Ανάπτυξις και Εκδήλωσις Εγκρατείας — ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ της Σκοπιάς

Ανάπτυξις και Εκδήλωσις Εγκρατείας

«Ο . . . καρπός του πνεύματος είναι . . . εγκράτεια.—Γαλ. 5:22, 23.

1. Με τι μπορεί να παρομοιωθή η εγκράτεια; Γιατί;

ΕΝΑ γνήσιο μαργαριτάρι είναι κάτι που αξίζει. Είναι σπάνιο και σφόδρα επιθυμητό. Αλλά δεν αποκτάται χωρίς προσπάθεια. Στον Περσικό Κόλπο, όπου λέγουν ότι βρίσκονται τα πιο ωραία γνήσια αλμυρού ύδατος μαργαριτάρια, ο αλιεύς μαργαριταριών ίσως κάνει είκοσι πέντε ή τριάντα καταδύσεις την ημέρα στους στρειδότοπους, επανερχόμενος στην επιφάνεια με μια δωδεκάδα ίσως όστρακα στρειδιού κάθε φορά. Κάθε πλοιάριο, το οποίο είναι ένα Αραβικό ακτοπλοϊκό, έχει πλήρωμα σαράντα έως πενήντα ανδρών, από τους οποίους οι μισοί είναι δύται. Εν τούτοις, διαβάζομε: «Η εσοδεία καλών, γνησίων μαργαριταριών είναι πολύ πτωχή. Παραδείγματος χάριν, το 1947, το πλήρωμα ενός πλοιαρίου, ανοίγοντας την συγκομιδή μιας εβδομάδος από 35.000 στρείδια μαργαριταριών, βρήκαν μόνο 21 μαργαριτάρια. Από αυτά μόνο τρία ήσαν πολύτιμοι λίθοι ποιότητος, κατάλληλα για εμπορική χρήσι.» (Η Αμερικανική Εγκυκλοπαιδεία, έκδοσις 1956, Τόμος 21ος, σελίς 455) Με το σπάνιο και γνήσιο μαργαριτάρι μπορεί να παρομοιάση ένας την ιδιότητα της εγκρατείας. Σ’ αυτές τις «έσχατες ημέρες» πόσο σπανία είναι! Πόσοι είναι «ακρατείς»!—2 Τιμ. 3:1-3.

2. Δώστε τον ορισμό της εγκρατείας.

² Η λέξις εγκράτεια χρησιμοποιείται στις Χριστιανικές Ελληνικές Γραφές και σημαίνει ‘αυτοκυριαρχία, αυτοέλεγχο, μετριοπάθεια, συγκράτησι στις απολαύσεις· κυριαρχία και διακυβέρνησι των παθών.’ (Ένα Νέον Ελληνο-Αγγλικόν Λεξικόν, υπό Τζέιμς Ντόνεγκαν, 1836, σελίς 423) Σύμφωνα με το Τρίτον Νέον Διεθνές Λεξικόν Ουέμπστερ εγκράτεια είναι «ο έλεγχος που ασκεί ένας επάνω του· η συγκράτησις που ασκεί επάνω στις ορμές, τις συγκινήσεις, ή τις επιθυμίες του.» Ή, μπορεί να λεχθή ότι εγκράτεια σημαίνει διακράτησι ευσταθείας και ισορροπίας των διανοητικών και σωματικών δυνάμεων, τήρησις των συγκρατουμένων ή περιορισμένων. Για τους Χριστιανούς είναι δυνατόν να εκδηλώνουν αυτή την επιθυμητή ιδιότητα, την εγκράτεια διότι έχουν το άγιο πνεύμα του Θεού και «ο καρπός του πνεύματος είναι . . . εγκράτεια.» (Γαλ. 5:22, 23) Αλλά, όπως εκείνοι οι όποιοι ζητούν γνήσια μαργαριτάρια πρέπει να μοχθήσουν μ’ επιμέλεια για να τα εξασφαλίσουν, έτσι και οι πλήρεις πνεύματος Χριστιανοί εργάζονται σκληρά για την ανάπτυξι και εκδήλωσι αυτής της ομοίας με μαργαρίτη πολυτίμου ιδιότητος, της εγκρατείας.

3. Πόσο σπουδαία είναι η εγκράτεια στη Χριστιανική ζωή;

³ Η ζωή του Χριστού εχαρακτηρίσθη ως ο ‘καθρέπτης της συγκρατήσεως’ ή της εγκρατείας. Ότι η εγκράτεια παίζει όχι μικρό ρόλο στη ζωή των ακολούθων του είναι καταφανές από το γεγονός ότι ο απόστολος Παύλος, όταν ωδηγήθη ενώπιον του Κυβερνήτου Φήλικος πριν από δέκα εννέα αιώνες, ωμίλησε σ’ αυτόν «περί δικαιοσύνης και εγκρατείας και περί της μελλούσης κρίσεως.» Ναι, η εγκράτεια ήταν τόσο σπουδαία ώστε ο Παύλος την έκαμε ειδικό αντικείμενο συζητήσεως όταν ευρέθη ενώπιον του Ρωμαίου κυβερνήτου Φήλικος.—Πράξ. 24:24-27.

