Ο Λόγος Ο Σος Αλήθεια Εστί

Εκτίμησις των Συμποσίων του Θεού

Μεταξύ των παραβολών που έδωσε ο Ιησούς Χριστός ήταν και εκείνη για έναν άνθρωπο ο οποίος ετοιμασε ένα συμπόσιο ή «δείπνον μέγα» για τους πολλούς καλεσμένους του. Η παραβολή λέγει: «Και απέστειλε τον δούλον αυτού τη ώρα του δείπνου, δια να είπη προς τους κεκλημένους, Έρχεσθε επειδή πάντα είναι ήδη έτοιμα. Και ήρχισαν πάντες με μίαν γνώμην να παραιτώνται.»—Λουκάς 14:16-20.

Ποιο είναι το νόημα αυτού του μέρους της παραβολής;a Ο άνθρωπος που επρομήθευσε εκείνο το «μέγα δείπνον» δεν θα μπορούσε να είναι άλλος από τον Ιεχωβά Θεό τον Δοτήρα «παντός αγαθού και τελείου δώρου.» (Ιακ. 1:17) Αυτό είναι προφανές από μια παρόμοια παραβολή στην οποία ένας βασιλεύς παραθέτει ένα γαμήλιο δείπνο για τον υιό του. (Ματθ. 22:2) Ο δούλος με τον οποίον επληροφόρησε τους προσκεκλημένους του ότι το «μέγα δείπνον» ήταν έτοιμο θα πρέπει λογικώς να είναι ο Ιησούς Χριστός, ο οποίος προσέφερε προσκληθείς για τον ουράνιο Πατέρα του. Και τι είναι το «μέγα δείπνον;» Θα πρέπει ν’ αντιπροσωπεύη τις ευκαιρίες για τη γραμμή προς τη βασιλεία των ουρανών.—Ματθ. 4:17.

Πότε εδόθη για πρώτη φορά αυτή η πρόσκλησις για να γίνουν μέρος της ουράνιας βασιλείας και σε ποιους; Φαίνεται ότι ο Ιησούς έδωσε την πρόσκλησί του κατά τη διάρκεια των 3^1/2 χρόνων του κηρύγματος του. Σ’ αυτό το διάστημα εκείνοι που, πάνω απ’ όλους, είχαν την πρώτη ευκαιρία να έλθουν στη γραμμή για την ουράνια βασιλεία, ήσαν οι θρησκευτικοί ηγέται. Ήσαν εξοικειωμένοι με τις Εβραϊκές Γραφές και ως εκ τούτου στην καλύτερη θέσι να δεχθούν την πρόσκλησι. Αυτό δείχνεται επίσης από το γεγονός ότι, ο Ιησούς είπε σε κάποιον τον οποίον είχε θεραπεύσει να μη το πη σε κανέναν, αλλά να δείξη τον εαυτό του στους ιερείς.—Ματθ. 8:4.

Το ότι αυτοί είχαν την πρώτη ευκαιρία να είναι στη γραμμή για την ουράνια βασιλεία είναι επίσης φανερό από τα λόγια του Ιησού σ’ αυτούς τους θρησκευτικούς ηγέτας κοντά στο τέλος της διακονίας του: «Δια τούτο λέγω προς υμάς, ότι θέλει αφαιρεθή απ’ υμών η βασιλεία του Θεού, και θέλει, δοθή εις έθνος κάμνον τους καρπούς αυτής.» «Ιερουσαλήμ, Ιερουσαλήμ., . , . ποσάκις ηθέλησα να συνάξω τα τέκνα σου, καθ’ ον τρόπον συνάγει η όρνις τα ορνίθια αυτής υπό τας πτέρυγας, και δεν ηθελήσατε.» Οι θρησκευτικοί ηγέται δεν ήθελαν. Ενδιεφέροντο περισσότερο για τους ιδιοτελείς σκοπούς των και τις θέσεις των παρά για τη βασιλεία του Θεού.—Ματθ. 21:43, 45· 23:37, 38.

