Κεφάλαιο 18

Παρούσα Εκπαίδευσις για τον Αγιασμό του Ονόματος

 1. (α) Η διαίρεσις των συμβολικών υδάτων είχε ως αποτέλεσμα τη συγκέντρωσι ποίων στα δεξιά, και ποιος δυσηρεστήθη απ’ αυτό; (β) Πώς αυτός προσεπάθησε να σταματήση το έργο διαιρέσεως και με ποια επιτυχία;

Η πρόοδος του διαχωρισμού των συμβολικών υδάτων των λαών από το πνεύμα του Ιεχωβά Θεού που ενεργεί μέσω της τάξεως του Ηλία, εσήμαινε τη σύναξι περισσοτέρων «άλλων προβάτων» στα δεξιά του ανάσσοντος Βασιλέως Ιησού Χριστού. (2 Βασιλέων 2:8· Ματθαίος 25:31-46) Αυτό δεν ευηρέστησε τον Διάβολο, που είχε συνηθίσει να λατρεύεται από το δεκάφυλο βασίλειο του Ισραήλ υπό την μορφή του Βάαλ. Προσεπάθησε να σταματήση τον διαχωρισμό των «προβάτων» από τα «ερίφια» μέσω του Φασισμού, του Εθνικοσοσιαλισμού και της μαχητικής Καθολικής Δράσεως και τελικά με τη δημιουργία του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. Όπως ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος, έτσι κι ο Δεύτερος άρχισε στην καρδιά ακριβώς του «Χριστιανικού κόσμου» με την ενέργεια ενός Ρωμαιοκαθολικού δικτάτορος το 1939. Διάφορες χώρες, ακόμη και των δυτικών Συμμάχων, έθεσαν κάτω από απαγόρευσι τους μάρτυρας του Ιεχωβά ή τα Βιβλικά έντυπά των ή απηγόρευσαν την εισαγωγή των. Τότε δέκα χιλιάδες μάρτυρες του Ιεχωβά, περιλαμβανομένων και πολλών από τα «άλλα πρόβατα,» βρέθηκαν στις φυλακές ή στα στρατόπεδα της Εθνικοσοσιαλιστικής Γερμανίας. Στην Αμερική οι μάρτυρες του Ιεχωβά έγιναν στόχος οχλοκρατίας σε σαράντα τέσσερες από τις σαράντα οκτώ Πολιτείες. Ο ρυθμός της προόδου στη σύναξι των «άλλων προβάτων» προς τα δεξιά του Βασιλέως επεβραδύνθη· αλλά με το πνεύμα του Θεού δεν έπαυσε.

 2. Κάτω από ποιες περιστάσεις υπηρέτησε ο Πρόεδρος Ρόδερφορδ στη Συνέλευσι Ντητρόιτ του 1940, κι έπειτα στη Συνέλευσι Σαίντ Λούις του 1941;

² Στις 24-28 Ιουλίου 1940 έγινε η Θεοκρατική Συνέλευσις των Μαρτύρων του Ιεχωβά στην πόλι Ντητρόιτ, Μίσιγκαν, κάτω από απειλή οχλοκρατίας. Ο Πρόεδρος της Εταιρίας Σκοπιά Ρόδερφορδ ήταν τότε βαριά ασθενής· ωστόσο ανεγράφη στο πρόγραμμα κι έδωσε τη δημοσία ομιλία του με θέμα «Η Θρησκεία ως Παγκόσμιο Μέσον Θεραπείας—Αποδείξεις Περί Τούτου.» Ύστερ’ από ένα έτος, στις 6-10 Αυγούστου, έγινε άλλη μια Θεοκρατική Συνέλευσις, στην πόλι Σαίντ Λούις, Μιζούρι. Αυτή παρουσίασε πιο ελπιδοφόρο προοπτική για το έργον της μαρτυρίας στο μέλλον. Εκεί 3.903 άτομα εσυμβόλισαν την αφιέρωσί τους στον Θεό με το εν ύδατι βάπτισμα, όπως το βάπτισμα του Ιησού· και στη δημοσία διάλεξι με θέμα «Τέκνα του Βασιλέως,» 115.000 περίπου άτομα άκουσαν τον εξησθενημένο πρόεδρο να ομιλή. Αργότερα στο έτος εκείνο έμεινε κλινήρης, καθώς επυκνώνετο το σκοτάδι του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, με αμφίβολη έκβασι.

 3. Ποιο χαρακτηριστικό του έργου διεκόπη την 1 Δεκεμβρίου 1941, και ποια υπηρεσιακή διάταξις κατέλαβε τη θέσι του;

³ Ο Ρόδερφορδ τότε εφρόντισε, να διακοπή μια μορφή του έργου, με την οποία είχε επιτευχθή μια μεγάλη επέκτασις. Ανεκάλεσε τους υπηρέτας περιφερείας και ζώνης, με τους οποίους είχαν γίνει ενισχυτικές τοπικές συνελεύσεις. Στη θέσι των διωρίσθησαν ειδικοί σκαπανείς ευαγγελιζόμενοι της Βασιλείας για να εργασθούν σε διαφόρους τόπους κατά μικρές ομάδες. Αυτή η διάταξις άρχισε από 1ης Δεκεμβρίου 1941. Ανεμένετο το τέλος;

 4. (α) Μετά την είσοδο της Αμερικής στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, ποιοι εκλήθησαν κοντά στην κλίνη του Ρόδερφορδ, και τι τους έδωσε; (β) Ποια προσδοκία απέτυχε να ιδή πραγματοποιουμένην, αλλά πώς απέθανε;

⁴ Ο Ρόδερφορδ ήταν κλινήρης στην Ακτή του Ειρηνικού, όταν οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής βυθίσθηκαν στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο την Κυριακή 7 Δεκεμβρίου 1941. Δύο άνδρες του κεχρισμένου υπολοίπου (ένας από το έτος 1913 κι ένας από το έτος 1922) κι ένας από τα «άλλα πρόβατα» (από το έτος 1934) εκλήθησαν από τα κεντρικά γραφεία του Μπρούκλυν να μεταβούν κοντά στην κλίνη του Ρόδερφορδ στον οίκον του καλούμενου «Βαιθ-σαρίμ,» στην πόλι Σαν Ντιέγκο της Καλιφορνίας. Στις 24 Δεκεμβρίου 1941, ο Ρόδερφορδ έδωσε σ’ αυτούς τους τρεις τις τελευταίες οδηγίες του. Επί χρόνια ήλπιζε να ιδή τους πιστούς προφήτας, περιλαμβανομένων των Ηλία και Ελισσαιέ, αναστημένους εκ νεκρών κι εγκαθισταμένους ως «άρχοντας επί πάσαν την γην» στη βασιλεία του Θεού, στον νέο κόσμο. (Ψαλμός 45:16) Αλλά την Πέμπτη, 8 Ιανουαρίου 1942, ο Ρόδερφορδ πέθανε σε ηλικία εβδομήντα δύο ετών ως ένας πιστός μάρτυς του Ιεχωβά Θεού, τελείως αφωσιωμένος στα συμφέροντα της βασιλείας του Θεού. Απεδείχθη άφοβος στην υποστήριξι του μέρους του Ιεχωβά στο υπέρτατο επίμαχο ζήτημα της Παγκοσμίου κυριαρχίας.

 5. Προφανώς τι παρήλθε τότε, και ποιο αποχαιρετιστήριο δώρο, που εζητήθη από τον Ηλία, ανακαλείται στη μνήμη μας εδώ;

⁵ Όπως παρατηρείται από τον παρόντα χρόνο, φαίνεται ότι εκεί παρήλθε το έργον του Ηλία, για να το διαδεχθή το έργον του Ελισσαιέ. Ήταν όπως όταν ο Ηλίας κι ο Ελισσαιέ διέβησαν τον Ιορδάνη Ποταμό με τον διαχωρισμό των υδάτων προς την ανατολική όχθη και συνεβάδιζαν, αναμένοντας την ανάληψι του Ηλία. Ο Ελισσαιέ εζήτησε από τον Ηλία μερίδα κληρονομίας πρωτοτόκου γυιου, «δύο μέρη του πνεύματός σου.» ΜΝΚ Ακριβώς δύο μερίδες στο πνεύμα του Ηλία εξεχωρίσθησαν για όλο το υπόλοιπο των επτακισχιλίων του Ισραήλ που δεν είχαν προσκυνήσει τον Βάαλ να συμμετάσχουν στο πνεύμα του Ηλία. Ο Ηλίας είπε: «Σκληρόν πράγμα εζήτησας· πλην εάν με ίδης αναλαμβανόμενον από σου, θέλει γείνει εις σε ούτως· ει δε μη, δεν θέλει γείνει.» Αν ένας πρωτότοκος γυιος ήταν στην επιθανάτιο κλίνη του πατέρα του, είχε το προνόμιο να κλείση τα μάτια του νεκρού και να φροντίση για τις υποθέσεις του. (Γένεσις 46:1-4) Ο Ελισσαιέ, λοιπόν, εσκόπευε να είναι παρών σαν ένας πρωτότοκος στον θάνατο του κυρίου του.

 6. (α) Πώς ο Ηλίας απεχωρίσθη από τον Ελισσαιέ; (β) Σε τι έγινε κληρονόμος ο Ελισσαιέ, και ποιο γεγονός οι υιοί των προφητών ανεγνώρισαν τώρα σχετικά με τον Ελισσαιέ;

⁶ Καθώς εβάδιζαν και μιλούσαν, ξαφνικά φάνηκε ένα πύρινο πολεμικό άρμα και πύρινοι ίπποι. Διεχώρισε τους δύο προφήτας, κι ο Ηλίας ανηρπάγη με ανεμοστρόβιλο. Ο Ελισσαιέ, σαν ένας πρωτότοκος, ανεφώνησε: «Πάτερ μου, πάτερ μου, άμαξα του Ισραήλ, και ιππικόν αυτού!» Ο Ιεχωβά των δυνάμεων ήταν πραγματικά το πολεμικό άρμα του Ισραήλ, ιδιαίτερα για το κεχρισμένο υπόλοιπό του, γεγονός, το οποίον ο Ελισσαιέ παρετήρησε αργότερα στη Δοθάν. Ο Ελισσαιέ έγινε κληρονόμος της μηλωτής του Ηλία που είχε πέσει απ’ αυτόν. Μαζί με αυτή έλαβε και τις εξουσίες του. Αυτό έγινε καταφανές, όταν ο Ελισσαιέ επέστρεψε στην όχθη του Ιορδανού, περιετύλιξε τη μηλωτή κι εχτύπησε τα ύδατα, λέγοντας: «Πού είναι Ιεχωβά ο Θεός του Ηλία;» Τα ύδατα διηρέθησαν, κι ο Ελισσαιέ διέβη πεζή τον ποταμό. Όταν οι «υιοί των προφητών» στην Ιεριχώ είδαν τον Ελισσαιέ, είπαν: «Το πνεύμα του Ηλία επανεπαύθη επί τον Ελισσαιέ.» Δεν έγιναν τελετές πένθους για τον Ηλία. Πενήντα άνδρες σε τριήμερες αναζητήσεις των δεν μπόρεσαν να εύρουν κανένα νεκρό σώμα για να θρηνήσουν επάνω του.—2 Βασιλέων 2:9-18, ΜΝΚ.

