Μια Σύναξις που Επηρεάζει Όλο το Ανθρώπινο Γένος
1. Γιατί πολλοί άνθρωποι είναι τρομοκρατημένοι, αλλά τι θα έπρεπε να κάνη εμάς μακάριους;
ΜΕ ανησυχητικές εκθέσεις για οχλαγωγίες, απεργίες, διαδηλώσεις, δολοφονίες, δράσι ανταρτοπόλεμου και οικονομική αναταραχή σ’ όλα τα μέρη του κόσμου, πολλοί άνθρωποι διερωτώνται τι σημαίνουν όλ’ αυτά. Όπως οι φυσαλλίδες που ανέρχονται στην επιφάνεια από μια λεκάνη που κοχλάζει ή από το ζυμάρι που υφίσταται ζύμωσι, κανείς δεν γνωρίζει που θα παρουσιασθή το επόμενο ξέσπασμα. Είναι πολύ σημαντικό ότι τόσο η χρονολογία όσο και η προφητεία της Αγίας Γραφής προσδιορίζουν αυτή τη γενεά ως μια κορυφωτική για το ανθρώπινο γένος, ακριβώς όπως έχει αναγνωρισθή στα πρόσφατα χρόνια από ένα αυξανόμενο αριθμό ιστορικών, επιστημόνων και διακεκριμένων ανθρώπων του κόσμου. Δεν πρέπει να παραβλέψωμε, κατά την εξέτασι της σημασίας των καιρών μας, και την παραβολή του Ιησού για ένα μεγάλο θερισμό που θα εχαρακτήριζε το τέλος της παρούσης διαρθρώσεως της κοινωνίας. (Ματθ. 13:24-30, 36-43) Προτού απομακρύνετε από το νου σας αυτή την αφήγησι ως μια απλή ιστορία, κάτι που δεν αφορά εμάς, σημειώστε τα σχόλια του Ιησού: «Παντός ακούοντος τον λόγον της βασιλείας, και μη νοούντος, έρχεται ο πονηρός, και αρπάζει το εσπαρμένον εν τη καρδία αυτού.» Για να μη σας συμβή αυτό, εξετάστε πρώτα την αφήγησι για να διαπιστώσετε αν τα γεγονότα δεν προσαρμόζωνται στην εποχή μας. Αν ενεργήσετε έτσι, είναι πιθανόν να βρεθήτε μεταξύ εκείνων για τους οποίους ο Ιησούς είπε: ‘Υμών . . . οι οφθαλμοί είναι μακάριοι, διότι βλέπουσι· και τα ώτα σας, διότι ακούουσιν.»—Ματθ. 13:19, 16.
2. Ποια γεγονότα ανέφερε ο Ιησούς σχετικά με το τέλος αυτού του συστήματος πραγμάτων;
2 Η εξήγησις αυτής της παραβολής από τον Ιησού στους μαθητάς του αρχίζει από το εδάφιο Ματθαίος 13:37: «Ο σπείρων τον καλόν σπόρον είναι ο Υιός του ανθρώπου· ο δε αγρός είναι ο κόσμος· ο δε καλός σπόρος, ούτοι είναι οι υιοί της βασιλείας· τα δε ζιζάνια είναι οι υιοί του πονηρού· ο δε εχθρός, όστις έσπειρεν αυτά, είναι ο διάβολος· ο δε θερισμός είναι η συντέλεια του αιώνος· οι δε θερισταί είναι οι άγγελοι. Καθώς λοιπόν συλλέγονται τα ζιζάνια και κατακαίονται εν πυρί, ούτω θέλει είσθαι εν τη συντέλεια του αιώνος τούτου· θέλει αποστείλει ο Υιός του ανθρώπου τους αγγέλους αυτού, και θέλουσι συλλέξει εκ της βασιλείας αυτού πάντα τα σκάνδαλα, και τους πράττοντας την ανομίαν· και θέλουσι ρίψει αυτούς εις την κάμινον του πυρός. . . . Τότε οι δίκαιοι θέλουσιν εκλάμψει ως ο ήλιος, εν τη βασιλεία του Πατρός αυτών. Ο έχων ώτα δια να ακούη, ας ακούη.»