4, 5. (α) Η εγκράτεια τι θα καταστήση ικανούς τους Χριστιανούς ν’ αντιμετωπίσουν καθώς πλησιάζει το τέλος αυτού του συστήματος πραγμάτων; (β) Ποια σύγχρονη απόδειξις υπάρχει για την εκδήλωσι εγκρατείας από τους μάρτυρας του Ιεχωβά όταν διώκονται;

⁴ Η εγκράτεια ήταν μια σημαντική Χριστιανική ιδιότης πριν από δεκαεννέα αιώνες και είναι ζωτική σήμερα. Καθώς το τέλος αυτού του συστήματος πραγμάτων πλησιάζει ολοένα περισσότερο, θα υπάρξουν καιροί εντάσεως, συντριπτικής ανησυχίας, ακόμη και θλίψεως, για πολλούς. Με το πνεύμα του Θεού όπως εκφράζεται στην εγκράτεια, ο Χριστιανός θα μπορέση να παραμείνη ισορροπημένος, ενώ οι άλλοι θα καταρρεύσουν κάτω από την έντασι. Με την εγκράτεια οι Χριστιανοί μπορούν να υπομένουν και θα υπομένουν στις καθημερινές πιέσεις της ζωής και θ’ αντισταθούν στις σκληρές θύελλες του διωγμού. Έχουν ήδη αποδείξει ότι μπορούν να το κάμουν αυτό. Φυσικά, για την αντιμετώπισι μεγάλης εναντιώσεως και βιαίου διωγμού, διάφορες Χριστιανικές ιδιότητες πρέπει να παίξουν το μέρος των. Αλλά, χωρίς αμφισβήτησι, υπάρχει μεγάλη ανάγκη εγκρατείας. Στους αρχαίους χρόνους οι Χριστιανοί την εξεδήλωναν με πολλούς τρόπους, ακόμη και ενώπιον του θανάτου—όταν άλλοι ήσαν πρόθυμοι να εγκαταλείψουν τις αρχές των. Αυτά τα γεγονότα της ιστορίας δεν χρειάζονται απόδειξι εδώ. (Βλέπε περιοδικόν Ξύπνα! 8 Οκτωβρίου 1962, σελίδες 20, 21 και Η Σκοπιά, 1ης Ιουλίου 1959, σελίδες 310, 311.) Ας σημειωθή, όμως, ότι η εγκράτεια των Χριστιανών δεν εταλαντεύθη όταν η πίστις των ευρέθη κάτω από σκληρή πίεσι στην εποχή μας.

⁵ Ο Καθηγητής Εμπενστάιν του Πανεπιστημίου Πρίνστον γράφει στο βιβλίο του Το Εθνικοσοσαλιστικόν Κράτος σχετικά με τους μάρτυρας του Ιεχωβά! «Όταν οι μάρτυρες δεν παρητήθησαν του αγώνος για τις θρησκευτικές των πεποιθήσεις, μια εκστρατεία τρόμου εξετοξεύθη εναντίον των η οποία υπερέβη καθετί που διεπράχθη εναντίον άλλων θυμάτων του Εθνικοσοσιαλισμού στη Γερμανία. . . . Τα δεινά που υπέφεραν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά στα στρατόπεδα συγκεντρώσεως ήσαν ακόμη χειρότερα από εκείνα που επεβλήθησαν σε Ιουδαίους ειρηνιστάς ή Κομμουνιστάς. Επειδή αυτό το δόγμα είναι μικρό, κάθε μέλος ομοιάζει μ’ ένα φρούριο που μπορεί να καταστραφή αλλά ποτέ να κυριευθή.» Επίσης, όσον αφορά τον διωγμό των μαρτύρων του Ιεχωβά, ο Ρίτσαρντ Μάντισον λέγει στο βιβλίο του Γκοντ ις ε Μίλλιονερ: «Όλος αυτός ο διωγμός διετηρήθη. . . . Και, ίσως, οι αυστηρώς συμβατικοί μπορούν να διδαχθούν ένα μάθημα από το άκαμπτο θάρρος αυτής της διωκόμενης μειονότητος. Στην διάρκεια του Κορεατικού Πολέμου, τα προϊόντα του ευκόλου Προτεσταντισμού, των στρατιωτικών μας σχολών και των καλυτέρων κολλεγίων μας ερράγιζαν κατά εικοσάδες κάτω από την πίεσι και τις θωπείες του Κομμουνιστικού πλυσίματος του εγκεφάλου. Μια έρευνα του προβλήματος από το Πεντάγωνον απεκάλυψε ένα συμπέρασμα που δείχνει αμηχανία: Εκείνοι οι λίγοι Μάρτυρες του Ιεχωβά οι οποίοι παρέμειναν ως το τέλος ως αιχμάλωτοι πολέμου . . . αντεστάθησαν ως τον τελευταίο στις επιστημονικές, ψυχολογικές προσπάθειες να τους μεταστρέψουν στον Κομμουνισμό—καλύτερα από πολλούς πατριώτας της Στρατιωτικής Σχολής.» Είναι προφανές ότι η εγκράτεια είναι μία από τις ιδιότητες που έχουν ανάγκη οι Χριστιανοί για ν’ ανθέξουν σε εντατικό διωγμό. Φυσικά, η εγκράτεια απαιτείται, επίσης, από τους δούλους του Ιεχωβά σε άλλες κατευθύνσεις, στις διάφορες μορφές της ζωής. Αλλά πώς μπορεί ν’ αποκτηθή ο πολύτιμος αυτός μαργαρίτης;

