Η Καρποφορία του Πνεύματος ας Διαμορφώση την Προσωπικότητά Σας

«Κάμετε λοιπόν καρπούς αξίους της μετανοίας· . . . παν λοιπόν δένδρον μη κάμνον καρπόν καλόν, εκκόπτεται, και εις πυρ βάλλεται.»​—Ματθ. 3:8, 10.

 1. Στην επί του Όρους Ομιλία του, πώς είπε ο Ιησούς ότι μπορούμε να εκθέσωμε τη διαφορά μεταξύ καλών και κακών δένδρων;

«ΑΠΟ των καρπών αυτών θέλετε γνωρίσει αυτούς.» Αυτή η παροιμιακή αλήθεια συχνά αναφέρεται, αλλά δεν γνωρίζουν όλοι όσοι την επαναλαμβάνουν ότι αναφέρουν λόγια από την περίφημη επί του Όρους Ομιλία του Ιησού. Σ’ αυτή την Ομιλία με τον τρόπο της εξεικονίσεως ο Μέγας Διδάσκαλος επεξέτεινε αυτή την αρχή αληθείας, λέγοντας: «Μήποτε συνάγουσιν από ακανθών σταφύλια, ή από τριβόλων σύκα; ούτω παν δένδρον καλόν κάμνει καλούς καρπούς· το δε σαπρόν δένδρον κάμνει κακούς καρπούς. Δεν δύναται δένδρον καλόν να κάμνη καρπούς κακούς, ουδέ δένδρον σαπρόν να κάμνη καρπούς καλούς. Παν δένδρον μη κάμνον καρπόν καλόν εκκόπτεται και εις πυρ βάλλεται. Άρα από των καρπών αυτών θέλετε γνωρίσει αυτούς.» «Ο αγαθός άνθρωπος εκ του αγαθού θησαυρού της καρδίας αυτού εκφέρει το αγαθόν· και ο κακός άνθρωπος εκ του κακού θησαυρού της καρδίας αυτού εκφέρει το κακόν· διότι εκ του περισσεύματος της καρδίας λαλεί το στόμα αυτού.»​—Ματθ. 7:16-20· Λουκ. 6:45.

 2. Τι είδους καρποφορία, είπε ο Παύλος, ότι θα προσδιώριζε άτομα που θα μεταβούν στην αιώνια καταστροφή;

² Στην προς Γαλάτας επιστολή του ο Παύλος, επίσης, είπε ότι το σαπρό στέλεχος θα μπορούσε εύκολα ν’ αναγνωρισθή από τον μηδαμινό καρπό που παράγει. Αν βλέπετε, λοιπόν, ένα άτομο που ασκεί πορνεία ή ακαθαρσία ή ακολουθεί χαλαρή διαγωγή, αν βλέπετε έναν ειδωλολάτρη ή έναν που ασκεί πνευματισμό, αν βλέπετε ένα άτομο που εκδηλώνει μίσος, διαμάχη ή φθόνο, ή έναν που καταλαμβάνεται από παροξυσμούς θυμού, αν βλέπετε έναν που διεγείρει έχθρες, διχοστασίες, αιρέσεις ή φθόνους, αν βλέπετε έναν που ενασχολείται σε μέθες ή σε ακόλαστα όργια, ή αν βλέπετε έναν που κάνει πράγματα σαν αυτά, τότε γνωρίζετε ότι βλέπετε ένα σαπρό δένδρο που πρόκειται να κοπή και να ριφθή στη φωτιά της αιωνίου καταστροφής. «Περί των οποίων», εξακολουθεί ο Παύλος, «σας προλέγω, καθώς και προείπον, ότι οι τα τοιαύτα πράττοντες βασιλείαν Θεού δεν θέλουσι κληρονομήσει.»​—Γαλ. 5:19-21.

