«Ενδύθητε την Ταπεινοφροσύνην»

«Ενδύθητε την ταπεινοφροσύνην· διότι ο Θεός αντιτάσσεται εις τους υπερηφάνους, εις δε τους ταπεινούς δίδει χάριν.»—1 Πέτρ. 5:5

 1. Ποιες ιδιότητες προτρέπονται οι Χριστιανοί ν’ αναπτύξουν; Γιατί;

ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ ανθρώπους που είναι υπερήφανοι, υπεροπτικοί, ματαιόδοξοι, εγωισταί, φαντασμένοι; Πολλοί από μας γνωρίζομε. Αλλά πόσο περισσότερο προτιμούμε να συναναστρεφώμεθα ανθρώπους που είναι ταπεινοί, μετριόφρονες, σεμνοί, πράοι, μετριοπαθείς! Πραγματικά, οι ιδιότητες της ταπεινότητος και της μετριοφροσύνης είναι ιδιότητες τις οποίες όλοι οι Χριστιανοί προτρέπονται ν’ αναπτύξουν. Σε μια περίπτωσι ο Ιησούς εγνώρισε ότι οι μαθηταί του συζητούσαν μεταξύ των για το ποιος ήταν μεγαλύτερος, κι εκείνος τους είπε: «Όστις θέλει να ήναι πρώτος, θέλει είσθαι πάντων έσχατος, και πάντων υπηρέτης.» Κατόπιν, συνεχίζοντας, ετόνισε ότι δεν υπήρχε έδαφος για έναν άνθρωπο να είναι υψηλόφρων, τονίζοντας ότι αν εδέχοντο ανθρώπους που ήσαν σαν τα παιδιά αναγνωρίζοντας το όνομά του, θα ήταν το ίδιο σαν να εδέχοντο αυτόν καθώς και τον Πατέρα του, τον Ιεχωβά. Ασφαλώς λοιπόν ενεθάρρυνε τους μαθητάς του να είναι ταπεινόφρονες. (Μάρκ. 9:33-37) Ύστερ’ από χρόνια ο Πέτρος έγραψε: «Πάντες δε υποτασσόμενοι εις αλλήλους, ενδύθητε την ταπεινοφροσύνην» και προχώρησε να εξηγήση τον λόγον, λέγοντας, «διότι ο Θεός αντιτάσσεται εις τους υπερήφανους, εις δε τους ταπεινούς δίδει χάριν.» (1 Πέτρ. 5:5) Ώστε όχι μόνον εμείς βρίσκομε ότι η ταπεινοφροσύνη είναι μια επιθυμητή ιδιότης, αλλά και ο Θεός, επίσης, και τους ανταμείβει με την εύνοια του.

 2. Γιατί πρέπει να εξετάσωμε το 5ο κεφάλαιον του βιβλίου 2 Βασιλέων;

² Χρειαζόμεθα να έχωμε την επιδοκιμασία του Θεού, γι’ αυτό καλά θα κάμωμε να εξετάσουμε σοβαρά αυτό το ζήτημα της ταπεινότητος. Αφού η Γραφή λέγει ότι όσα εγράφησαν εκεί «διά την διδασκαλίαν ημών προεγράφησαν,» μπορούμε να βρούμε κάποια αφήγησι στις Γραφές που να μας διδάσκη ταπεινότητα; (Ρωμ. 15:4) Μια αφήγησις που αξίζει να εξετασθή βρίσκεται στο βιβλίο 2 Βασιλέων, κεφάλαιον 5. Εκεί μαθαίνομε για κάποιο άτομο των αρχαίων χρόνων που έδειξε ταπεινότητα, και διαβάζοντας και αναλύοντας την αφήγησι μπορούμε προσωπικά ν’ αποκομίσουμε οφέλη εφόσον ο καθένας μας ζητεί να ενδυθή ταπεινοφροσύνη.

Ο ΝΕΕΜΑΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΤΑΠΕΙΝΟΣ

 3. Τι μαθαίνομε για τον Νεεμάν;

³ Στον δέκατο αιώνα π.Χ., η Συρία, που κείται προς βορραν του Ισραήλ, είχε έναν στρατηγό που ωνομαζόταν Νεεμάν, ο οποίος οδήγησε τους Συρίους σε νίκη. Ο Ιεχωβά, που, ήταν τότε άγνωστος στον Νεεμάν, είχε δώσει μέσω αυτού τη σωτηρία στη Συρία. Ο Νεεμάν «ήτο ανήρ μέγας ενώπιον του κυρίου αυτού και τιμώμενος, . . . και ο άνθρωπος ήτο δυνατός εν ισχύι.» (2 Βασ. 5:1) Ασφαλώς λόγω της θέσεώς του και των στρατιωτικών του κατορθωμάτων, ο Νεεμάν ήταν υπερήφανος άνθρωπος, αλλά είχε προσβληθή από λέπρα. Η αηδής αυτή νόσος δεν τον εμπόδισε να διατηρήση τη θέσι του στρατηγού στη Συρία όπως θα εγίνετο στον Ισραήλ, αλλά με τον καιρό, εχρησίμευσε για να τον ταπεινώση και να τον ωφελήση μ’ ένα πολύ ασυνήθιστο τρόπο.—Λευιτ. 13:46.