3. Ποια είναι η σημασία της παραβολής του Ιησού για τον θερισμό;
3 Πριν από 1.900 και πλέον χρονιά ο Ιησούς εφύτευσε τον καλό σπόρο στον κόσμο του ανθρωπίνου γένους όταν είχε εγκαθιδρύσει τη Χριστιανική εκκλησία. Αλλά γρήγορα ο Σατανάς ήταν δραστήριος στο να σπείρη ανάμεσα στον καλό σπόρο, κατ’ απομίμησιν Χριστιανούς, όμοιους με ζιζάνια. Σ’ αυτά τα ζιζάνια επετράπη ν’ αυξάνουν μαζί με τον καλό σπόρο στη διάρκεια των ενδιαμέσων αιώνων έως την εποχή της ενάρξεως του θερισμού το 1919 μ.Χ. ύστερ’ από την έναρξι της εκπληρώσεως του σημείου του Ιησού για τις ‘έσχατες ημέρες’ το 1914. Από τότε ένα διαχωριστικό έργο διεξάγεται κάτω από αγγελική επίβλεψι. (Ματθ. 24:31) Η διάκρισις μεταξύ αληθινών και ψευδών Χριστιανών έγινε πολύ ευδιάκριτη καθώς οι άγγελοι ενήργησαν για να συλλέξουν πάντα τα σκάνδαλα, και τους πράττοντας την ανομίαν. (Ματθ. 13:41) Όπως ακριβώς είναι σύντομος σε σύγκρισι με την περίοδο της αυξήσεως, έτσι και ο καιρός του θερισμού και του διαχωρισμού θα είναι σύντομος εως ότου η ‘μεγάλη θλίψις’ επιφέρη ένα τέλος στους τελευταίους από τη συγκομιδή ομοίους με ζιζάνια πλαστούς Χριστιανούς, οι οποίοι έχουν αυξήσει στη διάρκεια των αιώνων από τον θάνατο των αποστόλων.
4. Ποια αντίθεσις υπάρχει μεταξύ των αληθινών Χριστιανών και των ψευδών;
4 Αν θέλετε να ιδήτε το τέλος αυτού του συστήματος πραγμάτων και των οχλαγωγιών, του εγκλήματος, της διαμάχης και της αθλιότητος, τότε εξετάστε περαιτέρω αποδείξεις για το ότι ζούμε στη διάρκεια του καιρού της εκπληρώσεως αυτού του παγκοσμίου θερισμού που προμηνύει το τέλος αυτού του συστήματος πραγμάτων. Σημειώστε πώς οι κεχρισμένοι ακόλουθοι του Χριστού έχουν ήδη «εκλάμψει ως ο ήλιος» με το να κάνουν γνωστές στους ανθρώπους τις ευλογίες που θα φέρη η βασιλεία της δικαιοσύνης του Θεού σ’ όλους τους ‘ ανθρώπους ευδοκίας’ σε κτυπητή αντίθεσι με την πολεμοχαρή, μεροληπτική, χαρακτηριζόμενη από έγκλημα πορεία εκείνων, οι οποίοι ισχυρίζονται ότι είναι Χριστιανοί, αλλά οι οποίοι έχουν πολύ καλά εξεικονισθή ως ζιζάνια που προέρχονται από τον εχθρό Σατανά. Σημειώστε, επίσης, τους παραλληλισμούς μεταξύ της εποχής μας και των γεγονότων που περιέβαλλαν το τέλος του πριν από τον Κατακλυσμό συστήματος πραγμάτων. Έτσι δεν θα είμεθα μεταξύ εκείνων, οι οποίοι διερωτώνται τι πρόκειται να συμβή, αλλά θα ευφραινώμεθα με τη γνώσι της ελπίδος που επιφυλάσσει ο Θεός,
ΕΝΑΣ ΚΡΙΣΙΜΟΣ ΚΑΙΡΟΣ
5. (α) Πώς έκαμε ο Ιησούς διάκρισι μεταξύ της ‘συντελείας’ του συστήματος πραγμάτων και του ‘τέλους’; (β) Τι δείχνει η κατανόησις της Βιβλικής χρονολογίας;
5 Ο καθένας θα ήθελε να γνωρίζη πόσο καιρό θα διαρκέση το παρόν σύστημα και πότε θα πραγματοποιηθή ο σκοπός του Θεού στη γη με τον ίδιο πλήρη τρόπο που πραγματοποιείται στον ουρανό. Ο Ιησούς απήντησε ότι θέλει κηρυχθή τούτο το ευαγγέλιον της βασιλείας εν όλη τη οικουμένη . . . και τότε θέλει ελθεί το τέλος. Εδώ εχρησιμοποίησε τη λέξι «τέλος» για να κάμη διάκρισι απ’ αυτό που εννοούσε με τη συντέλεια του αιώνος ή συστήματος πραγμάτων, την περίοδο του θερισμού, στην οποία ζούμε τώρα. (Παράβαλε τα εδάφια Ματθαίος 24:3, 6) Το πόσο ακριβώς κοντά είμεθα στο τέλος του παρόντος διαιρετικού συστήματος πραγμάτων δεν μπορεί να προλεχθή, καθώς ο Ιησούς ανέφερε ότι ούτε αυτός δεν εγνώριζε την ημέρα ή την ώρα στον καιρό της επιγείου διακονίας το. (Ματθ. 24:36) Εν τούτοις, η Βιβλική χρονολογία, η οποία δείχνει ότι ο Αδάμ έχει δημιουργηθή το φθινόπωρο του έτους 4026 π.Χ., μας οδηγεί ως το έτος 1975 μ.