Κεφάλαιο 15
Ο Διαχωρισμός των Ανθρώπων Πάνω στο Ζήτημα της Βασιλείας
1. Γιατί ο διαχωρισμός για το ζήτημα της Βασιλείας είναι ένα κρίσιμο ζήτημα για τον καθένα μας;
ΚΑΘΕΝΑΣ μας αντιμετωπίζει μια κρίσιμη απόφαση. Το ζήτημα που κρίνεται είναι η στάση μας απέναντι στη Μεσσιανική Βασιλεία του Ιεχωβά στα χέρια του Ιησού Χριστού. Πάνω σ’ αυτό το ζήτημα γίνεται τώρα ένας διαχωρισμός των ανθρώπων όλων των εθνών. Με βάση την πορεία ενέργειάς του, καθένας τοποθετείται σε μια από τις δυο ομάδες. Μόνο η μια από αυτές τις ομάδες θα επιζήσει από την επικείμενη παγκόσμια καταστροφή.—Ματθαίος 24:40, 41.
2. (α) Πώς συνδέεται αυτή η Μεσσιανική Βασιλεία με το ζήτημα της κυριαρχίας του Ιεχωβά; (β) Τι θα γίνει σύντομα η Βασιλεία, και έτσι τι πρέπει να σκεφτούμε σοβαρά;
2 Ο Ιεχωβά έχει ήδη ενθρονίσει τον χρισμένο Γιο του, το Μεσσία του, στους ουρανούς. Στο τέλος των «προσδιορισμένων καιρών των εθνών» το 1914, ο Θεός έδωσε στον Ιησού Χριστό τα έθνη σαν κληρονομιά του—όλη τη γη σαν ιδιοκτησία του. (Ψαλμός 2:6, 8) Η Μεσσιανική κυβέρνηση, με τον χρισμένο Βασιλιά του Ιεχωβά στο θρόνο, είναι το μέσο του Θεού για την εκτέλεση του σοφού και στοργικού του σκοπού σχετικά με τη γη. Η στάση σας απέναντι στη Βασιλεία, λοιπόν, δείχνει πώς αισθάνεστε για την παγκόσμια κυριαρχία του Ιεχωβά. Σύντομα αυτή η Μεσσιανική Βασιλεία θα «συντρίψει και συντελέσει» ολόκληρο το πολιτικό σύστημα που εξουσιάζει τώρα τις ανθρώπινες υποθέσεις και θα γίνει μια κυβέρνηση πάνω απ’ όλη τη γη. (Δανιήλ 2:44· Αποκάλυψις 19:11-21) Όταν θα προχωρήσει για να μεταμορφώσει τη γη σε Παράδεισο, εσείς πού θα βρίσκεστε; Θα είστε ανάμεσα σ’ αυτούς που θα οδηγηθούν απ’ αυτήν την κυβέρνηση να απολαύσουν τελειότητα ζωής; Ο Ιησούς ανέφερε τη βάση πάνω στην οποία οι άνθρωποι που ζουν τώρα θα μπορούσαν να έχουν μερίδα σε μια τέτοια προοπτική.
Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΚΑΙ ΟΙ «ΑΔΕΛΦΟΙ» ΤΟΥ
3. Τι περιέγραψε ο Ιησούς στα εδάφια Ματθαίος 25:31-33;
3 Όταν ο Ιησούς είπε στους αποστόλους του για τη «συντέλεια του αιώνος», χρησιμοποίησε αρκετές παραβολές ή εξεικονίσεις. Στην τελευταία είπε: «Όταν δε έλθη ο Υιός του ανθρώπου εν τη δόξη αυτού και πάντες οι άγιοι άγγελοι μετ’ αυτού, τότε θέλει καθήσει επί του θρόνου της δόξης αυτού, και θέλουσι συναχθή έμπροσθεν αυτού πάντα τα έθνη, και θέλει χωρίσει αυτούς απ’ αλλήλων, καθώς ο ποιμήν χωρίζει τα πρόβατα από των εριφίων, και θέλει στήσει τα μεν πρόβατα εκ δεξιών αυτού, τα δε ερίφια εξ αριστερών».—Ματθαίος 24:3· 25:31-33.
