ένας μόνιμος και αιώνιος κληρονόμος μιας δικαίας Βασιλείας. Ύστερ’ από αιώνες ο Βιβλικός συγγραφεύς Λουκάς ωμίλησε γι’ αυτά τα «αγαθά νέα» με τα εξής λόγια που ανέφερε ο άγγελος στην παρθένο Μαρία: «Θέλεις συλλάβει εν γαστρί, και θέλεις γεννήσει υιόν· και θέλεις καλέσει το όνομα αυτού Ιησούν. Ούτος θέλει είσθαι μέγας, και Υιός Υψίστου θέλει ονομασθή· και θέλει δώσει εις αυτόν Ιεχωβά ο Θεός τον θρόνον Δαβίδ του Πατρός αυτού· και θέλει βασιλεύσει επί τον οίκον του Ιακώβ εις τους αιώνας, και της βασιλείας αυτού δεν θέλει είσθαι τέλος.» (Λουκ. 1:31-33, ΜΝΚ) Έτσι με ακρίβεια τα «αγαθά νέα» για το σπέρμα, για το οποίον είχε γίνει λόγος για πρώτη φορά στην Εδέμ και είχε δοθή υπόσχεσις ότι θα ήρχετο μέσω του Αβραάμ και του Δαβίδ, κατέληγαν στον Ιησού Χριστό, για τον οποίο ο Ματθαίος αρχίζει την αφήγησί του με τα εξής λόγια: «Βίβλος της γενεαλογίας του Ιησού Χριστού, υιού του Δαβίδ, υιού του Αβραάμ.» (Ματθ. 1:1) Ώστε στη γέννησι του Ιησού οι άγγελοι του ουρανού μπορούσαν να χαίρωνται και ένας τέτοιος αγγελικός αγγελιαφόρος είπε στους ποιμένας στην ίδια εκείνη χώρα όπου γεννήθηκε ο Ιησούς: «Μη φοβείσθε· διότι ιδού, ευαγγελίζομαι εις εσάς χαράν μεγάλην, ήτις είναι εις πάντα τον λαόν· διότι σήμερον εγεννήθη εις εσάς εν πόλει Δαβίδ σωτήρ, όστις είναι Χριστός Κύριος.» (Λουκ. 2:10, 11) Αυτό το εξαιρετικό γεγονός θα κατέληγε, στον ωρισμένο καιρό του Θεού, στο να ενώση το ανθρώπινο γένος μ’ ένα μόνιμο τρόπο.

24. Ποιο είναι το ευαγγέλιον, ή αγαθά νέα, του εδαφίου Ματθαίος 24:14;

²⁴ Στο εδάφιο Ματθαίος 24:14, λίγο πριν συλληφθή και θανατωθή επάνω στο ξύλο του μαρτυρίου το 33 μ.Χ., ο Ιησούς είπε στους μαθητάς του για μια άλλη μορφή του ευαγγελίου ή αγαθών νέων: «Και θέλει κηρυχθή τούτο το ευαγγέλιον της βασιλείας εν όλη τη οικουμένη, προς μαρτυρίαν εις πάντα τα έθνη· και τότε θέλει ελθεί το τέλος.» Αυτή η βασιλεία ήταν πράγματι ευαγγέλιον, διότι επρόκειτο να φέρη στο ανθρώπινο γένος την εκπλήρωσι των υποσχέσεων που είχε κάμει ο Ιεχωβά Θεός, αρχίζοντας από την Εδέμ και συνεχίζοντας ως τη γέννησι, τη ζωή, τον θάνατο, την ανάστασι και την εξύψωσι του Χριστού Ιησού για να είναι Βασιλεύς αυτής της βασιλείας.

25. Ποια τρία ερωτήματα είναι τώρα ανάγκη ν’ απαντηθούν σχετικά με την παγγήινη ενότητα;

²⁵ Εν συντομία, λοιπόν, το ευαγγέλιον ή αγαθα νέα που ενώνει το ανθρώπινο γένος σ’ όλη τη γη έχει πολλές πλευρές κι εδώ έχομε θίξει απλώς ελάχιστες όπως περιέχονται στον Λόγο της Αληθείας του Θεού. Υπάρχουν πολλά άλλα αγαθά νέα μέσα στις σελίδες της Βίβλου, στην πληροφορία που έχομε από τον Θεό και που περιέχεται στις εξηνταέξη επιστολές ή βιβλία της. Το ερώτημα όμως είναι, Πώς έρχεται η ενότης από το ευαγγέλιον; Με ποιους τρόπους μπορεί να προκύψη ενότης μεταξύ των λαών αυτής της γης με τις πολλές εθνικές και φυλετικές διαιρέσεις των και τις ποικίλες πολιτικές πεποιθήσεις των; Και ακόμη, εφόσον το ανθρώπινο γένος βρίσκεται σε τόσο μεγάλη ανάγκη αυτής της παγγήινης ενότητος τώρα που το ανθρώπινο γένος είναι τόσο φοβερά διηρημένο και σε διαφωνία με τους συνανθρώπους των, πότε θα γίνη πραγματικότης αυτή η παγγήινη ενότης; Τις απαντήσεις σ’ αυτά τα ερωτήματα καθώς και σε άλλα τις αφήνομε στο επόμενο άρθρο, και σας προσκαλούμε να το διαβάσετε, μαζί με τις Γραφικές παραπομπές, πράγμα που θα σας καταστήση ικανούς να οικοδομήσετε πίστι στις υποσχέσεις του Ιεχωβά Θεού για την ενότητα του ανθρωπίνου γένους παγκοσμίως.

Το Ευαγγέλιον που Ενώνει την Ανθρωπότητα

 1. Τι είναι το αντίθετο της ενότητος, και πώς προκύπτει συχνά; Αναφέρετε ένα παράδειγμα.