 3. Από αυτά τα εδάφια σε ποια συμπεράσματα φθάνομε;

³ Τα εξής συμπεράσματα είναι, συνεπώς, αναπόφευκτα: τα σαπρά δένδρα πρέπει πρώτα να γίνουν καλά δένδρα προτού μπορέσουν να παραγάγουν καλόν καρπό· η καρδιά του ανθρώπου πρέπει πρώτα να γίνη καλή προτού το στόμα του μπορέση να εκφέρη καλά πράγματα· οι αδιόρθωτοι, που ανθίστανται και φέρουν βαρέως την αλλαγή, τελικά θα κατακαούν, θα εκμηδενισθούν. Περαιτέρω, αν αυτές οι αλλαγές σε προσωπικότητα και στην πορεία διαγωγής ενός ατόμου δεν ήσαν δυνατές, τότε η προειδοποίησις του Παύλου στους Γαλάτας θα ήταν χωρίς σημασία, χωρίς σκοπό.

 4. Πώς γίνονται δυνατές δραστικές αλλαγές στην προσωπικότητα σήμερα;

⁴ Αλλά πώς μπορεί η διανοητική κατασκευή, οι ζωντανές συνήθειες, ο τρόπος με τον οποίο κανείς μιλεί και ενεργεί προς τους άλλους, να αλλοιωθούν και να αλλαγούν στο σημείο που να έχη μια τελείως νέα προσωπικότητα; Πώς, λοιπόν, έγιναν δυνατές τέτοιες δραστικές αλλαγές στην περίπτωσι των Χριστιανών Κορινθίων, οι οποίοι προηγουμένως ήσαν πόρνοι, μοιχοί, κλέπται, μέθυσοι, υβρισταί, εκβιασταί και ούτω καθεξής; Οι θεόπνευστες Γραφές απαντούν: «Αλλά απελούσθητε, αλλά ηγιάσθητε, αλλ’ εδικαιώθητε, δια του ονόματος του Κυρίου Ιησού, και δια του πνεύματος του Θεού ημών.» Έτσι με αυτή την ίδια θεία ενέργεια, την ενεργό δύναμι του Ιεχωβά, το άγιο πνεύμα του Θεού μας, μπορούν να επιτελεσθούν οι ίδιες αλλαγές στους αληθινούς ακολούθους του Κυρίου μας Ιησού Χριστού σήμερα.​—1 Κορ. 6:11.

 5. (α) Περιγράψτε τον «καρπόν του πνεύματος». (β) Ποιοι μπορούν να τον επιδεικνύουν;

⁵ Περαιτέρω βεβαιώνοντάς μας ότι η ενεργός δύναμις ή άγιο πνεύμα του Ιεχωβά είναι εκείνη που παράγει τον καλό καρπό που επιδεικνύουν οι αληθινοί Χριστιανοί, το Γαλάτας 5:22-25 διακηρύττει: «Ο δε καρπός του πνεύματος είναι αγάπη, χαρά, ειρήνη, μακροθυμία, χρηστότης, αγαθωσύνη, πίστις, πραότης, εγκράτεια. . . . Όσοι δε είναι του Χριστού, εσταύρωσαν την σάρκα ομού με τα πάθη και τας επιθυμίας. Εάν ζώμεν κατά το πνεύμα, ας περιπατώμεν και κατά το πνεύμα.» Εφ’ όσον ένα άτομο έχει το «πνεύμα του κόσμου» δεν μπορεί ποτέ να ελπίζη ότι θα παραγάγη το είδος αυτό του καρπού, διότι μόνο εκείνοι που λαμβάνουν «το πνεύμα το εκ του Θεού» μπορούν να το πράξουν αυτό.​—1 Κορ. 2:12.