 4. Πώς ο βασιλεύς της Συρίας έμαθε για τον Ελισσαιέ;

⁴ Ομάδες Συρίων λεηλατών είχαν συλλάβει μια μικρή Ισραηλίτισσα αιχμάλωτη από τη γη Ισραήλ, και το κορίτσι αυτό έγινε υπηρέτρια της συζύγου του Νεεμάν. Αυτό το κορίτσι, που το όνομά του δεν αναφέρεται στη Γραφή, εγνώριζε για τον προφήτη του Ιεχωβά που ελέγετο Ελισσαιέ και για τα θαύματα που είχε κάμει. Είχε πίστι στον Θεό του Ελισσαιέ, τον Ιεχωβά, και έδωσε μαρτυρία της πίστεώς της. Σε μια περίπτωσι μιλώντας στη σύζυγο του Νεεμάν, την κυρία της, είπε: «Είθε να ήτο ο κύριός μου έμπροσθεν του προφήτου του εν Σαμαρεία, διότι ήθελεν ιατρεύσει αυτόν από της λέπρας αυτού.» Η μαρτυρία της Ισραηλίτισσας με τον καιρό έφθασε στ’ αυτιά του βασιλέως της Συρίας.—2 Βασ. 5:2-4.

 5. Πώς ο Νεεμάν ήλθε σε επαφή με τον Ελισσαιέ;

⁵ Ο Σύριος βασιλεύς, προφανώς ο Βεν-αδάδ Β΄, έγραψε επιστολή στον Ιωράμ, βασιλέα του Ισραήλ, και έστειλε τον στρατηγό του τον Νεεμάν σε απόστασι περίπου εκατό μιλίων για να την επιδώση. Μαζί με τον Νεεμάν έστειλε και πολύτιμα δώρα. Ο Ιωράμ έλαβε την επιστολή και διάβασε: «Και τώρα καθώς έλθη η επιστολή αυτή προς σε, ιδού, έστειλα προς σε Νεεμάν τον δούλον μου, διά να ιατρεύσης αυτόν από της λέπρας αυτού.» Ο Ιωράμ έμεινε κατάπληκτος από την επιστολή και φοβήθηκε μήπως ο Σύριος βασιλεύς «ζητούσε πρόφασιν» εναντίον του. Ο Ελισσαιέ, ο προφήτης του αληθινού Θεού άκουσε γι’ αυτό και έστειλε μηνυτή στον Βασιλέα Ιωράμ, λέγοντας: «Ας έλθη τώρα [ο Νεεμάν] προς εμέ, και θέλει γνωρίσει ότι είναι προφήτης εν τω Ισραήλ.» Α! επί τέλους ο Νεεμάν επρόκειτο να τύχη προσωπικής φροντίδος από τον άνθρωπο που του είχε πει η μικρή Ισραηλίτισσα ότι θα τον εθεράπευε!—2 Βασ. 5:5-8.

 6. (α) Τι έγινε όταν ο Νεεμάν έφθασε στο σπίτι του Ελισσαιέ; (β) Τι δεν προσπαθούσε να κάμη ο Ελισσαιέ, και για ποιο πράγμα ενδιεφέρετο;

⁶ «Τότε ήλθεν ο Νεεμάν μετά των ίππων αυτού και μετά της αμάξης αυτού, και εστάθη εις την θύραν της οικίας του Ελισσαιέ.» Τι στάσι θα ελάμβανε ο Ελισσαιέ στην παρουσία ενός τέτοιου αξιωματούχου; Μήπως θα έκανε καμμιά ιδιαίτερη περιποίησι σ’ αυτόν τον διάσημο στρατηγό; Η αφήγησις συνεχίζει: «Και απέστειλε προς αυτόν ο Ελισσαιέ μηνυτήν, λέγων, Ύπαγε και λούσθητι επτάκις εν τω Ιορδάνη, και θέλει επανέλθει η σαρξ σου εις σε, και θέλεις καθαρισθή.» Ο Ελισσαιέ δεν προσπαθούσε ν’ αποκτήση την εύνοια ατόμων που είχαν υψηλή θέσι. Ενδιεφέρετο να έχη συνεχώς την εύνοια του Ιεχωβά και να φροντίζη για την εκπλήρωσι του θελήματός του.—2 Βασ. 5:9, 10.

 7. Πώς φέρθηκε ο Νεεμάν στις οδηγίες του Ελισσαιέ;

⁷ Ευχαριστήθηκε ο Νεεμάν όταν έμαθε πόσο εύκολο ήταν να θεραπευθή από τη λέπρα του; Όχι· αντιθέτως, η αφήγησις συνεχίζεται ως εξής: «Ο δε Νεεμάν εθυμώθη, και ανεχώρησε, και είπεν, ‘Ιδού, εγώ έλεγον, «Θέλει βεβαίως εξέλθει προς εμέ, και θέλει σταθή, και επικαλεσθή το όνομα Ιεχωβά του Θεού αυτού, και διακινήσει την χείρα αυτού επί τον τόπον, και ιατρεύσει τον λεπρόν.» Ο Αβανά και ο Φαρφάρ, ποταμοί της Δαμασκού, δεν είναι καλήτεροι υπέρ πάντα τα ύδατα του Ισραήλ; δεν ηδυνάμην να λουσθώ εν αυτοίς, και να καθαρισθώ;’ Και στραφείς, ανεχώρησε μετά θυμού.»—2 Βασ. 5:11, 12.

