Μετά τον Αρμαγεδδώνα​—Ένας Δίκαιος Νέος Κόσμος

Ο Αρμαγεδδών θα καθαρίση τη γη από κάθε αδικία. Αλλά ποια εξασφάλισις υπάρχει ότι ο μετά τον Αρμαγεδδώνα νέος κόσμος θα είναι για πάντα δίκαιος;

ΦΑΙΝΕΤΑΙ απίστευτο σε πολλά άτομα ότι θα μπορούσε ποτέ να υπάρξη ένας δίκαιος κόσμος. Πώς θα μπορούσαν οι κάτοικοι ενός τέτοιου κόσμου να τηρηθούν στην οδό της δικαιοσύνης; Ποια εξασφάλισις υπάρχει ότι η κυβέρνησις δεν θα εγίνετο διεφθαρμένη και δεν θα καταδυνάστευε τον λαό; Κρίνοντας απλώς από το υπόμνημα της κοσμικής ιστορίας, πολλά άτομα βρίσκουν ολίγους λόγους να ελπίζουν για ένα δίκαιο νέο κόσμο. Επειδή αμφιβάλλουν, μπορεί να γίνουν αγνωστικισταί, όπως έγινε ο Αμερικανός δικηγόρος Ροβέρτος Γ. Ίνγκερσολ, ο οποίος έρριξε ένα βλέμμα στις κυβερνήσεις του παρελθόντος και είπε:

«Μια κυβέρνησις βασισμένη σε κάτι άλλο εκτός από ελευθερία και δικαιοσύνη δεν μπορεί να σταθή. Όλα τα ναυάγια από κάθε πλευρά του ρεύματος του χρόνου, όλα τα ερείπια των μεγάλων πόλεων, και όλα τα έθνη που παρήλθαν​—όλα αποτελούν προειδοποίησι ότι κανένα έθνος βασισμένο στην αδικία δεν μπορεί να σταθή. Από την σαβανωμένη με άμμο Αίγυπτο, από την μαρμάρινη έρημο των Αθηνών, και από κάθε πεσμένη, θρυμματισμένη πέτρα της άλλοτε ισχυρής Ρώμης, έρχεται σαν ένας θρήνος, να το πούμε έτσι, μια κραυγή ότι κανένα έθνος βασισμένο στην αδικία δεν μπορεί να παραμένη μονίμως.»a

Έτσι ακόμη και άτομα που έχουν έλλειψι πίστεως στον άγιο λόγο του Θεού, τη Γραφή, τείνουν να αναγνωρίσουν ότι μια δίκαιη κυβέρνησις είναι η πρωταρχική, εντελώς ουσιώδης απαίτησις για ένα δίκαιο κόσμο. Αν άτομα, που αμφιβάλλουν, ή αγνωστικισταί, επήγαιναν στη Γραφή και εξήταζαν πλήρως τις υποσχέσεις του Θεού και έβλεπαν πώς αυτός επολιτεύθη σύμφωνα μ’ αυτές στο παρελθόν, θα εύρισκαν βεβαίωσι οι ότι ένας δίκαιος νέος κόσμος όχι μόνο είναι δυνατός, αλλά και βέβαιος.

ΚΑΘΕ ΑΔΙΚΙΑ ΘΑ ΕΚΡΙΖΩΘΗ

Προτού μπορέση να έλθη ένας τέτοιος κόσμος, είναι προφανές ότι κάθε αδικία πρέπει να εκριζωθή, να αφανισθή, έτσι ώστε να μην παραμείνουν φθοροποιές επιρροές. Ο Παντοδύναμος Θεός θα το κάμη αυτό στον «πόλεμον της ημέρας εκείνης της μεγάλης του Θεού του Παντοκράτορος». Αυτή θα είναι μια μεγάλη ημέρα, η προειπωμένη ημέρα «της οργής και της αποκαλύψεως της δικαιοκρισίας του Θεού», και, όπως την ονομάζει ο απόστολος Πέτρος, ημέρα «της κρίσεως και της απωλείας των ασεβών ανθρώπων.» Αυτό θα είναι ένα πλήρες έργον τερματισμού της πονηρίας, όπως ο Πέτρος προχωρεί να μας βεβαιώση: «Θέλει δε ελθεί η ημέρα του Ιεχωβά, ως κλέπτης εν νυκτί· καθ’ ην οι ουρανοί θέλουσι παρέλθει με συριγμόν, τα στοιχεία δε πυρακτούμενα θέλουσι διαλυθή, και η γη και τα εν αυτή έργα θέλουσιν αποκαλυφθή [ευρεθήσεται, Κείμενον].»​—Αποκάλ. 16:14· Ρωμ. 2:5· 2 Πέτρ. 3:7, 10, ΜΝΚ.

