Πόσο εξόχως εκφραστικός και θετικός είναι ο λόγος του Θεού! πόσο καθαρά δείχνει ότι όταν ο Ιεχωβά κυβερνά ως Βασιλεύς όλοι οι ποταμοί (τα πλήθη) υψώνουν τις φωνές τους!

22. Πώς άλλες μεταφράσεις βοηθούν να φθάσωμε στην ορθή απάντησι που δίδεται από τον «ενδεδυμένον λινά»;

²² Συνεπώς, τώρα ακριβώς απαντά ο Χριστός Ιησούς στο ερώτημα του λαού του, «Έως πότε θέλει είσθαι;» λέγοντας, «Θέλει είσθαι εις καιρόν, καιρούς, και ήμισυ καιρού· και όταν συντελεσθή ο διασκορπισμός της δυνάμεως του αγίου λαού, πάντα ταύτα θέλουσιν εκπληρωθή.» (Δανιήλ 12:7) Δεν συλλαμβάνεται εδώ εύκολα το ορθό νόημα αν κανείς περιορισθή στην ανάγνωσι της Νεοελληνικής Μεταφράσεως της Γραφής. Άλλες μεταφράσεις βοηθούν: «Όταν η διασπορά μέρους του αγίου λαού αχθή εις τέλος, τότε θα συντελεσθώσι πάντα ταύτα.» (Μ.Ι.Ρ.) Η περιθωριακή υποσημείωσις λέγει: «‘Όταν η δύναμις του διασπορέως του αγίου λαού λάβη τέλος.’ (Όξφορντ Γκεζένιους)» «Και όταν θα τεθή τέρμα εις την κατασυντριβήν της δυνάμεως του αγίου λαού, πάντα ταύτα θα συντελεσθώσι.» (Α.Σ.Μ.) «Όταν η δύναμις εκείνου όστις συνέτριψε τον ιερόν λαόν λάβη τέλος, τότε το τέλος όλων πρέπει να φθάση.» (Μ.Μ.· Μ.Α.Μ.) Από τις αποδόσεις αυτές πρέπει σαφώς να εννοηθή ότι η «διασπορά», ο «διασκορπισμός» εκείνων που αποτελούν τον λαόν του Θεού τερματίζεται, για να συναχθούν τώρα μαζί, διότι η δύναμις εκείνου που τους διεσκόρπισε συνετρίβη. Τώρα ακούστε τον λόγον του Χριστού Ιησού: «Και θέλει αποστείλει τους αγγέλους αυτού μετά σάλπιγγος φωνής μεγάλης· και θέλουσι συνάξει τους εκλεκτούς αυτού εκ των τεσσάρων ανέμων, απ’ άκρων ουρανών έως άκρων αυτών.» (Ματθαίος 24:31) Διότι η πονηρά δύναμις που τους διέσπειρε συνετρίβη. Θα διέλθουν πολλή θλίψι, αλλά ποτέ δεν θα διασκορπισθούν ξανά.

23. Πότε και πώς συντρίβεται η δύναμις του διασκορπιστού;