Η ΩΡΑΙΟΤΗΣ ΜΙΑΣ ΝΕΑΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΟΣ

 6. Με ποιους τρόπους θ’ αντανακλάται μια νέα προσωπικότης στην ομιλία ενός ατόμου;

⁶ Το ισχυρό πνεύμα του Ιεχωβά μπορεί βέβαια να δώση σ’ ένα άτομο μια εντελώς νέα προσωπικότητα. Παραδείγματος χάριν, αν είσθε μακρόθυμος, πράος και εξασκήτε εγκράτεια, ασφαλώς η ομιλία σας και η γλώσσα σας είναι προωρισμένα να βελτιωθούν. Αν χαλιναγωγήτε τη γλώσσα σας, θ’ αποφεύγωνται υβριστικές, γεμάτες μίσος και δηκτικές παρατηρήσεις. Θα έχετε μια ήπια απάντησι να δώσετε σ’ εκείνους που εναντιώνονται σ’ εσάς και σας ονειδίζουν. (1 Πέτρ. 3:15) Ακάθαρτη γλώσσα, αισχροί αστεϊσμοί, ανόητη ομιλία και σαπρά λόγια δεν θα περάσουν τα χείλη σας αν οδηγήσθε από το πνεύμα του Ιεχωβά, διότι θα έχετε αγάπη για τον άγιο λόγο του τη Γραφή και τα θεία παραγγέλματα που περιέχονται εκεί. Ο λόγος αυτός προστάζει: «Μηδείς λόγος σαπρός ας μη εξέρχηται εκ του στόματός σας, . . . μηδέ . . . μωρολογία ή βωμολοχία.» «Τώρα όμως απορρίψατε και σεις ταύτα πάντα, . . . βλασφημίαν, αισχρολογίαν εκ του στόματός σας.»​—Εφεσ. 4:29· 5:4· Κολ. 3:8· Ιάκ. 3:8-12· Παροιμ. 15:1.

 7. (α) Προς ποιες άλλες κατευθύνσεις μπορεί το πνεύμα του Ιεχωβά ν’ αλλάξη την προσωπικότητα ενός ατόμου; (β) Με το να εξασκούμε εγκράτεια, ποιες άλλες ‘κακές επιθυμίες’ μπορούν ν’ αποφευχθούν, προς σωτηρίαν της ζωής ενός ατόμου;

⁷ Αφήνοντας τη δύναμι του πνεύματος του Ιεχωβά να ανακαινίση την προσωπικότητά σας, θα μπορήτε να εξασκήτε αυτοπειθαρχία και εγκράτεια σ’ αυτόν τον ανήθικο κόσμο που είναι παράφρων για το άλλο φύλον και ζητεί συγκινήσεις. Θα μπορήτε να ‘νεκρώσετε . . . τα μέλη σας . . . [όσον αφορά την] πορνείαν, ακαθαρσίαν, πάθος, επιθυμίαν κακήν’. Τέτοιες ‘κακές επιθυμίες’ περιλαμβάνουν επιβλαβή πράγματα που αποτελούν συνήθεια όπως το να είναι κανείς επιρρεπής στα ναρκωτικά και υποδουλωμένος στον καπνό. Το ίδιο αληθεύει όταν πρόκειται για τις προσωπικές σας συνήθειες φαγητού και ποτού. Μέτρον και εγκράτεια θα σας εμποδίσουν από το να γίνετε είτε λαίμαργος είτε μέθυσος. Η σύγχρονη πονηρευόμενη κοινωνία μπορεί να συνοφρυούται με τον υπαινιγμό ότι την λυμαίνονται μέθυσοι, προτιμώντας ν’ αποκαλή αυτούς τους επιρρεπείς στο κακό ανθρώπους μ’ ένα πιο κομψό όνομα, «αλκοολικοί». Αλλ’ άσχετα με το ποια επιγραφή προσαρτάται, η Γραφή διακηρύττει ότι αν δεν ανακαινίσουν τις προσωπικότητές των εξασκώντας εγκράτεια, ουδέποτε θα ζήσουν στην καθαρή και νηφάλια νέα τάξι δικαιοσύνης του Θεού.​—Κολ. 3:5· 1 Κορ. 6:10· Παροιμ. 23:20, 21.

