Πόσο Πρακτική Είναι η Αγία Γραφή;

«Λύχνος εις τους πόδας μου είναι ο λόγος σου, και φως εις τας τρίβους μου.»—Ψαλμός 119:105.

 1. Ποιες κατηγορίες υπονομεύουν την Αγία Γραφή, και όμως ποια είναι η αξία της;

Ο ΛΟΓΟΣ του Ιεχωβά, η Αγία Γραφή, είναι το καλύτερα πωλούμενο βιβλίο όλων των εποχών. Για πολλούς είναι επίσης το βιβλίο που μαζεύει την περισσότερη σκόνη στον καιρό μας. Το βιβλίο που περισσότερο πωλείται, αλλά που αναλόγως ολιγώτερο διαβάζεται. Γιατί; Το περιεχόμενο της Αγίας Γραφής υφίσταται επίθεσι από πολλές πλευρές. Ο επιστήμων λέγει ότι δεν είναι επιστημονικό, ο άθεος λέγει ότι είναι αντιφατικό, οι νεωτερισταί κληρικοί λέγουν ότι είναι μύθος, οι «θεμελιωτισταί» το κάνουν να φαίνεται γελοίο και δίχως κύρος, και οι άνθρωποι γενικά το απορρίπτουν ως μη πρακτικό για καθοδηγία σ’ αυτόν τον ισχυρογνώμονα, ρεαλιστικόν, πονηρόν παλαιόν κόσμον. Αλλά δεν είναι αντιεπιστημονικό, δεν είναι αντιφατικό, δεν είναι μυθώδες, δεν είναι γελοίο και δίχως κύρος, και επάνω απ’ όλα δεν είναι μη πρακτικό. Ο επιστήμων, ο άθεος, οι νεωτερισταί και οι θεμελιωτισταί κληρικοί, και οι άνθρωποι γενικά έχουν άδικο, διότι η Αγία Γραφή είναι το πιο επιστημονικό, συνεπές, πραγματικό, λογικό και πρακτικό βιβλίο επάνω στη γη! Αυτό και μόνο είναι ο αξιόπιστος λύχνος και φως για τα πόδια και τας τρίβους των ανθρώπων.—Ψαλμός 119:105.

 2. Ποια γεγονότα αναιρούν την κατηγορία ότι η Γραφή είναι αντιεπιστημονική;

² Ο περιωρισμένος χώρος μάς επιτρέπει δια βραχέων μόνο να ανατρέψωμε αυτές τις επιθέσεις, αλλά αυτό θα ήταν αρκετό για να παρακινήση τις ειλικρινείς διάνοιες σε περαιτέρω έρευνα. Μολονότι η Γραφή δεν εδόθη ως ένα βιβλίο σπουδής της επιστήμης, εν τούτοις όταν θίγη επιστημονικά ζητήματα είναι ακριβής και αληθινή. Παραδείγματος χάριν, η επιστήμη διδάσκει ότι η λαλιά του ανθρώπου εξελίχθηκε από κραυγές και γρυλλίσματα καθώς αυτός ακολουθούσε πορεία ανόδου από κάποιον πρωτόγονο πίθηκο, αλλά τα γνωστά γεγονότα δείχνουν ότι όσο παλαιότερη είναι η γλώσσα τόσο δυσκολώτερη και πολυπλοκώτερη είναι, αναγκάζοντας τις αυθεντίες στον τομέα αυτόν να συμπεράνουν ότι αντί να εξελίχθηκε η λαλιά από το απλό στο πολύπλοκο, είναι αληθινό ακριβώς το αντίθετο. Αυτό συμφωνεί με την αφήγησι της Βίβλου ότι ο άνθρωπος εδημιουργήθηκε τέλειος, με πλήρεις δυνάμεις λαλιάς, ικανός να εκφράζη με λεπτές αποχρώσεις εννοίας τις σκέψεις μιας τελείας διανοίας.a Επίσης, οι επιστήμονες χλευάζουν την αφήγησι της Βίβλου ότι ο Ιακώβ εσχεδίασε να κάμη τα ποίμνιά του να γεννήσουν διάστικτα πρόβατα βάζοντας τα θηλυκά να βλέπουν σε ανάλογα εργασμένα διάστικτα ραβδιά, επειδή οι ιδέες αυτές για την επιρροή που ασκούν πριν από τη γέννησι οι εντυπώσεις της μητέρας, απορρίπτονται τώρα σε μεγάλο βαθμό. Εν τούτοις, οι επιστήμονες παραβλέπουν ότι αυτό ήταν μόνο γνώμη του Ιακώβ, και ότι σ’ ένα όνειρο που ακολούθησε, ο Ιεχωβά διώρθωσε τον Ιακώβ και του έδειξε την πραγματική αιτία που εγεννώντο διάστικτα πρόβατα, μια αιτία σύμφωνη με τους νόμους κληρονομικότητος του Μέντελ, που οι επιστήμονες δεν τους εκτιμούσαν ως αυτόν τον εικοστόν αιώνα.b (Γένεσις 30:37-43· 31:10-12) Τέλος, οι επιστήμονες χλευάζουν επειδή η Βίβλος κατατάσσει τον λαγό μαζί με τα ζώα που αναμασσούν την τροφή. (Λευιτικόν 11:6· Δευτερονόμιον 14:7) Αλλά τώρα μερικοί άγρυπνοι επιστήμονες ανεκάλυψαν ότι οι λαγοί ενεργούν πράγματι ή κατ’ αρχήν ένα αναμάσσημα, κάνοντας μ’ έναν παράδοξο τρόπο την τροφή να περάση δυο φορές από το πεπτικό τους σύστημα. Αυτό το ασυνήθιστο γεγονός το επαλήθευσε το Σμιθσόνιον Ίδρυμα της Ουάσιγκτον D.C. των Η.Π.Α.c Η Γραφή δεν είναι σαν τα εγχειρίδια που γράφουν οι επιστήμονες και που είναι άχρηστα και απαρχαιωμένα μέσα σε λίγα χρόνια λόγω των πολλών λαθών που περιέχουν· η Γραφή παραμένει αληθινή για πάντα.—Ησαΐας 40:8· Ιωάννης 17:17· 1 Πέτρου 1:25.

