-
Κιβώτιον ΕρωτήσεωνΔιακονία της Βασιλείας—1974 | Νοέμβριος
-
-
και δεν θα μπορή να παρευρίσκεται σε καμμιά συνάθροισι που γίνεται σε ιδιωτικές κατοικίες.» Αυτό ισχύει για κείνους που ‘παραβαίνουν’ και δεν ‘μένουν στη διδασκαλία του Χριστού’.
Εν τούτοις, αν ένας αποκομμένος προσπαθή να επανέλθη, δείχνοντας μετάνοια, και αν δεν παραβαίνη αυτά που εκτίθενται στα εδάφια 2 Ιωάννου 9-11 εξακολουθώντας να εκτελή ή να συνηγορή σε ό,τι είναι αντίθετο στη διδασκαλία του Χριστού, θα μπορούσε να του επιτραπή να παρακολουθή συναθροίσεις σ’ ένα σπίτι αν δεν υπάρχη Αίθουσα Βασιλείας μέσα στην πόλι και αν οι αδελφοί ανοίγουν τα σπίτια τους για δημόσιες συναθροίσεις, μελέτες Σκοπιάς και συναθροίσεις υπηρεσίας έτσι ώστε το σπίτι να χρησιμεύη ως τόπος που αντικαθιστά την Αίθουσα Βασιλείας. Σε τέτοιες περιπτώσεις το σπίτι θα εθεωρείτο σαν μια Αίθουσα Βασιλείας στη διάρκεια των ωρών που γίνονται αυτές οι συναθροίσεις. Οι συναθροίσεις είναι κάτω από τον έλεγχο του πρεσβυτερίου. Οι πρεσβύτεροι θα γνωρίζουν τα γεγονότα που σχετίζονται με την αποκοπή του ατόμου και μπορούν να σκεφθούν αν το να παρακολουθή μια συνάθροισι μέσα σ’ ένα σπίτι, θα επέφερε μομφή κατά της εκκλησίας. Οι πρεσβύτεροι μπορούν να συζητήσουν το πράγμα μεταξύ τους και με τον οικοδεσπότη. Αν δεν υπάρχη αντίρρησις από τον οικοδεσπότη για να παρευρίσκεται και το αποκομμένο άτομο, τότε οι πρεσβύτεροι μπορούν ανάλογα να πληροφορήσουν τον αποκομμένο, και αυτός θα επετρέπετο να εισέλθη σ’ εκείνο το σπίτι στη διάρκεια των ωρών που χρησιμοποιείται το σπίτι σαν Αίθουσα Βασιλείας. Πάντοτε, όταν ο αποκομμένος είναι εκεί πρέπει να συμπεριφέρεται κατάλληλα.
Αν η μόνη συνάθροισις που γίνεται σ’ ένα ιδιωτικό σπίτι είναι μόνον η μελέτη βιβλίου, ένα αποκομμένο άτομο δεν πρέπει να προσκληθή να παρευρίσκεται, αλλά μπορεί να παρακολουθή συναθροίσεις που γίνωνται στην Αίθουσα Βασιλείας.
Όπως τονίζεται στη Σκοπιά της 1ης Νοεμβρίου 1974, σελ. 656, 657, ένας Χριστιανός μπορεί να χαιρετά έναν αποκομμένο ο οποίος δεν είναι όπως εκείνοι που περιγράφονται στην περικοπή 2 Ιωάννου 9-11, αλλά δεν πρέπει βέβαια να προχωρή περισσότερο από τη λέξι χαίρε ή γεια σου. Η Σκοπιά της 1ης Νοεμβρίου 1974, §22-26α τονίζει ότι εκεί όπου δεν πρόκειται για κατά σάρκα συγγένεια, καλόν θα ήταν να αφήνεται στους πρεσβυτέρους η περαιτέρω συνομιλία ή προτροπή.
