Ο Σατανάς καταβάλλει προσπάθειες για να αρπάση ό,τι έχει σπαρθή. Είναι αποφασισμένος να κρατήση τους λαούς όλων των εθνών σε σκότος. Ακόμη και στον «Χριστιανικό κόσμο» έχει τον κλήρο και τους ιερείς του, οι οποίοι υποβιβάζουν τον Λόγο του Θεού. Αυτοί λέγουν ότι είναι μύθος, απλώς ιστορία γραμμένη από ανθρώπους, όχι από τον Θεό.
14. Για ποιους λόγους είναι εξαιρετικά δραστήριος ο Διάβολος στην εποχή μας;
14 Δεν υπάρχει καμμιά αμφιβολία όσον αφορά το ότι ο Διάβολος και οι δαίμονές του είναι πολύ δραστήριοι αυτή την εποχή στη διάρκεια των ‘εσχάτων ημερών’ αυτού του συστήματος πραγμάτων. Αυτός δεν θέλει να νοήση κανείς το άγγελμα της Βασιλείας. Επομένως, ως ο «θεός του κόσμου τούτου,» προωθεί τον εθνικισμό. Δεν θέλει να εκτιμήση το ανθρώπινο γένος αυτό που είναι η βασιλεία του Θεού. Προσπαθεί να κρατήση όλους τους λαούς απησχολημένους στο να δοξάζουν και να λατρεύουν τους άρχοντας και τα έθνη, να είναι προσκολλημένοι στο «καθεστώς» μάλλον, αντί ν’ αποβλέπουν στον Υπέρτατον ολοκλήρου του σύμπαντος, τον Ιεχωβά Θεό. Φαίνεται καθαρά ότι οι άνθρωποι κρατούνται απησχολημένοι στην ευρεία οδό, η οποία οδηγεί στην καταστροφή με λίγο χρόνο για να διαθέσουν την κατανόησι του Λόγου του Θεού. Μολονότι οι μάρτυρες του Ιεχωβά επισκέπτονται συχνά κάθε χρόνο τα σπίτια των ανθρώπων, οι άνθρωποι δεν θέλουν να νοήσουν το άγγελμα που κομίζεται σ’ αυτούς. Σεις έχετε ακούσει και νοήσει αυτά που λέγουν οι μάρτυρες του Ιεχωβά;
15. Εξηγήστε τι συμβαίνει στο σπόρο που έχει σπαρθή σε πετρώδες έδαφος.
15 Ο Ιησούς συνέχισε για να εξηγήση για το σπόρο τον ‘επί τα πετρώδη σπαρθέντα.’ Λέγει: «Ούτος είναι ο ακούων τον λόγον, και ευθύς μετά χαράς δεχόμενος αυτόν· δεν έχει όμως ρίζαν εν εαυτώ, αλλ’ είναι πρόσκαιρος· όταν δε γείνη θλίψις ή διωγμός διά τον λόγον, ευθύς σκανδαλίζεται.» (Ματθ. 13:20, 21) Πόσες φορές δεν έχετε συναντήσει σεις ως ένας Χριστιανός μάρτυς του Ιεχωβά άτομα που ακούουν τον λόγο, τον νοούν, και αμέσως τον δέχονται με χαρά; Λέγουν, «Να η απάντησις σ’ όλα τα προβλήματα του κόσμου,» και αρχίζουν να ομιλούν στον καθένα που γνωρίζουν γι’ αυτά που έχουν μάθει. Η αλήθεια του Λόγου του Θεού φέρνει φως και κατανόησι σ’ αυτούς, και φαίνεται ότι θα διδαχθούν και θα γίνουν μαθηταί. Αλλά δεν υπήρχε χώρος για να ριζώση ο σπόρος στα πετρώδη μέρη. Όπως ακριβώς είπε ο Ιησούς: «Όταν δε γείνη θλίψις ή διωγμός διά τον λόγον, ευθύς σκανδαλίζεται.» Πολλοί έχουν συναντήσει την πυρίνη θερμότητα της εναντιώσεως κατά της αληθείας, όπως ακριβώς το προείπε ο Ιησούς. Στην προφητεία του για τον καιρό του τέλους, στα εδάφια Λουκάς 21:16, 17, εδήλωσε: «Θέλετε δε παραδοθή και υπό γονέων και αδελφών και συγγενών και φίλων· και θέλουσι θανατώσει τινάς εξ υμών· και θέλετε είσθαι μισούμενοι υπό πάντων διά το όνομά μου.» Αυτή η εντατική εναντίωσις κατά της αληθείας, ακόμη και από συγγενείς και φίλους, είναι εκείνη που κάνει μερικούς να σκανδαλισθούν.
