Λατρεία που Οδηγεί στη Βασιλεία του Θεού — ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ της Σκοπιάς

Λατρεία που Οδηγεί στη Βασιλεία του Θεού

ΑΣΧΕΤΩΣ προς την κατεύθυνσι προς την οποίαν μπορείτε να ταξιδεύετε—προς ανατολάς, προς δυσμάς, προς βορράν ή προς νότον—θα βρήτε ανθρώπους που τελούν πράξεις λατρείας προς μια ανωτέρα δύναμι. Εκατομμύρια ανθρώπων που ζουν επάνω στη γη, σε μέρη που τα χωρίζει μεγάλη απόστασις, πιστεύουν ειλικρινά ότι η λατρεία τους είναι καλή. Είναι πεπεισμένοι ότι αυτή θα κερδίση την εύνοια τής θεότητας ή των θεοτήτων τους, και τελικά θα οδηγήση σε αιώνιες ανταμοιβές.

Πολλοί λάτρεις στις Ανατολικές χώρες, είναι τόσο πολύ θεοσεβείς, ώστε θα διακόψουν σπουδαίες εμπορικές συνεδριάσεις, όταν πλησιάση η ώρα της προσευχής των. Σε ωρισμένες ώρες κάθε μέρα, στρώνουν έξω το χαλί τους και προσπίπτουν επάνω σ’ αυτό προσευχόμενοι με κατεύθυνσι προς την ιερή τους πόλι, τη Μέκκα. Εν τούτοις, παρά τη δοξασία των, ότι ο Αλλάχ είναι ο μόνος αληθινός Θεός, πολλά άτομα στις ίδιες χώρες είναι εξίσου θεοσεβή στην επιδίωξι άλλων μορφών λατρείας. Μερικοί, λόγου χάριν, ουδέποτε κατακλίνονται τη νύχτα χωρίς να εκφέρουν προσευχές μπροστά σε μια εικόνα του Βούδδα, που εκτίθεται σε προεξέχουσα θέσι μέσα στο σπίτι τους.

Η λατρεία σε πολλές Αφρικανικές φυλές είναι κάτι το διαφορετικό, αν και καταλήγουν στο ίδιο, όσον αφορά την απόκτησι ευνοίας δυνάμεων ανωτέρων από τον εαυτό τους. Θρησκευτικές τελετές διεξάγονται με κέντρο τον ιατρομάγο, ο οποίος, ως ελπίζεται, μπορεί να κατευνάση τα αόρατα πνεύματα, που ο λαός πιστεύει ότι είναι οι νεκροί που έχουν περάσει στον «άλλο κόσμο».

Στις Δυτικές χώρες του «Χριστιανικού κόσμου» υπάρχει μια αξιοσημείωτη ομοιότης στον τρόπο της λατρείας. Αν μπήτε στους μεγαλοπρεπείς καθεδρικούς ναούς των μεγάλων πόλεων της Γαλλίας, Ιταλίας ή των Ηνωμένων Πολιτειών, ή αν επισκεφθήτε τους λιγώτερο σημαντικούς τόπους λατρείας σχεδόν σε κάθε μέρος του «Χριστιανικού κόσμου», θα βρήτε ανθρώπους γονυκλινείς να ασκούν λατρεία ενώπιον εικόνων, όχι, όχι του Βούδδα, αλλά του Ιησού, της Μαρίας, του Ιωσήφ και αναριθμήτων «αγίων». Οι λατρευταί αυτοί, παρόμοια, ενδιαφέρονται να ευαρεστήσουν τον Θεό ώστε να κριθούν άξιοι της ευνοίας του και της ευλογίας μιας μελλούσης ανταμοιβής.

Αλλά, οι ανά τον κόσμον άνθρωποι σε τι αναμένουν να τους οδηγήσουν οι διάφορες μορφές λατρείας των; Αυτό ποικίλλει σε μεγάλο βαθμό, εξαρτώμενο από τη θρησκεία που ασκείται, ως επίσης και τη θέσι και τη μόρφωσι του λαού. Οι Ινδουισταί και οι Βουδδισταί ελπίζουν να φθάσουν στον αντικειμενικό σκοπό, που αναφέρεται ως νιρβάνα, την οποίαν οι άνθρωποι, εν τούτοις, αντιλαμβάνονται κατά διαφορετικό τρόπο. Για μερικούς η νιρβάνα σημαίνει μια ζωή χαράς και ευτυχίας σ’ έναν άλλο κόσμο, ενώ άλλοι την θεωρούν ως μια κατάστασι πέραν συνειδητής υπάρξεως, που είναι δύσκολο να εξηγηθή.

