Η Βασιλεία και “ο Άγιος Τόπος”

«Θέλει κηρυχθή τούτο το ευαγγέλιον της βασιλείας εν όλη τη οικουμένη προς μαρτυρίαν εις πάντα τα έθνη, και τότε θέλει ελθεί το τέλος. Όταν λοιπόν ίδητε το βδέλυγμα της ερημώσεως το λαληθέν δια του προφήτου Δανιήλ, ιστάμενον εν τω τόπω τω αγίω—ο αναγινώσκων ας εννοή—τότε οι εν τη Ιουδαία ας φεύγωσιν εις τα όρη.»—Ματθαίος 24:14-16.

 1. Για ποιο πράγμα ενδιαφέρονται σήμερα οι ζηλωτές διαγγελείς της εγκαθιδρυμένης βασιλείας του Θεού;

ΕΙΣΤΕ ΕΝΑΣ που συμμετέχει με ζήλο στο κήρυγμα ‘αυτών των καλών νέων της βασιλείας’; Αν ναι, θα περιμένετε με ανυπομονησία τον ‘ερχομό του τέλους^’. Σχετικά μ’ αυτό, θα ενδιαφέρεστε βαθιά, επίσης, να μάθετε τι σημαίνει σήμερα η φράση «το βδέλυγμα της ερημώσεως» και τι σημαίνει «ιστάμενον εν τω τόπω τω αγίω». Θα θέλετε να μάθετε πώς εφαρμόζονται σήμερα τα λόγια που είπε ο προφήτης Δανιήλ γι’ αυτά τα πράγματα και πώς, σήμερα, μπορείτε να είστε ανάμεσα σ’ εκείνους που βρίσκουν σωτηρία ‘φεύγοντας στα όρη.’—Ματθαίος 24:3-16.

 2. (α) Ποια είναι μερικά εδάφια που μας βοηθούν να δούμε την ταυτότητα των «αγίων» της προφητείας του Δανιήλ; (β) Ποια άλλη ομάδα εμφανίστηκε τα τελευταία χρόνια, και ποιο κοινό ενδιαφέρον έχουν αυτές οι δυο ομάδες;

² Η προφητεία του Δανιήλ έχει να πει πολλά για τους «αγίους» που κληρονομούν τη βασιλεία. (Δανιήλ 7:27) Αυτοί αποτελούν μια μικρή ομάδα «αναγεννημένων» Χριστιανών, πνευματικών Ισραηλιτών, που κράτησαν ακεραιότητα κάτω από τις επιθέσεις του Σατανά, και έτσι αποδείχτηκαν άξιοι για μια θέση στη βασιλεία των ουρανών. (Ιωάννης 3:3· Λουκάς 12:32) Τα τελευταία χρόνια, μ’ αυτούς τους απομένοντες χρισμένους μάρτυρες του Θεού, ενώθηκε «όχλος πολύς. . . . εκ παντός έθνους», που ελπίζουν να ζήσουν για πάντα σε μια παραδεισένια γη. Ανήκετε στη μια ή στην άλλη απ’ αυτές τις ομάδες; Αν ναι, έχετε το προνόμιο τώρα να αποδίδετε στον Θεό ‘ιερή υπηρεσία’ στο επίγειο αγιαστήριο του πνευματικού ναού του. Αυτή είναι αγία υπηρεσία που εκτελείται σ’ έναν «άγιο τόπο», που αντιστοιχεί με το αγιαστήριο του ναού του Ιεχωβά στην αρχαία Ιερουσαλήμ.—Αποκάλυψις 7:4, 9, 15· Ρωμαίους 12:1, 2.

 3, 4. (α) Ποιες τρεις ‘Ιερουσαλήμ’ έρχονται τώρα στην προσοχή μας; (β) Πώς περιγράφει ο Λόγος του Θεού καθεμιά απ’ αυτές τις ‘Ιερουσαλήμ’;

³ Λόγω της αποστασίας των Ιουδαίων, που δολοφόνησαν ακόμη και τον Γιο του Θεού, η επίγεια Ιερουσαλήμ απορρίφθηκε, εγκαταλείφθηκε από τον Θεό. (Ματθαίος 23:37, 38) Ωστόσο, ο Ιεχωβά εξακολούθησε να ευνοεί μια πολύ σπουδαιότερη Ιερουσαλήμ. Το εδάφιο Γαλάτας 4:26 την ονομάζει «άνω Ιερουσαλήμ». Είναι η «γυναίκα» του Θεού, η ουράνια, σαν σύζυγο οργάνωσή του. Αυτή η Ιερουσαλήμ ήταν εκείνη που γέννησε τον πνευματικό Γιο του Θεού, τον Ιησού Χριστό, ο οποίος, το έτος 33 μ.Χ., έδωσε «την [ανθρώπινη] ψυχήν αυτού λύτρον» για χάρη της ανθρωπότητας.—Ματθαίος 20:28.

⁴ Όταν ο Ιησούς αναστήθηκε σαν πνευματικό πλάσμα, εξυψώθηκε στα δεξιά του ουράνιου Πατέρα του. Στον ορισμένο καιρό, το 1914 μ.Χ., ο Ιεχωβά τον ενθρόνισε στην βασιλεία του, η οποία στους Εβραίους 12:22 συνδέεται, επίσης, με το όνομα Ιερουσαλήμ, και ονομάζεται «επουράνιος Ιερουσαλήμ». Αυτή η βασιλεία, στον ορισμένο καιρό, θα κατέστρεφε το πονηρό σύστημα του Σατανά και θα αποκαθιστούσε τον παράδεισο στη γη μας.—Ματθαίος 6:9, 10.

Ερήμωση ενός «Άγιου Τόπου»

 5. (α) Τι είπε ο Ιησούς για την επίγεια Ιερουσαλήμ; (β) Σε ποια ερώτηση και σε ποια προφητεία οδήγησε αυτό;

⁵ Θέλετε τώρα ν’ ανοίξουμε τις Γραφές μας στο ευαγγέλιο του Ματθαίου, κεφάλαιο 23; Εκεί, στο εδάφιο 38, θα παρατηρήσετε τη δήλωση του Ιησού ότι ‘ο οίκος της Ιερουσαλήμ αφήνεται έρημος’. Κατόπιν, στους έκπληκτους μαθητές του, ο Ιησούς είπε τα λόγια του εδαφίου Ματθαίος 24:2, σχετικά με εκείνον τον επίγειο ναό της Ιερουσαλήμ: «Αληθώς σας λέγω, δεν θέλει αφεθή εδώ λίθος επί λίθον, όστις δεν θέλει κατακρημνισθή.» Αυτό έκανε τους τέσσερις από τους μαθητές του να κάνουν στον Ιησού το ερώτημα του εδαφίου 3: «Ειπέ προς ημάς πότε θέλουσι γείνει ταύτα, και τι το σημείον της παρουσίας σου και της συντέλειας του αιώνος;» Κατόπιν, ο Ιησούς δίνει την πασίγνωστη προφητεία του, που φτάνει ως το τέλος του 25 κεφαλαίου του Ματθαίου.