 8. Τι η υπερηφάνεια του Νεεμάν τον έκαμε να παραβλέψη και που οι δούλοι του τον εβοήθησαν να σκεφθή;

⁸ Η υπερηφάνεια του Νεεμάν εφαίνετο σαν να επρόκειτο να τον εμποδίση να θεραπευθή. Δεν ευχαριστήθηκε από την πενιχρή υποδοχή που του έγινε ούτε από ένα τόσο απλό μέσον θεραπείας. Φάνηκε σαν να ενδιεφέρετο περισσότερο για κάποια πομπή και τελετουργία που θα συνεδέετο με τη θεραπεία παρά για την ίδια τη θεραπεία. Η υπερηφάνεια επρόκειτο να παρεμποδίση την υπακοή στις οδηγίες του προφήτου του Θεού. Αλλά οι δούλοι του Νεεμάν τον εβοήθησαν να ιδή τα πράγματα από την ορθή τους όψι. Του είπαν: «Εάν ο προφήτης ήθελε σοι ειπεί μέγα πράγμα, δεν ήθελες κάμει αυτό; πόσω μάλλον τώρα, όταν σοι λέγη, Λούσθητι, και καθαρίσθητι;» (2 Βασ. 5:13) Αυτοί είχαν την κατάλληλη άποψι. Κατενόησαν ότι το ουσιώδες ήταν να θεραπευθή ο Νεεμάν από τη νόσο του, και η συνομιλία τους με τον κύριό τους έφερε αποτελέσματα.

 9. Τι έγινε όταν ο Νεεμάν υπήκουσε στις οδηγίες του Ελισσαιέ;

⁹ «Τότε κατέβη, και εβυθίσθη επτάκις εις τον Ιορδάνην, κατά τον λόγον του ανθρώπου του Θεού.» Άρχισε να δείχνη ταπεινότητα· ‘ενεδύθη ταπεινοφροσύνην’ και ακολούθησε τον τρόπο που του υποδείχθηκε. Πήγε στον Ιορδάνη και βυθίσθηκε μέσα στο νερό, μια φορά, δυο φορές, έως έξη φορές, αλλά δεν θεραπεύθηκε. Κατόπιν ήλθε η έβδομη βύθισις, και το αποτέλεσμα; «Η σαρξ αυτού αποκατέστη ως σαρξ παιδίου μικρού, και εκαθαρίσθη.» Είχε θεραπευθή!—2 Βασ. 5:14.

10. (α) Πώς ενήργησε ο Νεεμάν όταν θεραπεύθηκε; (β) Γιατί ο Ελισσαιέ αρνήθηκε να δεχθή την προσφορά δώρου από τον Νεεμάν;

¹⁰ Αλλά πόση ταπεινωτική επίδρασι είχε αυτό στον Νεεμάν; Θα επέστρεφε τώρα στο σπίτι του, υπερήφανος για την καθαρή του κατάστασι αλλά χωρίς να δείξη εκτίμησι για ό,τι είχε γίνει; Η αφήγησις προχωρεί και δείχνει ότι επέστρεψε στον άνθρωπο του αληθινού Θεού, σε μια απόστασι ίσως 25 μιλίων ή και περισσότερο, μαζί με τους ίππους και την άμαξά του. Αυτή τη φορά ο Ελισσαιέ εμφανίσθηκε ενώπιόν του, και ο Νεεμάν είπε: «Ιδού, τώρα εγνώρισα ότι δεν είναι Θεός εν πάση τη γη, ειμή εν τω Ισραήλ.» Τι ομολογία πίστεως! Με ευγνωμοσύνη προσέφερε στον Ελισσαιέ ένα δώρον ευλογίας. Ο Ελισσαιέ, όμως, δεν ενδιεφέρετο ν’ αποκομίση κέρδος από την υπηρεσία στον Ιεχωβά, και γι’ αυτό είπε: «Ζη ο Ιεχωβά, ενώπιον του οποίου παρίσταμαι, δεν θέλω δεχθή.» Παρά την πίεσι από μέρους του Νεεμάν, ο Ελισσαιέ «δεν έστερξε» να δεχθή κανένα δώρο, διότι κατανοούσε ότι ο Ιεχωβά ήταν ο Θεραπευτής και δεν επιζητούσε ν’ αποκομίση κέρδος από την υπηρεσία που του είχε αναθέσει ο Ιεχωβά.—2 Βασ. 5:15, 16, ΜΝΚ.

