Θα Χρειασθή να Κράξουν οι Λίθοι; — ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ της Σκοπιάς

Θα Χρειασθή να Κράξουν οι Λίθοι;

«Εάν ούτοι σιωπήσωσιν, οι λίθοι κεκράξονται.»—Λουκάς 19:40, Κείμενον.

1. Πώς φανερώνεται η υπεροχή του Ιεχωβά;

Η ΥΠΕΡΟΧΗ του Ιεχωβά Θεού γίνεται πολύ φανερή μέσω του τρόπου με τον οποίον εκτελεί τους σκοπούς του. Ο Ιεχωβά είναι εκείνος που είπε: «Ελάλησα, και θέλω κάμει να γείνη· εβουλεύθην, και θέλω εκτελέσει αυτό.» (Ησαΐας 46:11) Με πλήρη άνεσι και βεβαιότητα προχωρεί στην επιτέλεσι όλων όσα έχει ειπεί ότι θα πράξη, ακριβώς στον καιρό που είναι προσδιωρισμένος από πριν. Ένας από τους εκπεφρασμένους σκοπούς του Ιεχωβά είναι η τελεία ανατροπή και η τελική καταστροφή του Σατανά, του αρχαίου Όφεως, μαζί με όλη την οργάνωσι του σπέρματός του, ορατή και αόρατη. (Γένεσις 3:15· Ησαΐας 14:24-27· 2 Πέτρου 2:9· Ιούδας 6, 7· Αποκάλυψις 20:2) Ο Ύψιστος άφησε να γνωσθή καθαρά πώς και σε ποια περίοδο χρόνου θα το επιτελέση αυτό. Ποιος ηγέτης ανθρώπων και εθνών σ’ αυτό τον κόσμο, θα απεκάλυπτε την τακτική και τον καιρό της επιθέσεώς του εναντίον ενός εχθρού; Θα εθεωρείτο άφρων θα έθετε τον εαυτό του σε κίνδυνο να ηττηθή. Αλλά αυτό συμβαίνει διότι κανείς ηγέτης σ’ αυτή τη γη δεν μπορεί να είναι βέβαιος για την υπεροχή του. Ο Ιεχωβά είναι διαφορετικός· η υπεροχή του είναι γεγονός. Καμμιά θύελλα, πλημμύρα ή σεισμός δεν μπορεί να Τον καθυστερήση, διότι Αυτός μπορεί να ελέγχη όλα αυτά τα πράγματα. Καμμιά ενέργεια που ο εχθρός, ο Σατανάς, και η οργάνωσίς του μπορούν ν’ αναλάβουν, δεν θα μπορούσε να έχη ούτε την παραμικρότερη δυνατότητα επιτυχίας απέναντι των δυνάμεων που αποστέλλει ο Ιεχωβά. Είτε ο εχθρός προτιμά να επιτεθή, είτε να τρέξη και να κρυφθή, τίποτε δεν θα εμποδίση τον Εκτελεστήν του Ιεχωβά, τον Χριστόν Ιησούν, από το να τον εξαλείψη. (Αμώς 9:1-4) Σήμερα το τέλος των εχθρών είναι πολύ πλησίον.

2. Με ποιον τρόπο ο Ιεχωβά έδειξε έλεος σ’ εκείνους που εναντιώθηκαν σ’ αυτόν;

² Μολονότι η καταδίκη των πονηρών εσφραγίσθηκε από τον Ιεχωβά στον καιρό της ανταρσίας, ώσπου να έλθη ο ωρισμένος καιρός για την εκτέλεσι αυτής της κρίσεως, έχει επιτραπή σ’ εκείνους που ο Ιεχωβά κατεδίκασε σε εκμηδένισι, να περιέρχωνται εξαπατώντας και αιχμαλωτίζοντας πολλά πλάσματα που δεν έχουν γνώσιν του Υψίστου και των σκοπών του και έτσι έπραξαν το άδικο. Σε όλο αυτό το διάστημα ο Ιεχωβά υπήρξε μακρόθυμος σ’ εκείνους που εναντιώθηκαν σ’ αυτόν. Με την παρ’ αξίαν αγαθότητά του επέτρεψε σ’ εκείνους που έγιναν θύματα της πονηρής οργανώσεως του Σατανά, ν’ αποκτήσουν γνώσιν των σκοπών τού Παντοδυνάμου Θεού και έτσι να έχουν μια ευκαιρία να διαφύγουν την καταστροφή μαζί με τον κόσμο του Διαβόλου. (2 Πέτρου 3:9) Πράγματι, προτού αναλάβη ενέργεια για να τιμωρήση τους κακοποιούς, ο Ιεχωβά τούς έδωσε πάντοτε κατάλληλη προειδοποίησι. Ο Ιησούς το εξέφρασε αυτό με τον εξής τρόπο: «Δια τούτο και η σοφία του Θεού είπε, Θέλω αποστείλει εις αυτούς προφήτας και αποστόλους.» (Λουκάς 11:49) Σ’ αυτά μπορούν να προστεθούν τα σαφή λόγια του Θεού που αναφέρονται στον Ιερεμία 35:14, 15: «Εγώ δε ελάλησα προς εσάς, εγειρόμενος πρωί, και λαλών· πλην δεν μου ηκούσατε. Και απέστειλα προς εσάς πάντας τους δούλους μου τους προφήτας, εγειρόμενος πρωί και αποστέλλων, λέγων, Επιστρέψατε ήδη έκαστος από της οδού αυτού της πονηράς, και διορθώσατε τας πράξεις υμών, και μη υπάγετε οπίσω άλλων θεών δια να λατρεύητε αυτούς, και θέλετε κατοικήσει εν τη γη, την οποίαν έδωκα εις εσάς, και εις τους πατέρας σας.» Πόσο ελεήμων υπήρξε ο Θεός!

3. Ποιο ειδικό έλεος εξεδηλώθη στους φυσικούς απογόνους του Ισραήλ με την αποστολή του Ιησού στη γη;

³ Μια πράξις ελέους που επετέλεσε ο Ιεχωβά ήταν η αποστολή του μεγίστου προφήτου, του Ιησού, στη γη. Αυτό άφησε πίσω μια ιστορία που ο κόσμος του Σατανά δεν μπόρεσε να την εξαλείψη. Επί τριάμισυ περίπου έτη ο Ιησούς αφιέρωσε όλον τον χρόνο του και την ενέργειά του στο έργο της πληροφορίας του λαού για τη βασιλεία του Ιεχωβά και τους σκοπούς του που σχετίζονται μ’ αυτήν. Επήγε στις πόλεις και στα χωριά, στην ακρογιαλιά και στα βουνά, και παντού μίλησε για την υπεροχή του Πατρός του τού εν ουρανοίς. Εργάσθηκε ανάμεσα στους απογόνους του Ισραήλ, ενός λαού που θα έπρεπε να έχη γνωρίσει τον Ιεχωβά και να τον έχη υπηρετήσει, αλλά ο οποίος απεστάτησε στην ακάθαρτη λατρεία. Σ’ αυτούς τους Ισραηλίτες ο Θεός είχε δώσει πολλές προφητείες που υπεδείκνυαν τον Ιησούν και τα έργα που θα έκανε, αλλά η πλειονότης δεν θέλησε να δεχθή τον Υιόν του Θεού. Εν τούτοις, ήσαν εκεί πολλοί που αγαπούσαν να πράττουν το ορθόν και οι οποίοι, επομένως, επρόσεξαν τη νουθεσία του Ιησού, εκτιμώντας την εκπλήρωσι των προφητειών που είχαν γραφή για την έλευσί του. Αυτοί που άλλαξαν την κακή τους πορεία και ακολούθησαν τον Υιόν, ωφελήθηκαν πολύ· έβαλαν τον εαυτό τους σε θέσι να κερδίσουν αιώνια ζωή.—Ιωάννης 3:16, 17.