 7. Κάτω από ποιες πνευματικές περιστάσεις η τάξις Ηλία παρήλθε και σε ποιον αφέθη η συμπλήρωσις της αποστολής των από τον Θεό;

⁷ Στο έτος 1942, στην αγωνία του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, το έργον του Ηλία παρήλθε. Παρήλθε, καταβάλλοντας αγώνα για τα συμφέροντα του πνευματικού «Ισραήλ του Θεού.» Η τάξις του Ηλία δεν ήταν τότε σε φυγή απ’ έμπροσθεν του οίκου του συγχρόνου Βασιλέως Αχαάβ ούτε της Ιεζαβελικής θρησκείας και του κλήρου της. Η τάξις του Ηλία ήταν στην εύνοια του Θεού και κάτω από την προστασία του Ιεχωβά των δυνάμεων, όπως εσυμβολίσθη από το πύρινο άρμα και τους πυρίνους ίππους. Δεν κατεστράφη από τους εχθρούς της του «Χριστιανικού κόσμου.» Ανελήφθη σε θεία εύνοια μετά την εκτέλεσι ενός μεγάλου θαύματος, της αρχής της διαιρέσεως των συμβολικών υδάτων των λαών, που είχαν απειληθή με καταστροφή σε μια συμβολική Νεκρά Θάλασσα. Η τάξις του Ηλία δεν ανελήφθη για να καταπέση ύστερα στην καταστροφή της. Όχι· αλλ’ ετελείωσε μ’ επιτυχία και ακεραιότητα. Άφησε τα συμφέροντα της βασιλείας του Θεού σ’ ένα πιστό διάδοχο, που θα μπορούσε να προσηλωθή στην παρά Θεού αποστολή μέσω της κεχρισμένης τάξεως του Ηλία, ακριβώς όπως αυτός ο διάδοχος είχε εμμείνει στην τάξι του Ηλία μέχρι τέλους. Η εκπλήρωσις της αποστολής του Ηλία συνεχίσθηκε χωρίς εμπόδιο.

 8. Ποια ευθύνη ανέλαβε η τάξις Ελισσαιέ, ποιος εξελέγη πρόεδρος του νομικού Σωματείου, και γιατί δεν έγινε βλάβη στο έργον τότε;

⁸ Η κεχρισμένη τάξις του Ελισσαιέ ανέλαβε την ευθύνη να εκπληρώση πλήρως τη θεία αποστολή, όπως εσυμβολίσθη από τη μηλωτή του Ηλία. Πέντε μέρες μετά τον θάνατο του Ρόδερφορδ, τα διοικητικά συμβούλια των σωματείων Σκοπιάς Νέας Υόρκης και Πεννσυλβανίας συνήλθαν από κοινού και παμψηφεί εξέλεξαν τον Ν. Ο. Νορρ, έναν από το κεχρισμένο υπόλοιπο, να είναι πρόεδρος και των δύο σωματείων της Εταιρίας. Υπήρχε θλίψις για τη μετάστασι ενός πιστού συνεργάτου, αλλά δεν υπήρξε διακοπή του έργου για τον αισθηματικό σκοπό πένθους για τον νεκρό. Η αλλαγή του προσωπικού δεν έβλαψε το έργον, διότι δεν πρόκειται περί ανθρωπίνης οργανώσεως αλλά περί της ορατής οργανώσεως του Θεού επάνω στη γη. Ο διαχωρισμός των λαών των εθνών έπρεπε να συνεχισθή για να συναχθή ένας «πολύς όχλος» «άλλων προβάτων.»

 9. Για να επανέλθη στους «υιούς των προφητών,» ποια δοκιμή του πνεύματος του Θεού επάνω του έπρεπε να κάμη ο Ελισσαιέ, και, ομοίως, το 1942, σε ποιο έργον εστράφη η τάξις Ελισσαιέ;

⁹ Ο Ελισσαιέ, για να συνεχίση το έργον με τους «υιούς των προφητών,» έπρεπε να κάμη μια δοκιμή του πνεύματος του Θεού επάνω του και να επιστρέψη δια μέσου του Ιορδάνου Ποταμού. Αυτό το έκαμε με την επανάληψι του θαύματος του Ηλία διαχωρίζοντας τα ύδατα του Ιορδάνου. Το ίδιο έγινε και με την τάξι του Ελισσαιέ στο έτος 1942. Με την αντιμετώπισι του προκειμένου έργου, το πρώτο ερώτημα ήταν: «Πού είναι Ιεχωβά ο Θεός του Ηλία;» Ήταν εκεί όπου θα μπορούσε ν’ αναμένεται, με το κεχρισμένο υπόλοιπό του που τώρα συνέχιζε το μέρος του έργου του Ελισσαιέ σ’ αυτόν τον «έσχατον καιρόν.» Η τάξις του Ελισσαιέ εστράφη στον διαχωρισμό των συμβολικών «υδάτων.»

10. Παράλληλα με την αναγγελία του θανάτου του Ρόδερφορδ, ποιο έργο περιέγραψε Η Σκοπιά ως ευρισκόμενον ακόμη ενώπιον της τάξεως Ελισσαιέ, κι έτσι ποια συνέλευσις έγινε το 1942, και πόσοι ανέφεραν έργον κηρύγματος τότε;

¹⁰ Στο ίδιο ακριβώς τεύχος της Σκοπιάς, που ανήγγειλε τον θάνατο του Ι. Φ. Ρόδερφορδ ως «ενός πιστού μάρτυρος,» εδημοσιεύθη το ειδικό κύριο άρθρο υπό τον τίτλο «Τελική Σύναξις.» Το άρθρο αυτό, αντί να ομιλή πένθιμα, διήγειρε την τάξι του Ελισσαιέ σε περαιτέρω σθεναρή δράσι, διότι επραγματεύετο το εδάφιον Ιερεμίας 16:16 και περιέγραφε ένα τεράστιο ακόμη επικείμενο έργον αλιείας και κυνηγίου πολλών ακόμη του «πολλού όχλου» απ’ όλα τα έθνη. (Η Σκοπιά, 1ης Φεβρουαρίου 1942, σελίδες 35-45, στην Αγγλική) Μ’ αυτό το άρθρο υπ’ όψι έγινε η Θεοκρατική Συνέλευσις Νέου Κόσμου στις 18-20 Σεπτεμβρίου 1942. Τότε υπήρχαν 106.000 και πλέον διαγγελείς της Βασιλείας, που έδιναν δελτίο της δράσεώς των στο κήρυγμα, αν και η έκθεσις του έργου ήταν ατελής λόγω αδυναμίας στη λήψι δελτίων από μερικές χώρες που είχαν εμπλακή στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.

11. Πόσο εκτεταμένη ήταν η συνέλευσις αυτή στο μέσον του πολέμου, και ποιο ήταν το πνεύμα της;

¹¹ Με την πόλι Κλήβελαντ, Οχάιο, όπου ήταν η κεντρική Συνέλευσις, συνεδέθησαν τηλεφωνικώς πενήντα μία άλλες Αμερικανικές πόλεις και η Χονολουλού της Χαβάης. Υπήρχαν, επίσης, είκοσι έξη ξένες πόλεις που εκτελούσαν ομοιότυπες μορφές του προγράμματος της Συνελεύσεως. Προχωρήτε στο έργον του διαχωρισμού των συμβολικών υδάτων! ήταν το πνεύμα της μεσοπολεμικής αυτής Συνελεύσεως.

12. Ποιο ήταν το θέμα της κεντρικής ομιλίας και ποια προσφάτως εκτυπωθείσα Γραφική έκδοσις εκυκλοφόρησε στους συγκεντρωμένους στη συνέλευσι;

¹² Η κεντρική ομιλία ήταν «Το Μόνο Φως,» κι εβασίζετο στην προφητεία του Ησαΐα, κεφάλαια πενήντα εννέα κι εξήντα. Το φως της βασιλείας του Ιεχωβά δια Χριστού ποτέ δεν επρόκειτο ν’ αμαυρωθή από τις ολοκληρωτικές δυνάμεις του «Χριστιανικού κόσμου,» αλλ’ ο Παντοδύναμος Θεός έδινε τότε στους μάρτυράς του επάνω στη γη το σύνθημα «Προχωρείτε εμπρός» παρά τον ολοκληρωτικό πόλεμο και τον διωγμό. Οι μάρτυρες έπρεπε να εγερθούν και να λάμψουν και να κηρύξουν το άγγελμα της Βασιλείας ως το τέλος του παλαιού αυτού κόσμου στον Αρμαγεδδώνα. Στους συγκεντρωμένους στη συνέλευσι παρεδόθη σε δημοσιότητα μια πλήρης έκδοσις της Αγίας Γραφής, η Μετάφρασις Βασιλέως Ιακώβου, τυπωμένη ολόκληρη στα πιεστήρια της Εταιρίας Σκοπιά.

13. Τι απεκάλυψε η ομιλία του προέδρου σχετικά με τον «πολύν όχλον,» ποιο νέο βιβλίο παρουσίασε, και ποια διευθέτησις επρόκειτο να επαναληφθή από την Εταιρία τον επόμενο μήνα;

¹³ Η διάλεξις του νέου προέδρου της Εταιρίας, με θέμα «Πολεμισταί του Νέου Κόσμου,» απεκάλυπτε ότι ο «πολύς όχλος» πριν από πολύν χρόνο είχε υποτυπωθή από την αυτοθυσία της θυγατρός του Ιεφθάε, Κριτού του Ισραήλ· μετά τη διάλεξι αυτή, ο πρόεδρος παρουσίασε το βιβλίο Ο Νέος Κόσμος, ένα νέο δεμένο βιβλίο, από το οποίο θα άρχιζε μια νέα σειρά βιβλίων Γραφικής μελέτης εκδιδομένων από την εταιρία. Η αποστολή εκπροσώπων της Εταιρίας στις χιλιάδες των εκκλησιών επρόκειτο να επαναληφθή την 1η Οκτωβρίου 1942, οι δε απεσταλμένοι ήσαν γνωστοί ως «υπηρέται των αδελφών.»

14. Τι απεκάλυψε η δημοσία διάλεξις του προέδρου σχετικά με την επικείμενη τότε ειρήνη, για ποιο πράγμα, συνεπώς ήταν καιρός προετοιμασίας τότε, και ποια, επίσης, απόδειξις σχετικά με το πνεύμα του Ηλία εξεδηλώθη;

¹⁴ Η δημοσία διάλεξις του προέδρου ετιτλοφορείτο «Ειρήνη—Δύναται Να Διαρκέση;» Αφαιρούσε από τις διάνοιες πολλών την απατηλή σκέψι ότι ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος θα ετελείωνε στον παγκόσμιο πόλεμο του Αρμαγεδδώνος. Ο πόλεμος, στον οποίον είχε προσφάτως εισέλθει η Αμερική, επρόκειτο να τελειώση με μια ειρήνη, στη διάρκεια της οποίας η Κοινωνία των Εθνών θα εξήρχετο από την άβυσσο της αδυναμίας της να παράσχη βοήθεια. Αλλ’ η νέα αυτή διεθνής οργάνωσις ειρήνης απετύγχανε, η δε ειρήνη θα ετελείωνε με την έκρηξι του Αρμαγεδδώνος. Συνεπώς, ακόμη και πριν από το τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, ήταν καιρός προετοιμασίας για το παγκόσμιο έργον μαρτυρίας στη διάρκεια της επερχομένης τότε ειρήνης, η οποία δεν θα διαρκούσε! Το γενικό σύνολο των παρόντων στη δημοσία αυτή συνάθροισι υπερέβαινε τα 125.000 άτομα. Ασφαλώς το έργον υδάτων για τον διαχωρισμό των επανελήφθη με ανανεωμένο σθένος. Το πνεύμα του Ηλία είχε επικαθήσει στην τάξι του Ελισσαιέ!

15. Πριν από την εξέτασι των επιτευγμάτων της τάξεως του Ελισσαιέ, ποιον ανεγνώρισαν ως διάδοχον του Ηλία οι «υιοί των προφητών,» και πώς περνούσαν με τη φροντίδα αυτού του διαδόχου;

¹⁵ Τα έτη που επακολούθησαν από τότε ωμίλησαν σχετικά με τα επιτεύγματα της κεχρισμένης τάξεως του Ελισσαιέ, συνοδευομένης από ένα συνεχώς αυξανόμενον αριθμό του πολλού όχλου, που προελέχθη στην Αποκάλυψι 7:9-17. Στην περίπτωσι του αρχαίου Ελισσαιέ, αυτός είχε αναγνωρισθή από τους «υιούς των προφητών» ως διάδοχος του Ηλία. Ο Ελισσαιέ είχε κάμει πολλά προς όφελος αυτών. Εθεράπευσε γι’ αυτούς το κακό πόσιμο νερό της πόλεως Ιεριχώ. Έκαμε να έχη η χήρα ενός απ’ αυτούς τους υιούς των προφητών θαυματουργική αύξησι στο απόθεμα του λαδιού της ώστε να ξεπληρώση το χρέος της και να ελευθερώση τους γυιους της. Στα Γάλγαλα, κοντά στη Βαιθήλ, εθεράπευσε το δηλητηριώδες μαγείρευμα για να σώση τη ζωή των υιών των προφητών. Έθρεψε εκατό απ’ αυτούς μόνο με είκοσι μικρά κρίθινα ψωμιά και λίγα στάχυα, που ήσαν μέσα σ’ ένα σάκκον άρτου, ώστε άφησαν και υπόλοιπα. Στον Ιορδάνη Ποταμό, ο Ελισσαιέ, βοηθώντας στην επέκτασι του δομικού έργου των προφητών αυτών, έκαμε ν’ ανέλθη από τον πυθμένα του ποταμού στην επιφάνεια των υδάτων του και ν’ ανακτηθή το σίδερο ενός ξιναριού που είχε δανεισθή ένας απ’ αυτούς, για να μη ζημιωθή αυτός ο μάρτυς του Ιεχωβά. Με την φροντίδα του Ελισσαιέ ευημερούσε το υπόλοιπο των προφητών.

