Διδακτοί του Ιεχωβά — ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ της Σκοπιάς

Διδακτοί του Ιεχωβά

«“Και πάντες θέλουσιν είσθαι διδακτοί του Ιεχωβά.” Πας λοιπόν όστις ακούση παρά του Πατρός και μάθη, έρχεται προς εμέ.»—Ιωάννης 6:45, ΜΝΚ· Ησαΐας 54:13, ΑΣ.

1. Πώς υπήρξε στείρα η οργάνωσις του Ιεχωβά;

ΣΤΟ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ τεύχος της Σκοπιάς ανελάβαμε την εξέτασι του πεντηκοστού τετάρτου κεφαλαίου της προφητείας του Ησαΐα, και τώρα συνεχίζομε με την εξέτασι των ερωτήσεων που αφορούν τη διδασκαλία των τέκνων της Σιών από τον Ιεχωβά Θεό. Πότε; Πώς; Από ποιον; Μπορούμε να συμμετάσχωμε σ’ αυτήν; Είδαμε ότι η διακυβέρνησις και η λατρεία του Ιεχωβά περιλαμβάνονται σ’ αυτό το ζήτημα κατά άμεσο τρόπο. Ο Ιησούς ανεγνώρισε ότι έπρεπε να πέραση καιρός ως την έλευσι του ωρισμένου καιρού του Θεού για τη διακυβέρνησι της Βασιλείας του. Στο εικοστό πρώτο κεφάλαιο του Λουκά διαβάζομε τα λόγια του: «Η Ιερουσαλήμ θέλει είσθαι πατουμένη υπό εθνών, εωσού εκπληρωθώσιν οι καιροί των εθνών. Αληθώς σας λέγω, ότι δεν θέλει παρέλθει η γενεά αύτη, εωσού γείνωσι πάντα ταύτα.» (Λουκάς 21:24, 32) Είναι προφανές λοιπόν ότι ώσπου να έλθη ο καιρός αυτός που θα ιδρύετο η βασιλεία του Θεού μέσω του Ιησού Χριστού, δηλαδή που θα εγεννάτο η Βασιλεία, η μεγάλη παγκόσμια οργάνωσις του Ιεχωβά Θεού παριστάνεται κατάλληλα ως μια στείρα γυναίκα, ως μια σύζυγος χωρίς το επιθυμητό τέκνο, μια οργάνωσις που δεν υπήρξε ακόμη παραγωγική όσον αφορά τον σκοπό της για τη γη.

2. Ποιες ήσαν οι περιστάσεις οι σχετικές με τη διακυβέρνησι του Ισραήλ καθώς και τα ιστορικά γεγονότα του συνδυάζονται για τον καθορισμό της ενάρξεως των προσδιωρισμένων «καιρών των εθνών»;

² Στον αρχαίον Ισραήλ, η Ιερουσαλήμ ήταν η πρωτεύουσά του, η Σιών ήταν η ακρόπολις της Ιερουσαλήμ, το όνομα δε αυτό εφηρμόζετο επίσης και σ’ ολόκληρη την πόλι. Συνεπώς η Σιών ήταν η πρωτεύουσα, και ως τοιαύτη ήταν πρωτεύουσα της βασιλείας του Ιεχωβά στο σχετικώς μικρό εκείνο μέρος της γης. Οι βασιλείς του Ισραήλ εκάθηντο στον θρόνον του Ιεχωβά. (1 Χρονικών 29:23) Σ’ αυτούς και μέσω αυτών είχε δοθή η υπόσχεσις μιας αιωνίας διακυβερνήσεως, και όμως η βασιλεία αυτή, που ήταν τυπική, ετελείωσε με βίαιο τρόπο στο 607 π.Χ. (2 Σαμουήλ 7:12-16) Εναντίον της άπιστης αυτής καίτοι τυπικής βασιλείας του Ισραήλ και του ασεβούς άρχοντός της ήλθε ο λόγος του Ιεχωβά μέσω του προφήτου Ιεζεκιήλ: «Δια τούτο ούτω λέγει Ιεχωβά ο Θεός· Επειδή εκάμετε να έλθη εις ενθύμησιν η ανομία σας, ότε ανεκαλύφθησαν αι παραβάσεις σας, ώστε να φανερωθώσι τα αμαρτήματά σας εις πάσας τας πράξεις σας· επειδή ήλθετε εις ενθύμησιν, θέλετε γείνει χειριάλωτοι. Και συ, βέβηλε ασεβή, ηγεμών του Ισραήλ, του οποίου ήλθεν η ημέρα, ότε η ανομία έφθασεν εις πέρας, ούτω λέγει Ιεχωβά ο Θεός. Σήκωσον το διάδημα, και αφαίρεσον το στέμμα· αυτό δεν θέλει είσθαι τοιούτον· ο ταπεινός θέλει υψωθή, και ο υψηλός θέλει ταπεινωθή. Θέλω ανατρέψει, ανατρέψει, ανατρέψει αυτό, και δεν θέλει υπάρχει εωσού έλθη εκείνος εις ον ανήκει· και εις τούτον θέλω δώσει αυτό.» (Ιεζεκιήλ 21:24-27, ΑΣ) Έτσι άρχισαν οι προσδιωρισμένοι «καιροί των εθνών» που θα είχαν ένα καθορισμένο μήκος και θα ετελείωναν με την ίδρυσι της αντιτυπικής θεοκρατικής βασιλείας του Θεού υπεράνω της γης, με τη γέννησι του άρρενος της Βασιλείας από τη μεγάλη παγκόσμια οργάνωσι του Ιεχωβά, την δίκαιη γυναίκα του Σιών, την σύζυγό του. Στο διάστημα που θα μεσολαβούσε έως τότε, η Σιών θα ήταν σαν μια στείρα γυναίκα.

