Μιμούνται τον Ιησού Χριστό

ΟΤΑΝ εδίδασκε στους αποστόλους του ένα μάθημα ταπεινοφροσύνης, ο Ιησούς Χριστός είπε: «Παράδειγμα έδωκα εις εσάς, δια να κάμνητε και σεις, καθώς εγώ έκαμον εις εσάς.» (Ιωάν. 13:15) Επομένως, οι πραγματικοί μαθηταί του Ιησού πρέπει, να τον μιμούνται. Έτσι άλλοι θα μπορέσουν να δουν ότι αυτοί ακολουθούν το υπόδειγμα του Κυρίου των του Χριστού. Αληθεύει αυτό για τα μέλη των εκκλησιών του Χριστιανικού κόσμου; Και τι μπορεί να λεχθή για τους Χριστιανούς μάρτυρας του Ιεχωβά; Ακολουθούν το υπόδειγμα του Κυρίου; Παρατηρήστε μερικά παραδείγματα:

ΔΕΝ ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ ΜΕΡΟΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

Ο Ιησούς Χριστός εκράτησε αυστηρή ουδετερότητα απέναντι των υποθέσεων του κόσμου. Σχετικά με τον εαυτό του και με τους ακολούθους του μπορούσε να πη: «Εκ του κόσμου δεν είναι, καθώς εγώ δεν είμαι εκ του κόσμου.» (Ιωάν. 17:16) Μπορεί να λεχθή αυτό για κείνους που ανήκουν στις εκκλησίες του Χριστιανικού κόσμου; Δεν αποδεικνύει η ιστορία του παρελθόντος καθώς και η παρούσα ότι τα μέλη των εκκλησιών είχαν δραστήρια ανάμιξι σε βίαιους πολιτικούς και θρησκευτικούς πολέμους; Δεν καταφεύγουν, παραδείγματος χάριν, Καθολικοί και Διαμαρτυρόμενοι στη Βόρειο Ιρλανδία σε βία που εγγίζει τον εμφύλιο πόλεμο; Αλλά τι μπορεί να λεχθή για τους μάρτυρας του Ιεχωβά εκεί; Κρατούν ουδετερότητα;

Μια γυναίκα, μολονότι δεν ήταν βαπτισμένη Μάρτυς την εποχή εκείνη, αναφέρει:

«Ένα βράδυ με επισκέφθηκε η αδελφή μου η οποία είναι Καθολική. Καθώς μου μιλούσε για τα θρησκευτικά και πολιτικά μίση που σάρωναν τη χώρα, της εξήγησα πώς εμείς οι μάρτυρες του Ιεχωβά βλέπομε την κατάστασι και πως είμεθα πάντοτε υπέρ της Χριστιανικής ουδετερότητος και συνηγορούμε υπέρ της βασιλείας του Θεού. Παρατηρούσα ότι αμφέβαλλε αν αυτό είναι αλήθεια. Τότε μας διέκοψε ένα κτύπημα στην πόρτα.

«Ήσαν δυο άνδρες οι οποίοι είπαν ότι ήσαν αξιωματούχοι της τοπικής επιτροπής για τη διατήρησι ειρήνης και ζητούσαν λεπτομέρειες για το σύζυγό μου—το όνομά του, την ηλικία και άλλα. Είπαν ότι θα τον χρειάζονταν για να φρουρή την περιφέρειά μας από τρομοκρατικές ενέργειες. Είπαν επίσης ότι θα έρχωνται κάθε εβδομάδα για να εισπράττουν συνδρομές που χρειάζονται για οδοφράγματα, επιδέσμους, φανούς και άλλα όμοια εφόδια. Χωρίς δισταγμό εξήγησα ότι εμείς δεν συμμετέχομε σε καμμιά κίνησι που δεν βασίζεται στο Λόγο του Θεού. Έδειξα επίσης γιατί εμείς είμεθα ουδέτεροι και, πώς η βασιλεία του Θεού θα λύση τα προβλήματα του ανθρωπίνου γένους. Ένας απ’ αυτούς τους άνδρες έκαμε μια κίνησι της κεφαλής ότι κατάλαβε, σαν να το είχε ακούσει αυτό προηγουμένως. Έτσι έφυγαν και οι δύο.

«Και η Καθολική αδελφή μου; Παρακολούθησε όλη τη συζήτησι και δεν είχε πια καμμιά αμφιβολία γι’ αυτά που έλεγα, αλλά αισθανόταν έκπληξι βλέποντας να εφαρμόζωνται οι αρχές μας.»

