‘Προσεύχεσθε εν Παντί Καιρώ Δια του Πνεύματος’

«Λάβετε την . . . μάχαιραν του πνεύματος, ήτις είναι ο λόγος του Θεού· προσευχόμενοι εν παντί καιρώ μετά πάσης προσευχής και δεήσεως δια του πνεύματος.»—Εφεσ. 6:17, 18.

 1. Ως προς την προσευχή, τι διέκρινε τον λαόν του Ιεχωβά από όλους τους άλλους;

ΟΙ ΔΟΥΛΟΙ του Ιεχωβά δεν είναι μόνο έμπειροι στο να χρησιμοποιούν τη Γραφή ως «μάχαιραν του πνεύματος» στο δημόσιο κήρυγμά τους, αλλά έχουν, επίσης, διαρκή ανάγκη να ‘προσεύχωνται εν παντί καιρώ δια του πνεύματος’. Γι’ αυτό το λόγο οι μάρτυρες του Ιεχωβά είναι ένας προσευχόμενος λαός. Η προσευχή είναι ένα εξέχον χαρακτηριστικό της αληθινής των λατρείας στον Ιεχωβά σήμερα. Μέσω της προσευχής διατηρούν άμεση προσωπική σχέσι με τον Θεό πάντοτε. Σε κάθε περίοδο της ιστορίας, αυτή η θερμή, προσωπική έκκλησις στον Ιεχωβά μέσω της προσευχής ήταν εκείνη που διέκρινε τους αληθινούς λάτρεις του Ιεχωβά από τους αποστάτας και ειδωλολάτρας, οι οποίοι στις κατ’ απομίμησιν προσευχές των διαμορφώνουν τυπικισμούς και ματαιότητες λόγων. (Ματθ. 6:7) Επί πλέον, οι προσευχές των αληθινών λατρευτών προσφέρονται άμεσα από την καρδιά μάλλον αντί να διαβάζωνται από βιβλία προσευχών ή να βοηθούνται μέσω κομβολογίων προσευχών ή τροχών προσευχών.

 2. Δώστε μερικές απόψεις προσευχής, καθώς κα την άποψι των μαρτύρων του Ιεχωβά.

² Οι ανευλαβείς χλευάζουν για την προσευχή ως για χαμένο χρόνο. Λέγουν, ‘Οι ανακοινώσεις αυτές ποτέ δεν πηγαίνουν ψηλότερα από το κεφάλι εκείνου που τις κάνει.’ Άλλοι που ακολουθούν μια ‘θρησκεία της φύσεως’ δικού των σχεδίου ισχυρίζονται ότι «η μόνη αξία της προσευχής είναι η υποκειμενική της επιρροή.» Με τούτο εννοούν ότι η προσευχή ‘βοηθεί τον προσευχόμενον να απαντήση στις προσευχές του, να γίνη και να είναι εκείνο που αυτός προσεύχεται να είναι.’ Έπειτα υπάρχουν εκείνοι, που ισχυρίζονται ότι είναι Χριστιανοί, που κάνουν μακρές δημόσιες προσευχές «με τα χείλη . . . η δε καρδία αυτών, μακράν απέχει από [του Θεού].» (Ματθ. 15:8) Μια εφημερίς του Μπόστον ανέφερε: «Ο Αιδεσ.—εξεφώνησε την πιο ωραία προσευχή που προσεφέρθη ποτέ σ’ ένα ακροατήριο του Μπόστον.»a Ναι, αυτό είναι ακριβές. Τέτοιες προσευχές προσφέρονται σ’ ένα ακροατήριο, όχι στον Θεό στον ουρανό. Η προσευχή δεν είναι μια ευκαιρία να κηρύξη κανείς δημοσία για ν’ αποκτήση τον θαυμασμό των ανθρώπων. (Μάρκ. 12:40) Ειλικρινώς, η προσευχή είναι ανακοίνωσις που πρέπει να προσφέρεται με την αρμόζουσα σεμνότητα και λογική βραχύτητα. (Ματθ. 6:5, 6) Για τους αληθινούς Χριστιανούς όπως οι μάρτυρες του Ιεχωβά η προσευχή δεν είναι ζήτημα φαντασίας, ιδιοτροπίας ή απάτης. Η προσευχή είναι πρακτική, εργάζεται, φέρνει ευνοϊκά αποτελέσματα. Αυτό απαιτεί να ζη ο λαός του Ιεχωβά ζωή συνεπή με τις προσευχές του να γίνη το θέλημα του Θεού. Σημειώστε τις επόμενες πείρες αρχαίων και συγχρόνων μαρτύρων του Ιεχωβά, που δείχνουν ότι οι προσευχές των λαμβάνουν απάντησι από τον Θεό του ουρανού.

ΓΙΑ ΑΦΙΕΡΩΣΙ ΚΑΙ ΒΑΠΤΙΣΜΑ

 3, 4. Παρουσιάστε παραδείγματα προσευχής για βάπτισμα.

³ Προσευχή χρειάζεται εν σχέσει με την αφιέρωσι και το εν ύδατι βάπτισμα. Παρατηρούμε ότι ο Ιησούς βρήκε την ανάγκη να προσευχηθή σχετικά με το βάπτισμά του. Είναι γραμμένο: «Αφού δε εβαπτίσθη πας ο λαός, βαπτισθέντος και του Ιησού, και προσευχομένου, ηνοίχθη ο ουρανός.»—Λουκ. 3:21.