3. Ως τι προσδιορίζουν το έτος 1914 μ.Χ. οι αποδείξεις από τη Γραφή και την ιστορία;

³ Προηγουμένως στις στήλες της Σκοπιάς και άλλων δημοσιεύσεων της Εταιρίας Σκοπιά εξετέθη ή απόδειξις από τον λόγον του Θεού και τα γεγονότα της ιστορίας που συνέβησαν πριν από δυόμισυ χιλιάδες χρόνια και πλέον καθώς και στις ημέρες μας και που δείχνουν το έτος 1914 μ.Χ. ως τον καιρόν που ετερματίσθησαν οι προσδιωρισμένοι «καιροί των εθνών» και η βασιλεία του Ιεχωβά Θεού εγεννήθη. Στο διάστημα που η Σιών ήταν στείρα όσον αφορά το άρρεν της Βασιλείας, ο διωρισμένος Βασιλεύς του Θεού εκάθητο, ούτως ειπείν, περιμένοντας. «Είπεν ο Ιεχωβά προς τον Κύριόν μου, Κάθου εκ δεξιών μου, εωσού θέσω τους εχθρούς σου υποπόδιον των ποδών σου. Εκ της Σιών θέλει εξαποστείλει ο Ιεχωβά την ράβδον της δυνάμεώς σου· κατακυρίευε εν μέσω των εχθρών σου.»—Ψαλμός 110:1, 2, ΑΣ.

4. Ποια γέννησις στον καιρό της δίδει σπουδαιότητα στη χρονολογία 1914;

⁴ Η εγκατάστασις του Ιησού Χριστού ως του ουρανίου Βασιλέως του Θεού επάνω στο άγιό του όρος τής ουρανίας Σιών για να άρχη, είναι μια γέννησις ή τοκετός της Σιών. «Αλλ’ εγώ, θέλει ειπεί, έχρισα τον Βασιλέα μου επί Σιών, το όρος το άγιόν μου. Εγώ θέλω αναγγείλει το πρόσταγμα· ο Ιεχωβά είπε προς εμέ, “Υιός μου είσαι συ· εγώ σήμερον σε εγέννησα· ζήτησον παρ’ εμού, και θέλω σοι δώσει τα έθνη κληρονομίαν σου, και ιδιοκτησίαν σου τα πέρατα της γης”.» (Ψαλμός 2:6-8, ΑΣ) Η Βασιλεία λοιπόν εγεννήθη στον ουρανό λόγω του ότι ανέλαβε την εξουσία ο ουράνιος Βασιλεύς στον ωρισμένο καιρό του Ιεχωβά. Είναι μια επιτυχής γέννησις, μια γέννησις στον καιρό της. Είναι αιτία μεγίστης χαράς για τον Πατέρα, τη μητέρα, τον Βασιλέα της νεογέννητης κυβερνήσεως, και για όλους όσοι την αναγνωρίζουν και είναι υπέρ αυτής. Ο Ιησούς Χριστός απέβλεπε σ’ αυτόν τον καιρό, και σχετικά με τούτο ο απόστολος Παύλος λέγει: «Όστις [Ιησούς] υπέρ της χαράς της προκειμένης εις αυτόν, υπέφερε σταυρόν, καταφρονήσας την αισχύνην, και εκάθισεν εν δεξιά του θρόνου του Θεού.»—Εβραίους 12:2.