 8. Πώς μπορεί να επιδεικνύη κανείς τον καρπόν του πνεύματος του Θεού στο σπίτι, και με ποια αποτελέσματα;

⁸ Ιδιαίτερα στην συναναστροφή σας με άλλους πρέπει ν’ ακτινοβολήτε τη νέα προσωπικότητα που μόνο το πνεύμα του Ιεχωβά μπορεί ν’ αναπτύξη. Αρχίστε να το κάνετε αυτό στο σπίτι μεταξύ συγγενών εξ αίματος, είτε είναι στην Αλήθεια είτε όχι, καθώς αντιμετωπίζετε τα πολλά οικονομικά προβλήματα και τις κοινωνικές δυσκολίες των καιρών. Αν εξασκήτε εγκράτεια, αν δείχνετε πραότητα, αν αποδεικνύετε ότι έχετε πίστι, αν επιδεικνύετε αγαθότητα και ευγένεια, αν είσθε μακρόθυμος, αν ευλογήτε το σπίτι με ειρήνη και χαρά και, προ πάντων, αν δείχνετε αγάπη προς όλους, ακόμη, όπως λέγει ο απόστολος Πέτρος, και οι άπιστοι σύζυγοι που έχουν το πνεύμα του κόσμου, είναι δυνατόν να «κερδηθώσιν άνευ του λόγου δια της διαγωγής των γυναικών, αφού ίδωσι την μετά φόβου καθαράν διαγωγήν σας.»​—1 Πέτρ. 3:1, 2.

 9. (α) Εκτός από το σπίτι, πού αλλού πρέπει κανείς ν’ αντανακλά μια Χριστοειδή προσωπικότητα; (β) Ποια δικαιολογία, λοιπόν, θα έχουν οι αντίπαλοι για να μιλούν υβριστικά για σας;

⁹ Δεν μπορεί να υπάρξη υποκριτική πρόφασις σχετικά με τούτο. Αυτή η νέα προσωπικότης δεν πρόκειται να είναι ένα λεπτό φύλλο πολυτίμου ξύλου για εξωτερική επίδειξι, ούτε είναι ένας κομψός πέπλος που φοριέται ή αφαιρείται για να ταιριάζη στην περίπτωσι. Μάλλον, αν έχετε το πνεύμα του Θεού αντί του πνεύματος του κόσμου, τότε αυτή η νέα προσωπικότης πρέπει να είναι αχώριστο μέρος του εαυτού σας. Πάντοτε, είτε στην οικιακή σας εκκλησία είτε σε μια περιοδεία γύρω στον κόσμο, είτε μέσα είτε έξω από το σπίτι, οπουδήποτε πηγαίνετε, αυτή η ωραία Χριστοειδής προσωπικότης πρέπει να πηγαίνη επίσης. Όταν επισκέπτεσθε τους γείτονάς σας και τους φίλους σας στο από σπίτι σε σπίτι έργον, όταν πηγαίνετε στην εργασία σας, όταν πηγαίνετε στο σχολείο, οπουδήποτε και αν πηγαίνετε, πρέπει να επιδεικνύετε αυτή την ίδια νέα προσωπικότητα για να βλέπουν όλοι. Οι φίλοι σας και οι γείτονές σας, οι σύντροφοί σας στην εργασία, οι διδάσκαλοί σας στο σχολείο και οι συμμαθηταί σας, θ’ αναγκασθούν να δουν πώς η δύναμις του πνεύματος του Ιεχωβά μπορεί να δημιουργήση στους μάρτυράς Του εντελώς νέες προσωπικότητες. Η υβριστική ομιλία των για σάς ας είναι επειδή δεν χάνετε την ψυχική σας διάθεσι, επειδή δεν ψεύδεσθε, ούτε κλέπτετε, ούτε απατάτε, επειδή δεν διαπράττετε πορνεία ή μοιχεία, επειδή δεν είσθε δούλοι της συνηθείας των ναρκωτικών, περιλαμβανομένου και του καπνού, επειδή δεν είσθε μέθυσοι, επειδή «σεις δεν συντρέχετε με αυτούς εις την αυτήν εκχείλισιν της ασωτίας.»​—1 Πέτρ. 4:3, 4.