⁴ Στο 1961, στις Ηνωμένες Πολιτείες, έπειτα από Βιβλική μελέτη ενός έτους, μια νυμφευμένη γυναίκα μ’ έναν εναντιούμενο σύζυγο, απεφάσισε να συμβολίση την αφιέρωσί της με το εν ύδατι βάπτισμα. Με προσευχή εμνημόνευσε ότι επιθυμούσε να κάμη μια ιεροπρεπή ευχή να υπηρετή τον Ιεχωβά, δίχως όρους. Κατανοούσε ότι μια τέτοια ευχή αφιερώσεως απαιτούσε αποκλειστική αφοσίωσι παρά την εναντίωσι του συζύγου της. Προσηυχήθη, όταν θα ήρχετο η επομένη συνέλευσις περιοχής με τη βαπτιστική της διάταξι βυθίσεως στο νερό, να εγίνετο δυνατόν γι’ αυτήν να συμβολίση την αφιέρωσί της. Σε απάντησι στην προσευχή της, η οικιακή της κατάστασις έγινε αρκετά καθαρή ώστε να την καταστήση ικανή να παρακολουθήση τη συνέλευσι και να βαπτισθή. Όταν εβαπτίζετο, προσηύχετο περαιτέρω με ευγνωμοσύνη. Ναι, η προσευχή έφερε ευνοϊκά αποτελέσματα σ’ αυτή την ευγενή κυρία, περιλαμβανομένης και αυξημένης πνευματικής δυνάμεως για να εκπληρώση την ευχή της αφιερώσεώς της.

ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΕΣ ΣΕ ΩΡΕΣ ΦΑΓΗΤΟΥ

 5, 6. Με παραδείγματα, δείξτε αποτελέσματα που απεκτήθησαν από την προσευχή σε ώρες φαγητού.

⁵ Η προσευχή που προσφέρεται σε ώρες φαγητού δεν πρέπει να θεωρήται μεταφερμένη από τις ψευδείς θρησκευτικές παραδόσεις. Αυτή η κατάλληλη συνήθεια είναι βαθιά ριζωμένη σε Βιβλικό προηγούμενο. Πραγματικά, ο Ιησούς εξέφερε ευλογία σε μορφή προσευχής, όταν έθρεψε τους πέντε χιλιάδες με πέντε άρτους και δύο ιχθείς. (Μάρκ. 6:41) Όχι μόνο υπήρχε ανάγκη να εκφράση ο Ιησούς ευχαριστίες στον Ιεχωβά γι’ αυτό το θαύμα, αλλά και κατέληξε αυτό στο να φέρη την ειρήνη του Ιεχωβά επάνω στο πλήθος της συνελεύσεως στη διάρκεια της διατροφής των.

⁶ Υπάρχει η έκθεσις μιας οικογενείας από πέντε άτομα, τα οποία όλα αφιερώθηκαν το έτος 1963 στον Ιεχωβά. Μετά το βάπτισμά των ο πατέρας απεφάσισε να θέση σε εφαρμογή το να προσφέρεται προσευχή σε κάθε γεύμα, όπως ακριβώς γίνεται σε όλους τους οίκους Μπέθελ του προσωπικού των γραφείων των μαρτύρων του Ιεχωβά σε διάφορα μέρη της γης. Η εκτίμησις αυτής της οικογενείας για ό,τι προμηθεύει ο Ιεχωβά είχε γίνει μεγαλύτερη. Έτσι με μαλακωμένες καρδιές η οικογένεια αισθανόταν την ανάγκη να εκφράζη ευχαριστίες για κάθε φαγητό ως απόδειξι της εκπληρωμένης υποσχέσεως του Ιεχωβά να προμηθεύη στους δούλους του όσα αναγκαιούν σ’ αυτούς καθημερινώς. (Ματθ. 6:11) Η ώρα του φαγητού δεν είναι πια μια άτακτη υπόθεσις, με το να αρπάζεται και τρώγεται κάθε τροφή όσο το δυνατόν ταχύτερα και έπειτα να εξορμούν όλοι ωσάν το σπίτι να ήταν απλώς ένα πρατήριο βενζίνης ταχείας εξυπηρετήσεως. Τώρα η ώρα του φαγητού έχει γίνει μια ευτυχισμένη οικογενειακή συνάθροισις, η λήψις τροφής γίνεται με τάξι και τρόπους, υπάρχει ενδιαφέρουσα Χριστιανική συνομιλία και η ευλογία του Ιεχωβά που φέρνει ειρήνη έχει εγκατασταθή επάνω στην οικογένεια. Αληθινά τέτοιες προσευχές φέρνουν αποτελέσματα.

ΠΡΟΣΕΥΧΕΣ ΕΜΠΟΔΙΖΟΜΕΝΕΣ ΛΟΓΩ ΑΜΑΡΤΙΑΣ

 7, 8. (α) Τι ευνοούσε ο Πέτρος με το «να μη εμποδίζωνται αι προσευχαί σας»; (β) Δώστε ένα σύγχρονο παράδειγμα.