Πολλοί Αφρικανοί αναφέρουν τον «άλλο κόσμο» ή «εκεί ψηλά», όπου πιστεύεται ότι μεταβαίνουν οι ψυχές που ανεχώρησαν. Σύμφωνα με τη σκέψι τους, προφανώς το μέρος αυτό δεν είναι πολύ μακριά, διότι πιστεύουν ότι όσοι «απεδήμησαν» επιστρέφουν τακτικά και ασκούν μεγάλη επιρροή πάνω στους ζώντας. Εξ άλλου, οι Μουσουλμάνοι οραματίζονται γενικά ως «ουρανόν» μια θαυμάσια όασι ή κήπο, με βαθύσκια δένδρα, ρέοντα νερά και όλες τις ευκολίες για ανάπαυσι, άνεσι και απόλαυσι. Και πολλοί στον «Χριστιανικό κόσμο» φιλοξενούν ελαφρώς διαφορετικές ελπίδες ευτυχίας, που, επίσης, αναφέρουν ως ουρανό.

ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΗΣ ΑΛΗΘΙΝΗΣ ΛΑΤΡΕΙΑΣ

Εν τούτοις, άσχετα με το ποια μορφή θρησκείας ασκείτε τώρα, θα θελήσετε να μάθετε για την ελπίδα της Βασιλείας, την οποία ο Δημιουργός του ανθρωπίνου γένους παρουσιάζει σ’ εκείνους που τον λατρεύουν με τον τρόπο που αυτός επιδοκιμάζει. Ναι, αυτό το Μέγα Πνεύμα πράγματι επικοινωνεί σήμερα με τον άνθρωπο· όχι, όχι μέσω ενός ιατρομάγου ή ενός κληρικού, αλλά μέσω των σελίδων του αρχαιοτέρου βιβλίου απ’ όσα υπάρχουν, ενός βιβλίου, στο οποίο έχουν καταγραφή πληροφορίες ακόμη και για τον πρώτο άνθρωπο και την από τον Θεό δημιουργία του. Αυτό είναι ένα Ανατολικό βιβλίο, που προήλθε κι εγράφη εξ ολοκλήρου από ανθρώπους εξ Ανατολικών χωρών. Το φημισμένο αυτό βιβλίο, που περιέχει τα θεόπνευστα συγγράμματα σαράντα περίπου ανδρών εξ Ανατολής, ονομάζεται γενικά σήμερα η Αγία Γραφή, ή απλώς οι Γραφές.

Επιπρόσθετα προς τη μεγάλη αρχαιότητά του, η Γραφή έχει πραγματοποιήσει, από τους αρχαιοτάτους χρόνους, τη μεγαλύτερη κυκλοφορία από οποιαδήποτε συγγράμματα που υπάρχουν. Στη διάρκεια των περασμένων πεντακοσίων ετών έχουν τυπωθή δισεκατομμύρια αντιτύπων—ασυγκρίτως περισσότερα οποιουδήποτε άλλου βιβλίου. Εξίσου αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι η Γραφή έχει μεταφρασθή σε 1.202 διαφορετικές γλώσσες, ώστε να είναι προσιτή στα 90 τοις εκατό και πλέον του πληθυσμού της γης και στα δικά τους γλωσσικά ιδιώματα. Μήπως δεν είναι μια τόσο μεγάλη διανομή κι ευρεία κυκλοφορία ό,τι θα αναμένατε σχετικά με το Βιβλίο που είναι εμπνευσμένο από τον Παντοδύναμο Θεό;

Αλλά εκείνο που ιδιαίτερα σφραγίζει αυτό το βιβλίο ως Θεία αυθεντία είναι οι προφητείες του που έχουν αποδειχθή με συνέπεια ως αξιόπιστες. Οι άνθρωποι δεν είναι πάντοτε σε θέσι να προείπουν με ακρίβεια τις καιρικές συνθήκες πριν από είκοσι τέσσερες ώρες, αλλά η Αγία Γραφή προείπε πάντοτε πάρα πολλά γεγονότα αιώνες, ακόμη και χιλιετηρίδες, προτού αυτά να συμβούν πραγματικά. Κανένα άλλο βιβλίο, που προβάλλει την αξίωσι ότι αποτελεί Θεία αυθεντία, δεν απεδείχθη ικανό να το κάμη αυτό, πράγμα που είναι απόδειξις ότι η Γραφή είναι το βιβλίο, που έχει χρησιμοποιήσει ο Θεός για να επικοινωνήση με τους ανθρώπους στην εποχή μας.