4. (α) Πώς συνδέεται αυτή η παραβολή με τα εδάφια Δανιήλ 7:13, 14; (β) Ποιες ερωτήσεις θα ήταν ωφέλιμο να θέσουμε στον εαυτό μας;
4 Παρατηρήστε ότι ο Ιησούς εδώ μιλάει για τον εαυτό του σαν τον «Υιόν του ανθρώπου», όπως το είχε ήδη κάνει επανειλημμένα νωρίτερα σ’ αυτήν την προφητεία. (Ματθαίος 24:27, 30, 37, 39, 44) Η χρησιμοποίηση αυτής της έκφρασης από τον Ιησού ήταν μια υπενθύμιση της προφητικής όρασης που δόθηκε στο Δανιήλ περίπου έξι αιώνες νωρίτερα, για την οποία ο προφήτης έγραψε: «Είδον εν οράμασι νυκτός και ιδού, ως Υιός ανθρώπου [ο Ιησούς Χριστός] ήρχετο μετά των νεφελών του ουρανού και έφθασεν έως του Παλαιού των ημερών [ο Ιεχωβά Θεός] και εισήγαγον αυτόν ενώπιον αυτού. Και εις αυτόν εδόθη η εξουσία και η δόξα και η βασιλεία, διά να λατρεύωσιν αυτόν πάντες οι λαοί, τα έθνη και αι γλώσσαι· η εξουσία αυτού είναι εξουσία αιώνιος, ήτις δεν θέλει παρέλθει, και η βασιλεία αυτού, ήτις δεν θέλει φθαρή». (Δανιήλ 7:13, 14· Εβραίους 2:5-8) Αυτή η κυβερνητική εξουσία έχει ήδη δοθεί στον Ιησού Χριστό. Από το 1914 κυβερνάει από τον ουράνιο θρόνο του. Πώς έχετε εσείς προσωπικά ανταποκριθεί στην κυριαρχία του; Δίνει απόδειξη ο τρόπος της ζωής σας ότι σέβεστε κατάλληλα Αυτόν τον οποίο ο ίδιος ο Θεός έκανε Κυβερνήτη όλης της γης;
5. Πώς καθορίζει ο Χριστός την ειλικρίνεια του ισχυρισμού κάποιου για αφοσίωση σ’ αυτόν σαν Βασιλιά;
5 Τα απλά λόγια δεν είναι αρκετά. Είναι εύκολο να λέει κανείς ότι πιστεύει στη Βασιλεία του Θεού και ότι αγαπάει τον Ιησού Χριστό. Αλλά στην παραβολή του για τα πρόβατα και τα ερίφια ο Ιησούς έδειξε ότι, επειδή αυτός θα ήταν αόρατος στους ουρανούς, ένας βασικός παράγοντας που θα λάβαινε υπόψη του για να καθορίσει τη γνησιότητα τών ισχυρισμών ενός ατόμου θα ήταν η συμπεριφορά του απέναντι σ’ εκείνους οι οποίοι αντιπροσωπεύουν το Χριστό στη γη, απέναντι στους «αδελφούς» του.—Ματθαίος 25:40, 45.
6. Ποιοι είναι αυτοί οι «αδελφοί» του Χριστού;
6 Ποιοι είναι αυτοί; Είναι εκείνοι τους οποίους έκλεξε ο Θεός ανάμεσα από το ανθρώπινο γένος για να είναι κληρονόμοι της ουράνιας Βασιλείας μαζί με το Χριστό. Αυτοί αριθμούν μόνο 144.000, και μόνο ένα υπόλοιπο από αυτούς βρίσκεται ακόμη πάνω στη γη. (Αποκάλυψις 14:1, 4) Επειδή έχουν ‘αναγεννηθεί’ μέσω της λειτουργίας του πνεύματος του Θεού, είναι γιοι του Θεού, και γι’ αυτό το λόγο αναφέρονται στη Γραφή σαν «αδελφοί» του Ιησού Χριστού. (Ιωάννης 3:3· Εβραίους 2:10, 11) Ο Ιησούς υπολογίζει αυτό που κάνουν οι άνθρωποι σ’ αυτούς τους «αδελφούς», ακόμη και στον «ελάχιστο» απ’ αυτούς, σαν να το κάνουν στον ίδιο.