⁷ Ο Πέτρος στον πρώτον αιώνα μ.Χ. συνεβούλευσε τους συζύγους να συμπεριφέρωνται με κατάλληλο τρόπο προς τις συζύγους των ‘δια να μη εμποδίζωνται αι προσευχαί των’. (1 Πέτρ. 3:7) Μ’ αυτό τον τρόπο ο Πέτρος τονίζει ότι, όταν κανείς προσεύχεται, πρέπει πάντοτε να είναι πνευματικώς ευθύς απέναντι του Θεού του. Πρέπει να είναι ηθικώς καθαρός και ελεύθερος από ενοχή εκουσίας αδικοπραγίας. Όταν στέκη κανείς ένοχος ή απαράδεκτος ενώπιον του Θεού, υπάρχει ‘εμπόδιον’ στην προσευχή. Με άλλα λόγια, ένας εμποδίζεται να προσεύχεται ορθά από μια ενοχή συνείδησι και το ‘ακούον ους’ του Ιεχωβά δεν εκτείνεται ευνοϊκά. Έτσι δεν υπάρχει απάντησις στην προσευχή. Ο Ιεχωβά κωφεύει στην αίτησι. Γι’ αυτό το λόγο η πλειονότης των προσευχών των αδίκων στον κόσμο ποτέ δεν τυγχάνει απαντήσεως.—Ψαλμ. 66:18, 19· Παροιμ. 15:29.

⁸ Παραδείγματος χάριν, τελευταίως μια εκκλησία μαρτύρων του Ιεχωβά είχε την πείρα ότι, οποτεδήποτε ένα ωρισμένο άρρεν μέλος εζητείτο να προσφέρη προσευχή για την εκκλησία στις συναθροίσεις της, κατ’ επανάληψιν παρέλειπε να παρακάλεση για συγχώρησι των αμαρτιών. Αυτό έγινε μάλλον αξιοσημείωτο ως εμπόδιον της προσευχής. Αργότερα η πορεία διαγωγής αυτού του ανθρώπου έφθασε να συζητηθή. Ευρέθη ότι ο διάκονος αυτός πραγματικά ήταν ηθικώς ακάθαρτος όλον αυτόν τον καιρό. Αν και ήταν νυμφευμένος, η δε σύζυγος του ήταν ενεργό μέλος της εκκλησίας, είχε ανήθικες σχέσεις με μια άλλη γυναίκα έξω από την εκκλησία. Η ‘εμποδιζόμενη’ προσευχή του πραγματικά ωδήγησε στο ν’ αποκαλυφθή και τελικά ν’ αποκοπή από την επικοινωνία.

ΠΡΟΣΕΥΧΕΣ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΩΣ ΑΜΑΡΤΙΑΣ

 9, 10. (α) Γιατί είναι αναγκαίες οι προσευχές εξομολογήσεως; (β) Δώστε ένα αρχαίο κι ένα σύγχρονο παράδειγμα τέτοιων προσευχών εξομολογήσεως.

⁹ Ποιος ανάμεσά μας δεν διαπράττει ανομίες; (Ψαλμ. 51:5) Η διάπραξις αμαρτιών και ανομιών προκαλεί έντασι σχέσεων με τον Θεό μας και με τους αδελφούς μας στην εκκλησία. Σημειώστε μια από τις προσευχές εξομολογήσεως του Δαβίδ: «Την αμαρτίαν μου εφανέρωσα προς σε, και την ανομίαν μου δεν έκρυψα· είπα, Εις τον Ιεχωβά θέλω εξομολογηθή τας παραβάσεις μου· και συ συνεχώρησας την ανομίαν της αμαρτίας μου.» (Ψαλμ. 32:5, ΜΝΚ· 2 Σαμ. 12:13, 14) Αληθινά, όταν θερμά εξωμολογήθη, με τη συγχώρησι του Ιεχωβά, η συνείδησις του Δαβίδ έγινε πάλι καθαρή. Στη διάρκεια αυτών των προ του Αρμαγεδδώνος ημερών, ο καθένας χρειάζεται να έχη μια συνείδησι απηλλαγμένη από βάρος, ώστε να μπορή να αντισταθή σε όλη την αυξανόμενη εναντίωσι. Αν κάποιος φέρη βαριά φορτία ενοχής επάνω στη συνείδησί του, τότε είναι καλά γι’ αυτόν να εξομολογηθή όσο το δυνατόν γρηγορώτερα στον Ιεχωβά και στους αδελφούς του, έτσι ώστε μια φορά ακόμη να μπορέση να υψώση το κεφάλι του με ίση καθαρότητα και ευθύτητα. Δεν θα υπάρχη πια ‘εμπόδιον’ στις προσευχές του.—1 Τιμ. 1:18, 19.

¹⁰ Πριν από τρία έτη ένας από τους μάρτυρας του Ιεχωβά, ειδικός σκαπανεύς διάκονος, είχε ασθενήσει στη διάρκεια του τέλους του μηνός. Του έλειπαν τριάντα ώρες για τη μηνιαία του έκθεσι για να έχη τα προσόντα για τη χρηματική του επιχορήγησι, από την οποία τότε ειδικά είχε ανάγκη. Ανειλικρινώς ανέφερε το πλήρες ποσόν του χρόνου, αναμένοντας να καλύψη τον επόμενο μήνα τις τριάντα ώρες διακονικής υπηρεσίας που έλειπαν. Αλλά οι δυσκολίες εξακολούθησαν και δεν μπόρεσε να συμπλήρωση τον χρόνο. Εφαίνετο ότι η ευλογία του Ιεχωβά δεν ήταν επάνω στη δράσι του κηρύγματος στον αγρό. Με προσευχή εξωμολογήθη το σφάλμα του στον Ιεχωβά. Έγραψε, επίσης, στην Εταιρία για να ζητήση τη συγγνώμη της και προσεφέρθη να κάμη μια διευθέτησι. Το κεντρικόν γραφείον της Εταιρίας ευσπλαγχνικά συνεφώνησε ν’ αφήση την επιχορήγησι να παραμένη όπως επληρώθη, αλλά είπε ότι ο διάκονος έπρεπε να καλύψη τις τριάντα ώρες που έλειπαν, στη διάρκεια του χρόνου των διακοπών του το επόμενο εκείνο θέρος. Ναι, εκείνη η προσευχή εξομολογήσεως έφερε ανακούφισι σε μια πληγείσα συνείδησι και αποκατέστησε ευχάριστη σχέσι με τον Ιεχωβά και τον λαό του. Δεν έφερε η προσευχή αυτή αποτελέσματα;—Εβρ. 13:18.