16. Με ποιο τρόπο είναι όμοιοι με τον σπόρο που σπείρεται σε πετρώδες έδαφος εκείνοι που σκανδαλίζονται;
16 Όπως δείχνει η Αγία Γραφή, εκείνος που ακούει τον λόγο είναι γεμάτος χαρά, αλλά δεν έχει ρίζα μέσα του διότι έχει σπαρθή σε πετρώδη μέρη. Ομιλεί στους συγγενείς, τους φίλους και τους γείτονάς του—σ’ οποιονδήποτε μπορεί, για τη νέα του ελπίδα που έχει εύρει. Κατόπιν αρχίζουν ο διωγμός και οι στενοχώριες, και δεν παύουν ωσότου αυτός εγκαταλείψη την πίστι του στην αλήθεια του Λόγου του Θεού. Κάθε δυνατό εμπόδιο τίθεται στο δρόμο του. Ακόμη και αν πάη σ’ ένα κληρικό και του μιλήση για την χαρά που έχει εύρει στο Λόγο του Θεού, είναι πολύ πιθανόν ότι θα του γίνη σύστασις ν’ απέχη από τη μελέτη της Αγίας Γραφής. Πιθανόν θα του λεχθή, «Θα κάμης καλά να προσεχής πολύ αυτούς τους μάρτυρας του Ιεχωβά. Θα σε παραπλανήσουν.» Έτσι από συγγενείς, από φίλους και από θρησκευτικές πηγές η εναντίωσις αυξάνει. Το σκληρό υπέδαφος του ιδιοτελούς ενδιαφέροντος δεν θ’ αφήση να ριζώση ο σπόρος της αληθείας. Ευθύς το άτομο σκανδαλίζεται, χωρίς βαθιά εμφύτευσι του Λόγου. Τα πετρώδη μέρη είναι πάρα πολύ τραχέα και σκληρά για ρίζες και για ανάπτυξι.
17. Εξηγήστε τι συμβαίνει στο σπόρο που σπείρεται μεταξύ ακανθών.