ΤΟ ΑΝΤΙΘΕΤΟ της ενότητος είναι η διαφωνία. Η διαφωνία εγείρεται όταν οι άνθρωποι έχουν συγκρουόμενες ιδέες, αντιθέτους αντικειμενικούς σκοπούς, διαφορετικές γνώμες. Για να ενωθούν οι άνθρωποι πρέπει να υπάρχη μια ενοποιητική δύναμις. Το «ευαγγέλιον» αποδεικνύεται ότι είναι αυτή η δύναμις. Μερικές φορές είναι δυνατόν άτομα και όμιλοι να ενωθούν από έναν κοινό αντικειμενικό σκοπό. Αλλά όταν επιτευχθή ο σκοπός, τότε εγείρονται συχνά διαφορετικές γνώμες και ιδέες. Μια συγκεκριμένη περίπτωσις είναι η διαστημική προσπάθεια που καταβάλλεται για να φθάση ο άνθρωπος στη σελήνη. Με μια ενωμένη δράσι χιλιάδων ανθρώπων το κατόρθωμα αυτό επιτεύχθηκε, και προκάλεσε την παγκόσμια επευφημία. Τώρα που αυτός ο αντικειμενικός σκοπός έχει επιτευχθή, διαφορετικές ιδέες όσον αφορά το ποιο πρέπει να είναι το επόμενο βήμα έφεραν διάστασι, διαίρεσι και έλλειψι ενωμένης προσπαθείας. Μια έκθεσις στο τεύχος της 17ης Αύγουστου 1969 της εφημερίδος Τάιμς της Νέας Υόρκης έλεγε τα εξής κάτω από την επικεφαλίδα «Το Διαστημικό Πρόγραμμα, Πίσω από τη Θριαμβευτική Κριτική των Αντικειμενικών Σκοπών»: «Η υπ’ Αριθμόν 1 συζήτησις περιστρέφεται γύρω από το ερώτημα: Ποιοι αστροναύτες πρέπει να σταλούν με τις προσεχείς αποστολές Απόλλων, άνδρες οι οποίοι έχουν ιστορικό κυρίως ως πιλότοι και μηχανικοί δοκιμών . . . ή επιστήμονες αστροναύτες, των οποίων η κυρία ικανότης είναι οι γνώσεις των για γεωλογία, βιολογία, φυσική και άλλες επιστημες; . . . Η δυσαρέσκεια . . . έχει ήδη προκαλέσει την παραίτησι πολλών επιστημόνων αστροναυτών . . . Η υπ’ Αριθμόν 2 συζήτησις περιστρέφεται γύρω από το ερώτημα: Ποιος πρέπει να ρυθμίζη τον χρόνον των προσεχών αποστολών του διαστημοπλοίου Απόλλων και των προγραμματισμένων ενεργειών των αστροναυτών που αποστέλλονται στη σελήνη; . . . Η συζήτησις υπ’ Αριθμόν 3 περιστρέφεται γύρω από το ερώτημα: Για την εξερεύνησι του ηλιακού συστήματος πέρα από τη σελήνη πρέπει το έθνος να δώση έμφασι σε μη επηνδρωμένες εξερευνήσεις που θα μεταφέρουν φωτογραφικές μηχανές και άλλα όργανα ή πρέπει να συγκεντρώση την προσοχή του σ’ ένα εντυπωσιακό πρόγραμμα να θέση ανθρώπους στον Άρη και να τους επαναφέρη στη γη στις αρχές της δεκαετίας του 1980;»

 2. Ποιο επιχείρημα προβάλλουν μερικοί σχετικά με τη διαφωνία;

² Σ’ αυτό το σημείο είναι πιθανόν να πήτε: ‘Χωρίς διαφωνία τίποτε δεν θα βελτιωθή. Εφόσον δεν υπάρχει άνθρωπος που γνωρίζει όλες τις απαντήσεις, για να μπορούμε να κάνωμε πρόοδο πρέπει να έχωμε κάποια διαφωνία ακόμη και εις βάρος της ενότητος. Πώς λοιπόν θα καταστή ποτέ δυνατόν να ενωθή το ανθρώπινο γένος; Εφόσον είμεθα ελεύθεροι ηθικοί παράγοντες, το μέλλον μας θα συμβαδίζη πάντα με τη διαίρεσι.’ Ποια δύναμις υπάρχει που είναι δυνατόν να ενώση το ανθρώπινο γένος; Θα θυμάστε ότι στο τέλος του προηγουμένου άρθρου είχε τονισθή το σημείον ότι το «ευαγγέλιον» ενώνει την ανθρωπότητα. Σας παρακαλούμε λοιπόν να εξετάσετε περαιτέρω το ζήτημα.

 3. Εξ αιτίας ποιας πηγής μπορούμε να εμπιστευώμεθα στη Βίβλο και στο άγγελμα του ευαγγελίου της;

³ Η Βίβλος, ο Λόγος του Θεού, περιέχει καλές αγγελίες, αγαθά νέα. Όταν κανείς γνωρίζη τι είναι αυτό το ευαγγέλιον, ή αγαθά νέα, και εκτιμά τη δυναμική του ισχύ, μπορούν να ενισχυθούν οι προσωπικές πεποιθήσεις του ότι αυτό το ευαγγέλιον μπορεί να ενώση ανθρώπους με διαφορετικό εθνικό, φυλετικό και γλωσσικό ιστορικό φόντο. Αυτό οφείλεται στο ότι αυτό το ευαγγέλιον περιέχει καλές υποσχέσεις, όχι από ένα ατελή άνθρωπο ή μια ομάδα ατελών ανθρώπων—που όλοι των έχουν αθλίως αποτύχει να εγκαθιδρύσουν ενότητα στη γη—αλλά από τον Παντοκράτορα Θεό, τον Ιεχωβά, τον Δημιουργό και Συντηρητή της Ζωής.