ΣΕ ΚΑΙΡΟΥΣ ΠΕΙΡΑΣΜΟΥ

11, 12. Γιατί να προσευχώμεθα σε καιρούς πειρασμού;

¹¹ Η προσευχή είναι ζωτική σε καιρούς πειρασμού. Ο Ιησούς ενουθέτησε: «Αγρυπνείτε και προσεύχεσθε, δια να μη εισέλθητε εις πειρασμόν.»—Ματθ. 26:41.

¹² Ένας από τους μάρτυρας του Ιεχωβά, που είναι πολιτικός μηχανικός, είχε μια σταθερή κοσμική εργασία σ’ έναν οικοδομικό εμπορικό οίκο στο δυτικό μέρος των Ηνωμένων Πολιτειών. Ο άνθρωπος αυτός είναι, επίσης, ένας προεδρεύων διάκονος μιας εκκλησίας μαρτύρων του Ιεχωβά και κατανοεί ότι η κοσμική εργασία του είναι μόνο δευτερεύουσα εν σχέσει με το πρωταρχικό του επάγγελμα της Χριστιανικής διακονίας. Όπως στην περίπτωσι του Παύλου, ήταν απλώς η ‘τέχνη του σκηνοποιού’. (Πράξ. 18:1-4) Ο μισθός της κοσμικής εργασίας αυτού του επισκόπου είναι καλός και επαρκής. Διαθέτει εκεί εργασία σαράντα ωρών την εβδομάδα και έπειτα έχει ελεύθερη διάνοια για τη διακονική του δράσι. Το έτος 1963, οι ιδιοκτήται της εργασίας τού έκαμαν μια δελεαστική προσφορά να γίνη ο επόπτης του εργοστασίου. Προσέφεραν αυξημένο μισθό και άλλα λεγόμενα οφέλη. Αλλά υπήρχαν, επίσης, αυξημένες ευθύνες, που θα μπορούσαν να φέρουν πολλές νύχτες αϋπνίας και έκτακτη δράσι πέρα από τις τωρινές σαράντα ώρες την εβδομάδα. Αυτή η δελεαστική προσφορά φέρθηκε στον Ιεχωβά με προσευχή. Το αποτέλεσμα ήταν ότι ενισχύθηκε να απορρίψη την προσφορά. Σήμερα εξακολουθεί ν’ απολαμβάνη ελευθερία για το πολυάσχολο διακονικό του πρόγραμμα.

ΠΡΟΣΕΥΧΕΣ ΟΤΑΝ ΕΙΜΕΘΑ ΦΥΣΙΚΩΣ ΑΣΘΕΝΕΙΣ

13, 14. (α) Ποιος είναι ο σκοπός της προσευχής όταν ένας είναι φυσικώς ασθενής; (β) Αφηγηθήτε μια σύγχρονη πείρα σχετικά με τούτο.

¹³ Ποιος είναι εκείνος που δεν υπήρξε φυσικώς ασθενής τούτον ή εκείνον τον καιρό στη διάρκεια της ζωής του; Ναι, ο Δαβίδ, που ήταν κάποτε ασθενής, έγραψε για την πολιτεία του Ιεχωβά προς τους αρρώστους: «Ο Ιεχωβά θέλει ενδυναμόνει αυτόν εις την κλίνην της ασθενείας· εν τη αρρωστία αυτού συ θέλεις στρόνει όλην την κλίνην αυτού.» (Ψαλμ. 41:3, ΜΝΚ) Ο λαός του Ιεχωβά δεν προσεύχεται για θεραπεία δια πίστεως. Μάλλον, προσεύχονται να μπορέσουν να λάβουν σοφά βήματα για ν’ αντιμετωπίσουν το ιδιαίτερο πρόβλημα της υγείας των. Επιπρόσθετα, η προσευχή φέρνει σ’ ένα άτομο παρηγορία από τον Ιεχωβά, που το καθιστά ικανό να εξασκήση υπομονή και μακροθυμία για να υποφέρη την ασθένεια ώσπου οι θεραπευτικές δυνάμεις του φυσικού σώματος να μπορέσουν να επιφέρουν αποκατάστασι της υγείας.

¹⁴ Μια κυρία διάκονος του Ιεχωβά αντιμετώπισε πριν από καιρό ένα σοβαρό πρόβλημα του να κάμη εγχείρησι για έναν κακοήθη όγκο. Κανένας από τους τοπικούς γιατρούς δεν ήθελε να συμφωνήση να εκτελέση την εγχείρησι χωρίς μετάγγισι αίματος. Σε αρμονία με την προσευχή της για καθοδηγία, έγινε επιμελής αναζήτησις σε άλλα μέρη της χώρας για έναν χειρούργο που θα εκτελούσε την εγχείρησι χωρίς αίμα. Βρέθηκε ένας τέτοιος χειρούργος. Έκαμε την εγχείρησι επιτυχώς χωρίς μετάγγισι αίματος. Η αδελφή αποκατεστάθη σε υγεία για περαιτέρω διακονική υπηρεσία. Μέσω προσευχής ακριβώς ενισχύθη η πίστις της αδελφής να μην υποστή μετάγγισι αίματος με κάθε θυσία. Ομοίως, βρέθηκε μια διέξοδος στο πρόβλημά της.—1 Κορ. 10:13.

