Καλή Συμβουλή για τη Ζωή

Ο πληθωρισμός αποτελεί σοβαρό πρόβλημα παγκοσμίως. Οι τιμές συνεχώς αυξάνουν. Οι μισθοί σπάνια συμβαδίζουν με τις αυξήσεις των τιμών. Αυτό κάνει τη ζωή δύσκολη, και είναι εύκολο να αφήση κανείς τις υλικές μέριμνες της ζωής να του αφαιρέσουν όλο το χρόνο και την προσοχή του.

Ωστόσο, κανένα από τα αποκτήματά μας δεν θα είχε αξία αν δεν ζούσαμε. Από πού προέρχεται η ζωή;

Είναι προϊόν της τύχης; Ασφαλώς όχι. Ακόμη και με την ανθρώπινη νοημοσύνη, κανένας μας δεν μπορεί να σχεδιάση ένα μικρό σπόρο που να αναπτυχθή σε λουλούδι ή δένδρο. Ούτε θα μπορούσαμε να φέρωμε στον κόσμο παιδιά χωρίς τις θαυμαστές ικανότητες που τις είχαμε κι εμείς στη γέννησι. Μια εξαιρετική νοημοσύνη γίνεται φανερή στη δημιουργία αυτών των πραγμάτων. Τίνος; Όχι δική μας. Μόνο ο Παντοδύναμος Θεός έχει τη δύναμι να δώση ζωή, και οι προμήθειές του τη συντηρούν επίσης.—Πράξ. 17:25, 28.

Ο Ιησούς Χριστός, για να μας βοηθήση να το κατανοήσωμε αυτό, είπε μια ιστορία για ένα πλούσιο του οποίου οι σοδειές πήγαν πολύ καλά. Δεν είχε χώρο για να αποθηκεύση όλες τις σοδειές του. Τι θα έκανε; Είπε στον εαυτό του: «Θέλω χαλάσει τας αποθήκας μου και θέλω οικοδομήσει μεγαλητέρας και συνάξει εκεί πάντα τα γεννήματά μου και τα αγαθά μου, και θέλω ειπεί προς την ψυχήν μου· Ψυχή, έχεις πολλά αγαθά εναποτεταμιευμένα δι’ έτη πολλά· αναπαύου, φάγε, πίε, ευφραίνου.»

Υπήρχε κάτι το εσφαλμένο στο συλλογισμό αυτού του ανθρώπου. Ενήργησε σαν η ζωή του και η υλική ευημερία του να εξαρτώντο μόνο από τον εαυτό του. Δεν σκέφθηκε καθόλου τον Θεό, δεν διέθεσε χρόνο για να μάθη και να κάνη το θέλημα του Θεού. Αλλά ο Θεός του είπε: «Άφρον, ταύτην την νύκτα την ψυχήν σου απαιτούσιν από σου· όσα δε ητοίμασας, τίνος θέλουσιν είσθαι;»

Ο Ιησούς πρόσθεσε: «Ούτω θέλει είσθαι όστις θησαυρίζει εις εαυτόν και δεν πλουτεί εις Θεόν.»—Λουκ. 12:16-21.

Κανένα υλικό απόκτημα δεν μπορεί να δώση ζωή. Άσχετα με το πόσα χρήματα αποκτά κανείς, ο θάνατος τον προφταίνει. Η ζωή του δεν εξαρτάται από τα πράγματα που έχει.

Είτε έχομε λίγα αποκτήματα είτε πάρα πολλά, το προσωπικό μας μέλλον εξαρτάται από τον Θεό. Γι’ αυτό είναι καλό να ρωτήσωμε τον εαυτό μας: Τι κάνομε για να γνωρίσωμε Εκείνον που είναι η πηγή της ζωής; Ζούμε μ’ ένα τρόπο που αυτός επιδοκιμάζει; Ο συνετός άνθρωπος δεν θα απασχοληθή τόσο πολύ με τις φυσικές μέριμνες της ζωής ώστε να παραλείψη να ‘πλουτίση εις Θεόν.’