 3. Ποιες περιπτώσεις μπορεί να αναφέρη ο άθεος για να υποστηρίξη την κατηγορία του εναντίον της Γραφής ως αντιφατικής; Αποδεικνύουν αυτές τον ισχυρισμό του;

³ Τι θα πούμε για την κατηγορία των αθέων ότι η Γραφή είναι αντιφατική; Αυτός είναι ένας βιαστικός ισχυρισμός. Παραδείγματος χάριν, ο άθεος μπορεί να δείξη το Εκκλησιαστής 1:4 που λέγει «η γη διαμένει εις τον αιώνα», και έπειτα να γυρίση τις σελίδες ως το 2 Πέτρου 3:10 και να διαβάση: «και η γη και τα εν αυτή έργα θέλουσι κατακαή». Χαιρεκακεί διότι εδώ υπάρχει μια αντίφασις που αποδεικνύει τη Γραφή αναξιόπιστη. Εν τούτοις, στην πρώτη περίπτωσι η κατά γράμμα γη είναι εκείνη που διαμένει στον αιώνα· ενώ στη δεύτερη παραπομπή ο όρος «γη» συμβολίζει τους λαούς γενικά και τις ωργανωμένες κυβερνήσεις των υπό τον Σατανά. (2 Κορινθίους 4:4) Τα συμφραζόμενα δείχνουν ότι αυτό είναι ορθόν, διότι μόλις είχε αναφερθή εκεί ότι η γη στην εποχή του Νώε είχε καταστραφή με νερό. Ξέρομε ότι ο κατακλυσμός δεν κατέστρεψε την κατά γράμμα γη· αυτή υπάρχει ακόμη. Κατέκλυσε και εξαφάνισε τους πονηρούς λαούς και τις κυβερνητικές διευθετήσεις που υπήρχαν επάνω στην επιφάνεια της γης. Δεν είναι ασύνηθες στη Γραφή το να αναφέρονται οι λαοί συμβολικώς ως «γη». (1 Βασιλέων 10:24· Ψαλμοί 66:4· 98ος 9) Ή, ο άθεος μπορεί να πη ότι ο Χριστός αντέφασκε με τον εαυτό του, τη μια φορά λέγοντας στους μαθητάς του να μην εφοδιασθούν με βαλάντια και την άλλη φορά οδηγώντας τους να το πράξουν αυτό. (Ματθαίος 10:9, 10· Λουκάς 10:4· 22:35, 36) Στην πρώτη περίπτωσι απεστέλλοντο σε ιεραποστολικό έργο και έπρεπε να εμπιστεύωνται στην προμήθεια του Θεού γι’ αυτούς ως εργάτας αξίους του μισθού των. Θα έφερναν πνευματική τροφή στο λαό, και ενδιαφερόμενα άτομα θα ανταπεκρίνοντο με χαρά, παρέχοντας κάποια υλική βοήθεια στους κήρυκας. Αλλά στη δεύτερη περίπτωσι ο Ιησούς επρόκειτο να καρφωθή στο ξύλο του μαρτυρίου, οι ακόλουθοι του επρόκειτο να διασκορπισθούν, θα άρχιζε διωγμός, με εχθρούς απ’ όλες τις πλευρές, και εκείνοι δε ακόμη που ευνοούσαν το άγγελμα θα εφοβούντο να δείξουν φιλική διάθεσι προς τους οπαδούς του Χριστού. Οι Χριστιανοί, λοιπόν, θα έπρεπε να κάμουν προμήθεια για τις υλικές των ανάγκες.

 4. Γιατί ο άθεος απατάται τόσο εύκολα:

⁴ Με το να αγνοή τα συμφραζόμενα και τις πιθανές συμβολικές σημασίες των εδαφίων, ο άθεος νομίζει ότι βρίσκει αντιφάσεις, και, επειδή αναζητεί αντιφάσεις, τελειώνει ευτυχής την έρευνά του με την επιπόλαιη ανάγνωσί του, νοιώθοντας ότι έχει ανταμειφθή, νομίζοντας ότι βρήκε εκείνο που ζητούσε. Δεν επιθυμεί να συνεχίση τη μελέτη του για ν’ αποκτήση μια κατανόησι που θα έφερνε αρμονία στα εδάφια που η προκατειλημμένη του διάνοια θεωρεί αντιφατικά. Έχει την ανταμοιβή του.—Ματθαίος 6:2, 5, 16.

 5. Πώς θεωρούν τη Γραφή οι νεωτερισταί κληρικοί, και γιατί;

⁵ Οι νεωτερισταί κληρικοί ενώνονται στις επιθέσεις εναντίον της Γραφής διότι συλλαμβάνονται στην εξής παγίδα: «Ο φόβος του ανθρώπου στήνει παγίδα.» (Παροιμίαι 29:25) Η δημοφιλής αντίληψις της εποχής μας είναι ότι η Γραφή είναι μόνο μύθος και θρύλος, και η αξία της είναι μόνο φιλολογική. Επειδή φοβούνται τον χλευασμό των κοσμικών σοφών και προσπαθούν να συμβαδίζουν με τις τάξεις των διανοουμένων και να παραμένουν στην εύνοιά τους, οι νεωτερισταί κληρικοί εγκαταλείπουν τις αλήθειες της Γραφής, για να εγκολπωθούν τις θεωρίες και τις φιλοσοφίες των ευφυών ανθρώπων του κόσμου τούτου. Η Γραφή διασαλπίζει μια προειδοποίησι για να φυλαχθούμε από αυτούς τους χωρίς σπονδυλική στήλη λιποτάκτας: «Βλέπετε μη σας εξαπατήση τις δια της φιλοσοφίας και της ματαίας απάτης, κατά την παράδοσιν των ανθρώπων, κατά τα στοιχεία του κόσμου, και ουχί κατά Χριστόν.» Χαρακτηριστική εκείνων που εγκαταλείπουν στην πραγματικότητα τη Γραφή, αλλά προσκολλώνται σ’ αυτή για μια ιδιοτελή ζωή, είναι η νοοτροπία που εξεδήλωσε ο διευθυντής ενός θεολογικού σεμιναρίου στο Ντένβερ, Κολοράδο, όταν είπε τα ακόλουθα: «Η μεγαλύτερη πρόκλησις της θρησκευτικής εκπαιδεύσεως είναι η προσαρμογή μιας φιλοσοφίας που μοιάζει με τραίνο συρόμενο από καμήλα, σ’ έναν μηχανικό πολιτισμό.» Αυτός είναι απλώς ένας άλλος τρόπος για να πη ότι η Γραφή δεν είναι πρακτική, ότι είναι πολύ παλαιού συρμού για την εποχή μας, ότι είναι σχεδόν ασυγχρόνιστη όπως θα ήταν ένα τραίνο συρόμενο από καμήλα στον ταχυκίνητο μηχανικό πολιτισμό του αιώνος μας.