4, 5. Πώς η δράσις του Ιησού ήταν μια δοκιμασία στον υπό διαθήκην λαόν του Θεού, και τι αποτέλεσμα είχε σ’ αυτούς;

⁴ Ήταν ένας καιρός που ο Ύψιστος έθεσε τον υπό διαθήκην λαό του Ισραήλ στη μεγαλύτερή του δοκιμασία. Ό,τι έκανε ο καθένας θα ήταν μια προσωπική κρίσις του εαυτού του· ή θα επρόσεχε το άγγελμα του Θεού ή θα το απέρριπτε. Ο Ιησούς είπε: «Όστις όμως δεν πιστεύει, είναι ήδη κεκριμένος, διότι δεν επίστευσεν εις το όνομα του μονογενούς Υιού του Θεού. Και αύτη είναι η κρίσις, ότι το φως ήλθεν εις τον κόσμον, και οι άνθρωποι ηγάπησαν το σκότος μάλλον παρά το φως· διότι ήσαν πονηρά τα έργα αυτών.» (Ιωάννης 3:18, 19) Δεν υπήρχε καμμιά αμφιβολία γι’ αυτό, άλλως τε. Σε πολλούς εδόθη μια τελική κρίσις καταστροφής με βάσι τις πονηρές τους πράξεις, όπως το εξέφρασε απερίφραστα ο Ιησούς: «Όφεις, γεννήματα εχιδνών, πώς θέλετε φύγει από της καταδίκης της γεέννης;» (Ματθαίος 23:33) Αυτοί δεν ακολούθησαν το άγγελμα που προήρχετο από τον Θεό και που έφερε ο Ιησούς, και έτσι αυτό έγινε μια τελική μαρτυρία γι’ αυτούς.

⁵ Εξ άλλου, μερικοί από εκείνους που επίστευσαν στο κήρυγμα του Υιού του Θεού, εξέλεξαν ν’ ακολουθήσουν τον Διδάσκαλο, και ανέλαβαν το έργο της ευρείας διαδόσεως του αγγέλματος που αυτός εδίδασκε. Οι μαθηταί του Ιησού απεστάλησαν απ’ αυτόν να το κηρύξουν. (Ματθαίος 10:5· Λουκάς 10:1) Πολλοί συνώδευαν τον Ιησούν καθώς περιώδευε και εδίδασκε, απολαμβάνοντας ένα ειδικό προνόμιο να είναι μαζί με τον Ιησού Χριστό, όταν αυτός ήταν «εν σαρκί».

6, 7. (α) Προς το τέλος της επιγείου διακονίας του, ποιες προφητείες εξεπλήρωσε ο Ιησούς ενώπιον όλου του λαού; (β) Θα μπορούσε κανείς να εμποδίση την εκπλήρωσί τους;

⁶ Σύμφωνα με τον σκοπό του Θεού που εξεφράσθη προφητικώς, ο Ιησούς δεν επρόκειτο να εξακολουθήση επ’ αόριστον τη διακονία του στη γη. Παραδείγματος χάριν, ο προφήτης Δανιήλ, στο τελευταίο τμήμα του ενάτου κεφαλαίου, έκαμε μια αναγραφή του ακριβούς χρόνου που ο Μεσσίας θα ‘εξεκόπτετο’ σε θάνατο, και αυτό ο Ιησούς το ήξερε. Προς το τέλος της επιγείου διακονίας του ο Ιησούς εταξίδευε από τα ανατολικά με κατεύθυνσι προς την Ιερουσαλήμ. Ήξερε ότι υπήρχαν ακόμη μερικές προφητείες που έπρεπε να εκπληρωθούν εν σχέσει με αυτόν, και το Υπόμνημα μάς λέγει: «Και ως επλησίασεν εις Βηθφαγή και Βηθανίαν, προς το όρος το καλούμενον Ελαιών, απέστειλε δύο των μαθητών αυτού, ειπών, Υπάγετε εις την κατέναντι κώμην· εις την οποίαν εμβαίνοντες θέλετε ευρεί πωλάριον δεδεμένον, επί του οποίου ουδείς άνθρωπος εκάθισε ποτέ· λύσατε αυτό και φέρετε . . . Υπήγαν δε οι απεσταλμένοι, και εύρον καθώς είπε προς αυτούς. . . . Και έφεραν αυτό προς τον Ιησούν. Και ρίψαντες επί το πωλάριον τα ιμάτια αυτών, επεκάθισαν τον Ιησούν. Ενώ δε επορεύετο, υπέστρωνον τα ιμάτια αυτών εις την οδόν. Και ότε επλησίαζεν ήδη εις την κατάβασιν του όρους των Ελαιών, ήρχισαν άπαν το πλήθος των μαθητών χαίροντες να υμνώσι τον Θεόν μεγαλοφώνως δια πάντα τα θαύματα τα οποία είδον, λέγοντες, Ευλογημένος ο ερχόμενος βασιλεύς εν ονόματι Κυρίου [Ιεχωβά, Μ.Ν.Κ.]· ειρήνη εν ουρανώ, και δόξα εν υψίστοις.»—Λουκάς 19:29-38.

⁷ Με την ισχυρή αυτή δημοσία μαρτυρία, όλος ο λαός της χώρας έπρεπε ν’ ακούση ποιος ήταν ο Βασιλεύς του Ιεχωβά. Η αφήγησις του Ματθαίου δείχνει ότι αυτός εισήλθε στην ίδια την Ιερουσαλήμ· οι άνθρωποι μιλούσαν παντού για το γεγονός, Έπρεπε να γίνη έτσι, διότι είχε δοθή η εξής προφητεία του Ιεχωβά: «Χαίρε σφόδρα, θύγατερ Σιών· αλάλαζε, θύγατερ Ιερουσαλήμ· ιδού, ο βασιλεύς σου έρχεται προς σε· αυτός είναι δίκαιος, και σώζων· πραΰς, και καθήμενος επί όνου, και επί πώλου υιού υποζυγίου.» (Ζαχαρίας 9:9· βλέπε επίσης Ψαλμός 118:22-26) Αυτή η ευκαιρία θα έπρεπε να κάνη όλο το λαό της Ιουδαίας να χαίρη όσο ποτέ πριν. Ο Βασιλεύς τους ήταν ανάμεσά τους! Αλλά είχαν άραγε χαρά; Οι περισσότεροι δεν είχαν· μερικοί εναντιώθηκαν σ’ αυτόν τον δημόσιο αίνο προς τον Ιεχωβά. «Και τινες των Φαρισαίων από του όχλου είπον προς αυτόν [τον Ιησούν], Διδάσκαλε, επίπληξον τους μαθητάς σου. Και αποκριθείς είπε προς αυτούς, Σας λέγω, ότι εάν ούτοι σιωπήσωσιν, οι λίθοι θέλουσι φωνάξει.» (Λουκάς 19:39, 40) Και ο Ιησούς είχε δίκιο· τα ίδια τα λιθάρια θα εφώναζαν. Αυτό ήταν θέλημα του Ιεχωβά· ποιος θα μπορούσε να μεταβάλη ή να εμποδίση το είδος αυτό της αναγγελίας; Εν τούτοις, αυτοί οι θρησκευτικοί ηγέται, οι Φαρισαίοι, εναντιώθηκαν στον Βασιλέα και τη βασιλεία του Ιεχωβά και επιθυμούσαν μόνο να συνεχισθή το δικό τους καθεστώς, κάτω από το οποίο επαχύνοντο εις βάρος του λαού γενικώς. Ο Ιεχωβά το είχε προείπει και αυτό επίσης.

ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΙΣ ΚΑΤΑΔΙΚΗΣ

8. Λόγω της αντιδράσεως της πλειονότητος του λαού, ποια προφητεία έδωσε ο Ιησούς, και πώς αυτή εκπληρώθηκε;

⁸ Η διακονία του Ιησού επάνω στη γη ετελείωνε, αλλά προτού πεθάνη, όλοι έπρεπε να μάθουν για το άγγελμά του και για τα έργα της αγάπης που έκανε. Μολονότι ένα μεγάλο πλήθος μαθητών του επευφήμησε τον Ιησούν ως Βασιλέα, η πλειονότης των Ισραηλιτών τον απέρριψε, αυτόν και το άγγελμα της σωτηρίας που είχε φέρει· άφησαν τον Σατανά να τους κρατήση στο σκότος, ειδικώς μέσω θρησκευτικών ποιμένων όπως οι Φαρισαίοι. Αν δεν ήθελαν να πιστέψουν μια τέτοια ισχυρή μαρτυρία σαν εκείνη που εδίδετο τότε, αλλά ήθελαν να μένουν προσκολλημένοι στην ιδιοτελή, κακή ζωή που έκαναν αντίθετα στο δρόμο του Θεού, τι μπορούσε ν’ αφεθή γι’ αυτούς; Οι καρποί της αδικοπραγίας των φαίνονται στην προφητεία που ελάλησε ο Ιησούς εκείνο τον καιρό: «Και ότε επλησίασεν, ιδών την πόλιν, έκλαυσεν επ’ αυτήν, λέγων, Είθε να εγνώριζες και συ τουλάχιστον εν τη ημέρα σου ταύτη τα προς ειρήνην σου αποβλέποντα· αλλά τώρα εκρύφθησαν από των οφθαλμών σου· διότι θέλουσιν ελθεί ημέραι επί σε, και οι εχθροί σου θέλουσι κάμει χαράκωμα περί σε, και θέλουσι σε περικυκλώσει, και θέλουσι σε στενοχωρήσει πανταχόθεν· και θέλουσι κατεδαφίσει σε, και τα τέκνα σου εν σοι, και δεν θέλουσιν αφήσει εν σοι λίθον επί λίθον· διότι δεν εγνώρισας τον καιρόν της επισκέψεώς σου.» (Λουκάς 19:41-44) Περαιτέρω απόδειξιν του ότι η πόλις ήταν απελπιστικά πονηρή, αποτελεί το γεγονός ότι οι μαθηταί του Ιησού που απέμειναν μετά τον θάνατό του για να εξακολουθήσουν να δίνουν το άγγελμα της ζωής, εκακοποιήθηκαν, κατεδιώχθησαν και εφονεύθησαν. (Ματθαίος 23:33-36) και προτού εκπνεύση μ’ ένα φυσικό τρόπο η γενεά που ζούσε τότε, οι Ρωμαϊκές στρατιές επήλθαν εναντίον της Ιερουσαλήμ (το 70 μ.Χ.) και την κατέστρεψαν τελείως, σ’ έναν καιρό μεγάλων παθημάτων και απωλείας ζωής.

9. Ποια είναι μερικά παραδείγματα του πώς ο Ιεχωβά προειδοποίησε τους κακοποιούς;

⁹ Όχι, αυτή δεν ήταν η πρώτη φορά που ο Ιεχωβά έδωσε μια προειδοποιητική μαρτυρία. Στις ημέρες του Νώε είχε δοθή ευρεία μαρτυρία και ειδοποίησις στους ανθρώπους προτού έλθη ο Κατακλυσμός. Στην Αίγυπτο οι μάρτυρες του Ιεχωβά, Μωυσής και Ααρών, είπαν για όσα ο Θεός επρόκειτο να επιφέρη στο έθνος, και τα οποία επέφερε· και τελικά οι δυνάμεις της Αιγύπτου αντιμετώπισαν καταστροφή στην Ερυθρά θάλασσα. Προτού εισέλθη το έθνος του Θεού στη Γη της Επαγγελίας, η φήμη των κραταιών πράξεων του Ιεχωβά διαδόθηκε ευρύτατα και οι κάτοικοι είχαν μια προειδοποίησι για το τι επρόκειτο να επέλθη. Η Ιερουσαλήμ κατεστράφη στο 607 π.Χ. έπειτα από πολλές προηγούμενες δημόσιες διακηρύξεις των προφητών του Ιεχωβά.

10. Ωφελήθηκε κανείς από τις προειδοποιήσεις που εδόθηκαν;

¹⁰ Εκείνοι που εμπήκαν στην κιβωτό στην εποχή του Νώε, διαφυλάχθηκαν ζωντανοί σ’ ένα νέο κόσμο εξαιτίας του γεγονότος ότι επρόσεξαν τον λόγον του Ιεχωβά, αλλά ήσαν ολίγοι. (Γένεσις 9:18) Μερικοί μη Ισραηλίτες επίστευσαν στον Ιεχωβά και εξήλθαν μαζί με τον Ισραήλ από την Αίγυπτο, και έτσι φυλάχθηκαν ζωντανοί για να λατρεύσουν τον Ύψιστον. Στη Γη της Επαγγελίας η Ραάβ και το έθνος των Γαβαωνιτών ετάχθησαν υπέρ της λατρείας του Ιεχωβά, και έσωσαν τη ζωή τους. (Ιησούς του Ναυή 6:25· 9:26) Εκείνοι που έφυγαν από την Ιερουσαλήμ ακολουθώντας την αυθεντική συμβουλή των προφητών, διέφυγαν το να καταστραφούν μαζί με την Ιερουσαλήμ, αλλά ήσαν μια μικρή μειονότης. Αυτές είναι αποδείξεις ότι οι προειδοποιήσεις που δίδονται από τον Ιεχωβά βοηθούν εκείνους που εξασκούν πίστι σε ό,τι Αυτός λέγει, να σώσουν τη ζωή τους· η ειδοποίησις δεν παρέχεται ματαίως.

11. Σε ποιόν καιρό εφθάσαμε τώρα, και ποια ειδοποίησις δίδεται;

¹¹ Μια ακόμη φορά έφθασε ο καιρός για να τεθούν εκποδών οι κακοί εκείνοι που στέκουν στο δρόμο της εκπληρώσεως του σκοπού του Ιεχωβά. Ο καιρός ήλθε για την πραγματοποίησι του νέου κόσμου· ο Βασιλεύς του Ιεχωβά Χριστός Ιησούς ενθρονίσθηκε και η γη πρέπει να καθαρισθή από κάθε αδικία και πονηρία. Και όπως στο παρελθόν, ο Ιεχωβά κατευθύνει να γίνη δημοσία αναγγελία των σκοπών του ως προειδοποίησις σε όλους τους κατοίκους της γης και για το καλό εκείνων που επιθυμούν να σώσουν τη ζωή τους. Ο Ιησούς είπε γι’ αυτόν τον καιρό: «Και θέλει κηρυχθή τούτο το ευαγγέλιον της βασιλείας εν όλη τη οικουμένη, προς μαρτυρίαν εις πάντα τα έθνη· και τότε θέλει ελθεί το τέλος.» (Ματθαίος 24:14) Ναι, σήμερα οι μάρτυρες του Ιεχωβά βρίσκονται στη γη κηρύττοντας τα καλά νέα και ειδοποιώντας όλους ότι σύντομα ο Ιεχωβά θα ενεργήση μέσω του Χριστού, για να καταστρέψη τους πονηρούς από το πρόσωπο της γης.