10. Ποια χαρακτηριστικά της προσωπικότητος προσδιορίζουν εκείνους που ανήκουν στη Χριστιανική εκκλησία;

¹⁰ Ένας άλλος τόπος όπου η στοργική «νέα προσωπικότης» σας θα παρατηρηθή, και ειδικά θα εκτιμηθή και θαυμασθή, είναι σε σύνδεσμο με την εκκλησία του λαού του Ιεχωβά. Είτε η εκκλησία αυτή είναι μικρή και αριθμεί μόνο μια φούχτα ατόμων είτε είναι μια μεγάλη διεθνής συνέλευσις μαρτύρων του Ιεχωβά, πρέπει «να περιπατήσητε αξίως της προσκλήσεως καθ’ ην προσεκλήθητε, μετά πάσης ταπεινοφροσύνης και πραότητος, μετά μακροθυμίας, υποφέροντες αλλήλους εν αγάπη, σπουδάζοντες να διατηρήτε την ενότητα του πνεύματος [το οποίον είναι από Θεού] δια του συνδέσμου της ειρήνης.» (Εφεσ. 4:1-3) Το Κολοσσαείς 3:12-14 (ΜΝΚ) επίσης απευθύνεται σ’ εσάς που είσθε ενωμένοι με την εκκλησία του Ιεχωβά, όταν λέγη: «Ενδύθητε λοιπόν, ως εκλεκτοί του Θεού άγιοι και ηγαπημένοι, σπλάγχνα οικτιρμών, χρηστότητα, ταπεινοφροσύνην, πραότητα, μακροθυμίαν· υποφέροντες αλλήλους, και συγχωρούντες εις αλλήλους, εάν τις έχη παράπονον κατά τινος· καθώς και ο Ιεχωβά συνεχώρησεν εις εσάς, ούτω και σεις. Και εν πάσι τούτοις, ενδύθητε την αγάπην, ήτις είναι σύνδεσμος της τελειότητος.»

Η ΕΥΘΥΝΗ ΣΑΣ

11. (α) Ποιους βαρύνει η ευθύνη για μια νέα προσωπικότητα, το πλάσμα ή τον Δημιουργό; Εξηγήστε. (β) Πώς ετόνισε ο Ιησούς αυτό το σημείο;

¹¹ Ποια είναι η προσωπική σας ευθύνη ή υποχρέωσις σ’ αυτό το ζήτημα της ανακαινίσεως της προσωπικότητός σας; Όταν κάνετε αφιέρωσι της ζωής σας να πράττετε το θέλημα του Θεού, απόκειται μήπως η απόκτησις από σας μιας νέας προσωπικότητος εντελώς στον Ιεχωβά; Όταν βγαίνετε από το νερό του βαπτίσματος συμβολίζοντας μια τέτοια αφιέρωσι στον Θεό, μήπως προχωρείτε αυτομάτως και αμέσως στολισμένος με μια καθαρή νέα προσωπικότητα; Όχι, η αλλαγή δεν έρχεται μ’ αυτό τον τρόπο ή με αυτή την ταχύτητα. Πρώτ’ απ’ όλα, ο Ιεχωβά εκτελεί το μέρος του· δεν υπάρχει αμφιβολία για τούτο. Αυτός παρέχει την ενεργό του δύναμι ή άγιο πνεύμα, που καθιστά δυνατή τη μεγάλη αλλαγή. Εν τούτοις, ο Ιεχωβά κάνει αυτή την προμήθεια επωφελή μόνο σ’ εκείνους που την επιθυμούν, σ’ εκείνους που την ζητούν, σ’ εκείνους που Τον παρακαλούν να τους δώση τέτοιο πνεύμα. Ο Ιησούς ετόνισε αυτή τη θεία αρχή, όταν είπε στην επί του Όρους Ομιλία του: «Αιτείτε, και θέλει σας δοθή· ζητείτε, και θέλετε ευρεί· κρούετε, και θέλει σας ανοιχθή· διότι πας ο αιτών λαμβάνει, και ο ζητών ευρίσκει, και εις τον κρούοντα θέλει ανοιχθή.» Για κείνους που πρώτα ζητούν, ο Ιεχωβά μπορεί «υπερεκπερισσού να κάμη υπέρ πάντα όσα ζητούμεν ή νοούμεν.»​—Ματθ. 7:7, 8· Εφεσ. 3:20.