5. Πώς εξεικονίζεται η συζυγική οργάνωσις του Ιεχωβά στα κεφάλαια 12 και 19 της Αποκαλύψεως, και τι αυτή επιτελεί;

⁵ Το δωδέκατο και το δέκατο ένατο κεφάλαια της Αποκαλύψεως εξιστορούν την πραγματοποίησι της χαράς αυτής. Διαβάζοντας την προφητεία της Αποκαλύψεως, να έχετε υπ’ όψι τη γυναίκα-οργάνωσι του Θεού και το Βασιλικό της άρρεν. «Και σημείον μέγα εφάνη εν τω ουρανώ· γυνή ενδεδυμένη τον ήλιον, και η σελήνη υποκάτω των ποδών αυτής, και επί της κεφαλής αυτής στέφανος αστέρων δώδεκα· και έγκυος ούσα, έκραζε κοιλοπονούσα, και βασανιζομένη δια να γεννήση. Και εγέννησε παιδίον άρρεν, το οποίον μέλλει να ποιμάνη πάντα τα έθνη εν ράβδω σιδηρά· και το τέκνον αυτής ηρπάσθη προς τον Θεόν και τον θρόνον αυτού. Και ήκουσα ως φωνήν όχλου πολλού, και ως φωνήν υδάτων πολλών, και ως φωνήν βροντών ισχυρών, λεγόντων, Αινείτε τον Γιάχ, διότι εβασίλευσε Ιεχωβά ο Θεός ο Παντοκράτωρ. Ας χαίρωμεν και ας αγαλλώμεθα, και ας δώσωμεν την δόξαν εις αυτόν· διότι ήλθεν ο γάμος του Αρνίου, και η γυνή αυτού ητοίμασεν εαυτήν.» (Αποκάλυψις 12:1, 2, 5· 19:6, 7, ΜΝΚ) Έτσι η γέννησις του άρρενος τερματίζει τη στειρότητα της γυναικός του Θεού ως προς τη διακυβέρνησι της Βασιλείας του υπεράνω της γης. Υπάρχει έργον για να εκτελεσθή υπό την ουράνια οργάνωσι της Βασιλείας σχετικά με τους Χριστιανούς και όλα τα άτομα καλής θελήσεως και ειλικρινούς καρδιάς που μπορεί να γίνουν Χριστιανοί, δηλαδή, μπορεί να ενωθούν σ’ εκείνο που πρέπει να είναι σήμερα η ημερησία διάταξις, τουτέστι στη λατρεία του Ιεχωβά. Το έργον αυτό πρέπει να γίνη ενόσω υπάρχει η πονηρή οργάνωσις του παλαιού κόσμου.

6. Στον Ησαΐα, κεφάλαιο 66, πώς εκτίθεται αυτό το μεγάλο γεγονός;

⁶ Καμμιά προφητεία δεν προλέγει όλα τα γεγονότα που περιλαμβάνονται, ούτε όλες τις πράξεις του Θεού, αλλά χρησιμοποιούνται πολλές προφητείες, όλες σε συμφωνία η μία με την άλλη, όλες προς αίνον του ονόματος του Ιεχωβά. Ο προφήτης που εχρησιμοποιήθη από τον Θεό για να γράψη το πεντηκοστό τέταρτο κεφάλαιο του Ησαΐα, έγραψε επίσης σχετικά με τη γέννησι του σπέρματος της Σιών στο εξηκοστό έκτο κεφάλαιο, όπου διαβάζομε: «Φωνή εκ του ναού, φωνή του Ιεχωβά . . . Πριν κοιλοπονήση, εγέννησε· πριν έλθωσιν οι πόνοι αυτής, ηλευθερώθη και εγέννησεν αρσενικόν. Τις ήκουσε τοιούτον πράγμα; τις είδε τοιαύτα; ήθελε γεννήσει η γη εν μια ημέρα; ή έθνος ήθελε γεννηθή ενταυτώ; αλλ’ η Σιών άμα εκοιλοπόνησεν, εγέννησε τα τέκνα αυτής. Εγώ, ο φέρων εις την γένναν, δεν ήθελον κάμει να γεννήση; λέγει ο Ιεχωβά· εγώ, ο κάμνων να γεννώσιν, ήθελον κλείσει την μήτραν; λέγει ο Θεός σου. Ευφράνθητι μετά της Ιερουσαλήμ, και αγάλλεσθε μετ’ αυτής, πάντες οι αγαπώντες αυτήν· χαρήτε χαράν μετ’ αυτής, πάντες οι πενθούντες δι’ αυτήν· δια να θηλάσητε, και να χορτασθήτε από τον μαστόν των παρηγοριών αυτής· δια να εκθηλάσητε, και να εντρυφήσητε εις την αφθονίαν της δόξης αυτής. Διότι ούτω λέγει ο Ιεχωβά· Ιδού, εις αυτήν θέλω στρέψει την ειρήνην ως ποταμόν.» (Ησαΐας 66:6-12, ΑΣ) Παρεμπιπτόντως, και μεταξύ άλλων πραγμάτων, σε αρμονία με το υπόλοιπο του λόγου του Θεού, η προφητεία αυτή του Ησαΐα δείχνει το τελείως αδύνατον του ν’ αποτελή τη γυναίκα του Ιεχωβά Θεού η γυναίκα Μαρία που εγέννησε το βρέφος Ιησούν.