ΕΚΕΙΝΟΣ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΝΩΣΗ ΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ

 4. (α) Σε τι οικοδομεί πίστι το ευαγγέλιον; (β) Ποιο ευαγγέλιον ή «αγαθά νέα» έγραψε ο Ησαΐας για τον Δημιουργό του ανθρώπου; (γ) Μέσω τίνος έρχεται ενότης σκέψεως και ενεργείας;

⁴ Το ευαγγέλιον της Γραφής οικοδομεί πίστι, και πίστις είναι «ελπιζομένων πεποίθησις βεβαίωσις πραγμάτων [πραγματικοτήτων, ΜΝΚ] μη βλεπομένων.» (Εβρ. 11:1) Ώστε το ευαγγέλιον της Γραφής ομιλεί για πράγματα στα οποία η πίστις ελπίζει, και, επί πλέον, παρέχει έκδηλη βεβαίωσι για ωρισμένες πραγματικότητες μολονότι προς το παρόν μερικές απ’ αυτές τις πραγματικότητες πιθανόν να μη διακρίνωνται ή να μη βλέπωνται. Το ευαγγέλιον επίσης οικοδομεί πίστι στον Δημιουργό του ανθρωπίνου γένους. Αυτό είναι ζωτικό διότι, όπως τονίσθηκε ανωτέρω, κανένας άνθρωπος δεν γνωρίζει όλες τις απαντήσεις. Το ευαγγέλιο μας βοηθεί να στραφούμε στην Πηγή όλης της αληθείας και της γνώσεως, σ’ Εκείνον ο οποίος μπορεί να κατευθύνη τα πάντα χωρίς κανένας να βρεθή σε διαφωνία, να πη ότι η μέθοδος ή ο αντικειμενικός σκοπός είναι εσφαλμένος. Αυτή η Μεγάλη Πρώτη Αιτία έχει όλα τα προσόντα για να οδηγήση το ανθρώπινο γένος σε οδούς δικαιοσύνης. Ο Ησαΐας έγραψε κάτω από έμπνευσι τα εξής λόγια αγαθών νέων για τον Ιεχωβά, τον Δημιουργό του ανθρώπου: «Με τίνα λοιπόν θέλετε εξομοιώσει τον Θεόν; ή τι ομοίωμα θέλετε προσαρμόσει εις αυτόν; Σηκώσατε υψηλά τους οφθαλμούς σας, και ιδέτε, τις εποίησε ταύτα; Ο εξάγων τα στρατεύματα αυτών κατά αριθμόν· ο ονομαστί καλών ταύτα πάντα. . . . Δεν εγνώρισας; δεν ήκουσας, ότι ο αιώνιος Θεός, ο Ιεχωβά, ο Ποιητής των άκρων της γης, δεν ατονεί και δεν αποκάμνει; δεν εξιχνιάζεται η φρόνησις αυτού.» (Ησ. 40:18, 26, 28, ΜΝΚ) Ακόμη ο Ιεχωβά λέγει μέσω του Ησαΐα: «Διότι αι βουλαί μου δεν είναι βουλαί υμών, ουδέ οδοί υμών αι οδοί μου, λέγει Ιεχωβά. Αλλ’ όσον είναι υψηλοί οι ουρανοί από της γης, ούτως αι οδοί μου είναι υψηλότεροι των οδών υμών, και αι βουλαί μου των βουλών υμών.» (Ησ. 55:8, 9, ΜΝΚ) Ενότης σκέψεως και ενεργείας, λοιπόν, έρχεται με το να γνωρίζη κανείς και να υπηρετή τον Δημιουργό. Ώστε μολονότι η διαφωνία πιθανόν να είναι η πορεία του ατελούς ανθρώπου για τη βελτίωσι των πραγμάτων, αυτή δεν είναι η πορεία του πανσόφου Δημιουργού, Ιεχωβά, του οποίου την πλήρη κατανόησι και γνώσι δεν μπορεί να εξερευνήση πλήρως ο άνθρωπος.

 5. Με ποιον τρόπο η απολύτρωσις του ανθρώπου από τον Θεό μέσω του Χριστού χρησιμεύει ως ενοποιητική δύναμις;

⁵ Το «ευαγγέλιον» ή «αγαθά νέα» οικοδομεί πίστι στην προμήθεια του Θεού για την αιώνια ζωή του ανθρώπου μέσω του Χριστού Ιησού. Οι σαφείς διδασκαλίες των Αγίων Γραφών δείχνουν ότι ο Ιεχωβά κατά το έλεός του και τη στοργική ευσπλαγχνία του για το ανθρώπινο γένος έκαμε διευθετήσεις για την απολύτρωσι του εκπεσμένου ανθρώπου από την αμαρτία και τον θάνατο. Αυτό το έκαμε μέσω του πρωτοτόκου Υιού του, γνωστού πριν από την ανθρωπίνη γέννησί του ως Λόγου. (Ιωάν. 1:1· Κολοσ. 1:15) Αυτό το ευαγγέλιον ενώνει το ανθρώπινο γένος με το ν’ αποδίδη αίνο στον Ιεχωβά Θεό γι’ αυτή την ανεκλάλητα θαυμαστή προμήθεια του πρωτοτόκου Υιού του και με την απόδοσι ευχαριστιών στον Κύριο Ιησού Χριστό για την πιστή εκτέλεσι του θελήματος του Πατρός του που έχει ως αποτέλεσμα να ωφεληθή το ανθρώπινο γένος σ’ όλη τη γη. Δεν ενισχύεται η πίστις μας με την αγαθότητα του Θεού και δεν αισθανόμεθα ενωμένοι σε μια κοινή απόφασι όταν διαπιστώνουμε πόσο ανεκτίμητη ήταν αυτή η προμήθεια ενός αντιλύτρου από τον Θεό για το ανθρώπινο γένος μέσω του Ιησού Χριστού; Ο απόστολος Παύλος ήταν εκείνος ο οποίος είπε:«Επειδή ο Χριστός, ότε ήμεθα ασθενείς, απέθανε κατά τον ωρισμένον καιρόν υπέρ των ασεβών. Διότι μόλις υπέρ δικαίου θέλει αποθάνει τις· επειδή υπέρ του αγαθού ίσως και τολμά τις να αποθάνη. Αλλ’ ο Θεός δεικνύει την εαυτού αγάπην εις ημάς, διότι, ενώ ημείς ήμεθα έτι αμαρτωλοί, ο Χριστός απέθανεν υπέρ ημών.» (Ρωμ. 5:6-8) Αυτή η γνώσις χρησιμεύει για να ενώνη αυτούς που ευεργετούνται με τη δωρεά, δηλαδή, το ατελές ανθρώπινο γένος, διότι παίρνουν την απόφασι να ενεργούν ως ένας άνθρωπος στην υπακοή των κατευθύνσεων του Παντοκράτορος Θεού Ιεχωβά, του Δημιουργού και Πατρός ολοκλήρου του ανθρωπίνου γένους, και του μονογενούς Υιού του, Ιησού Χριστού, του προμηθευτού της απελευθερώσεως από την αμαρτία και το θάνατο μέσω της απολυτρωτικής θυσίας του.