-
-
Οικογενειακά Θεοκρατικά ΝέαΔιακονία της Βασιλείας—1974 | Νοέμβριος
-
-
Οικογενειακά Θεοκρατικά Νέα
◆ Στις Ηνωμένες Πολιτείες σχηματίσθηκαν 529 νέες εκκλησίας εντός του υπηρεσιακού έτους 1974, σε σύγκρισι με το προηγούμενο ανώτατο όριο 317 νέων εκκλησιών του υπηρεσιακού έτους 1973.
◆ Στο Μεξικό είχαν το 13ο κατά σειρά ανώτατο όριον ευαγγελιζομένων (71.007)· 13.678 άτομα βαπτίσθηκαν στη διάρκεια του έτους—δηλαδή 6.511 περισσότεροι από όλους του 1973.
◆ Στις Φιλιππίνες μαθαίνομε ότι 15.059 άτομα βαπτίσθηκαν στη διάρκεια του υπηρεσιακού έτους—υπερδιπλάσιοι των 7.260 που βαπτίσθηκαν κατά ανώτατον όριο πέρυσι.
-
-
Ας Μην Αμελούμε τους Μεταξύ μας ΗλικιωμένουςΔιακονία της Βασιλείας—1974 | Νοέμβριος
-
-
Ας Μην Αμελούμε τους Μεταξύ μας Ηλικιωμένους
1 Από τους αρχαιοτάτους χρόνους οι ηλικιωμένοι μεταξύ το λαού του Ιεχωβά ήσαν σε μεγάλη εκτίμησι. Ετύγχαναν σεβασμού για την πείρα και την γνώσι που φέρνει η ηλικία και για τη σοφία και ευθικρισία που μπορεί να παραγάγη. Ο Ελιού έδειξε αυτόν τον σεβασμό όταν απευθύνθηκε στους τρεις συντρόφους του Ιώβ (Ιώβ 32:6, 7· 12:12) Ο Ιεχωβά, που χαρακτηρίζεται ως ο «παλαιός των Ημερών», προσέταξε: «Ενώπιον της πολιάς θέλεις προσηκώνεσθαι, και θέλεις τιμήσει το πρόσωπον του γέροντος».—Λευιτ. 19:32· Δαν. 7:9.
2 Ο σεβασμός προς την ηλικία είναι επίσης έκδηλος στη Χριστιανική εκκλησία. Η σοφία που προέρχεται από τη συσσώρευσι των ετών πιστής υπηρεσίας μπορεί ν’ αποτελέση μια ουσιαστική και επωφελή συμβολή στην όλη συναναστροφή των αδελφών. Χωρίς να επηρεαζώμεθα από τη στάσι αυτού του παρερχομένου παλαιού συστήματος, είμεθα ευγνώμονες για τις ευλογίες που έχομε να υπάρχουν γηραιότεροι μεταξύ μας. Το ζήτημα είναι, Δείχνομε πάντοτε αυτή την ευγνωμοσύνη; Ή μήπως ασύνετα κάποτε, παραμελούμε τους ηλικιωμένους, και χάνομε έτσι μια μεγάλη ευλογία για μας;
3 Κάνομε τους ηλικιωμένους να αισθάνωνται ότι είναι ευπρόσδεκτοι στις συναθροίσεις και ενθαρρύνονται να μετέχουν ελεύθερα; Γίνονται διευθετήσεις για να βοηθούνται να πηγαίνουν στις συναθροίσεις και στην υπηρεσία του αγρού, ακόμη και αν μερικοί απ’ αυτούς δεν είναι σε θέσι παραμείνουν έξω πολλές ώρες όπως οι άλλοι; Συμπεριλαμβάνονται αυτοί όταν γίνωνται προσωπικές κοινωνικές διευθετήσεις, πιθανώς για συμμετοχή σε ένα γεύμα ή για απόλαυσι ευχαρίστου επικοινωνίας;
4 Τι θα λεχθή για κείνους που είναι περιορισμένοι στο σπίτι τους για λόγους υγείας, στην κλίνη τους ή μέσα σε ιδρύματα; Γίνονται τακτικές επισκέψεις από πρεσβυτέρους και άλλους, για να είναι εφωδιασμένοι με την τρέχουσα πνευματική τροφή; Μπορούν οι νεώτεροι αδελφοί να ενθαρρύνονται να βοηθούν τους αναπήρους αδελφούς με ψώνια, οικιακή εργασία, θελήματα, κλπ. Θα είσθε πρόθυμοι να διαβάζετε μεγαλοφώνως από την Αγία Γραφή ή από ένα βιβλίο της Εταιρίας σ’ ένα γέροντα που δεν έχει καλή όρασι; Οι γέροντες μπορεί να συστέλλωνται να ζητήσουν βοήθεια σε διάφορες περιστάσεις, αλλά ασφαλώς πολύ θα εκτιμήσουν την προσφορά βοηθείας.