17 Κατόπιν ο Ιησούς συνέχισε για να πη: «Ο δε εις τας ακάνθας σπαρθείς, ούτος είναι ο ακούων τον λόγον· έπειτα η μέριμνα του αιώνος τούτου, και η απάτη του πλούτου συμπνίγει τον λόγον, και γίνεται άκαρπος.» (Ματθ. 13:22) Μολονότι ο σπόρος ερρίζωσε κι εβλάστησε, υπήρχαν πάρα πολλές άκανθες γύρω που δεν ήταν δυνατόν να τον αφήσουν να ωριμάση. Πιθανόν για μια σύντομη περίοδο χρόνου στη ζωή του ατόμου ήταν αυτό σε θέσι ν’ ακούη τον λόγο και να τον νοή, αλλά εξακολουθεί να παραμένη τόσο πολύ αναμεμιγμένο με αυτό το σύστημα πραγμάτων και τις μέριμνές του, και ιδιαιτέρως με την απατηλότητα του πλούτου, που φαίνεται να είναι εκείνα που ο καθένας διδάσκεται να επιδιώκη, ώστε αυτά τα πράγματα, σαν άκανθες, καταπνίγουν τον λόγο, και το άτομο δεν παράγει ποτέ καρπό. Να ενθυμήσθε ότι σήμερα ζούμε σ’ ένα σύστημα πραγμάτων που είναι πονηρό, ιδιοτελές και άστοργο. Αληθεύει ότι το χέρι κάθε ανθρώπου είναι εναντίον του πλησίον του, και η αγάπη των περισσοτέρων ανθρώπων που ομολογούν ότι είναι Χριστιανοί έχει ψυχρανθή. Έτσι δεν παρέρχεται πολύς καιρός ωσότου καταπνιγούν οι λόγοι της αληθείας μέσα σ’ ένα άτομο, στο οποίο οι μέριμνες αυτού του συστήματος πραγμάτων και η απατηλότης του πλούτου έχουν ισχυρή λαβή. Έτσι κι’ αυτό είναι άκαρπο. Δεν υπήρχε χώρος στη ζωή του ατόμου για την πραγματική ‘εμφύτευσι του λόγου’· έχει συμπνιγή σε θάνατο από πνευματική άποψι.
ΕΚΕΙΝΟΙ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΟΜΟΙΟΙ ΜΕ ΚΑΛΗ ΓΗ
18. (α) Εξηγήστε τ’ αποτελέσματα του σπόρου που έχει σπαρθή σε καλή γη. (β) Πώς έχουν βοηθηθή πολλοί να συλλάβουν το νόημα του Λόγου του Θεού στη διάρκεια του περασμένου έτους;
18 Εν τούτοις, ο Ιησούς συνέχισε και είπε: «Ο δε σπαρθείς επί την γην την καλήν, ούτος είναι ο ακούων τον λόγον, και νοών· όστις και καρποφορεί, και κάμνει, ο μεν εκατόν, ο δε εξήκοντα, ο δε τριάκοντα.» (Ματθ. 13:23) Είναι πολύ σαφές ότι πρέπει να υπάρξη ‘ακοή του λόγου και νόησίς του.’ Πρέπει να υπάρχη προσωπική μελέτη για να μπορή ένας να συλλαμβάνη το νόημα του Λόγου του Θεού. Για την ενθάρρυνσι της προσωπικής μελέτης οι μάρτυρες του Ιεχωβά διεξήγαγαν 1.097.237 οικιακές Γραφικές μελέτες κάθε εβδομάδα στη διάρκεια του 1969, όπου εφαίνετο ότι είχαν συναντήσει καλήν γην. Πολλές απ’ αυτές τις ιδιωτικές οικιακές Γραφικές μελέτες έφεραν αποτελέσματα. Οι μάρτυρες του Ιεχωβά βοηθούν ανθρώπους ν’ ακούσουν τον λόγον της Βασιλείας. Εδαπάνησαν 239.769.076 ώρες ομιλώντας σε ανθρώπους όλων των εθνών και έκαμαν έναρξι δεκάδων χιλιάδων οικιακών Γραφικών μελετών μ’ ενδιαφερόμενα άτομα. Όλα τα άτομα δεν συνεχίζουν τις εβδομαδιαίες Γραφικές μελέτες, αλλά η έκθεσις υπηρεσίας αγρού του 1969 δείχνει ότι ένα εκατομμύριο και πλέον Γραφικών μελετών είχαν διεξαχθή τακτικά κάθε εβδομάδα. Αυτές οι μελέτες στον Λόγο του Θεού είναι αναγκαίες διότι βοηθούν να καθαρισθή ο κακός τρόπος λογικεύσεως της καρδιάς. Αυτό θα επιτρέψη ν’ αυξηθή η αλήθεια. Για να το πούμε συμβολικά, δεν μπορεί ασφαλώς ν’ αναπτυχθή ένας μέσα στους πολυάσχολους δρόμους ή σε πετρώδη μέρη ή ανάμεσα σε άκανθες. Πρέπει να υπάρχη καλή γη για να υπάρξη καλή ανάπτυξις. Τι είδους έδαφος είσθε σεις; Ελπίζομε ότι είσθε ένα άτομο που θα δεχθή με πραότητα την εμφύτευσι του Λόγου και θ’ ‘απορρίψετε πάσαν ρυπαρίαν και περισσείαν κακίας.’ Αν πρόκειται να βλαστήση ο σπόρος της αληθείας, τότε πρέπει η γη να είναι καλή, για να μπορούν οι ρίζες του φυτού να εισχωρήσουν βαθιά.