Χ. ως το έτος της συμπληρώσεως 6.000 ετών της ανθρωπίνης ιστορίας με 1.000 χρόνια ακόμη που απομένουν για τη διακυβέρνησι της Βασιλείας του Χριστού. Έτσι οποιαδήποτε και αν είναι η ημερομηνία του τέλους αυτού του συστήματος, είναι σαφές ότι ο καιρός που απομένει έχει μειωθή, με μόλις έξη περίπου χρόνια που απομένουν ως το τέλος των 6.000 ετών της ανθρωπίνης ιστορίας. (1 Κορ. 7:29) Αυτό ενισχύει την κατανόησι των λόγων του Ιησού ότι η γενεά που θα ζούσε το 1914 κατά την έκρηξι του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου δεν θα παρήρχετο ωσότου έλθη το τέλος. Παραμένει, λοιπόν, μόνο ένα βραχύ χρονικό διάστημα για ν’ αποδείξουν στον Θεό τα άτομα που αγαπούν δικαιοσύνη ότι θέλουν να βρίσκωνται μέσα στην κιβωτόν του για να προστατευθούν και να ζήσουν να ιδούν τις ευλογίες του νέου συστήματος πραγμάτων.—Ματθ. 24:34-42,
6. Τι λέγουν μερικοί σχολιασταί για τις παρούσες παγκόσμιες συνθήκες;
6 Παγκόσμιοι παρατηρηταί έχουν, επίσης, παρατηρήσει τις δυσοίωνες τάσεις που είναι καταφανείς σ’ όλο τον κόσμο. Πράγματι το περιοδικό Τάμ ανέφερε ότι ο Ζακ Πικάρ είπε ότι είχε σοβαρές αμφιβολίες όσον αφορά το αν το ανθρώπινο γένος θα διαρκούσε όσο και αυτός ο αιών, διότι η σύγχρονη τεχνολογία «δεν είναι τίποτε άλλο παρά μια ευθέως διαδεδομένη μόλυνσις που οδηγεί σε αυτοκτονία διότι επηρεάζει τον αέρα που αναπνέομε, το νερό που πίνομε και τη γη που καλλιεργούμε.» Ομοίως ο Μπάρρυ Κόμμονερ, Καθηγητής του Πανεπιστημίου της Ουάσιγκτων, υπεστήριξε ότι προτού παρέλθη πολύς καιρός η γη δεν θα είναι κατάλληλη για κατοικία. Είπε ότι προσεγγίζομε σε «μια κρίσι η οποία μπορεί να καταστρέψη την καταλληλότητά της ως ενός τόπου για την ανθρωπίνη κοινωνία.» Στις αρχές αυτής της γενεάς ο ιστορικός Χ. Γ. Ουέλλς είπε τα εξής: «Η επείγουσα ανάγκη για μια μεγάλη δημιουργική προσπάθεια έχει γίνει καταφανής στις υποθέσεις του ανθρωπίνου γένους . . . Είναι έκδηλο ότι, αν δεν επιτευχθή κάποια ενότης σκοπού στον κόσμο, αν δεν αποτροπή η ολοένα πιο βιαία και καταστρεπτική περίπτωσις του πολέμου, . . . η ιστορία της ανθρωπότητος πρέπει τώρα να φθάση στο κορύφωμα κάποιου είδους συμφοράς, που θα είναι επανάληψις και μεγαλοποίησις της συμφοράς του Μεγάλου Πολέμου, δημιουργώντας χαώδεις κοινωνικές συνθήκες, που θα προχωρήσουν κατόπιν σε μια εκφυλιστική πορεία προς την κατεύθυνσι της εξαφανίσεως. Όπως εσχολίασε ο Τζαίημς Ρέστον στην εφημερίδα Τάιμς Νέας Υόρκης της 11ης Ιουνίου 1967: «Αυτό είναι ακόμη πιο κατάλληλο σήμερα παρά όταν έγραψε ο Ουέλλς αυτά τα προφητικά λόγια στο τέλος του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου.»
ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΑΠΟΨΙΣ
7. Πώς είναι διαφορετική η Χριστιανική άποψις, και τι είπε ο Ιησούς ότι θα έπρεπε να κάνωμε;
7 Εν τούτοις, οι Χριστιανοί δεν παραδέχονται την απαισιόδοξη άποψι που εκφράζει ο Ουέλλς ότι η ανθρωπινή οικογένεια οδηγείται προς την εξαφάνισι. Είναι ρεαλισταί και κατανοούν την κρίσιμη σημασία των παγκοσμίων γεγονότων που λαμβάνουν χώρα τα πρόσφατα χρόνια· ωστόσο έχουν μια βεβαιωμένη ελπίδα για το μέλλον. Ενθυμούνται τα λόγια του Ιησού: «Όταν δε ταύτα αρχίσωσι να γίνωνται, ανακύψατε και σηκώσατε τας κεφαλάς σας· διότι πλησιάζει η απολύτρωσίς σας. Προσέχετε δε εις εαυτούς, μήποτε βαρυνθώσιν αι καρδίαι σας από κραιπάλης και μέθης και μεριμνών βιωτικών, και επέλθη αιφνίδιος εφ’ υμάς η ημέρα εκείνη· διότι ως παγίς θέλει επέλθει επί πάντας τους καθήμενους επί πρόσωπον πάσης της γης. Αγρυπνείτε λοιπόν δεόμενοι εν παντί καιρώ, δια να καταξιωθήτε να εκφύγητε πάντα ταύτα τα μέλλοντα να γείνωσι, και να σταθήτε έμπροσθεν του Υιού του ανθρώπου.»—Λουκ. 21:28, 34-36.