7. (α) Τι ασυνήθιστο υπάρχει όσον αφορά τη γέννησι του άρρενος της Σιών; (β) «Τις ήκουσε τοιούτον πράγμα;»

⁷ Τι ασυνήθιστο υπάρχει όσον αφορά τη γέννησι του άρρενος της Σιών; Τούτο: γεννάται προτού έλθουν οι πόνοι της. Στο 1914, στον ωρισμένο καιρό του Θεού, η οργάνωσίς του Σιών εγέννησε τη Βασιλεία με την τοποθέτησι, από τον Ιεχωβά, του Βασιλέως του Χριστού Ιησού επάνω στο θρόνο του για να άρχη εν μέσω των εχθρών του. «Τις ήκουσε τοιούτον πράγμα; τις είδε τοιαύτα;» Κανείς! Είναι κάτι πρωτάκουστο ανάμεσα στα έθνη του κόσμου. Επί πλέον, όπως προείπε ο Ησαΐας, η Βασιλεία εγεννήθη χωρίς κοιλοπόνημα, και κατόπιν ακολούθησε κοιλοπόνημα με το οποίον η Σιών εγέννησε τα τέκνα της, όχι το άρρεν, αλλά τέκνα, στον πληθυντικό.

8. Πώς δείχνεται στην Αποκάλυψι 12 η βεβαιότης της γεννήσεως της Βασιλείας;

⁸ Εδιαβάσαμε στο δωδέκατο κεφάλαιο της Αποκαλύψεως ότι η γυνή του Θεού ήταν έτοιμη να γεννήση τον υιόν της Βασιλείας, και ότι τότε έκραζε μέσα στους πόνους της και στην αγωνία της να γεννήση. Το εδάφιο της Αποκαλύψεως δείχνει ότι είχε έλθει ο καιρός για την παγκόσμια οργάνωσι του Θεού να γεννήση τη Βασιλεία και ότι η γέννησις ήταν αναπόφευκτη. Η γέννησις έπρεπε να ακολουθήση, διότι η γυναίκα παριστάνεται ως να βρίσκεται σε πόνο και αγωνία για να γεννήση. Ο Ιεχωβά, λοιπόν, λέγει μέσω του Ησαΐα, «Εγώ, ο φέρων εις την γένναν, δεν ήθελον κάμει να γεννήση;» Ο Ιεχωβά πράγματι κάνει να γεννήση.

9. Στον Ησαΐα 66, ποια είναι η τάξις των γεγονότων που προφητεύονται;

⁹ Κάτι άλλο, εν τούτοις, δείχνεται στο εξηκοστό έκτο κεφάλαιο του Ησαΐα, δηλαδή, η τάξις με την οποία συμβαίνουν ωρισμένα γεγονότα. Χωρίς κοιλοπόνημα, ή πριν από το μεγάλο κοιλοπόνημα ή θλίψι που ακολούθησε, γεννήθηκε η Βασιλεία στο 1914 όταν ο Χριστός ανέλαβε την εξουσία του για να βασιλεύση. Κατόπιν, τόσο στον ουρανό, όσο και επάνω στη γη, κοιλοπόνημα, στενοχωρία, θλίψις, οδύνες επήλθαν στην οργάνωσι του Θεού. Πού ωφείλετο αυτό; Σε τρία πράγματα: (1) σε πόλεμο στον ουρανό, (2) σε καταδίωξι των Χριστιανών επάνω στη γη, (3) στον πνευματικό των καθαρισμό.

10. Ποια γεγονότα «κοιλοπονήματος» ακολούθησαν τη γέννησι της Βασιλείας;

¹⁰ Στρέφοντας πάλι στο δωδέκατο κεφάλαιο της Αποκαλύψεως, διαβάζομε ότι μετά τη γέννησι της Βασιλείας «έγεινε πόλεμος εν τω ουρανώ· ο Μιχαήλ και οι άγγελοι αυτού επολέμησαν κατά του δράκοντος, και ο δράκων επολέμησε και οι άγγελοι αυτού. Και δεν υπερίσχυσαν, ουδέ ευρέθη πλέον τόπος αυτών εν τω ουρανώ. Και ερρίφθη ο δράκων ο μέγας, ο όφις ο αρχαίος, ο καλούμενος Διάβολος, και ο Σατανάς, ο πλανών την οικουμένην όλην, ερρίφθη εις την γην· και οι άγγελοι αυτού ερρίφθησαν μετ’ αυτού. Και ήκουσα φωνήν μεγάλην λέγουσαν εν τω ουρανώ, Τώρα έγεινεν η σωτηρία και η δύναμις και η βασιλεία του Θεού ημών, και η εξουσία του Χριστού αυτού.» (Αποκάλυψις 12:7-10) Τα γεγονότα επάνω στη γη χαρακτηρίζουν τα ουράνια. Σημειώστε, λοιπόν: «Και ότε είδεν ο δράκων ότι ερρίφθη εις την γην, εδίωξε την γυναίκα ήτις εγέννησε τον άρρενα. Και ωργίσθη ο δράκων κατά της γυναικός, και υπήγε να κάμη πόλεμον με τους λοιπούς του σπέρματος αυτής, τους φυλάττοντας τας εντολάς του Θεού και έχοντας την μαρτυρίαν του Ιησού Χριστού.»—Εδάφια 13, 17.