Ο Αρμαγεδδών, λοιπόν, θα είναι καιρός που αυτή η γη ή η ανθρώπινη κοινωνία θα εκτεθή ως άδικη. Καμμιά αδικία δεν θα κρυφθή από τα μάτια του Θεού έτσι ώστε να μείνη ατιμώρητη, διότι ο λόγος της προφητείας λέγει: «Ιδού, ο Ιεχωβά εξέρχεται από του τόπου αυτού δια να παιδεύση τους κατοίκους της γης ένεκεν της ανομίας αυτών· η δε γη θέλει ανακαλύψει τα αίματα αυτής.» (Ησ. 26:21, ΜΝΚ) Έτσι κάθε αδικία θ’ ανακαλυφθή και τιμωρηθή από τους ουρανίους εκτελεστάς του Ιεχωβά κάτω από την πολεμική διαταγή του Βασιλέως Ιησού Χριστού, για τον οποίον είναι προφητικά γραμμένο:

«Περίζωσον την ρομφαίαν σου επί τον μηρόν σου, δυνατέ, εν τη δόξη σου και εν τη μεγαλοπρεπεία σου. Και κατευοδού εν τη μεγαλειότητί σου, και βασίλευε εν αληθεία, και πραότητι, και δικαιοσύνη· και η δεξιά σου θέλει σοι δείξει φοβερά πράγματα. Τα βέλη σου είναι οξέα· λαοί υποκάτω σου θέλουσι πέσει· και αυτά θέλουσιν εμπηχθή εις την καρδίαν των εχθρών του βασιλέως.»​—Ψαλμ. 45:3-5.

Στον Αρμαγεδδώνα ο Βασιλεύς Ιησούς Χριστός λαμβάνει τη ρομφαία του, με την οποία κατακόπτει και καταστρέφει τα έθνη που ερημώνουν τη γη. Εκτός του ότι περιζώννυται αυτή την εξουσία του εκτελεστού που εξεικονίζεται από τη ρομφαία, περιζώννυται επίσης δόξα και μεγαλοπρέπεια, κατευοδούμενος στον ένδοξο ρόλο του Βασιλέως και Διεκδικητού του Ιεχωβά. Ο Πολεμιστής Βασιλεύς του Θεού προελαύνει στον «πόλεμον της ημέρας εκείνης της μεγάλης του Θεού του Παντοκράτορος» για την υπόθεσι της αληθείας, για να βεβαιώση την αλήθεια όλου του γραπτού λόγου του Θεού. Προελαύνει στον συμβολικό πολεμικό του ίππο προς τον Αρμαγεδδώνα για να διεκδικήση την παγκόσμια κυριαρχία του Ιεχωβά και να αγιάση το θείον όνομα​—που είναι η μεγίστη πράξις δικαιοσύνης. Προελαύνει προς τη νίκη για την υπόθεσι, επίσης, της εγκαταστάσεως δικαιοσύνης σε όλο το σύμπαν. Το βιβλίο της Αποκαλύψεως εικονίζει τον Βασιλέα να ιππεύη σ’ ένα λευκόν ίππο και να έχη τόξο, με το οποίο ρίχνει βέλη εναντίον όλων των εχθρών του. (Αποκάλ. 6:1, 2· 19:11-16) Αυτός ο επιδέξιος Τοξότης δεν αποτυγχάνει στους στόχους του, έτσι ώστε να φονεύση δίκαια άτομα· αλλά με σπουδή ρίχνει τα βέλη της καταστροφής στην καρδιά όλων εκείνων που εναντιώνονται στον δίκαιο νέο κόσμο του Θεού. Κανείς εχθρός της δικαιοσύνης δεν θα επιζήση της νικηφόρου προελάσεως του Βασιλέως, η οποία εξασφαλίζει τη θριαμβευτική είσοδο ενός δικαίου νέου κόσμου.