Σκεφθήτε προς στιγμήν, πώς η Αγία Γραφή κατέγραψε εκ των προτέρων την έγερσι και την πτώσι των Παγκοσμίων Δυνάμεων που ερρύθμιζαν τις γήινες υποθέσεις. Κάτω από την έμπνευσι του Θεού, ο Εβραίος προφήτης Ησαΐας προείπε τον όγδοον αιώνα π.Χ. ότι ο Κύρος ο Πέρσης θα εχρησιμοποιείτο ως ελευθερωτής των Ιουδαίων αιχμαλώτων από τη Βαβυλώνα. Ο Θεός έδωσε ακόμη και λεπτομέρειες της κατακτήσεως. Διακόσια περίπου χρόνια αργότερα ο Κύρος εβάδισε και εισήλθε στη Βαβυλώνα, όπως ακριβώς προελέχθη. (Ησ. 44:26-45:3) Ο προφήτης Δανιήλ, γράφοντας κάτω από την έμπνευσι του Θεού, κατέγραψε, επίσης, εκ των προτέρων την έγερσι της Μηδο-Περσικής Παγκοσμίου Δυνάμεως. Επί πλέον, με αλάνθαστη γλώσσα, είπε για την εξύψωσι σ’ εξέχουσα θέσι της επομένης Παγκοσμίου Δυνάμεως, της Ελλάδος, για την εκ μέρους της κατάκτησι της Μηδο-Περσίας, και για τη διάλυσί της, στον δέοντα καιρό, σε τέσσερες μικρότερες αυτοκρατορίες με τον θάνατο του κατακτητού βασιλέως της, του Μεγάλου Αλεξάνδρου.—Δαν. 8:1-8, 20-22.

Περισσότερο, ίσως, καταπληκτικές είναι οι εκπληρώσεις εικοσάδων προφητειών σχετικών με τον υποσχεμένο Μεσσία, εκείνον που έχει διορίσει ο Θεός ως απελευθερωτή για όλο το ανθρώπινο γένος. Επρόκειτο να γεννηθή από την Ισραηλιτική φυλή του Ιούδα στη Βηθλεέμ. (Γεν. 49:10· Μιχ. 5:2· Ματθ. 1:2-16· 2:1, 5, 6) Επρόκειτο να καταφρονηθή και να υπολογισθή μεταξύ παραβατών. (Ησ. 53:3, 12· Λουκ. 22:63· 23:32, 33) Στο θάνατό του ούτε ένα οστούν του σώματός του δεν επρόκειτο να θραυσθή, και οι εκτελεσταί του επρόκειτο να ρίψουν κλήρους για τα ενδύματά του. (Ψαλμ. 34:20· 22:18· Ιωάν. 19:33, 36· Ματθ. 27:35) Κάθε μια απ’ αυτές τις προφητείες και, όπως έχουν μερικοί υπολογίσει, τουλάχιστον τριακόσιες ακόμη, εξεπληρώθησαν με αξιοσημείωτο τρόπο στον Ιησού Χριστό. Και όχι μόνον αυτό, αλλά η Γραφή προείπε τα πράγματα ακριβώς που συμβαίνουν στις ημέρες μας. (2 Τιμ. 3:1-5) Ναι, μπορείτε ασφαλώς να βασίζεσθε στην αξιοπιστία της Αγίας Γραφής!

ΛΑΤΡΕΙΑ ΤΟΥ ΑΛΗΘΙΝΟΥ ΘΕΟΥ

Το Ιερό αυτό Βιβλίο, η Γραφή, περιγράφει με σαφήνεια τη μορφή της λατρείας που ευαρεστεί τον Παντοδύναμο Θεό. Αποδίδοντας αυτή τη λατρεία θα μπήτε στη γραμμή για τις αιώνιες ευλογίες, που προμηθεύει ο Θεός μέσω της βασιλείας του. Ένας περιωρισμένος αριθμός, 144.000 ατόμων, θα απολαύση αυτές τις ευλογίες στον ουρανό ως άρχοντες με τον Ιησού Χριστό, ενώ οι πιο πολλοί από τους ευπειθείς ανθρώπους—η μεγάλη πλειονότης των—θα τις απολαύσουν ως υπήκοοι της ουρανίου αυτής βασιλείας επάνω σε μια γη που θ’ αποκατασταθή σε παραδεισιακές συνθήκες.—Αποκάλ. 14:1-3· Ψαλμ. 37:29, 34.