16, 17. (α) Για να παραλληλισθή αυτό, τι διευθέτησις έγινε σύμφωνα με το εδάφιο Ιωήλ 2:28 και ποιο κτίριο στο Αγρόκτημα της Βασιλείας ελήφθη υπ’ όψιν; (β) Στη σύσκεψι των διοικητικών συμβουλίων της Εταιρίας της 24 Σεπτεμβρίου 1942, ποιες αποφάσεις ελήφθησαν για την εκπαίδευσι τόσο στη «Γαλαάδ» όσο και σε όλες τις ωργανωμένες εκκλησίες;

¹⁶ Για να παραλληλισθή αυτό, η τάξις του Ελισσαιέ άρχισε αμέσως διευθετήσεις για να παραγάγη καλυτέρους κήρυκας του ευαγγελίου της Βασιλείας, για ευρύτερη εκπλήρωσι της προφητείας του Ιωήλ 2:28: «Θέλουσι προφητεύσει οι υιοί σας, και αι θυγατέρες σας.» Τότε, η Εταιρία Σκοπιά της Νέας Υόρκης διατηρούσε ένα Αγρόκτημα της Βασιλείας στην άνω πολιτεία κοντά στο Σάουθ Λάνσιγκ της Νέας Υόρκης, για να προμηθεύη άφθονη τροφή στο προσωπικό που ειργάζετο στα κεντρικά γραφεία. Σ’ αυτό το αγρόκτημα ευρίσκετο ένα μεγάλο κτίριο που ελέγετο Γαλαάδ, όπως ελέγετο κι ο τόπος, από τον οποίον προήλθαν ο Ηλίας κι ο Ελισσαιέ. Τι επρόκειτο να γίνη τώρα το τριώροφο αυτό κτίριο που είχε μεγάλα υπνωτήρια και μια αίθουσα διαλέξεων;

¹⁷ Σε μια σύσκεψι επτά μελών των διοικητικών συμβουλίων των σωματείων Πεννσυλβανίας και Νέας Υόρκης στα κεντρικά γραφεία του Μπρούκλυν, την 24η Σεπτεμβρίου 1942, δηλαδή αμέσως μετά τη Θεοκρατική Συνέλευσι του Νέου Κόσμου, εψηφίσθη ομοφώνως να ιδρυθή μια σχολή στο κτίριο Γαλαάδ για να εκπαιδευθούν ιεραπόστολοι και ειδικοί εκπρόσωποι της Εταιρίας Σκοπιά για να υπηρετήσουν σε όλα τα μέρη της γης. Επίσης, απεφασίσθη να συνταχθή και τυπωθή στα πιεστήρια της Εταιρίας ένα βιβλιάριο εξήντα τεσσάρων σελίδων με ύλη για μια σειρά μελετών διαρκείας πενήντα εβδομάδων και να χρησιμοποιηθή για τη διεξαγωγή μιας Προχωρημένης Σειράς Μαθημάτων Θεοκρατικής Διακονίας σε όλες τις ωργανωμένες εκκλησίες των μαρτύρων του Ιεχωβά σε όλη τη γη. Ο «Θεός του Ηλία» ευλόγησε τις αποφάσεις αυτές.

18. Τι εγκαινίασε ο πρόεδρος της Εταιρίας την 1η Φεβρουαρίου 1943, και ως αποτέλεσμα σε πόσες χώρες έξω από τις Ηνωμένες Πολιτείες έγιναν ως τώρα διορισμοί για έργον;

¹⁸ Την Τετάρτη, 1η Φεβρουαρίου 1943, στο Αγρόκτημα της Βασιλείας, στην πολιτεία Νέας Υόρκης, ο πρόεδρος της Εταιρίας Σκοπιά εγκαινίασε ό,τι έγινε παγκοσμίως γνωστό ως Βιβλική Σχολή της Σκοπιάς Γαλαάδ. Η εορτή της αφιερώσεως άρχισε στις 8 π.μ. με τους τέσσερες εκπαιδευτάς της Σχολής και 100 σπουδαστάς, 18 από τους οποίους ήσαν από το κεχρισμένο υπόλοιπο και 82 από τον «πολύν όχλον» των «άλλων προβάτων.» Κάθε εξάμηνο εισήγετο μια νέα σειρά σπουδαστών, οι δε σπουδασταί ελαμβάνοντο από τους ειδικούς εκπροσώπους της Εταιρίας κι από πιστούς σκαπανείς, ειδικευμένους στο έργον, οι οποίοι ήσαν ήδη ικανοί διάκονοι του αγγέλματος της Βασιλείας. Από τότε αυτή η ιεραποστολική σχολή εξεπαίδευσε 3.638 σπουδαστάς, που είχαν εισαχθή εκεί για μελέτη και εκπαίδευσι από 95 χώρες και νήσους της γης, και οι οποίοι ωρίσθησαν να εργασθούν σε 117 χώρες έξω από τις Ηνωμένες Πολιτείες.

19. (α) Στην αρχή, λόγω των συνθηκών του παγκοσμίου πολέμου για ποιες χώρες έτυχαν ειδικής εκπαιδεύσεως οι σπουδασταί της Γαλαάδ για έργον, αλλά πώς έγινε διεύρυνσις του αγρού στο τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου; (β) Πού μετεφέρθη το 1961 η Σχολή, και με ποιες νέες διευθετήσεις άνοιξε στις 6 Φεβρουαρίου;

¹⁹ Όταν άνοιξε η Σχολή, ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος επρόκειτο να διαρκέση ακόμη δύο χρόνια. Γι’ αυτό, οι πρώτοι σπουδασταί έτυχαν ειδικής εκπαιδεύσεως ως προς την εκμάθησι μιας ξένης γλώσσης, για ιεραποστολικό έργον στη Λατινική Αμερική, σε χώρες που προσεφέροντο ευχερώς τότε για ιεραποστολική επέκτασι. Στο τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου άνοιξε η θύρα για να σταλούν απόφοιτοι της Σχολής Γαλαάδ σε διάφορα μέρη της υδρογείου. Στο έτος 1961, η Βιβλική Σχολή της Σκοπιάς Γαλαάδ μετεφέρθη από το Αγρόκτημα της Βασιλείας στο Μπρούκλυν της Νέας Υόρκης, στο νέο δωδεκαώροφο κτίριο της Εταιρίας, 107 Κολόμπια Χάιτς. Τη Δευτέρα πρωί, 6 Φεβρουαρίου, στις 8 π.μ., άνοιξε η Σχολή με μια νέα σειρά μαθημάτων, διαρκείας δέκα μηνών, με τέσσερες εκπαιδευτάς. Υπήρχαν 101 σπουδασταί απ’ όλα τα μέρη της γης, δηλαδή από 45 χώρες και νήσους.

20. Τι αποτελέσματα είχε η αποστολή στο εξωτερικό αποφοίτων της Σχολής Γαλαάδ, και πώς η έκτασις του έργου των μαρτύρων στο 1961 παραβάλλεται με το έργον του 1941;

²⁰ Η αποστολή αποφοίτων της Σχολής Γαλαάδ στο εξωτερικό είχε ως αποτέλεσμα την ανοικοδόμησι της οργανώσεως των μαρτύρων του Ιεχωβά σε πολλές χώρες καθώς και τη διάνοιξι πολλών νέων τόπων για την ίδρυσι εκκλησιών και τμημάτων της Εταιρίας Σκοπιά. Ενώ στο έτος 1941 το άγγελμα της Βασιλείας εκηρύσσετο σε 69 χώρες, στο 1969 η μαρτυρία εδίδετο σε 203 χώρες, εδάφη και νήσους, σύμφωνα με τις εκθέσεις έργου που ελαμβάνοντο.

21. Μετά την έναρξι της Σχολή Γαλαάδ το 1943, ποια συνέλευσις, που περιέλαβε μερικές εκατοντάδες πόλεων στη Βόρειο Αμερική, έλαβε χώραν και πώς παρουσιάσθη το πρόγραμμα για τη Σχολή Θεοκρατικής Διακονίας;

²¹ Αλλ’ ας ανατρέξωμε στο έτος 1943: Στις 17 Απριλίου άρχισε μια συνέλευσις τριακοσίων πόλεων στην Αμερική, υπό τον τίτλο συνέλευσις «Κλήσεως Προς Δράσιν,» με είκοσι τέσσερες συνελεύσεις στον Καναδά. Σ’ αυτές τις συνελεύσεις, μετά την εκφώνησι της ομιλίας με θέμα «Βελτίωσις της Θεοκρατικής Σας Διακονίας,» παρουσιάσθη το νέο βιβλιάριο για τη λειτουργία των Σχολών Θεοκρατικής Διακονίας σε όλες τις εκκλησίες, ακολουθούμενο από επίδειξι του τρόπου χρησιμοποιήσεώς του.

22. (α) Στην ίδρυσι τίνων κατέληξε αυτό και με ποιες ευκαιρίες για τις γυναίκες των εκκλησιών; (β) Για να βελτιώνωνται συνεχώς τα μαθήματα της Σχολής, ποια εγχειρίδια εξεδόθησαν από καιρό σε καιρό;

²² Αυτό είχε ως αποτέλεσμα την ίδρυσι Σχολών Θεοκρατικής Διακονίας σε όλες τις εκκλησίες, γενικά το ίδιο βράδυ που εγίνετο η εβδομαδιαία Συνάθροισις Υπηρεσίας. Στην αρχή, μόνο άρρενες σπουδασταί ενεγράφοντο σ’ αυτές τις σχολές, για ομιλίες από την εξέδρα. Οι γυναίκες της εκκλησίας εκαλούντο να καθήσουν και να ωφεληθούν από τη διδασκαλία που εδίδετο, κι έτσι να βελτιώσουν την κήρυξι των αγαθών νέων στα σπίτια των ανθρώπων. Για να βελτιώνωνται σταθερά τα μαθήματα της Σχολής Θεοκρατικής Διακονίας, εξεδόθησαν εγχειρίδια από την Εταιρία: Θεοκρατικό Βοήθημα για τους Διαγγελείς της Βασιλείας το 1945, Εξηρτισμένοι εις Παν Έργον Αγαθόν το 1946, και Ικανοί Διάκονοι το 1955.

23. (α) Μετά τη διεθνή συνέλευσι του 1958 στη Νέα Υόρκη, ποια ευκαιρία ανοίχθηκε για τις γυναίκες στη Σχολή Θεοκρατικής Διακονίας; (β) Γιατί δεν χορηγείται πτυχίον από τη Σχολή σε οποιονδήποτε;

²³ Μετά τη Διεθνή Συνέλευσι των Μαρτύρων του Ιεχωβά «Το Θείον Θέλημα» στη Νέα Υόρκη το 1958, οι γυναίκες των εκκλησιών επετράπη να εγγράφωνται στη Σχολή, όχι για να δίδουν ομιλίες, αλλά να κάνουν επιδείξεις στην εξέδρα σχετικά με τον τρόπο παρουσιάσεως του αγγέλματος της Βασιλείας στο κήρυγμα από σπίτι σε σπίτι, στην εκτέλεσι επανεπισκέψεων σε ενδιαφερομένους και στην έναρξι και τακτική διεξαγωγή Γραφικών μελετών στα σπίτια των ανθρώπων. Δεν χορηγείται πτυχίον απ’ αυτές τις Σχολές Διακονίας των εκκλησιών. Για τους διακόνους του Θεού, για τους μάρτυρας του ονόματός του και της βασιλείας του, δεν υπάρχει τέλος στη μάθησι, στη βελτίωσι και στον συγχρονισμό στη διακονία. Η Σχολή αποτελεί ένα ισχυρό μέρος του εκπαιδευτικού έργου που διεξάγεται από την τάξι του Ελισσαιέ.