ΠΩΣ Ν’ ΑΠΟΚΤΗΣΕΤΕ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΚΑΡΠΟΝ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ

6, 7. (α) Αν επιθυμήτε ν’ αναπτύξετε και να εκδηλώσετε εγκράτεια, ποια είναι μια πρωτίστη απαίτησις; (β) Ποιες ιδιότητες πρέπει να χαρακτηρίζουν τις Χριστιανικές προσευχές για εγκράτεια;

⁶ «Εάν λοιπόν σεις, πονηροί όντες, εξεύρετε να δίδετε καλάς δόσεις εις τα τέκνα σας,» είπε κάποτε ο Ιησούς Χριστός, «πόσω μάλλον ο Πατήρ ο ουράνιος θέλει δώσει Πνεύμα άγιον εις τους αιτούντας παρ’ αυτού;» (Λουκ. 11:13) Τι διαβεβαίωσις! Πραγματικά, οι Χριστιανοί, οι οποίοι ειλικρινά προσεύχονται στον Ιεχωβά για το πνεύμα του όπως αυτό εκδηλώνεται στην εγκράτεια, δεν θα δοκιμάσουν απογοήτευσι, διότι «εάν ζητώμέν τι κατά το θέλημα αυτού, ακούει ημάς.» (1 Ιωάν. 5:14, 15) Έτσι, ως ένας Χριστιανός ο οποίος επιθυμεί ν’ αναπτύξη και να εκδηλώση εγκράτεια, προσεύχεσθε στον Ιεχωβά μέσω του Χριστού για το πνεύμα του Θεού ώστε να εκδηλώνετε αυτή την πολύτιμη ιδιότητα. (Ιωάν. 14:6, 14) Και εφόσον απαιτείται συνεχής προσπάθεια για να διατηρήσετε εγκράτεια, ακολουθήστε τη συμβουλή «αδιαλείπτως προσεύχεσθε,» και «αγρυπνείτε εις τας προσευχάς.» (1 Θεσ. 5:17· Ρωμ. 12:12· 1 Πέτρ. 4:7) Καλές συμβουλές όλες αυτές!

⁷ Στις Χριστιανικές προσευχές για το πνεύμα του Ιεχωβά και για εγκράτεια, πρέπει να υπάρχη ειλικρίνεια και ταπεινοφροσύνη. Αν υπάρχη κάτι μέσα σ’ ένα άτομο, μέσα στην καρδιά του, αυτό επηρεάζει τη γαλήνη του, πρέπει να προσεύχεται στον Ιεχωβά όπως προσηύχετο ο Δαβίδ των αρχαίων χρόνων, ο οποίος παρακαλούσε: «Δοκίμασόν με, Θεέ, και γνώρισον την καρδίαν μου· εξέτασόν με, και μάθε τους στοχασμούς μου· και ιδέ, αν υπάρχη εν εμοί οδός ανομίας· και οδήγησόν με εις την οδόν την αιώνιον.» (Ψαλμ. 139:23, 24) Μια τέτοια ταπεινή, θερμή προσευχή για τη βοήθεια του Ιεχωβά θα φέρη ασφαλώς αποτελέσματα.

8, 9. (α) Επί πλέον της προσευχής, τι χρειάζεται για να κερδηθή και να διατηρηθή ισορροπία; (β) Ποιο μέρος παίζουν οι Χριστιανικές συναθροίσεις σ’ αυτό το ζήτημα;

⁸ Αλλά, εκτός από την προσευχή, ο Χριστιανός, ο οποίος εκτιμά τον μαργαρίτη της εγκρατείας, πρέπει να εργάζεται για ν’ αποκτήση και να διατηρήση ισορροπία μέσω καθημερινής αναγνώσεως και μελέτης της Γραφής. Στον Ιησού του Ναυή εδόθη η συμβουλή: «Δεν θέλει απομακρυνθή τούτο το βιβλίον του νόμου από του στόματός σου, αλλ’ εν αυτώ θέλεις μελετά ημέραν και νύκτα, δια να προσέχης να κάμνης κατά πάντα όσα είναι γεγραμμένα εν αυτώ· διότι τότε θέλεις ευοδούσθαι εις την οδόν σου, και τότε θέλεις φέρεσθαι μετά συνέσεως.» (Ιησ. Ναυή 1:8) Εγκράτεια, ισορροπία, καθώς και σοφία θα προκύψουν από μια τέτοια συχνή εξέτασι του νόμου του Θεού, με την προϋπόθεσι ότι εφαρμόζετε τη συμβουλή της Γραφής. Και αυτοί οι οποίοι θέτουν συνεχώς τον Ιεχωβά ενώπιόν των δεν θα σαλευθούν.—Ψαλμ. 16:8.