12. Πώς δέχονται οι άνθρωποι το προειδοποιητικό άγγελμα που δίδεται;

¹² Ποια είναι η στάσις των ανθρώπων που ακούουν αυτό το άγγελμα; Είναι εντελώς η ίδια όπως και στις ημέρες όλων των άλλων μαρτύρων του Ιεχωβά· η πλειονότης των ανθρώπων το αγνοεί ή φανερά εναντιώνεται στην επίδοσι του αγγέλματος του Θεού, ενώ μια μειονότης προσέχει, πιστεύει και θέτει τον εαυτό της στο δρόμο της ασφαλείας και απελευθερώσεως. Η πλειονότης, όταν ακούη το προειδοποιητικό άγγελμα της Βασιλείας, το χλευάζει ή γελά με το να σκέπτεται ότι είναι δυνατόν να υπάρχουν άνθρωποι «τόσο ανόητοι» ώστε να το κηρύττουν. Μερικοί το ακούουν αρκετές φορές και γι’ αυτούς είναι το ίδιο όπως ήταν και για το λαό των ημερών του Ιεζεκιήλ: «Και ιδού, συ είσαι προς αυτούς ως ερωτικόν άσμα ανθρώπου ηδυφώνου, και παίζοντος όργανα καλώς· διότι ακούουσι τους λόγους σου, αλλά δεν κάμνουσιν αυτούς. Πλην όταν έλθη τούτο, (και ιδού, έρχεται,) τότε θέλουσι γνωρίσει, ότι εστάθη προφήτης εν μέσω αυτών.» (Ιεζεκιήλ 33:32, 33) Πράγματι δεν το θεωρούν σπουδαιότερο από τα ερωτικά άσματα που τόσο άφθονα και κατ’ επανάληψιν ακούουν στο ραδιόφωνο. Γι’ αυτό ο μόνος τρόπος με τον οποίον θα πεισθούν για την αλήθεια του αγγέλματος του Ιεχωβά, θα είναι η μάχη του Αρμαγεδδώνος, όταν ο Ιεχωβά θα πατάξη όλους τους εχθρούς του, πράγμα που ασφαλώς θα το κάμη.—Ιερεμίας 25:32, 33· Αποκάλυψις 16:16.

13. Πώς εδίδετο το άγγελμα στους αρχαίους χρόνους;

¹³ Όταν κυττάζωμε στο παρελθόν για να εξετάσωμε πώς εδίδετο η μαρτυρία, βρίσκομε ότι η εξάρτισις των μαρτύρων του Ιεχωβά ήταν μάλλον περιωρισμένη· εν τούτοις εξυπηρετούσε τον σκοπό. Σχεδόν το κάθε τι εδίδετο με τον προφορικό λόγο, αλλά συχνά ο Ιεχωβά έκανε να λάβη χώραν κάτι το θεαματικό, όπως η κατασκευή της κιβωτού από τον Νώε, οι πληγές της Αιγύπτου, το σταμάτημα των υδάτων του Ιορδάνου για να περάση το έθνος Ισραήλ, ή τα θαύματα που έκανε ο Ιησούς. Υπήρχαν επίσης γραπτά αγγέλματα, όπως οι ρόλοι που περιείχαν τον λόγον του Θεού που ανεγινώσκετο στο λαό, έναν από τους οποίους ανέγνωσε ο Ιησούς δημοσίως· αλλά αυτοί δεν ήσαν γενικά στην κατοχή του κοινού όπως είναι σήμερα τα βιβλία. Ο Ιερεμίας έδωσε ένα γραπτό άγγελμα σ’ ένα τόμο (ρόλο) βιβλίου. (Ιερεμίας 36:2) Αλλά οπωσδήποτε και αν εκοινοποιείτο το άγγελμα, πάντοτε εξεπληρούτο· ο λόγος του Θεού πάντοτε επαληθεύει.—Αριθμοί 23:19· Εβραίους 6:18.

14, 15. Ποια πλεονεκτήματα έχουν οι μάρτυρες του Ιεχωβά στους νεωτέρους χρόνους για την επίδοσι του αγγέλματος παγκοσμίως;

¹⁴ Τι θα πούμε για τους μάρτυρας του Θεού στους νεωτέρους χρόνους; Σήμερα οι Χριστιανοί χρησιμοποιούν πολύ μεγαλύτερη εξάρτισι στην επίδοσι της δημοσίας μαρτυρίας. Ο προφορικός λόγος είναι ακόμη ένα από τα πιο αποτελεσματικά μέσα κηρύγματος. Μ’ αυτόν έχομε την κατανόησι πολλών προφητειών της Αγίας Γραφής, διότι τώρα βρίσκονται σε πορεία εκπληρώσεως και είναι κατάλληλο να κατανοηθούν από τους εκζητητάς της αληθείας. Περισσότεροι άνθρωποι σ’ όλη τη γη σήμερα από κάθε άλλον καιρό στην ιστορία, είναι σε θέσι να διαβάζουν, και αυτό προσαρμόζεται καλά με την αθρόα παραγωγή Γραφών, βιβλίων, περιοδικών και φυλλαδίων που περιέχουν το άγγελμα της Βασιλείας. Εκατομμύρια αντιτύπων της Αγίας Γραφής και εκδόσεων Γραφικής μελέτης διανέμονται από τους μάρτυρας του Ιεχωβά κάθε έτος σε πάνω από εκατό γλώσσες· αυτό δεν θα ήταν δυνατόν στην εποχή του Ιησού ή πριν απ’ αυτή.

¹⁵ Αφού, σύμφωνα με τα ίδια τα λόγια του Ιησού, το άγγελμα αυτό πρέπει να φθάση σε όλα τα μέρη της γης σ’ αυτές τις «έσχατες ημέρες», η ταχύτης των ταξιδιών και τα γρήγορα μέσα αποστολής των εντύπων του αγγέλματος της Βασιλείας προσθέτουν στα πλεονεκτήματα της εποχής μας. Επί πλέον, υπάρχει ένα παγκόσμιο ταχυδρομικό σύστημα, μέσω του οποίου μπορεί να τεθούν σε κυκλοφορία τα νέα της Βασιλείας. Το ραδιόφωνο και η τηλεόρασις χρησιμοποιούνται μ’ ένα περιωρισμένο τρόπο από τους μάρτυρας του Ιεχωβά. Τα τηλέφωνα επίσης παίζουν κάποιο ρόλο στη διάδοσι των καλών νέων.