19. (α) Πώς μπορεί ένας να γίνη καλή γη; (β) Ποια απόδειξι έχομε ότι πολλοί ήσαν ως καλή γη στη διάρκεια του υπηρεσιακού έτους 1969; (γ) Τι δείχνουν οι αριθμοί των βαπτισμένων τα τελευταία τέσσερα χρόνια;
19 Μπορείτε να γίνετε καλή γη με το ν’ απαλλάξετε την καρδιά σας από κακές σκέψεις, όπως φόνοι, μοιχείες, πορνείες, κλοπές, και όμοια. (Ματθ. 15:19) Ο Λόγος του Θεού όταν εμφυτευθή στο άτομο θ’ ανυψώση ένα ισχυρό φυτό, που θα φέρη καρπό. Αυξάνετε ως ένας Χριστιανός; Είναι η αλήθεια, ο λόγος της Βασιλείας, βαθιά μέσα σας; Είναι καλά στερεωμένες οι ρίζες και στέλνουν υψηλά ένα φυτό που θα φέρη καρπό; Για να ενθαρρύνη όλα αυτά, ο Ιησούς ετερμάτισε την παραβολή του λέγοντας: «Ούτος είναι ο ακούων τον λόγον, και νοών· όστις και καρποφορεί, και κάμνει, ο μεν εκατόν, ο δε εξήκοντα, ο δε τριάκοντα.» (Ματθ. 13:23) Πολλά ενδιαφερόμενα άτομα, στα οποία έχουν μιλήσει οι μάρτυρες του Ιεχωβά και κατόπιν εμελέτησαν μαζί, απεδείχθησαν ότι ήσαν καλή γη. Αφιέρωσαν τη ζωή των στον Ιεχωβά και το 1969 και μόνο βαπτίσθηκαν 120.905 άτομα κι έγιναν Χριστιανοί μάρτυρες του Ιεχωβά. Μπορούμε να πούμε ότι τα αφιερωμένα, βαπτισμένα άτομα, που είναι γνωστά ως μάρτυρες του Ιεχωβά, φέρνουν καρπό ο μεν εκατό, ο άλλος εξήντα και ο άλλος τριάντα; Ομολογουμένως κάποιος παράγει καρπό! Παρατηρήστε απλώς πίσω στα περασμένα λίγα χρόνια: το 1966 είχαν βαπτισθή 58.904· το 1967 παρήγαγε 74.981 βαπτισμένους· το 1968 ο αριθμός ανήλθε σε 82.842· και τώρα το 1969 η καρποφορία έφθασε σε 120.905 αφιερωμένους, βαπτισμένους Χριστιανούς που ανέλαβαν το κήρυγμα του ‘λόγου της βασιλείας.’ Θαυμάσιο! Και ευχαριστούμε τον Ιεχωβά για την πλούσια ευλογία του.