ΔΙΚΑΙΟΣ ΑΡΧΩΝ ΚΑΙ ΚΥΒΕΡΝΗΣΙΣ

Ο θεόπνευστος ψαλμωδός, αφού περιγράφει την προέλασι του Βασιλέως στον Αρμαγεδδώνα για την υπόθεσι της δικαιοσύνης, μας δίνει βεβαίωσι ότι η κυβέρνησις του νέου κόσμου δεν θα διαφθαρή ποτέ, επειδή είναι γραμμένο για τον Άρχοντά της: «Ο θρόνος σου, Θεέ, είναι εις τον αιώνα του αιώνος· σκήπτρον ευθύτητος είναι το σκήπτρον της βασιλείας σου. Ηγάπησας δικαιοσύνην, και εμίσησας αδικίαν· δια τούτο έχρισέ σε ο Θεός, ο Θεός σου, έλαιον αγαλλιάσεως υπέρ τους μετόχους σου.»​—Ψαλμ. 45:6, 7· Εβρ. 1:8, 9.

Ο Ιησούς Χριστός εχρίσθη με «έλαιον αγαλλιάσεως» όταν εγκατεστάθη στον ουράνιο θρόνο του ως Βασιλεύς το 1914 μ.Χ., προς εκπλήρωσιν Βιβλικών προφητειών, όπως συχνά εξήγησε το περιοδικό αυτό. Ήταν τότε καιρός αγαλλιάσεως για τον Ιησού Χριστό, μια πάρα πολύ αναψυκτική πείρα αφού είχε περιμείνει επί δεκαεννέα αιώνες στα δεξιά του Θεού. Αφού εισήχθη στη χαρά του να είναι ο ανάσσων Βασιλεύς του Ιεχωβά σε όλο το σύμπαν, δεν θα καταχρασθή ποτέ την εξουσία του. Το σκήπτρον της βασιλείας του είναι σκήπτρον ευθύτητος, σκήπτρον, στο οποίο ποτέ δεν θα υπάρξη ούτε η παραμικρή κυρτότης. Ο Ιησούς απέδειξε την αγάπη του για τη δικαιοσύνη και το μίσος του για την αδικία όταν ήταν στη γη, και το απέδειξε ακόμη και μέχρι θανάτου με πιστότητα στον Θεό. Αλλά τώρα ηγέρθη εκ νεκρών και ετέθη σε μια υπεύθυνη θέσι, όπου μπορεί να μάχεται υπέρ της δικαιοσύνης και να την επιβάλλη με όλη την αναγκαία εξουσία στον ουρανό και στη γη. Επί πλέον, αυτός δεν μεταβάλλεται, επειδή «ο Ιησούς Χριστός είναι ο αυτός χθες και σήμερον, και εις τους αιώνας.»​—Εβρ. 13:8.

Εν όψει αυτής της βεβαιώσεως από τον Θεό, όλα τα άτομα που έχουν ποθήσει μια δίκαιη κυβέρνησι ας αποβλέψουν στον Βασιλέα του Ιεχωβά, χαίροντας με τη γνώσι ότι ποτέ δεν θα στραφή στη φαυλότητα και στην καταδυνάστευσι. Η βασιλεία του Θεού στα χέρια του Ιησού Χριστού θ’ αποτελέση τους δικαίους «νέους ουρανούς» του νέου εκείνου κόσμου, και η υπόσχεσις του Θεού θα εκπληρωθή, όπως ακριβώς διεκήρυξε ο απόστολος Πέτρος αφού περιέγραψε την αποκάλυψι και τιμωρία κάθε αδικίας. «Κατά δε την υπόσχεσιν αυτού νέους ουρανούς και νέον γην προσμένομεν, εν οις δικαιοσύνη κατοικεί.»​—2 Πέτρ. 3:13.