ΠΡΟΣΕΥΧΕΣ ΓΙΑ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΑΣΘΕΝΕΙΑ

15, 16. (α) Τι λέγει ο Ιάκωβος για προσευχή σχετικά μ’ εκείνους που είναι πνευματικώς ασθενείς; (β) Είναι αυτή μια πράξις υποβοηθητική;

¹⁵ Μια άλλη μορφή ασθενείας είναι εκείνη που ορίζεται ως «πνευματική ασθένεια». Είναι μια κατάστασις στην οποίαν η πίστις ενός ατόμου στον Θεό βρίσκεται σε χαμηλή ύφεσι. Η προσευχή είναι ζωτικώς αναγκαία για να υπερνικηθή αυτή η επικίνδυνη κατάστασις, στην οποία κάποιος ωλίσθησε. Ο Ιάκωβος δίνει συμβουλή γι’ αυτό το ζήτημα: «Ασθενεί τις μεταξύ σας; ας προσκαλέση τους πρεσβυτέρους της εκκλησίας, και ας προσευχηθώσιν επ’ αυτόν, αλείψαντες αυτόν με έλαιον εν τω ονόματι του Ιεχωβά. Και η μετά πίστεως ευχή θέλει σώσει τον πάσχοντα, και ο Ιεχωβά θέλει εγείρει αυτόν.»—Ιάκ. 5:14, 15, ΜΝΚ.

¹⁶ Πριν από λίγα χρόνια ένας από τους κεχρισμένους διακόνους του Ιεχωβά είχε γίνει πνευματικώς ασθενής. Δύο από τους πρεσβυτέρους αδελφούς παρεκλήθησαν να τον επισκεφθούν. Διεπίστωσαν ότι ο κεχρισμένος αδελφός είχε χάσει την εμπιστοσύνη και δεν είχε προσευχηθή στον Ιεχωβά επί τρεις μήνες. Δεν είναι παράδοξο ότι ήταν πνευματικώς ασθενής! Σαν πραϋντικό έλαιο, η Βίβλος ως ο λόγος του Θεού εχρησιμοποιήθη από αυτούς τους διακόνους που έκαμαν την επίσκεψι για ν’ αποκατασταθή η αντίληψις για τους σκοπούς του Ιεχωβά στη διάνοια και στη καρδιά αυτού του ασθενούς. Προσηυχήθησαν μαζί με τον ασθενή αδελφόν στο σπίτι του για να επιφέρουν αυτή την αποκατάστασι σε πνευματική καλύτερη υγεία. Αυτή η επίσκεψις έφερε αποτελέσματα. Σχετικά με τούτο ο Ιάκωβος προχωρεί και λέγει: «Πολύ ισχύει η δέησις του δικαίου ενθέρμως γενομένη.»—Ιάκ. 5:16.

ΠΡΟΣΕΥΧΕΣ ΣΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΔΙΩΓΜΟΥ

17, 18. (α) Τι αποκτάται όταν προσευχώμεθα σε καιρούς διωγμού; (β) Δώστε παραδείγματα.

¹⁷ Όπως ο Ιησούς εδιώκετο στις ημέρες του επάνω στη γη, έτσι υπόκειται σήμερα ο λαός του Ιεχωβά σε πολλές και διάφορες μορφές διωγμού. (Ιωάν. 15:20) Μερικοί υποφέρουν σε κατά γράμμα φυλακές λόγω της πιστής των στάσεως ως διακόνων του Θεού. Άλλοι υφίστανται σοβαρές κακοπάθειες στα σπίτια τους ή στην κοινότητα που τους περιβάλλει λόγω της στάσεώς των ως μαρτύρων του Ιεχωβά. Η προσευχή είναι ένα «πρέπει» για να υπομείνουν τέτοιους διωγμούς. Οι προφήται των αρχαίων χρόνων, ναι, και ο Ιώβ, επίσης, είναι παραδείγματα υπομονής διωγμού εκεί που η αναγκαία προσευχή έφερε αποτελέσματα. «Λάβετε, αδελφοί μου, παράδειγμα της κακοπαθείας και της μακροθυμίας τους προφήτας, οίτινες ελάλησαν εν τω ονόματι του Ιεχωβά. . . . ηκούσατε την υπομονήν του Ιώβ . . . Κακοπαθεί τις μεταξύ σας; ας προσεύχηται.»—Ιάκ. 5:10, 11, 13, ΜΝΚ.

¹⁸ Στο 1958 ο Χάρολδ Κινγκ, ένας γεννημένος Βρεττανός ιεραπόστολος της σχολής Γαλαάδ των μαρτύρων του Ιεχωβά, κατεδικάσθη σε φυλάκισι πέντε ετών στη Σαγκάη της Κομμουνιστικής Κίνας, επειδή εκήρυττε τα αγαθά νέα της βασιλείας του Θεού. Τελικά απελύθη στα τέλη Μαΐου 1963 έπειτα από φυλάκισι τεσσάρων ετών και επτά μηνών. Ενόσω ήταν φυλακισμένος, ο Κινγκ προσηύχετο τακτικά, για το οποίον γράφει: «Προσευχόμουν τρεις φορές την ημέρα σε πλήρη θέα όλων όσοι θα μπορούσε να περάσουν από το κελλί μου.» Οι προσευχές του αδελφού Κινγκ έφεραν αποτελέσματα, όχι μόνο κατά το ότι ετηρήθη ασφαλής στη διάρκεια όλων εκείνων των ετών της φυλακίσεως, αλλά, πιο σπουδαίο ακόμη, ότι επέζησε πνευματικώς υγιής.