⁹ Αλλά, η κατανόησις των Γραφικών διδασκαλιών, νόμων και αρχών δεν έρχεται αυτομάτως σ’ ένα άτομο. Ο Θεός δεν πολιτεύεται με άτομα που βρίσκονται εκτός της επιγείου οργανώσεώς του. (Ματθ. 24:45-47) Ύστερ’ από την έκχυσι του αγίου πνεύματος την ημέρα της Πεντηκοστής του 33 μ.Χ., οι ακόλουθοι του Χριστού συνήρχοντο σε σπίτια, όχι μόνο για να τρώγουν μαζί και ν’ απολαύουν ευχάριστη συναναστροφή, αλλά για να αινούν τον Ιεχωβά. Διεξήγαν εκκλησιαστικές συναθροίσεις στις οποίες οι της ομοίας πίστεως μπορούσαν να βοηθούν και να ενθαρρύνουν ο ένας τον άλλον πνευματικώς. (Εβρ. 10:24, 25· Ματθ. 18:20· Πράξ. 2:46, 47) Το ίδιο συμβαίνει και σήμερα. Η παρακολούθησις των Χριστιανικών συναθροίσεων καθιστά ένα ικανό να λαμβάνη πνευματική οδηγία, η οποία είναι ζωτική για την ανάπτυξι των καρπών του πνεύματος του Θεού, περιλαμβανομένης και της εγκρατείας. Επίσης σ’ αυτές τις συναθροίσεις παρατηρεί κανείς αυτές τις ιδιότητες σ’ ενέργεια.

10. Πώς η τακτική δράσις στη Χριστιανική διακονία συμβάλλει στην ισορροπία;

¹⁰ Η τακτική δράσις στην Χριστιανική διακονία είναι, επίσης, ζωτικά σπουδαία. Συντελεί στην ισορροπία. Όταν, ως διάκονοι, αντιμετωπίζετε και χειρίζεσθε με διακριτικότητα ερωτήσεις και διενέξεις, αναπτύσσετε ωριμότητα και μεγαλύτερη εγκράτεια. Η πείρα που έχει αποκτηθή στη διακονία θα σας βοηθήση να διατηρήσετε γαλήνη, αυτοκυριαρχία. Μ’ αυτήν την πείρα και τη βοήθεια του Ιεχωβά, ακόμη και κάτω από πρόκλησι μπορεί ‘ο λόγος σας να ήναι πάντοτε με χάριν, ηρτυμένος με άλας, δια να εξεύρητε πώς πρέπει ν’ αποκρίνησθε προς ένα έκαστον.’—Κολ. 4:6.

11. Πώς η πνευματική άποψις βοηθεί ένα;

¹¹ Η μελέτη του Λόγου του Θεού και η επιδίωξις των συμφερόντων της Βασιλείας θα καταστήση, επίσης, ικανό ένα άτομο ν’ αναπτύξη πνευματικότητα. Τα προβλήματα της ζωής μπορούν να λύωνται ή τουλάχιστον να μειώνωνται με το να καταφεύγωμε στις Γραφές και να τις εφαρμόζωμε. Ο άνθρωπος που έχει πνευματική άποψι είναι ισορροπημένος· ασκεί εγκράτεια και είναι ένα ευτυχισμένο άτομο. Ώστε, γεμίζετε τη διάνοιά σας με τις σκέψεις του Θεού τακτικά. Βεβαιωθήτε ότι λογικεύεσθε με βάσι Γραφικές αρχές και ότι τις εφαρμόζετε, όταν παρουσιάζωνται προβλήματα. Μπορείτε έτσι ν’ αποκτήσετε και να διατηρήσετε υπό την κατοχή σας τον πολύτιμο μαργαρίτη της εγκρατείας.—1 Κορ. 2:6-16.

12, 13. Εξετάζοντας την εγκράτεια τι μπορούμε να πούμε για τις συνήθειες;

¹² Η ανάπτυξις μετριοπάθειας σε όλα και η καλλιέργεια καλών συνηθειών θα συμβάλη, επίσης, στην εγκράτεια. Ένας Χριστιανός επίσκοπος πρέπει να είναι ‘εγκρατής.’ Αλλά δεν είναι το μοναδικό άτομο μέσα στην εκκλησία που πρέπει να είναι έτσι. Ο Παύλος είπε: «Αι γυναίκες ωσαύτως . . . [ας είναι] εγκρατείς.» (1 Τιμ. 3:2, 11) Και προς τον Τίτον ο απόστολος έγραψε: «Οι γέροντες να ήναι άγρυπνοι [εγκρατείς, ΜΝΚ]» (Τίτον 2:2) Έτσι η μετριοπάθεια και οι καλές συνήθειες είναι Χριστιανικές υποχρεώσεις! Εργάζεσθε προς την κατεύθυνσι του να είσθε «μετριοπαθείς εις τας συνηθείας» και βεβαιωθήτε ότι όλες οι συνήθειές σας είναι καλές. Αυτό θα βελτιώση την εγκράτειά σας.

¹³ Προσέχετε όμως! Άλλοι είναι δυνατόν να επηρεάσουν την ισορροπία σας. Ίσως να έχετε τώρα χρήσιμες Χριστιανικές συνήθειες, αλλά προσέχετε τις συναναστροφές σας. «Φθείρουσι τα καλά ήθη αι κακαί συναναστροφαί.» (1 Κορ. 15:33) Οι κακές συναναστροφές μπορούν να σας απομακρύνουν από την Χριστιανική συντροφιά και να σας κάμουν ν’ αγαπάτε τον κόσμο. Μην επιτρέψετε να γίνη ποτέ αυτό, διότι, «ο κόσμος παρέρχεται, και η επιθυμία αυτού.» Εκδηλώνετε με κάθε τρόπο αυτοκυριαρχία στην εκλογή των φίλων σας.—1 Ιωάν. 2:15-17.