«ΕΝΑ ΤΕΛΕΙΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΕΝΟΤΗΤΟΣ»

 6. Πώς η ιδιότης της αγάπης είναι ένας ενοποιητικός παράγων για το ανθρώπινο γένος;

⁶ Ας εξετάσωμε μαζί τους διαφόρους τρόπους με τους οποίους συνεργάζονται με ενότητα εκείνοι οι οποίοι ακολουθούν στενά τον Λόγο του Θεού άσχετα με το που ζουν στη γη, ποια μπορεί να είναι η μόρφωσις και τα έθιμά των και ποιο είναι το ιστορικό φόντο των από εθνική άποψι. Ο Ιησούς Χριστός ετόνισε έναν ισχυρό παράγοντα που ενώνει τους ανθρώπους όταν ωμίλησε για τα αγαθά νέα σχετικά με την αγάπη που είχε ο Θεός για τον άνθρωπο και την οποία καλείται ο άνθρωπος να έχη για τον Θεό και για τον συνάνθρωπό του. Ο Ιησούς Χριστός είπε στους ακολούθους του: «Τόσον ηγάπησεν ο Θεός τον κόσμον, ώστε έδωκε τον Υιόν αυτού τον μονογενή, διά να μη απολεσθή πας ο πιστεύων εις αυτόν, αλλά να έχη ζωήν αιώνιον.» (Ιωάν. 3:16) Για την ανάγκη του ανθρώπου να έχη αυτή την αγάπη ο Ιησούς είπε: «‘Θέλεις αγαπά Ιεχωβά τον Θεόν σου εξ όλης της καρδίας σου, και εξ όλης της ψυχής σου, και εξ όλης της διανοίας σου.’ Αύτη είναι η πρώτη και μεγάλη εντολή. Δευτέρα δε ομοία αυτής, ‘Θέλεις αγαπά τον πλησίον σου ως σεαυτόν.’ Εν ταύταις ταις δύο εντολαίς όλος ο νόμος και οι προφήται κρέμανται.» (Ματθ. 22:37-40) Αυτό το είδος της αγάπης, της αγάπης η οποία στηρίζεται σε αρχές, είναι περισσότερο από το να λέγη κανείς «Σ’ αγαπώ.» Δεν είναι μια ερωτική έλξις προς ένα άλλο άτομο. Βασίζεται στις πιο υψηλές αρχές, εκείνες που διατυπώνονται στο βιβλίο του ευαγγελίου ή των αγαθών νέων του Θεού, τη Γραφή. Απαιτείται βαθιά κατανόησις του θελήματος και του σκοπού του Θεού για το ανθρώπινο γένος και πώς μπορούν οι άνθρωποι να ενεργούν με ενότητα και αρμονία ακολουθώντας τις διδασκαλίες του Λόγου του Θεού.

 7. Πώς αυτή η ιδιότης ωφελεί τους Χριστιανούς στις σχέσεις των μεταξύ των;

⁷ Ο απόστολος Παύλος για να εξεικονίση το ευαγγέλιο ή αγαθά νέα αυτής της βασισμένης σε αρχές αγάπης που εντέλλονται να εκδηλώνουν οι Χριστιανοί, έγραψε στους Κολοσσαείς για τη στάσι που πρέπει να έχη κανείς για να ευαρεστή τον Θεό. Είπε τα εξής: «Ενδύθητε, λοιπόν, ως εκλεκτοί του Θεού άγιοι και ηγαπημένοι, σπλάγχνα οικτιρμών, χρηστότητα, ταπεινοφροσύνην, πραότητα, μακροθυμίαν· υποφέροντες αλλήλους, και συγχωρούντες εις αλλήλους, εάν τις έχη παράπονον κατά τινος· καθώς και ο Χριστός [ο Ιεχωβά, ΜΝΚ] συνεχώρησεν εις εσάς, ούτω και σεις. Και εν πάσι τούτοις, ενδύθητε την αγάπην, ήτις είναι σύνδεσμος της τελειότητος [τέλειος σύνδεσμος ενότητος, ΜΝΚ].»—Κολοσ. 3:12-14.

ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΠΡΑΞΕΩΝ ΠΟΥ ΠΡΟΚΑΛΟΥΝ ΔΙΑΙΡΕΣΙ

8, 9. (α) Ποιες είναι μερικές αιτίες διαστάσεως, όπως δείχνουν τα εδάφια Εφεσίους 5:3-5; (β) Τι απαιτείται αν η συμβουλή των εδαφίων Εφεσίους 5:3-5 πρόκειται να ενώση όλους μέσα στην εκκλησία;

⁸ Από το σχόλιο του Παύλου φαίνεται εύκολα ότι η αγάπη είναι ένας τέλειος σύνδεσμος ενότητος, που καταλήγει σε συμφωνία, σε ενότητα που συνδέει τα άτομα. Έτσι μπορεί να συμβή ώστε άτομα, μέσω του ευαγγελίου, να εργάζωνται για το κοινό συμφέρον των άλλων χωρίς φιλονεικίες, λογομαχίες και διαπληκτισμούς. Αυτά τα άτομα, παραδείγματος χάριν, εξαιτίας αυτού του τελείου συνδέσμου τής ενότητος, που είναι η αγάπη, διάγουν μια ζωή σε αρμονία με το ευαγγέλιο του Λόγου του Θεού. Με το ν’ ακολουθούν την ενωτική συμβουλή των εδαφίων Εφεσίους 5:3-5, η διαγωγή των από ηθική άποψι δείχνει ότι αγωνίζονται να είναι δίκαιοι. Ο Παύλος λέγει εκεί: «Πορνεία δε και πάσα ακαθαρσία, ή πλεονεξία, μηδέ ας ονομάζηται μεταξύ σας, καθώς πρέπει εις αγίους· μηδέ αισχρότης και μωρολογία ή βωμολοχία, τα οποία είναι απρεπή· αλλά μάλλον ευχαριστία. Διότι τούτο εξεύρετε, ότι πας πόρνος, ή ακάθαρτος, ή πλεονέκτης, όστις είναι ειδωλολάτρης, δεν έχει κληρονομίαν εν τη βασιλεία του Χριστού και [του] Θεού.» Αν όλοι οι οπαδοί του ευαγγελίου ακολουθούν αυτή τη συμβουλή, τότε υπάρχει ενότης. Δεν είναι ορθό ν’ αγνοήση κανείς τη συμβουλή και να πη απλώς ότι είναι μια ανθρώπινη κατεύθυνσις. Όχι, αντιθέτως είναι κατεύθυνσις του Θεού για το λαό του μέσω του αγίου πνεύματος. Για να υπάρχη λοιπόν ειρήνη, κάθε οπαδός του ευαγγελίου του Λόγου του Θεού παγκοσμίως οφείλει να εμμένη σ’ αυτή τη συμβουλή. Δεν αποτελεί δικαίωμα κανενός ανθρώπου ν’ αποφασίση ποιο μέρος αυτής της κατευθύνσεως θα υπακούση και ποιο μέρος θ’ αγνοήση. Εκείνοι που υπηρετούν τον Ιεχωβά κι επιθυμούν να ενεργούν ενωμένα αναγνωρίζουν ότι δεν μπορούν να εμφανίζωνται ως κριταί του τι πρέπει να υπακούη κανείς και τι να μη υπακούη. Αυτό είναι το κλειδί της ενότητος, η αναγνώρισις της ανωτέρας θέσεως του Ιεχωβά και του τι λέγει μέσω του Λόγου του. Επομένως, όλοι έχουν υπ’ όψιν τη συμβουλή του Παύλου στο εδάφιο Ρωμαίους 12:3: «Διότι λέγω, διά της χάριτος της εις εμέ δοθείσης, προς πάντα όστις είναι μεταξύ σας, να μη φρονή υψηλότερα παρ’ ό,τι πρέπει να φρονή αλλά να φρονή ώστε να σωφρονή, κατά το μέτρον της πίστεως το οποίον ο Θεός εμοίρασεν εις έκαστον.» Η ενότης, λοιπόν, προέρχεται από το να συμφωνούν οι άνθρωποι σ’ αυτά που λέγουν και ν’ ακολουθούν τον ίδιο τρόπο σκέψεως.

⁹ Η συμβουλή του «ευαγγελίου» δεν είναι να μιλάη κανείς και να κάνη στοχασμούς για να διαπράξη πορνεία ή για να γίνη πλεονέκτης. Μη αφήνετε τη γλώσσα να ενασχολήται σε αισχρολογίες και προσέχετε να είναι η διαγωγή σας άμεμπτη και έντιμη. Γιατί; Για να μπορήτε να υπηρετήτε ενωμένα τα συμφέροντα του «ευαγγελίου» χωρίς διαφορές λόγω εθίμων, μορφώσεως ή εθνικής καταγωγής.

10. Ποιες άλλες προειδοποιήσεις δίνει ο Παύλος στην επιστολή του προς τους Εφεσίους;

¹⁰ Το ευαγγέλιον του Λόγου του Θεού προειδοποιεί επίσης για το ζήτημα του ψεύδους, της κλοπής και της βλασφημίας. Ο Παύλος έγραψε: «Όθεν απορρίψαντες το ψεύδος, ‘λαλείτε αλήθειαν έκαστος μετά του πλησίον αυτού·’ διότι είμεθα μέλη αλλήλων. ‘Οργίζεσθε και μη αμαρτάνετε·’ ο ήλιος ας μη δύη επί τον παροργισμόν σας· μήτε δίδετε τόπον εις τον διάβολον. Ο κλέπτης, ας μη κλέπτη πλέον, μάλλον δε ας κοπιάζη εργαζόμενος το καλόν με τας χείρας αυτού, δια να έχη να μεταδίδη εις τον χρείαν έχοντα. Μηδείς λόγος σαπρός ας μη εξέρχηται εκ του στόματός σας, αλλ’ όστις είναι καλός προς οικοδομήν της χρείας, δια να δώση χάριν εις τους ακούοντας.» (Εφεσ. 4:25-29) Με ενωμένη δράσι σ’ αυτούς τους τομείς το ευαγγέλιον ή αγαθά νέα του Λόγου του Θεού δίνει εποικοδομητική κατεύθυνσι σ’ εκείνους που επιθυμούν να υπηρετούν τον Ιεχωβά με όλη των την καρδιά.