ΠΡΟΣΕΥΧΕΣΘΕ ΓΙΑ ΝΑ ΛΑΒΕΤΕ ΟΡΘΕΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ

19, 20. Πώς η προσευχή μας βοηθεί να λάβωμε ορθές αποφάσεις;

¹⁹ Νέοι και ηλικιωμένοι, όλοι μας καλούμεθα διαρκώς να εξασκήσωμε σοφία λαμβάνοντας ορθές αποφάσεις. Ο Ιάκωβος πάλι μας νουθετεί: «Εάν δε τις από σας ήναι ελλειπής σοφίας, ας ζητή παρά του Θεού του δίδοντος εις πάντας πλουσίως, και μη ονειδίζοντος· και θέλει δοθή εις αυτόν. Ας ζητή όμως μετά πίστεως, χωρίς να διστάζη παντελώς.»—Ιάκ. 1:5, 6.

²⁰ Υπάρχει η περίπτωσις του εφήβου χειροτονημένου διακόνου του Ιεχωβά στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής. Στη διάρκεια των γυμνασιακών του σπουδών κατήρτισε ένα καλό υπόμνημα στα αθλήματα καθώς και ακαδημαϊκώς. Κοντά στον καιρό της αποφοιτήσεώς του τού προσεφέρθη μια υποτροφία ποδοσφαίρου για να φοιτήση στο κολλέγιο. Εξέχοντες αρχηγοί του αθλητισμού τον επεσκέφθησαν για να τον ενθαρρύνουν να δεχθή. Αυτός ο νέος εκαλείτο τώρα να λάβη μια ζωτική απόφασι. Επί ημέρες η μάχη συνεχίζετο στη διάνοιά του· τη μία ημέρα ήθελε ν’ αποφασίση να δεχθή την υποτροφία, την επομένη ημέρα ήθελε, ν’ αποφασίση ευνοϊκά για την ολοχρόνια διακονική υπηρεσία. Τελικά το έκαμε αυτό υπόθεσι προσευχής στον Ιεχωβά για σοφία. Μαζί με τις καθημερινές του αιτήσεις δαπανούσε μετασχολικές ώρες στο έργο δημοσίου κηρύγματος. Σε απάντησι στις προσευχές του ενισχύθη ν’ αποφασίση ευνοϊκά για την ολοχρόνια υπηρεσία σκαπανέως και ν’ απορρίψη την προσφορά της υποτροφίας. Ελήφθη μια ορθή απόφασις.

ΠΡΟΣΕΥΧΕΣ ΜΕΣΟΛΑΒΗΣΕΩΣ

21, 22. (α) Εξηγήστε τις προσευχές μεσολαβήσεως. (β) Ποιες ήσαν μερικές ευκαιρίες στο παρελθόν και στο παρόν για τέτοιες προσευχές;

²¹ Προσευχές μεσολαβήσεως για τους πιστούς αδελφούς μας που βρίσκονται σε θλίψι, όταν έχουν συλληφθή ή είναι στο δικαστήριο για δίκη, είναι πάντοτε κατάλληλες και αναγκαίες. Προτού ο Παύλος συλληφθή για δευτέρα φορά και φερθή ενώπιον του Ρωμαϊκού δικαστηρίου, έγραψε στον Τιμόθεο: «Παρακαλώ λοιπόν πρώτον πάντων να κάμνητε δεήσεις, προσευχάς, παρακλήσεις, ευχαριστίας, υπέρ πάντων ανθρώπων, υπέρ βασιλέων, και πάντων των όντων εν αξιώμασι, δια να διάγωμεν βίον ατάραχον και ησύχιον εν πάση ευσεβεία και σεμνότητι.»—1 Τιμ. 2:1, 2.

²² Ομοίως σήμερα υπάρχουν από καιρό σε καιρό σπουδαία νομικά ζητήματα, στα οποία περιλαμβάνεται η διακονία των μαρτύρων του Ιεχωβά και τα οποία απαιτούν τακτοποίησι στα ανώτερα δικαστήρια. Τέτοια παρουσιάσθησαν στον Καναδά, στις Ηνωμένες Πολιτείες, στη Μεγάλη Βρεττανία, στη Νότιο Αφρική, στην Ελβετία, στην Αυστραλία, στη Δημοκρατία των Φιλιππίνων και σε άλλες χώρες. Στους καιρούς αυτούς σ’ εκείνες τις χώρες οι μάρτυρες του Ιεχωβά ανέπεμπαν προσευχές μεσολαβήσεως στον Ιεχωβά. Παρεκάλεσαν τον Θεό, αν είναι το θέλημά του, να μεσολαβήση, δίδοντας σ’ αυτούς τους ανωτέρους δικαστάς ειδική σοφία να κρίνουν υπέρ των μαρτύρων Του, για να μπορέση να προοδεύση με ειρήνη το θεόδοτο έργον των κηρύγματος. Πολλές νίκες στο ανώτατο Δικαστήριο ήλθαν στον λαό του Ιεχωβά ως απάντησις σ’ αυτές τις προσευχές μεσολαβήσεως.