11. Τι δείχνουν τα γεγονότα των περασμένων τριάντα εννέα ετών σχετικά με τον διωγμό των Χριστιανών;

¹¹ Αυτό είναι κάτι το εκπληκτικό! Δείχνει ότι έπειτα από τη γέννησι της βασιλείας του Θεού στο 1914 και την ενέργεια του Βασιλέως στον ουρανό εναντίον του εχθρού του Θεού, Σατανά ή Διαβόλου, ο Δράκων υποκινεί πικρόν διωγμό όλων όσοι θα ήθελαν να λατρεύσουν τον Θεό και που ανήκουν στο σπέρμα της οργανώσεως του Θεού ή γίνονται τέκνα της. Τα γεγονότα που είναι γνωστά σε όλους όσοι είναι οικείοι με την ιστορία των περασμένων τριάντα εννέα ετών, δείχνουν ότι κάθε άνδρας, γυναίκα και παιδί που τολμά να ταχθή υπέρ της λατρείας του αληθινού Θεού Ιεχωβά και υπέρ των δικαίων αρχών του λόγου του, και που υποστηρίζει τη βασιλεία του υπό τον Χριστόν Ιησούν, είναι απολύτως βέβαιο ότι θα γίνη αντικείμενον του μίσους του Δράκοντος και των επιθέσεων της οργανώσεώς του, της οργανώσεως του κόσμου, θρησκευτικής, πολιτικής, εμπορικής και στρατιωτικής.

12. Πώς το μεγάλο σημείο του κεφαλαίου 24 του Ματθαίου συμπίπτει με το κοιλοπόνημα της Σιών;

¹² Αλλού και προηγουμένως οι εκδόσεις της Σκοπιάς έχουν εξετάσει λεπτομερειακά τη θαυμαστή προφητεία του Ιησού που βρίσκεται στο εικοστό τέταρτο κεφάλαιο του Ματθαίου, και στα σχετικά Γραφικά εδάφια, η οποία προφητεία καθορίζει ένα μεγάλο σημείο, που αποτελείται από πολλά μέρη, στα οποία προσαρμόζονται τα γεγονότα και συμβάντα από το 1914. Ας σημειωθή ότι σ’ αυτό το σημείο που μαρτυρεί τη βασιλεία του Ιησού Χριστού περιλαμβάνεται και το εξής: «Τότε θέλουσι σας παραδώσει εις θλίψιν, και θέλουσι σας θανατώσει· και θέλετε είσθαι μισούμενοι υπό πάντων των εθνών δια το όνομά μου.» Εν τούτοις, «Θέλει κηρυχθή τούτο το ευαγγέλιον της βασιλείας εν όλη τη οικουμένη, προς μαρτυρίαν εις πάντα τα έθνη· και τότε θέλει έλθει το τέλος [η τελική καταστροφή της πονηρής παγκοσμίου οργανώσεως].» (Ματθαίος 24:9, 14) Από χρονική, λοιπόν, άποψι, τα τέκνα της Σιών γεννώνται μετά τη γέννησι της Βασιλείας και έπειτα από την έναρξι της θλίψεως που επέρχεται στους πραγματικούς Χριστιανούς επάνω στη γη. «Αλλ’ η Σιών άμα εκοιλοπόνησεν, εγέννησε τα τέκνα αυτής.»—Ησαΐας 66:8.

13, 14. Αναφέρατε κάθε μια από τις κατάλληλες ερωτήσεις που τίθενται εδώ, μαζί με την απάντησι που μπορούμε τώρα να δώσωμε στην κάθε μια.

¹³ «Ο κατοικίζων την στείραν εν οίκω, μητέρα ευφραινομένην εις τέκνα. Αινείτε τον Ιεχωβά.» (Ψαλμός 113:9, ΑΣ) Ας διαβάσωμε πάλι το Ησαΐας 54:13 (ΑΣ): «Πάντες δε οι υιοί σου θέλουσιν είσθαι διδακτοί του Ιεχωβά, και θέλει είσθαι μεγάλη η ειρήνη των υιών σου.» Το εδάφιο αυτό επίσης αναφέρεται, όπως είδαμε, στα τέκνα της Σιών. Μπορούμε, λοιπόν, σ’ αυτό το σημείο να θέσωμε μερικές κατάλληλες ερωτήσεις, των οποίων οι απαντήσεις είναι τώρα φανερές σ’ εμάς: Ποια είναι τα τέκνα; Ποιοι είναι οι γονείς, δηλαδή, ποιος είναι ο πατέρας και ποια είναι μητέρα; Ο πατέρας, φυσικά, είναι ένας σύζυγος· ποιος, λοιπόν, είναι ο σύζυγος; Πώς διδάσκονται τα τέκνα; Πώς μπορώ να λάβω αυτή τη διδασκαλία; Και ποια είναι τα αποτελέσματα αυτής της διδασκαλίας; Η Γραφική εξέτασις που προηγήθηκε μάς καθιστά ικανούς ν’ απαντήσωμε τώρα συντόμως σ’ αυτές τις ερωτήσεις.