20. (α) Τι σημαίνει η λέξις «εμφυτεύω»; (β) Πώς μπορούμε να το εφαρμόσωμε αυτό στο έργο διδασκαλίας;
20 Για να εμφυτεύση ένας κάτι, είτε ένα σπόρο είτε τον λόγο του Θεού, σημαίνει, πριν απ’ όλα, να φυτεύση ή να τοποθετήση με ασφάλεια και βαθιά. Η λέξις «εμφυτεύω» σημαίνει κατά γράμμα φυτεύω μέσα στο έδαφος έτσι ώστε ο σπόρος να ριζώση και ν’ αναπτυχθή. Ομοίως, η διδασκαλία είναι εκείνη που κάνει ένα να εκτελέση αυτά που έμαθε. Όταν η αλήθεια έχη εμφυτευθή σε καλή γη, ο μαθητευόμενος θα παραγάγη κάτι, και αυτό το προϊόν οφείλεται στη μάθησι. Πριν από αιώνες, όταν οι Ιουδαίοι επροστατεύοντο τόσο καλά από τον Ιεχωβά και αυτοί ήσαν ο εκλεκτός του λαός, έδωσε στους γονείς όλων των τέκνων των Ισραηλιτών οδηγίες, δηλαδή, ότι έπρεπε να εντυπώνουν την αλήθεια του Λόγου του Θεού στις διάνοιες των τέκνων των. Ο Ιεχωβά ήθελε να έχουν αυτά γνώσι και κατανόησι. Η εντολή του προς τους γονείς ήταν: «Και ούτοι οι λόγοι, τους οποίους εγώ σε προστάζω σήμερον, θέλουσιν είσθαι εν τη καρδία σου· και θέλεις διδάσκει αυτούς επιμελώς εις τα τέκνα σου, και περί αυτών θέλεις ομιλεί καθήμενος εν τη οικία σου, και περιπατών εν τη οδώ, και πλαγιάζων, και εγειρόμενος.»—Δευτ. 6:6, 7.
21. (α) Ποια αποτυχία τον Ιουδαϊκού έθνους της εποχής του Ιησού παρατηρείται στον «Χριστιανικό κόσμο» σήμερα; (β) Μπορεί να ισχυρισθή ο «Χριστιανικός κόσμος» σήμερα ότι δεν είχε την ευκαιρία ν’ ακούση;
21 Εν τούτοις, οι Ιουδαίοι ως έθνος απέτυχαν να δεχθούν την υγιά συμβουλή που είχε δοθή σ’ αυτούς από τους πατέρας των, κι έτσι παρεστράτησαν, και οι μέριμνες των εθνών και η απατηλότης της δυνάμεως του πλούτου κατέπνιξαν τον λόγο κι έχασαν τη σχέσι των με τον Θεό. Απ’ αυτή την άποψι δεν υπάρχει καμμιά διαφορά σήμερα στον «Χριστιανικό κόσμο.» Τα μέλη των εκκλησιών του ούτε δέχονται τον Λόγο του Θεού. Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν θέλουν να είναι πραγματικοί Χριστιανοί. Ο απόστολος Παύλος ήταν ενήμερος αυτού του ζητήματος στην εποχή του, όταν έγραψε: «Διότι ημείς ευηγγελίσθημεν, καθώς και εκείνοι· αλλά δεν ωφέλησεν εκείνους ο λόγος τον οποίον ήκουσαν, επειδή δεν ήτο εις τους ακούσαντας ηνωμένους με την πίστιν.» (Εβρ. 4:2) Απ’ αυτά που λέγει ο Παύλος είναι καταφανές ότι σε πολλούς Εβραίους είχε κηρυχθή ο λόγος του Θεού· πράγματι, περιγράφει δύο είδη ανθρώπων, εκείνους οι οποίοι άκουσαν και δεν έπραξαν τίποτε για το ευαγγέλιον, και τους άλλους οι οποίοι άκουσαν και ενώθηκαν διά πίστεως μ’ εκείνους οι οποίοι εκήρυτταν το ευαγγέλιον. Σήμερα στον «Χριστιανικό κόσμο,» οι μάρτυρες του Ιεχωβά εξακολουθούν να πηγαίνουν από σπίτι σε σπίτι και να κηρύττουν το ευαγγέλιον, αλλά οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν καρδιές οι οποίες ‘επαχύνθησαν, και με τα ώτα βαρέως ηκούσαν.’ (Ματθ. 13:15) Δεν σημαίνει ότι οι άνθρωποι της γης δεν είχαν την ευκαιρία ν’ ακούσουν την αλήθεια. Είχαν! Ναι, το ευαγγέλιο της βασιλείας του Θεού εκηρύττετο στα περασμένα πενήντα χρόνια, και με μεγαλύτερη έντασι παγκοσμίως, ειδικά στα τελευταία είκοσι πέντε χρόνια. Αλλά λίγοι σχετικώς ανταπεκρίθησαν. Εν τούτοις, τι πρέπει να κάμουν αυτά τα άτομα τα οποία ακούουν και νοούν τον λόγον της Βασιλείας;
«ΜΕΤΑ ΠΡΑΟΤΗΤΟΣ»
22. (α) Ποιος καρπός του πνεύματος απαιτείται για να εμφυτευθή ο Λόγος του Θεού σ’ ένα άτομο; (β) Ποιο είδος ανθρώπων αποκλείει έτσι αυτό;
22 Ο ετεροθαλής αδελφός του Ιησού, ο Ιάκωβος, είναι πολύ πιθανόν ότι ήταν καλά εξοικειωμένος με την παραβολή του Ιησού για τον σπορέα, και καθώς εσχολίαζε αυτό το ζήτημα της εμφυτεύσεως είναι πιθανόν ότι είχε υπ’ όψιν του αυτά που είχε ειπεί σχετικά ο Ιησούς. Κάνει πράγματι μια επιτομή ολοκλήρου της παραβολής λέγοντας: «Απορρίψαντες πάσαν ρυπαρίαν και περισσείαν κακίας, δέχθητε μετά πραότητος τον εμφυτευθέντα λόγον, τον δυνάμενον να σώση τας ψυχάς σας.» Επιθυμούμε να έχωμε στο νου ότι η εμφύτευσις του λόγου πρέπει να γίνεται δεκτή με πραότητα. Δεν μπορεί να ηχήση προφορικώς βαθιά από τους Χριστιανούς διδασκάλους στις διάνοιες υπερήφανων και υψηλοφρόνων ατόμων. Ένα άτομο που έχει τη στάσι «τα γνωρίζω όλα» δεν μπορεί να δείξη ταπεινοφροσύνη. Η γη δεν πρέπει να είναι τόσο σκληρή, δηλαδή, σαν πέτρα, αδιαπέραστη. Όταν η αλήθεια της Γραφής εισέλθη στη διάνοια, που ερευνά για γνώσι και κατανόησι, και κατοικήση μέσα στην καρδιά και στη διάνοια ενός ανθρώπου, ο οποίος τρέφει βαθύ σεβασμό για τον μεγάλο Δημιουργό, τότε ο σπόρος θα βλαστήση και θ’ αναπτυχθή, κι εκεί στον ωρισμένο καιρό θα φθάση σε ωριμότητα. Όπως είπε ο Ιησούς: «καρποφορεί.» Μερικά άτομα παράγουν εκατό, άλλα εξήντα και άλλα ακόμη τριάντα. Πόσο είναι πράγματι αληθινό αυτό! Όταν βλέπωμε τα επιτεύγματα ατόμων που κατέχουν την αλήθεια και δαπανούν χρόνο κηρύττοντας από θύρα σε θύρα και διεξάγοντας Γραφικές μελέτες, γνωρίζομε ότι αυτά τα άτομα κάνουν ακριβώς ό,τι έπρεπε να κάμουν. Μήπως