14. Για ν’ αναπτύξετε μεγαλυτέρα εγκράτεια πώς πρέπει να φέρεσθε στις συναναστροφές σας; Γιατί;

¹⁴ Αφού εκλέξετε τις συναναστροφές σας, πώς θα τις μεταχειρισθήτε; Αν πρόκειται ν’ αναπτύξετε μεγαλυτέρα εγκράτεια, τότε στις σχέσεις σας μαζί τους πρέπει να έχετε συμπάθεια, θέτοντας κατά καιρούς τον εαυτό σας στη θέσι των. (Ματθ. 7:12) Δίνετε στους άλλους το ευεργέτημα της αμφιβολίας. Πόσο καλύτερο είναι αυτό από το να υποθέτετε ότι η παράλειψις κάποιου, η αποτυχία του να σας ομιλήση σε κάποια ευκαιρία, παραδείγματος χάριν, ήταν μια εσκεμμένη περιφρόνησις. Παίρνετε μια ισορροπημένη άποψι των πραγμάτων. Εκδηλώνετε εγκράτεια και δείχνετε σύνεσι. Αυτό θα σας κάνη καλό. Να ενθυμήσθε το εξής: «Ο συνετός εις τα πράγματα, θέλει ευρεί καλόν· και ο ελπίζων επί τον Ιεχωβά είναι μακάριος.»—Παροιμ. 16:20, ΜΝΚ.

15. Ποια στάσις πρέπει να υιοθετήται απέναντι στην παιδεία;

¹⁵ Για ν’ αναπτύξετε περαιτέρω εγκράτεια ως Χριστιανός, δεχθήτε ταπεινά παιδεία. Μπορεί αυτή να σας έλθη καθώς διαβάζετε τη Γραφή και Χριστιανικές εκδόσεις, παρατηρώντας τη συμβουλή που μπορεί να εφαρμοσθή στη ζωή σας. Ή, πιθανόν να σας έλθη από κάποιον Χριστιανόν επίσκοπο, ο οποίος επίσης λαμβάνει παιδεία για ν’ ανταποκρίνεται στις ανάγκες του. Γιατί ν’ απορρίψετε οποιαδήποτε Γραφική ή Χριστιανική παιδεία; Επιτέλους αυτή προέρχεται από τον Θεό, «διότι όντινα αγαπά Ιεχωβά, παιδεύει.» (Εβρ. 12:6, ΜΝΚ) Αλλά αφού εξετάσαμε τρόπους με τους οποίους αποκτάται ο μαργαρίτης εγκράτεια, ας εκτιμήσωμε την αξία της στην πράξι.

ΚΡΑΤΕΙΤΕ ΥΠΟ ΕΛΕΓΧΟ ΤΗΝ ΔΙΑΘΕΣΙ, ΤΗΝ ΓΛΩΣΣΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΣΑΣ

16. (α) Ένας άνθρωπος που δεν ελέγχει τις διαθέσεις του με τι μπορεί να παραβληθή; (β) Η διάθεσις τίνος είναι αξιοσημείωτη;

¹⁶ Στους αρχαίους χρόνους, μια ατείχιστη πόλις, ή μια πόλις της οποίας τα τείχη είχαν παραβιασθή από εχθρικές ορδές, ήταν πράγματι αβοήθητη. Εν τούτοις, ένας άνθρωπος ο οποίος δεν έχει υπό έλεγχο τις διαθέσεις του είναι ακριβώς το ίδιο. Το εδάφιο Παροιμίαι 25:28 λέγει: «Όστις δεν κρατεί το πνεύμα αυτού, είναι ως πόλις κατηδαφισμένη και ατείχιστος.» Ένας τέτοιος άνθρωπος είναι χωρίς πραγματική ισορροπία. Στερείται, επίσης, φρονήσεως, διότι το εδάφιον Παροιμίαι 19:11 λέγει: «Η φρόνησις του ανθρώπου συστέλλει τον θυμόν αυτού.» Ένας τέτοιος άνθρωπος πρέπει να σκέπτεται τον Χριστό. Ο Ιησούς είπε για τον εαυτό του: «Πράος είμαι και ταπεινός την καρδίαν.» Ωνόμασε τους πράους μακάριους. (Ματθ. 11:29· 5:5) Έτσι αν αισθάνεσθε την ώθησι, να εκραγήτε σε θυμό, στοχασθήτε τα λόγια του και ακολουθήστε το παράδειγμά του.—Εβρ. 12:1-3.

17. Μπορούν ατελείς άνθρωποι να κρατούν υπό έλεγχο το πνεύμα των; Δώστε απόδειξι της απαντήσεώς σας.

¹⁷ Εν τούτοις, είναι πιθανόν να νομίζετε ότι ήταν σχετικώς εύκολο για τον Ιησού, ένα τέλειο άνθρωπο, να κρατή υπό έλεγχο το πνεύμα του, ενώ για ατελείς ανθρώπους αυτό είναι μια τελείως άλλη ιστορία. Είναι, όμως, έτσι; Ο Αβραάμ και ο Λωτ ήσαν εξίσου ατελείς, μολονότι ήσαν δίκαιοι άνθρωποι. (Γέν. 15:6· 2 Πέτρ. 2:7) Όταν οι βοσκοί των είχαν εμπλακή με οργή σε μια διένεξι, τι έκαμαν ο Αβραάμ και ο Λωτ; «Είπε δε ο Άβραμ προς τον Λωτ, Ας μη ήναι, παρακαλώ, έρις μεταξύ εμού και σου, και μεταξύ των ποιμένων μου και των ποιμένων σου· διότι αδελφοί είμεθα ημείς.» Χωρίσθηκαν αλλά παρέμειναν σε καλές σχέσεις ως «αδελφοί.» (Γεν. 13:5-12) Αλλά μήπως δεν είναι οι Χριστιανοί πνευματικοί αδελφοί; Ναι, φυσικά. Τότε και αυτοί πρέπει να δίνουν λύσι σε δυσκολίες, όχι με θυμωμένο πνεύμα, αλλά με εγκράτεια. Πόσο αντιχριστιανικό θα ήταν να ενεργούν διαφορετικά!