¹⁴ Ο Πλάστης, Ιεχωβά Θεός, είναι ο Σύζυγος· και είναι επίσης ο Πατήρ ο οποίος αναφέρεται στην προφητεία. Η μητέρα είναι η μεγάλη, παγκόσμια οργάνωσις του Θεού. Τα τέκνα είναι οι αφωσιωμένοι λάτρεις της που προέρχονται από τους ανθρώπους. Διδάσκονται από τον Θεό δια του λόγου του μέσω του πνεύματός του και της οργανώσεώς του. Τα άτομα μπορούν να λάβουν αυτή τη διδασκαλία μόνο με προσωπική, ατομική αφοσίωσι ή αφιέρωσι στον Θεό. Τα αποτελέσματα είναι οι ευλογίες της αμέσου λατρείας του Ιεχωβά, με ειρήνη, και με προσδοκία διαρκούς ζωής. Τα γεγονότα που εξετάσαμε προηγουμένως, αναφορικά με τον Ιεχωβά Θεό και την σχέσι του προς την οργάνωσί του, όταν εφαρμοσθούν στην προφητεία του πεντηκοστού τετάρτου αυτού κεφαλαίου του Ησαΐα, μας βοηθούν να καθορίσωμε πώς μπορούμε να εισέλθωμε ατομικώς σ’ αυτή την ουσιώδη ευτυχή σχέσι προς τον Θεό, να την διατηρήσωμε και να λάβωμε τη διδασκαλία του.

15, 16. (α) Παραφράσατε το Ησαΐας 54:1-3. (β) Σε ποιον απευθύνεται, και τι αποδεικνύει αυτό; (γ) Τι παράγει η Σιών;

¹⁵ Δεν απευθύνονται, βέβαια, τώρα σε καμμιά γυναίκα ατομικώς, ούτε ακόμη στο αρχαίο έθνος του Ισραήλ, τα ακόλουθα λόγια: «Ευφράνθητι, στείρα, η μη τίκτουσα· αναβόησον εν αγαλλιάσει, και τέρπου, η μη ωδίνουσα· διότι πλειότερα είναι τα τέκνα της ηρημωμένης παρά τα τέκνα της εχούσης τον άνδρα, λέγει ο Ιεχωβά.» (Ησαΐας 54:1, ΑΣ) Ο απόστολος Παύλος προσθέτει στη μεγάλη ποσότητα αποδείξεων που εξητάσθησαν προηγουμένως για να καταδειχθή ότι η προφητεία του πεντηκοστού τετάρτου κεφαλαίου του Ησαΐα εφαρμόζεται στην οργάνωσι του Θεού, παραθέτοντας πραγματικά το Ησαΐας 54:1 στην επιστολή του προς τους Γαλάτας, καθώς διαβάζομε: «Η δε άνω Ιερουσαλήμ είναι ελευθέρα, ήτις είναι μήτηρ πάντων ημών. Διότι είναι γεγραμμένον, “Ευφράνθητι στείρα η μη τίκτουσα, έκβαλε φωνήν και βόησον, η μη ωδίνουσα· διότι τα τέκνα της ερήμου είναι πλειότερα παρά τα τέκνα της εχούσης τον άνδρα”.» (Γαλάτας 4:26, 27) Είναι μια οργάνωσις όχι από ανθρώπους, αλλά ουρανία, και παράγει και τη Βασιλεία και τα άτομα.

¹⁶ Η Ιερουσαλήμ που αναφέρεται εδώ από τον Παύλο, ονομάζεται επίσης «Σιών»: ‘η πόλις του Δαβίδ, ήτις είναι η Σιών.’ (1 Βασιλέων 8:1) «Το όρος Σιών, εν ω κατώκησας.» (Ψαλμός 74:2) «Διότι εξέλεξεν ο Ιεχωβά την Σιών· ευηρεστήθη να κατοική εν αυτή.» (Ψαλμός 132:13, ΑΣ) Η Σιών, η οργάνωσις του Θεού, ήταν φαινομενικά στείρα και ως προς τη διακυβέρνησι και ως προς τη λατρεία του Ιεχωβά, αλλά τώρα, έχοντας γεννήσει τη Βασιλεία, παράγει λάτρεις. Για τούτο τα εδάφια 2 και 3 του πεντηκοστού τετάρτου κεφαλαίου του Ησαΐα λέγουν, «Πλάτυνον τον τόπον της σκηνής σου, και ας εκτείνωσι τα παραπετάσματα των κατοικιών σου· μη φεισθής· μάκρυνον τα σχοινία σου, και στερέωσον τους πασσάλους σου. Διότι θέλεις εκτανθή εις τα δεξιά και εις τα αριστερά· και το σπέρμα σου θέλει κληρονομήσει τα έθνη, και θέλει κάμει τας ηρημωμένας πόλεις να κατοικισθώσι.» Τίποτε σαν αυτό δεν συνέβη με τον αρχαίον Ισραήλ· ούτε με τη Μαρία τη μητέρα του Ιησού, μ’ όλο που είχε και άλλα τέκνα εκτός από το βρέφος Ιησούν. Αλλ’ αυτό συμβαίνει εν σχέσει με τη μεγάλη παγκόσμια οργάνωσι του Ιεχωβά.