δεν είπε ο Ιησούς: «Πορευθέντες λοιπόν μαθητεύσατε πάντα τα έθνη, βαπτίζοντες αυτούς»; (Ματθ. 28:19) Στη διάρκεια της ζωής των μάρτυρες του Ιεχωβά ατομικώς μπορούν να φέρουν σε γνώσι της αληθείας τριάντα άτομα, άλλοι εξήντα και άλλοι ακόμη εκατό. Αν ‘ο λόγος της βασιλείας’ έχη σπαρθή σε καλή γη, θα φέρη καλό καρπό με τον καιρό. Έχετε δοκιμάσει να γίνετε διδάσκαλος της Αγίας Γραφής; Έχετε ανταποκριθή στην εντολή του Ιησού, «Πορευθέντες . . . μαθητεύσατε . . . βαπτίζοντες αυτούς»;
23, 24. Όσον αφορά την αλλαγή της προσωπικότητας, τι έχουν κάμει ένα εκατομμύριο και πλέον Χριστιανοί μάρτυρες του Ιεχωβά;
23 Υπάρχουν περισσότεροι από ένα εκατομμύριο Χριστιανοί μάρτυρες του Ιεχωβά σήμερα, οι οποίοι έχουν κάμει τα κατάλληλα βήματα για να σώσουν τη ζωή των με το ν’ αποβάλουν την περισσείαν κακίας και κάθε ρυπαρία της σαρκός. Πιστεύουν τα λόγια του Παύλου που είπε: «Να απεκδυθήτε τον παλαιόν άνθρωπον τον κατά την προτέραν διαγωγήν, τον φθειρόμενον κατά τας απατηλάς επιθυμίας· και να ανανεόνησθε εις το πνεύμα του νοός σας, και να ενδυθήτε τον νέον άνθρωπον, τον κτισθέντα κατά Θεόν εν δικαιοσύνη και οσιότητι της αληθείας.» (Εφεσ. 4:22-24) Ο μόνος τρόπος, με τον οποίο μπορεί ένας να ενδυθή αυτόν τον νέον άνθρωπο «τον κτισθέντα κατά Θεόν,» είναι ν’ απαλλαγή πρώτα από τον παλαιό άνθρωπο. Τότε μια αλλαγή μπορεί ν’ αρχίση να λαμβάνη χώρα. Αυτή η νέα δύναμις, η οποία ενεργεί στη διάνοιά σας, θα είναι αποτέλεσμα της αποδοχής από σας «μετά πραότητος τον εμφυτευθέντα λόγον, τον δυνάμενον να σώση τας ψυχάς σας.» Ο Παύλος ενδιεφέρετο πολύ να ενδυθή αυτόν τον νέον άνθρωπο, και γι’ αυτό είπε στο εδάφιο 1 Κορινθίους 9:27: «Δαμάζω το σώμα μου και δουλαγωγώ, μήπως εις άλλους κηρύξας, εγώ γείνω αδόκιμος.»
24 Ο ‘λόγος της βασιλείας’ είχε φυτευθή σ’ αυτόν τον από την Ταρσό Σαύλο, ο οποίος έγινε ο απόστολος Παύλος. Απεδείχθη ότι ήταν καλή γη. Επιθυμούσε να φέρη πολύν καρπό. Επορεύθη—εκήρυξε—εβάπτισε. Σ’ όλα αυτά υπήρξε ένα καλό παράδειγμα για μας σήμερα.
[Εικόνα στη σελίδα 205]
Το κήρυγμα του λόγου του Θεού είναι όμοιο με τη σπορά του σπόρου
[Εικόνα στη σελίδα 205]
Ο πονηρός αρπάζει το εσπαρμένον από μερικούς
[Εικόνα στη σελίδα 205]
Άλλοι υποχωρούν κάτω από τη θερμότητα του διωγμού
[Εικόνα στη σελίδα 205]
Μερικοί αφήνουν τις μέριμνες του βίου να συμπνίξουν τον λόγον
[Εικόνα στη σελίδα 205]
Εκείνοι που συλλαμβάνουν το νόημά του φέρουν πολύ καρπό