 6, 7. (α) Ποιο πράγμα άρχισε να απειλείται τώρα σ’ εκπλήρωση της προφητείας; (β) Πώς είδαν το «βδέλυγμα» να ‘στέκεται σε άγιο τόπο’;

⁶ Εκείνο που ενδιέφερε τους μαθητές του Ιησού τότε το έτος 33 μ.Χ. ήταν το τέλος του Ιουδαϊκού συστήματος, που είχε σαν κέντρο του την επίγεια Ιερουσαλήμ και το ναό της, ένα θρησκευτικό σύστημα που είχε αποστατήσει. Αλλά, παρά την αποστασία, η Ιερουσαλήμ εξακολουθούσε να είναι γνωστή σαν «η αγία πόλις», ακόμη και μετά το θάνατο του Ιησού. (Ματθαίος 27:53) Σ’ εκπλήρωση της προφητείας του Ιησού, οι στενοχώριες πολλαπλασιάστηκαν στην Ιερουσαλήμ και στην Ιουδαία και σ’ άλλα γειτονικά έθνη. Τελικά, το 66 μ.Χ., οι Ρωμαϊκές λεγεώνες κάτω από τις διαταγές του Στρατηγού Γάλλου επιτέθηκαν στην Ιερουσαλήμ. Όπως προείπε ο Ιησούς (σύμφωνα με το Λουκάς 21:20), η Ιερουσαλήμ ‘περικυκλώθηκε από στρατόπεδα’. Όπως δήλωσε ο ιστορικός Ιώσηπος, τα στρατεύματα αυτά μπήκαν ακόμη και μέσα στην πόλη με τα ειδωλολατρικά τους λάβαρα και άρχισαν να υποσκάπτουν τα τείχη του ναού.

⁷ Εκείνες οι Ρωμαϊκές στρατιές ασφαλώς στέκονταν σε «άγιο τόπο». Είχαν την πρόθεση να ερημώσουν εκείνη «την πόλιν του Ιεχωβά», την πόλη που για αιώνες είχε συνδεθεί με τη λατρεία του Ιεχωβά. (Ψαλμός 101:8) Αυτό ήταν πραγματικά «βδέλυγμα», τόσο από την άποψη των Ιουδαίων αποστατών όσο και από την άποψη των Ιουδαίων Χριστιανών! Ωστόσο, μόνο οι Χριστιανοί κατάλαβαν ότι αυτή ήταν η κατάσταση την οποία είχε προφητεύσει ο Ιησούς. Όχι μόνο κινδύνευε η «αγία πόλις» και ο ναός της που προοριζόταν για λατρεία του Θεού αλλά, επίσης, και οι Χριστιανοί μέσα στην πόλη που ήταν όσιοι στον Ιεχωβά και στο λόγο της αλήθειας του. Πώς θα μπορούσαν αυτοί να επιζήσουν;

 8. Πώς κατηύθυνε τότε ο Ιεχωβά τα πράγματα, και με ποιο αποτέλεσμα;

⁸ Ο Ιεχωβά κατηύθυνε θαυματουργικά τα γεγονότα. Ξαφνικά, οι Ρωμαϊκές στρατιές αποσύρθηκαν, δίνοντας την ευκαιρία στους Χριστιανούς να υπακούσουν στην προφητεία του Ιησού. Και πράγματι υπήκουσαν, ‘φεύγοντας στα όρη’ της Γαλαάδ! Κατόπιν, το 70 μ.Χ., το «βδέλυγμα» ξαναγύρισε. Μέσα σε τέσσερις μόνο μήνες, οι Ρωμαϊκές στρατιές κάτω από τις διαταγές του στρατηγού Τίτου ερήμωσαν την Ιερουσαλήμ, κι έκαναν τον δήθεν «άγιο τόπο» ένα σωρό χαλίκια. Και εκτός απ’ αυτό, ένα εκατομμύριο Ιουδαίοι πέθαναν στο ολοκαύτωμα εκείνο, ενώ λίγοι σώθηκαν. (Δανιήλ 9:26) Αλλά οι εκχριστιανισμένοι Ιουδαίοι ήταν ασφαλείς! Γιατί; Διότι υπήκουσαν στα προφητικά λόγια της αλήθειας που είπε ο μεγάλος Δάσκαλος, ο Ιησούς Χριστός.—Μάρκος 13:1, 2, 14.

Σημερινό Αντίστοιχο

 9. Γιατί πρέπει να μας ενδιαφέρουν σήμερα τα γεγονότα εκείνα του πρώτου αιώνα;

⁹ Εκείνα τα γεγονότα του πρώτου αιώνα έχουν ζωτική σημασία για μας σήμερα. Γιατί; Διότι έχουν ένα καταπληκτικό αντίστοιχο αυτόν τον εικοστό αιώνα. Στις μέρες μας, θα δούμε την τελική εκπλήρωση της συγκλονιστικής προφητείας του Ιησού! Αλλά τη φορά αυτή_, όχι μόνο η Ιερουσαλήμ και η φυλή του Ιούδα, αλλά ολόκληρη η οικουμένη, με τις δεκάδες χιλιάδες πόλεις της, τα εκατοντάδες έθνη και φυλές της και τα 4.400 εκατομμύρια ανθρώπους—ολόκληρο το παγκόσμιο σύστημα—θα υποστεί τις συνέπειες.

10. (α) Ποια χρονική περίοδος τελείωσε το 1914, και πώς; (β) Γιατί υπάρχουν τώρα πάνω στη γη «ουαί» χωρίς προηγούμενο;

¹⁰ Ακόμη και κοσμικοί ιστορικοί έχουν σημειώσει ότι το έτος 1914 μ.Χ. έφερε μια ιστορική αλλαγή. Πραγματικά, οι «καιροί των εθνών» έληξαν το έτος εκείνο. (Λουκάς 21:24-28) Δεν θα επέτρεπε πια ο Ιεχωβά στις δυνάμεις των Εθνών να κυβερνούν όπως τους αρέσει. Έτσι εκπληρώθηκε η προφητεία για τον Κύριο Ιησού: «Εκ της Σιών [της «ουράνιας Ιερουσαλήμ», της Μεσσιανικής βασιλείας] θέλει εξαποστείλει ο Κύριος την ράβδον της δυνάμεώς σου· κατακυρίευε εν μέσω των εχθρών σου.» (Ψαλμός 110:2) Με υπακοή, ο ενθρονισμένος βασιλιάς κατέρριψε τον Σατανά και τις δαιμονικές του ορδές από τον ουρανό στα περίχωρα της γης. Γι’ αυτό, για «ολίγον καιρόν», θα υπάρχουν ‘ουαί για τη γη.’ (Αποκάλυψις 12:7-12) Τώρα, από το 1914 και έπειτα, η μεγάλη προφητεία του Ιησού στα κεφάλαια Ματθαίος 24 και 25 έχει μια παγκόσμια εκπλήρωση.