8. (α) Ποιες αλλαγές είναι αναγκαίες γι’ αυτούς που δέχονται τον Λόγον του Θεού; (β) Πώς εκδηλώνεται η χάρις του Ιεχωβά;
8 Αυτοί αναγνωρίζουν ότι η βάσις για Χριστιανική ελπίδα και για όλη τη ζωή στο νέο σύστημα του Ιεχωβά είναι η απολυτρωτική θυσία του Χριστού. Όπως έγραψε ο Παύλος στις εκκλησίες της Γαλατίας, «[ο Ιησούς] έδωκεν εαυτόν δια τας αμαρτίας ημών, δια να ελευθερώση ημάς εκ του παρόντος πονηρού αιώνος, κατά το θέλημα του Θεού και Πατρός ημών.» (Γαλ. 1:4) Με το παλαιό σύστημα, του οποίου ο Σατανάς είναι ο Θεός, που παρέρχεται, και το νέο σύστημα, υπό την διακυβέρνησι του Χριστού, που εισάγεται, είναι επιτακτικό για μας ν’ απομακρυνθούμε από την πορεία που οδηγεί σε καταστροφή. Όπως έγραψε ο Παύλος στα εδάφια Εφεσίους 2:2-7: «Περιεπατήσατε ποτέ κατά το πολίτευμα του κόσμου τούτου, κατά τον άρχοντα της εξουσίας του αέρος, του πνεύματος το οποίον ενεργεί την σήμερον εις τους υιούς της απειθείας· μεταξύ των οποίων και ημείς πάντες ανεστράφημεν ποτέ κατά τας επιθυμίας της σαρκός ημών, πράττοντες τα θελήματα της σαρκός και των διαλογισμών και ήμεθα εκ φύσεως τέκνα οργής, ως και οι λοιποί. Ο Θεός όμως πλούσιος ων εις έλεος, δια την πολλήν αγάπην αυτού με την οποίαν ηγάπησεν ημάς, και ενώ ήμεθα νεκροί δια τα αμαρτήματα, εζωοποίησεν ημάς μετά του Χριστού· (κατά χάριν είσθε σεσωσμένοι)· και συνανέστησε, και συνεκάθισεν εν τοις επουρανίοις δια Ιησού Χριστού· δια να δείξη εις τους επερχόμενους αιώνας τον υπερβάλλοντα πλούτον της χάριτος αυτού δια της προς ημάς αγαθότητος εν Χριστώ Ιησού.»
9. Γιατί δεν είναι εύκολο να υπηρετή ένα άτομο πιστά τον Θεό, αλλά ποιες προσδοκίες έχουν εκείνοι που το πράττουν αυτό;
9 Έτσι είτε η ελπίδα σας είναι να είσθε από το «μικρόν ποίμνιον» ενωμένος με τον Χριστό στους ουρανούς είτε από τα άλλα πρόβατα, τα οποία θ’ απολαύσουν ζωή εδώ στη γη, με την χάρι του Ιεχωβά, μπορείτε ν’ αποβλέπετε στις θαυμάσιες ευλογίες που πρόκειται να έλθουν σ’ αυτό το επερχόμενο σύστημα πραγμάτων. (Λουκ. 12:32· Ιωάν. 10:16) Το να ζήτε τώρα με το νέο σύστημα υπ’ όψιν δεν είναι εύκολο. Ο ίδιος εχθρός, ο Σατανάς, ο οποίος έχει σπείρει την ταραχοποιό, απατηλή συγκομιδή ζιζανίων μέσα στη Χριστιανική εκκλησία, θα φέρη στενοχώριες και σε σας. Είναι πιθανόν να συναντήσετε οικογενειακή εναντίωσι ή διωγμό καθώς συμμετέχετε στην αντανάκλασι της λαμπράς αληθείας που κάνει τώρα γνωστή ο Ιεχωβά μέσω της οργανώσεώς του. Αλλά πολλοί έχουν υπερνικήσει αυτές τις πιέσεις, εγκαταλείποντας ακόμη σπίτι και οικογένεια για να κηρύξουν το ευαγγέλιο σε ξένους τόπους πριν έλθη το τέλος. Εκεί έχουν ευλογηθή μαζί με εκατοντάδες πνευματικών αδελφών, αρρένων και θηλέων, μητέρων και τέκνων, ακόμη και οικιών, με συναναστροφή μαζί με άλλους της ιδίας πίστεως στην κοινωνία του Νέου Κόσμου, με την προσδοκία της αιωνίου ζωής στο νέο σύστημα πραγμάτων.—Μάρκ. 10:29, 30.