16, 17. Σ’ αυτές τις «έσχατες ημέρες», πώς ο Ιεχωβά κατέστησε δυνατόν να είναι μάρτυρές Του ένα τόσο μεγάλο πλήθος ανθρώπων, και με ποιο όφελος για τους μάρτυρας;

¹⁶ Όπως ακριβώς όταν επλησίαζε το τέλος της επιγείου διακονίας του Ιησού, ένα μεγάλο πλήθος μαθητών του ήγειρε κραυγές αίνου δημοσίως, αγγέλλοντας την παρουσία του κεχρισμένου Βασιλέως, έτσι και στους νεωτέρους χρόνους, καθώς φθάνει το κορύφωμα του έργου της διακηρύξεως της Βασιλείας, ο Ιεχωβά ήγειρε ένα μεγάλο πλήθος μαρτύρων για να κάμη γνωστούς τους σκοπούς Του στους ανθρώπους του κόσμου τούτου. Τους ακούει κανείς να κηρύττουν με τον προφορικό λόγο οπουδήποτε και αν βρίσκωνται. Πηγαίνουν από σπίτι σε σπίτι, οργανώνουν συναθροίσεις δημοσίων διαλέξεων, διανέμουν περιοδικά και έντυπα φυλλάδια, περιφέρουν πληροφοριακές πινακίδες δημοσίως, και διεξάγουν Γραφικές μελέτες στα σπίτια των ανθρώπων. Μερικοί, μολονότι ηλικιωμένοι και ασθενείς, βρίσκουν τρόπους να λαμβάνουν μέρος στη γνωστοποίησι των καλών νέων, μιλώντας σ’ εκείνους που τους επισκέπτονται στα σπίτια των, γράφοντας επιστολές σε φίλους και γνωρίμους, καλώντας στο τηλέφωνο φίλους και ξένους, ταχυδρομώντας το άγγελμα σε μορφή εντύπων, ή ακόμη διαβάζοντάς το σε άλλα ασθενή πρόσωπα, με τα οποία μπορεί να έχουν επικοινωνία.

¹⁷ Έτσι ο Ιεχωβά καθιστά δυνατόν για όλους όσοι επιθυμούν να είναι ακόλουθοι του Χριστού, να συμμετέχουν στο έργο της γνωστοποιήσεως των σκοπών Του. Η πρόσκλησις έχει δοθή· ο δρόμος είναι ανοιχτός για όλους όσοι επιθυμούν να ενωθούν στο να διακηρύττουν το άγγελμα της ελπίδος σ’ εκείνους που θέλουν να επιζήσουν του τέλους αυτού του κόσμου που παρήγαγε ο Σατανάς. Γενικά οι άνθρωποι του κόσμου παρατηρούν όλη τη Χριστιανική δράσι και την θεωρούν μωρία· εν τούτοις, στην πραγματικότητα αποτελεί μέρος τού ό,τι απαιτείται για ν’ αποκτήση κανείς αιώνια ζωή στο νέο κόσμο της δικαιοσύνης. (Ρωμαίους 10:10· 1 Κορινθίους 1:18, 21, 25· 1 Τιμόθεον 4:16) Ποιος, λοιπόν, δεν θα ήθελε να συμμετάσχη στη δημοσία διακήρυξι του αγγέλματος της Βασιλείας;

18, 19. Μολονότι καταβάλλονται μεγάλες προσπάθειες να σταματήσουν οι μάρτυρες του Ιεχωβά από το να δίνουν το άγγελμα της προειδοποιήσεως, τι καθιστά δυνατόν για μας και τι μας ενθαρρύνει να εξακολουθήσουμε να κηρύττωμε;

¹⁸ Καθώς πλησιάζει το μεγάλο κατακόρυφο, ο αρχαίος Όφις λυσσά και καταθλίβει τους δούλους του Θεού με παρεμπόδισι και καταδίωξι. (Αποκάλυψις 12:17) Καταβάλλονται προσπάθειες από τους ανθρώπους του κόσμου τούτου να κάνουν τους μάρτυρας του Ιεχωβά να εγκαταλείψουν το κήρυγμά των· προσπαθούν να τρομάξουν τους δούλους του Θεού. Διατηρώντας, όμως, ισχυρή πίστι, βασισμένη στη γνώσι του Θεού, οι μάρτυρες του Ιεχωβά μπορούν να εμμένουν στο έργο της μαρτυρίας. Δεν υπάρχει τίποτε απολύτως για να φοβούνται. Ο Ιεχωβά έχει δώσει έναν «Άρχοντα και Προστάττοντα», τον Ιησού Χριστό, και αυτός τώρα οδηγεί τους μάρτυρας στο έργον των με άγιο πνεύμα. Η οργάνωσις του Σατανά και το επίμαχο ζήτημα έχουν σαφώς καθορισθή. Ο Ιεχωβά υποσχέθηκε ότι θα κάμη προμήθεια για τους δούλους του και θα τους προστατεύση. Είναι καιρός να σκεπτώμεθα διαρκώς και να μιλούμε για τη μεγαλειότητα του Ιεχωβά και για όλες τις κραταιές πράξεις που έχει κάμει. (Ψαλμός 145) Η μάχη θα γίνη φλογερή. Τι θαυμαστή πείρα θα είναι να είμεθα ακριβώς εκεί στο μέσον της και να ιδούμε τη νίκη του Ιεχωβά! «Ο κατοικών υπό την σκέπην του Υψίστου, υπό την σκιάν του Παντοκράτορος θέλει διατρίβει. Θέλω λέγει προς τον Ιεχωβά, Συ είσαι καταφυγή μου, και φρούριόν μου· Θεός μου· επ’ αυτόν θέλω ελπίζει. Χιλιάς θέλει πίπτει εξ αριστερών σου, και μυριάς εκ δεξιών σου· πλην εις σε δεν θέλει πλησιάζει. Μόνον με τους οφθαλμούς σου θέλεις θεωρεί, και θέλεις βλέπει των ασεβών την ανταπόδοσιν.» (Ψαλμός 91ος 1, 2, 7, 8, Α.Σ.Μ.) Τότε θα εκπλαγήτε από τη δύναμι που δίνει ο Ιεχωβά.

¹⁹ Πάντοτε πρέπει να πιστεύωμε στις υποσχέσεις του Ιεχωβά. Πρέπει να εμπιστευώμεθα σ’ Αυτόν. Πρέπει να βασιζώμεθα απολύτως στον λόγον της αληθείας Του. Γι’ αυτό, ακριβώς, διαφυλάχθηκε ως την εποχή μας· οι προφητείες εγράφησαν προς όφελός μας: «Διότι όσα προεγράφησαν, δια την διδασκαλίαν ημών προεγράφησαν, δια να έχωμεν την ελπίδα δια της υπομονής και της παρηγορίας των γραφών.» (Ρωμαίους 15:4) Αν οι διάνοιές μας είναι γεμάτες με γνώσι του περιεχομένου των Γραφών, θα είμεθα ισχυροί· θα ξέρωμε τι ακριβώς να πράξωμε.

ΑΝΤΙΘΕΣΙΣ ΜΕΤΑΞΥ ΙΕΡΕΜΙΑ ΚΑΙ ΟΥΡΙΑ

20. (α) Ποιοι δύο δρόμοι είναι ανοιχτοί σ’ εμάς τώρα; (β) Τι έκαμε ο Ουρίας, και πώς η αναγραφή της πορείας τής ενεργείας του μας ωφελεί;