11, 12. Για ποιο πράγμα ενδιεφέρετο τώρα ο Νεεμάν; Με ποιους τρόπους έδειξε το ενδιαφέρον του;

¹¹ Τελικά ο Νεεμάν είπε: «Και αν μη, ας δοθή παρακαλώ, εις τον δούλον σου δύο ημιόνων φορτίον εκ του χώματος τούτου, διότι ο δούλος σου δεν θέλει προσφέρει εις το εξής ολοκαύτωμα, ουδέ θυσίαν εις άλλους θεούς, παρά μόνον εις τον Ιεχωβά.» Ο Νεεμάν ταπεινά εξέφρασε την επιθυμία του να λατρεύη τον Θεό του Ελισσαιέ, αλλά ήθελε να το κάμη αυτό σε Ισραηλιτικό χώμα, μολονότι έπρεπε να επιστρέψη στην υπηρεσία του βασιλέως της Συρίας.—2 Βασ. 5:17, ΜΝΚ.

¹² Πόσο ταπεινόφρων έγινε ο Νεεμάν διότι τώρα δεν ενδιεφέρετο να κάμη μια εξωτερική επίδειξι ή να γίνη ο ίδιος επιφανής, αλλ’ αντιθέτως ενδιεφέρετο να ευαρεστήση τον Ιεχωβά, εκείνον τον οποίον τώρα ανεγνώρισε ως τον αληθινό Θεό! Είπε κατόπιν στον Ελισσαιέ: «Περί τούτου του πράγματος ας συγχωρήση ο Ιεχωβά τον δουλόν σου, ότι, όταν εισέρχηται ο κύριός μου εις τον οίκον του Ριμμών διά να προσκυνήση εκεί, και στηρίζηται επί την χείρα μου, και εγώ κλίνω εμαυτόν εν τω οίκω του Ριμμών [του ψευδούς Θεού που ελάτρευε ο βασιλεύς της Συρίας], ενώ κλίνω εμαυτόν εν τω οίκω του Ριμμών, ο Ιεχωβά ας συγχωρήση τον δουλόν σου περί του πράγματος τούτου!» Ο Νεεμάν δεν θα ελάτρευε πια αυτό το είδωλο του Ριμμών, αλλ’ η υπόκλισίς του θα ήταν μόνον μηχανική από μέρους του για να διευκολύνη την υπόκλισι του βασιλέως του. Ο Ελισσαιέ επίστευσε ότι ο Νεεμάν ήταν ειλικρινής, και γι’ αυτό του είπε, «Ύπαγε εν ειρήνη.»—2 Βασ. 5:18, 19, ΜΝΚ.

13. Τι αποτέλεσμα είχε για τον Νεεμάν το ότι ενεδύθη ταπεινοφροσύνη;

¹³ Δεν είναι ενδιαφέρον να ιδούμε πώς, σ’ ένα σχετικά βραχύ χρονικό διάστημα, ο Νεεμάν έμαθε να ‘ενδύεται την ταπεινοφροσύνην’ και ως αποτέλεσμα τούτου έγινε ένας λάτρης του Ιεχωβά και απέκτησε την εύνοια και την ευλογία του; Αλλά στη διάρκεια του ιδίου αυτού χρόνου, κάποιος άλλος είχε γίνει εγωκεντρικός και υψηλόφρων. Ποιος ήταν αυτός;

Ο ΓΙΕΖΕΙ ΥΠΟΚΙΝΕΙΤΑΙ ΑΠΟ ΑΠΛΗΣΤΙΑ

14, 15. Πώς έδειξε ο Γιεζεί για ποιο πραγματικά ενδιεφέρετο;

¹⁴ Ο Ελισσαιέ είχε έναν υπηρέτη ονομαζόμενο Γιεζεί, ο οποίος προφανώς ήταν παρών στη διάρκεια της συζητήσεως του Νεεμάν με τον Ελισσαιέ. Ο Γιεζεί είδε τα πράγματα διαφορετικά από τον Ελισσαιέ. Αναφέρεται ότι είπε, προφανώς μέσα του: «Ιδού, εφείσθη ο κύριός μου του Νεεμάν τούτου του Συρίου, ώστε να μη λάβη εκ της χειρός αυτού εκείνο το οποίον έφερε· πλην, ζη ο Ιεχωβά, εγώ θέλω τρέξει κατόπιν αυτού, και θέλω λάβει τι παρ’ αυτού.» Ο Γιεζεί ενδιεφέρετο για υλικό κέρδος, να ωφεληθή από το έργον του πνεύματος του Ιεχωβά γι’ αυτό τα πνευματικά πράγματα δεν ήσαν τα πιο σπουδαία στη σκέψι του.—2 Βασ. 5:20, ΜΝΚ.

¹⁵ Ο Νεεμάν επήδησε από την άμαξά του για να συναντήση τον Γιεζεί και ρώτησε: «Καλώς έχετε;» Ο Γιεζεί απήντησε, «Καλώς,» και κατόπιν άρχισε να λέγη ψέματα για να πάρη αυτό που ζητούσε. «Ο κύριός μου με απέστειλε, λέγων, Ιδού, ταύτην την ώραν ήλθον προς εμέ, εκ του όρους Εφραΐμ, δύο νέοι εκ των υιών των προφητών· δος εις αυτούς, παρακαλώ, εν τάλαντον αργυρίου, και δύο αλλαγάς ενδυμάτων.» Ο Γιεζεί ψευδόμενος ανέμιξε τον κύριό του Ελισσαιέ και τους υιούς των προφητών στο πονηρό του σχέδιο.—2 Βασ. 5:21, 22.