24. Έτσι ποια πνευματική βοήθεια παρέχεται σε όλους όσοι ταυτίζονται με τους μάρτυρας του Ιεχωβά, σε αρμονία με ποιο γεγονός σχετικά με την ενασχόλησι της κοινωνίας Νέου Κόσμου των Μαρτύρων του Ιεχωβά;

²⁴ Σε όλους, λοιπόν, όσοι ταυτίζονται με τους μάρτυρας του Ιεχωβά παρέχεται σχολική φοίτησις και εκπαίδευσις για να γίνουν διάκονοι είτε είναι του κεχρισμένου υπολοίπου, όπως οι «υιοί των προφητών,» ή του «πολλού όχλου» των «άλλων προβάτων.» Η κοινωνία Νέου Κόσμου των μαρτύρων του Ιεχωβά είναι μια κοινωνία διακόνων, που έχουν όλοι μια ενεργό μερίδα στη διακονία για την εκπλήρωσι του εδαφίου Ματθαίος 24:14 για την κήρυξι των αγαθών νέων της βασιλείας του Θεού παντού προτού τελειώση ο παλιός αυτός κόσμος.

25. Για να υπάρχουν καλύτεροι επίσκοποι και οργανωταί, τι εισήχθη το 1959 στο Αγρόκτημα της Βασιλείας, και πώς αυτό από τότε επεξετάθη σε διάφορες χώρες, με αποτέλεσμα την καλύτερη εκτέλεσι της υπηρεσίας των επισκόπων εκκλησιών;

²⁵ Για να έχουν οι εκκλησίες καλυτέρους επισκόπους και οργανωτάς, εισήχθη ένα νέο χαρακτηριστικό το 1959, πρώτα στη Σχολή Γαλαάδ, όταν αυτή ήταν ακόμη στο Αγρόκτημα της Βασιλείας, στην πολιτεία Νέας Υόρκης, 9 Μαρτίου 1959. Ήταν μια Σχολή Διακονίας της Βασιλείας με μια σειρά μαθημάτων για τέσσερες εβδομάδες μόνο, δωρεάν για όλους τους σπουδαστάς. Γι’ αυτόν τον σκοπό συνετάχθη ένα ειδικό βιβλίο με τον τίτλο «Σειρά Μαθημάτων Σχολής Διακονίας της Βασιλείας,» και μετεφράσθη σε άλλες γλώσσες. Αυτή η Σχολή Διακονίας της Βασιλείας ιδρύθη κι ελειτούργησε από το δεύτερο ήμισυ του έτους 1960 στα κτίρια των Τμημάτων της Εταιρίας Σκοπιά στις διάφορες χώρες. Σ’ αυτές τις σχολές καλούνται επίσκοποι εκκλησιών, και όσοι μπορούν να κάμουν διευθετήσεις ώστε να παρακολουθήσουν μαθήματα επί τέσσερες συνεχείς εβδομάδες λαμβάνουν αυτή τη σχολική εκπαίδευσι δωρεάν. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την καλύτερη εκτέλεσι της υπηρεσίας των επισκόπων εκκλησιών σ’ όλο τον κόσμο.—1 Τιμόθεον 3:1-7· Τίτον 1:5-9.

26. (α) Παρά την εναντίωσι και την καταδίωξι, τι συνέβη στην επέκτασι του έργου του Ελισσαιέ; (β) Παρά την ελάττωσι σε αριθμούς της τάξεως Ηλία, τι συνέβη στον «πολύν όχλον» των δραστηρίων συντρόφων;

²⁶ Παρ’ όλη την εναντίωσι και τον διωγμό, που έγινε από τον συμβολικό «οίκον του Αχαάβ» και τον Ιεζαβελικό κλήρο, το έργον του Ελισσαιέ εξακολουθούσε να επεκτείνεται όλα αυτά τα χρόνια. Ο «πολύς όχλος» των άλλων προβάτων, των οποίων ο αριθμός πριν από τον Αρμαγεδδώνα δεν καθορίζεται στην Αποκάλυψι 7:9, εξακολούθησε να συνάγεται απ’ όλα τα έθνη, τις φυλές, τους λαούς και τις γλώσσες. Αυτοί ενώνονται στο έργον με την κεχρισμένη τάξι του Ελισσαιέ. Καθ’ όσον προχωρεί η ηλικία της τάξεως αυτής του Ελισσαιέ, αυτή ελαττώνεται αριθμητικώς, κι έφθασε σε 13.300 περίπου στον εορτασμό του δείπνου του Κυρίου στις 30 Μαρτίου 1961· αλλ’ ο «πολύς όχλος» των δραστηρίων συντρόφων της αυξάνει, αναβιβάζοντας τον αριθμό των ευαγγελιζομένων ως τον Μάρτιο του 1961 σε 925.777.

27. Πώς το έργον του Ελισσαιέ εσήμαινε έγερσι σε ζωή από την κατάστασι του θανάτου σε ανυπολογίστους αριθμούς, που είναι παράλληλον με την ανάστασι του γυιου της Σουναμίτιδος μέσω του Ελισσαιέ;

²⁷ Το έργον του Ελισσαιέ εσήμαινε έγερσι σε ζωή από την κατάστασι του θανάτου σε ανυπολογίστους αριθμούς. Ο αρχαίος Ελισσαιέ ήγειρε από τους νεκρούς τον γυιο της Σουναμίτιδος, η οποία τον περιποιήθηκε. Το έργο του Ελισσαιέ έφερε το άγγελμα της αιωνίου ζωής κάτω από τη βασιλεία του Θεού σε εκατοντάδες χιλιάδων άτομα που ευρίσκοντο σε κατάστασι θανάτου με τις αμαρτίες των και πνευματικό σκότος, κάτω από θεία καταδίκη με τον λοιπό κόσμο του Σατανά. Επειδή αυτοί ήσαν όπως η Σουναμίτις και παρέσχον φιλοξενία στο κεχρισμένο υπόλοιπο και στους συντρόφους του, που εκήρυτταν, έλαβαν πείρα της δυνάμεως της αναστάσεως που έχει ο Θεός. Ανεστήθησαν σε μια ευτυχή ζωή στην υπηρεσία Του, με τη λαμπρή προοπτική της αιωνίου ζωής κάτω από τη βασιλεία του νέου του κόσμου.

28. Πώς το έργον του Ελισσαιέ σε πολλές γλώσσες εσήμαινε καλύτερη πνευματική υγεία για όσους αποτελούσαν τον «πολύν όχλον»;

²⁸ Το έργον Ελισσαιέ, που διεξάγεται τώρα σε 144 γλώσσες (1961), εσήμαινε πνευματική υγεία με αληθινή λατρεία για τον «πολύν όχλον.» Έπιαν κι αυτοί από τα θεραπευμένα θρησκευτικά ύδατα κι έφαγαν από τη μη δηλητηριώδη πνευματική τροφή. Γι’ αυτούς δεν υπήρξε πνευματική πείνα που να συγκρίνεται με τους κατά γράμμα λιμούς που εμαίνοντο στη Σαμάρεια και στον Ισραήλ στις ημέρες του Βασιλέως Ιωράμ, γυιου του Βασιλέως Αχαάβ.

29, 30. (α) Από ποια πνευματική πληγή υπέφεραν όσοι δεν ήσαν πνευματικοί Ισραηλίται, και πώς κατηυθύνθησαν ορθά για θεραπεία; (β) Ποια πορεία ενεργείας ακολούθησαν, ποιων αποτελεσμάτων έλαβαν πείραν, και ποια ζωτικά γεγονότα μπόρεσαν να γνωρίσουν, όλα δωρεάν;

²⁹ Στο παρελθόν αυτοί που είναι τώρα από του «πολύν «όχλον» υπέφεραν από τη θανατηφόρο πληγή της αμαρτίας, στην κατάστασι δε αυτή εμάχοντο εναντίον του υπολοίπου των πνευματικών Ισραηλιτών και των συντρόφων των. Ήσαν όπως ο λεπρός Σύριος εκατόνταρχος Νεεμάν. Αλλά με την επίδοσι της μαρτυρίας της Βασιλείας, ομοίας μ’ εκείνη που έδωσε η μικρή Ισραηλίτις θεραπαινίς της συζύγου του Νεεμάν, κατηυθύνθησαν προς την ορθήν οδόν για θεραπεία από την απεχθή, θανατηφόρο πνευματική νόσον των.

³⁰ Επεζήτησαν την οργάνωσι της κεχρισμένης τάξεως του Ελισσαιέ. Τους ελέχθη ποιες είναι οι απαιτήσεις του Ιεχωβά Θεού για την πνευματική των ανάρρωσι και την απόκτησι καλής συνειδήσεως προς αυτόν. Απητήθη πίστις και αυτοταπείνωσις γι’ αυτούς ώστε να εκτελέσουν αυτές τις απαιτήσεις, όπως το να βυθισθή ένας ή να βαπτισθή επτά φορές στον Ιορδάνη Ποταμό. Αλλά με την ενθάρρυνσι των άλλων, τελικά υπήκουσαν και είχαν την ανεκλάλητη χαρά να καθαρισθούν και να φθάσουν σε μια κατάστασι παραδεκτή στα όμματα του Θεού και ενώπιον της θεοκρατικής οργανώσεώς του. Μπόρεσαν να γνωρίσουν ότι υπάρχει ένας αληθινός προφήτης στον πνευματικό Ισραήλ και ότι δεν υπάρχει Θεός οπουδήποτε στη γη παρά μόνο μεταξύ του λαού του προφήτου, του πνευματικού Ισραήλ. Αυτή η θεραπεία γίνεται δωρεάν, όπως είπεν ο μεγαλύτερος προφήτης όλων αυτών, ο Ιησούς, ότι έπρεπε να γίνη.—Ματθαίος 10:1, 8, 9.

31. (α) Εναντίον ποιας καταχρήσεως πνευματικών δυνάμεων είναι η τάξις του Ελισσαιέ σ’ αυτό το πρόγραμμα θεραπείας, όπως εξεικονίσθη από τον ίδιον τον Ελισσαιέ; (β) Ποια μεταχείρισι πρέπει να έχουν όσοι προσπαθούν ν’ αποκομίσουν υλικό κέρδος μέσω αυτού του έργου της πνευματικής θεραπείας;

³¹ Η κεχρισμένη τάξις του Ελισσαιέ αντιτίθεται απαρέγκλιτα στη χρησιμοποίησι πνευματικών δυνάμεων για εκμετάλλευσι του «πολλού όχλου,» ο οποίος βρίσκεται σε μεγάλη ανάγκη πνευματικής αναρρώσεως από την πληγή της αμαρτίας. Όπως ο Ελισσαιέ επέμεινε στην άρνησί του να δεχθή αμοιβή για τη θεραπεία του Νεεμάν, έτσι και το σύγχρονο αντίστοιχο του Ελισσαιέ εξακολουθεί ν’ αρνήται οποιαδήποτε ιδιοτελή, υλική ανταπόδοσι για την υποβοήθησι του «πολλού όχλου» ν’ αναρρώση πνευματικώς. Τα Γραφικά έντυπα, που εκδίδει και διαθέτει η τάξις του Ελισσαιέ, δίδονται ή δωρεάν ή έναντι μιας απλώς ασημάντου χρηματικής εισφοράς για την κάλυψι του κόστους εκτυπώσεως και εκδόσεως των εντύπων, για να μπορή να διατηρήται κι επεκτείνεται το θεραπευτικό έργον. Η ονομαστική αυτή εισφορά δεν εξοφλεί πλήρως τον χρόνο που δαπανάται στην έκδοσι των Γραφικών εντύπων και στη χρησιμοποίησί των για δωρεάν διδασκαλία σ’ εκείνους που θέλουν να μελετήσουν τον λόγο του Θεού. Αν ένας, που είναι ταυτισμένος με την κοινωνία Νέου Κόσμου των μαρτύρων του Ιεχωβά, διαστρέφη τα της τάξεως του Ελισσαιέ και προσπαθή ν’ αποκτήση ιδιοτελές υλικό όφελος με δαπάνη του θεραπευμένου «πολλού όχλου,» πρέπει να καταγγελθή ως ακάθαρτος, ως ένας άπληστος λάτρης του εαυτού του. Πρέπει να εκβληθή από την κοινωνία του Νέου Κόσμου. Πρέπει να έχη τη μεταχείρισι που είχε κι ο Γιεζεί στα χέρια του αγανακτημένου Ελισσαιέ. Ο Θείος κανών είναι απαράβατος: «Ούτε πόρνοι, . . . ούτε πλεονέκται, . . . ούτε άρπαγες, δεν θέλουσι κληρονομήσει την βασιλείαν του Θεού.»—1 Κορινθίους 6:9, 10.