Ότι δικαιοσύνη θα κατοική ασφαλώς στον νέο κόσμο του Θεού βεβαιώνεται περαιτέρω από το γεγονός ότι ο Ιησούς Χριστός ο Βασιλεύς θα είναι επίσης ο Κριτής. Όσον αφορά τον Κριτήν αυτόν ο απόστολος Παύλος έγραψε: «[Ο Θεός] . . . προσδιώρισεν ημέραν, εν η μέλλει να κρίνη την οικουμένην εν δικαιοσύνη δια ανδρός τον οποίον διόρισε, και έδωκεν εις πάντας βεβαίωσιν περί τούτου, αναστήσας αυτόν εκ νεκρών.» (Πράξ. 17:31) Η έγερσις εκ νεκρών του Ιησού Χριστού από τον Ιεχωβά αποτελεί βεβαίωσι ότι όλοι οι κάτοικοι του νέου κόσμου θα κριθούν δίκαια, περιλαμβανομένων όλων εκείνων που επιστρέφουν σε ζωή με ό,τι ονόμασε ο Ιησούς «ανάστασιν κρίσεως.» (Ιωάν. 5:28, 29) Ο Κριτής και Βασιλεύς του Θεού δεν θα κρίνη από την εξωτερική εμφάνισι ή από φήμη και σπερμολογία, αλλά θα έχη το πνεύμα της σοφίας, που προέρχεται από τον Ιεχωβά Θεό. Επί πλέον, έχει τον φόβον του Ιεχωβά έτσι ο προφήτης Ησαΐας έδωσε την εξής περιγραφή Εκείνου που διωρίσθη από τον Θεό για να κυβερνήση και κρίνη τον δίκαιο νέο κόσμο:

«Και το πνεύμα του Ιεχωβά θέλει αναπαυθή επ’ αυτόν, πνεύμα σοφίας και συνέσεως, πνεύμα βουλής και δυνάμεως, πνεύμα γνώσεως και φόβου του Ιεχωβά· και θέλει κάμει αυτόν οξύνουν εις τον φόβον του Ιεχωβά, ώστε δεν θέλει κρίνει κατά την θεωρίαν των οφθαλμών αυτού, ουδέ θέλει ελέγχει κατά την ακρόασιν των ωτίων αυτού· αλλ’ εν δικαιοσύνη θέλει κρίνει τους πτωχούς, και εν ευθύτητι θέλει υπερασπίζεσθαι τους ταπεινούς της γης.»​—Ησ. 11:2-4, ΜΝΚ.

Αληθινά ο Ιησούς Χριστός είναι ο ιδεώδης Άρχων και Κριτής, διότι κυβερνά με φόβον του Ιεχωβά. Τι ευλογίες σημαίνει αυτό για το ευπειθές ανθρώπινο γένος! Ο μακάριος αυτός καιρός αναφέρεται από τον Βασιλέα Δαβίδ των αρχαίων χρόνων, ο οποίος, στα τελευταία του λόγια, είπε: «Ο Θεός του Ισραήλ είπε προς εμέ, ο βράχος του Ισραήλ ελάλησεν, Ο εξουσιάζων επί ανθρώπους, ας ήναι δίκαιος, εξουσιάζων μετά φόβου Θεού· Και θέλει είσθαι ως το φως της πρωίας, όταν ανατέλλη ο ήλιος πρωίας ανεφέλου, ως η εκ της γης χλόη, από της λάμψεως της εκ της βροχής.» (2 Σαμ. 23:3, 4) Ο Ιεχωβά έτσι συγκρίνει τον Θεοσεβή άρχοντα προς την επιρροή του ηλιόφωτος σε μια ανέφελη πρωία μετά τη βροχή, που αναζωογονεί και τονώνει την αναφυόμενη πρασινάδα της γης, έτσι ώστε τρυφερή χλόη προβάλλει από το έδαφος. Αναψυκτική, λοιπόν, θα είναι η ατμόσφαιρα του νέου κόσμου. Τίποτε το αποκρουστικό, καμμιά γεύσις αδικίας δεν θα αμαυρώνη τη ζωή σ’ ένα νέο κόσμο κάτω από έναν τέτοιο Βασιλέα που θα έχη φόβον του Ιεχωβά· συνεπώς ο ψαλμωδός παρέχει την εξής ωραία λεκτική εικόνα του ενδόξου εκείνου καιρού:

«Δια να κρίνη τον λαόν σου εν δικαιοσύνη, και τους πτωχούς σου εν κρίσει. Θέλει καταβή ως βροχή επί θερισμένον λειβάδιον· ως ρανίδες σταλάζουσαι επί την γην. Εν ταις ημέραις αυτού θέλει ανθεί ο δίκαιος· και αφθονία ειρήνης θέλει είσθαι εωσού μη υπάρξη η σελήνη.»​—Ψαλμ. 72:2, 6, 7.

ΟΙ ΚΑΤΟΙΚΟΙ ΘΑ ΠΑΡΑΜΕΝΟΥΝ ΔΙΚΑΙΟΙ

Όχι μόνο η κυβέρνησις του νέου κόσμου θα παραμένη δίκαιη, αλλά και οι κάτοικοι πρέπει επίσης να μένουν στην οδό της δικαιοσύνης, θα μένουν. Κανείς δεν θα ζη σ’ αυτόν τον νέο κόσμο που δεν αγαπά αλήθεια και δικαιοσύνη και που δεν συμφωνεί με τις αρχές της ευθύτητος. Όλοι πρέπει να μάθουν τη δικαιοσύνη του Θεού, όπως προελέχθη στον Ησαΐα 26:9: «Με την ψυχήν μου σε επόθησα την νύκτα· ναι, με το πνεύμα μου εντός μου σε εξεζήτησα το πρωί· διότι όταν οι κρίσεις σου ήναι εν τη γη, οι κάτοικοι του κόσμου θέλουσι μάθει δικαιοσύνην.» (Ησ. 26:9) Παραμένοντας στην οδό της δικαιοσύνης, οι κάτοικοι του νέου κόσμου του Θεού θα λάβουν άφθονες ευλογίες. Η σωτηρία των θα είναι εξασφαλισμένη: «Σταλάξατε δρόσον άνωθεν, ουρανοί, και ας ράνωσιν αι νεφέλαι δικαιοσύνην· ας ανοίξη η γη, και ας γέννηση σωτηρίαν, και ας βλαστήση δικαιοσύνην ομού· εγώ ο Ιεχωβά εποίησα τούτο.»​—Ησ. 45:8, ΜΝΚ.

Για να ζήση κανείς στον δίκαιο νέο κόσμο του Θεού και ν’ ακολουθήση πορεία σωτηρίας σε αιώνια ζωή με τελεία υγεία, δεν μπορεί να περιμένη έως μετά τον Αρμαγεδδώνα για να μάθη δικαιοσύνη. Πρέπει ν’ αρχίση τώρα, υπακούοντας στην εντολή του Ιησού Χριστού: «Ζητείτε πρώτον την βασιλείαν του Θεού, και την δικαιοσύνην αυτού.» (Ματθ. 6:33) Πρέπει, λοιπόν, να συμβαδίσωμε με τη δικαιοσύνη του Θεού τώρα εξοικειούμενοι με τον τρόπο, με τον οποίον αυτός θέλει να ζούμε. Δεν μπορούμε να εξαπατήσωμε τον Θεό με το να περιβληθούμε μια απλή εξωτερική εμφάνισι ευθύτητος, σαν εκείνη των θρησκευτικών ηγετών της εποχής του Ιησού. Ο Ιησούς εγνώριζε τι υπήρχε πραγματικά στις καρδιές τους: «Ουαί εις εσάς, γραμματείς και Φαρισαίοι, υποκριταί· διότι παρομοιάζετε με τάφους ασβεστωμένους, οίτινες έξωθεν μεν φαίνονται ωραίοι, έσωθεν όμως γέμουσιν οστέων νεκρών, και πάσης ακαθαρσίας. Ούτω και σεις έξωθεν μεν φαίνεσθε εις τους ανθρώπους δίκαιοι, έσωθεν όμως είσθε πλήρεις υποκρίσεως και ανομίας.»​—Ματθ. 23:27, 28.