ΠΡΟΣΕΥΧΕΣΘΕ ΓΙΑ ΝΑ ΛΑΒΕΤΕ ΕΝΘΑΡΡΥΝΣΙ

23, 24. Δώστε παραδείγματα προσευχών που έφεραν λήψι ενθαρρύνσεως.

²³ Σ’ αυτές τις ημέρες των αυξημένων πιέσεων, χρειαζόμεθα όλοι ενθάρρυνσι. Αναπτύσσονται καταστάσεις, στις οποίες ένα άτομο αποθαρρύνεται. Ο Νεεμίας απογοητεύθηκε λόγω της πληροφορίας περί ελλείψεως τείχους προστασίας στην Ιερουσαλήμ. Προσηυχήθη για το ζήτημα αυτό. «Και ότε ήκουσα τους λόγους τούτους, εκάθισα και έκλαυσα, και επένθησα ημέρας, και ενήστευον, και προσηυχόμην ενώπιον του Θεού του ουρανού.» (Νεεμ. 1:4) Η προσευχή του Νεεμία έφερε αποτελέσματα. Ο Πέρσης βασιλεύς του έδωσε εντολή να πάη στην Ιερουσαλήμ για να επιβλέψη στην οικοδομή του τείχους της.

²⁴ Στην Καλιφορνία ένας πατέρας κι ένας γυιός ήλθαν στην αλήθεια και αφιερώθηκαν, αλλά όχι και η μητέρα. Κάποιον καιρό η μητέρα έγινε ασθενής με ταραχή της καρδιάς, και της εδόθη μόνο λίγος καιρός να ζήση. Ο πατέρας και ο γυιός απογοητεύθηκαν πολύ. Τελικά, στη θλίψι των προσευχήθηκαν στον Ιεχωβά για βοήθεια ώστε να γίνη η μητέρα μια πιστή. Γρήγορα η μητέρα άρχισε να κάνη ερωτήσεις για τη Γραφή. Στις υπόλοιπες ημέρες της ενεκολπώθη την αλήθεια, έκανε μαρτυρία μέσω του τηλεφώνου και πέθανε με μια ελπίδα ζωής στη νέα τάξι πραγμάτων. Ναι, οι ένθερμες προσευχές του πατέρα και του γυιού έφεραν αποτελέσματα. Και ο πατέρας και ο γυιός είναι τώρα ολοχρόνιοι σκαπανείς διάκονοι.

ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΣΕ ΚΑΙΡΟΥΣ ΚΙΝΔΥΝΟΥ

25, 26. Πώς έλαβαν απάντησι προσευχές που προσεφέρθησαν σε καιρούς κινδύνου;

²⁵ Καιροί εσχάτου κινδύνου φέρνουν ανάγκη επειγούσης προσευχής. Ο Ιωνάς ήταν σ’ ένα τέτοιον έσχατον κίνδυνο στην κοιλιά του κήτους, από όπου προσηύχετο. Είναι γραμμένο: «Και προσηυχήθη Ιωνάς προς Ιεχωβά τον Θεόν αυτού εκ της κοιλίας του κήτους.» (Ιωνάς 2:1, ΜΝΚ) Η απελευθέρωσις του Ιωνά ήταν η απάντησις σ’ αυτή την προσευχή.

²⁶ Στις 8 Απριλίου 1963, στη Νότιο Ντακότα, μια αφιερωμένη μάρτυς του Ιεχωβά και οι δυο θυγατέρες της ήσαν όλες ντυμένες, έτοιμες να παρακολουθήσουν τη συνάθροισι της τοπικής εκκλησίας για την ετησία υπηρεσία της Αναμνήσεως εν σχέσει με τον θάνατο του Χριστού. Εντελώς ξαφνικά ο εναντιούμενος σύζυγός της έστεκε στην είσοδο μ’ ένα γεμάτο όπλο που διηυθύνετο επάνω της για να την εμποδίση ν’ αφήση το σπίτι. Σ’ αυτή την απελπιστική κατάστασι προσευχήθηκε αμέσως σιωπηλά στον Ιεχωβά. Ύστερ’ από μερικά λεπτά ο σύζυγος της άρχισε να καταπραΰνεται. Επρόσεξε την ένθερμη έκκλησί της και τέλος τής επέτρεψε να παρακολουθήση το τελικό μέρος της υπηρεσίας της Αναμνήσεως. Η προσευχή της έφερε περαιτέρω αποτελέσματα κατά το ότι ο σύζυγος της είναι τώρα περισσότερο ανεξίθρησκος και προσέχει στις εξηγήσεις της Γραφής.

ΟΡΓΑΝΩΤΙΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ

27, 28. Γιατί είναι αναγκαίες προσευχές για διοργανωτικά προβλήματα;

²⁷ Ακόμη και ο Ιησούς εύρισκε την ανάγκη να προσεύχεται για να λύση οργανωτικά προβλήματα. Είναι γραμμένο ότι ο Ιησούς προσηύχετο τη νύχτα πριν κάμη τον διοργανωτικό διορισμό των δώδεκα αποστόλων, για να εξακριβώση το θείο θέλημα. (Λουκ. 6:12, 13) Ο Ιησούς έτσι έλαβε τον νουν του Ιεχωβά επάνω στο ζήτημα αυτό προτού αναγγείλη τους δώδεκα διορισμούς.