 6. Πώς οι θεμελιωτισταί κληρικοί την κάνουν να φαίνεται γελοία και δίχως κύρος:

⁶ Οι δεσμευμένοι από τα σύμβολα πίστεως «θεμελιωτισταί» κληρικοί, που παίρνουν πάντοτε τη Γραφή έτσι κατά γράμμα, την καθιστούν γελοία. Αφού συγκινούνται εν εκτάσει για το ότι ο Θεός είναι αγάπη, στρέφουν στην αντίθετη ακριβώς πλευρά και λέγουν ότι βασανίζει τους ανθρώπους για πάντα σε μια λίμνη πυρός και θείου. Εν τούτοις, αν η τιμωρία των ασεβών επρόκειτο να είναι βάσανος, γιατί ο Ιεχωβά είπε στον Αδάμ ότι το να φάγη απειθώς από τον απαγορευμένο καρπό θα εσήμαινε θάνατο; (Γένεσις 2:17) Αν ο μισθός της αμαρτίας είναι αιώνιος βασανισμός, γιατί το Ρωμαίους 6:23 λέγει: «Ο μισθός της αμαρτίας είναι θάνατος»; Για να ανθέξη κανείς σε αιωνία καύσι μέσα σε μια λίμνη πυρός, θα έπρεπε να είναι αθάνατος. Και αυτό διδάσκουν οι θεμελιωτισταί αυτοί σχετικά με την ψυχή του ανθρώπου. Αλλ’ αν η ψυχή του ανθρώπου είναι αθάνατη, γιατί ο Ιεζεκιήλ 18:4 κάνει τη δήλωσι: «Η ψυχή η αμαρτήσασα, αυτή θέλει αποθάνει»; Και αν ο άνθρωπος είναι αθάνατος, ποια ανάγκη αναστάσεως υπάρχει μέσω του Χριστού Ιησού; Από πολλές απόψεις αυτοί οι κληρικοί κάνουν τον λόγον του Θεού να φαίνεται γελοίος και δίχως κύρος με τις θρησκευτικές τους παραδόσεις και τα σύμβολα πίστεως.

 7. Πώς θεωρούν οι Καθολικοί κληρικοί την εκκλησιαστική τους παράδοσι σε συμπαραβολή με τη Γραφή, και τι προκύπτει απ’ αυτό;

⁷ Οι Ρωμαιοκαθολικοί κληρικοί είναι οι κυριώτεροι που ακυρώνουν τη Γραφή με την παράδοσί τους. Τον τελευταίο ακόμη Φεβρουάριο ο Καθολικός Επίσκοπος Φ. Ε. Χάιλαντ είπε σε μια ομιλία στο Κολόμπους, Οχάιο, ότι «η προφορική παράδοσις είναι εξίσου έγκυρη όσο και η Γραφή για τον καθορισμό τού ποιες είναι οι μεγάλες θρησκευτικές αλήθειες». Εν τούτοις, μια από αυτές τις παραδόσεις είναι ότι το από σάρκα και αίμα σώμα της Μαρίας ανελήφθη κατά γράμμα στον ουρανό. Αλλά το 1 Κορινθίους 15:50 ρητώς λέγει: «Σαρξ και αίμα βασιλείαν Θεού δεν δύνανται να κληρονομήσωσιν.» Προφανώς, αυτή η Καθολική παράδοσις και αυτό το χωρίον της Γραφής δεν είναι ‘εξίσου έγκυρα’. Ή η παράδοσις ή το εδάφιο είναι ψευδές. Δεν είναι το εδάφιο. Με το να προσθέτουν αυτές τις παραδόσεις ως παράρτημα στον λόγον του Θεού, οι θρησκευτικές οργανώσεις έρχονται κάτω από την καταδίκη που διακηρύχθηκε στο Δευτερονόμιο 4:2 και στην Αποκάλυψι 22:18, και προσθέτουν θείες πληγές επάνω τους. Η Βίβλος δεν χρειάζεται την προσθήκην μη θεοπνεύστων παραδόσεων που ανόητα τις διδάσκουν άνθρωποι για να την κάμουν πλήρη: «Όλη η Γραφή είναι θεόπνευστος, και ωφέλιμος προς διδασκαλίαν, προς έλεγχον, προς επανόρθωσιν, προς εκπαίδευσιν την μετά της δικαιοσύνης· δια να ήναι τέλειος ο άνθρωπος του Θεού, ητοιμασμένος εις παν έργον αγαθόν.»—2 Τιμόθεον 3:16, 17.

ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΣ ΚΑΙ ΦΑΡΙΣΑΙΟΙ

 8. Ποια ήταν η πορεία των γραμματέων και Φαρισαίων σχετικά με την προφορική τους παράδοσι και τις Εβραϊκές Γραφές;

⁸ Με το να προσκολλώνται σε παραδόσεις και σύμβολα πίστεως που ακυρώνουν τη Γραφή, οι σημερινοί κληρικοί είναι όμοιοι με τους γραμματείς και τους Φαρισαίους. Εκείνοι προσέθεταν την προφορική τους παράδοσι στις Εβραϊκές Γραφές, ο δε Ιησούς τούς είπε: «Ηκυρώσατε την εντολήν του Θεού δια την παράδοσίν σας. Υποκριταί, καλώς προεφήτευσε περί υμών ο Ησαΐας, λέγων, «Ο λαός ούτος με πλησιάζει με το στόμα αυτών, και με τα χείλη με τιμά· η δε καρδία αυτών, μακράν απέχει απ’ εμού· εις μάτην δε με σέβονται, διδάσκοντες διδασκαλίας, εντάλματα ανθρώπων.» (Ματθαίος 15:6-9) Οι γραμματείς και οι Φαρισαίοι εδιάβαζαν με τα χείλη τους το Νόμο του Μωυσέως και ανέφεραν με το στόμα τους περικοπές από τους Προφήτας και τους Ψαλμούς, αλλά δεν ζούσαν σύμφωνα με τα θεία παραγγέλματα. Προσέθεταν τις Ταλμουδικές τους παραδόσεις και εβάσιζαν τις διδασκαλίες τους επάνω σ’ αυτές τις ανθρώπινες εντολές. Επί πλέον, σε μια θεαματική δημοσία επίδειξι εστόλιζαν τους τάφους των προφητών και θρηνολογούσαν λέγοντας ότι αυτοί ποτέ δεν θα συμμετείχαν στην αφαίρεσι του αίματος αυτών των μαρτύρων· έπειτα έστρεφαν προς την αντίθετη ακριβώς κατεύθυνσι και επίεζαν τον απρόθυμον Πιλάτον να θανατώση τον μέγιστον προφήτην του Θεού, τον Ιησούν Χριστόν!—Ματθαίος 23:29-36· 27:22-25· Ιωάννης 19:12-16.

 9. Πώς ακολουθούν όμοια πορεία οι κληρικοί του «Χριστιανισμού» σήμερα;

⁹ Έτσι και σήμερα οι κληρικοί του «Χριστιανισμού» εγκωμιάζουν τους Βιβλικούς χαρακτήρας και τους ανθρωποποιήτους αγίους, αλλά καταδιώκουν τους μάρτυρας του Ιεχωβά, που κηρύττουν το αγνό άγγελμα της Βασιλείας του Θεού ως αντιπρόσωποι του Θεού και του Χριστού. (Ματθαίος 25:40, 45) Οι κληρικοί και ο λαός γενικά δίδουν στη Γραφή μια θέσι τιμής, την καθιστούν το περισσότερο πωλούμενο βιβλίο, την έχουν στα μουσεία τους, και μέσα σε πολλή και θορυβώδη επίδειξι πληρώνουν μεγάλες τιμές για σπάνια αντίτυπα πολύ μεγαλύτερες από όσες δίδονται για οποιοδήποτε άλλο τυπωμένο βιβλίο. Την έχουν στα σπίτια τους, την τοποθετούν σε δωμάτια ξενοδοχείων, ορκίζονται επάνω σ’ αυτήν στα δικαστήρια και την χρησιμοποιούν για να δώσουν όρκους κατά την ανάληψι αξιωμάτων, οι Βιβλικές Εταιρίες την διανέμουν παγκοσμίως, και είτε εν όλω είτε εν μέρει κυκλοφορεί σε χίλιες γλώσσες και πλέον. Οι πολιτικοί του «Χριστιανισμού» αγαπούν να αναφέρουν περικοπές της, και ισχυρίζονται ότι το πολιτικό τους κόμμα θα εκπληρώση τις υποσχέσεις που αφορούν τη Βασιλεία. Πολλά εκατομμύρια ανθρώπων σήμερα δίνουν στη Γραφή πολλή λατρεία με τα χείλη, όπως έκαναν οι γραμματείς και οι Φαρισαίοι· αλλά επίσης, όπως οι γραμματείς και οι Φαρισαίοι, αποτυγχάνουν να ζήσουν σύμφωνα μ’ αυτήν, προσθέτουν σ’ αυτήν και αφαιρούν απ’ αυτήν, την ακυρώνουν, και καταδιώκουν και κάποτε φονεύουν εκείνους που λαμβάνουν την Αγία Γραφή ως πρακτικόν οδηγό και προσπαθούν να ζήσουν σύμφωνα με τις εντολές της.—Ματθαίος 23:13.

10. Τι έχουν πραγματικά κάμει στην Αγία Γραφή οι ηγέται του «Χριστιανισμού» και με ποιο αποτέλεσμα;

¹⁰ Παρ’ όλη τη ρηχή τους λατρεία χειλέων προς τη Γραφή, και την κυκλοφορία της που την φθάνουν σε δισεκατομμύρια, οι λαοί του «Χριστιανισμού» δεν οικοδομούνται απ’ αυτήν. Οι ηγέται των έχουν πραγματικά φονεύσει την Αγία Γραφή στις διάνοιες πολλών με τις δημοσιευόμενες δηλώσεις ότι είναι αντιεπιστημονική, αντιφατική, απλός μύθος και θρύλος, και συχνά την έχουν κάμει να φαίνεται γελοία και δίχως κύρος με τα ψευδή τους σύμβολα πίστεως και τις παραδόσεις τους. Ακολουθώντας αυτούς τους τυφλούς οδηγούς, ο τυφλός λαός προσκόπτει και πέφτει στα ίδια εσφαλμένα συμπεράσματα και απορρίπτει τη Γραφή ως μη πρακτική για καθοδηγία στη σύγχρονη ζωή. Οποιοιδήποτε προσπαθούν να την ακολουθήσουν και να βασίσουν ελπίδα επάνω σ’ αυτήν, κατηγορούνται απ’ αυτούς ως μη ρεαλισταί, ιδεαλιστικοί ονειροπόλοι. Πόσο καλά οι σημερινοί άνθρωποι του κόσμου ταιριάζουν με την περιγραφή τους που εδόθηκε στην επιστολή 2 Τιμόθεον 3:4, 5: «Φιλήδονοι μάλλον παρά φιλόθεοι, έχοντες μεν μορφήν ευσεβείας, ηρνημένοι δε την δύναμιν αυτής.»

ΠΟΙΟΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΠΡΑΚΤΙΚΟΙ;

11. Αφού αυτός ο κόσμος απορρίπτει τη Γραφή ως μη πρακτική, ποιές ερωτήσεις διερευνούν την πρακτικότητα του κόσμου;

¹¹ Αφού αυτός ο κόσμος απορρίπτει τη Γραφή ως μικρής σπουδαιότητος διότι δεν είναι πρακτική, θα έπρεπε να περιμένουμε ότι αυτός ο κόσμος είναι πολύ πρακτικός. Αλλά πόσο ακριβώς πρακτικός είναι; Πόσο πρακτική είναι αυτή η σύγχρονη γενεά που ζη στον εικοστόν αιώνα με τον λαμπρό της, επιστημονικό, ατομικό πολιτισμό; Πόσο πρακτικοί, λόγου χάριν, ήσαν οι δύο παγκόσμιοι πόλεμοι που διεξήγαγε με τους οποίους επότισε τη γη με αθώο αίμα που εχύθηκε από τις φλέβες γυναικών και παιδιών όπως επίσης και στρατιωτών; Πόσο πρακτική είναι η σημερινή τους πορεία προς ένα τρίτον παγκόσμιο πόλεμο; Πόσο πρακτική είναι η πολιτική αυτού του κόσμου, πολιτική που έχει γίνει τόσο διεφθαρμένη και στιγματισμένη με καταχρήσεις και δωροδοκία, ώστε έγινε ένας μόνιμος αστεϊσμός για τον λαό; Και τι να πούμε για τους πολιτικούς που είναι συχνά τα πιόνια των μεγάλων παικτών παρά οι υπηρέται του λαού; Πόσο πρακτικό είναι το οικονομικό σύστημα, που επιτρέπει ολίγοι υπέρπλουτοι να ξαπλώνωνται με νωχέλεια σ’ ένα περιβάλλον χλιδής ενώ εκατομμύρια ζουν με ανησυχία για το πώς θ’ αποκτήσουν τα απολύτως χρειώδη της ζωής; Πόσο πρακτική είναι η ανυψούμενη παλίρροια του εγκλήματος, η αυξανόμενη ανηθικότης, η ανερχόμενη αναλογία των διαζυγίων, η πληθυνόμενη νεανική εγκληματικότης, το πρόβλημα εκείνων που ζητούν καταφύγιο στα οινοπνευματώδη ποτά, και ακόμη η κοινή λαιμαργία, που όλες αυτές οι πορείες διαγωγής επιφέρουν επάνω μας μια πλημμύρα σωματικών και διανοητικών ασθενειών, αφροδισίων νοσημάτων, διηρημένων οικογενειών, νόθων τέκνων, ασφυκτικώς γεμάτων φυλακών, ανθρωπίνου ψυχικού άλγους και ακαίρου θανάτου; Παρακαλούμε ειπέτε μας, τι ακριβώς το πρακτικό υπάρχει σε όλα αυτά;

12. Πόσο πρακτική θα ήταν η Γραφή στην αντιμετώπισι αυτών των συμφορών του κόσμου;

¹² Πώς μπορούν άνθρωποι, που με αδιαφορία και αποσκλήρυνσι δέχονται αυτές τις καταστάσεις και ακόμη τις συγχωρούν ως φυσιολογικές, να κατηγορούν τη Γραφή ότι δεν είναι πρακτική; Αν οι λαοί αυτού του κόσμου ακολουθούσαν τη Γραφή, δεν θα εσκότωναν ο ένας τον άλλον, αλλά θα σφυρηλατούσαν ‘τας μαχαίρας εις υνία’. Δεν θα εσήκωνε μάχαιραν έθνος εναντίον έθνους. Ούτε θα εμάθαιναν πια τον πόλεμο. (Έξοδος 20:13· Μιχαίας 4:3) Δεν θα ήταν αυτό πρακτικό; Δεν θα ήταν η απαγόρευσις της κλοπής και της δωροδοκίας από την Αγία Γραφή, ένας καλός οδηγός για τους πολιτικούς; Στον Ισραήλ οι βασιλείς έπρεπε να έχουν ένα αντίγραφο του νόμου του Θεού για καθοδηγία: οι πολιτικοί σήμερα έχουν τη Γραφή. Θα ήταν ευλογία αν την ακολουθούσαν τόσο όσο την αναφέρουν. (Έξοδος 20:15· Δευτερονόμιον 17:18· Αμώς 5:12) Όσο για το οικονομικό σύστημα που κάνει τους ολίγους πλουσίους και τους πολλούς πτωχούς, δεν θα μπορούσε να λειτουργή έτσι κάτω από τις αρχές της Αγίας Γραφής, η οποία με διαφόρους τρόπους έκανε προμήθεια για τον πτωχό. (Έξοδος 23:10, 11· Λευιτικόν 23:22· Δευτερονόμιον 15:7, 8, 11· 14:28, 29· Παροιμίαι 29:7) Και δεν θα ήταν πρακτική η Αγία Γραφή στο να αναχαιτίση την ανυψούμενη πλημμύρα του εγκλήματος, να την στρέψη προς τα πίσω, να την αποξηράνη εντελώς; Υπακοή στις εντολές της θα εξήλειφε την πορνεία και τη μοιχεία, το διαζύγιο και τις διηρημένες οικογένειες, τα αφροδίσια νοσήματα και τα νόθα τέκνα. Ηθικοί γονείς θα εξεπαίδευαν τα παιδιά τους με θεοσεβείς αρχές μέχρις εξαλείψεως της νεανικής εγκληματικότητος. Η απαγορευμένη λαιμαργία και μέθη θα έπαυαν, και μαζί τους πολλά από τα εγκλήματα και τις ασθένειες και τα ψυχικά άλγη που τις συνοδεύουν.—Έξοδος 20:12-17· Δευτερονόμιον 6:6, 7· 21:20, 21· Παροιμίαι 22:6· Μάρκος 10:11, 12· 1 Κορινθίους 6:9-11.