²⁰ Τώρα βλέπομε ότι υπάρχουν δύο δρόμοι ανοιχτοί για να εκλέξωμε: το να είμεθα πιστοί ή άπιστοι, άφοβοι ή φοβισμένοι. Από την προφητεία του Ιερεμία πρέπει να επωφεληθούμε αμέτρητα απ’ αυτή την άποψι. Στη διάρκεια της βασιλείας του Βασιλέως Ιωακείμ, λίγα χρόνια πριν από την αιχμαλωσία του Ισραήλ στη Βαβυλώνα, δύο διαφορετικοί προφήτες μιλούσαν για την επικείμενη ανατροπή της Ιερουσαλήμ. Ένας απ’ αυτούς ήταν ο Ουρίας, ο γυιός του Σεμαΐα. Λαλούσε το άγγελμα του Ιεχωβά εναντίον της πονηρίας της Ιερουσαλήμ, διακηρύττοντας βέβαιη καταδίκη. Η προφητεία του εναντίον της πόλεως και εναντίον της γης ακούσθηκε από τον βασιλέα και τους άρχοντας στην Ιερουσαλήμ· ο βασιλεύς ζήτησε να βρη έναν τρόπο να θανατώση τον Ουρία. Ειδήσεις για τους σκοπούς του βασιλέως έφθασαν στα αυτιά του Ουρία. Αυτό του έγινε δοκιμασία για να φανή αν αγαπούσε τον Ιεχωβά και εμπιστευόταν σ’ Αυτόν. Φόβος διεπέρασε τη διάνοια του Ουρία και μέσα στον πανικό του ο τρομαγμένος προφήτης έφυγε στην Αίγυπτο. Κατέφυγε σ’ ένα άλλο μέρος της ορατής οργανώσεως του Διαβόλου, που δεν του παρέσχε καμμιά προστασία. Ο Βασιλεύς Ιωακείμ απέστειλε ανθρώπους στην Αίγυπτο και εζήτησε την «έκδοσι» του Ουρία. Τότε, όταν ο άπιστος προφήτης επανήλθε στην πατρίδα του, ο βασιλεύς τον επάταξε με μάχαιραν και έρριψε το πτώμα του στους τάφους του όχλου. Ο Ουρίας απέτυχε να εγκαρτερήση ως το τέλος στο έργο της μαρτυρίας που του είχε ανατεθή, και για τούτο έχασε την προστασία του Ιεχωβά και στερήθηκε τη ζωή του.—Ιερεμίας 26:20-23.

21, 22. (α) Ποιος άλλος έδιδε το ίδιο άγγελμα, και γιατί δεν τον ετάραζε ο θάνατος του Ουρία; (β) Πώς ο Ιερεμίας είναι παράδειγμα στους μάρτυρας του Ιεχωβά σήμερα;

²¹ Ο άλλος προφήτης που κοινοποιούσε το άγγελμα της κρίσεως του Ιεχωβά εκείνο τον καιρό ήταν ο Ιερεμίας. Ποιο αποτέλεσμα θα είχε σ’ αυτόν η θανάτωσις του Ουρία; Θα κατελαμβάνετο και ο Ιερεμίας επίσης από φόβο; Ο Ιερεμίας είχε αρχίσει να κηρύττη όταν ήταν εντελώς νέος και διήλθε πολλές δοκιμασίες προτού τελειώσουν τα σαράντα χρόνια του κηρύγματός του μαζί με την καταστροφή της Ιερουσαλήμ. Η γνώσις του αυξήθηκε με την πάροδο των ετών, καθώς και η πίστις του στον Ιεχωβά. Εκήρυξε στη φυλακή και έξω από τη φυλακή. Τον έδειραν και έβαλαν τα πόδια του στο ξύλο. Τον απείλησαν με θάνατον ως στασιαστήν εναντίον της πόλεως και τον εδίκασαν. Όλα αυτά έγιναν εξαιτίας του κηρύγματός του. Εκήρυξε στους άρχοντας, στον κλήρο, στον κοινό λαό, και στον βασιλέα. Ο Ιερεμίας είδε την προστασία του Ιεχωβά μέσα από τόσες πείρες, και έτσι, τον καιρό της θανατώσεως του Ουρία, δεν υπήρχε φόβος στον Ιερεμία. Ο Ιεχωβά διεφύλαξε ζωντανό τον Ιερεμία τότε, διότι έπρεπε να γίνη επιπρόσθετο κήρυγμα εναντίον της πονηρής πόλεως.—Ιερεμίας 26:24.

²² Μολονότι το τέλος της Ιερουσαλήμ δεν ήλθε μετά ένα έτος ή δύο αφότου άρχισε να κηρύττη, ο Ιερεμίας δεν κουράσθηκε. Εξακολούθησε να λέγη ό,τι ο Ιεχωβά τού είχε αναθέσει να πη και έτσι ήταν πάντοτε εν τάξει. Απέναντι κάθε επιθέσεως εναντίον του, ο Ιερεμίας ενέμενε στο προσδιωρισμένο του έργο, καταδεικνύοντας πλήρη εμπιστοσύνη στη δύναμι που τον υπεστήριζε. Υπήρχαν πολυάριθμοι χλευασταί και ψευδείς κήρυκες που προσπαθούσαν να προεξοφλήσουν ότι δεν ήταν αληθινή η προφήτευσις του Ιερεμία, όπως ακριβώς ως την ημέρα αυτή οι ψευδοπροφήται και ο κλήρος έχουν εμπαίξει το άγγελμα των κρίσεων του Ιεχωβά εναντίον του παλαιού κόσμου του Σατανά. (2 Πέτρου 3:3) Ένα εξέχον παράδειγμα τούτου ήταν ο Ανανίας, ο οποίος ζούσε στο τέταρτο έτος της βασιλείας του Βασιλέως Σεδεκία.

23. (α) Ποιο άγγελμα έδωσε ο Ιερεμίας στις ημέρες του Ανανία; (β) Τι εκήρυττε ο Ανανίας, και πώς ο Ιεχωβά ετιμώρησε αυτόν τον ψευδοπροφήτη;

²³ Ο Ιεχωβά είχε οδηγήσει τον Ιερεμία να κάνη ένα ζυγό, να τον βάλη στον τράχηλό του και έπειτα να τον χρησιμοποιήση για να εντυπώση στο λαό πώς θα χρησιμοποιούσε ο Ιεχωβά τον βασιλέα της Βαβυλώνος ως εκτελεστήν της κρίσεώς Του να τους υποδουλώση. Στον Σεδεκία ο Ιερεμίας έδωκε το ακόλουθο άγγελμα από τον Ιεχωβά: «Μη ακούετε τους λόγους των προφητών, οίτινες λαλούσι προς εσάς, λέγοντες, Δεν θέλετε δουλεύσει εις τον βασιλέα της Βαβυλώνος· διότι αυτοί προφητεύουσιν εις εσάς ψεύδος. Διότι εγώ δεν απέστειλα αυτούς.» (Ιερεμίας 27:14, 15) Εν τούτοις, οι ψευδοπροφήται εξακολουθούσαν, και ανάμεσα σ’ αυτούς ο Ανανίας. Αυτός εκήρυττε ακριβώς το αντίθετο από ό,τι έλεγε ο Ιερεμίας, λέγοντας στο λαό ότι μέσα σε δυο χρόνια οι εξόριστοι που ήσαν ήδη στη Βαβυλώνα, θα επέστρεφαν και ο ζυγός του βασιλέως της Βαβυλώνος θα συνετρίβετο. Ο Ανανίας προχώρησε τόσο πολύ ώστε να συντρίψη τον ξύλινο ζυγό που είχε κάμει ο Ιερεμίας. Κατόπιν ήλθε ο λόγος του Ιεχωβά στον Ιερεμία, που έλεγε ότι, αν και συνετρίβη ο ξύλινος ζυγός, ο Ιεχωβά θα τον αντικαθιστούσε με σιδερένιο ζυγό· και όλοι θα υπηρετούσαν τον βασιλέα της Βαβυλώνος, ακόμη και τα θηρία του αγρού. Επιπρόσθετα, ο Ιερεμίας έπρεπε να πη: «Άκουσον τώρα, Ανανία· Δεν σε απέστειλεν ο Ιεχωβά· αλλά συ κάμνεις τον λαόν τούτον να ελπίζη εις ψεύδος. Δια τούτο ούτω λέγει ο Ιεχωβά· Ιδού, εγώ θέλω σε απορρίψει από προσώπου της γης· εν τούτω τω έτει θέλεις αποθάνει, διότι ελάλησας στασιασμόν κατά του Ιεχωβά.» (Ιερεμίας 28:15, 16, Α.Σ.Μ.) Έπειτα ο Ιεχωβά έδειξε ποιον προφήτην υπεστήριζε: τον έβδομον μήνα εκείνου του έτους ο Ανανίας απέθανε.