16. Τι συνέβη όταν ο Γιεζεί επέστρεψε στον Ελισσαιέ;

¹⁶ Ο Νεεμάν εξεδήλωσε ωστόσο το ίδιο γενναιόδωρο πνεύμα που είχε δείξει στον Ελισσαιέ προηγουμένως και είπε, «Λάβε ευχαρίστως δύο τάλαντα.» Κατόπιν ο Νεεμάν «εβίασε» τον Γιεζεί, κι έτσι αυτός ο άπληστος άνθρωπος έλαβε τα δύο τάλαντα αργυρίου και τις δύο αλλαγές ενδυμάτων και πήγε να τα φυλάξη στο σπίτι του. Κατόπιν, με άδεια χέρια επέστρεψε ο Γιεζεί στον Ελισσαιέ. «Πόθεν, Γιεζεί;» τον ρώτησε ο Ελισσαιέ. Ο Γιεζεί, προσθέτοντας άλλο ένα ψέμα για να καλύψη τα ψεύδη που είχε πει στον Νεεμάν, και θέλοντας με το ψέμα να κρύψη την αλήθεια, απήντησε, «Ο δούλος σου δεν υπήγε πούποτε.» Αλλά, φυσικά, ο Ιεχωβά εγνώριζε πού είχε πάει ο Γιεζεί και εφανέρωσε όλη την υπόθεσι στον Ελισσαιέ. Γι’ αυτό ο Ελισσαιέ είπε στον Γιεζεί: «Δεν υπήγεν η καρδία μου μετά σου, ότε ο άνθρωπος επέστρεψεν από της αμάξης αυτού εις συνάντησίν σου; είναι καιρός να λάβης αργύριον, και να λάβης ιμάτια, και ελαιώνας, και αμπελώνας, και πρόβατα, και βόας, και δούλους, και δούλας;»—2 Βασ. 5:23-26.

17. (α) Γιατί ο Ελισσαιέ ορθώς αγανάκτησε; (β) Τι έπαθε ο Γιεζεί για την απληστία του;

¹⁷ Μπορείτε να φαντασθήτε το αίσθημα τρόμου που κατέλαβε τον Γιεζεί; Ο κύριός του ήξερε ακριβώς τι είχε κάμει! Φαντασθήτε επίσης τη δίκαιη αγανάκτησι που αισθάνθηκε ο Ελισσαιέ. Εδώ είχε εξυπηρετήσει τα συμφέροντα του Ιεχωβά θεραπεύοντας τη λέπρα του Νεεμάν και είχε αρνηθή να δεχθή οποιαδήποτε χρηματική αμοιβή για το μέρος του σ’ αυτό το θαύμα. Και τώρα ο δούλος του, που δεν ήταν άμεσα αναμεμιγμένος, πήγε και με απληστία έλαβε κάτι με ψευδείς προφάσεις. Ο Ελισσαιέ, με προφανή υποστήριξι του Ιεχωβά, συνεχίζοντας είπε στον Γιεζεί: «Διά τούτο η λέπρα του Νεεμάν θέλει κολληθή εις σε, και εις το σπέρμα σου εις τον αιώνα.» Και η αφήγησις τελειώνει με αυτά τα λόγια: «Και εξήλθεν απ’ έμπροσθεν αυτού λελεπρωμένος ως χιών.»—2 Βασ. 5:27.

ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΙΜΟΥΜΕΘΑ Η Ν’ ΑΠΟΦΕΥΓΩΜΕ

18. Τι μπορούμε ν’ ανασκοπήσωμε σχετικά με το πέμπτο κεφάλαιο του βιβλίου 2 Βασιλέων;

¹⁸ Παρατηρήστε πάλι την αφήγησι του Βιβλίου 2 Βασιλέων κεφάλαιον 5 που μόλις εξετάσαμε. Σημειώνομε βέβαια μερικά εξέχοντα χαρακτηριστικά και διαθέσεις διαφόρων ανθρώπων. Θα ήταν πολύ ωφέλιμο να ανασκοπήσωμε μερικές απ’ αυτές τις διαφορές.

19. (α) Τι θαυμάσιες ιδιότητες είχε η μικρή Ισραηλίτισσα; (β) Πώς μπορούμε να εκδηλώνωμε τέτοια χαρακτηριστικά;