7. Γιατί οι «αδελφοί» του Χριστού δεν είναι μέλη των εκκλησιών του λεγόμενου Χριστιανικού κόσμου;
7 Πού είναι αυτοί οι «αδελφοί» του Χριστού στην εποχή μας; Μήπως θα τους βρείτε ανάμεσα στους εκκλησιαζόμενους του λεγόμενου Χριστιανικού κόσμου; Τι είπε ο Ιησούς για τους αληθινούς ακολούθους του; «Εκ του κόσμου δεν είναι, καθώς εγώ δεν είμαι εκ του κόσμου». (Ιωάννης 17:16) Μπορεί αυτό πραγματικά να λεχθεί για τις εκκλησίες του λεγόμενου Χριστιανικού κόσμου και τα μέλη τους; Σε μεγάλο βαθμό η στάση τους και η διαγωγή τους είναι ίδιες με τη στάση και τη διαγωγή που είναι συνηθισμένες στο μέρος του κόσμου που ζουν. Η ανάμειξη των εκκλησιών στην πολιτική είναι πολύ γνωστή. Όταν ο Καταστατικός Χάρτης των Ηνωμένων Εθνών διατυπωνόταν το 1945, χρησιμοποιήθηκαν σαν σύμβουλοι Προτεσταντικές, Καθολικές και Ιουδαϊκές αντιπροσωπείες. Στα πρόσφατα χρόνια, οι πάπες της Ρώμης έχουν εξυμνήσει τα Ηνωμένα Έθνη σαν «την τελευταία ελπίδα για ομόνοια και ειρήνη» και «το ύψιστο όργανο για ειρήνη και δικαιοσύνη». Το Παγκόσμιο Συμβούλιο των Εκκλησιών, στο οποίο συμμετέχουν 300 περίπου θρησκευτικές ομάδες, έχει προσφέρει κεφάλαια για τη χρηματοδότηση πολιτικών επαναστάσεων. Ωστόσο, ο Ιησούς Χριστός είπε στον Ρωμαίο κυβερνήτη Πιλάτο: «Η βασιλεία η εμή δεν είναι εκ του κόσμου τούτου».—Ιωάννης 18:36.
8. (α) Τι σας έχει βοηθήσει να αναγνωρίσετε τους «αδελφούς» του Χριστού; (β) Πόσο σπουδαίο είναι γι’ αυτούς το έργο κηρύγματος της Βασιλείας;
8 Τα γεγονότα δείχνουν ότι μόνο μια ομάδα έχει πάρει σταθερή στάση υπέρ της Βασιλείας, καταβάλλοντας σθεναρή προσπάθεια για να την διακηρύξει παγκόσμια, ενώ συγχρόνως αποφεύγει να αναμειγνύεται σε οποιοδήποτε είδος πολιτικών υποθέσεων του κόσμου. Αυτή η ομάδα είναι οι Μάρτυρες του Ιεχωβά. Ανάμεσά τους βρίσκεται το υπόλοιπο των «αδελφών» του Χριστού. Μιμούμενοι τον Κύριό τους και τους αποστόλους του, έχουν αφιερώσει τον εαυτό τους να πηγαίνουν από πόλη σε πόλη και από σπίτι σε σπίτι και να λένε στους ανθρώπους τα καλά νέα της Βασιλείας του Θεού. (Λουκάς 8:1· Πράξεις 8:12· 19:8· 20:20, 25) Το 1919, σε μια συνέλευση των Μαρτύρων του Ιεχωβά (που τότε ήταν γνωστοί σαν Διεθνείς Σπουδαστές της Γραφής) στο Σήνταρ Πόιντ του Οχάιο, έγινε η υπενθύμιση στους παρευρισκόμενους στη συνέλευση ότι «η ιερή τους υποχρέωση ήταν και είναι να αναγγέλλουν την επικείμενη ένδοξη Βασιλεία του Μεσσία». Σε μια παρόμοια συνέλευση τού 1922 αυτό τονίστηκε και πάλι, και παροτρύνθηκαν: «Διαφημίστε, διαφημίστε, διαφημίστε, το Βασιλιά και τη βασιλεία του». Χρησιμοποιώντας κάθε μέσο που είχαν στη διάθεσή τους, εξακολουθούν να το κάνουν αυτό παγκόσμια μέχρι σήμερα. (Ματθαίος 24:14) Λόγω της δράσης τους, το ζήτημα της Βασιλείας φέρθηκε και σ’ εσάς. Τι κάνετε σχετικά μ’ αυτό;