²⁸ Ένας διάκονος από τους μάρτυρας του Ιεχωβά είχε σταλή για να υπηρετήση εκεί που η ανάγκη είναι μεγάλη ως επίσκοπος εκκλησίας σε μια μικρή πόλι της Καλιφορνίας. Ο υπηρέτης περιοχής του είπε ότι αυτή η εκκλησία ήταν γνωστή ως «εκκλησία ταραχής», αλλά κανείς δεν εγνώριζε γιατί. Ύστερ’ από την πρώτη συνάθροισι που παρηκολούθησε, η ψυχρότης των επεβεβαίωσε ότι υπήρχαν δυσκολίες. Ο νέος υπηρέτης εκκλησίας κατ’ επανάληψιν προσηυχήθη γι’ αυτό το οργανωτικό πρόβλημα. Μέσα σε λίγες εβδομάδες απεκαλύφθη απόδειξις ανηθικότητος που κατέστησε αναγκαία την αποκοπή μιας αδελφής από την επικοινωνία και το να τεθούν δύο άλλες σε δοκιμασία. Όχι μόνο έλαβαν απάντησι οι προσευχές αυτές παράγοντας καθαρισμένη εκκλησία, αλλά στο δεύτερο έτος η εκκλησία είχε 40 τοις εκατό αύξησι σε διακόνους που εκήρυτταν από σπίτι σε σπίτι.

ΠΕΡΑΙΤΕΡΩ ΟΦΕΛΗ ΚΑΙ ΕΥΛΟΓΙΕΣ

29-31. (α) Παρουσιάστε μερικά περαιτέρω οφέλη και ευλογίες που φέρνει η προσευχή. (β) Τι επακολούθημα πρέπει να υπάρχη στην προσευχή;

²⁹ Τα παραπάνω είναι μόνο ολίγες από τις πολλές και διάφορες περιστάσεις και καταστάσεις, στις οποίες οι μάρτυρες του Ιεχωβά σήμερα πλησιάζουν τον ‘οίκον προσευχής’ του Ιεχωβά για βοήθεια. Με όλες αυτές τις αιτήσεις έχουν, επίσης, ανέλθει, σαν θυμίαμα, θερμές εκφράσεις αγάπης και αίνου μαζί με ευχαριστίες στον Ιεχωβά τον Ακούοντα προσευχήν. Υπάρχουν άρα γε περισσότερα οφέλη στο να λατρεύωμε τον Ιεχωβά μέσω της προσευχής; Ναι, υπάρχουν. Η προσευχή εξακολουθητικά ελκύει ένα άτομο κοντά στον Ιεχωβά. (Ιάκ. 4:8) Έτσι αποκτά κανείς οικεία συναδελφότητα με τον Πατέρα, τη μεγάλη μας πηγή ζωής. Η προσευχή κρατεί καθαρή και ισχυρή την καρδιά ενός ατόμου. Δεν υπάρχει τίποτε που κατακρατεί κανείς από τον μεγάλο Φίλο του στον ουρανό. Με ανοιχτή καρδιά και καθαρή συνείδησι διατηρείται αληθινή επικοινωνία με τον Θεό μας.

³⁰ Η προσευχή φέρνει επάνω σ’ ένα άτομο τη διαμένουσα ειρήνη του Ιεχωβά. Χωρίς αυτή την ειρήνη καμμιά διαρκής επιτυχία δεν είναι δυνατή. Η υποστήριξις του Ιεχωβά εξασφαλίζεται μέσω προσευχής. Η προσευχή, επίσης, έχει ως αποτέλεσμα μια αυξημένη ροή του πνεύματος του Ιεχωβά επάνω μας. Στις ημέρες αυτές η φυσική ισχύς ή η δύναμις του εγκεφάλου δεν εγγυώνται ασφάλεια από τον Αρμαγεδδώνα. Μάλλον, εκείνοι που ωδηγήθησαν από το πνεύμα του Ιεχωβά βγαίνουν νικηταί. (Ζαχ. 4:6) Η προσευχή είναι εκείνη που φέρνει αληθινό θάρρος. Φέρνει, ομοίως, μια αισιόδοξη άποψι. Η προσευχή είναι το μέσον με το οποίο διατηρεί κανείς έναν ισχυρό δεσμό αφιερώσεως προς τον Ιεχωβά. Ο Θεός ακούει τις καθημερινές επικλήσεις των αφιερωμένων δούλων του. Χορηγεί απαντήσεις σε τέτοιες προσευχές που είναι σε αρμονία με το θέλημα του και τον λόγον του.

³¹ Θυμηθήτε ότι δεν είναι η αφθονία των λόγων που υπολογίζεται με το να λέγωμε «Κύριε, Κύριε.» (Ματθ. 7:21-23) Αλλά η επακολούθησις της προσευχής με θετική ενέργεια στην εκτέλεσι του θελήματος του Θεού είναι εκείνη που υπολογίζεται. Είτε είμεθα αφιερωμένα μέλη του κεχρισμένου υπολοίπου είτε είμεθα από τα «άλλα πρόβατα», όλοι εμείς, νέοι και ηλικιωμένοι, άρρενες και θήλεις, ας ‘προσευχώμεθα εν παντί καιρώ δια του πνεύματος’. Ως προσευχόμενος λαός ας ευφραινώμεθα διαπαντός με το να ερχώμεθα να λατρεύσωμε Ιεχωβά τον Θεό μας στον ιδικόν του ‘οίκον προσευχής’.

[Υποσημειώσεις]