Αλλά για να οδηγηθήτε σ’ αυτή τη βασιλεία του Θεού, πρέπει πρώτ’ απ’ όλα ν’ αναγνωρίσετε ποιος είναι ο αληθινός Θεός. Το δικό του Βιβλίο, η Γραφή, μας πληροφορεί: «Συ, του οποίου το όνομα είναι Ιεχωβά, είσαι ο μόνος Ύψιστος επί πάσαν την γην.» «Ο Θεός είναι Πνεύμα· και οι προσκυνούντες αυτόν, εν πνεύματι και αληθεία πρέπει να προσκυνώσι.» «Εγώ είμαι ο Ιεχωβά· τούτο είναι το όνομά μου· και δεν θέλω δώσει την δόξαν μου εις άλλον, ουδέ την αίνεσίν μου εις τα γλυπτά.»—Ψαλμ. 83:18, ΜΝΚ· Ιωάν. 4:24· Ησ. 42:8, ΜΝΚ.

Ναι, το όνομα του αληθινού Θεού, του Υψίστου εφ’ όλης της γης, είναι ΙΕΧΩΒΑ. Αυτός ο μεγάλος Θεός Ιεχωβά δεν είναι μια χωρίς ζωή εικόνα, αλλά είναι ένα κραταιό αόρατο Πνευματικό Πρόσωπο, και δεν επιδοκιμάζει τις εικόνες, ακόμη και ως ορατή βοήθεια στη λατρεία μας. Ως εκ τούτου, για να τον λατρεύσετε με ευπρόσδεκτο τρόπο, δεν πρέπει να προσκυνάμε τις χωρίς νόησι εικόνες από ξύλο, πέτρα ή μέταλλο, αλλά, μάλλον, πρέπει να ζήτε σύμφωνα με την αλήθεια που εκτίθεται στο λόγο Του, τη Γραφή.—Έξοδ. 20:4, 5· Λευιτ. 26:1· Ησ. 44:14-20· 46:5-7.

Αν αυτή η εικόνα δεν μπορή να προστατεύση πάνω στο ζήτημα, θα δήτε πόσο χωρίς αξία είναι οι υλικές εικόνες. Παρατηρήστε ότι είναι ανίσχυρες να περιπατήσουν γύρω ή να δώσουν οδηγία. Πάρετε μια καθ’ υπόθεσιν αγία εικόνα, ρίξτε τη σ’ ένα ποταμό ή σε μια φλεγόμενη φωτιά. Μήπως μπορεί να κολύμβηση όπως ένας άνθρωπος, ή να πηδήση έξω από τις φλόγες για να σώση τον εαυτό της από το να καταναλωθή; Αν αυτή η εικόνα δεν μπορή να προστατεύση τον εαυτό της, πώς θα προστατεύση εσάς, όταν παρουσιασθή κίνδυνος;

Κυττάξτε τις εικόνες αυτές που έχουν κατασκευασθή από ανθρώπινα χέρια. Πόσο είναι χωρίς ζωή! Σημειώστε ότι ο ζων Θεός, ο Ιεχωβά, λέγει γι’ αυτές: «Στόμα έχουσι, και δεν λαλούσιν· οφθαλμούς έχουσι, και δεν βλέπουσιν· ώτα έχουσι, και δεν ακούουσι· μυκτήρας έχουσι, και δεν οσφραίνονται· χείρας έχουσι, και δεν ψηλαφώσι· πόδας έχουσι, και δεν περιπατούσιν· ουδέ ομιλούσι δια του λάρυγγος αυτών.» Συνεπώς, πώς θα μπορούσαν αυτές να είναι ο αληθινός Θεός; Δεν μπορούν να είναι, και, γι’ αυτόν το λόγο, ο Θεός λέγει: «Όμοιοι αυτών ας γείνωσιν οι ποιούντες αυτά, πας ο ελπίζων επ’ αυτά.»—Ψαλμ. 115:4-8.