11. Τι έχετε παρατηρήσει σεις ο ίδιος σχετικά με την εκπλήρωση της μεγάλης προφητείας του Ιησού;

¹¹ Δεν είδαμε όλοι με τα μάτια μας το «σημείον . . . της συντέλειας του αιώνος»; Δεν είδαμε όλοι τους μεγάλους πολέμους, τις πείνες, τις αρρώστιες, τους σεισμούς και άλλα «φόβητρα» που προείπε ο Ιησούς; Δεν δοκιμάσαμε όλοι διωγμό σαν Χριστιανοί, και δεν πήραμε μέρος στο κήρυγμα «τούτου του ευαγγελίου της βασιλείας . . . εν όλη τη οικουμένη προς μαρτυρίαν εις πάντα τα έθνη»; Πραγματικά, πολλοί από μας τα περάσαμε αυτά! (Ματθαίος 24:3-14· Λουκάς 21:10-12) Αλλά τι θα πούμε για τα λόγια του Ιησού, στο Ματθαίος 24:15, 16, για «το βδέλυγμα της ερημώσεως»;

Μια Παγκόσμια Εκπλήρωση

12. Πώς η «μεγάλη θλίψις» θα διαφέρει από την καταστροφή της Ιερουσαλήμ;

¹² Η εκπλήρωση της προφητείας αυτής τον πρώτο αιώνα, μας δίνει ένα υπόδειγμα για το τι πρέπει να περιμένουμε σήμερα. Αλλά μερικές λεπτομέρειες, δεν ακολουθούν την ίδια ακριβώς σειρά και στις δύο περιπτώσεις. Για παράδειγμα, στα εδάφια 21 και 22 ο Ιησούς λέει:«Τότε θέλει είσθαι θλίψις μεγάλη, οποία δεν έγεινεν απ’ αρχής κόσμου έως του νυν, ουδέ θέλει γίνει. Και αν δεν συνετέμνοντο αι ημέραι εκείναι, δεν ήθελε σωθή ουδεμία σαρξ· δια τους εκλεκτούς όμως θέλουσι συντμηθή αι ημέραι εκείναι.» Η αποκορυφωτική «μεγάλη θλίψις» δεν θα περιοριστεί στην Ιερουσαλήμ ή σε κάποια άλλη πόλη. Θα είναι η μεγαλύτερη συμφορά που χτύπησε ποτέ τη γη μας, και θα απλωθεί σε όλη τη γη.—Ιερεμίας 25:30-33· Ματθαίος 24:30.

13. Σ’ αντίθεση με τη «σάρκα», που επέζησε από την καταστροφή της Ιερουσαλήμ, ποια «σάρκα» θα σωθεί μέσα από την «μεγάλην θλίψιν»;

¹³ Επιπλέον, η «σάρκα» που επιζεί δεν θα είναι οι λίγοι αποστάτες Ιουδαίοι, που πήγαν στη σκλαβιά, όπως συνέβη στην καταστροφή της επίγειας Ιερουσαλήμ. Αντίθετα, θα είναι η «σάρκα» των «εκλεκτών», δηλαδή εκείνων που εκπροσωπούν πάνω στη γη την «ουράνια Ιερουσαλήμ», μαζί με τη «σάρκα» των συντρόφων τους, του «πολλού όχλου», απ’ όλα τα έθνη, για τους οποίους η Αποκάλυψις 7:14 δηλώνει: «Ούτοι είναι οι ερχόμενοι εκ της θλίψεως της μεγάλης· και έπλυναν τας στολάς αυτών και ελεύκαναν αυτάς εν τω αίματι του Αρνίου.» Πώς, λοιπόν, πρέπει να καταλάβουμε τα εδάφια Ματθαίος 24:15, 16 στη σημερινή τους εκπλήρωση;

«Ο Αναγινώσκων Ας Εννοή»

14, 15. Ποια είναι μερικά πράγματα που ‘μπορεί να εννοήσει ο αναγνώστης’ εξετάζοντας τα κεφάλαια 7 και 8 του Δανιήλ;

¹⁴ Εδώ, ο Ιησούς αναφέρεται στον «προφήτη Δανιήλ», και προσθέτει: «Ο αναγινώσκων ας εννοή». Ήταν ‘το πρώτο έτος του Βαλτάσαρ του βασιλιά της Βαβυλώνας’ όταν δόθηκε στον Δανιήλ μια όραση του Παλαιού των Ημερών, του Ιεχωβά Θεού, και της κρίσεως που θα έκανε στα έθνη του κόσμου μέσω της βασιλείας του Μεσσία του. Αυτό θα γινόταν όταν ‘θα έφτανε ο καιρός και οι άγιοι θα έπαιρναν τη βασιλεία’.—Δανιήλ 7:1, 9-14, 21, 22, 27.

¹⁵ Ο Δανιήλ είδε και μια άλλη όραση στο τρίτο έτος της βασιλείας του Βαλτάσαρ. Εδώ, στο Δανιήλ 8:3-9, ο προφήτης χρησιμοποιεί συμβολική γλώσσα για να περιγράψει μια διαδοχική σειρά «θηρίων» και δυνατών «κεράτων» που ξεφυτρώνουν από τα κεφάλια εκείνων των «θηρίων». Τα εδάφια Δανιήλ 8:20-25 μας βοηθούν να καταλάβουμε ότι αυτά τα θηρία είναι οι παγκόσμιες δυνάμεις των περασμένων 2.500 χρόνων, αρχίζοντας με τη Μηδο-Περσία, κατόπιν την Ελλάδα, τη Ρώμη και τελικά—σαν ‘ένα μικρό κέρατο που μεγαλώνει ωσότου η δύναμή του γίνεται ισχυρή’—τη Βρετανική Αυτοκρατορία, με την οποία συνδέθηκε αργότερα η δημοκρατία της Αμερικής. Με τον τρόπο αυτό, ιδρύθηκε μια παγκόσμια δυαδική δύναμη.

16. (α) Ποιος ‘καιρός έφτασε,’ και τι πείρες δοκίμασαν κατόπιν οι «άγιοι»; (β) Γιατί τα τεύχη της Σκοπιάς του Ιουλίου 1938 ήταν σπουδαία για το λαό του Θεού;

¹⁶ Το 1918 μ.Χ. ‘έφτασε ο καιρός’ για τους ‘αγίους’ να πάρουν τη βασιλεία. Από το έτος 1919 οι «άγιοι» που απέμεναν ακόμη στη γη, οργανώθηκαν για να διακηρύξουν σε όλη τη γη την εγκαθιδρυμένη βασιλεία του Μεσσία. (Ματθαίος 24:14) Γρήγορα, έγιναν γνωστοί σ’ όλο τον κόσμο σαν «μάρτυρες του Ιεχωβά» και ένας «πολύς όχλος» συνεργατών άρχισαν να ενώνονται μαζί τους. (Ησαΐας 43:10, 12· Αποκάλυψις 7:9) Αλλά, στη διάρκεια της δεκαετίας του 1930 μαζεύτηκαν μαύρα σύννεφα διωγμού. Ο Ιεχωβά δυνάμωσε το λαό του ν’ αντιμετωπίσει αυτή την απειλή αναδιοργανώνοντάς τους θεοκρατικά. Τα τεύχη της Σκοπιάς της 1 Ιουλίου και 15 Ιουλίου 1938, είχαν σαν κύρια άρθρα μελέτης το θέμα «Οργάνωσις» που έδινε στο λαό του Θεού τη θεοκρατική οργανωτική διάρθρωση, που θα χρησίμευε σαν βάση για τη δράση του στη διάρκεια του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου.—Ησαΐας 60:17.