Ο ΕΚΤΕΛΕΣΤΗΣ ΚΑΙ Ο ΦΙΛΟΣ ΤΟΥ

32. Ποιες δραστηριότητες των ριζοσπαστικών στοιχείων της κοινωνίας προβλέπει η τάξις του Ελισσαιέ, και γιατί ο Ιεχωβά Θεός στο ναό επιτρέπει τέτοια πράγματα εναντίον του «Χριστιανικού κόσμου»;

³² Μέσω του προφητικού λόγου του Θεού η τάξις του Ελισσαιέ προβλέπει τις κινήσεις της εχθρικής οργανώσεως, ακριβώς όπως κι ο Ελισσαιέ προέβλεπε τις ενέδρες που είχε στήσει ο βασιλεύς της Συρίας εναντίον των Ισραηλιτών. (2 Βασιλέων 6:8-23) Πολλά πράγματα, που κάνουν εναντίον του «Χριστιανικού κόσμου» τα ριζοσπαστικά και κομμουνιστικά στοιχεία, τα κάνουν, όχι απλώς εναντίον του κεφαλαιοκρατικού συστήματος του «Χριστιανικού κόσμου,» αλλ’ ειδικά εναντίον του Θεού, τον οποίον ο «Χριστιανικός κόσμος» ισχυρίζεται μεν ότι εκπροσωπεί, αλλ’ επιφέρει μεγάλη μομφή εναντίον του. Σ’ αυτόν τον καιρό του έργου της κρίσεως στον πνευματικό του ναό, ο Ιεχωβά Θεός με τον «Άγγελον της διαθήκης» του, τον Ιησούν Χριστό, επιτρέπει στα ριζοσπαστικά αθεϊστικά στοιχεία να πράττουν πολλά κακά εναντίον του «Χριστιανικού κόσμου» ως κρίσιν εναντίον του. Αυτό πρέπει ν’ αναμένεται στις ημέρες του έργου του Ελισσαιέ από το έτος 1942.

33. Πώς το συμβολικό θηρίον της ειρήνης και τάξεως ανεδύθη από την άβυσσο μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, και τι στοιχεία εναντίον του «Χριστιανικού κόσμου» αυξάνουν σ’ αυτό;

³³ Ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος ετελείωσε στο έτος 1945, και η ειρήνη που δεν πρόκειται να διαρκέση επήλθε, το δε συμβολικό θηρίο της ειρήνης και τάξεως ανεδύθη από την άβυσσο υπό την μορφή των Ηνωμένων Εθνών. Από την αρχή αυτή η οργάνωσις περιελάμβανε ριζοσπαστικές κυβερνήσεις παράλληλα με τις κυβερνήσεις του «Χριστιανικού κόσμου.» Αυτά τα ριζοσπαστικά, κομμουνιστικά στοιχεία αυξάνουν μέσα στο Ηνωμένα Έθνη και δυσκολεύουν πολύ τον «Χριστιανικό κόσμο.» Ενεργούν τόσο επιθετικά εναντίον του «Χριστιανικού κόσμου» όσο ενεργούσε και η Συρία, βορείως του Ισραήλ, εναντίον του βασιλικού οίκου του Βασιλέως Αχαάβ.

34. Στο αρχαίο τυπικό δράμα, πώς ο Ελισσαιέ έχρισε τον Αζαήλ να είναι βασιλεύς της Συρίας, και πώς έγινε ο Αζαήλ βασιλεύς;

³⁴ Θυμηθήτε ότι ένα μέρος της εντολής, που είχε ο Ηλίας από τον Ιεχωβά, ήταν να ‘χρίση τον Αζαήλ βασιλέα της Συρίας.’ Ο Ηλίας ανελήφθη, κι έπρεπε ν’ αφήση αυτό το έργον στον Ελισσαιέ να το εκτελέση στον ωρισμένο καιρό του Θεού. Ο Ελισσαιέ πήγε στη Δαμασκό, πρωτεύουσα της Συρίας, στη διάρκεια της ασθενείας του βασιλέως της Βεν-αδάδ. Ο αυλικός του βασιλέως, ο Αζαήλ, εστάλη να ρωτήση τον Ελισσαιέ αν ο Βεν-αδάδ ήθελε «αναλάβει εκ της αρρωστίας.» Ο Ελισσαιέ δεν επέχυσε έλαιον στην κεφαλή του Αζαήλ για να τον χρίση και έτσι ν’ αναλάβη τη διακυβέρνησι της Συρίας. Ο Ελισσαιέ επέτρεψε στον Αζαήλ, αν το ήθελε, να πη στον Βασιλέα Βεν-αδάδ ότι θα εθεραπεύετο, αλλ’ ο Ιεχωβά είχε φανερώσει στον Ελισσαιέ ότι ο Βεν-αδάδ θα πέθαινε. Ποιος θα διεδέχετο τον Βεν-αδάδ; Ο Ελισσαιέ έκλαψε, διότι σκέφθηκε τι τρομερό κακό θα προξενούσε ο Αζαήλ στον Ισραήλ. Πώς αυτό; «Και είπεν ο Ελισσαιέ, Ο Ιεχωβά έδειξεν εις εμέ, ότι συ θέλεις βασιλεύσει επί της Συρίας.» Αυτή την αποκάλυψι ο Αζαήλ την εξέλαβε ως νύξι. Έπνιξε τον Βεν-αδάδ και ανέλαβε τον θρόνο του.

35. Με ποιον τρόπο η τάξις του Ελισσαιέ χρίει τον σύγχρονο Αζαήλ, και πώς εδόθη γι’ αυτόν τον σκοπό προειδοποίησις στη Συνέλευσι της Κοινωνίας Νέου Κόσμου στη Νέα Υόρκη το 1953, και κατόπιν παγκοσμίως;

³⁵ Στο σύγχρονο αντίτυπο, η κεχρισμένη τάξις του Ελισσαιέ δεν χρίει με άμεσο τρόπο τον σύγχρονο Αζαήλ, τον «βασιλέα του βορρά» του Δανιήλ 11:36-45, για ν’ αναλάβη την εξουσία και να χρησιμοποιήση τη ‘ρομφαίαν του Αζαήλ,’ ρομφαίαν πολέμου εναντίον του «Χριστιανικού κόσμου.» Όπως ο Ελισσαιέ, έτσι και το υπόλοιπο των κεχρισμένων του Ιεχωβά απλώς ειδοποιούν δημοσία τι θα κάμη ο «βασιλεύς του βορρά» εναντίον του «Χριστιανικού κόσμου» και του Ιεζαβελικού του κλήρου ως ένα μέρος της κρίσεως του Ιεχωβά εναντίον του στον Αρμαγεδδώνα. Έξοχη προειδοποίησις γι’ αυτόν τον σκοπό είχε δοθή στη Συνέλευσι της Κοινωνίας Νέου Κόσμου των Μαρτύρων του Ιεχωβά στο Στάδιο Γιάγκη της πόλεως Νέας Υόρκης, στις 25 Ιουλίου 1953. Ο πρόεδρος της Εταιρίας Σκοπιά, απευθυνόμενος σε μια συγκέντρωσι 134.333 ατόμων που ήσαν εκεί, έδωσε την ομιλία «Καταφύγετε σε Ασφαλή Τόπο με την Κοινωνία του Νέου Κόσμου.» Εχρησιμοποίησε ως θέμα του τα εδάφια Λουκάς 21:20, 21 και είπε σχετικά με αυτό:

«Τα στρατεύματα που προελέχθη με τα λόγια του Ιησού ότι θα ερημώσουν αυτή τη σύγχρονη, αντιτυπική Ιερουσαλήμ, είναι μέσα στις πολιτικές τάξεις των ίδιων των Ηνωμένων Εθνών. Είναι τα στοιχεία εκείνα που επιχειρούν πόλεμο εναντίον του θρησκευτικού συστήματος το ‘Χριστιανισμού.’ Όταν το ‘βδέλυγμα’ ανήλθε από την άβυσσο το 1945, περιείχε, από την αρχή ακόμη, ισχυρά μέλη του Κομμουνιστικού αντιθρησκευτικού συγκροτήματος εθνών.»

Αυτή η πληροφορία εδημοσιεύθη σε όλη τη γη σε 1.650.000 αντίτυπα της Σκοπιάς 15ης Σεπτεμβρίου 1953, αρχικά στην Αγγλική και κατόπιν σε τριάντα εννέα άλλες γλώσσες.

36. Όπως στην περίπτωσι του Ελισσαιέ, γιατί η σημερινή τάξις του Ελισσαιέ δεν είναι υπεύθυνος για ό,τι κάνουν τα ριζοσπαστικά στοιχεία στον «Χριστιανικό κόσμο,» αλλά πώς οι τελευταίες ειδήσεις συμφωνούν με ό,τι η τάξις Ελισσαιέ έχει προείπει;

³⁶ Ο Ελισσαιέ δεν ήταν υπεύθυνος για τα τρομερά πράγματα που διέπραξε ο σφετεριστής Αζαήλ της Συρίας εναντίον του αποστάτου Ισραήλ· έκλαψε με την πρόβλεψί των. Η τάξις του «πιστού και φρονίμου δούλου,» η σημερινή τάξις του Ελισσαιέ, δεν ευθύνεται για τις πράξεις που κάνουν οι ριζοσπαστικοί και οι Κομμουνισταί εναντίον του «Χριστιανικού κόσμου,» διότι αυτά τα ίδια αθεϊστικά στοιχεία είναι εκείνα που περισσότερο από οποιονδήποτε άλλον αντιτίθενται στους μάρτυρας του Ιεχωβά. Η τάξις του Ελισσαιέ απλώς προλέγει την επέλευσι αυτών των πραγμάτων στον «Χριστιανικό κόσμο» και στον Ιεζαβελικό κλήρο του. Δεν είναι παράδοξο, λοιπόν, ότι οι Τάιμς της Νέας Υόρκης, 21ης Φεβρουαρίου 1961, εδημοσίευσαν την επόμενη είδησι κάτω από τον τίτλο «ΤΟ ΒΑΤΙΚΑΝΟ ΦΟΒΕΙΤΑΙ ΕΠΙΘΕΤΙΚΗ ΕΞΕΓΕΡΣΙ ΤΩΝ ΕΡΥΘΡΩΝ»:

ΡΩΜΗ, 20 Φεβρ.—Στο Βατικανό καταφθάνουν ειδήσεις περί αυξήσεως της Κομμουνιστικής δράσεως εναντίον του Ρωμαιοκαθολικού κλήρου και των πιστών. Οι ειδήσεις αυτές έδωσαν αφορμή σε φόβους ότι ο διωγμός εναντίον της εκκλησίας σε εδάφη που τελούν κάτω από τον έλεγχο των Κομμουνιστών μπορεί να εισέρχεται σε μια πιο σθεναρή φάσι.

Η νέα επίθεσις είχε διακηρυχθή πριν από δύο μήνες, όταν ένα περιοδικό, που αντανακλά τις απόψεις του Ρώσου Ορθοδόξου Πατριάρχου της Μόσχας, εδημοσίευσε πολεμική εναντίον του Πάπα Ιωάννου ΚΓ΄. Ο Πάπας και οι προκάτοχοί του κατηγορούντο ότι είχαν επιθυμήσει κι επιθυμούν ακόμη τον πόλεμο εναντίον της Σοβιετικής Ενώσεως. . . . Στην Κούβα, ο Φιντέλ Κάστρο ηύξανε βαθμιαίως τον ρυθμό των εχθροπραξιών εναντίον της Καθολικής ιεραρχίας και του κλήρου.