18. Σχετικά με το πνεύμα, τίνος πορεία πρέπει να μιμούνται οι Χριστιανοί, και τίνος πρέπει ν’ αποφεύγουν;

¹⁸ Ίσως να ενθυμήσθε δύο κατά σάρκα αδελφούς, γυιούς του Ιακώβ, οι οποίοι έχασαν μια μεγαλύτερη ευλογία διότι ήσαν βίαιοι, θυμώδεις. Σχετικά με αυτούς ο Ιακώβ είπε στην ευλογία του προς τους γυιούς του στην επιθανάτιο κλίνη του: «Συμεών και Λευί οι αδελφοί, όργανα αδικίας είναι αι μάχαιραι αυτών· εις την βουλήν αυτών μη εισέλθης, ψυχή μου· . . . επικατάρατος ο θυμός αυτών, διότι ήτο αυθάδης· και η οργή αυτών, διότι ήτο σκληρά· θέλω διαμοιράσει αυτούς εις τον Ιακώβ, και θέλω διασκορπίσει αυτούς εις τον Ισραήλ.» (Γεν. 49:5-7) Εκείνοι οι βίαιοι γυιοί του Ιακώβ ενήργησαν με σκληρότητα και θυμό. Τους έλλειπε η εγκράτεια, ενώ ο Αβραάμ και ο Λωτ την κατείχαν. Ασφαλώς οι Χριστιανοί πρέπει ν’ αποφεύγουν την πορεία του Συμεών και του Λευί και να μιμούνται την πορεία του Αβραάμ και του Λωτ.

19. Ποιο είναι το αποτέλεσμα του ασυκρατήτου θυμού; Έτσι, ποια Γραφική συμβουλή πρέπει ν’ ακολουθήται;

¹⁹ Ο ασυγκράτητος θυμός βλάπτει τις σχέσεις με τους άλλους και δείχνει ότι ένας δεν είναι φρόνιμος. «Ο άφρων εκθέτει όλην αυτού την ψυχήν,» λέγει το εδάφιον Παροιμίαι 29:11, «ο δε σοφός αναχαιτίζει αυτήν εις τα οπίσω.» Κατάλληλα, ο Εκκλησιαστής των αρχαίων χρόνων εδήλωσε: «Καλήτερος ο μακρόθυμος παρά τον υψηλόφρονα. Μη σπεύδε εν τω πνεύματί σου να θυμόνης· διότι ο θυμός αναπαύεται εν τω κόλπω των αφρόνων.» (Εκκλησ. 7:8, 9) Δεν εκδηλώνει σοφία ο εγωιστής. Και ο «οξύθυμος πράττει αστοχάστως.» (Παροιμ. 14:17) Ώστε, μη σπεύδετε να θυμώσετε. Ανυψώνεσθε επάνω από τις μικροστενοχώριες, «Μη είπης, Θέλω ανταποδώσει κακόν· ανάμενε τον Ιεχωβά, και θέλει σε σώσει.» (Παροιμ. 20:22, ΜΝΚ) Ζητείτε τρόπους μεταστροφής του θυμού των άλλων, και να ενθυμήσθε ότι «η γλυκεία απόκρισις καταπραΰνει θυμόν· αλλ’ ο λυπηρός λόγος διεγείρει οργήν.» (Παροιμ. 15:1) Ακόμη και αν άλλοι ενεργούν θυμωμένα, σπεύσατε να διευθετήσετε τα πράγματα. Ακολουθήστε τα λόγια του Παύλου: «“Οργίζεσθε και μη αμαρτάνετε·” ο ήλιος ας μη δύη επί τον παροργισμόν σας.»—Εφεσ. 4:26· Ματθ. 5:23, 24.

20. Τι είπε ο Ιωάννης για όποιον μισεί τον αδελφό του; Επομένως, πώς πρέπει να ενεργούν οι Χριστιανοί;

²⁰ Οι Χριστιανοί δεν μπορούν να χάσουν την αυτοκυριαρχία των και να εμπλακούν σε οργή, να δείχνουν μίσος αντί αγάπης, ούτε μπορούν να φιλοξενούν τέτοια εχθρότητα. (Παροιμ. 26:24-26) Αν το έκαναν, θα ευρίσκοντο στο σκότος. Ο απόστολος Ιωάννης έγραψε: «Όστις αγαπά τον αδελφόν αυτού, εν τω φωτί μένει, και σκάνδαλον εν αυτώ δεν είναι. Όστις όμως μισεί τον αδελφόν αυτού, εν τω σκότει είναι, και εν τω σκότει περιπατεί, και δεν εξεύρει πού υπάγει, διότι το σκότος ετύφλωσε τους οφθαλμούς αυτού.» (1 Ιωάν. 2:9-11) Άσχετα με το πού βρίσκεσθε ή με την φύσι των περιστάσεων που επικρατούν, διατηρήστε εγκράτεια. Στο σπίτι, παραδείγματος χάριν, μην είσθε ένας σκληρός σύζυγος, μια μεμψίμοιρος γυναίκα ή ένα σκυθρωπό, κακοδιάθετο παιδί. (Κολ. 3:18-20) Ο ανεξέλεγκτος θυμός οδηγεί σε παραφορά και λύπη. Αλλά εκείνοι οι οποίοι είναι αγαθοί, όχι σκληροί, περιποιητικοί, όχι επικριταί, και πράοι μάλλον παρά κακοδιάθετοι θα έχουν ουρανία επιδοκιμασία γι’ αυτά.