17. Σε ποιους εκπληρώθηκε τώρα το Δανιήλ 8:10, 11;

¹⁷ Στη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου άρχισε η εκπλήρωση του Δανιήλ 8:10, 11. Το ‘μικρό κέρατο’ προκάλεσε τον Ιεχωβά Θεό, «τον άρχοντα του στρατεύματος». Και ποιο είναι αυτό το «στράτευμα»; Μήπως είναι το στράτευμα των οπαδών των πολυάριθμων θρησκευτικών αιρέσεων του Χριστιανικού κόσμου; Όχι, αυτοί δεν είναι «μισούμενοι», διότι αυτοί έχουν κάνει τους εαυτούς τους μέρος του κόσμου τον Σατανά. (Ματθαίος 24:9· Ιωάννης 15:18-20) Ο Δανιήλ αναφέρεται εδώ σ’ έναν πολύ μικρότερο στρατό, που μοιάζει με τη στρατιωτική δύναμη του στρατεύματος του Γεδεών, που ήταν πολύ μικρή σε σχέση με τις ορδές των Μαδιανιτών. (Κριταί 7:8, 12) Είναι το υπόλοιπο του «στρατεύματος» των 144.000 «αγίων» που βρίσκεται εδώ στη γη και οι οποίοι θα βασιλέψουν με το «Αρνίον» τον Χριστό Ιησού, πάνω στο όρος Σιών της «ουράνιας Ιερουσαλήμ.»—Αποκάλυψις 14:1-5.

Κατέχοντας έναν «Άγιο Τόπο»

18. (α) Σε ποιο μέρος, όπως δείχνουν οι Γραφές, βρίσκεται ένας «άγιος τόπος»; (β) Σύμφωνα με τον Δανιήλ 8:12, τι συμβαίνει σ’ αυτόν τον τόπο;

¹⁸ Σήμερα, το «υπόλοιπο» αυτό κατέχει έναν «άγιο τόπο» και εκπροσωπεί πάνω στη γη την «επουράνιο Ιερουσαλήμ» και τη διάταξη του ναού της. Ο Δανιήλ το περιγράφει αυτό (στο εδάφιο 11) σαν το «άγιον κατοικητήριον [του Ιεχωβά]» εδώ στο «υποπόδιόν» του, στη γη. (Ησαΐας 66:1) Λέει: «Και αφήρεσε απ’ αυτού [του Ιεχωβά] την παντοτεινήν θυσίαν, και το άγιον κατοικητήριον αυτού κατεβλήθη· και το στράτευμα παρεδόθη [εις αυτόν] μετά της παντοτεινής θυσίας εξ αιτίας της παραβάσεως, και έρριψε κατά γης την αλήθειαν· και έπραξε και ευωδώθη.» (Δανιήλ 8:11, 12) Πώς εκπληρώθηκε αυτό;

19. (α) Τι καταλαβαίνουμε εδώ ότι είναι η ‘παράβαση του μικρού κέρατος^’; (β) Πώς αυτό εξακολούθησε ‘να ρίχνει την αλήθεια στη γη’;

¹⁹ Ποια ήταν η πείρα των πιστών σπουδαστών της Γραφής—των Μαρτύρων του Ιεχωβά—στη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου; Σκληρός διωγμός! Αυτό ισοδυναμούσε με «παράβαση», μια προσπάθεια να ερημωθεί η τάξη του «αγιαστηρίου» του Θεού, και να αφαιρεθεί από τον Ιεχωβά η «παντοτεινή θυσία» της καθημερινής δημόσιας λατρείας. Αυτό άρχισε στις Ναζι-Φασιστικές χώρες. Αλλά γρήγορα η αλήθεια ρίχτηκε κατά γης σ’ όλη την αχανή επικράτεια του ‘μικρού κέρατος που μεγαλύνθηκε.’ Το «στράτευμα» των διαγγελέων της Βασιλείας και το έργο τους να κηρύττουν την αλήθεια της Βασιλείας, απαγορεύτηκε σ’ ολόκληρη σχεδόν τη Βρετανική Κοινοπολιτεία. Όταν αυτά τα έθνη επιστράτευσαν όλους τους άνδρες τους, αρνήθηκαν ν’ απαλλάξουν από τις στρατιωτικές υποχρεώσεις τους Μάρτυρες του Ιεχωβά σαν διακόνους· δεν έδειξαν σεβασμό στο γεγονός ότι οι Μάρτυρες του Ιεχωβά είχαν ένα θεοκρατικό διορισμό αφού ήταν διάκονοι του Θεού. Οχλοκρατίες και άλλοι εξευτελισμοί σωρεύτηκαν πάνω στους πιστούς δούλους του Ιεχωβά στις Ηνωμένες Πολιτείες.

20. (α) Ποια διαβεβαίωση μας δίνει το Δανιήλ 8:14; (β)Πώς ‘το αγιαστήριο βγήκε νικητής’; (γ) Ποιες εξελίξεις έγιναν στην οργάνωση του Ιεχωβά καθώς τελείωνε ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος;

²⁰ Παρόλα αυτά, σύμφωνα με το Δανιήλ 8:13, 14, ύστερα από μια περίοδο ‘δύο χιλιάδων τριακοσίων ημερονυκτίων’ (έξι ετών, τεσσάρων μηνών και είκοσι ημερών), το «αγιαστήριο» θα ‘καθαριζόταν και πάλι’, ή θα ‘έβγαινε νικητής’ (Νέα Αγγλική Βίβλος). Πραγματικά, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά διώχτηκαν άγρια επειδή επέμεναν να ‘πειθαρχούν στον Θεό μάλλον παρά σε ανθρώπους.^’ (Πράξεις 5:29) Αλλά στη διάρκεια των τελευταίων μηνών του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου βεβαίωσαν ξανά την αποφασιστικότητά τους να μεγαλύνουν την κυβέρνηση του Ιεχωβά και να προσκολληθούν σ’ αυτή μέσα στην οργάνωσή τους. Για το σκοπό αυτό, άρχισε το 1944 μια αναδιοργάνωση του έργου και της διοικητικής διαρθρώσεως των Μαρτύρων του Ιεχωβά. Η Σκοπιά της 15 Οκτωβρίου 1944 (στην Αγγλική), είχε το θέμα «Οργανωμένοι για Τελικό Έργο». Αυτό καθώς και άλλα άρθρα της ίδιας περιόδου, που τόνιζαν την υπηρεσία, έδειχναν ότι το «αγιαστήριο» ήταν και πάλι ‘καθαρό’ από την άποψη του Ιεχωβά.a

21. Ως το σημείο αυτό, πώς θριάμβευσε η βασιλεία;

²¹ Η μοχθηρή προσπάθεια του εχθρού να ερημώσει και να καταστρέψει το «αγιαστήριο» είχε αποτύχει τελείως. Οι απομένοντες «άγιοι» εδώ στη γη, μαζί με τους συντρόφους τους, τον «πολύ όχλο», είχαν βγει νικητές. Η βασιλεία του Υπέρτατου, του Ιεχωβά, και του Χριστού του, είχε θριαμβεύσει! Τι θ’ ακολουθούσε, σύμφωνα με τον προφητικό λόγο του Ιεχωβά; Θα δούμε τώρα.