17. Ποιο είναι το νόημα του Ησαΐας 54:4-8;

¹⁷ Ότι ο δημιουργός της οργανώσεως, καθώς επίσης και ο σύζυγός της, είναι ο Ιεχωβά Θεός, το φανερώνουν τα ίδια του λόγια: «Μη φοβού· διότι δεν θέλεις καταισχυνθή· μηδέ εντρέπου· διότι δεν θέλεις αισχυνθή· διότι θέλεις λησμονήσει την αισχύνην της νεότητός σου, και δεν θέλεις ενθυμηθή πλέον το όνειδος της χηρείας σου. Διότι ο ανήρ σου είναι ο Ποιητής σου· το όνομα αυτού είναι, Ο Ιεχωβά των δυνάμεων· και ο Λυτρωτής σου είναι ο Άγιος του Ισραήλ· αυτός θέλει ονομασθή, Ο Θεός πάσης της γης. Διότι ο Ιεχωβά σε εκάλεσεν ως γυναίκα εγκαταλελειμμένην και τεθλιμμένην το πνεύμα, και γυναίκα νεότητας αποβεβλημένην, λέγει ο Θεός σου. Σε εγκατέλιπον δια ολίγον καιρόν· πλην με έλεος μέγα θέλω σε περισυνάξει. Εν θυμώ μικρώ έκρυψα το πρόσωπόν μου από σου δια μίαν στιγμήν· με έλεος όμως αιώνιον θέλω σε ελεήσει, λέγει Ιεχωβά ο Λυτρωτής σου.»—Ησαΐας 54:4-8, ΑΣ.

18-20. (α) Τίνος τεκμήριο είναι το ουράνιο τόξο; (β) Ποια βεβαίωσις δίδεται στη Σιών και στα τέκνα της;

¹⁸ Μετά τον κατακλυσμό, ο Θεός εξέθεσε στον Νώε τη βουλή του για την αγιότητα της ζωής και το στοργικό του ενδιαφέρον για τα πλάσματα επάνω στη γη. Σχετικώς εδήλωσε ότι το ουράνιο τόξον θα ήταν σημείο, λέγοντας: «Και στήνω την διαθήκην μου προς εσάς· και δεν θέλει πλέον εξολοθρευθή πάσα σαρξ από των υδάτων του κατακλυσμού· ουδέ θέλει είσθαι πλέον κατακλυσμός δια να φθείρη την γην. Και είπεν ο Θεός, Τούτο είναι το σημείον της διαθήκης, την οποίαν εγώ κάμνω μεταξύ εμού και υμών, και παντός εμψύχου ζώου το οποίον είναι με σας, εις γενεάς αιωνίους· Θέτω το τόξον μου εν τη νεφέλη, και θέλει είσθαι εις σημείον διαθήκης μεταξύ εμού και της γης· και το τόξον θέλει είσθαι εν τη νεφέλη· και θέλω βλέπει αυτό, δια να ενθυμώμαι την παντοτεινήν διαθήκην την μεταξύ Θεού και παντός εμψύχου ζώου εκ πάσης σαρκός, ήτις είναι επί της γης.»—Γένεσις 9:11-13, 16.