Χειρότερα απ’ αυτά μπορεί ν’ αναμένη ο «Χριστιανικός κόσμος,» όχι μόνο από τη «ρομφαία του Αζαήλ» αλλά και από τη «ρομφαία του Ιηού» στον παγκόσμιο πόλεμο του Αρμαγεδδώνος.

37. Αφού ο Αζαήλ ειδοποιήθη για τον μελλοντικό του ρόλο, ποιο χρίσμα υπελείπετο περαιτέρω να κάμη ο Ελισσαιέ, και τι συνέβη αφού έγινε αυτό;

³⁷ Υπελείπετο ακόμη ένα χρίσμα να γίνη από τον Ελισσαιέ, το χρίσμα του στρατιωτικού ηγέτου του Βασιλέως Αχαάβ, του Ιηού, γυιου του Ιωσαφάτ, γυιου του Νιμσί. Ο Ελισσαιέ, αφού έθεσε ενώπιον του Αζαήλ τον μελλοντικό του ρόλο στη Συρία και εναντίον του Ισραήλ, έστειλε έναν από τους «υιούς των προφητών» στη Ραμώθ-γαλαάδ για να χρίση τον αρματηλάτη Ιηού και να του εκθέση την προς αυτόν εντολή του Ιεχωβά εναντίον του Βασιλικού οίκου του Αχαάβ και της Βααλολάτριδος Ιεζάβελ. Αφού εχρίσθη ο Ιηού, οι γύρω απ’ αυτόν αξιωματούχοι τον ανεκήρυξαν ως τον νέον βασιλέα του Ισραήλ. Ο Ιηού, με την υποστήριξι του στρατού, προέβη στην εκτέλεσι της αποστολής του.

38. (α) Τίνος ήταν προφητική μορφή ο Βασιλεύς Ιηού, και σχετικά με τι; (β) Πώς η τάξις Ελισσαιέ εξεπλήρωσε την εικόνα του χρίσματος του Ιηού από τον Ελισσαιέ ως βασιλέως του Ισραήλ;

³⁸ Το όνομα του Ιηού σημαίνει «ο Ιεχωβά Είναι Αυτός.» Ως κεχρισμένος εκτελεστής του Ιεχωβά πάνω σε δέκα φυλές του εκλεκτού έθνους του Ιεχωβά, του Ισραήλ, ο Ιηού είναι μια προφητική μορφή του ενθρονισμένου ουρανίου Υιού του Θεού, του Ιησού Χριστού, ο οποίος, στην Αποκάλυψι 19:11-16, 19, εικονίζεται καθήμενος σε λευκόν πολεμικόν ίππον. Ο Ιεχωβά, ο Ύψιστος Θεός, έχρισε τον Υιόν το με άγιο πνεύμα για να είναι ο εκτελεστής του στον «πόλεμον της ημέρας εκείνης της μεγάλης του Θεού του Παντοκράτορος.» (Αποκάλυψις 16:14-16) Η τάξις του Ελισσαιέ, η τάξις του «πιστού και φρονίμου δούλου,» την οποίαν διώρισε ο Ιησούς Χριστός «επί πάντων των υπαρχόντων αυτού» σ’ αυτόν τον «έσχατον καιρόν,» δεν μπορούσε, φυσικά, να χρίση τον Κύριό της στον ουρανό. Όπως ο Ελισσαιέ εμμέσως έχρισε τον Ιηού μέσω ενός προφήτου ως αντιπροσώπου του έτσι και η τάξις του Ελισσαιέ μπορούσε να διακηρύττη τον ουράνιο Υιόν του Θεού ως βασιλέα που βασιλεύει κεχρισμένος από τον Θεό με σκοπό να εκτελέση τις κρίσεις του Θεού εναντίον του συγχρόνου οίκου του Βασιλέως Αχαάβ και όλης της συγγενείας του.

39. Πώς, παραδείγματος χάριν, έγινε διακήρυξις γι’ αυτόν τον σκοπό στο 1955 και στο 1958, και συνεπώς πώς θεωρεί τα Ηνωμένα Έθνη η τάξις του Ελισσαιέ;

³⁹ Στο έτος 1955 έγινε γι’ αυτόν τον σκοπό μια διακήρυξις σε μεγάλα δημόσια αγγέλματα, όπως η ομιλία «Προσεχής Κατάκτησις του Κόσμου—από τη Βασιλεία του Θεού» και το βιβλίο με τον τίτλο «Μπορείτε να Επιζήσετε από τον Αρμαγεδδώνα στον Νέο κόσμο του Θεού,» (στην Αγγλική) με τα κεφάλαιά του «Οι Νικηφόροι Μαχηταί στον Αρμαγεδδώνα,» «Εκτελεσταί της Θείας Εκδικήσεως,» «Ο Αρχιεκτελεστής Λαμβάνει Σύζυγο»· επίσης, στο έτος 1958, το άγγελμα «Η Βασιλεία του Θεού Κυβερνά—Είναι το Τέλος του Κόσμου Πλησίον;» που εξεφωνήθη πρώτη φορά σε μια συνέλευσι από 253.922 στη Νέα Υόρκη. Έτσι, η τάξις του Ελισσαιέ, υποστηριζομένη από εκατοντάδες χιλιάδων αφιερωμένων συντρόφων, διεκήρυξε ότι ανεγνώριζε μάλλον τον ενθρονισμένο Ιησού Χριστό ως βασιλέα παρά τον σημερινό βασιλικόν οίκο του Βασιλέως Αχαάβ συνδεδεμένο με τον Ιεζαβελικό κλήρο. Δεν θεωρούν τα Ηνωμένα Έθνη ως μια επίγεια έκφρασι της βασιλείας του Θεού δια του Χριστού του.

40. Σε τι ο κεχρισμένος Ιηού έστρεψε την προσοχή του και με ποιο αποτέλεσμα για τον γυιο της Ιεζάβελ, που ήταν τότε βασιλεύς και για την Ιεζάβελ την ίδια;

⁴⁰ Όταν εχρίσθη ο Ιηού, έστρεψε την προσοχή του από τον Συριακό εχθρό της Ραμώθ-γαλαάδ προς τον καταδικασμένο βασιλικό οίκο του Βασιλέως Αχαάβ, από τον οποίον οίκον ο Βασιλεύς Ιωράμ είχε πληγωθή στη σύγκρουσί του με τις Συριακές δυνάμεις του βορρά. Ως μαινόμενος ο Ιηού έτρεχε με το άρμα του από το πολεμικό μέτωπο προς δυσμάς στην Ιεζραέλ. Δεν ήταν καιρός για ειρήνη με τον οίκον του Βασιλέως Αχαάβ και με την Ιεζάβελ. Γι’ αυτό, έρριξε βέλος στην καρδιά του Ιωράμ, του βασιλεύοντος γυιου, της Βασιλίσσης Ιεζάβελ. Ο Οχοζίας, ανεψιός του Ιωράμ και βασιλεύς του Ιούδα, διέφυγε προσωρινά. Ο Ιηού κατόπιν έτρεξε με το άρμα του προς την Ιεζραέλ και διέταξε τους αξιωματούχους, αν ήσαν με το μέρος του, να ρίξουν την Ιεζάβελ από το παράθυρο. Κατόπιν ωδήγησε τα άλογα και το άρμα του από πάνω της. Το πολτοποιημένο σώμα της έγινε σαν λίπασμα στο έδαφος. Οι σκύλοι δεν άφησαν απ’ αυτήν παρά μόνο το κρανίο, τα πόδια και τις παλάμες των χεριών.

41. Πώς, τώρα, οι πιο πολλοί από τον βασιλικόν οίκον του Βασιλέως Αχαάβ εφονεύθησαν μετά την Ιεζάβελ;

⁴¹ Στην πρωτεύουσα, τη Σαμάρεια, ο αποθανών Αχαάβ είχε ακόμη εβδομήντα γυιους, κάτω από την φροντίδα αρχόντων. Οι κηδεμόνες αυτοί, για ν’ αποδείξουν ότι ήσαν με το μέρος του Ιηού, του κεχρισμένου βασιλέως του Ιεχωβά, έστειλαν τα κεφάλια των εβδομήντα γυιων του Αχαάβ στον Ιηού, στην Ιεζραέλ. Δεν απέμεινε πια κανένας κληρονόμος του Αχαάβ. Ο Ιηού κατεδίωξε και τον έγγονο του Αχαάβ, τον Βασιλέα Οχοζία, σύμμαχο του Βασιλέως Ιωράμ, και τον ετραυμάτισε καιρίως ώστε πέθανε στη Μεγιδδώ. Ο Ιηού εθανάτωσε και τους αδελφούς του Οχοζία, όταν μετέβαιναν για φιλόφρονα επίσκεψι στον Βασιλέα του Ισραήλ Ιωράμ, που ασθενούσε. Έτσι, το μεγαλύτερο μέρος του οίκου του Βασιλέως Αχαάβ εθανατώθη μετά την Ιεζάβελ.

42. (α) Σε τι σπεύδει τώρα ο μεγαλύτερος από τον Ιηού Βασιλεύς, και προπορευομένη απ’ αυτόν ποιο έργο σημειώματος εκτελεί η τάξις Ελισσαιέ; (β) Στον Αρμαγεδδώνα σε ποια τάξι στρέφει πρώτα την προσοχή ο μεγαλύτερος Ιηού, και σε ποιους κατόπιν;

⁴² Το ίδιο και ο κεχρισμένος Βασιλεύς του Ιεχωβά, ο μεγαλύτερος του Ιηού, δηλαδή, ο ουράνιος Ιησούς Χριστός, σπεύδει ως Εκτελεστής του Ιεχωβά να εκτελέση την αποστολή του. Οι αγγελικές στρατιές, που είναι στον ουρανό, τον ακολουθούν στο έργον της εκτελέσεως. Η τάξις του Ελισσαιέ, όπως ο άνθρωπος ο ενδεδυμένος λινά και με γραμματέως καλαμάριον, προπορεύεται και κάνει σημείο στα μέτωπα του «πολλού όχλου» των «άλλων προβάτων» που πρόκειται να διασωθούν από την εκτέλεσι. (Ιεζεκιήλ 9:1-11) Ο Μεγαλύτερος Ιηού δεν ενδιαφέρεται μόνο να πολεμήση και καταστρέψη τον ριζοσπαστικό «βασιλέα του βορρά» (που εξεικονίσθη από τη Συρία) στον παγκόσμιο πόλεμο του Αρμαγεδδώνος. Στον επικείμενο αυτόν πόλεμο στρέφει πρώτα την προσοχή του στον Ιεζαβελικό κλήρο να επιφέρει την καταστροφή του. Οι θρησκευτικοί εκείνοι ηγέται που διαφεύγουν τη συμβολική «μάχαιρα του Αζαήλ,» των βιαίων ριζοσπαστικών στοιχείων, δεν θα διαφύγουν την καταστροφή από τη συμβολική «ρομφαία του Ιηού.» Κατόπιν οι πολιτικοί σύμμαχοι του κλήρου του «Χριστιανικού κόσμου,» που διέπραξαν θρησκευτική πορνεία μ’ αυτή τη σύγχρονη Ιεζάβελ, θα εκτελεσθούν, αν όχι από τη «ρομφαίαν του Αζαήλ,» από τη «ρομφαίαν του Ιηού.» Κάθε ίχνος που θα έχη απομείνει από τα Ηνωμένα Έθνη θα καταστραφή τότε.

43. Σε ποια συμβολική γλώσσα η Αποκάλυψις 19:19-21 εξεικονίζει τη μετα-Ιεζαβελική μορφή του Αρμαγεδδώνος;

⁴³ Η Αποκάλυψις 19:19-21, για να εξεικονίση αυτή τη μετά-Ιεζαβελική μορφή της μάχης του Αρμαγεδδώνος, λέγει: «Και είδον το θηρίον [την ορατή οργάνωσι του Σατανά] και τους βασιλείς της γης, και τα στρατεύματα αυτών συνηγμένα, δια να κάμωσι πόλεμον με τον καθήμενον επί του ίππου, και με το στράτευμα αυτού. Και επιάσθη το θηρίον, και μετά τούτου ο ψευδοπροφήτης [σε πολιτικά πράγματα] όστις έκαμε τα σημεία ενώπιον αυτού, με τα οποία επλάνησε τους λαβόντας το χάραγμα του θηρίου, και τους προσκυνούντας την εικόνα αυτού· ζώντες ερρίφθησαν οι δύο [το θηρίον και ο ψευδοπροφήτης] εις την λίμνην του πυρός την καιομένην με το θείον. (Βάπτισμα πυρός!) Και οι λοιποί εφονεύθησαν με την ρομφαίαν του καθημένου επί του ίππου, την εξερχομένην εκ του στόματος αυτού· και πάντα τα όρνεα εχορτάσθησαν εκ των σαρκών αυτών.»