Επείγων Καιρός για Φυγή!

 1. (α) Τι συνέβη εδώ στη γη στο αγιαστήριο του «άγιου τόπου» στη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου; (β) Έτσι ποιο ερώτημα δημιουργείται;

ΟΠΩΣ παρατηρήσαμε, ο αληθινός «άγιος τόπος» είναι η επικράτεια της «ουράνιας Ιερουσαλήμ», της μεσσιανικής βασιλείας του Θεού. Στη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, οι «άγιοι» που υπηρετούν μαζί με τους συντρόφους τους, τον «πολύ όχλο», στο αγιαστήριο εκείνου του «αγίου τόπου» εδώ στη γη ποδοπατήθηκαν κυρίως στις χώρες της Αγγλοαμερικανικής δυαδικής παγκόσμιας δύναμης. (Δανιήλ 7:27· 8:10-12· Αποκάλυψις 7:9, 15) Μήπως, λοιπόν, συμπεραίνουμε ότι η Βρετανία και η Αμερική είναι «το βδέλυγμα της ερημώσεως»; Όχι, διότι η «παράβασις» απ’ αυτή τη δυαδική δύναμη περιλαμβάνει κάποιο άλλο χαρακτηριστικό. Ποιο είναι αυτό;

 2, 3. (α) Πώς δημιουργήθηκε μια κίβδηλη απομίμηση της βασιλείας του Θεού; (β) Πώς περιγράφεται αυτό στην Αποκάλυψη; (γ) Ποιο είναι, λοιπόν, το σημερινό «βδέλυγμα» των εδαφίων Δανιήλ 11:31 και Ματθαίος 24:15;

² Η Αγγλοαμερικανική παγκόσμια δύναμη εξυπηρέτησε το σκοπό του Σατανά μ’ έναν άλλο τρόπο. Δημιούργησε μια κίβδηλη απομίμηση της βασιλείας του Θεού. Όπως στην προφητεία του Δανιήλ, έτσι και στο βιβλίο της Αποκαλύψεως, τα «θηρία» και τα «κέρατά» τους χρησιμοποιούνται για να συμβολίσουν παγκόσμιες πολιτικές δυνάμεις. Το 13ο κεφάλαιο της Αποκαλύψεως περιγράφει την έβδομη παγκόσμια δύναμη της Βιβλικής ιστορίας, τη Βρετανία και την Αμερική, σαν ένα δικέρατο θηρίο που δίνει ζωή σε μια «εικόνα» των όμοιων με θηρία ανθρώπινων κυβερνήσεων. Αυτή η «εικόνα» του θηρίου είναι ένα σύνθετο ‘κόκκινο θηρίο που έχει επτά κεφάλια και δέκα κέρατα^’. (Αποκάλυψις 17:3) Εμφανίστηκε πρώτα σαν Κοινωνία των Εθνών το 1920, και κατόπιν πάλι με τη Βρετανία και την Αμερική σαν κύριους συνηγόρους της, μαζί με τη Σοβιετική Ένωση, αναζωογονήθηκε το 1945 σαν τα Ηνωμένα Έθνη. (Αποκάλυψις 13:11, 15· 17:8) Αυτό εκπλήρωσε επίσης το Δανιήλ 11:31, που λέει: «Και [θέλουσι] στήσει το βδέλυγμα της ερημώσεως.»a

³ Εδώ, λοιπόν, είναι το σύγχρονο «βδέλυγμα» για το οποίο μίλησε ο Ιησούς, όπως αναφέρεται στο εδάφιο Ματθαίος 24:15. Αλλά πώς το έκαναν να ‘στέκεται σε άγιο τόπο;^’ Τι δείχνουν τα γεγονότα;

 4. (α) Γιατί μπορεί η Κοινωνία των Εθνών να περιγραφεί σαν «βδέλυγμα»; (β) Ποιους «βδελυκτούς» ισχυρισμούς κάνουν διάφοροι θρησκευτικοί ηγέτες για τα Ηνωμένα Έθνη;

⁴ Όταν η Βρετανία και η Αμερική πήραν την πρωτοβουλία για να προτείνουν την Κοινωνία των Εθνών το 1918, οι εκκλησίες του λεγόμενου Χριστιανικού κόσμου έδωσαν την ολόψυχη υποστήριξή τους. Το Παγκόσμιο Συμβούλιο των Εκκλησιών του Χριστού στην Αμερική τη χαιρέτησε σαν «την πολιτική έκφραση της βασιλείας του Θεού στη γη». Τι βλασφημία! Να λένε ότι η ένωση αυτών των πολιτικών εθνών του κόσμου του Σατανά θα μπορούσε να είναι η βασιλεία του Θεού πάνω στη γη! Ένα βδέλυγμα, κάτι το σιχαμερό, πραγματικά, στα μάτια του Ιεχωβά και στα μάτια εκείνων που στέκονται αληθινά στον «άγιο τόπο» σαν πρέσβεις πάνω στη γη της «ουράνιας Ιερουσαλήμ» που τώρα κυβερνά! Και τι είπαν οι κληρικοί του κόσμου για το διάδοχο της Κοινωνίας των Εθνών, τα Ηνωμένα Έθνη; Τα περιέγραψαν με ποικίλους τρόπους, σαν ‘τη μοναδική ελπίδα επιβιώσεως^’ της ανθρωπότητας, σαν «την τελευταία ελπίδα για ομόνοια και ειρήνη» και σαν «τον υπέρτατο τόπο συζητήσεων για ειρήνη και δικαιοσύνη.» Όπως και με την Κοινωνία των Εθνών, έτσι και αυτόν τον οργανισμό, τον τοποθετούν σε «άγιο τόπο» ισχυριζόμενοι ότι θα κατορθώσει αυτά που μόνο η βασιλεία του Θεού έχει την ικανότητα να κατορθώσει.