13. Ποια κραυγή αντιρρήσεως εγείρεται σε όλα αυτά, ποιο όμως είναι το κλειδί της επιτυχίας στην εφαρμογή των αρχών της Αγίας Γραφής;

¹³ Αμέσως έπειτα από όλα αυτά, μερικοί άνθρωποι του κόσμου θ’ ανακράξουν: Όλα καλά και άγια, αλλά είναι ευκολώτερο να λεχθούν παρά να εκτελεσθούν! Φυσικά είναι ευκολώτερο να λεχθούν παρά να εκτελεσθούν. Το κάθε τι είναι ευκολώτερο να λεχθή παρά να εκτελεσθή. Γι’ αυτό ακριβώς πάρα πολλά άτομα λέγουν τόσο πολλά και εκτελούν τόσο λίγα. Γι’ αυτό ακριβώς τόσο πολλοί κηρύττουν την Αγία Γραφή και τόσο λίγοι την εφαρμόζουν. Αλλά είναι γεγονός ότι υπάρχουν άτομα που αγωνίζονται να τηρήσουν αυτά τα παραγγέλματα της Αγίας Γραφής και επιτυγχάνουν σε μεγάλο βαθμό. Αν ένας, ή εκατό, ή λίγες χιλιάδες μπορούν να το κάμουν αυτό, μπορούν τάχα τα υπόλοιπα εκατομμύρια να ισχυρισθούν ότι οι κανόνες της Γραφής είναι πολύ ιδεαλιστικοί, βρίσκονται πολύ πιο πάνω από τον ατελή άνθρωπο ώστε να μην είναι εφαρμόσιμοι και πρακτικοί; Αν η εφαρμογή αυτών των αρχών θα έθετε τέρμα στους πολέμους, στην ακάθαρτη πολιτική, στα καταδυναστευτικά οικονομικά συστήματα· αν θα άδειαζε τις φυλακές, θα κατέπαυε το έγκλημα, θα εξηφάνιζε την κακή διαγωγή και τη μέθη, και θα εξήλειφε πολλές ασθένειες, δεν θα ήταν πρακτική αυτή η προσπάθεια; Η εφαρμογή αυτών των αρχών στην καθημερινή ζωή δεν είναι τόσο δύσκολη όσο μπορεί να φαίνεται στην αρχή. Η μέθοδος είναι να αλλάξετε τη διάνοιά σας, η οποία διευθύνει το σώμα σας. Μεταβάλατε το θέλημά σας, τις επιθυμίες σας, το ενδιαφέρον σας, τη διάθεσί σας, τη διανοητική σας άποψι και την κατάστασι της καρδιάς σας. Με την αλλαγή προς το καλύτερο αυτών των εσωτερικών δυνάμεων που μας ωθούν, και οι πράξεις μας θα αλλαγούν αυτομάτως προς το καλύτερο. Το κλειδί της πραγματοποιήσεως αυτής της αλλαγής είναι με τι τρέφεται η διάνοια, η δε Γραφή είναι η ανεξάντλητη αποθήκη της αναγκαίας πνευματικής τροφής.

14. Ποια εδάφια σας δίνουν την απάντησι για το πώς να επιτύχετε;

¹⁴ Το Ρωμαίους 12:2 λέγει: «Μη συμμορφόνεσθε με τον αιώνα τούτον [το παρόν σύστημα πραγμάτων, Μ.Ν.Κ.], αλλά μεταμορφόνεσθε δια της ανακαινίσεως του νοός σας.» Σοβαρά μελέτη της Γραφής θα αλλάξη τις απόψεις σας για πολλά πράγματα, θα αναπλάση τη διάνοιά σας και θα την ανακαινίση σύμφωνα με τις δίκαιες απόψεις του Θεού σε κάθε ζήτημα. Το Κολοσσαείς 3:9, 10 νουθετεί: «Απεκδύθητε τον παλαιόν άνθρωπον μετά των πράξεων αυτού· και ενδύθητε τον νέον, τον ανακαινιζόμενον εις επίγνωσιν κατά την εικόνα του κτίσαντος αυτόν.» Η ακριβής, λοιπόν, γνώσις είναι εκείνη που μας καθιστά ικανούς να αποβάλουμε τις παλαιές κατευθύνσεις και να αναλάβωμε νέες που συμπίπτουν μ’ εκείνες του Θεού και του Χριστού. Το Εφεσίους 4:22-24 προσθέτει την όμοια μαρτυρία του: «Να απεκδυθήτε τον παλαιόν άνθρωπον τον κατά την προτέραν διαγωγήν . . . να ανανεόνησθε εις το πνεύμα του νοός σας, και να ενδύθητε τον νέον άνθρωπον, τον κτισθέντα κατά Θεόν εν δικαιοσύνη και οσιότητι της αληθείας.» Αναφερόμενη στον Ιησούν, η Γραφή συμβουλεύει: «Οπλίσθητε και σεις το αυτό φρόνημα.» (1 Πέτρου 4:1) Εκείνος είχε τέτοιο φρόνημα διότι μελετούσε τον λόγον του Θεού. Αν κάνωμε κι εμείς το ίδιο και γεμίζωμε το νου μας και την καρδιά μας με την αλήθεια της Γραφής, θα προκύψη καλό απ’ αυτό: «Εκ του περισσεύματος της καρδίας λαλεί το στόμα.»—Ματθαίος 12:34.