44-46. (α) Με το να ευρεθούμε μόνον πού μπορούμε να διαφύγωμε από την εκτέλεσι στον Αρμαγεδδώνα; (β) Τι πρέπει να κάμωμα τώρα, αν είμεθα τώρα όπως οι στρατιωτικοί βοηθοί του Ιηού στη Ραμώθ-γαλαάδ· όπως οι αυλικοί που υπηρετούσαν την Ιεζάβελ· ή όπως οι κηδεμόνες των εβδομήντα γυιων του Αχαάβ;

⁴⁴ Ο οδός της διαφυγής από την εκτέλεσι στον Αρμαγεδδώνα θα είναι μόνο με το να βρεθούμε με το μέρος του Μεγάλου Ιηού, τον οποίον η τάξις του Ελισσαιέ διεκήρυξε ως τον κεχρισμένο Βασιλέα του Ιεχωβά. Αν είμεθα σήμερα στη θέσι των στρατιωτικών βοηθών του Ιηού, πολεμώντας υπέρ του γυιου της Ιεζάβελ Βασιλέως Ιωράμ και εναντίον του βασιλέως του βορρά, της Συρίας, τότε πρέπει να εγκαταλείψωμε εκείνη την πλευρά και πρέπει ν’ αναγνωρίσωμε το γεγονός ότι ο Ιεχωβά έχρισε τον Υιόν του, τον Μεγαλύτερο Ιηού. Πρέπει να υποστηρίξωμε το χρίσμα του και να διακηρύξωμε: «Εβασίλευσεν ο [Μεγαλύτερος] Ιηού!»

⁴⁵ Αν είμεθα σήμερα στη θέσι των αυλικών, που υπηρετούσαν τη Βασιλομήτορα Ιεζάβελ, τότε πρέπει να ρίξωμε τη σύγχρονη μιμήτριά της ενώπιον του Μεγαλυτέρου Ιηού και να τον αφήσωμε να εκτελέση την κρίσι του Ιεχωβά εναντίον της, εξοντώνοντας κι αυτήν και τις θρησκευτικές πορνείες της.

⁴⁶ Αν είμεθα στην αρχοντική θέσι του να κηδεμονεύωμε τους εβδομήντα γυιους του Βασιλέως Αχαάβ στη Σαμάρεια, τότε δεν πρέπει να διαφυλάξωμε το σύστημα πραγμάτων του «Χριστιανικού κόσμου.» Πρέπει να κάμωμε την ειρήνη μας με τον Μεγαλύτερο Ιηού, κάνοντας αυτόν Αρχηγό μας μάλλον αντί να διατηρούμε το πολιτικό σπέρμα του συγχρόνου βασιλέως Αχαάβ ως αρχηγούς μας. Πρέπει να ενεργούμε πιστά στην εντολή που έδωσε ο Ιεχωβά στον Χριστό εναντίον του συγχρόνου οίκου του Αχαάβ.

47. (α) Όταν λάβωμε στάσι υπέρ του Μεγαλυτέρου Ιηού, υπέρ ποιου άλλου πρέπει, επίσης, να λάβωμε στάσι, και εναντίον ποιας μορφής λατρείας; (β) Στην πορεία του για το εκτελεστικό έργον στη Σαμάρεια, ποια αξιόλογη γνωριμία έκαμε ο Ιηού;

⁴⁷ Αν, τώρα, ευπειθώς λάβωμε τη στάσι μας υπέρ του Μεγαλυτέρου Ιηού, του Ιησού Χριστού, σ’ αυτή την ημέρα της κρίσεως των εθνών, δεν μπορούμε να το πράξωμε αυτό, αν δεν λάβωμε, επίσης, στάσι υπέρ του Θεού του Μεγαλυτέρου Ιηού, δηλαδή, του Ιεχωβά. Πρέπει να λάβωμε τη στάσι μας εναντίον της υλιστικής, εθνικιστικής, Βααλικής ειδωλολατρίας μέσα στον «Χριστιανικό κόσμο» όσο κι έξω απ’ αυτόν. Πριν από είκοσι οκτώ αιώνες ο κεχρισμένος Ιηού δεν μπορούσε να ολοκληρώση την αποστολή του εναντίον του βασιλικού οίκου του Βασιλέως Αχαάβ και εναντίον της Βασιλίσσης Ιεζάβελ, αν δεν εξήλειφε τη Βααλική θρησκεία, που είχε ιδρύσει η Ιεζάβελ στον Ισραήλ. Ο Ιηού δεν άφησε ανεκτέλεστη αυτή την υποχρέωσι. Ο Βασιλεύς Ιηού, στον δρόμο του για την ολοκλήρωσι της καταστροφής του βασιλικού οίκου του Αχαάβ στην πρωτεύουσα πόλι Σαμάρεια, έκαμε μια αξιόλογη γνωριμία. Ποιον εγνώρισε; Τον Ιωναδάβ, τον γυιο του Ρηχάβ. Πραγματικά, ο Ιωναδάβ ήρχετο να συναντήση τον Ιηού.

48. Σε ποια εγκάρδια κατάστασι διεκήρυξε ότι είναι ο Ιωναδάβ, και πώς την έδειξε;

⁴⁸ Ύστερ’ από μια ανταλλαγή χαιρετισμών, ο Ιηού έκαμε τον Ιωναδάβ να εκδηλωθή αν ήταν υπέρ του Αχαάβ ή υπέρ του Ιηού αν ήταν υπέρ του Βάαλ ή υπέρ του Ιεχωβά. Ο Ιωναδάβ εξεδηλώθη εγκάρδια υπέρ του Ιηού και του εκτελεστικού του έργου. Αυτό δημοσία το διεδήλωσε συνταξιδεύοντας με τον Ιηού στο άρμα του. Αυτό έγινε κατ’ αίτησιν του Ιηού: «Ελθέ μετ’ εμού, και ιδέ τον ζήλον μου υπέρ του Ιεχωβά.» Ο Ιωναδάβ ήταν εγκάρδια υπέρ της καθαγιάσεως του ονόματος του Θεού του, Ιεχωβά. Ήθελε να βλέπη τον Ιηού να ζη σύμφωνα με το όνομά του, «Ο Ιεχωβά Είναι Αυτός.»

49. Πώς ο Βασιλεύς Ιηού υπεχρέωσε τους λάτρεις του Βάαλ να καθορίσουν την ταυτότητά των σ’ ένα ωρισμένο μέρος;

⁴⁹ Ο Ιηού δεν εξώθησε τους λάτρεις του Βάαλ στον Ισραήλ σε δράσι κάτω από την επιφάνεια. Τους άφησε να αισθάνωνται ότι είναι ασφαλείς, προφασιζόμενος ότι θα τους έδινε μεγαλύτερη βασιλική υποστήριξι από εκείνη του Βασιλέως Αχαάβ. Συνεκάλεσε όλους τους προφήτας, ιερείς και λάτρεις του Βάαλ σε μια εθνική συγκέντρωσι μέσα στον ναό του Βάαλ, στη Σαμάρεια, όπου συνήθιζε η Ιεζάβελ να κάνη προσκύνημα. Η παράλειψις προσελεύσεως εσήμαινε θάνατο. Ήλθαν, λοιπόν, όλοι κι εγέμισαν τον οίκον του Βάαλ απ’ άκρου σ’ άκρον, όλοι συνωστιζόμενοι. Φάνηκε σαν μια θριαμβευτική ώρα για τον ψευδή θεό Βάαλ και για κείνον που εκπροσωπούσε πραγματικά ο Βάαλ, τον Σατανά ή Διάβολο, «τον άρχοντα των δαιμονίων.» Ενδύματα λατρείας εδόθησαν σε όλους αυτούς. Με αυτά καθώριζαν καθαρά την ταυτότητά των.

50. Προτού γίνη προσφορά ειδωλολατρικής θυσίας, για την απουσία τίνος από τη συγκέντρωσι των Βααλιστών εβεβαιώθη;

⁵⁰ Τότε ο βασιλεύς Ιηού εισήλθε στον ναό μαζί με τον φίλο του Ιωναδάβ τον Ρηχαβίτη. Δεν επρόκειτο να γίνη εκεί τόπος λατρείας του Ιεχωβά, όπως το εγνώριζε μέσα του ο Ιηού. Έκαμε έρευνα μήπως ευρίσκετο εκεί μέσα κάποιος μάρτυς του Ιεχωβά, κάποιος από το υπόλοιπό του, εκτός από τους Βααλιστάς. Ωραία! Έτσι θα μπορούσαν τώρα να προβούν σε προσφορά θυσίας στον Βάαλ.

51. Πώς κατόπιν ο Ιηού εξαφάνισε τον Βάαλ από τον Ισραήλ, και για ποιον έδειξε παραδειγματικό ζήλον;

⁵¹ Στο μεταξύ ο Ιηού ετοποθέτησε ογδόντα οπλίτας έξω από τον ναό. Τους είπε ότι κανείς, απ’ όσους ήσαν μέσα ντυμένοι ως λάτρεις του Βάαλ, δεν έπρεπε να μείνη ζωντανός. Όποιος θ’ άφηνε κάποιον να διαφύγη, θα πέθαινε ο ίδιος. Αφού όλοι οι ντυμένοι Βααλισταί προσεκύνησαν πραγματικά και προσέφεραν θυσία, ο Βασιλεύς Ιηού διέταξε τους ενόπλους άνδρες του να μπουν μέσα. «Πατάξατε αυτούς· μηδείς ας μη εξέλθη.» Όχι μόνον οι Βααλολάτραι πέθαναν «εν στόματι μαχαίρας του Ιηού,» αλλ’ οι εκτελεσταί κατέκαυσαν και τους ιερούς στύλους του ναού του Βάαλ, κατεκρήμνισαν ολόκληρο τον ναό του Βάαλ μαζί με το είδωλο του Βάαλ. Εμόλυναν τον τόπο του ναού του κάνοντας αυτόν κοπρώνα, όπου τα όρνεα ευχαριστούντο να έρχωνται. Η τελευταία έκθεσις για το πώς ο Ιηού εχειρίσθη την αποστολή του, λέγει: «Ούτως ηφάνισεν ο Ιηού τον Βάαλ εκ του Ισραήλ.» (2 Βασιλέων 10:15-28) Δεν υπήρξε ανοχή του Βααλισμού στον Ισραήλ. Υπήρξε ένας παραδειγματικός ζήλος υπέρ του Ιεχωβά. Ο Ιηού ήταν άξιος μιας γραμμής διαδόχων.

52. Τι είναι αξιοσημείωτο σχετικά με τα ονόματα τριών από τους τέσσερες βασιλικούς διαδόχους του Ιηού;

⁵² Τα ονόματα τριών από τους τέσσερες διαδόχους του θρόνου του Ιηού ήσαν συνδυασμοί του ιερού ονόματος του Θεού: Ιωάχαζ (Ο Ιεχωβά Έχει Δραχθή)· Ιωάς (Ο Ιεχωβά Είναι Ισχυρός, ή Έχει Χαρίσει)· Ιεροβοάμ (Του Οποίου ο Λαός Είναι Πολύς)· και Ζαχαρίας (Ο Ιεχωβά Ενεθυμήθη).