11. Πώς μερικοί βλέπουν το ψεύδος, αλλά γιατί το ψεύδος είναι η πορεία εκείνων που προξενούν διαστάσεις;

¹¹ Σήμερα σε πολλά μέρη της γης οι κυβερνήσεις χρησιμοποιούν την τεχνική του ψεύδους στον ίδιο το λαό τους καθώς και απέναντι άλλων κυβερνήσεων. Ένας κυβερνητικός επίσημος είπε, όταν τον ρώτησαν για το ψεύδος, ότι αποτελεί φυσικό δικαίωμα μιας κυβερνήσεως «να πη ψέματα.» Ο Λόγος του Θεού συμβουλεύει διαφορετικά: «Λαλείτε την αλήθειαν έκαστος μετά του πλησίον αυτού· διότι είμεθα μέλη αλλήλων.» (Εφεσ. 4:25) Ενότης μπορεί να προέλθει μόνο όταν οι άνθρωποι λαλούν αλήθεια ο ένας στον άλλο. Οι ψεύσται εξαπατούν. Πώς είναι δυνατόν να παράγη το ψεύδος ενότητα, η οποία να είναι οικοδομημένη επάνω σ’ ένα σταθερό, διαρκές θεμέλιο; Δεν μπορεί!

12. Γιατί η κλοπή φέρνει έλλειψι ενότητος;

¹² Η κλοπή προξενεί έλλειψι ενότητος. Τα αγαθά νέα του Λόγου του Θεού την καταδικάζουν. Σύμφωνα με μια οργάνωσι ανακαλύψεως γεγονότων, οι υπάλληλοι με το «άσπρο κολλάρο» κλέβουν πέντε εκατομμύρια και πλέον δολλάρια σε μετρητά και σ’ εμπορεύματα κάθε εργάσιμη ημέρα. Όλοι αυτοί που κλέβουν δεν είναι ειδωλολάτραι ή άπιστοι. Αντιθέτως, η πλειονότης των έχει θρησκευτικούς δεσμούς. Αυτοί έχουν γίνει οι ίδιοι νόμος στον εαυτό των και απορρίπτουν την καλή συμβουλή του Λόγου του Θεού που λέγει ο κλέπτης να μη κλέπτη πια. Για να προκύψη ενότης, το ευαγγέλιον ή αγαθά νέα των Αγίων Γραφών απαγορεύει να κλέπτουν εκείνοι που θέλουν να έχουν την ευλογία και την εύνοια του Θεού.

13. (α) Ως ποιο σημείο η αισχρολογία προβάλλεται σήμερα; (β) Ποια σοφή συμβουλή της Γραφής έχομε γι’ αυτό το ζήτημα;

¹³ Η αισχρολογία σήμερα φαίνεται να είναι εκείνο «που περνά,» ο παραδεδεγμένος τρόπος ζωής για πολλούς. Το θέατρο, ο κινηματογράφος, ακόμη και η τηλεόρασις έχουν γίνει θύματα των αισχρών αυτών και αχρείων λέξεων. Για να είσθε «κάποιος,» πρέπει να χρησιμοποιήτε βρωμερή γλώσσα, πρέπει να βλασφημάτε. Σ’ αυτούς που έχουν τέτοιες στρεβλωμένες απόψεις η σύστασις και η συμβουλή της Γραφής φαίνονται πράγματα του παλαιού καιρού, περασμένης μόδας και τα βλέπουν με περιφρόνησι. Ωστόσο, η συμβουλή είναι ότι εκείνοι που ζητούν και προάγουν ενότητα ανάμεσα στο ανθρώπινο γένος δεν πρέπει να βγάζουν κανένα σαπρό λόγο από το στόμα τους. Δεν γίνεται κανείς «άνδρας» ή «γυναίκα» με το να λέγη ακάθαρτα πράγματα. Η καλή συμβουλή της Γραφής είναι ότι εκείνοι που επιθυμούν να ευαρεστούν τον Θεό και να προάγουν την ενότητα πρέπει ν’ ακολουθούν την εξής οδηγία: «Το λοιπόν, αδελφοί, όσα είναι αληθή, όσα σεμνά, όσα δίκαια, όσα καθαρά, όσα προσφιλή, όσα εύφημα, αν υπάρχη τις αρετή, και εάν τις έπαινος, ταύτα συλλογίζεσθε.» (Φιλιππησ. 4:8) Τα ακάθαρτα λόγια παράγουν ακάθαρτους ανθρώπους. Για ν’ αποφύγετε τη σαπρότητα, ακολουθείτε τη συμβουλή του εδαφίου Φιλιππησίους 4:8. Για να προάγετε την ενότητα, ακολουθείτε τη συμβουλή του ευαγγελίου του Λόγου του Θεού. Αποφεύγετε τα πράγματα που γεμίζουν τη σκέψι σας με σαπρά λόγια και ιδέες. Αν τρέφετε τη διάνοιά σας με τ’ απορρίμματα που παράγουν το θέατρο, ο κινηματογράφος, η τηλεόρασις και η έντυπη ύλη, τότε με τον καιρό θα γίνετε ένας ομιλητής απορριμμάτων ή σαπρών λόγων. Να θυμάσθε ότι η συμβουλή προέρχεται από τον Δημιουργό του ανθρωπίνου γένους με την ενέργεια του αγίου πνεύματος επάνω σε ανθρώπους οι οποίοι ωμίλησαν όπως τους ώθησε αυτό το άγιο πνεύμα.