‘ΤΟ ΚΑΝΑΤΕ ΣΕ ΕΝΑΝ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΔΕΛΦΟΥΣ ΜΟΥ’
9. (α) Πώς οι συνθήκες που περιγράφτηκαν στα εδάφια Ματθαίος 25:35-40 συνδέονται με τη διακονία της Βασιλείας; (β) Σε ποια δοκιμή υπόκεινται οι άνθρωποι παντού;
9 Οι χρισμένοι από το πνεύμα «αδελφοί» του Χριστού έχουν υποστεί σοβαρές δοκιμασίες επειδή κηρύττουν θαρραλέα τη Βασιλεία του Θεού, ενώ παραμένουν χωρισμένοι από τον κόσμο. (Ιωάννης 15:19, 21) Μερικοί έχουν αντιμετωπίσει πείνα, δίψα και έλλειψη ρούχων. Πολλοί έχουν αφήσει τα σπίτια τους για να υπηρετήσουν σε περιοχές ξένες γι’ αυτούς. Ενώ εκτελούν τη διακονία τους, έχουν δοκιμάσει αρρώστιες και φυλακίσεις, ακόμη και θάνατο στα χέρια των διωκτών. Οι πείρες αυτές των «αδελφών» του Χριστού έχουν κάνει τους ανθρώπους όλων των εθνών να αντιμετωπίζουν μια δοκιμή. Θα τους υποκινούσε η αγάπη για το Θεό και το Χριστό να βοηθήσουν αυτούς τους πρέσβεις της ουράνιας Βασιλείας; (Ματθαίος 25:35-40· παράβαλε 2 Κορινθίους 5:20.) Πρωτίστως εκείνο που προσφέρουν δεν είναι ανθρωπιστική καλοσύνη αλλά βοήθεια επειδή οι «αδελφοί» του Χριστού ανήκουν σ’ αυτόν και ο Βασιλιάς το υπολογίζει αυτό σαν να γίνεται στον ίδιο προσωπικά.—Μάρκος 9:41· Ματθαίος 10:42.
10. (α) Γιατί η διαμαρτυρία που προβάλλουν τα «ερίφια» δεν είναι δικαιολογημένη; (β) Σε αντίθεση, ποια θέση έχουν πάρει τα «πρόβατα»;
10 Αυτοί που προσφέρουν τέτοια βοήθεια παρομοιάζονται από τον Ιησού με πρόβατα. Εκείνοι που παραλείπουν να βοηθήσουν τους «αδελφούς» του, αναφέρονται στην παραβολή του Ιησού σαν ερίφια. Τα «ερίφια» μπορεί να διαμαρτυρηθούν ότι δεν είδαν τον Ιησού Χριστό. Αλλά αυτός έχει στείλει τους δούλους του σ’ αυτούς, και αυτοί τους έχουν αναγνωρίσει σαφώς. Τα «ερίφια» μπορεί να μη διώκουν όλα τους «αδελφούς» του Χριστού, όμως ούτε υποκινούνται από αγάπη για τον ουράνιο Βασιλιά να έρθουν για να βοηθήσουν τους αντιπροσώπους του. (Ματθαίος 25:41-45) Είναι προσκολλημένοι στον κόσμο του οποίου ο αόρατος κυβερνήτης είναι ο Σατανάς ο Διάβολος. Ούτε τα «πρόβατα» μπορούν να δουν κατά γράμμα το Χριστό. Αλλά, σε αντίθεση με τα «ερίφια», τα πρόβατα αποδεικνύουν ότι δε φοβούνται να ταυτίσουν τον εαυτό τους με τους «αδελφούς» του Χριστού, υποστηρίζοντας αυτούς τους διαγγελείς της Βασιλείας του Θεού. Τα «πρόβατα» γνωρίζουν τι κάνουν και εκλέγουν θετικά τη Βασιλεία του Θεού μέσω του Ιησού Χριστού. Αυτός είναι ο λόγος που η δράση τους έχει αξία στα μάτια του Βασιλιά.
