ζωή μας, να το εκτελούμε με συνετό, ειρηνικό χαρωπό τρόπο, με καθαρά χέρια και με αγνή καρδιά. Ενεργώντας έτσι, μπορούμε ν’ απολαμβάνωμε πολλή χαρά τώρα και να κερδίσωμε την επιδοκιμασία του και ατελεύτητη ζωή στο νέο σύστημα πραγμάτων που είναι επί θύραις.

Η Επί του Όρους Ομιλία—«Αιτείτε»

Ο ΙΗΣΟΥΣ, αφού συμβούλευσε τους ακροατάς του ν’ αποφεύγουν να κρίνουν με δυσμένεια τους συνανθρώπους τους, είπε: «Αιτείτε, και θέλει σας δοθή· ζητείτε, και θέλετε ευρεί, κρούετε, και θέλει σας ανοιχθή.»—Ματθ. 7:7.a

Ο Υιός του Θεού, μ’ αυτά τα λόγια, παρώτρυνε τους μαθητάς του να εμμένουν στην προσευχή. Ήταν μεγάλη ανάγκη να το κάνουν αυτό. Η επί του Όρους Ομιλία είχε δείξει σαφώς ότι η δικαιοσύνη ενώπιον του Θεού δεν ήταν απλώς ζήτημα εκτελέσεως θρησκευτικών και φιλανθρωπικών έργων. (Ματθ. 5:20· 6:1) Οι πράξεις λατρείας, για να έχουν σημασία, πρέπει να πηγάζουν από κατάλληλα ελατήρια καρδιάς, περιλαμβανομένης της συγχωρητικότητος, της αγνότητος, της ειλικρινείας και της αγάπης. (Ματθ. 5:22, 27, 28, 33-37, 43-48) Επειδή αυτές οι ιδιότητες είναι αντίθετες με την αμαρτωλή ανθρώπινη φύσι, οι μαθητές θα έπρεπε να ζητούν τακτικά από τον Θεό να τους βοηθήση για ν’ ανταποκριθούν στις απαιτήσεις του περί αληθινής λατρείας.

Επομένως, έπρεπε να ‘αιτούν’ την αναγκαία δύναμι και σοφία ώστε να διάγουν μια ευσεβή ζωή. (2 Κορ. 4:7· 2 Πέτρ. 1:3) Έπρεπε να το ‘ζητούν’ αυτό σαν κεκρυμμένο θησαυρό. (Παράβαλε με Ματθαίον 13:44.) Έπρεπε να ‘κρούουν’ για να εξασφαλίσουν πλήρη εισδοχή στις ευλογίες που επιφυλάσσει ο Θεός για κείνους που αποκτούν την επιδοκιμασία του.—Παράβαλε με Λουκάν 13:24, 25.

Εκείνοι που ζωηρά προσεύχονται γι’ αυτές τις ευλογίες και ενεργούν σε αρμονία με τις προσευχές τους, μπορούν να λάβουν ενθάρρυνσι από τα επόμενα λόγια του Ιησού: «Διότι πας ο αιτών λαμβάνει και ο ζητών ευρίσκει και εις τον κρούοντα θέλει ανοιχθή.» (Ματθ. 7:8) Αυτό δεν σημαίνει ότι οι άνθρωποι μπορούν να προσεύχωνται για οτιδήποτε θέλουν και να λάβουν απάντησι. Η κατάλληλη προσευχή πρέπει πάντοτε να εναρμονίζεται με το θέλημα του Θεού. (1 Ιωάν. 5:14) Ωστόσο, οι μαθητές του Ιησού θα μπορούσαν να είναι βέβαιοι ότι ο Θεός θ’ απαντούσε στις προσευχές τους να τους βοηθήση στη διεξαγωγή της αληθινής λατρείας.

Σχετικά μ’ αυτό, ο Υιός του Θεού έδωσε ένα παράδειγμα: «Τις άνθρωπος είναι από σας, όστις εάν ο υιός αυτού ζητήση άρτον, μήπως θέλει δώσει εις αυτόν λίθον; και εάν ζητήση οψάριον, μήπως θέλει δώσει εις αυτόν όφιν;»—Ματθ. 7:9, 10.

Στην Παλαιστίνη, στη διάρκεια του πρώτου αιώνος μ.Χ., το ψωμί που εγίνετο είχε σχήμα επίπεδης πίττας που ωμοίαζε με ωρισμένες πέτρες. Επίσης, μερικά μικρά φίδια έμοιαζαν με τα ψάρια που συχνά ετρώγοντο με ψωμί. (Βλέπε Ιωάννην 6:9.) Αν ένας μικρός ζητούσε από τον πατέρα του ψωμί, ο πατέρας του