10. Πώς η ‘μεγάλη θλίψις’ επηρεάζει όλο το ανθρώπινο γένος;
10 Όσον αφορά την τύχη που επιφυλάσσεται γι’ αυτούς, οι οποίοι προτιμούν τη φιλία του κόσμου από τη φιλία του Θεού, να ενθυμήσθε ότι «Ο Θεός. . . . τον παλαιόν κόσμον δεν εφείσθη, αλλά φέρων κατακλυσμόν επί τον κόσμον των ασεβών, εφύλαξε όγδοον τον Νώε, κήρυκα της δικαιοσύνης.» (2 Πέτρ. 2:4, 5) Εκείνη την εποχή όλο το ανθρώπινο γένος, που δεν είχε δεχθή τη διευθέτησι του Ιεχωβά για σωτήρια, κατεστράφησαν. Τώρα, όπως προείπε ο Ιησούς, οι συνθήκες είναι όπως και στην εποχή του Νώε, και αυτό το σύστημα μαζί με όλους τους υποστηρικτάς του θα καταστραφούν τελείως στη ‘μεγάλη θλίψι,’ αλλά και πάλι εκείνοι, που υπηρετούν τον Θεό «εν πνεύματι και αληθεία,» θα επιζήσουν. Ώστε τώρα είναι ο καιρός ν’ αναλάβωμε εμείς δράσι για να εξασφαλίσωμε επιβίωσι.—Ρωμ. 10:13.
ΠΡΟΦΗΤΙΚΑ ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ
11. (α) Πώς η κατάστασις σήμερα είναι παράλληλη με την κατάστασι της εποχής του Ιησού; (β) Ποιες ευλογίες μπορούν ν’ απολαμβάνουν τώρα οι Χριστιανοί;
11 Όπως στον καιρό του Νώε, έτσι και στην εποχή του Ιησού, ο Ιεχωβά, όχι μόνο έκαμε να δοθή προειδοποίησις για την επερχόμενη καταστροφή, αλλά προετοίμασε, επίσης, εκείνους που τον υπηρετούσαν γι’ αυτά που επρόκειτο να επακολουθήσουν. Στην εποχή του Νώε η κιβωτός ήταν υπό κατασκευήν. Στην εποχή του Ιησού ένα Χριστιανικό σύστημα πραγμάτων ήταν σε πορεία εγκαθιδρύσεως. Υπήρχε μια ταυτόχρονη ύπαρξις της Χριστιανικής και της Ιουδαϊκής διευθετήσεως. Ο ναός εξακολουθούσε να υπάρχη στην Ιερουσαλήμ και οι ιερείς εξακολουθούσαν να προσφέρουν θυσίες, ακόμη και ύστερ’ από την εγκαθίδρυσι της νέας διαθήκης. Ομοίως σήμερα, μολονότι ζούμε ανάμεσα στο παλαιό σύστημα πραγμάτων κάτω από τον έλεγχο του Σατανά, εν τούτοις εκείνοι από τα άλλα πρόβατα του Χριστού, που μαθαίνουν την αλήθεια, έρχονται κάτω από το Χριστιανικό σύστημα πραγμάτων, το οποίον θα χρησιμεύση ως μια κιβωτός προστασίας γι’ αυτούς μέσ’ από τον πόλεμο του Αρμαγεδδώνος. Κατόπιν μετά τον Αρμαγεδδώνα θ’ απολαμβάνουν τα οφέλη των ‘επερχομένων αιώνων.’ (Εφεσ. 2:7· Μάρκ. 10:30) Το παρόν Χριστιανικό σύστημα θα εξακολουθή να υπάρχη έως ότου και το τελευταίο μέλος του πνευματικού σώματος του Χριστού συμπληρώση την επίγεια πορεία του κάποιον καιρό μετά τον Αρμαγεδδώνα. Έως τότε το παρόν πονηρό σύστημα πραγμάτων του Σατανά θα έχη αντικατασταθή από το νέο σύστημα του Ιεχωβά, τους νέους ουρανούς του και τη νέα γη του όπου θα κατοική δικαιοσύνη. (Εφεσ. 1:10) Μολονότι οι αφιερωμένοι δούλοι του Ιεχωβά ζουν στις έσχατες ημέρες ενός συστήματος που βρίσκεται κάτω από τον έλεγχο του Σατανά, μπορούν ν’ απολαμβάνουν τα οφέλη του Χριστιανικού συστήματος πραγμάτων που είναι ακόμη σε λειτουργία. (Εβρ. 1:2) Η συνείδησίς μας δεν είναι πια βεβαρημένη με ενοχή· έχομε ένα νέο πνευματικό ναό με τον Ιησού Χριστό ως θεμέλιο λίθο, τα οφέλη της τελείας θυσίας του, η οποία πράγματι καθαρίζει αμαρτίες, ένα νέο νόμο γραμμένο στις καρδιές μας, ένα νέο μεσίτη, μια νέα διαθήκη και πολλές άλλες ευλογίες με πνευματικό τρόπο τώρα. Και αυτά αποτελούν μια άποψι σε μικρογραφική κλίμακα των ευλογιών που πρόκειται να έλθουν.
ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΙΣ ΓΙΑ ΖΩΗ
12. Ποιο μεγάλο έργο διεξάγεται τώρα, και γιατί;
12 Από το 1935 μ.Χ. οι κεχρισμένοι όμοιοι με σίτο «υιοί [κληρονόμοι] της βασιλείας,» οι οποίοι έχουν θερισθή, συνάγουν ένα ‘πολύν όχλον’ ‘άλλων προβάτων.’ Χιλιάδες διδάσκονται κι’ εκπαιδεύονται για ζωή στο επίγειο νέο σύστημα. Το 1969 οι μάρτυρες του Ιεχωβά ανέφεραν ένα ανώτατο όριο 1.336.112 ατόμων, τα οποία είχαν ενασχοληθή δραστηρίως στο κήρυγμα του ευαγγελίου της βασιλείας του Θεού ως απάντησι στην αγγελική αναγγελία, η οποία αναγράφεται στα εδάφια Αποκάλυψις 14:6, 7. Εφόσον ο Ιησούς προείπε ότι το έργο μαρτυρίας θα επραγματοποιείτο σ’ όλη την οικουμένη προτού έλθη το τέλος, δεν είναι εκπληκτικό ότι διεξήχθη σε 203 χώρες παγκοσμίως και ότι 239.769.076 ώρες είχαν αφιερωθή σ’ αυτή την ζωοπάροχη Χριστιανική διακονία. Διεξήχθησαν τακτικά 1.097.237 Γραφικές μελέτες μ’ ενδιαφερόμενα άτομα χωρίς δαπάνη. Οι προοπτικές αυξήσεως του έργου καθώς κι’ εκείνων οι οποίοι είναι συνταυτισμένοι με την κοινωνία Νέου Κόσμου φαίνονται από τον έξοχο αριθμό των 2.719.860 ατόμων, τα οποία παρευρέθησαν στην Ανάμνησι, καθώς οι κεχρισμένοι «δίκαιοι» εξακολουθούν να ‘εκλάμπουν ως ο ήλιος’ και ν’ αφήνουν να λάμπη το φως της αληθείας. Έχοντας υπ’ όψιν τη συνεχή επέκτασι του έργου πριν από τη ‘μεγάλη θλίψι,’ η Βιβλική και Φυλλαδική Εταιρία Σκοπιά έχει μόλις αγοράσει ένα μεγάλο κτίριο εργοστασίου στο Μπρούκλυν, καθώς και πρόσθετο χώρο κατοικιών για το προσωπικό των κεντρικών γραφείων που ανέρχεται τώρα σε 1.300 αφιερωμένα άτομα. Νέα οικήματα τμημάτων έχουν μόλις ανεγερθή στο Καμερούν, στην Κύπρο, στο Φίτζι και στο Πόρτο Ρίκο καθώς και στις Νήσους Μπαρμπάντος, στη Βραζιλία και στη Δαχομέη. Έτσι μολονότι ζούμε στον ‘έσχατον καιρό’ αυτού του παλαιού συστήματος, η οργάνωσις του Ιεχωβά προχωρεί γοργά εφ’ όσον η οδός είναι ακόμη ανοικτή για να γίνη αυτό.
13. (α) Τι είδους εναντίωσι έχουν αντιμετωπίσει οι μάρτυρες του Ιεχωβά; (β) Ποια είναι η στάσις των απέναντι σ’ αυτή;
13 Εν τούτοις, αυτό το έργο δεν επιτυγχάνεται χωρίς εναντίωσι, διότι ο Σατανάς γνωρίζει ότι ο χρόνος που εναπομένει σ’ αυτό το παλαιό σύστημα είναι πολύ βραχύς. (Αποκάλ. 12:12, 17) Στην Κούβα, στη Μαλάουϊ, στη Ζάμπια, στην Αλγερία, στην Ηνωμένη Αραβική Δημοκρατία, και σ’ άλλες χώρες, αξιωματούχοι έχουν επέμβη για να εμποδίσουν τις Χριστιανικές συναθροίσεις μαρτύρων του Ιεχωβά. Δεν είναι ασυνήθιστο να κατάσχωνται Βιβλικές εκδόσεις και να δέρωνται μάρτυρες του Ιεχωβά. Τον τελευταίο καιρό πολλές προσπάθειες έχουν καταβληθή για να εξαναγκασθούν Χριστιανοί να υπογράψουν δηλώσεις ότι αρνούνται την πίστι των, παύουν να συνέρχωνται μαζί και δέχονται να σταματήσουν τη διακονία της Βασιλείας. Γνωρίζουν ότι αυτή η εναντίωσις είχε προλεχθή και ότι ο Ιεχωβά την επιτρέπει για δοκιμασία. (Ματθ. 24:9) Εν τούτοις, είναι αποφασισμένοι να εγκαρτερήσουν πιστά ως το τέλος για να κερδίσουν τον στέφανο της ζωής.—Αποκάλ. 2:10.