24. (α) Σε τι βρίσκει εκπλήρωσι σήμερα η προφητική αναγραφή η σχετική με τον Ανανία; (β) Τι κάνουν τώρα οι μάρτυρες του Ιεχωβά όσον αφορά τους ψευδοπροφήτας;

²⁴ Στις ημέρες του Ιερεμία, οι ψευδοπροφήται εκείνοι δεν εμπιστεύονταν στον Θεό, αλλά εμπιστεύονταν στην Αίγυπτο για βοήθεια. Όμοια και σήμερα, οι ψευδείς προφήται, στους οποίους περιλαμβάνονται οι κληρικοί και οι πολιτικοί όλων των εθνών, δεν εμπιστεύονται στον Θεό, αλλά εμπιστεύονται σε κοσμική δύναμι, στη δική τους δύναμι, για να εκπληρώσουν τις ιδιοτελείς των επιθυμίες. Καθώς ο λαός της Ιερουσαλήμ δεν είχε συναίσθησι της αμαρτίας που καθιστούσε αναγκαίο για τον Ιεχωβά να εκτελέση την κρίσι του εναντίον αυτής της πόλεως, έτσι, ακριβώς, και τώρα οι λαοί που υποστηρίζουν την ωργανωμένη, διεφθαρμένη θρησκεία και τα Ηνωμένα Έθνη, δεν έχουν συναίσθησι των αμαρτιών του φαύλου αυτού συστήματος πραγμάτων και ότι είναι θέλημα του Θεού για όλους όσοι θέλουν να ζήσουν, να έλθουν πρόθυμα κάτω από τη διακυβέρνησι του Ιησού Χριστού στο νέο κόσμο. Ο Ανανίας επροφήτευε ψεύδη και εκέρδιζε την υποστήριξι του λαού, ο οποίος έπεσε κάτω από τα σαγηνευτικά του λόγια· και όμοια σήμερα οι κληρικοί και οι πολιτικοί του κόσμου προφητεύουν ψευδώς ότι όλα θα προχωρήσουν όπως πάντοτε, για να κρατήσουν τους ανθρώπους σε άγνοια των σκοπών του Θεού. Σημαίνει, λοιπόν, αγώνα εναντίον αυτών των ψευδοπροφητών το να εξακολουθήσουν οι μάρτυρες του Ιεχωβά να φέρουν το άγγελμα στους ανθρώπους για να έχουν ευκαιρία να πληροφορηθούν. Το έργο τους δεν είναι μάχη εναντίον ανθρώπων, αλλά διακήρυξις της αληθείας, που είναι μάχη εναντίον πονηρών συστημάτων που έχουν οργανωθή και τεθή σε λειτουργία από τον Διάβολο. Οι μάρτυρες του Ιεχωβά γνωρίζουν ότι ο Ιεχωβά θα κατασιωπήση γρήγορα μέσω του θανάτου εκείνους που τώρα προφητεύουν ψευδώς τη διαιώνισι του Διαβολικού συστήματος πραγμάτων. Είναι αλήθεια ότι κανείς δεν μπορεί να εναντιωθή επιτυχώς στον Ιεχωβά.

25. Πώς ο Ιερεμίας επετέλεσε δύο είδη έργου μέσω του κηρύγματός του;

²⁵ Στην αρχή της προφητικής του δράσεως, ο Ιεχωβά είχε ειπεί στον Ιερεμία: «Ιδού, έθεσα τους λόγους μου εν τω στόματί σου. Ιδέ, σε κατέστησα σήμερον επί τα έθνη, και επί τας βασιλείας, δια να εκριζόνης, και να κατασκάπτης, και να καταστρέφης, και να κατεδαφίζης, να ανοικοδομής, και να καταφυτεύης.» (Ιερεμίας 1:9, 10) Έτσι το άγγελμα έπρεπε να επιτελέση την καταστροφή των ψευδών προφητεύσεων και να ειπή για την καταστροφή της πονηρίας, ενώ συγχρόνως ήταν εποικοδομητικό, για τη δημιουργία ελπίδος στις καρδιές εκείνων που αγαπούσαν τη δικαιοσύνη. Ο Ιερεμίας μίλησε για τη σύναψι της νέας διαθήκης και την αποκατάστασι του δικαίου κανόνος του Ιεχωβά. Μίλησε για την επιδοκιμασία από τον Ιεχωβά της πιστότητος των Ρηχαβιτών, μη Ισραηλιτών απογόνων του Ιωναδάβ. Έδωσε βεβαίωσι για τη σωτηρία του πιστού Αβδέ-μέλεχ, του Αιθίοπος. Είπε στους ανθρώπους που ήθελαν να σωθούν, να φύγουν από την πονηρή Ιερουσαλήμ, ο δε Ιεχωβά επέφερε την άρσι της πολιορκίας της Ιερουσαλήμ για μια σύντομη χρονική περίοδο ως μια καλή ευκαιρία για να διαφύγουν εκείνοι που επίστευσαν. Ναι, το κήρυγμα του Ιερεμία ήταν ένα άγγελμα ελπίδος για κείνους που απεστρέφοντο τις κακές πράξεις και τους φαύλους ανθρώπους της Ιερουσαλήμ· ήταν ένα άγγελμα απελευθερώσεως γι’ αυτούς.

26. Ποιο διπλό έργο κάνουν ομοίως τώρα οι μάρτυρες του Ιεχωβά;

²⁶ Και εις εκπλήρωσιν της προφητείας, οι μάρτυρες του Ιεχωβά σήμερα κάνουν ένα διπλό έργο, αγγέλλοντας το ξερρίζωμα και την ανατροπή του πονηρού σατανικού κόσμου (Ματθαίος 15:13), μαζί με όλες τις ψευδείς του διδασκαλίες, και την εποικοδόμησι ενός μεγάλου πλήθους ανθρώπων στην πίστι που οδηγεί στη ζωή. (Αποκάλυψις 7:9) Οι δούλοι του Ιεχωβά φυτεύουν το άγγελμα της αληθείας στις καρδιές των ανθρώπων καλής θελήσεως μελετώντας την Αγία Γραφή μαζί με τους ανθρώπους που επιθυμούν να μάθουν, και τούτο παράγει καρπό μετά την καλλιέργεια. (Ματθαίος 13:23) Έτσι αυτοί αποκτούν λόγια σωτηρίας και ζητούν καταφύγιο και ζωή μέσω της οργανώσεως του Ιεχωβά.