¹⁹ Παρατηρήστε ότι ο Θεός είπε: «Και θέλω βλέπει αυτό, δια να ενθυμώμαι την παντοτεινήν διαθήκην την μεταξύ Θεού και παντός εμψύχου ζώου.» Πολλά ουράνια τόξα βλέπονται από τους ανθρώπους από το σημείο της παρατηρήσεώς των επάνω στη γη. Λέγεται ότι από ένα αεροπλάνο που πετά ψηλά επάνω από τα σύννεφα, ένας, βλέποντας προς τη γη αντί να βλέπη προς τα επάνω από τη γη, μπορεί να δη το ουράνιο τόξο ακόμη πιο έκδηλο. Έτσι ο Ιεχωβά έδωσε πλήρη βεβαίωσι σ’ εκείνους που πιστεύουν σ’ αυτόν. Λόγω της εξαιρετικά υπερεχούσης θέσεώς του μπορεί πάντοτε να παρατηρή το τόξον, το οποίον καθώρισε ως σημείο και μέσον υπομνήσεως και ενισχυτική βεβαίωσι. Ο λόγος της διαθήκης του Ιεχωβά είναι μια βεβαίωσις, όχι μόνο ότι η γη δεν θα κατακλυσθή από νερό μια δεύτερη φορά, αλλά, πιο θαυμαστά ακόμη, ότι αυτός δεν θα εγκαταλείψη ποτέ την γυναίκα του, αλλά θα την περιθάλπη πάντοτε, αυτήν και τα τέκνα της. Λέγει, λοιπόν, «Διότι τούτο είναι εις εμέ ως τα ύδατα του Νώε· επειδή, καθώς ώμοσα ότι τα ύδατα του Νώε δεν θέλουσιν επέλθει πλέον επί την γην, ούτως ώμοσα ότι δεν θέλω θυμωθή πλέον κατά σου, ουδέ σε ελέγξει. Διότι τα όρη θέλουσι μετατοπισθή, και οι λόφοι μετακινηθή· πλην το έλεός μου δεν θέλει εκλείψει από σου, ουδέ η διαθήκη της ειρήνης μου μετακινηθή, λέγει Ιεχωβά, ο ελεών σε.»—Ησαΐας 54:9, 10, ΑΣ.

²⁰ Κατόπιν ο Ιεχωβά με ωραία φρασεολογία δίδει περαιτέρω παρηγορία, βεβαίωσι, και μιλεί για τις πνευματικές ωραιότητες της πολύτιμης οργανώσεώς του. «Ω τεθλιμμένη, τεταραγμένη, απαρηγόρητος, ιδού, εγώ θέλω στρώσει τους λίθους σου εκ μαρμάρων πορφυρών, και θέλω βάλει τα θεμέλιά σου εκ σαπφείρων. Και θέλω κάμει τας επάλξεις σου εξ αχάτου, και τας πύλας σου εξ ανθράκων, και άπαντα τον περίβολόν σου εκ λίθων εκλεκτών.»—Εδάφια 11 και 12.

21. Τι μπορεί τώρα να λεχθή για τα τέκνα της Σιών;

²¹ Ο Ιεχωβά προσδιώρισε τον εαυτό του ως τον πατέρα, τον διδάσκαλον των μαθητών- τέκνων του. Τα τέκνα αυτά αξιούν τώρα την προσοχή μας. Το Νέον Διεθνές Λεξικόν του Ουέμπστερ, Δευτέρα Έκδοσις, λέγει ότι «μητέρα» ως όνομα «είναι εκείνη που παρήγαγε ή ανέθρεψε κάτι· μια πηγή γεννήσεως ή καταγωγής». Ως επιθετικός προσδιορισμός «μητέρα» σημαίνει «το να φέρη κανείς τη σχέσι μιας μητέρας, όπως μητέρα εκκλησία». Μια τέτοια μητέρα είναι η οργάνωσις του Ιεχωβά Θεού, όπως έχομε ιδεί. Με συνταύτισι μ’ αυτή την οργάνωσι μέσω του τρόπου που επρομήθευσε ο Δημιουργός της, άτομα μπορούν να γίνουν τέκνα τής οργανώσεως αυτής. Εκείνοι που είναι τα τέκνα τα οποία αναφέρονται στο πεντηκοστό τέταρτο κεφάλαιο του Ησαΐα, είναι λάτρεις του Θεού μεταξύ των ανθρώπων, εγείρεται δε το ερώτημα, πότε γεννώνται, σύμφωνα με τη γλώσσα της προφητείας αυτής.

22. Εξηγήστε τη σχέσι μεταξύ της αναστάσεως, της «εσχάτης ημέρας» και της «στειρότητος» της Σιών.

²² Αναφερόμενοι πάλι στην περίπτωσι που ο Ιησούς παρέθεσε μέρος αυτής της προφητείας, ενθυμούμεθα πως εδήλωσε ότι εκείνους που ήρχοντο τότε σ’ αυτόν, θα τους ‘ανάσταινε στην εσχάτη ημέρα’. (Ιωάννης 6:41-47) Οι πρώτοι Χριστιανοί δεν επήγαν στον ουρανό κατά τον καιρό που κατήλθαν στο θάνατο. Δεν έλαβαν πείραν της αλλαγής των στην ανάστασι, αλλά εκοιμήθηκαν στο θάνατο περιμένοντας τον ωρισμένο καιρό του Θεού για την ανάστασί των. Όσον αφορά τους Χριστιανούς αυτούς, η οργάνωσις του Θεού ήταν χωρίς αυτούς ως τέκνα έως τον καιρό που θ’ ανασταίνοντο. Αυτό μας φέρνει σ’ ένα συγκινητικό μέρος της εκπληρώσεως της προφητείας, και αυτό συνεχίζεται στα επόμενα.