ΤΙ ΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΕΙ Η ΑΛΗΘΙΝΗ ΛΑΤΡΕΙΑ

Αντί να περιλαμβάνη λατρεία εικόνων, η λατρεία που οδηγεί στη βασιλεία του Θεού πρέπει μάλλον να αναγνωρίζη Ιησούν τον Μεσσία, τον μόνον, που ο Ιεχωβά Θεός έστειλε στη γη για ν’ ανοίξη για μας το δρόμο της αποκτήσεως αιωνίου ζωής και τον μόνον, που έχει διορισθή από τον Θεό ως βασιλεύς της βασιλείας του. Η αυθεντική Γραφή λέγει: «Και δεν υπάρχει δι’ ουδενός άλλου η σωτηρία· διότι ούτε όνομα άλλο είναι υπό τον ουρανόν δεδομένον μεταξύ των ανθρώπων, δια του οποίου πρέπει να σωθώμεν.»—Πράξ. 4:12· Ματθ. 20:28.

Η λατρεία, που οδηγεί στη βασιλεία του Θεού, όχι μόνο περιλαμβάνει αναγνώρισι του αληθινού Θεού Ιεχωβά και αποδοχή του Υιού του Ιησού Χριστού, αλλ’ επίσης εμπερικλείει κι εκτέλεσι καλών έργων. Το να κατέχετε απλώς τον λόγον του Θεού δεν είναι αρκετό. Πρέπει να ζήτε σύμφωνα με ό,τι αυτός λέγει. Το έθνος του Ισραήλ προμηθεύει ένα παράδειγμα. Είχε τις Θεόπνευστες Γραφές, αλλ’ όταν ο υποσχεμένος Μεσσίας ήλθε στο πρόσωπον του Ιησού, οι θρησκευτικοί ηγέται του έθνους αυτού τον κατεδίωξαν και τελικά τον εφόνευσαν. Λόγω της αποτυχίας των να παραγάγουν τους καρπούς της δικαιοσύνης, ο Ιησούς τούς είπε: «Δια τούτο λέγω προς υμάς, ότι θέλει αφαιρεθή αφ’ υμών η βασιλεία του Θεού, και θέλει δοθή εις έθνος κάμνον τους καρπούς αυτής.»—Ματθ. 21:42, 43.

Σημειώστε, γιατί η λατρεία αυτών των Ιουδαίων δεν ωδήγησε στη βασιλεία του Θεού. Ήταν, επειδή δεν παρήγαν τους καρπούς δικαιοσύνης, που θα τους καθιστούσαν ικανούς να ζήσουν στη βασιλεία του Θεού. Ναι, για να κερδίση οποιοσδήποτε τις ευλογίες τις διακυβέρνησεως της Βασιλείας αυτής, πρέπει να εκτελή καλά έργα.

Όταν ο Ιησούς Χριστός ήταν επάνω στη γη, έδειξε ότι αυτό κατ’ ανάγκην θα εχαρακτηρίζετο από την καρποφορία της αγάπης. Λίγο πριν από την προδοσία και τον θάνατό του, το ενετύπωσε αυτό με δύναμι στους ακολούθους του, λέγοντας: «Εντολήν καινήν σας δίδω, Να αγαπάτε αλλήλους· καθώς εγώ σας ηγάπησα, και σεις να αγαπάτε αλλήλους. Εκ τούτου θέλουσι γνωρίσει πάντες ότι είσθε μαθηταί μου, εάν έχητε αγάπην προς αλλήλους.» Πράγματι, τέτοια αγάπη έχει γίνει τόσο σπανία, ώστε να είναι διακριτικό σημείο των αληθινών λατρευτών.—Ιωάν. 13:34, 35· 1 Ιωάν. 4:20· 3:15.

Η λατρεία που οδηγεί στη βασιλεία του Θεού έχει κι άλλους καρπούς, επίσης. Όπως δείχνεται από το βιβλίο της Γραφής προς Γαλάτας, περιλαμβάνει ‘χαρά, ειρήνη, μακροθυμία, χρηστότητα, αγαθωσύνη, πίστι, πραότητα, εγκράτεια’. Για να κατορθώση ένας να καλλιεργήση την καρποφορία του πνεύματος του Θεού πρέπει να αποβάλη τα έργα της σαρκός, τα οποία «είναι πορνεία, ακαθαρσία, ασέλγεια, ειδωλολατρεία, φαρμακεία, έχθραι, έριδες, ζηλοτυπίαι, θυμοί, μάχαι, διχοστασίαι, αιρέσεις, φθόνοι, φόνοι, μέθαι, κώμοι, και τα όμοια τούτων.» Η Γραφή προειδοποιεί «ότι οι τα τοιαύτα πράττοντες βασιλείαν Θεού δεν θέλουσι κληρονομήσει.»—Γαλ. 5:19-23.