11. (α) Αφού πολλοί ποτέ δεν έχουν συναντήσει έναν από τους «αδελφούς» του Χριστού, πώς μπορούν να κριθούν με βάση αυτό που περιγράφεται εδώ; (β) Τι κάνει βέβαιη την επιτυχία αυτού του έργου;
11 Πώς, όμως, είναι δυνατόν να κριθούν άνθρωποι από όλα τα έθνη πάνω σ’ αυτή τη βάση; Δεν είπε ο Ιησούς ότι οι «αδελφοί» του, στους οποίους ο Πατέρας θα έδινε την ουράνια Βασιλεία, θα ήταν μόνο ένα «μικρό ποίμνιο»; (Λουκάς 12:32) Πολλοί άνθρωποι ποτέ δεν έρχονται προσωπικά σε επαφή μ’ έναν απ’ αυτούς. Αυτό είναι αλήθεια, αλλά οι «αδελφοί» του Χριστού αποτελούν τον πυρήνα της διεθνούς οργάνωσης των Μαρτύρων του Ιεχωβά. Μέσω αυτού του οργανωμένου λαού το ζωτικό ζήτημα της Βασιλείας παρουσιάζεται στους ανθρώπους παντού. Όλα αυτά κατευθύνονται από τον ίδιο το Χριστό από τον ουράνιο θρόνο του και με τη βοήθεια των αγγέλων. Σε 200 περίπου χώρες και νησιωτικά συγκροτήματα σ’ όλη τη γήινη σφαίρα—ακόμη και εκεί που το κήρυγμα της Βασιλείας του Θεού είναι κάτω από κυβερνητική απαγόρευση—το έργο διαχωρισμού προχωρεί ακαταμάχητα και ένα μεγάλο πλήθος ατόμων παίρνει τη στάση του με το μέρος της Βασιλείας του Θεού.
12. (α) Πώς τα «πρόβατα» κάνουν σαφή τη στάση που έχουν πάρει; (β) Γιατί το κάνουν αυτό;
12 Πώς το δείχνουν αυτό; Με το να εργάζονται μαζί με τους χρισμένους διακηρύττοντας με ζήλο ότι η Βασιλεία κυβερνάει κι ότι σύντομα θα φέρει σε τέλος το κοσμικό σύστημα. Μ’ αυτό τον τρόπο ταυτίζουν καθαρά τον εαυτό τους σαν άτομα που έχουν πάρει τη στάση τους υπέρ της Μεσσιανικής Βασιλείας του Ιεχωβά και παροτρύνουν στοργικά και άλλους να κάνουν το ίδιο. Το ελατήριο αυτών των ατόμων που έχουν δίκαιη καρδιά δεν είναι μόνο η επιθυμία για επιβίωση. Αγαπούν αληθινά τον Ιεχωβά και τους δρόμους του. Η προμήθεια της Βασιλείας του με το Χριστό σαν Βασιλιά γεμίζει τις καρδιές τους από ευγνωμοσύνη, και θέλουν να ωφεληθούν κι άλλοι από αυτή. Έτσι μετέχουν στον πληρέστερο βαθμό που μπορούν δίνοντας μαρτυρία για τη Βασιλεία. Όπως δίδαξε ο Ιησούς τους μαθητές του, αυτοί ‘ζητούν πρώτα τη Βασιλεία’, και δεν επιτρέπουν στην ανησυχία για τις υλικές ανάγκες να βάλει τη Βασιλεία σε δεύτερη θέση. Μ’ αυτόν τον τρόπο μπαίνουν στη γραμμή για μια μεγαλειώδη ευλογία.—Ματθαίος 6:31-33.