21, 22. Ο έλεγχος της γλώσσης ποιας Γραφικής συμβουλής απαιτεί την τήρησι;

²¹ Φυσικά, για να έχετε υπό έλεγχο τον θυμό σας πρέπει να ελέγχετε την γλώσσα σας. Ο Ιάκωβος έγραψε: «Εκ του αυτού στόματος εξέρχεται ευλογία και κατάρα. Δεν πρέπει, αδελφοί μου, ταύτα να γίνωνται ούτω. Μήπως η πηγή από της αυτής τρύπης αναβρύει το γλυκύ και το πικρόν; Μήπως είναι δυνατόν, αδελφοί μου, η συκή να κάμη ελαίας ή η άμπελος σύκα; Ούτως ουδεμία πηγή είναι δυνατόν να κάμη ύδωρ αλμυρόν και γλυκύ.» (Ιάκ. 3:10-12) Ναι, ο Ιάκωβος συζητούσε για την γλώσσα και το σημείο που ετόνισε είναι σαφές. Οι Χριστιανοί οφείλουν βεβαίως να συγκρατούν τη γλώσσα των.

²² Αισχρός λόγος, σπερμολογία και συκοφαντία δεν έχουν θέσι στη Χριστιανική ζωή. «Μηδείς λόγος σαπρός ας μη εξέρχηται εκ του στόματός σας,» είπε ο Παύλος στους Εφεσίους, «αλλ’ όστις είναι καλός προς οικοδομήν της χρείας, δια να δώση χάριν εις τους ακούοντας. . . . Πάσα πικρία και θυμός και οργή και κραυγή και βλασφημία, ας αφαιρεθή από σας μετά πάσης κακίας.» (Εφεσ. 4:29-31) Αποφεύγετε την ακάθαρτη ομιλία. Και προσέχετε τι λέγετε για τους άλλους. (Ψαλμ. 15:1-3) Μη διαδίδετε ούτε ακούετε σπερμολογίες. Καθώς οι ιστορίες επαναλαμβάνονται, συχνά εξωραΐζονται. Η σπερμολογία μπορεί έτσι να εξελιχθή σε συκοφαντία, σχετικά με την οποία είχε λεχθή στους Ισραηλίτας: «Δεν θέλεις περιφέρεσθαι συκοφαντών μεταξύ του λαού σου.» (Λευιτ. 19:16) Ακολουθείτε αυτούς τους λόγους. Με αυτόν ή με άλλους τρόπους ελέγχετε τη γλώσσα σας.

23. Πώς μπορούν οι Χριστιανοί να ελέγχουν τις σκέψεις των, και ποιο είδος σκέψεως πρέπει ν’ αποφεύγεται;

²³ Αλλά αν πρόκειται ν’ αποφεύγετε τη σπερμολογία, τη συκοφαντία και τα αισχρά λόγια, οφείλετε να κρατήτε κάτω από έλεγχο τις σκέψεις σας. Έτσι, όταν σας έρχεται στο νου κάτι ακατάλληλο ή ακάθαρτο, συγκρατηθήτε. Φέρτε στη διάνοιά σας όσα είναι δίκαια, καθαρά, προσφιλή, εύφημα, ενάρετα, επαινετικά, και κάνετε σκέψεις επάνω σ’ αυτά. (Φιλιππησ. 4:8, 9) Προσεύχεσθε στον Ιεχωβά για μεγαλύτερη εγκράτεια, Αυτό σημαίνει ν’ αποφεύγετε υλιστικούς τρόπους σκέψεως καθώς και τις στενοχώριες. Σχετικά με όλ’ αυτά ο Ιησούς είπε «εάν τις έχη περισσά, η ζωή αυτού δεν συνίσταται εκ των υπαρχόντων αυτού.» (Λουκ. 12:15) Ώστε γιατί να στενοχωρήσθε; Ο Ιεχωβά γνωρίζει τις ανάγκες σας για τροφή, ποτό και ρουχισμό. Σοφά ο Χριστός εδήλωσε: «Ζητείτε πρώτον την βασιλείαν του Θεού, και την δικαιοσύνην αυτού· και ταύτα πάντα θέλουσι σας προστεθή.» (Ματθ. 6:25-34) Τι καλή συμβουλή! Ακολουθήστε την, ασκώντας εγκράτεια, και θα είσθε πράγματι μακάριοι.

