Θυμούμαι καλά μια άγρυπνη νύχτα. Είχαμε επισκεφθή το Ούρκος, ακριβώς έξω από το Κούζκο. Δεν είχαμε μεταφορικό μέσον. Καθώς αναζητούσαμε μέρος να μείνωμε κατευθυνθήκαμε σ’ ένα μονώροφο, ενός δωματίου οίκημα με παχείς τοίχους, που ελέγετο ξενοδοχείον «κολλεκτίβο» (συλλογικό). Είχε μέσα τέσσερα κρεββάτια, ένα σε κάθε τοίχο, και κάθε κρεββάτι είχε από κάτω το κόκκινο πήλινο δοχείο του. Δεν είχαμε άλλη εκλογή εκτός από το να ενοικιάσωμε δύο κρεββάτια. Στις 9 μ.μ. περίπου τα άλλα δύο κρεββάτια κατελήφθησαν από δύο Ερυθροδέρμους. Ανάμεσα στο κτύπημα των δοντιών της Λουίζ και το ροχαλητό των Ερυθροδέρμων, ο ύπνος άργησε να έλθη και ήταν πάρα πολύ σύντομος. Το ψυχρό παγωμένο πρωινό περιμέναμε γραμμή μπροστά στη βρύσι και περιμέναμε τη σειρά μας για να πλύνωμε τα δόντια μας και να πλυθούμε.

Η ευχαρίστησις και η ικανοποίησις ότι υπηρετούσαμε τους Χριστιανούς αδελφούς μας και βοηθούσαμε ταπεινούς ανθρώπους να λάβουν γνώσι των μεγαλειωδών σκοπών του Θεού εβάρυναν περισσότερο από όλες τις δυσμενείς συνθήκες. Και ίσως μια από τις πιο συγκινητικές στιγμές ήταν όταν η Εταιρία άρχισε να οικοδομή το δικό της γραφείο τμήματος και ιεραποστολικό οίκο στη Λίμα. Λίγο πριν από τον καιρό της αποπερατώσεως τον Μάιο του 1961 άρχισα να υπηρετώ σ’ αυτό το γραφείο τμήματος, και τώρα δέκα περίπου χρόνια από τότε μπορώ να πω ότι η κατάστασις είναι πιο ενδιαφέρουσα παρά ποτέ. Υπάρχουν 13.000.000 κάτοικοι σ’ αυτή τη χώρα, κι’ ένα αυξανόμενο πλήθος απ’ αυτούς ηλεκτρίζονται στον ήχο του ευαγγελίου του Θεού για όλους τους λαούς. Η θερμή προσευχή μας είναι να συνεχίσωμε να υπηρετούμε τον Ιεχωβά και να βοηθούμε τα πρόβατά του ωσότου εκείνος εκπληρώση το σκοπό του.

Μαζί με τους πιστούς ομοίους μας Μάρτυρας όλου του κόσμου ελπίζομε ότι θα είμεθα πάντοτε σε θέσι να ομολογούμε στον Θεόν μας: «Εν τη οδώ των μαρτυρίων σου ευφράνθην, ως διά πάντα τα πλούτη.»—Ψαλμ. 119:14.

Ερωτήσεις από Αναγνώστας

● Ποιο είναι το ασυγχώρητον αμάρτημα;—Ε.Μ., Η.Π.Α.

Το είδος του αμαρτήματος που αναφέρεται στην Αγία Γραφή ως ασυγχώρητο δεν ανήκει απλώς στην κατηγορία των αμαρτημάτων όπως η κλοπή, το ψεύδος ή η σεξουαλική ανηθικότης. Αυτά είναι, βέβαια, σοβαρά, και πιθανόν να περιλαμβάνουν ασυγχώρητο αμάρτημα. (Αποκάλ. 21:8) Αλλά το ασυγχώρητο αμάρτημα είναι ένα εσκεμμένο αμάρτημα εναντίον της εκδήλου λειτουργίας του πνεύματος του Θεού. Πηγάζει από μια καρδιά, η οποία είναι ολοκληρωτικά και για πάντα αποξενωμένη από τον Θεό.

Οι Ιουδαίοι θρησκευτικοί ηγέται, οι οποίοι ήλθαν στη Γαλιλαία να ιδούν και ν’ ακούσουν κάποτε τον Ιησού Χριστό, είχαν ήδη συμβουλευθή όσον αφορά το πώς μπορούν να τον καταστρέψουν. (Ματθ. 12:14) Στη Γαλιλαία είδαν τον Ιησού να θεραπεύη κάποιον που ήταν ανίκανος να μιλήση, ήταν τυφλός και δαιμονιζόμενος. Αντί να παραδεχθούν αυτό το καταφανές γεγονός, ότι ο Ιησούς εκτελούσε θαύματα μέσω του αγίου πνεύματος του Θεού, οι Φαρισαίοι τον κατηγόρησαν με μοχθηρία ότι το έπραττε με τη δύναμι του Σατανά. Ο Ιησούς, αφού τους έδειξε πόσο έσφαλλαν, είπε:

«Πάσα αμαρτία και βλασφημία θέλει συγχωρηθή εις τους ανθρώπους· η κατά του πνεύματος όμως βλασφημία δεν θέλει συγχωρηθή εις τους ανθρώπους. Και όστις είπη λόγον κατά του Υιού του ανθρώπου, θέλει συγχωρηθή εις αυτόν· όστις όμως είπη κατά του πνεύματος του αγίου, δεν θέλει συγχωρηθή εις αυτόν, ούτε εν τούτω τω αιώνι, ούτε εν τω μέλλοντι.»—Ματθ. 12:31, 32· Μάρκ. 3:28, 29· Λουκ. 12:10.

Η περίπτωσις αυτών των θρησκευτικών ηγετών δεν ήταν απλώς μια περίπτωσις αποτυχίας να πεισθούν από τις διδασκαλίες και τα έργα του Χριστού. Οι κάτοικοι της Χοραζίν και της Βηθσαϊδά ήσαν τόσο απησχολημένοι με τον δικό των τρόπο ζωής ώστε δεν εδέχθησαν τον Ιησού και να μετανοήσουν· εν τούτοις είναι προφανές ότι θα επωφεληθούν από το έλεος του Θεού και θα λάβουν ανάστασι και μελλοντική ευκαιρία να μάθουν την οδό της δικαιοσύνης. (Ματθ. 11:20-24) Ούτε με τους Φαρισαίους ήταν ζήτημα βλασφημίας και εναντιώσεως στους αληθινούς λάτρεις λόγω αγνοίας του θελήματος του Θεού. Ο από την Ταρσό Σαούλ υπήρξε ένας τέτοιος άνθρωπος, αλλά