14. Πώς προκύπτει ενότης με το ν’ αποφεύγη κανείς βλασφημίες, πικρία, θυμό, οργή και κραυγή;

¹⁴ Το ευαγγέλιον ή αγαθά νέα παράγει ενότητα και σ’ ένα άλλο τομέα δραστηριότητος. Ο απόστολος Παύλος έγραψε γι’ αυτό με τα εξής λόγια: «Πάσα πικρία και θυμός και οργή και κραυγή και βλασφημία, ας αφαιρεθή από σας μετά πάσης κακίας.» (Εφεσ. 4:31) Ο σημερινός κόσμος είναι γεμάτος βλασφημία, πικρία, θυμό και οργή. Διαμαρτυρίες, οχλαγωγίες, πορείες διαμαρτυρίας, όλες αυτές και πολλές άλλες μορφές εκφράσεως, δηλητηριάζουν με την έκφρασι δυσαρεσκείας για κάποια ενέργεια ή έλλειψι ενεργείας εκ μέρους κάποιου ανθρώπου ή ομάδος ανθρώπων. Η συμβουλή του μαθητού Ιακώβου, ενός από εκείνους στους οποίους ενεπιστεύθησαν τα ιερά λόγια του ευαγγελίου, ήταν: «Η οργή του ανθρώπου δεν εργάζεται την δικαιοσύνην του Θεού.» (Ιακ. 1:20) Το ευαγγέλιον που περιέχεται στο Λόγο του Θεού συμβουλεύει ότι οργή και κραυγές και βλασφημίες δεν πρέπει ν’ αποτελούν μέρος της Χριστιανικής προσωπικότητος. Αντιθέτως οι Χριστιανοί νουθετούνται: «Να ενδυθήτε τον νέον άνθρωπον τον κτισθέντα κατά τον Θεόν εν δικαιοσύνη και οσιότητι της αληθείας.» (Εφεσ. 4:24) Ενότης σκέψεως και ενεργείας εξασφαλίζεται, όταν όλοι εκείνοι οι οποίοι επιθυμούν να έχουν την επιδοκιμασία του Δημιουργού είναι προσκολλημένοι στο ευαγγέλιον του Θεού. Πόσο σοφά είναι λοιπόν τα λόγια του Ιακώβου, ο οποίος συνεβούλευσε: «Ας είναι πας άνθρωπος ταχύς εις το να ακούη, βραδύς εις το να λαλή, βραδύς εις οργήν.»—Ιακ. 1:19.

ΕΝΩΜΕΝΟΙ ΣΤΗΝ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΙ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

15. (α) Πώς η ουδετερότης των Χριστιανών παράγει ενότητα; (β) Πώς ο Ιεχωβά δεν υποστηρίζει ένα εθνικό όμιλο εναντίον ενός άλλου;

¹⁵ Μια άλλη πλευρά της ζωής όπου παράγεται ενότης απ’ εκείνους οι οποίοι ακολουθούν τη συμβουλή του ευαγγελίου του Λόγου του Θεού είναι η ουδετερότης των Χριστιανών. Ο Ιησούς Χριστός είπε πολύ καθαρά για τους ακολούθους του: «Δεν είναι εκ του κόσμου, καθώς εγώ δεν είμαι εκ του κόσμου.» (Ιωάν. 17:14) Η Γραφή δείχνει σαφώς ότι «Του Ιεχωβά είναι η γη, και το πλήρωμα αυτής· η οικουμένη και οι κατοικούντες εν αυτή.» (Ψαλμ. 24:1, ΜΝΚ) Ώστε για τον Ιεχωβά δεν υπάρχουν τέτοια πράγματα όπως διαχωριστικά όρια που χωρίζουν τις χώρες αυτής της γης. Οι σημερινές διαιρέσεις αυτής της γης σε διαφόρους τύπους κυβερνήσεων δεν είναι έργον του Ιεχωβά. Αυτός δεν σέβεται έναν εθνικό όμιλο περισσότερο από έναν άλλον, δεν ευνοεί τον έναν εναντίον του άλλου, δεν υποστηρίζει τον ένα με τον αποκλεισμό κάποιου άλλου. Αυτές οι διαιρέσεις είναι έργον του ‘θεού του κόσμου τούτου,’ Σατανά ή Διαβόλου, ο οποίος προσέφερε στον Ιησού όλα τα βασίλεια του κόσμου αν θα έκανε μόνον μια πράξι λατρείας ενώπιον του Σατανά. (2 Κορ. 4:4· Ματθ. 4:8, 9) Το ευαγγέλιον του Λόγου του Θεού δείχνει ότι ο Ιεχωβά «έκαμεν εξ ενός αίματος παν έθνος ανθρώπων, δια να κατοικώσιν εφ’ όλου του προσώπου της γης.» (Πράξ. 17:26) Έτσι ο Θεός καλεί εκείνους οι οποίοι επιθυμούν να τον υπηρετούν με ενότητα να είναι ουδέτεροι στις υποθέσεις αυτού του συστήματος πραγμάτων. Για να επικρατήση μια τέτοια ενότης άσχετα με το που ζη ένα άτομο, άσχετα με την εθνική του κληρονομιά, τη γλώσσα, το χρώμα ή την οικογενειακή του προέλευσι, πρέπει το άτομο αυτό να βρίσκεται σε ενότητα με τον λαό του Θεού σ’ όλα τα μέρη της γης. Και πάλι, αυτό δεν εξαρτάται από το πώς ένας ατελής άνθρωπος ερμηνεύει το νόμο του Θεού. Εξαρτάται από το τι η Παντοδύναμος Πρώτη Αιτία, ο Ιεχωβά Θεός διατάσσει για τον άνθρωπο ώστε να έχη ενότητα και την ευλογία αυτής της Πρώτης Αιτίας.