14, 15. (α) Ποια ωφέλιμη επίδρασις επιτυγχάνεται με τη διακονία; (β) Τι λέγει ο Ησαΐας για την εκμάθησι δικαιοσύνης;
14 Εν τω μεταξύ το έξοχο εκπαιδευτικό έργο που προωθείται από τη Βιβλική και Φυλλαδική Εταιρία Σκοπιά επιτυγχάνει το σκοπό του. Το άγγελμα της βασιλείας κηρύττεται σ’ όλη τη γη. Χιλιάδες έχουν διδαχθή στις εκκλησιαστικές σχολές γραμμάτων να διαβάζουν, η κατανόησις των Γραφών γίνεται σαφής μέσω οικιακών Γραφικών μελετών, και αιχμάλωτοι ελευθερώνονται από τη Βαβυλωνιακή θρησκευτική αιχμαλωσία. Η οικογενειακή ενότης προωθείται και οι φυλετικές εχθρότητες υπερνικώνται. Χιλιάδες αποκτούν πείρα ως διδάσκαλοι και υπηρέται. Αυτό είναι ειδικά σπουδαίο τώρα διότι στο νέο σύστημα το εκπαιδευτικό έργο της οργανώσεως του Ιεχωβά θα λάβη έκτασι. Αυτή η μελλοντική πορεία εκπαιδεύσεως αναφέρεται με συντομία από τον Ησαία: «Οι κάτοικοι του κόσμου θέλουσι μάθει δικαιοσύνην.» (Ησ. 26:9) Φυσικά, η ανταπόκρισις εκείνων οι οποίοι θ’ αναστηθούν σ’ αυτή την εκπαίδευσι εν δικαιοσύνη θα είναι ποικίλη.
15 Εκείνοι οι οποίοι αποτυγχάνουν ν’ αναγνωρίσουν την κυριαρχία του Ιεχωβά και το δικαίωμά του ως άρχοντος, την εξοχότητά του, τελικά θα καταστραφούν, κι’ έτσι θα έχουν μια τύχη ομοία μ’ εκείνη που θα έχουν τα όμοια με ζιζάνια στοιχεία της παραβολής του Ιησού περί του θερισμού. Δικαιοσύνη θα επικρατή στο νέο σύστημα, και μόνον σ’ εκείνους που αγαπούν ζωή κάτω από δίκαιες συνθήκες θα επιτραπή να εξακολουθούν να την απολαμβάνουν.
ΑΝΑΓΚΗ ΔΡΑΣΕΩΣ ΤΩΡΑ
16. Γιατί είναι επείγουσα ανάγκη να υπηρετούμε τον Ιεχωβά τώρα, και τι είναι ανάγκη να κάνωμε;
16 Ο καιρός είναι πολύ σύντομος τώρα για περαιτέρω κήρυγμα και διδασκαλία της βασιλείας του Θεού ανάμεσα στα πολιτικά έθνη. Έτσι είναι σπουδαίο να δείξωμε τώρα εμείς ότι δεν είμεθα μέρος του παρόντος συστήματος πραγμάτων αλλά ότι ζούμε για το νέο σύστημα και για τις ευλογίες που αυτό θα φέρη. Αν θέλωμε να επιζήσωμε μεσ’ απ’ αυτόν τον ‘έσχατον καιρόν’ των εθνών για ν’ απολαύσωμε το δίκαιο νέο σύστημα υπό τον Βασιλέα Χριστόν, τότε δεν υπάρχει καιρός για απώλεια. Ενθυμείσθε ότι όχι μόνον η Βίβλος αλλά και ηγέται του κόσμου έχουν βεβαιώσει το επείγον των καιρών στους οποίους ζούμε. Τα λίγα χρόνια που εναπομένουν γι’ αυτή τη γενεά δεν αφήνουν πολύ χρόνο στη διάρκεια του οποίου να μπορέσωμε ν’ αποδείξωμε στον Ιεχωβά ότι θέλομε πράγματι να τον ευαρεστήσωμε για να έχωμε το προνόμιο ν’ απολαύσωμε ζωή από το χέρι του στο νέο σύστημα πραγμάτων. Έχομε ανάγκη προγραμματισμού των υποθέσεών μας για ν’ αποδείξωμε σ’ αυτόν τι έχομε πράγματι πρώτο στη ζωή μας. Έχομε ανάγκη να μελετούμε τον Λόγο του για να διατηρούμε την πίστι μας ισχυρή, να πηγαίνωμε στην Αίθουσα Βασιλείας για ν’ απολαμβάνουμε τις συναθροίσεις που έχουν προετοιμασθή από την τάξι του ‘πιστού και φρονίμου δούλου,’ και να κάνωμε και άλλους μετόχους της αληθείας, ειδικά τώρα καθώς ‘βλέπομεν πλησιάζουσαν την ημέραν.’ Είσθε πρόθυμος να το κάνετε αυτό;—Εβρ. 10:25.