Κάποιος που μελετά τη Γραφή με τους μάρτυρας του Ιεχωβά σ’ αυτή την ίδια ταραγμένη χώρα λέγει την πείρα του με Προτεστάντες φρουρούς.

«Με επλησίασε ένας γείτονας ο οποίος μου ζήτησε να παρευρεθώ σε μια συνάθροισι της γειτονιάς για να καταρτίσωμε ένα κατάλογο για περιπολίες (Προτεσταντών) φρουρών. Όταν του είπα ότι δεν μπορούσα για λόγους συνειδήσεως να ασχοληθώ σε τέτοια καθήκοντα μου απήντησε ότι έπρεπε να πάω μαζί του και να εξηγήσω τους λόγους μου. Στη συνάθροισι υπήρχαν περίπου δώδεκα άνδρες οι οποίοι με ρωτούσαν προσεκτικά τους λόγους της αρνήσεώς μου. Μου είπαν ότι μπορούσα να είμαι στη μια πλευρά ή στην άλλη, όχι στο μέσον, δηλαδή να είμαι ‘είτε Καθολικός είτε Διαμαρτυρόμενος’. Εξήγησα ότι εφόσον μελετούσα τη Γραφή με τους μάρτυρας του Ιεχωβά, η συνείδησίς μου δεν μου επέτρεπε να παραβιάσω Βιβλικές αρχές της Χριστιανικής ουδετερότητος.»

Ένας από τους άνδρες αναφερόμενος στην τελευταία δήλωσι αυτού του σπουδαστού της Γραφής είπε ότι το καθήκον των φρουρών ήταν πολιτικό. Όταν όμως ο σπουδαστής της Γραφής τον ρώτησε αν αυτός ως Διαμαρτυρόμενος θα εκτελούσε αυτή την υπηρεσία σ’ ένα Καθολικό δρόμο, εκείνος που έφερε την αντίρρησι απήντησε: «Ασφαλώς όχι.» Τότε ο σπουδαστής της Γραφής είπε: «Ώστε σημαίνει ότι εγώ επρόκειτο ν’ αναμιχθώ παίρνοντας μέρος σ’ ένα πολιτικό και θρησκευτικό ζήτημα.» Αρνήθηκε.

ΠΑΡΗΓΟΡΟΥΝ ΤΟΥΣ ΠΕΝΘΟΥΝΤΑΣ

Σε αρμονία με την αποστολή του, ο Ιησούς Χριστός παρηγορούσε τους πενθούντας. (Ησ. 61:1-3· Λουκ. 4:18, 19) Το άγγελμά του προσέφερε ιδιαίτερη παρηγοριά σ’ εκείνους οι οποίοι ήσαν θλιμμένοι για την πνευματική τους κατάστασι. (Ματθ. 5:4) Όπως ο Ιησούς Χριστός, οι μάρτυρες του Ιεχωβά σήμερα επωφελούνται κάθε ευκαιρίας για να παρηγορήσουν άλλους με τον Λόγο του Θεού.

Αυτό έκαμε μια μάρτυς του Ιεχωβά στο Δυτικό Βερολίνο. Καθώς προσέφερε τα περιοδικά «Σκοπιά» και «Ξύπνα!» σε διαβάτες στο δρόμο, παρετήρησε μία γυναίκα η οποία συζητούσε με μερικούς γνωστούς της. Αυτή η γυναίκα φαινόταν πολύ θλιμμένη. Όσο περισσότερο μιλούσε, τόσο πιο μελαγχολική γινόταν, ωσότου τελικά ξέσπασε σε κλάμματα. Όταν οι άλλοι έφυγαν, έψαχνε ματαίως για ένα μαντήλι. Μόλις ακριβώς ήταν έτοιμη να σχίση ένα χαρτί περιτυλίγματος από ένα δέμα, η Μάρτυς την πλησίασε και της προσέφερε τα χαρτομάνδηλά της.

Αυτή η μικρή χειρονομία έδωσε την ευκαιρία για μια μακρά συζήτησι σχετικά με το άγγελμα της Γραφής και με την ελπίδα που προσφέρει για τους νεκρούς. Επειδή ο σύζυγος αυτής της γυναίκας είχε πεθάνει πριν από λίγο, η Μάρτυς μπορούσε να την παρηγορήση, μολονότι η γυναίκα αυτή δεν είχε πίστι. Η δυνατότης, να ξαναδή τον σύζυγό της τής φαινόταν πολύ φανταστική.