¹⁹ Σκεφθήτε απλώς τη μικρή Ισραηλίτισσα κόρη. Είχε απαχθή ως αιχμάλωτος από τον Ισραήλ, αλλ’ αυτό δεν εξασθένησε την πίστι της στον Ιεχωβά ούτε στην ικανότητά του να χρησιμοποιή έναν από τους πιστούς του δούλους μέσω του οποίου να κάνη θαύματα. Ο Ελισσαιέ ποτέ δεν εθεράπευσε λεπρούς στο έθνος Ισραήλ, όπως ετόνισε αργότερα ο Ιησούς. (Λουκ. 4:27) Αλλ’ η μικρή αυτή κόρη είχε πραγματική πίστι. Δεν υπήρχε καμμιά αμφιβολία γι’ αυτό στη διάνοιά της. Επίστευε απεριόριστα ότι αν ο Νεεμάν πήγαινε και παρακαλούσε, ο Ιεχωβά θα απαντούσε. Μολονότι ήταν απλή υπηρέτρια, είχε το θάρρος να δώση μαρτυρία για την πίστι της στον Ιεχωβά. Πρέπει να το έκαμε με ενθουσιασμό και πεποίθησι για να μπορέση να μεταδώση το μήνυμά της έτσι ώστε να γίνη σχετική ενέργεια, και όχι να θεωρηθή απλώς σαν μια παιδική ιδέα. Όπως έκαμε αυτή η ταπεινή ανώνυμη δούλη του Θεού που έδωσε ένα τόσο εξέχον παράδειγμα πίστεως, πρέπει κι εμείς άφοβα να λέγωμε την αλήθεια για να ωφελούνται όλοι όσοι έχουν ειλικρινή καρδιά. Ποτέ δεν πρέπει να διστάζωμε να κάνωμε γνωστόν τον Ιεχωβά και τους σκοπούς του, ούτε να φοβούμεθα μήπως δεν έχομε την ικανότητα να μιλήσωμε σε κάποιον που είναι σε ανώτερη κοινωνική θέσι από μας. Πρέπει να έχωμε πλήρη εμπιστοσύνη στον Ιεχωβά και στην ικανότητά του να μας κατευθύνη.—Ψαλμ. 56:11.

20. Πώς μπορούμε να μιμουμεθα τον Ελισσαιέ;

²⁰ Έπειτα είναι ο Ελισσαιέ. Η Βίβλος μάς λέγει πάρα πολλά γι’ αυτόν τον θαυματουργό δούλο του Ιεχωβά. Είχε χρησιμοποιηθή από τον Θεό ακόμη και ν’ αναστήση κάποιον νεκρό. (2 Βασ. 4:32-37.) Αλλ’ η επιθυμία του δεν ήταν να φαίνεται, ούτε να πλουτίζη, αλλά μάλλον να βοηθή τους ανθρώπους ν’ αυξάνουν την εκτίμησί των για τον Ιεχωβά και τους σκοπούς του. Το ενδιαφέρον του βέβαια δεν ήταν να γίνη ονομαστός, αλλά να μεγαλύνη το όνομα του Θεού του, του Ιεχωβά. Καλά θα κάνωμε να μιμούμεθα τον Ελισσαιέ στο να ενδιαφερώμεθα πρωτίστως για τον Ιεχωβά, θέτοντας την αγάπη μας γι’ αυτόν πρώτα και βοηθώντας τούς άλλους να τον επικαλούνται για σωτηρία.—Ματθ. 22:37, 38· Ρωμ. 10:13.

21, 22. Ποια είναι μερικά από τα όσα ο Νεεμάν έπρεπε να κάμη ταπεινώνοντας τον εαυτό του;

²¹ Μολονότι ο Νεεμάν ήταν ένας «ανήρ μέγας» προτού συναντηθή με τον Ελισσαιέ, έμαθε να ‘ενδύεται την ταπεινοφροσύνη.’ Κατενόησε ότι αυτός ήταν απλώς ένα άλλο άτομο στα όμματα του Ιεχωβά, και όχι ένας που άξιζε ιδιαίτερες τιμές ή ιδιαίτερη προσοχή από τους δούλους Του. Τι χαρά πρέπει να είχε αισθανθή όταν βγήκε από τον Ιορδάνη Ποταμό την εβδόμη φορά και είδε το δέρμα του τελείως καθαρισμένο! Πόσο χάρηκε που είχε ταπεινωθή και ακολούθησε τη σύστασι του Ελισσαιέ που του δόθηκε μέσω ενός μηνυτού!

²² Σκεφθήτε επίσης τι χρειάσθηκε για έναν άνθρωπο της θέσεώς του να κάμη αυτό που έκαμε. Όχι μόνο πίστεψε τα λόγια μιας μικρής δούλης κόρης από ένα εχθρικό έθνος· άλλα έπρεπε να παραμερίση τους δικούς του θεούς, που ίσως να νόμιζε ότι θα κινδύνευε να τους δυσαρεστήση, και να πάη σε μια χώρα εχθρική με την δική του και να παρακαλέση ένα προφήτη ενός ξένου θεού να κάμη κάτι γι’ αυτόν. Η ταπείνωσις του Νεεμάν εσήμαινε κάτι που είχε μεγαλύτερη αξία γι’ αυτόν από το να καθαρισθή από τη λέπρα του. Τι ήταν αυτό; Τον ωδήγησε να γίνη ένας λάτρης του Ιεχωβά, άνθρωπος που επιθυμούσε να έχη την επιδοκιμασία του μόνου αληθινού Θεού. Ήταν πράγματι μια καλή αμοιβή αυτή επειδή έδειξε ταπεινότητα. Όπως ο Νεεμάν, έτσι κι εμείς μπορούμε να ωφεληθούμε απεριόριστα πνευματικώς αν ‘ενδυθούμε το ένδυμα της ταπεινότητος’ και κατανοήσωμε ότι ο Θεός ευνοεί τους ταπεινούς.—1 Πέτρ. 5:5.

