Ερωτήσεις από Αναγνώστας
● Πώς αληθεύει ότι, όπως αναφέρεται στο εδάφιο 1 Κορινθίους 6:18, «Παν αμάρτημα το οποίον ήθελε πράξει ο άνθρωπος, είναι, εκτός του σώματος· ο πορνεύων όμως αμαρτάνει εις το ίδιον αυτού σώμα»;—Η.Π.Α.
Ο απόστολος Παύλος προλογίζει το ανωτέρω χωρίον με την εντολή, «Φεύγετε την πορνείαν.» Είναι καταφανές ότι έδινε μεγάλη σημασία σ’ αυτό το θέμα, διότι προχώρησε από τις προηγούμενες παρατηρήσεις του σ’ αυτή την εντολή «Φεύγετε την πορνείαν» δίχως συνδέσμους. Και εκφράζεται σε ενεστώτα χρόνο. Μας λέγει ότι οποτεδήποτε παρουσιάζεται ο πειρασμός ή η ευκαιρία να διαπράξωμε πορνεία, δεν πρέπει να χρονοτριβούμε ή να εμπλεκώμεθα σε συζήτησι γι’ αυτό το ζήτημα αλλά να φεύγωμε αμέσως. Ο Ιωσήφ, γιος του πατριάρχου Ιακώβ, μας έδωσε ένα καλό παράδειγμα σχετικά μ’ αυτό. Έσπευσε να φύγη όταν τον ενοχλούσε η σύζυγος του Πετεφρή, του κυρίου του.—Γεν. 39:12.
Γιατί ο απόστολος Παύλος έδινε τόσο μεγάλη σημασία σ’ αυτό το ζήτημα, όταν έγραφε στους Χριστιανούς της Κορίνθου; Διότι αυτή ήταν μια ακόλαστη πόλις με καταφανείς πειρασμούς για ανηθικότητα. Ήταν ένα κέντρον λατρείας της Αφροδίτης, της θεάς των σεξουαλικών απολαύσεων. Δεν είναι περίεργο ότι η Κόρινθος εθεωρείτο ως η πιο ανήθικη πόλις της αρχαίας Ελλάδος. Από τη λατρεία της Αφροδίτης προέρχεται η ονομασία των ασθενειών που προκαλούνται από τις χωρίς διάκρισι σεξουαλικές σχέσεις, δηλαδή αφροδίσια νοσήματα. Σχετικά μ’ αυτές πληροφορούμεθα ότι η γονόρροια είναι μεταξύ των πιο αρχαίων και πιο διαδεδομένων απ’ όλες τις ασθένειες που πλήττουν το ανθρώπινο γένος, ενώ η σύφιλις περιγράφεται μεταξύ των μεγαλυτέρων πληγών του ανθρωπίνου γένους.
Πόσο τρομερά είναι τ’ αποτελέσματα αυτών των αφροδισίων νοσημάτων! Μπορούν να προκαλέσουν στειρότητα στις γυναίκες, τύφλωσι στα τέκνα ενός ανθρώπου και γεροντική εκφύλισι σε προχωρημένη ηλικία, για ν’ αναφέρωμε λίγα μόνο από τα πιο τραγικά αποτελέσματα. Παρ’ όλα αυτά τα καταστρεπτικά αποτελέσματα, τ’ αφροδίσια νοσήματα αυξάνουν, και λέγουν μάλιστα ότι προσλαμβάνουν διαστάσεις επιδημίας. Δεν υπάρχει αμφιβολία γι’ αυτό, ενώ λίγα άλλα αμαρτήματα, όπως η μέθη, μπορούν να βλάψουν το σώμα ως κάποιο βαθμό, αν ένα άτομο επιμένη, με την πορνεία ένα άτομο αμαρτάνει με περισσότερο χονδροειδή τρόπο εναντίον του ιδίου του σώματος.