Κάθε μέρα που γινόταν αγορά, η Μάρτυς και αυτή η γυναίκα μπορούσαν να συναντηθούν. Η βαθειά θλίψις αυτής της γυναίκας υποχωρούσε καθώς συζητούσαν τις σκέψεις από τον Λόγο του Θεού. Τελικά προσκάλεσε την Μάρτυρα να την επισκεφθή στο σπίτι της και έγινε έναρξις μιας οικιακής Γραφικής μελέτης. Τι προνόμιο να μιμήται κανείς τον Υιόν του Θεού με το να παρηγορή τους πενθούντας με Βιβλική γνώσι!

ΔΙΝΟΥΝ ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΤΗ ΝΕΟΛΑΙΑ

Ο Ιησούς Χριστός ήταν επίσης πρόθυμος να δίνη προσοχή στα μικρά παιδιά. (Ματθ. 19:13, 14) Μιμούμενοι αυτό το παράδειγμά του από καρδιά, οι μάρτυρες του Ιεχωβά προσπαθούν να βοηθήσουν τα νεαρά άτομα ν’ αποκτήσουν ακριβή γνώσι της Γραφής.

Αυτό συνέβη στη Σιέρρα Λεόνε πριν από μερικά χρόνια:

Καθώς έδινε μια Γραφική ομιλία, ένας μάρτυς του Ιεχωβά παρετήρησε ένα νεαρό αγόρι να πλησιάζη περισσότερο προς το βήμα. Οι εκφράσεις των προσώπων των ενηλίκων που ήσαν στο ακροατήριο έδειχναν ότι το αποδοκίμαζαν αυτό.Ο ομιλητής, ενθυμούμενος τη στάσι του Ιησού απέναντι στα μικρά παιδιά, σταμάτησε την ομιλία του και προσεκάλεσε το μικρό αγόρι να καθήση και ν’ ακούση. Αυτό έκαμε το παιδί.

Όταν επέστρεψε στη γενέτειρά του ύστερ’ από την ομιλία, ο ομιλητής είδε το μικρό αγόρι κι’ ένα μεγαλύτερο αγόρι να έρχωνται από το μονοπάτι του δάσους στο σπίτι του. Προφανώς με την εντύπωσι που του έκαμαν όσα το μικρό αγόρι του είχε πει, το μεγαλύτερο έκαμε τώρα πολλές ερωτήσεις. Ο Μάρτυς έκαμε διευθετήσεις για μια Γραφική μελέτη με τα δυο αγόρια. Σε λίγο παρακολουθούσαν όλες τις συναθροίσεις στην τοπική Αίθουσα Βασιλείας. Μέσα σε λίγους μήνες το μεγαλύτερο αγόρι αφιερώθηκε, κι’ έγινε ένας βαπτισμένος μάρτυς του Ιεχωβά, και λίγο αργότερα έκαμε το ίδιο και το μικρότερο αγόρι.

ΥΠΟΒΟΗΘΟΥΝ ΤΟΥΣ ΠΕΡΙΦΡΟΝΗΜΕΝΟΥΣ

Ο Ιησούς Χριστός έδινε πνευματική βοήθεια σ’ εκείνους που ήσαν περιφρονημένοι. Γι’ αυτό μερικοί έλεγαν: «Ιδού. . . φίλος τελωνών και αμαρτωλών.» (Ματθ. 11:19) Εξαιτίας του ενδιαφέροντος που είχε ο Ιησούς γι’ αυτούς άνθρωποι που ήσαν γνωστοί ως αμαρτωλοί μετανόησαν και έγιναν μαθηταί του. Όπως ο Ιησούς Χριστός, οι μάρτυρες του Ιεχωβά σήμερα πρόθυμα βοηθούν ανθρώπους που έχουν κακή φήμη να μάθουν την οδό του Θεού και να συμμορφωθούν μ’ αυτή.

Μια ιεραπόστολος στον Παναμά άρχισε Γραφική μελέτη με μια γυναίκα (όχι ιθαγενή του Παναμά) η οποία το είχε ζητήσει αυτό από το γραφείο του τμήματος της Εταιρίας Σκοπιά σ’ εκείνη τη χώρα. Μολονότι ήταν μητέρα ενός αγοριού δεκαεπτά ετών, ωστόσο εργαζόταν με συμβόλαιο σ’ ένα νυκτερινό κέντρο. Παρά το επάγγελμά της, είχε πάρει ωστόσο τη μελέτη σοβαρά. Επιθυμούσε να μελετά δυο φορές την εβδομάδα και πήγαινε στην Αίθουσα Βασιλείας γι’ αυτό το σκοπό.