 5. Γιατί μπορούμε να πούμε ότι τα Ηνωμένα Έθνη δεν ανήκουν στον «άγιο τόπο»;

⁵ Οι κληρικοί του λεγόμενου Χριστιανικού κόσμου διάλεξαν να βάλουν τον ΟΗΕ σ’ έναν «άγιο τόπο» που δικαιωματικά ανήκει στην «ουράνια Ιερουσαλήμ», τη βασιλεία του Θεού, και στους «αγίους» που την εκπροσωπούν πάνω στη γη. Αλλά δεν υπάρχει τίποτα το «άγιο» στα Ηνωμένα Έθνη. Ο οργανισμός αυτός έχει ένα παρεκκλήσι για προσευχή και μια Βουδδιστική καμπάνα, και χαραγμένα στον τοίχο της πλατείας του τα λόγια του Ησαΐα 2:4: «Θέλουσι σφυρηλατήσει τας μαχαίρας αυτών δια υνία και τας λόγχας αυτών δια δρέπανα· δεν θέλει σηκώσει μάχαιραν έθνος εναντίον έθνους, ουδέ θέλουσι μάθει πλέον τον πόλεμον.» Αλλά αυτά τα πράγματα δεν τον κάνουν «άγιο». Τα έθνη-μέλη του καβγαδίζουν συνεχώς το ένα με το άλλο, και ένας εντυπωσιακός αριθμός απ’ αυτά είναι τώρα αντιθρησκευτικά, αντιθεϊκά. Ωστόσο, βρίσκουμε ότι το ‘βδέλυγμα της ερημώσεως στέκεται σε άγιο τόπο’ και με μια άλλη έννοια επίσης.

Ένα Καταπληκτικό Αντίστοιχο

 6. (α) Ποιες δύο αντίθετες ομάδες ζούσαν στην Ιερουσαλήμ του πρώτου αιώνα; (β) Πώς οι Ιουδαίοι θρησκευόμενοι έμοιαζαν με τους προγόνους τους;

⁶ Ως το έτος της καταστροφής της, οι Ιουδαίοι θεωρούσαν την Ιερουσαλήμ σαν άγια πόλη, άγιο τόπο. Γύρω στο 56 μ.Χ. ακόμη και ο απόστολος Παύλος ανέβηκε στο ναό, στην Ιερουσαλήμ κι’ εκεί, με τέσσερις άλλους Χριστιανούς που είχαν κάνει ευχή, καθαρίστηκε τελετουργικά. (Πράξεις 21:23-26) Εκεί, οι Ιουδαίοι που ήταν σαν κι’ αυτούς που καταδίωξαν τους αληθινούς Χριστιανούς, κατηγορώντας τους ότι ‘είχαν γεμίσει την Ιερουσαλήμ με τη διδασκαλία τους’, υποκίνησαν εναντίον του οχλοκρατία. (Πράξεις 5:28) Αυτοί οι Ιουδαίοι ήταν προσκολλημένοι στις αποστατικές παραδόσεις τους και την αποστατική λατρεία τους, και σ’ αυτό έμοιαζαν με τους προγόνους τους των ημερών του Ιερεμία, που είχαν θέσει την εμπιστοσύνη τους σε «λόγους ψευδείς, λέγοντες, ο ναός του Κυρίου, ο ναός του Κυρίου, ο ναός του Κυρίου είναι αυτός!» (Ιερεμίας 7:4) Αλλά είχαν τοποθετήσει την εμπιστοσύνη τους σε σφαλερό μέρος.

 7. (α) Πώς ο Χριστιανικός κόσμος μοιάζει με την αποστάτισσα Ιερουσαλήμ; (β) Ποιος είναι ο δήθεν «άγιος τόπος» του Χριστιανικού κόσμου;

⁷ Μια παρόμοια κατάσταση υπάρχει σήμερα, διότι η αποστάτισσα Ιερουσαλήμ των αρχαίων χρόνων και ο ναός της έχουν ένα καταπληκτικό αντίστοιχο στον σημερινό Χριστιανικό κόσμο. Σημειώστε ότι η θρησκεία του Χριστιανικού κόσμου ισχυρίζεται επίσης ότι έχει έναν «άγιο τόπο»—τα θρησκευτικά δικαιώματά της και ισχυρίζεται ότι της ανήκει η επικράτεια στην οποία λειτουργεί. Στο πέρασμα των αιώνων, δημιούργησε μια επικράτεια μέσα στην οποία ελέγχει τις μάζες. Ισχυρίζεται ότι αυτό είναι το πνευματικό της δικαίωμα. Η επικράτειά της περιλαμβάνει, επίσης, πολυτελείς Καθεδρικούς ναούς, στολισμένους βωμούς, πανάκριβα βιτρώ, κτηματική περιουσία και τεράστιους τραπεζικούς λογαριασμούς. Όλα αυτά είναι μέρος του «αγίου τόπου» που ισχυρίζεται ότι της ανήκει. Είναι ιερός γι’ αυτήν και κανείς δεν τολμά να εισδύσει σ’ αυτόν! Τουλάχιστον, έτσι νομίζει.

 8. (α) Ποια είναι η σχέση της θρησκείας του Χριστιανικού κόσμου με τη «Βαβυλώνα τη Μεγάλη»; (β) Πώς ο Χριστιανικός κόσμος μοιάζει με την αποστάτισσα Ιερουσαλήμ;

⁸ Αλλά τι συνέβη στην αρχαία Ιερουσαλήμ και στον «άγιο τόπο» της—σ’ εκπλήρωση της προφητείας—το 607 π.Χ. και επίσης το 70 μ.Χ.; Και τι μας δείχνει ο Κύριος Ιησούς στην Αποκάλυψη που έδωσε ο ίδιος στον Ιωάννη; Εκεί, στο δέκατο έβδομο κεφάλαιο, διαβάζουμε για την κρίση του Θεού που πρόκειται να εκτελεστεί πάνω στη «Βαβυλώνα τη Μεγάλη, τη μητέρα των πορνών και των βδελυγμάτων της γης.» (Αποκάλυψις 17:5) Αυτή η «Βαβυλώνα η Μεγάλη» δεν είναι καμιά άλλη παρά η παγκόσμια αυτοκρατορία της ψεύτικης θρησκείας, της οποίας οι εκκλησίες του Χριστιανικού κόσμου αποτελούν το κύριο μέρος. Ο Χριστιανικός κόσμος, που παριστάνει ότι είναι σε σχέση διαθήκης με τον Θεό, είναι η σημερινή αποστάτισσα «Ιερουσαλήμ».

 9. Πώς ενήργησε η «μήτηρ των πορνών» σχετικά με το «θηρίο» σε σύγχρονη εκπλήρωση;

⁹ Στο πέρασμα των αιώνων, η «μητέρα των πορνών», η ψεύτικη θρησκεία τα κατάφερε αρκετά καλά να ελέγχει τις υποθέσεις των όμοιων με θηρία εθνών και αυτοκρατοριών. Όπως δείχνει η Αποκάλυψις 17:9, κάθησε πάνω σε κυβερνητικά βουνά, και το εδάφιο 15 την περιγράφει σαν να κάθεται πάνω σε «ύδατα», δηλαδή πάνω σε «λαούς και όχλους και έθνη και γλώσσες.» Όταν το σύνθετο «κόκκινο θηρίο» εμφανίστηκε το 1920 σαν Κοινωνία των Εθνών, και όταν ξαναεμφανίστηκε το 1945 σαν Ηνωμένα Έθνη, η «Βαβυλώνα η Μεγάλη» ελίχθηκε έτσι ώστε να καβαλικέψει αυτό το διεθνές σώμα, για να ωφεληθεί και να κερδίσει. Δεν υπολογίζει το γεγονός ότι αυτό το «βδέλυγμα» στέκεται εκεί όπου δεν έπρεπε να στέκεται, εισδύοντας στον «άγιον τόπο» που τώρα δικαιωματικά είναι η επικράτεια της «ουράνιας Ιερουσαλήμ», της Μεσσιανικής βασιλείας του Θεού.