16. (α) Μολονότι ουδέτεροι, είναι οι Χριστιανοί απειθείς στους άρχοντας; (β) Ποιον οδηγό έδωσε σ’ αυτούς ο Ιησούς σχετικά μ’ αυτό;

¹⁶ Το ευαγγέλιον του Λόγου του Θεού δείχνει ταυτοχρόνως ότι όλοι εκείνοι που επρόκειτο να συναχθούν στην ενότητα που χαρακτηρίζει τον λαόν του Θεού θα ήσαν ευπειθείς στους άρχοντας και τις κυβερνήσεις, χωρίς να διασπούν την ενότητά των με το να μάχωνται για ν’ ανατρέψουν το υφιστάμενο σύστημα. Ο ίδιος ο Ιησούς ήταν εκείνος ο οποίος είπε: «Απόδοτε λοιπόν τα του Καίσαρος εις τον Καίσαρα, και τα του Θεού εις τον Θεόν.» (Ματθ. 22:21) Αυτή η υπακοή των Χριστιανών παγκοσμίως είναι μια ακόμη απόδειξις της ενότητός των σκέψεως και ενεργείας.

17. Πώς το εδάφιο Ματθαίος 24:14 χρησιμεύει ως μια ενοποιητική δύναμις για τους αληθινούς Χριστιανούς;

¹⁷ Σ’ όλους αυτούς τους τρόπους με τους οποίους το ευαγγέλιον του Λόγου του Θεού ενώνει πιστούς πρέπει να προστεθή και η ενότης η οποία προκύπτει ως αποτέλεσμα της υπακοής στην εντολή του εδαφίου Ματθαίος 24:14 να κηρυχθή τούτο το ευαγγέλιον της βασιλείας του Θεού σε όλη την οικουμένη ως μαρτυρία. Εκείνοι οι οποίοι είναι ενωμένοι με την ενότητα του ευαγγελίου του Θεού από τον Λόγο του τη Γραφή κηρύττουν επίσης παγκοσμίως ένα άγγελμα σχετικά με τη βασιλεία του Θεού το οποίον αυτό καθ’ εαυτό είναι μια ενοποιητική διακήρυξις. Αυτό το ευαγγέλιον χρησιμεύει για να ενώνη ανθρώπους όλων των φυλών και εθνικών προελεύσεων σ’ ένα κοινό έργο, στο οποίο συμμετέχουν ο καθένας και όλοι χωρίς μεροληψία.

18. Όταν ο Ιεχωβά ομιλή και οι άνθρωποι ακούουν, ποιο είναι το αποτέλεσμα;

¹⁸ Έτσι συμβαίνει, λοιπόν, σ’ αυτόν τον εικοστό αιώνα, το ενοποιητικό άγγελμα του Λόγου του Θεού να φέρεται στους ανθρώπους με τον προφορικό λόγο ή με έντυπη ύλη. Μολονότι οι άνθρωποι είναι πιθανόν να νομίζουν ότι τίποτε δεν θα βελτιωθή χωρίς διαφωνίες, εμείς μπορούμε να λέμε με βεβαιότητα ότι όταν ο Δημιουργός του σύμπαντος, ο Ιεχωβά Θεός, ομιλή και οι άνθρωποι όλων των κοινωνικών τάξεων σ’ όλα τα μέρη της γης ακούουν, τότε μπορούν να εργάζωνται με ενότητα χωρίς διαφωνίες, χωρίς φιλονεικίες, χωρίς διαιρέσεις.

19. Τι είπε ο Ιεχωβά ότι θα έκανε για τον λαό του, και τι καλείσθε να κάμετε σεις;

¹⁹ Για τον λαό του ο Παντοκράτωρ Θεός είπε στο Μιχαίας 2:12: «Θέλω θέσει αυτούς ομού . . . ως ποίμνιον εν μέσω της μάνδρας.» Επομένως, «τι καλόν και τι τερπνόν, να συγκατοικώσιν εν ομονοία αδελφοί! . . . είναι . . . ως η δρόσος του Αερμών, η καταβαίνουσα επί τα όρη της Σιών· διότι εκεί διώρισεν ο Ιεχωβά την ευλογίαν, ζωήν έως του αιώνος.» (Ψαλμ. 133:1-3, ΜΝΚ) Αυτή η ενότης υπάρχει τώρα και είναι καταφανής σε 206 χώρες και νήσους της θαλάσσης γύρω σ’ αυτή τη σφαίρα. Μπορείτε και σεις να γίνετε μέρος αυτής της παγκοσμίου ενότητος. Σας προσκαλούμε να εξετάσετε προσεκτικά τον Λόγο του Θεού και την οργάνωσι που χρησιμοποιεί σήμερα για να φέρη στους ανθρώπους το ευαγγέλιον που ενώνει όλο το ανθρώπινο γένος.

Αυτό Άρχισε στη Νορβηγία

Όταν ένα βιβλίο αφήνεται σ’ ένα σπίτι κανείς δεν μπορεί να πή που αυτό θα οδηγήση. Το βιβλίο Αλήθεια διετέθη σε μια κυρία στην Νορβηγία. Αυτή το αφήκε επάνω στο τραπέζι της, αλλά ποτέ της δεν το εδιάβασε. Ο αδελφός της, που την επισκέφθηκε από την Τρίνιδαδ, το πήρε και άρχισε να το διαβάζη. Ανεγνώρισε ότι αυτό περιείχε την αλήθεια, την οποία επί πολύ καιρό ζητούσε. Ήλθε σ’ επαφή με τον διαγγελέα που διέθεσε το βιβλίο στην αδελφή του και προμηθεύθηκε περισσότερη έντυπη ύλη. Επισκέφθηκε το γραφείο του τμήματος στην Νορβηγία για περισσότερη πληροφορία, και όταν επέστρεψε στην Τρίνιδαδ μια μελέτη άρχισε μαζί του. Προοδεύει καλά και δίνει μαρτυρία σ’ όλους τους φίλους του οι οποίοι θα δώσουν προσοχή. Και όπως αυτός το εξέφρασε: «Σκεφθήτε, αν η αδελφή μου δεν είχε αγοράσει το βιβλίο αυτό ίσως ποτέ να μη είχα μάθει την αλήθεια.»