Σύντομα αυτή η γυναίκα άρχισε να μιλή και στα άλλα δεκαέξη κορίτσια που εργάζονταν στο ίδιο μέρος για τη μελέτη της που είχε στη Γραφή. Αργότερα ρώτησε την ιεραπόστολο αν μπορούσε κι’ ένα από τα άλλα κορίτσια να συμμετέχη στη μελέτη. Λίγο αργότερα και οι δυο γυναίκες άρχισαν να παρακολουθούν την εκκλησιαστική μελέτη της Σκοπιάς στην Αίθουσα Βασιλείας και να μιλούν στα δεκαπέντε άλλα κορίτσια γι’ αυτά που μάθαιναν. Ως αποτέλεσμα δυο άλλα απ’ αυτά τα κορίτσια θέλησαν επίσης να μελετούν τη Γραφή.

Κάθε εβδομάδα και οι τέσσερις γυναίκες πήγαιναν στην Αίθουσα Βασιλείας για τη μελέτη τους καθώς επίσης και για την εκκλησιαστική μελέτη της Σκοπιάς. Πολλές φορές τις συνώδευαν εκεί οι φίλοι τους. Καθώς η γνώσις τους για τη Γραφή ηύξανε, άρχισαν να ντρέπωνται πολύ. Επιθυμούσαν να έλθη ο καιρός που θα μπορούσαν να έρχωνται στην Αίθουσα Βασιλείας με το κεφάλι ψηλά και να είναι καθαρές, όπως ακριβώς έβλεπαν ότι ήσαν εκείνοι που παρευρίσκονταν εκεί. Την εποχή εκείνη το συμβόλαιό τους με τον ιδιοκτήτη του κέντρου καθώς και η άδεια της παραμονής των στη χώρα είχαν λήξει. Αυτό τους έφερε κάποια ικανοποίησι και χαρά, καθώς απέβλεπαν ν’ απαλλαγούν απ’ αυτό τον τρομερό τρόπο ζωής στον οποίο είχαν βυθισθή. Όταν έληξε το συμβόλαιο και οι τέσσερις επέστρεψαν στις χώρες τους.

Την κοπέλλα, που πρώτη είχε αρχίσει τη μελέτη, ένας από τους φίλους της ζήτησε να τη νυμφευθή μόλις θα έπαιρνε το διαζύγιό του. Εκείνη όμως του εξήγησε ότι δεν μπορούσε να τον παντρεφτή, διότι ακολουθούσε τη Γραφή η οποία δεν επιτρέπει αυτού του είδους διαζύγιο που θα έπαιρνε αυτός. Στη πατρίδα της αυτή η γυναίκα συνέχισε να κάνη πρόοδο. Αργότερα έγραψε στην ιεραπόστολο: «Δεν μπορείς να φαντασθής τη χαρά μου καθώς σου γράφω για να σου πω ότι η μητέρα μου και εγώ βαπτισθήκαμε την περασμένη εβδομάδα στη συνέλευσι περιοχής. Ο γυιος μου ελπίζει να βαπτισθή στην επομένη. Διευθύνω τώρα μια καφετήρια για να ζη η οικογένειά μου. Από τότε που άλλαξα την παλαιά προσωπικότητά μου και φόρεσα τη νέα, είμαι πολύ ευτυχισμένη και βρήκα πραγματική ειρήνη και ασφάλεια.»

Μια από τις άλλες γυναίκες έγραψε επίσης στην ιεραπόστολο για να την πληροφορήση ότι και αυτή είχε βαπτισθή για να είναι μια Χριστιανή μάρτυς του Ιεχωβά.

Αυτές οι ποικίλες πείρες δείχνουν ότι ακόμη και σήμερα υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι μιμούνται τον Ιησού Χριστό. Αν επιθυμήτε να ταυτισθήτε μ’ αυτά τα άτομα τα οποία ειλικρινά προσπαθούν να ζουν σε αρμονία μ’ αυτούς τους υψηλούς κανόνας, σας ενθαρρύνομε να εξακριβώσετε μόνοι σας ότι οι Χριστιανοί μάρτυρες του Ιεχωβά πράγματι το κάνουν αυτό.