συνθήκες καθώς και τη μόνη οδό διαφυγής, για αιώνια ευτυχία. Μπορούμε ν’ αποβλέπωμε σ’ επόμενα τεύχη αυτού του περιοδικού που θα εξετάσουν τα πολύ ενδιαφέροντα δέκατο πέμπτο και δέκατο έκτο κεφάλαια της Αποκαλύψεως.

Αυξήστε τα Επίγεια Συμφέροντα του Άρχοντος της Ειρήνης

ΠΟΙΟΣ είναι ο Άρχων της Ειρήνης; Φυσικά, κανείς άλλος από τον Ιησού Χριστό, ο οποίος λέγεται, επίσης, «Θαυμαστός, Σύμβουλος, Θεός ισχυρός, Πατήρ του μέλλοντος αιώνος.»​—Ησ. 9:6, 7.a

Όταν ήταν στη γη αυτός ο Άρχων Ειρήνης παρωμοίασε τον εαυτό του με ‘άνθρωπόν τινα ευγενή’, ο οποίος ενεπιστεύθη μερικά πολύτιμα πράγματα στους δούλους του. Αυτά τα πολύτιμα πράγματα ήσαν τα επίγεια συμφέροντα της βασιλείας του, τα οποία είχε αναθέσει στον ‘πιστόν και φρόνιμον δούλον’ του από την Πεντηκοστή κι έπειτα, δηλαδή, το κήρυγμα της Βασιλείας και η σύναξις της τάξεως της Βασιλείας με τη μαθήτευσι ανθρώπων από όλα τα έθνη. Ιδιαιτέρως από το 1935 το έργο αυτό έχει επεκταθή για να περιλάβη τη σύναξι και διαπαιδαγώγησι των υπηκόων της Βασιλείας, τον ‘πολύν όχλον’ των «άλλων προβάτων».​—Λουκ. 19:12-27· Ματθ. 24:14, 45-47· 28:19, 20.

Η τάξις του ‘πιστού και φρονίμου δούλου’, τόσο στις ημέρες των αποστόλων όσο και στους συγχρόνους καιρούς, εξεπλήρωσε πιστά την αποστολή της, αυξάνοντας «τας μνας» ή «τα τάλαντα», που ο Κύριος ενεπιστεύθη στη φροντίδα της.

Εκείνοι, οι οποίοι υπηρετούν τη βασιλεία του Θεού με το ολοχρόνιο κήρυγμα, μπορούν συνήθως να συνεισφέρουν ουσιωδώς περισσότερα για την αύξησι από εκείνους, οι οποίοι κηρύττουν τ’ αγαθά νέα μέρος του χρόνου των. Θα μπορούσαν μερικοί αναγνώσται αυτών των γραμμών να γίνουν ολοχρόνιοι διαγγελείς της βασιλείας του Θεού με το ν’ αποκτήσουν περισσότερο πνεύμα αυτοθυσίας; Παραδείγματος χάριν, ένας Περουβιανός πρώην αξιωματικός του ναυτικού και η σύζυγός του μετώκησαν από την ωραία τους κατοικία στο «γκαράζ» του σπιτιού των, εξοικονομώντας έτσι και οι δυο τους χρήματα, η δε σύζυγος πολλή εργασία, πράγμα που κατέστησε δυνατόν ν’ ασχοληθούν σε έργο ολοχρονίου κηρύγματος. Χωρίς αμφιβολία αυτό ήταν ένα ωραίο παράδειγμα πρώτης αγάπης και αρχικού ζήλου, αλλά δεν θα έπρεπε ν’ αγωνιζώμεθα όλοι να διατηρήσωμε εκείνο τον αρχικό ζήλο και την αγάπη φλογερή και με συνεχώς αυξανόμενη λαμπρότητα;​—Εβρ. 10:32-35· Αποκάλ. 2:4.

Υπάρχει, επίσης, η συνεισφορά στην αύξησι των επιγείων συμφερόντων του Άρχοντος της Ειρήνης με το ν’ αποβλέπη ένας σε πρόσθετες ευθύνες, και, ιδιαιτέρως με το να είναι πρόθυμος να τις δεχθή όταν προσφέρονται. Με το να δεχώμεθα και να εκτελούμε προνόμια υπηρέτου σε μια εκκλησία, θα είμεθα σε θέσι να συνεισφέρωμε. περισσότερα. Είμεθα πρόθυμοι να το πράξωμε αυτό;​—1 Τιμ. 3:1.

Αλλά είτε μπορούμε ν’ αναλάβωμε ολοχρόνιο έργο κηρύγματος είτε να δεχθούμε μια θέσι υπηρέτου ή όχι, είναι βέβαιο ότι όλοι μας μπορούμε να βελτιώσωμε την ατομική μας διακονία· μπορούμε να εργαζώμεθα για να γίνωμε πιο αποτελεσματικοί, πιο επιτήδειοι, πιο επιτυχείς στη διακονία μας αν το θέλωμε ένθερμα. Μπορούμε να προοδεύσωμε προς την ωριμότητα, αν συνεχίζουμε την προσωπική μας μελέτη, αν παρακολουθούμε πιστά τις συναθροίσεις της εκκλησίας και αν είμεθα τακτικοί στη διακονία του αγρού.

Ναι, κάθε αφιερωμένος Χριστιανός διάκονος ας κάμη το μέρος του για την αύξησι των επιγείων συμφερόντων του Άρχοντος της Ειρήνης.

[Υποσημειώσεις]

Ο Θυμός Είναι Επικίνδυνος

Σύμφωνα με το βιβλίο Πώς Να Ζήτε 365 Ημέρες το Έτος, του Δρος Ι. Α. Σίντλερ, «Ο ρυθμός της καρδιάς ανέρχεται σημαντικά στη διάρκεια θυμού, συχνά έως 180 ή 220, ή και υψηλότερα, και παραμένει εκεί ωσότου παρέλθη ο θυμός. Η πίεσις του αίματος αυξάνει σημαντικά και κατακορύφως από το φυσιολογικό 130, ή περίπου, έως το 230 και πλέον. Αυτή είναι μια εκδήλωσις, που παράγει συχνά καταστρεπτικά αποτελέσματα.» Είναι σαφές ότι αυτοί, που ακολουθούν τη συμβουλή της Γραφής «παύσον από θυμού, και άφες την οργήν» και καλλιεργούν τους καρπούς του πνεύματος, είναι σοφοί.​—Ψαλμ. 37:8· Γαλ. 5:22, 23.