ΑΜΕΤΑΚΙΝΗΤΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΟΦΕΙΛΟΜΕΝΟ ΑΓΓΕΛΜΑ

27, 28. (α) Ποιο περιστατικό μπορούσε να κάμη τον Ιερεμία να αμφιβάλλη για τους λόγους του Ιεχωβά, αλλά γιατί δεν το έκαμε αυτό; (β) Πώς η απόλυτη εμπιστοσύνη του Ιερεμία στον Ιεχωβά και στον λόγον Του εφανερώθηκε στη μυστική συνομιλία με τον βασιλέα;

²⁷ Όταν η πολιορκία της Ιερουσαλήμ ήρθη προσωρινώς, ο Ιερεμίας δεν ενόμισε ότι είχαν αποτύχει οι λόγοι του Ιεχωβά. Συνέχισε τη διακήρυξι των κρίσεων εναντίον της Ιερουσαλήμ, λέγοντας: «Οι Χαλδαίοι θέλουσιν επαναστρέψει, και πολεμήσει κατά της πόλεως ταύτης, και θέλουσι κυριεύσει αυτήν, και κατακαύσει αυτήν.» (Ιερεμίας 37:8) Επέμεινε στην εκφώνησι του λόγου του Ιεχωβά, δίνοντας πολλές προειδοποιήσεις στον Σεδεκία και στο λαό. Μεταξύ άλλων ψευδών κατηγοριών, τον κατηγόρησαν για λιποταξία στον εχθρό, και τον έρριψαν σε μια σκοτεινή φυλακή.

²⁸ Προς το τέλος, ακριβώς, της προφητεύσεώς του εναντίον της Ιερουσαλήμ, ενώ ήταν στη φυλακή, ο Ιερεμίας έλαβε την πρόσκλησι από τον Βασιλέα Σεδεκία. «Τότε απέστειλε Σεδεκίας ο βασιλεύς, και έλαβεν αυτόν, και ηρώτησεν αυτόν ο βασιλεύς κρυφίως εν τη οικία αυτού, και είπεν, Είναι λόγος παρά Κυρίου;» Τι θα έλεγε τώρα ο Ιερεμίας; Εδώ ήταν μπροστά στην προσωπική παρουσία του ανωτάτου άρχοντος της χώρας. Θα ετρόμαζε ξαφνικά μπροστά σ’ αυτόν τον άρχοντα; Θα εφοβείτο ότι οι βασιλικοί φρουροί θα εισωρμούσαν και θα τον εφόνευαν αν έλεγε την αλήθεια όπως τον είχε διατάξει ο Ιεχωβά; Η Βίβλος δεν αποκαλύπτει ούτε τον παραμικρότερο δισταγμό από μέρους του Ιερεμία: «Και ο Ιερεμίας είπεν, Είναι· και είπεν, Εις την χείρα του βασιλέως της Βαβυλώνος θέλεις παραδοθή.» (Ιερεμίας 37:17) Γιατί να μην ειπή τολμηρά το άγγελμα; Ο Ιεχωβά θα μπορούσε να προστατεύση τον Ιερεμία εκεί, εξίσου ακριβώς όσο και σε οποιοδήποτε άλλο μέρος. Ο Βασιλεύς Σεδεκίας είχε αστοχήσει στο ν’ απομακρυνθή από την απιστία του· δεν είχε ξεκαθαρίσει την Ιερουσαλήμ από τους βλασφήμους και τη δαιμονολατρία. Συνεπώς, η κρίσις του Θεού παρέμενε η ίδια εναντίον του. Ο Ιερεμίας ποτέ δεν εδειλίασε ενώπιον του βασιλέως. Εκείνο που είπε, το είπε τολμηρά. Μίλησε καθαρά. Δεν υπήρχε αμφισβήτησις γι’ αυτό. Ήταν το βέβαιο άγγελμα του Ιεχωβά!

29. Λόγω της πίστεως και πιστότητός του, ποια προνόμια και ευλογίες έλαβε ο Ιερεμίας από τον Ιεχωβά;

²⁹ Καθώς είχε προείπει ο βέβαιος λόγος του Ιεχωβά, η καταστροφή της Ιερουσαλήμ ήλθε. Στον Ιερεμία εδόθη το προνόμιο να την ιδή όλη, να περάση ζωντανός μέσα απ’ αυτήν, διότι ήταν νομοταγής, πιστός και άφοβος και εξακολούθησε να δίνη μαρτυρία ως το τέλος. Τι θαυμαστό προνόμιο είχε, να ιδή τις κρίσεις του Ιεχωβά να εκτελούνται και να ιδή κάθε τι που ο Ιεχωβά τον είχε χρησιμοποιήσει να αναγγείλη, να συμβαίνη πραγματικά! Ο Ιεχωβά τον διεφύλαξε. Σύμφωνα με ειδικές διαταγές του Ναβουχοδονόσορος, του βασιλέως της Βαβυλώνος, του κατακτητού, ο Ιερεμίας δεν επάρθηκε στη Βαβυλώνα για να υπηρετή αιχμάλωτος εκεί αλλά του εδόθη πλήρης ελευθερία να παραμείνη και να ζήση στην πατρίδα του και του παρεσχέθη ένας τόπος όπου θα μπορούσε να διαμένη.—Ιερεμίας 39:12, 14· 40:6.

30. (α) Πώς η προφητεία του Ιερεμία εκπληρώνεται στους μάρτυρας του Ιεχωβά σήμερα; (β) Τι πρέπει να μάθωμε από την προφητική αναγραφή σχετικά με τον Ουρία και τον Ιερεμία;

³⁰ Σ’ αυτή την προφητεία του Ιερεμία, ο Ιεχωβά Θεός προείπε πολλά από τα περιστατικά, μέσα από τα οποία θα περνούσαν οι μάρτυρες του Ιεχωβά σ’ αυτές τις έσχατες ημέρες. Αυτή παρέχει ειδική βοήθεια στους Χριστιανούς σήμερα που είναι επιφορτισμένοι με τη διακήρυξι, του βεβαίου αγγέλματος του Ιεχωβά, διότι φανερώνει πώς αντιμετωπίζουν κάθε είδους εναντίωσι, πώς ψευδώς κατηγορούνται ως στασιασταί, πώς ρίπτονται στις φυλακές και υφίστανται μεγάλη καταδίωξι και όμως ο Ιεχωβά παρέχει πάντοτε επαρκή βοήθεια για κάθε καιρό ανάγκης. Και ενισχύει η προφητεία αυτή την πίστι μας, διότι αποκαλύπτει ότι ο Ιεχωβά θα διαφυλάξη τους πιστούς Του μάρτυρας ως σώμα, δια μέσου της μάχης του Αρμαγεδδώνος και στο νέο κόσμο. Είναι αλήθεια ότι θα υπάρξουν μερικοί που αρχίζουν να βαδίζουν στο Χριστιανικό δρόμο και έπειτα γίνονται περίφοβοι λόγω ελλείψεως γνώσεως του Ιεχωβά και εμπιστοσύνης σ’ αυτόν, ζητώντας αντ’ αυτού σωτηρία στην Αίγυπτο της σημερινής εποχής, πράγμα που φανερώνεται στην προφητική ιστορία του Ουρία· και αυτό πρέπει να είναι μια προειδοποίησις για μας. Ας είμεθα πάντοτε πιστοί τόσο, όσο και ο Ιερεμίας. Ναι, μερικοί πιστοί μάρτυρες ατομικώς μπορεί να πεθάνουν στη σύρραξι, ως μια μαρτυρία προς τιμήν του Ιεχωβά, αλλά αυτό θα είναι κέρδος των· η μέλλουσα ζωή τους είναι εγγυημένη, όπως είναι γραμμένο στην Αποκάλυψι 2:10: «Μη φοβού μηδέν εκ των όσα μέλλεις να πάθης· ιδού, ο διάβολος μέλλει να βάλη τινάς εξ υμών εις φυλακήν, δια να δοκιμασθήτε και θέλετε έχει θλίψιν δέκα ημερών. Γίνου πιστός μέχρι θανάτου, και θέλω σοι δώσει τον στέφανον της ζωής.»