Τα «Κέρατα» Αναλαμβάνουν Δράση

10. Ποια εκτέλεση κρίσεως περιμένει την ψεύτικη θρησκεία;

¹⁰ Αλλά να! Σ’ έναν καιρό που εκείνα τα έθνη θα πουν: «Ειρήνη και ασφάλεια», τα «κέρατα» εκείνου του φοβερού «θηρίου» ξαφνικά θα γίνουν βίαια! Το μακρόχρονο μίσος τους εναντίον της «πόρνης» δεν θα μπορεί πια να καταπιεστεί! Θα πετάξουν την πόρνη από τη θέση στην οποία καθόταν τόσο βολικά πάνω στο «θηρίο». Εκείνα τα ριζοσπαστικά, μιλιταριστικά «κέρατα» και «το θηρίο» θα ερημώσουν «την πόρνη», ‘και θα τη γυμνώσουν, αφού καταφάνε τις σάρκες της και θα την κατακάψουν με φωτιά.’ (Αποκάλυψις 17:16) Η ψεύτικη θρησκεία θα ερημωθεί ολοκληρωτικά, μαζί και ο Χριστιανικός κόσμος, ο οποίος ισχυρίστηκε ότι είχε έναν «άγιο τόπο» μπροστά στον Θεό πάνω στη γη. Έτσι, η καταστροφή του Χριστιανικού κόσμου θα είναι τόσο πλήρης όσο ήταν και η καταστροφή του ναού της επίγειας Ιερουσαλήμ, για τον οποίο ο Ιησούς είπε: «Δεν θέλει αφεθή εδώ λίθος επί λίθον, όστις δεν θέλει κατακρημνισθή.»—1 Θεσσαλονικείς 5:3· Μάρκος 13:2.

11. (α) Τι συνέβη το 1914 σχετικά με τον αληθινό «άγιο τόπο»; (β) Ποιες διεισδύσεις άρχισαν τότε στον δήθεν «άγιο τόπο» του Χριστιανικού κόσμου;

¹¹ Αισθάνεται η όμοια με πόρνη ψεύτικη θρησκεία, μαζί και ο Χριστιανικός κόσμος, φόβο γι’ αυτό που πρόκειται να της συμβεί; Θα πρέπει, αν μπορεί να ερμηνεύσει τη σημασία των παγκόσμιων γεγονότων σήμερα. Και θα ήταν τρομοκρατημένη αν πρόσεχε τις προφητικές αλήθειες στη Βίβλο. Πραγματικά, μόλις η «ουράνια Ιερουσαλήμ», δημιουργήθηκε το 1914 σαν δικαιωματική κάτοχος του «αγίου τόπου», ο Χριστιανικός κόσμος άρχισε να υφίσταται πιέσεις πάνω στον υποτιθέμενο «άγιο τόπο» του—την επικράτεια της λειτουργίας του. Το 1917 συνέβη η Μαρξιστική επανάσταση στη Ρωσία. Από τον καιρό εκείνο, αθεϊστικές σοσιαλιστικές δυνάμεις επικράτησαν σε μεγάλες περιοχές της γης. Αυτές έχουν προχωρήσει ακόμη πιο επιθετικά μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Κραυγάζουν ότι η θρησκεία είναι «το όπιο του λαού.» Ο Χριστιανικός κόσμος, από την πλευρά του θρηνολογεί για τις Κομμουνιστικές διεισδύσεις στον «άγιο τόπο» του, καθώς και για το χάσιμο τόσων πολλών «λαών».

Απειλή για τον «Άγιο Τόπο» του Χριστιανικού Κόσμου!

12, 13. Πώς οι ειδήσεις υπογράμμισαν την απειλή εναντίον του «αγίου τόπου» του Χριστιανικού κόσμου;

¹² Αυτό που συνέβη στις Κομμουνιστοκρατούμενες χώρες φαίνεται από την παρακάτω έκθεση, που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Σταρ του Χονγκ Κονγκ προς το τέλος του 1981: «Η Κομμουνιστική κυβέρνηση του Βιετνάμ στρατολόγησε τους Βουδδιστές καλόγερους, φυλάκισε εκατοντάδες Χριστιανούς κληρικούς και έκλεισε ιερατικές σχολές και εκκλησίες, σύμφωνα με πρόσφυγες, Δυτικούς διπλωμάτες και ξένους κληρικούς. Ο σκοπός, λένε, είναι να φέρουν όλες τις θρησκείες κάτω από τον αποκλειστικό έλεγχο της κυβερνήσεως. οι πρόσφυγες ισχυρίζονται ότι η Ρωμαιοκαθολική εκκλησία στο νότιο Βιετνάμ έχει υποστεί ιδιαίτερη πίεση, και οι κρατικές αρχές αναφέρουν τις εξεγέρσεις στην Καθολική Πολωνία σαν απόδειξη της ‘αντεπαναστατικής τάσεως’ της εκκλησίας.»

¹³ Το περιοδικό Τζόρναλ εντ Κόνστιτιούσιον της Ατλάντα στις 2 Ιανουαρίου 1982, είχε την επικεφαλίδα: «Πολλά από τα σημαντικότερα νέα του 1981 σχετίζονται με τη θρησκεία». Ανέφερε την απόπειρα δολοφονίας του Παπα Ιωάννη Παύλου Β΄, τη δολοφονία του Προέδρου Σαντάτ της Αιγύπτου από μαχητικούς Μουσουλμάνους, δολοφονίες και μαζικές εκτελέσεις στο Ιράν, θανάσιμες στρατιωτικές εμπλοκές ανάμεσα σε Άραβες αντάρτες και το Ισραήλ, και βομβιστικές ενέργειες, δολοφονίες και θανάτους από απεργίες πείνας στην Ιρλανδία. Πραγματικά, η θρησκεία είναι συνδεμένη με πολλές από τις αναστατώσεις στον κόσμο. Αλλά όλα αυτά τα νέα θα φανούν ασήμαντα όταν τα ‘δέκα κέρατα και το θηρίο’ αρχίσουν σύντομα την πλήρη ερήμωση της ψεύτικης θρησκείας, μαζί και του Χριστιανικού κόσμου και του υποτιθέμενου «άγιου τόπου».

14. Πώς θα απειληθούν επίσης εκείνοι που βρίσκονται στον αληθινό «άγιο τόπο»;

¹⁴ Ωστόσο, τι θα γίνει μ’ αυτούς που λατρεύουν στον πραγματικό «άγιο τόπο»—εκείνους που είναι εδώ στη γη και προσφέρουν «ιερή υπηρεσία» υποστηρίζοντας την «ουράνια Ιερουσαλήμ»; Κι’ αυτοί, επίσης, θα υποστούν την επίθεση από τα μιλιταριστικά «κέρατα», που ακόμη και τώρα είναι μέλη του ΟΗΕ. Σύμφωνα με το Αποκάλυψη 17:14, εκείνος ο πολιτικός συνδυασμός θα δείξει ότι δεν έχει δικαίωμα να στέκεται στον «άγιο τόπο», διότι θα ‘πολεμήσει εναντίον του ‘Αρνίου’.