Ότι πορνεία σημαίνει ν’ αμαρτάνη ένα άτομο εναντίον του ιδίου του σώματος, μ’ αυτή την έννοια το είχε εκτιμήσει ο σοφός Βασιλεύς Σολομών των αρχαίων χρόνων. Σχολιάζοντας τις επιπτώσεις των σχέσεων με μια πόρνη, λέγει: «Το τέλος όμως αυτής πικρόν ως αψίνθιον, οξύ ως μάχαιρα δίστομος. Οι πόδες αυτής καταβαίνουσιν εις θάνατον.» «Εωσού βέλος διαπεράση το ήπαρ αυτής [αυτού, ΜΝΚ]· καθώς το πτηνόν σπεύδει εις την παγίδα, και δεν εξεύρει ότι είναι εναντίον της ζωής αυτού.» Ναι, τ’ αφροδίσια νοσήματα πλήττουν συχνά το ήπαρ, το μεγαλύτερο όργανο του σώματος κι’ επιφέρουν καταστροφή σ’ αυτό.—Παροιμ. 5:3-11· 7:23.
Από ωρισμένες απόψεις η πορνεία μπορεί να παρομοιασθή με το σπάσιμο ενός ωραίου σκεύους πορσελάνης. Η πορσελάνη μπορεί να συγκολληθή, αλλά η απόδειξις του σπασίματος θα παραμένη για πάντα. Επίσης, η πορνεία θα μπορούσε να παρομοιασθή μ’ ένα σοβαρό έγκαυμα τρίτου βαθμού. Η μετάνοια θα μπορούσε να λεχθή ότι θα θεραπεύση το τραύμα όχι όμως χωρίς ν’ αφήση στους ιστούς ουλή που θα υπενθυμίζη πάντοτε στο άτομο το αμάρτημα. Ναι, η πορνεία είναι ένα μοναδικό αμάρτημα εναντίον του σώματος, διότι σ’ αυτήν περιλαμβάνονται ολόκληρο το σώμα και η προσωπικότης.
Αυτό ισχύει επίσης και για τη μοιχεία, η οποία περιλαμβάνεται, εφόσον ο απόστολος Παύλος εχρησιμοποίησε τη λέξι «πορνεία» με την ευρυτέρα της σημασία, όπως χρησιμοποιείται μερικές φορές στις Χριστιανικές Ελληνικές Γραφές. Έτσι ο Ιησούς Χριστός ωμίλησε για ένα άτομο που χωρίζει τη σύζυγό του για λόγους εκτός της πορνείας, και εννοούσε λόγους εκτός της μοιχείας. Η λέξις πορνογραφία με την ευρεία της έννοια προέρχεται από την ιδία ρίζα.—Ματθ. 19:9.
Ένα παράλληλο εδάφιο που ρίχνει φως σ’ αυτό το θέμα είναι το Ρωμαίους 1:26, 27 όπου ο Παύλος δείχνει ότι οι ομοφυλόφιλοι αμαρτάνουν εναντίον του ιδίου των σώματος: «Διά τούτο παρέδωκεν αυτούς ο Θεός εις πάθη ατιμίας· διότι και αι γυναίκες αυτών μετήλλαξαν την φυσικήν χρήσιν εις την παρά φύσιν ομοίως δε και οι άνδρες αφήσαντες την φυσικήν χρήσιν της γυναικός, εξεκαύθησαν εις την επιθυμίαν αυτών προς αλλήλους, πράττοντες την ασχημοσύνην, άρσενες εις άρσενας, και απολαμβάνοντες εις εαυτούς την πρέπουσαν αντιμισθίαν της πλάνης αυτών.» Πράγματι, τα λόγια του Παύλου στο εδάφιο 1 Κορινθίους 6:18 μπορούν να περιλαμβάνουν και την ομοφυλοφιλία, διότι οι Έλληνες συγγραφείς χρησιμοποιούσαν επίσης την λέξι πορνεία για ν’ αναφερθούν στην ομοφυλοφιλία.