ΘΑ «ΚΛΗΡΟΝΟΜΗΣΕΤΕ ΤΗ ΒΑΣΙΛΕΙΑ»;
13. (α) Από πότε ο Ιεχωβά είχε στο νου του μια αμοιβή γι’ αυτούς που έχουν διάθεση προβάτου; (β) Τι σημαίνει γι’ αυτούς το ότι «κληρονομούν τη βασιλεία»;
13 Αυτό που επιφυλάσσεται για εκείνους οι οποίοι αποδεικνύονται ότι είναι «πρόβατα» στην παραβολή του Ιησού είναι πραγματικά θαυμαστό. Από τον ουράνιο θρόνο του, τους λέει: «Έλθετε οι ευλογημένοι του Πατρός μου, κληρονομήσατε την ητοιμασμένην εις εσάς βασιλείαν από καταβολής κόσμου». (Ματθαίος 25:34) Από τη ‘θεμελίωση του κόσμου’, δηλαδή από τον καιρό που ο Αδάμ και η Εύα για πρώτη φορά έκαναν παιδιά τα οποία μπορούσαν να ωφεληθούν από την προμήθεια του Θεού για την εξαγορά του ανθρώπινου γένους, σύμφωνα με τα εδάφια Γένεσις 3:15, 16, ο Ιεχωβά είχε στο νου του μια ανταμοιβή γι’ αυτά τα «πρόβατα». (Παράβαλε Λουκάς 11:50, 51.) Σ’ αυτούς δίνεται η ευκαιρία να απολαύσουν στον αποκαταστημένο Παράδεισο την τελειότητα ανθρώπινης ζωής που έχασε ο Αδάμ. Το ότι ‘κληρονομούν τη Βασιλεία’ δε σημαίνει ότι θα πάνε στον ουρανό, επειδή η παραβολή δείχνει ότι τα «πρόβατα» δεν είναι τα ίδια με τους «αδελφούς» του Βασιλιά, οι οποίοι είναι κληρονόμοι της ουράνιας Βασιλείας. Έτσι τα «πρόβατα» πρέπει να είναι επίγειοι υπήκοοι αυτής της ουράνιας κυβέρνησης, Το Ελληνο-αγγλικό Λεξικό Λίντελ και Σκοττ αναφέρει ότι η λέξη βασιλεία, πρέπει να κατανοηθεί με μια παθητική σημασία, δηλαδή «το να κυβερνιέται κανείς από ένα βασιλιά». Αυτή είναι η σημασία που προφανώς εφαρμόζεται εδώ.
14. Πώς η κρίση που θα δοθεί στα «ερίφια» βρίσκεται σε αντίθεση με την κληρονομιά των «προβάτων»;
14 Όταν τα «ερίφια» απέλθουν σε «αιώνια αποκοπή», σε μια καταστροφή τόσο πλήρη σαν να ήταν από φωτιά, τα «πρόβατα» θα διαφυλαχτούν από τον Μεσσιανικό Βασιλιά. (Ματθαίος 25:41, 46· παράβαλε Αποκάλυψις 21:8.) Χωρίς να υπάρχει ανάγκη να πεθάνουν, αυτοί θα διαφυλαχτούν μέσα από τη μεγάλη θλίψη και θα μπουν στην ένδοξη «νέα γη» που θα είναι απαλλαγμένη από την αχρεία επιρροή του Σατανά και του κακού του συστήματος. Η ευλογία αυτή θα είναι δική τους επειδή παίρνουν την ορθή απόφαση για το ζήτημα της Βασιλείας τώρα.
15. (α) Πώς ξέρουμε ότι αυτή η παραβολή εφαρμόζεται τώρα; (β) Έτσι, ποιο έργο είναι ζωτικής σπουδαιότητας;
15 Θα ήταν σοβαρό λάθος να βγάλει κανείς το συμπέρασμα ότι, επειδή η καταστροφή των «εριφίων» είναι αιώνια, η παραβολή δε θα μπορούσε να εφαρμοστεί παρά μόνο αργότερα, ίσως στη διάρκεια της Χιλιετούς Βασιλείας του Χριστού. Αντίθετα, ο Ιησούς έδωσε αυτή την παραβολή σαν μέρος του σημείου «της συντελείας του αιώνος». (Ματθαίος 24:3) Αυτό που περιγράφει λαβαίνει χώρα μετά την ενθρόνισή του αλλά επίσης ενόσω οι «αδελφοί» του εξακολουθούν να είναι στη σάρκα και αντιμετωπίζουν τις δυσκολίες που αναφέρει. Ζούμε σ’ αυτόν τον καιρό που γοργά τελειώνει. Πόσο ζωτικό είναι, λοιπόν, όχι μόνο να θέτουμε την πλήρη εμπιστοσύνη μας στη Βασιλεία αλλά να βοηθάμε κι άλλους να δουν πόσο σπουδαίο είναι να ενεργήσουν έτσι τώρα.