Εν’ άλλο πράγμα, που είναι χαρακτηριστικό όσον αφορά τη λατρεία που οδηγεί στη βασιλεία του Θεού, είναι εκείνο που συγκεντρώνει την προσοχή σ’ αυτή τη βασιλεία μάλλον αντί να παροτρύνη προς υποστήριξι του παρόντος συστήματος πραγμάτων με την πολιτική και τον μιλιταρισμό του. Εν τούτοις, σήμερα, προς κάθε κατεύθυνσι και σε κάθε χώρα, βλέπομε θρησκευτικές οργανώσεις να έχουν πολλά τα κοινά με τις κυβερνήσεις αυτού του κόσμου και να ευλογούν την εκ μέρους των χρήσι στρατιωτικής ισχύος. Αυτό αληθεύει τόσο για τις Ανατολικές θρησκείες όσο και για την καθ’ ομολογίαν Χριστιανοσύνη του Δυτικού κόσμου, που είναι γενικώς γνωστός ως «Χριστιανικός κόσμος».—Ιωάν. 15:19· Ησ. 2:2-4.

Ο Ιησούς Χριστός, όμως, ενώ εδίδασκε τους ακολούθους του να είναι νομοταγείς, είπε σχετικά με την ουράνια κυβέρνησι για την οποία ο Θεός τον είχε χρίσει ως βασιλέα: «Η βασιλεία η εμή δεν είναι εκ του κόσμου τούτου.» Γι’ αυτό τον λόγο ο Ιησούς είπε ότι οι μαθηταί του ‘δεν ήσαν εκ του κόσμου, καθώς κι εκείνος δεν ήταν εκ του κόσμου’.—Ιωάν. 18:36· 17:16· Ματθ. 22:21.

Οι ακόλουθοι του Ιησού του πρώτου αιώνος εκτιμούσαν αυτό το γεγονός. Προς απόδειξιν τούτου, ο μαθητής Ιάκωβος είπε ότι η αγνή λατρεία περιελάμβανε το «να φυλάττη εαυτόν αμόλυντον από του κόσμου.»—Ιάκ. 1:27.

Έτσι, οι λάτρεις του Ιεχωβά, αντί ν’ αποδέχωνται την ανθρώπινη άποψι ότι οι ανθρωποποίητες κυβερνήσεις, ιδιαίτερα η παγκόσμιος οργάνωσις ειρήνης, τα Ηνωμένα Έθνη, είναι η ‘καλύτερη ελπίδα για ειρήνη’, αποδέχονται μάλλον την άποψι του Θεού περί των ζητημάτων και αποβλέπουν στον Ιησού Χριστό ως τον Άρχοντα της Ειρήνης και στη βασιλεία του Θεού ως τη μοναδική ελπίδα για διαρκή ειρήνη. Είναι με παρρησία συνήγοροι αυτής της βασιλείας, κηρύττοντας γι’ αυτή δημοσία και από σπίτι σε σπίτι όπως έκαμε ο ίδιος ο Ιησούς, όταν ήταν στη γη. Αυτή η δράσις κηρύγματος είναι μέρος της λατρείας των—λατρείας που οδηγεί στη βασιλεία του Θεού.—Ησ. 9:6· Ματθ. 4:17·

Αποβλέποντας στην αιώνια σωτηρία σας, είναι ζωτικό για σας, επίσης, άσχετα προς τη λατρεία που μπορεί να έχετε ασκήσει μέχρι τώρα, να προσέξετε τι λέγει ο Δημιουργός του ανθρώπου για το ζήτημα αυτό της λατρείας. Συμμορφώστε τη λατρεία σας προς τις απαιτήσεις του. Διάγετε τη ζωή σας σε αρμονία με τον Θεόπνευστο λόγο Του. Θέστε την εμπιστοσύνη σας στη βασιλεία του, και κάμετε γνωστά τα αγαθά νέα της Βασιλείας αυτής σε άλλους. Μόνο με τον τρόπο αυτό η λατρεία σας θα οδηγήση στη βασιλεία του Θεού.