15. Ποιες Γραφικές αρχές μπορούν να εφαρμοσθούν στην καθημερινή ζωή για να βελτιώσουν τις ανθρώπινες σχέσεις;

¹⁵ Εξετάσαμε μερικές από τις μεγαλύτερες συμφορές της ανθρωπότητος που η αφομοίωσις των αρχών της Αγίας Γραφής θα τις εξήλειφε. Τώρα σκεφθήτε μερικά μικρότερα οφέλη, βελτιώσεις των ανθρωπίνων σχέσεων και της καθημερινής ζωής. Κυττάξτε, «Ό,τι αν σπείρη ο άνθρωπος, τούτο και θέλει θερίσει.» (Γαλάτας 6:7) Το να σπείρωμε το καλό μπορεί να μη φαίνεται πρακτικό, αλλά έχει την ικανοποιητική συγκομιδή του στον δέοντα καιρό. Σπείρατε κακό, και θα το θερίσετε στον καιρό του επίσης. Βγήτε έξω μ’ ένα «σκουπιδάκι στον ώμο σας» και κάποιος θα το τινάξη από πάνω σας. Γίνετε σκυθρωπός και δύστροπος και μεμψίμοιρος, και οι άλλοι θα γίνουν το ίδιο σ’ εσάς. Κραυγάστε με θυμωμένα λόγια, και οι άλλοι θα σας τα ανταποδώσουν με τόκο. Χτυπήστε έναν άνθρωπο, και είναι πολύ πιθανόν ότι θα λάβετε ένα ή δύο χτυπήματα ως ανταπόδοσι. Αλλά συμπεριφερθήτε στους ανθρώπους ευγενικά, χαμογελάστε, γίνετε φιλικοί, δείξτε αγαθότητα, ενεργήστε με ειλικρίνεια, ανιδιοτελώς, με Χριστιανική αγάπη, και κατά πάσαν πιθανότητα θα απαντήσουν με τον ίδιο τρόπο. «Ρίψον τον άρτον σου επί πρόσωπον των υδάτων διότι εν ταις πολλαίς ημέραις θέλεις ευρεί αυτόν.» (Εκκλησιαστής 11:1) Μπορεί να κάμετε μια ελάχιστη σπορά πριν έλθη ο καιρός της συγκομιδής· αλλά τελικά, έπειτα από πολλές ημέρες, τα αποτελέσματα θα αποδείξουν πρακτική την καλή σας πορεία. Καθώς είπε ο Ιησούς: «Δίδετε, και θέλει δοθή εις εσάς· μέτρον καλόν, πεπιεσμένον και συγκεκαθισμένον και υπερεκχυνόμενον θέλουσι δώσει εις τον κόλπον σας· διότι με το αυτό μέτρον με το οποίον μετρείτε, θέλει αντιμετρηθή εις εσάς.»—Λουκάς 6:38.

ΝΙΚΑ ΔΙΑ ΤΟΥ ΑΓΑΘΟΥ ΤΟ ΚΑΚΟΝ

16. Τι θα κάμετε αν ένα άτομο σας πλησιάζη με οργή;

¹⁶ Αλλά τι θα κάμετε αν ένα άτομο σας πλησιάζη με οργή; Προσέξτε το Ρωμαίους 12:17: «Εις μηδένα μη ανταποδίδετε κακόν αντί κακού.» Σε τέτοιες περιπτώσεις η Γραφή νουθετεί: «Η γλυκεία απόκρισις καταπραΰνει θυμόν· αλλ’ ο λυπηρός λόγος διεγείρει οργήν.» (Παροιμίαι 15:1) Η γλυκειά σας απόκρισις θα μαλακώση τη σκληρή συμπεριφορά του ατόμου αυτού, ενώ λυπηρά λόγια από μέρους σας θα το εσκλήρυναν ακόμη περισσότερο. Αρνηθήτε, λοιπόν, να προμηθεύετε λάδι για τη φωτιά που ένας άλλος πηγαίνει ν’ ανάψη εναντίον σας, και η φωτιά γρήγορα θα σβήση και θα κρυώση. Σε νηφάλιες στιγμές που θα επακολουθήσουν, ο θερμοκέφαλος θα αισθάνεται τον εαυτό του ντροπιασμένον για την παιδαριωδία του καθώς θα σκέπτεται ότι εξασκήσατε συγκράτησι του εαυτού σας και ωριμότητα, και σεις θα έχετε αποφύγει την επαίσχυντη μωρία ν’ ανταποδώσετε κακό αντί κακού.

17. Γιατί είναι μωρία το να ανταποδίδωμε κακόν αντί κακού; Πώς οι Χριστιανοί θα αντιμετωπίσουν το κακόν;

¹⁷ Αν ένα άτομο ενεργή με πονηρία απέναντί σας, γιατί να του μοιάσετε και να γίνετε κι εσείς κακός; Αυτή είναι η μη πρακτική πορεία του πονηρού αυτού παλαιού κόσμου. Επειδή ένας σας χλευάζει, πρέπει να τον επιπλήξετε; Αν ένας ψεύδεται ή κακολογή ή σπερμολογή εις βάρος σας, πρέπει να τον πληρώσετε με το ίδιο νόμισμα και να γίνετε και σεις ο ίδιος ένας μισητός ψεύτης ή κακολόγος ή σπερμολόγος, υποβιβάζοντας τον εαυτό σας στο δικό του επίπεδο; Δεν θα έδειχνε έτσι εκείνος τον εαυτό του δυνατώτερο με το ότι σας κάνει όμοιόν του αφού οι κακοί τρόποι του γίνονται και δικοί σας τρόποι; Αν ο αντίδικος σας είναι πονηρός, πρέπει τάχα να εγκαταλείψετε όλες τις καλές σας αρχές και πεποιθήσεις εν ονόματι της πρακτικότητος, ή εν ονόματι κάποιας άλλης ομοίας ανόητης σκοπιμότητος, και να υποβιβάσετε τον εαυτό σας στο πονηρό του επίπεδο, και ενδεχομένως να συμμετάσχετε μαζί του στην οργή του Θεού; Η απόδοσις κακού αντί κακού θέτει σε κίνησι έναν φαύλον κύκλον αδικοπραγίας. Το ψεύδος γεννά ψεύδος, το μίσος εκτρέφει περισσότερο μίσος, η βιαιότης παράγει περισσότερη βιαιότητα, και ο κύκλος του κακού αποκτά ορμητικότητα καθώς ο ένας τρέχει στα πονηρά ίχνη του άλλου, προσπαθώντας να ξεπεράση τον άλλον σε αδικοπραγία, αγωνιζόμενος να πληρώση τον άλλον με μεγαλύτερο κακό. Από τέτοιους ιλιγγιώδεις στροβιλισμούς, άτομα και έθνη γρήγορα χάνουν την ισορροπία τους και πέφτουν στις παγίδες του Σατανά. Οι Χριστιανοί θα αποφύγουν τις παγίδες αυτές με το να αρνηθούν να συμπληρώσουν τον πρώτο κύκλο ή να τον θέσουν σε κίνησι ανταποδίδοντας κακόν αντί κακού. Αντί τούτου, θα αντιμετωπίσουν το κακό με το καλό. «Μη νικάσαι υπό του κακού, αλλά νίκα δια του αγαθού το κακόν.»—Ματθαίος 5:44· Ρωμαίους 12:21.