17. Πώς μπορούμε ν’ αποδείξωμε στον Ιεχωβά ότι δεν αποτελούμε μέρος αυτού του συστήματος, αλλά τι θα έπρεπε ν’ αναμένωμε ως αποτέλεσμα;
17 Ο Ιεχωβά γνωρίζει εκείνους οι οποίοι με την πορεία της ενεργείας των δείχνουν ότι ανήκουν σ’ αυτόν, εκείνους που θα προστατεύση μέσ’ από το κορυφωτικό τέλος αυτού του ‘εσχάτου καιρού,’ όταν η σύναξις όλων των ομοίων με σίτο Χριστιανών θα έχη με αμετάκλητο τρόπο λήξει. Κανένας απλός κατάλογος απαιτήσεων που εξασφαλίζει σωτηρία δεν αναγράφεται στις Γραφές, αλλά ο ειλικρινής σπουδαστής της Γραφής γνωρίζει τι απαιτεί ο Ιεχωβά απ’ αυτόν και μπορεί ν’ ακολουθήση το τέλειο παράδειγμα που έχει θέσει ο Ιησούς στη διάρκεια της αφιερωμένης στον ουράνιο Πατέρα του ζωής του. Η «ομολογία» της αληθείας είναι μια από τις απαιτήσεις γι’ αυτούς που έχουν την ελπίδα της σωτηρίας. (Ρωμ. 10:10) Μολονότι αυτό επιφέρει μίσος εκ μέρους εκείνων που αγαπούν τις απολαύσεις αυτού του παλαιού συστήματος περισσότερο από τον Θεό, αυτό δεν πρέπει να μας κάμη έκπληξι, διότι γνωρίζομε ότι ο Ιησούς προειδοποίησε τους δούλους του ότι «θέλετε είσθαι μισούμενοι υπό πάντων δια το όνομά μου, ο δε υπομείνας έως τέλους, ούτος θέλει σωθή.»—Ματθ. 10:22.
18. Γιατί είναι τόσο σπουδαίο να ζητούμε την επιδοκιμασία του Ιεχωβά τώρα;
18 Έτσι τώρα είναι ο καιρός ν’ ακολουθήσωμε την καλή συμβουλή των εδαφίων Σοφονίας 2:2, 3, (ΜΝΚ): «Πριν επέλθη εφ’ υμάς η έξαψις της οργής του Ιεχωβά· πριν επέλθη εφ’ υμάς η ημέρα του θυμού του Ιεχωβά. Ζητείτε τον Ιεχωβά, πάντες οι πραείς της γης . . . ζητείτε δικαιοσύνην, ζητείτε πραότητα, ίσως σκεπασθήτε εν τη ημέρα της οργής του Ιεχωβά.» Δεν υπάρχει καμμία υποχρέωσις εκ μέρους του Θεού· όλα εξαρτώνται από το έλεός του. Ώστε, αν καταβάλλωμε ειλικρινή προσπάθεια να εκζητούμε τον Ιεχωβά και ακολουθούμε τον Λόγο του και τον υπηρετούμε έτσι ώστε να είμεθα άξιοι του ελέους του, τότε είναι πιθανόν, με την παρ’ αξίαν αγαθότητα του Ιεχωβά, να κρυφθούμε μαζί μ’ εκείνους, οι οποίοι θα επιζήσουν μεσ’ από το τέλος αυτού του συστήματος, για ν’ απολαύσωμε όλες τις ευλογίες που θ’ απολαμβάνουν οι άνθρωποι πίστεως στην καθαρισμένη γη του μετά από τον Αρμαγεδδώνα συστήματος.
19. Τι θα έπρεπε να μας υπενθυμίζη ο καιρός της συγκομιδής;
19 Έτσι, όταν βλέπωμε ανθρώπους σήμερα να συνάγουν τη συγκομιδή των την εποχή του θερισμού, πρέπει να ενθυμούμεθα την παραβολή του Ιησού και να σκεπτώμεθα ότι ζούμε σ’ ένα καιρό συνάξεως, ένα καιρό που οι Γραφές τον ονομάζουν ‘έσχατον καιρόν,’ ‘συντέλειαν του αιώνος.’ Εν τούτοις, είμεθα ευγνώμονες ότι αυτό δεν προμηνύει το τέλος όλων των υλικών πραγμάτων, αλλά ότι έχομε μια ζώσα ελπίδα, χάρις στην παρ’ αξία αγαθότητα του Ιεχωβά· διότι στο τέλος αυτού του παρόντος πονηρού συστήματος πραγμάτων η εισερχόμενη νέα τάξις δικαιοσύνης του Ιεχωβά θα έχη εγκαθιδρυθή σταθερά με όλες τις ευλογίες για όλους εκείνους που θα ζουν να την ιδούν.