23. Γιατί μπορούμε να ωφεληθούμε ανασκοπώντας την πορεία του Γιεζεί;

²³ Το άλλο άτομο, στου οποίου τις ενέργειες στρέφομε την προσοχή μας σ’ αυτό το κεφάλαιο της Βίβλου, είναι κάποιος του οποίου το παράδειγμα καλά θα κάμωμε να μη το μιμηθούμε. Ο Γιεζεί υπηρετούσε τον Ελισσαιέ επί ένα χρονικό διάστημα και είχε αρκετή ευκαιρία να διακρίνη πώς ο Ιεχωβά χρησιμοποιούσε τον Ελισσαιέ και τι προνόμιο είχε να είναι μαζί με τον Ελισσαιέ. Αλλά επεθύμησε υλικό πλούτο. Η πλεονεξία του ηύξησε όταν είδε τον κύριό του ν’ αρνήται όλα τα αργύρια και τα ενδύματα που του προσέφερε ο Νεεμάν. Η επιθυμία του γονιμοποιήθηκε και τον υπεκίνησε ν’ αμαρτήση. (Ιακ. 1:14, 15) Διανοήθηκε και επενόησε μια ιστορία για ν’ αποκτήση μερικά από τα υλικά πράγματα με τα οποία ο Νεεμάν επέστρεφε στον τόπο του. Έφθασε μάλιστα στο σημείο να πη ψέματα και στον κύριό του, πραγματικά ψευδόμενος στον Ιεχωβά, ο οποίος είχε διορίσει τον Ελισσαιέ. Και τι καταστρεπτικά αποτελέσματα ήλθαν επάνω του, διότι επατάχθη με λέπρα! Η απληστία του τού εστοίχισε την υγεία του και το προνόμιο που είχε ν’ απολαμβάνη υπηρεσία με τον Ελισσαιέ. Μπορούμε να ωφεληθούμε απ’ αυτό το παράδειγμα της καταστρεπτικής πορείας του να είμεθα πλεονέκται, ειδωλοποιούντες τον εαυτό μας. Μαθαίνομε ότι το να επιδιώκωμε προσωπικό κέρδος από την υπηρεσία του Ιεχωβά είναι πολύ επικίνδυνο πράγμα και είναι κάτι που πρέπει να το αποφεύγωμε.—Παράβαλε με Ιωάννης 12:4-6.

ΕΝΑ ΠΡΟΦΗΤΙΚΟ ΠΑΡΑΛΛΗΛΟ ΓΙΑ ΣΗΜΕΡΑ

24. Ποιους μπορεί να θεωρηθή ότι εξεικονίζουν ο Ελισσαιέ και ο Νεεμάν;

²⁴ Ο Ελισσαιέ ήταν ένας κεχρισμένος δούλος του Θεού, δηλαδή ήταν ειδικά διωρισμένος από τον Ιεχωβά να κάμη ένα ωρισμένο έργο. Μπορεί λοιπόν να χρησιμεύση σαν μια εικόνα ή προφητικός τύπος στους υπολοίπους της νύμφης του Χριστού που είναι ακόμη στη γη, στο υπόλοιπο των 144.000 οι οποίοι θα ενωθούν με τον Χριστό στους ουρανούς. (Αποκάλ. 14:1-3) Η ανθρωπότης γενικά είναι κατά πολύ στην ίδια θέσι που ήταν και ο Νεεμάν. Δεν μαστίζεται βέβαια από λέπρα, υποφέρει όμως από τη θανατηφόρο πληγή της αμαρτίας, και σε μια τέτοια κατάστασι αγωνίζεται, κατά το μεγαλύτερο μέρος, εναντίον των υπολοίπων μελών της νύμφης του Χριστού που είναι ακόμη στη γη και εκείνων που είναι συνδεδεμένοι με αυτά τα μέλη.—Ρωμ. 5:12· Ματθ. 24:9.

25. Πώς βοηθήθηκε ο ’πολύς όχλος’ που είναι σαν τον Νεεμάν;

²⁵ Εν τούτοις, με την επίδοσι μιας μαρτυρίας της Βασιλείας, όπως εκείνη που δόθηκε από τη μικρή Ισραηλίτισσα δούλη της συζύγου του Νεεμάν, πολλοί απ’ αυτούς κατευθύνθηκαν προς την ορθή οδό για τη θεραπεία της αρρωστημένης καταστάσεώς των, από πνευματική άποψι. Ήλθαν σε επαφή με την κεχρισμένη τάξι του Ελισσαιέ και τους ελέχθη τι απαιτεί ο Ιεχωβά για ν’ αναρρώσουν πνευματικώς και ν’ αποχτήσουν αγαθή συνείδησι απέναντί του. Όπως έγινε στην περίπτωσι του Νεεμάν, έτσι και στην περίπτωσι αυτών των ανθρώπων, χρειάσθηκε πίστις και αυτοταπείνωσις. Αυτοί ενθαρρύνθηκαν και υπήκουσαν και έχουν τη χαρά ότι καθαρίσθηκαν και ήλθαν σε μια ευπρόσδεκτη κατάστασι στα όμματα του Θεού. Αυτοί απετέλεσαν τώρα μέρος του ‘πολλού όχλου’ του οποίου η ελπίδα είναι να ζη για πάντα σ’ ένα δίκαιο νέο σύστημα μιας καθαρισμένης γης. (Αποκάλ. 7:9) Εκείνοι που είναι απ’ αυτόν τον ‘πολύν όχλον’ ανεγνώρισαν ότι δεν υπάρχει άλλος Θεός οπουδήποτε εκτός απ’ αυτόν που είναι μεταξύ των μαρτύρων του αληθινού Θεού, του Ιεχωβά. Κατανοούν ότι η πνευματική θεραπεία γίνεται δωρεάν, σύμφωνα με τις οδηγίες του Ιησού.—Ματ. 10:1, 8.