18. Προς ποιους θα εξασκήσωμε αυτές τις καλές αρχές, και έχοντας ποιο παράδειγμα υπ’ όψιν;

¹⁸ Έχοντας υπ’ όψιν όλα τα προηγούμενα, υποστηρίζομε έντονα ότι είναι εξόχως πρακτικό να ακολουθούμε σήμερα τις αρχές της Αγίας Γραφής, όχι μόνο προς τους ομοίους μας Χριστιανούς, αλλά και στις δοσοληψίες μας με όλους τους ανθρώπους. «Εάν αγαπάτε τους αγαπώντας σας, ποία χάρις χρεωστείται εις εσάς; διότι και οι αμαρτωλοί αγαπώσι τους αγαπώντας αυτούς. Και εάν αγαθοποιήτε τους αγαθοποιούντας σας, ποία χάρις χρεωστείται εις εσάς; διότι και οι αμαρτωλοί το αυτό πράττουσι.» Μάλλον, δείξτε ανιδιοτελή αγάπη προς όλους, όπως και ο Ιεχωβά είναι «αγαθός προς τους αχαρίστους και κακούς». (Λουκάς 6:27-36) Το καλό που σπέρνετε επάνω στις θάλασσες της ανθρωπότητος, θα επιστρέψη σε σας πολλαπλό στον κατάλληλο καιρό, και αν όχι από εκείνους που το έλαβαν, τότε ασφαλώς από τον Ιεχωβά Θεό.

19. Ποιες περαιτέρω διαμαρτυρίες δεν ευσταθούν, και πότε θα εκλείψη κάθε εναντίωσις στις αρχές της δικαιοσύνης;

¹⁹ Είναι πρακτικό το να ζούμε σύμφωνα με τον λόγον του Θεού. Μερικοί μπορεί να διαμαρτυρηθούν και να πουν ότι αν όλοι οι άνθρωποι το έκαναν αυτό, θα ήταν καλά, αλλά επειδή οι περισσότεροι δεν το κάνουν αυτό, είναι ανωφελές να ζουν έτσι μόνο ολίγοι. Εν τούτοις, οι ίδιοι αυτοί άνθρωποι πολεμούν για τις πολιτικές και κοινωνικές πεποιθήσεις των, ακόμη και αν αποτελούν μια μειονότητα. Οι Χριστιανοί στέκουν στερεοί στις δοξασίες των. Άλλοι άνθρωποι του κόσμου μπορεί να λέγουν ότι θα είναι ωραία στη βασιλεία του Χριστού όταν θα έλθη, αλλά ότι έως τότε πρέπει κάτι να κάμουν για να βελτιώσουν τις συνθήκες. Εν τούτοις, οι Χριστιανοί δεν κάθονται αργοί, περιμένοντας την πλήρη επικράτησι της Βασιλείας επάνω στη γη. Τους έχει δοθή τόσο πολύ έργο να κάμουν, ώστε είναι επιτακτικό να εξαγοράζουν τον καιρό για να συμπληρώσουν το κήρυγμα του ευαγγελίου. Ανεπηρέαστοι, οι άνθρωποι του κόσμου εξακολουθούν να είναι απορροφημένοι στα πολιτικά και κοινωνικά τους σχέδια, απορρίπτοντας τη Βίβλο ως μη πρακτική. Στην πραγματικότητα, απορρίπτουν τη Βίβλο ως μη πρακτική μόνο για να δικαιολογήσουν την ασυμφωνία τους μ’ αυτή ή την απροθυμία τους να βαδίσουν στις καθαρές και στενές της οδούς. Θέλουν να κάνουν πραγματοποιήσεις στο δικό τους δρόμο και να εμπιστεύωνται στα δικά τους σχέδια, στις δικές τους προσπάθειες, στο δικό τους δικαίωμα. Αυτό στερείται πρακτικότητος στον υπέρτατο βαθμό, αν λάβωμε υπ’ όψι το γεγονός ότι ο Ιεχωβά Θεός είναι η σοφώτατη και κραταιότατη δύναμις στο σύμπαν. Στον Αρμαγεδδώνα, ο Θεός θα σαρώση μ’ έναν πολύ πρακτικό τρόπο και θα φέρη στη λήθη όλους εκείνους που εναντιώνονται σ’ αυτόν, και θα καταστήση όλους όσοι θα απομείνουν της ίδιας γνώμης μαζί του. Τότε οι άνθρωποι θα ενοποιηθούν με τις δίκαιες αρχές του λόγου Του. Ο καθένας τους θα τις θέση σε εφαρμογή, και σ’ εκείνον τον δίκαιο νέον κόσμο όλες οι συμφορές του παλαιού αυτού κόσμου θα εξαφανισθούν σαν καπνός στον άνεμο.

[Υποσημειώσεις]