Επομένως, δεν μπορούμε να κρύψωμε μια άνομη καρδιά μ’ έναν μανδύα εξωτερικής δικαιοσύνης· ο Θεός βλέπει τι είμεθα ως τον πυρήνα. Πρέπει να ενθυμούμεθα ότι το Θείο πνεύμα βουλής και σοφίας και γνώσεως είναι επάνω στον Κριτή και Βασιλέα Ιησού Χριστό, ότι αυτός υποστηρίζεται από τον Υπέρτατον Κυρίαρχον του σύμπαντος, τον Εξεταστήν των καρδιών: «Ο Ιεχωβά εξετάζει πάσας τας καρδίας, και εξεύρει πάντας τους λογισμούς των διανοιών.» «Το χωνευτήριον δοκιμάζει τον άργυρον, και η κάμινος τον χρυσόν, ο δε Ιεχωβά τας καρδίας.» (1 Χρον. 28:9, ΜΝΚ· Παροιμ. 17:3, ΜΝΚ) Αυτός ο Εξεταστής των καρδιών δεν χρειάζεται κάποια μηχανικά όργανα, όπως μια μηχανή ακτίνων Χ. Μπορεί εύκολα να καθορίση τι έχει ένα άτομο στον πυρήνα, ποιες είναι οι ενδόμυχες σκέψεις του. Έτσι ο Ιεχωβά ερευνά την καρδιά και καθορίζει αν ένας έχη καλή καρδιά, αν οι σκέψεις του και τα ελατήρια του είναι δίκαια. Αφού καμμιά αδικία δεν θα μείνη χωρίς ν’ αποκαλυφθή και τιμωρηθή στον Αρμαγεδδώνα, τώρα είναι καιρός ν’ αρχίσωμε να ζούμε για τον δίκαιο νέο κόσμο.

Αυτή η θεία εξέτασις των καρδιών εξασφαλίζει, επί πλέον, ότι ο νέος κόσμος θα παραμένη για πάντα δίκαιος. Ο Ιεχωβά ενδιαφέρεται για την κατάστασι της καρδιάς ενός ατόμου, επειδή ενδιαφέρεται για τη δικαίωσι πλασμάτων σε αιώνια ζωή σ’ αυτόν τον νέο κόσμο. Αν σε κάποιον με άδικη καρδιά εχορηγείτο το δικαίωμα να ζη για πάντα, τότε κάποιο είδος φαυλότητος ή ανταρσίας θα ανεφαίνετο στο μέλλον. Αλλ’ ο Ιεχωβά καθορίζει αν η καρδιά ενός ατόμου είναι σταθερά εδραιωμένη στην ευθύτητα· τότε ο Θεός γνωρίζει ότι ένα τέτοιο άτομο είναι άξιο του δώρου της αιωνίου ζωής.

Τέτοια, λοιπόν, είναι η ελπίδα για όλους που αγαπούν ό,τι είναι δίκαιο. Αποβλέψατε στον Βασιλέα του Θεού, Ιησού Χριστό, και στην ουράνια βασιλεία του. Δείξτε την πίστι σας κάνοντας όλα τα αναγκαία βήματα τώρα για να ζήσετε για τον δίκαιο νέο κόσμο. Ας σας βοηθήση η κοινωνία Νέου Κόσμου των μαρτύρων του Ιεχωβά. Αυτοί ενδιαφέρονται ν’ απολαύσετε τις ευλογίες που προελέχθησαν στον Ψαλμό 85:10, 11: «Έλεος και αλήθεια συναπηντήθησαν· δικαιοσύνη και ειρήνη, εφιλήθησαν. Αλήθεια εκ της γης θέλει αναβλαστήσει· και δικαιοσύνη εξ ουρανού θέλει κύψει.»

[Υποσημειώσεις]