5 Έχει συμβή σε απίστους συγγενείς ν’ αναλάβουν ευθύνη για αναπήρους ηλικιωμένους αδελφούς, τοποθετώντας τους σε κατοικίες ή ιδρύματα που ήσαν σε μεγάλη απόστασι εν αγνοία της εκκλησίας. Αυτό μπορεί να καταλήξη σε ψυχρή και παγερή απομόνωσι εκτός αν η εκκλησία καταβάλη κάθε προσπάθεια να εξακριβώση τα καθέκαστα των αδελφών αυτών και κατόπιν να πληροφορήση την εκεί πλησιέστερη εκκλησία για την ανάγκη Χριστιανικής συναναστροφής.
6 Τα γεράματα κάποτε φέρνουν ανωμαλίες που επηρεάζουν την συμπεριφορά και μπορούν να γίνουν αυτά ζητήματα ανησυχίας στην εκκλησία. Οι πρεσβύτεροι πρέπει να εξετάζουν αυτά τα προβλήματα με μεγάλη αγάπη, συμπάθεια και κατανόησι, χωρίς να ενεργούν με σκληρότητα και αστοργία. (1 Τιμ. 5:1) Σε καιρούς σοβαρής ασθενείας ή ανάγκης οι ηλικιωμένοι αδελφοί μας έχουν ανάγκη να γνωρίσουν ότι η εκκλησία γνωρίζει την κατάστασί τους, είναι έτοιμη να παράσχη βοήθεια και πραγματικά εκτιμά αυτή την ευκαιρία εκδηλώσεως αγάπης σ’ αυτούς.
7 Οι ηλικιωμένοι δούλοι του Ιεχωβά πρέπει πάντοτε να έχουν συναίσθησι της αγάπης, της εκτιμήσεως και του σεβασμού της εκκλησίας. Αντί να τους παραμελούμε, όπως ο κόσμος κάνει συχνά, ας τους αποδίδωμε σεβασμό και τιμή και έτσι ν’ αντανακλούμε τη στοργική άποψι του αιωνίου ουρανίου Πατρός μας.—Παροιμ. 16:31
-
-
Χρησιμοποιείτε τις Εκδόσεις με ΣύνεσιΔιακονία της Βασιλείας—1974 | Νοέμβριος
-
-
Χρησιμοποιείτε τις Εκδόσεις με Σύνεσι
1 Κανείς από μας δεν πρέπει να είναι σπάταλος. Ο Ιησούς εχαρακτήρισε ως άδικο έναν οικονόμο που εχειρίζετο με σπατάλη τα αγαθά του κυρίου του. (Λουκ. 16:1, 2, 8) Σε αντίθεσι τούτου, Ιησούς Χριστός, αφού διένειμε τους από Θεού δεδομένους άρτους και τους ιχθείς, είπε στους μαθητάς του: «Συνάξατε τα περισσεύοντα κλάσματα, δια να μη χαθή τίποτε». Δείχνομε εμείς προσωπικά την ίδια αυτή στάσι απέναντι των προμηθειών που μας κάνει ο Ιεχωβά σήμερα;—Ιωάν. 6:12.
-