²³ Ο Σατανάς είναι ο διασκορπιστής του λαού του Θεού. Είναι ο ωρυόμενος λέων που προσπαθεί να καταβροχθίση. (1 Πέτρου 5:8) Για να επιτευχθή η συντριβή της δυνάμεώς του, θα σεισθούν οι ίδιοι οι ουρανοί· τέτοιες δε ενέργειες μπορούν να προέλθουν μόνο από τον Παντοδύναμο Θεό και τον Βασιλέα του Χριστόν Ιησούν. «Και αι δυνάμεις των ουρανών θέλουσι σαλευθή. Και τότε θέλει φανή το σημείον του Υιού του ανθρώπου εν τω ουρανώ.» (Ματθαίος 24:29, 30) Αυτός είναι ένας από τους σκοπούς του Ιεχωβά τους υποσχεμένους πριν από πολύν καιρό: «Διότι ούτω λέγει ο Ιεχωβά των δυνάμεων· έτι άπαξ μετ’ ολίγον εγώ θέλω σείσει τον ουρανόν, και την γην, . . . και θέλω καταστρέψει τον θρόνον των βασιλείων, και θέλω εξολοθρεύσει το κράτος των βασιλείων των εθνών· και θέλω καταστρέψει αμάξας και τους αναβάτας αυτών· και οι ίπποι και οι αναβάται αυτών θέλουσι πέσει, έκαστος δια της ρομφαίας του αδελφού αυτού.» (Αγγαίος 2:6, 22, Α.Σ.Μ.) «“Έτι άπαξ εγώ σείω ουχί μόνον την γην, αλλά και τον ουρανόν.” Το δε “έτι άπαξ” δηλοί των σαλευομένων την μετάθεσιν, ως χειροποιήτων, δια να μείνωσι τα μη σαλευόμενα.» (Εβραίους 12:26, 27) «Οι άνθρωποι θέλουσιν αποψυχεί εκ του φόβου και προσδοκίας των επερχομένων δεινών εις την οικουμένην· διότι αι δυνάμεις των ουρανών θέλουσι σαλευθή. Και τότε θέλουσιν ιδεί τον Υιόν του ανθρώπου ερχόμενον εν νεφέλη μετά δυνάμεως και δόξης πολλής. Όταν δε ταύτα αρχίσωσι να γίνωνται, ανακύψατε και σηκώσατε τας κεφαλάς σας· διότι πλησιάζει η απολύτρωσίς σας.» (Λουκάς 21:26-28) Είναι, λοιπόν, πολύ φανερό ότι το σάλεμα των δυνάμεων των ουρανών δεν θα επιφέρη αυτό καθ’ εαυτό άμεση και τελεία απελευθέρωσι. Κάτι, εν τούτοις, ετέθη σε κίνησι και αυτό είναι ο Κύριος Ιησούς Χριστός ως ο δικαιωματικός Άρχων της γης αρχίζοντας την εκστρατεία του εναντίον του εχθρού.

24. Περιγράψατε τα γεγονότα που συμβαίνουν στην περίοδο των τριών και ημίσεος καιρών.

²⁴ Ο κεχρισμένος Βασιλεύς του Θεού, Ιησούς Χριστός, αναλαμβάνει εξουσία στον ουρανό το 1914. Ο προηγούμενος άρχων, Σατανάς ο Διάβολος, αρνείται να αποχωρήση, και ανθίσταται στον νέον βασιλέα, και επακολουθεί μάχη στον ουρανό. Το 12ο κεφάλαιο της Αποκαλύψεως περιγράφει τι συμβαίνει. Η Βασιλεία γεννάται και ο Σατανάς ο «δράκων» στέκει κοντά περιμένοντας να την καταβροχθίση και την καταστρέψη. Πόλεμος ξεσπά, ο Μιχαήλ τον διεξάγει εναντίον του Διαβόλου και των αγγέλων του, με αποτέλεσμα μια ένδοξη νίκη για τον Μιχαήλ, ενώ ο Σατανάς και το δαιμονικό του πλήθος εκβάλλονται από τον ουρανό. Η έδρα της εξουσίας του Διαβόλου εκλείπει, η δύναμίς του συντρίβεται, αλλά για να επιτευχθή αυτό έπρεπε να σεισθούν οι ίδιοι οι ουρανοί. Δεν καταστρέφεται σ’ αυτόν τον καιρό, αλλά του επιτρέπεται να διεξαγάγη πόλεμο εναντίον των αγίων του Θεού επάνω στη γη, να προσπαθήση να τους εξαντλήση. Εν τούτοις, η χωρίς διακοπή παγκόσμια κυριαρχία του έχει τελειώσει. Όλα αυτά συμβαίνουν στην περίοδο «καιρόν, καιρούς, και ήμισυ καιρού» σύμφωνα με το Δανιήλ 12:1, 7.

‘Καιρός, Καιροί, και Ήμισυ Καιρού’

 1. Ποια εδάφια μας βοηθούν να προσδιορίσουμε τη σημασία ενός «καιρού» και γιατί δεν θα μπορούσε ν’ αναφέρεται σε μια περίοδο 360 ετών;

ΕΧΕΙ γίνει παραδεκτό ότι ένας «καιρός» αναφέρεται σ’ ένα έτος. Επομένως, η δήλωσις αυτή σημαίνει ‘ένα έτος, δύο έτη, και μισό έτος’, σύνολον τριάμισυ έτη. Επιβεβαίωσις αυτού του υπολογισμού του «καιρού» παρέχεται από τη θεόπνευστη χρήσι της εκφράσεως που υπάρχει στην Αποκάλυψι 12:6: «ημέρας χιλίας διακοσίας εξήκοντα,» σύμφωνα δε με τον Βιβλικό υπολογισμό, αυτό αποτελεί τριάμισυ έτη. Επίσης, στην Αποκάλυψι 11:2