53. (α) Για ποιο πράγμα θέτει το πρότυπο ο ζήλος του Ιηού υπέρ του Ιεχωβά; (β) Ποια επίγεια τάξις θα παραστή μάρτυς της εκδηλώσεως τέτοιου ζήλου για τον Ιεχωβά στον Αρμαγεδδώνα, και για ποιον λόγο;

⁵³ Αυτό θέτει το προφητικό πρότυπο για τον ζήλο που θα επιδείξη υπέρ του Ιεχωβά ο Μεγαλύτερος Ιηού, ο Υιός του Θεού, στη διάρκεια της μάχης του Αρμαγεδδώνος. Ο «πολύς όχλος» των «άλλων προβάτων» του, όπως εικονίζεται από τον πιστό φίλο του Ιηού, τον Ιωναδάβ, γυιο του Ρηχάβ, θα παραστή μάρτυς της συγκινητικής αυτής εκδηλώσεως όταν ο Χριστός θα δείξη ότι δεν υπάρχει «καμμιά ανοχή ανταγωνισμού προς τον Ιεχωβά.» Αυτό θα έλθη ως ανταμοιβή για την έκφρασι της εγκαρδίου αρμονίας των με τον κεχρισμένον ανάσσοντα Βασιλέα του Ιεχωβά στην παρούσα ημέρα κρίσεως των εθνών. Τι αμοιβή αυτή για τη δημοσία εκδήλωσι της ταυτότητός των με το μέρος του στην εκπλήρωσι της αποστολής του από τον Ιεχωβά, σαν να επιβαίνουν μαζί με αυτόν στο πολεμικό του άρμα!

54. Γιατί ήσαν κάτι περισσότερο από ενήμεροι να το πράττουν αυτό από το έτος 1955, και για ποια ελπίδα των έχει έτσι δοθή ισχυρό Γραφικό επιχείρημα;

⁵⁴ Από μέρους των ήσαν κάτι περισσότερο από ενήμεροι να το πράττουν αυτό από το έτος 1955, όταν εξεδόθη το βιβλίο με τον τίτλο «Μπορείτε να Επιζήσετε από τον Αρμαγεδδώνα στον Νέο Κόσμο του Θεού» (στην Αγγλική). Αυτό το βιβλίο παρέχει μια συνοπτική επεξήγησι σαράντα δύο τύπων και προφητειών για τους επιγείους αυτούς κληρονόμους του δικαίου νέου κόσμου του Θεού, περιλαμβανομένου και του προφητικού δράματος του Βασιλέως Ιηού και του Ιωναδάβ. (Σελίδες 276-281) Το βιβλίο αναπτύσσει έτσι ένα ισχυρό Γραφικό επιχείρημα για την ελπίδα που έχει η τάξις του Ιωναδάβ να επιζήση από τον «πόλεμον της ημέρας εκείνης της μεγάλης του Θεού του Παντοκράτορος» και να εξακολουθήση να ζη στον νέο Του κόσμο υπό τον Χριστό υπακούοντας για πάντα στη βασιλεία του. Έτσι, εκδηλώνουν την ταυτότητά των υπέρ του Ιεχωβά.

55. Μέσω τίνος οι σύγχρονοι Βααλολάτραι έχουν εξαναγκασθή να εκδηλώσουν σήμερα την ταυτότητά των, και από ποιους έχουν διαχωρισθή;

⁵⁵ Ο εξαναγκασμός των Βααλολατρών να εκδηλώσουν την ταυτότητά των ενώπιον του αντιτυπικού Βασιλέως Ιηού είναι τώρα εν προόδω! Αυτό εκτελείται μέσω του κεχρισμένου υπολοίπου των πνευματικών Ισραηλιτών, της τάξεως του Ελισσαιέ, που εκπροσωπεί ή ενεργεί για τον Μεγαλύτερο Ιηού στη γη. Μια από τις αποδείξεις ότι τώρα είναι ο «έσχατος καιρός,» ή «συντέλεια του αιώνος,» είναι αυτός ακριβώς ο διαχωρισμός των λαών των εθνών ως λάτρεων του Ιεχωβά και ως λάτρεων του Βάαλ. Ναι, τα συμβολικά ύδατα του Ιορδάνου Ποταμού από πάνω σταματούν εκεί όπου κτυπά η «μηλωτή» της τάξεως του Ελισσαιέ, ενώ τα προς τα κάτω ύδατα εξακολουθούν να κατέρχωνται προς τη Νεκρά Θάλασσα. Ναι, τα συμβολικά πρόβατα και ερίφια καθορίζουν την ταυτότητά των και διαχωρίζονται. Στη θαυμαστή προφητεία του Ιησού περί των γεγονότων που αποδεικνύουν ότι είμεθα στη «συντέλεια του αιώνος» προσετέθη τελικά και η εκπλήρωσις της παραβολής των προβάτων και των εριφίων ως ορατή απόδειξις. Τα «πρόβατα» είναι η σημερινή τάξις του Ιωναδάβ· τα «ερίφια» είναι οι σημερινοί, σύγχρονοι λάτραι του Βάαλ.

56. Με ποιον τρόπο εξαναγκάζονται όσοι ανήκουν στην τάξι των εριφίων να φορέσουν τα ιμάτια που τους χαρακτηρίζουν ως λάτρεις του Διαβόλου, αλλά τι γίνεται με αυτούς που είναι σαν τον Ιωναδάβ;

⁵⁶ Τα Ιωναδαβικά «πρόβατα» συνάγονται στα δεξιά του Βασιλέως Ιησού Χριστού, λόγω του στοργικού τρόπου, με τον οποίον μεταχειρίζονται το κεχρισμένον υπόλοιπο των αδελφών του Χριστού. Ταυτόχρονα, τα Βααλολατρικά «ερίφια» συνάγονται και πραγματικά εγκλείονται για εκτέλεσι από την «ρομφαίαν του Ιηού.» Εξαναγκάζονται να φορέσουν τα «ιμάτιά» των για να εκδηλωθή η ταυτότης των ως λάτρεων του Μεγάλου Βάαλ, του Σατανά ή Διαβόλου, του «θεού του κόσμου τούτου.» Σήμερα η τάξις του Ελισσαιέ, το υπόλοιπο των αδελφών του Χριστού, δεν παύουν να κηρύττουν τα αγαθά νέα της βασιλείας του Θεού σε όλη την οικουμένη. Ως αποτέλεσμα τούτου, τα «ερίφια» είναι αναγκασμένα να δείξουν τη στάσι των στον Ιησού Χριστό τον Βασιλέα επιδεικνύοντας τη στάσι των στους πνευματικούς αδελφούς του στη γη. Ακόμη και με το να μη δείχνουν στους αδελφούς του Χριστού συμπάθεια, υποστήριξι και συνεργασία στην κήρυξι των αγαθών νέων της Βασιλείας, τα «ερίφια» αυτά φορούν τα «ιμάτια» που τους χαρακτηρίζουν ως λάτρεις του Βάαλ, ως οπαδούς της θρησκείας της Ιεζάβελ. Αυτοί συνάγονται στ’ αριστερά του κεχρισμένου Βασιλέως του Ιεχωβά, στο μέρος της Θείας αποδοκιμασίας. Κι ο τελευταίος ακόμη από τους λάτρεις του Ιεχωβά εξάγεται απ’ ανάμεσά τους. Αυτοί στέκουν χωριστά όπως κι ο Ιωναδάβ στάθηκε στο πλευρό του Ιηού.—Ματθαίος 25:31-46.

57. Στον Αρμαγεδδώνα, πώς θα προχωρήση ο μεγαλύτερος Ιηού μεταξύ των συγχρόνων λατρευτών του Βάαλ, όπως προεσκιάσθη από τον Ιηού των αρχαίων χρόνων;

⁵⁷ Φαντασθήτε ως συμπληρωμένο το διαχωριστικό έργο, με την αποκάλυψι της ταυτότητος και των δύο μερών. Είναι η ώρα της εξαλείψεως κάθε λατρείας του Βάαλ ανάμεσα από εκείνους που ισχυρίζονται ή διατείνονται ότι είναι λαός του Θεού. Είναι η ώρα που θα ξεσπάση ο Αρμαγεδδών! Ο Μεγαλύτερος Ιηού δίνει το σύνθημα στις αγγελικές στρατιές του στον ουρανό, που εσυμβολίσθησαν από τους ογδόντα οπλίτας του Ιηού. Η ρομφαία της εκτελέσεως, η «ρομφαία του Ιηού,» επιπίπτει στους δημοσία αυτοαποκαλυπτομένους λάτρας του Βάαλ. Η σφαγή είναι τρομερή, για την εκπλήρωσι Βιβλικών προφητειών. Κανένας λάτρης του Διαβόλου δεν διαφεύγει! Κατακρημνίζεται ο ναός και όλη η ψευδής θρησκεία, μαζί με όλα τα αντικείμενα της λατρείας! Ποτέ ποια δεν θα τιμάται στη γη. Γίνεται κάτι που θεωρείται ως ποταπό, σαν ένας δυσώδης οχετός. Τι αγιασμό θα φέρη αυτό στο όνομα του Ιεχωβά μεταξύ όλων όσοι θα επιζήσουν στη γη!

58. (α) Ποια ανταμοιβή εδόθη στον Βασιλέα Ιηού για την εκπλήρωσι της αποστολής του, αλλά πώς ο Ιησούς Χριστός θ’ ανταμειφθή για την εκπλήρωσι της ομοίας αποστολής του; (β) Μετά την καταστροφή της οργανώσεως του Σατανά, πώς θα συντριβή η κεφαλή του Όφεως;

⁵⁸ Όπως ο Βασιλεύς Ιηού εξεπλήρωσε την αποστολή του από τον Ιεχωβά Θεό, έτσι και ο Κύριος Ιησούς Χριστός θα εκπληρώση μια όμοια αλλά μεγαλύτερη αποστολή ως το τέλος της μάχης του Αρμαγεδδώνος. Ο Βασιλεύς Ιηού, για την πιστή του υπακοή στη θεία αποστολή, είχε γίνει κεφαλή μιας δυναστείας πέντε βασιλέων του Ισραήλ, της μακροτέρας δυναστείας στην ιστορία του δεκαφύλου βασιλείου του Ισραήλ, που διήρκεσε 120 χρόνια και 6 μήνες, από το έτος 909 ως το 789 π.Χ. Ο Ιηού είχε μια συνεχή διαδοχή στον θρόνο του Ισραήλ. Εν τούτοις, ο Μεγαλύτερος Ιηού, Ιησούς Χριστός, θα έχη μια ατελεύτητη βασιλεία υπό τον Ύψιστο Θεό. Αφού καταστρέψη όλη την οργάνωσι του Μεγάλου Όφεως, θα συντρίψη την κεφαλή του Όφεως ρίχνοντας στην άβυσσο τον Σατανά ή Βάαλ και τους δαίμονές του επί χίλια χρόνια προτού καταστρέψη τελικά όλα τα πονηρά αυτά πνεύματα.—Αποκάλυψις 20:1-10.

59. (α) Σχετικά με αυτό, ποια χαρά θα έχουν και η τάξις Ελισσαιέ και η τάξις Ιωναδάβ; (β) Ποιο αποτέλεσμα θα έχη αυτή η εκτέλεσις κρίσεως;

⁵⁹ Στην εκπλήρωσι της αποστολής του Ιηού παρέστησαν μάρτυρες ο προφήτης Ελισσαιέ κι ο Ιωναδάβ, ο γυιος του Ρηχάβ. Τι χαρά θα είχαν αυτοί να περάσουν ζωντανοί από την καταστροφή του οίκου του Αχαάβ, τον βίαιο θάνατο της Βασιλίσσης Ιεζάβελ και τη σφαγή των δυσφημητών του ονόματος του Θεού, των Βααλολατρών Ισραηλιτών! Τι χαρωπό προνόμιο θα είναι για την τάξι του Ελισσαιέ και τους συντρόφους της, την τάξι του Ιωναδάβ, να παραστούν μάρτυρες του ζήλου του Μεγαλυτέρου Ιηού υπέρ του Ιεχωβά και να επιζήσουν εδώ στη γη από τη μάχη του Αρμαγεδδώνος και να ιδούν την εκτέλεσι των κρίσεων του Ιεχωβά Θεού εναντίον των συγχρόνων αντιστοίχων του οίκου του Αχαάβ, της Βασιλίσσης Ιεζάβελ και των προφητών, ιερέων και λάτρεων του Βάαλ! Οι εκτελέσεις κρίσεως θα έχουν ως αποτέλεσμα μια καθαρισμένη γη, στην οποία το όνομα του Θεού θα τηρήται ιερό απ’ όλα τα ανθρώπινα πλάσματα που ζουν στη νέα τάξι του Ιεχωβά.