Ιωάν. 10:16) Μεγάλο θα είναι το προνόμιό των να ζουν όταν ο βασιλεύων ‘Υιός του ανθρώπου,’ ο Ιησούς Χριστός, αρχίση να καλή εκείνους που είναι στα μνημεία να εξέλθουν σε μια ανάστασι που θα τους δώση την ευκαιρίαν ν’ αποκτήσουν αιώνια ζωή στη γη.

“Θέλω Αναστήσει Αυτόν εν τη Εσχάτη Ημέρα”

 1. Σε ποια τάξι ατόμων που ζουν σήμερα δεν εφαρμόζονται τα λόγια του Ιησού «θέλω αναστήσει αυτόν εν τη εσχάτη ημέρα»;

ΑΥΤΑ τα αξιοσημείωτα λόγια ελέχθησαν από τον Ιησού, στο εδάφιο Ιωάννης 6:54. Αυτά τα λόγια δεν μπορούν να εφαρμόζωνται στον ζώντα ‘πολύν όχλον’ που επιζή από την επικείμενη ‘μεγάλη θλίψι.’ (Αποκάλ. 7:9-17) Ποιους λοιπόν είχε υπ’ όψιν ο Ιησούς όταν είπε αυτά τα λόγια πριν από 19 αιώνες;

 2. Σε ποιους είπε ο Ιησούς αυτά τα λόγια για την ανάστασι, και κοντά σε ποια εορτή τον Ιουδαίων που θα τελούσε και αυτός;

² Τα Γραφικά εδάφια που πλαισιώνουν το εδάφιο Ιωάννης 6:54 δείχνουν ότι ο Ιησούς απηύθυνε αυτά τα λόγια, όχι απλώς σε Ιουδαίους, αλλά και σε πολλούς από τους Ισραηλίτας μαθητάς του, περιλαμβανομένων και των 12 αποστόλων του. Το Πάσχα των, που έγινε στο έτος 32 μ.Χ., «η εορτή των Ιουδαίων,» επλησίαζε. (Ιωάν. 6:4) Οι Ιουδαίοι, ετοιμαζόμενοι γι’ αυτή την εορτή, θα έσφαζαν τον Πασχάλιο αμνό στο ναό της Ιερουσαλήμ και οι ιερείς θα έπαιρναν το αίμα μέσα σε κύπελλα και θα το ράντιζαν προς τη βάσι του θυσιαστηρίου. (Βλέπε Εγκυκλοπαιδεία ΜακΚλίντοκ και Στρονγκ, Τόμος 7 (στην Αγγλική), κάτω από την επικεφαλίδα «Πάσχα,» σελ. 738, στήλη 1, παράγραφος 4, στίχοι 1-34· επίσης, Ο Ναός—Η Διακονία και οι Υπηρεσίες του Όπως Ήταν τον καιρό του Ιησού Χριστού (στην Αγγλική), υπό Άλφρεντ Εντερσχάιμ, 1874 μ.Χ., σελ. 190, 191.) Ο Ιησούς είχε σκοπό να παρευρεθή σ’ εκείνη την εορτή για να εορτάση εις ανάμνησι του πρώτου Πάσχα που ετελέσθη στην Αίγυπτο το έτος 1513 Π.Χ. Αυτός ο ίδιος ήταν πραγματικά ο αντιτυπικός Πασχάλιος Αμνός, «ο Αμνός του Θεού.»—Ιωάν. 1:29, 36.

 3. Γιατί οι Ιουδαίοι ακολούθησαν τον Ιησού μετά τα θαύμα που έκαμε την προηγούμενη μέρα, και ποια δικαιολογία του είπαν γι’ αυτό;

³ Οι Ιουδαίοι, περιλαμβανομένων και των μαθητών του Ιησού, τον είχαν δει να κάνη ένα αξιόλογο θαύμα μια μέρα πριν από τη συνομιλία που είχε κάνει μ’ αυτούς στην Καπερναούμ. Είχε πολλαπλασιάσει πέντε άρτους και δύο ψάρια για να θρέψη τους χιλιάδες ακροατάς του. Οι φιλοπάτριδες Ιουδαίοι, λοιπόν, ήθελαν να τον κάνουν βασιλέα ως τον Μεσσιανικό αρχηγό τους. Επειδή ο Ιησούς επρόκειτο να είναι ουράνιος Μεσσιανικός Βασιλεύς, απομακρύνθηκε απ’ εκείνους που ήθελαν να τον κάνουν βασιλέα. Αργότερα, βαδίζοντας επάνω στα ύδατα, συνήντησε τους 12 αποστόλους του που ήσαν μέσα σ’ ένα πλοιάριο στη Θάλασσα της Γαλιλαίας. (Ιωάν. 6:14-21) Αλλά οι Ιουδαίοι δεν πτοήθηκαν επειδή απέτυχε τότε ο σκοπός τους να έχουν έναν επίγειο ανθρώπινο Μεσσία. Γι’ αυτό και τον ακολούθησαν, έχοντας υπ’ όψι το θαύμα της προηγουμένης ημέρας. Ήθελαν ένα Μεσσιανικό Βασιλέα που να μπορή να τους προμηθεύη υλική τροφή, πράγμα που ο Ιησούς είχε δείξει ότι μπορεί να κάνη. Ως δικαιολογία γι’ αυτό, υπενθύμισαν στον Ιησού ότι στην έρημο της Σιναϊτικής χερσονήσου ο Θεός είχε δώσει στους πατέρες των «άρτον εκ του ουρανού» για να φάγουν, σε μορφή θαυματουργικού μάννα.—Ιωάν. 6:22-31.

 4. Πώς εξήγησε ο Ιησούς αν ο Μωυσής είχε δώσει στους πατέρας των πραγματικόν ‘άρτον εξ ουρανού’;

⁴ Ο Ιησούς, απαντώντας, τους είπε ότι ο Μωυσής δεν είχε δώσει στους πατέρες των τον αληθινό άρτον εκ του ουρανού. «Ο άρτος του Θεού,» είπε, «είναι ο καταβαίνων εκ του ουρανού και δίδων ζωήν εις τον κόσμον.»—Ιωάν. 6:32, 33.