ΕΚΔΗΛΩΣΙΣ ΕΓΚΡΑΤΕΙΑΣ ΣΤΟ ΦΑΓΗΤΟ, ΤΟ ΠΟΤΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΑΨΥΧΗ

24. (α) Μολονότι ο τρόπος με τον οποίον τρώγει ένας πιθανόν να μη φθάση τα όρια της λαιμαργίας, ποια επίδρασι μπορεί ωστόσο να έχη; (β) Τι μπορεί να προκύψη από την έλλειψι εγκρατείας στην πόσι οινοπνευματωδών ποτών;

²⁴ Ενώ δεν πρέπει να ενδιαφερώμεθα πάρα πολύ για την απόκτησι τροφής ή ποτού, όταν τα έχωμε πρέπει να εκδηλώνωμε εγκράτεια. Τα εδάφια Παροιμίαι 23:20, 21 προειδοποιούν: «Μη έσο μεταξύ οινοποτών, μεταξύ κρεοφάγων ασώτων· διότι ο μέθυσος και ο άσωτος θέλουσι πτωχεύσει και ο υπνώδης θέλει ενδυθή ράκη.» Φυσικά ο τρόπος λήψεως τροφής ενός πιθανόν να μη φθάνη τα όρια της καθαράς λαιμαργίας. Αλλά η υπερβολική ποσότης φαγητού μπορεί να σημαίνη υπναλέα, άκαρπη διακονία και νυσταγμό στη διάρκεια των Χριστιανικών συναθροίσεων. Επομένως, ασκείτε εγκράτεια στο φαγητό. Και αποφεύγετε οπωσδήποτε τη μέθη. Υποβιβάζει το άτομο. Επί πλέον, αν ένας Χριστιανός μεθύση, αυτό μπορεί να κάμη άλλους να προσκόψουν και να επιφέρη μομφή στην οργάνωσι του Ιεχωβά. Η μέθη μπορεί εύκολα να καταστρέψη πλήρως την ζωή ενός, διότι ένας αδιόρθωτος και αμετανόητος μέθυσος πρέπει ν’ αποκόπτεται από τη Χριστιανική εκκλησία. Ασφαλώς θα πληρώση για την έλλειψι εγκρατείας!—1 Κορ. 6:9, 10.

25. Στην αναζήτησι και απόλαυσι αναψυχής, τι πρέπει να έχη υπ’ όψι του ο Χριστιανός;

²⁵ Και όταν ακόμη βρίσκεται σε ανάπαυσι, ένας Χριστιανός δεν μπορεί να λησμονή την εγκράτεια αν πρόκειται να ευαρεστήση τον Θεό. Και όταν ακόμη απολαύη αναψυχής, οφείλει να είναι συγκρατημένος. Η ενασχόλησις στον αθλητισμό, παραδείγματος χάριν, πρέπει να τηρήται σε κατάλληλη θέσι. «Η σωματική γυμνασία είναι προς ολίγον ωφέλιμος,» έγραψε ο Παύλος· «αλλ’ η ευσέβεια είναι προς πάντα ωφέλιμος, έχουσα επαγγελίαν της παρούσης ζωής και της μελλούσης.» (1 Τιμ. 4:8) Ο αληθινός Χριστιανός, στην αναζήτησι αναψυχής δεν θα υποκύπτη στις ατελείς τάσεις της εκπεσμένης σαρκός, αλλά θα κάνη επιλογή τύπων ή διασκεδάσεως που θα έχουν εποικοδομητική επίδρασι επάνω του. Εν τούτοις, θα χρησιμοποιή επίσης καλή κρίσι στο να μη μένη το βράδυ αργά, διότι αυτό μπορεί να βλάψη την υγεία του και να μειώση την αποτελεσματικότητά του στη διακονία. Έτσι, θα πηγαίνη, παραδείγματος χάριν, να κοιμηθή ενωρίς το Σάββατο βράδυ για να είναι ζωηρός και έτοιμος για διακονική δράσι την Κυριακή πρωί. Γιατί να σπαταλά κανείς τις δυνάμεις του με ανόητο τρόπο στην επιδίωξι της αναψυχής για να διαπιστώση απλώς ότι εματαίωσε αυτόν τον ίδιο τον σκοπό της λόγω ελλείψεως εγκρατείας; Ενεργείτε φρόνιμα. Να είσθε μετριοπαθείς, ασκώντας εγκράτεια και σ’ αυτή, επίσης, τη μορφή της ζωής.

26. Γιατί η εγκράτεια αξίζει τον κόπο που καταβάλλεται για την απόκτησι και την εκδήλωσί της;

²⁶ Είναι καταφανές, λοιπόν, ότι, όπως ο υπέροχος φυσικός μαργαρίτης, έτσι και η εγκράτεια ούτε κερδίζεται ούτε αναπτύσσεται περισσότερο χωρίς ειλικρινή προσπάθεια. Αλλ’ αξίζει όλη η εργασία που καταβάλλετε για να την αποκτήσετε και να την εκδηλώνετε. Εξετάστε απλώς την αξία και τη σπουδαιότητά της. Με το ν’ αναπτύσσετε και να εκδηλώνετε εγκράτεια σ’ αυτές τις έσχατες ημέρες, θα ευαρεστήσετε τον Ιεχωβά. Και, με το να παραμένετε πιστός σ’ αυτόν, θα είσθε ευτυχής δέκτης των ευλογιών του τώρα και στην υποσχεμένη του νέα κατάστασι. (2 Πέτρ. 3:11-13) Πραγματικά, σήμερα, με τόσο πολλά που πρέπει να γίνουν για τον αίνο του Ιεχωβά και το κήρυγμα των αγαθών νέων της Βασιλείας, η εγκράτεια είναι ζωτική για τη Χριστιανική σας πρόοδο.