Εν τούτοις, ο απόστολος Παύλος δεν λέγει μόνο ότι η «πορνεία» είναι αμαρτία εναντίον του ιδίου σώματος, αλλά λέγει επίσης ως αντίθεσι ότι ‘παν αμάρτημα είναι εκτός του σώματος.’ Πώς μπορεί να συμβαίνη αυτό; Αυτή η ιδιαίτερη άποψις έφερε σε αμηχανία Βιβλικούς σχολιαστάς επί αιώνες και αυτοί έδωσαν διάφορες εξηγήσεις. Στα κύρια σημεία τα σχόλια των ήσαν σε αρμονία με τ’ ανωτέρω, δηλαδή, ότι ο απόστολος ωμιλούσε με μια σχετική έννοια. Αλλά καθώς εξετάζομε το περιεχόμενο, μπορούμε να ιδούμε ότι τα λόγια του είναι δυνατόν επίσης να ληφθούν με την απόλυτη έννοια. Σημειώστε τι λέγει:
«Το . . . σώμα δεν είναι διά την πορνείαν, αλλά διά τον Κύριον, και ο Κύριος διά το σώμα. Δεν εξεύρετε ότι τα σώματα σας είναι μέλη του Χριστού; Να λάβω λοιπόν τα μέλη του Χριστού, και να κάμω αυτά μέλη πόρνης; Μη γένοιτο! Ή δεν εξεύρετε ότι ο προσκολλώμενος με την πόρνην, είναι εν σώμα; διότι «θέλουσιν είσθαι,» λέγει, «οι δύο εις σάρκα μίαν.» Όστις όμως προσκολλάται με τον Κύριον, είναι εν πνεύμα.—1 Κορ. 6:13, 15-17.
Ναι, οι κεχρισμένοι Χριστιανοί, στους οποίους έγραφε ο Παύλος, ήσαν ηρραβωνισμένοι με τον Ιησού Χριστό, όπως ακριβώς αναφέρεται: «Σας ηρραβώνισα με ένα άνδρα, διά να σας παραστήσω παρθένον αγνήν εις τον Χριστόν.» (2 Κορ. 11:2) Στην περίπτωσι των αρχαίων Εβραϊκών αρραβώνων, η απιστία ετιμωρείτο όπως ακριβώς και η μοιχεία. Αλλά όπως παρατηρεί ο Παύλος, «ο Κύριος [είναι] δια το σώμα.»
Έτσι ο Χριστιανός, ο οποίος πορνεύει, αμαρτάνει μ’ ένα μοναδικό τρόπο εναντίον του ιδίου του σώματος με το ότι απομακρύνει το σώμα του από τον Χριστό και το ενώνει με μία πόρνη. Κανένα άλλο αμάρτημα αυτό καθ’ εαυτό δεν μπορεί ν’ αποχωρίση ούτε αποχωρίζει το σώμα ενός Χριστιανού από την ενότητα του με τον Ιησού Χριστό, κάνοντάς το ένα με κάποιο άλλο πρόσωπο, μια πόρνη. Σχετικά μ’ αυτό μπορεί πραγματικά να λεχθή ότι ‘παν άλλο αμάρτημα είναι εκτός του σώματος.’ Και μολονότι τα λόγια του Παύλου έχουν πρωτίστως εφαρμογή στους κεχρισμένους Χριστιανούς, οι οποίοι είναι ηρραβωνισμένοι με τον Χριστόν τον Κύριόν των, η αρχή αυτή εφαρμόζεται, επίσης, στα «άλλα πρόβατά» του σήμερα.—Ιωάν. 10:16.
Πόσο σοφή και δυνατή είναι η εντολή του αποστόλου Παύλου, «Φεύγετε την πορνείαν!» Μπορεί να έχη τα πιο τρομερά αποτελέσματα στο φυσικό σώμα. Όπως κανένα άλλο αμάρτημα, αυτή κάνει εκείνους που την ασκούν ακαθάρτους. Είναι πράγματι ένας μοναδικός τρόπος διαπράξεως αμαρτίας εναντίον του ιδίου του σώματος, διότι, όπως δεν συμβαίνει με κανένα άλλο αμάρτημα, απομακρύνει το σώμα του Χριστιανού από την ενότητα με τον Κύριό του, τον Ιησού Χριστό, και το καθιστά ένα με μία πόρνη.