Η παραβολή συνεχίζει για να πη: «Και ελθών ο δούλος εκείνος, απήγγειλε προς τον κύριον αυτού ταύτα. Τότε οργισθείς ο οικοδεσπότης είπε προς τον δούλον αυτού. Έξελθε ταχέως εις τας πλατείας, και τας οδούς της πόλεως, και εισάγαγε εδώ τους πτωχούς και βεβλαμμένους και χωλούς και τυφλούς.»—Λουκάς 14:21.

Ειδικώς η έναρξις εκπληρώσεως αυτής της προφητείας έγινε την Πεντηκοστή. Εκείνοι οι οποίοι εφαίνοντο ταπεινοί και καταφρονημένοι, όπως ο Λάζαρος όταν συγκρίθηκε με τον πλούσιο, προσεκλήθησαν και ανταπεκρίθησαν. Αυτές οι δύο τάξεις ήλθαν σε αντίθεσι στην παραβολή του «δηναρίου,» στην οποία εκείνοι που εργάσθηκαν όλη μέρα δυσανασχέτησαν σχετικά με την αμοιβή που έλαβαν εκείνοι που εργάσθηκαν μόνο μια ώρα.—Ματθ. 20:1-16· Λουκ. 16:19-31· Πράξ. 2:14-41.

Επί 3^1/2 χρόνια μετά την Πεντηκοστή αυτή η πρόσκλησις της Βασιλείας εδόθη προς όλους τους ταπεινούς του Ιουδαϊκού Έθνους. Και η παραβολή συνεχίζει για να πη: «Και είπε ο δούλος, Κύριε, έγεινεν ως προσέταξας, και είναι έτι τόπος. Και είπεν ο κύριος προς τον δούλον. Έξελθε εις τας οδούς και φραγμούς και ανάγκασον να εισέλθωσι, δια να γεμισθή ο οίκος μου.» Αυτή η τρίτη πρόσκλησις απλώθηκε πιο πέρα από την πόλι της Ιερουσαλήμ. Αυτό εξεικονίζει πολύ καλά το πώς η πρόσκλησις της Βασιλείας διαδόθηκε επειγόντως έξω από το έθνος Ισραήλ στους Εθνικούς, από τους οποίους ο Κορνήλιος και η οικογένειά του ήσαν οι πρώτοι που εδέχθησαν την πρόσκλησι.—Λουκ. 14:22, 23· Πράξ. 10:1-48.

Στο σύγχρονο καιρό το ίδιο παράδειγμα είναι φανερό, όπως στις παραβολές του πλουσίου και τον Λαζάρου και του «δηναρίου.» Οι θρησκευτικοί ηγέται είχαν πρώτοι, την ευκαιρία. Επειδή ενδιαφέρονταν περισσότερο για ιδιοτελή και προσωπικά ζητήματα παρά για τη βασιλεία του Θεού, προτίμησαν να παραιτηθούν. Στη θέσι των οι πνευματικώς πτωχοί, οι, βεβλαμμένοι, οι χωλοί και οι τυφλοί προσεκλήθησαν και ανταπεκρίθησαν. Η πρόσκλησις προχώρησε ακόμα και έως τα ειδωλολατρικά έθνη, ώστε όλες οι θέσεις τον συμποσίου να γεμίσουν.—Αποκάλ. 14:1, 3.

Εν τούτοις, ο Ιεχωβά Θεός δεν έχει ετοιμάσει ένα συμπόσιο ή ένα «μέγα δείπνον» μόνο για κείνους που είναι στη γραμμή για την ουράνια Βασιλεία, αλλ’ επίσης έχει συμπόσιο ευλογιών το οποίο απολαμβάνουν «τα άλλα πρόβατα» ακριβώς εδώ στη γη. (Ιωάν. 10:16) Αυτό το συμπόσιο περιγράφεται στον Ησαΐα 25:6, 8 (ΜΝΚ): «Και επί του όρους τούτου ο Ιεχωβά των δυνάμεων θέλει κάμει εις πάντας τους λαούς. . , ευωχίαν από οίνων εν τη τρυγία αυτών, από παχέων μεστών μυελού, από οίνων κεκαθαρισμένων επί της τρυγίας .. , θέλει καταπιεί: τον θάνατον εν νίκη· και Κύριος ο Ιεχωβά θέλει σπογγίσει τα δάκρυα από πάντων των προσώπων.»b