15. (α) Ποιος θα πάρει την ηγεσία στην επίθεση εναντίον των «αγίων»; (β) Πώς αυτός ‘θα έλθει στο τέλος του’;

¹⁵ Το εδάφιο Δανιήλ 11:40-45 δείχνει ότι ο Κομμουνιστικός «βασιλιάς του βορρά» θα ηγηθεί σ’ αυτή την επίθεση εναντίον αυτών των «αγίων» αλλά «θέλει έλθει εις το τέλος αυτού και δεν θέλει υπάρχει ο βοηθών.»b Έτσι όλα τα εθνικιστικά «κέρατα» και το «κόκκινο θηρίο» το ίδιο, θα εκτελεστούν από τον Χριστό Ιησού και τις αγγελικές του στρατιές. «Το Αρνίον θέλει νικήσει αυτούς, διότι είναι Κύριος των κυρίων και Βασιλεύς των βασιλέων». Εκεί, στον Αρμαγεδδώνα, ο βασιλιάς της «ουράνιας Ιερουσαλήμ» θα κερδίσει την αποφασιστική νίκη πάνω σ’ όλα τα έθνη που έδωσαν «εις το θηρίον την δύναμιν και την εξουσίαν αυτών.»—Αποκάλυψις 17:12-14· 16:16.

«Φυγή στα Όρη»

16. Πώς και πού μπορεί να βρει προστασία ο λαός του Θεού;

¹⁶ Πώς, λοιπόν, βρίσκει προστασία ο λαός του Θεού; Αυτό γίνεται με το να ‘φύγουν στα όρη’. (Ματθαίος 24:16) Σήμερα, αυτά τα «όρη» είναι ο τόπος καταφυγής, που έχει δώσει ο Θεός και η προμήθεια του Ιεχωβά για την προστασία των απομενόντων «αγίων» πάνω στη γη, καθώς και του «πολλού όχλου» των «άλλων προβάτων», μέσα από τη «μεγάλη θλίψη». Αυτό συμφωνεί με την προφητεία του Ιησού ότι θα σωθεί κάποια «σάρκα». (Ματθαίος 24:22) Όπως τα όρη έχουν μονιμότητα και ταυτίζονται συχνά στις Γραφές με κυβερνήσεις, έτσι και το λιμάνι που ο Θεός έχει δώσει σαν καταφύγιο σήμερα, θα βρεθεί μέσα στη θεοκρατική του οργάνωση. Αυτή την εκπροσωπεί στη γη «η εκκλησία του Θεού του ζώντος, ο στύλος και το εδραίωμα της αληθείας», που τώρα ταυτίζεται με την παγκόσμια κοινωνία των Μαρτύρων του Ιεχωβά.—1 Τιμόθεον 3:15.

17. Ποια θετική ενέργεια απαιτείται από εκείνους που θα φύγουν στον ασφαλή τόπο;

¹⁷ Όλοι όσοι καταφεύγουν στην οργάνωση του Ιεχωβά, πρέπει να πάψουν να υποστηρίζουν οποιοδήποτε μέρος του συστήματος του Σατανά πάνω στη γη. Δεν πρέπει να γίνουν ‘μέρος του κόσμου αυτού’, και πρέπει να μείνουν έξω απ’ αυτόν. Πρέπει ν’ αποφεύγουν τη θρησκεία του, την πολιτική του, και τις βίαιες εκστρατείες του, τον υλισμό του, την ανηθικότητά του. (Ιωάννης 18:36) Πρέπει ν’ αφιερώσουν τον εαυτό τους στον Ιεχωβά Θεό, να ζουν σύμφωνα με τις δίκαιες αρχές του και να γνωστοποιούν σ’ άλλους τους σκοπούς της ένδοξης βασιλείας του. Είθε ποτέ να μη γίνουν νωθροί ούτε να γυρίσουν στα πλούτη του κόσμου. Πρέπει συνεχώς να ‘αγωνίζονται^’ για να κερδίσουν την επιδοκιμασία του Θεού και την είσοδο στη νέα του τάξη.—Λουκάς 13:24· 9:23· 2 Τιμόθεον 2:15.

18. Γιατί είναι επείγον να ‘φύγουν’ τώρα τα άτομα που έχουν δίκαιη καρδιά;

¹⁸ Σ’ αυτό το έτος, το 1983, η απειλή εναντίον του δήθεν «αγίου τόπου» του Χριστιανικού κόσμου είναι μια πραγματικότητα. Αληθινά, η αναρρίχηση της παγκόσμιας θρησκείας πάνω στη ράχη του «θηρίου» του ΟΗΕ δεν είναι διόλου σταθερή. Επειδή οι Μάρτυρες του Ιεχωβά το ‘κατανοούν’ αυτό, κάνουν επείγουσα την πρόσκληση: ‘Φύγετε από την ψεύτικη θρησκεία, ναι, έξω από όλο το παγκόσμιο σύστημα του Σατανά—βρήτε καταφύγιο στην οργάνωση του Θεού!’ Σαν την Ιερουσαλήμ του πρώτου αιώνα, ο Χριστιανικός κόσμος αντιμετωπίζει τώρα ‘κατακλυσμό . . . αφανισμούς.’ Το ίδιο αντιμετωπίζει και ολόκληρη η παγκόσμια αυτοκρατορία της ψεύτικης θρησκείας, η Βαβυλώνα η Μεγάλη!—Δανιήλ 9:26β, 27β· Αποκάλυψις 18:2, 4.

19. (α) Τι λέει ο Ψαλμός 72 για τα «όρη»; (β) Πώς μπορούμε να αξιωθούμε ν’ απολαύσουμε την «αφθονία ειρήνης»;

¹⁹ Ευτυχώς, τα «όρη» του καταφυγίου θα γίνουν επίσης «όρη» ευλογίας, διότι ο Ψαλμός 72:1-8 μας λέει: «Τα όρη θέλουσι φέρει ειρήνην εις τον λαόν, και τους πτωχούς σου εν κρίσει . . . [Στις μέρες του Μεσσία, του Βασιλιά], θέλει ανθεί ο δίκαιος· και αφθονία ειρήνης θέλει είσθαι εωσού μη υπάρξη η σελήνη.» Θέλετε να είστε ανάμεσα σ’ εκείνους που θ’ απολαμβάνουν αυτή την «αφθονία ειρήνης»; Τότε «γίνεσθε στερεοί, αμετακίνητοι, περισσεύοντες πάντοτε εις το έργον του Κυρίου.» Είναι εξαιρετικά επείγον, ενόσω υπάρχει ακόμη καιρός, να αγωνιστείτε για να βοηθήσετε άτομα με δίκαιη καρδιά να ‘φύγουν στα όρη.’ Έτσι, «επίμενε εις αυτά· διότι τούτο πράττων και σεαυτόν θέλεις σώσει και τους ακούοντάς σε.»—1 Κορινθίους 15:58· 1 Τιμόθεον 4:16.