26. Πώς θεωρούνται εκείνοι οι οποίοι, προφασιζόμενοι ότι υπηρετούν τον Θεό, εκμεταλλεύονται τους άλλους για προσωπικό κέρδος;

²⁶ Η τάξις του Ελισσαιέ δεν επιθυμεί να εκμεταλλευθή τον πολύν όχλο όταν τους βοηθή ν’ αποκτήσουν πνευματική ανάρρωσι από την πληγή της αμαρτίας. Αρνούνται οποιαδήποτε πληρωμή για να βοηθήσουν άτομα να ανανήψουν πνευματικώς, ακριβώς όπως και ο Ελισσαιέ αρνήθηκε οποιοδήποτε δώρον, χρηματικό ή υλικό, από τον Νεεμάν. Δίνουν δωρεάν από τον χρόνο τους για να βοηθήσουν τους άλλους που θέλουν να μελετήσουν τον Λόγο του Θεού. Και αν κανείς που συνδέεται με την εκκλησία του λαού του Θεού στη γη προσπαθήση ν’ αποκτήση υλικό κέρδος εις βάρος του ‘πολλού όχλου,’ αυτός εκτίθεται ως πλεονέκτης, ένοχος ειδωλοποιήσεως του εαυτού του. Τέτοιοι άνθρωποι αποβάλλονται από την οργάνωσι, σε αρμονία με τον τρόπο που μεταχειρίσθηκε ο Ελισσαιέ τον Γιεζεί για τη φιλαργυρία και την απληστία του. Αυτό συμφωνεί με τον κανόνα: «Ούτε πόρνοι, . . . ούτε πλεονέκται, . . . ούτε άρπαγες, δεν θέλουσι κληρονομήσει την βασιλείαν του Θεού.»—1 Κορ. 6:9,10.

27, 28. Τι μπορούν να κάμουν σήμερα οι άνθρωποι για ν’ αποτελέσουν μέρος του πολλού όχλου;

²⁷ Αυτοί που αποτελούν τον ‘πολύν όχλον’ που ενώνονται με τους κεχρισμένους δούλους του Θεού πρέπει επίσης να ενδυθούν ταπεινοφροσύνη. Η σύγχρονη Αγγλική Μετάφρασις της Βίβλου, στο εδάφιον 1 Πέτρου 5:5, λέγει: «Όλοι σεις πρέπει να φορέσετε την ποδιά της ταπεινότητος, να υπηρετήτε ο ένας τον άλλον· διότι η Γραφή λέγει, ο Θεός αντιτάσσεται εις τους υπερήφανους, αλλά στους ταπεινούς δίνει χάριν.» Η ποδιά φέρνει στη σκέψι μας έναν ο οποίος εκτελεί υπηρεσίαν, φροντίζει για τα συμφέροντα των άλλων, ετοιμάζει τροφή για τους άλλους. Γι’ αυτό το να φορούμε την «ποδιά της ταπεινότητος» θα εσήμαινε να είμεθα ταπεινοί, μετριόφρονες, ενδιαφερόμενοι να υπηρετούμε τους άλλους.

²⁸ Είσθε σεις πρόθυμοι να ‘ενδυθήτε την ταπεινοφροσύνη’ να ‘φορέσετε την ποδιά της ταπεινότητος’; Είσθε πρόθυμοι να δεχθήτε τον τρόπο του Ιεχωβά για σωτηρία; Σ’ αυτόν τον εικοστό αιώνα έχομε ένα παράδειγμα ταπεινοφροσύνης που βρίσκεται σε όλο τον κόσμο. Είναι η οργάνωσις των μαρτύρων του Ιεχωβά. Γιατί να μη διαβάσετε και να μην ιδήτε πώς αυτοί ταπεινά συμμορφώθηκαν με την οδόν του Ιεχωβά για σωτηρία;

[Εικόνα στη σελίδα 593]

Ο Σύριος στρατηγός Νεεμάν, δείχνοντας ταπεινοφροσύνη, θεραπεύθηκε θαυματουργικά από λέπρα

[Εικόνα στη σελίδα 596]

Η απληστία του Γιεζεί τον υπεκίνησε να προσπαθήση ν’ αποκομίση κέρδος από το έργον του πνεύματος του Ιεχωβά και από τη γενναιοδωρία του Νεεμάν. Αυτό εστοίχισε στον Γιεζεί την υγεία του και το προνόμιό του να υπηρετή με τον Ελισσαιέ