Σκεφθήτε απλώς τι θα σημάνη αυτό το συμπόσιο! Δεν θα υπάρξη μόνο αφθονία υλικών αγαθών για όλους τους λαούς, αλλ’ επίσης αφθονία πνευματικής τροφής. Και περισσότερο απ’ αυτό, δεν θα υπάρχουν δάκρυα στα μάτια, ούτε θλίψις. Ακόμα και οι νεκροί θ’ αναστηθούν· αλλιώς δεν θα μπορούσε να λεχθή ότι ο Ιεχωβά θα καταπίη τον θάνατον εν νίκη.’

Θα θέλατε να είσθε στη γραμμή γι’ αυτό το συμπόσιο; Αν ναι, τότε θα πρέπει ν’ ανταποκριθητε σε ωρισμένες απαιτήσεις, όπως συνέβη στην περίπτωσι εκείνων οι οποίοι προσεκλήθησαν στο «μέγα δείπνον.» Όταν ακούετε αυτά τ’ αγαθά νέα γι’ αυτό το συμπόσιο μπορείτε να μη τα παραβλέψετε με το να τα αγνοήσετε τελείως ή να τους δόσετε μια δευτερεύουσα θέσι στη ζωή σας. Μάλλον πρέπει να εξακολουθητε να ζητήτε τη Βασιλεία του Θεού πρώτα και τη δικαιοσύνη του. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να έχετε συναίσθησι των πνευματικών σας αναγκών και να εκτιμάτε ότι ο άνθρωπος δεν ζη μόνο με άρτον αλλά με πάντα λόγον εξερχόμενον δια στόματος του Ιεχωβά.’—Ματθ. 6:33· 5:3· 4:4, ΜΝΚ.

Αυτό σημαίνει επίσης ότι έχετε ανάγκη να λαμβάνετε συνεχώς πνευματική τροφή τόσο μέσω προσωπικής μελέτης του Λόγου του Θεού όσο μέσω συναναστροφής με άλλους για ν’ ακούτε τον Λόγο του Θεού να ερμηνεύεται και να διδάσκεται στις εκκλησιαστικές συναθροίσεις του λαού του Θεού. Κάτι πιο πολύ απ’ αυτό είναι το να ενεργήτε σύμφωνα με όσα μαθαίνετε, διότι ο Ιησούς είπε: «Το εμόν φαγητόν είναι να πράττω το θέλημα του πέμψαντός με, και να τελειώσω το έργον αυτού.» Τι έργο είναι αυτό που πρέπει εμείς να κάμωμε; Το να συμμετέχωμε στο μεγάλο αυτό έργο διακηρύξεως που συνεχίζεται τώρα με το να λέμε σε όλους οι οποίοι θ’ ακούσουν τα αγαθά νέα της βασιλείας του Θεού, υπακούοντας στην προφητική εντολή που είναι στο εδάφιο Ματθαίος 24:14. Περιλαμβάνεται επίσης το έργο μαθητεύσεως ανθρώπων απ’ όλα τα έθνη και του βαπτίσματός των. Αυτό είναι ένα έργο που χρειάζεται υπομονή και επιμονή.—Ιωάν. 4:34- Ματθ. 28:19,20.

Καθώς όλο και περισσότερες ευκαιρίες σάς παρουσιάζονται, μη τις παραβλέπετε αλλά γίνετε όπως ο Ησαΐας, ο οποίος όταν άκουσε την κλήσι ανταποκρίθηκε με τη φράσι, «Ιδού εγώ, απόστειλόν με.» Αν ενεργήσετε έτσι, θα λάβετε μέρος σε μια πνευματική εορτή τώρα και θα εξασφαλίσετε για τον εαυτό σας μια θέσι στο συμπόσιο του Θεού για όλους τους λαούς στη νέα του τάξι.—Ησαΐας 6:8.

[Υποσημειώσεις]