12. Όταν δέχεται κανείς την ευθύνη για απέκδυσι της παλαιάς προσωπικότητος, πώς μπορεί ν’ αποφευχθή η αυτοπεποίθησις;

¹² Είναι, επομένως, δική σας ευθύνη πρώτα να παρακαλέσετε τον Ιεχωβά για το άγιό του πνεύμα καθώς και ν’ αποδειχθήτε άξιος να το λάβετε κάνοντας αφιέρωσι της ζωής σας να πράττετε το θέλημά του. Έπειτα, όταν λάβετε αυτή τη θεία βοήθεια και δύναμι, είναι υποχρέωσίς σας ν’ αφήσετε τον καρπό αυτού του πνεύματος ν’ ανακαινίση την προσωπικότητά σας. Είναι ευθύνη σας να εκδυθήτε την παλαιά προσωπικότητα μαζί με τις πράξεις της. Αυτό δεν είναι κάτι εύκολο για να το πράξετε. Είναι μια καταπληκτική επιχείρησις, και ο καθένας ατομικώς πρέπει να καταβάλη μεγάλη προσπάθεια. Εν τούτοις, με όλη την προσωπική σας προσπάθεια, χωρίς την ενεργό δύναμι ή πνεύμα του Ιεχωβά δεν θα μπορούσε αυτό ποτέ να εκπληρωθή, διότι κανείς άνθρωπος που είναι απόγονος του εκουσίου αμαρτωλού Αδάμ δεν έχει τη δύναμι και την ισχύ μέσα του. Ποτέ μην το λησμονείτε αυτό. Ποτέ μη βασίζεσθε στον εαυτό σας ή μην έχετε αυτοπεποίθησι. Μάλλον, αιτείτε εξακολουθητικά για το πνεύμα του Ιεχωβά, ζητείτε εξακολουθητικά τη βοήθεια του Ιεχωβά σχετικά με τούτο.

13. Πώς μερικοί προσπαθούν να δικαιολογηθούν για αποφυγή της προσωπικής ευθύνης στο ζήτημα της ανακαινίσεως της προσωπικότητός των;

¹³ Ακούσατε ποτέ κάποια προσπάθεια ατόμων να δικαιολογήσουν τον εαυτό τους για αποφυγή αυτής της προσωπικής ευθύνης λέγοντας, «Έτσι ακριβώς βρίσκομαι. Δεν μπορώ ν’ αλλάξω»; Αυτό είναι το αδύνατο δεκανίκι στο οποίο ο μέθυσος ή αλκοολικός και οι επιρρεπείς στον καπνό ή στα ναρκωτικά επιστηρίζονται. Κανείς δεν αμφιβάλλει για την αλήθεια της πρώτης δηλώσεως, «Έτσι ακριβώς βρίσκομαι.» Αλλά όταν προσθέτουν, «Δεν μπορώ ν’ αλλάξω», πραγματικά εννοούν, «Δεν θέλω ν’ αλλάξω.» Αυτό είναι το ίδιο πνεύμα, το ίδιο φρόνημα που είχε ο Κάιν. Αντί να προσέξη την προειδοποίησι του Ιεχωβά να ‘πράττη καλώς’, ο Κάιν πεισμόνως ενέμεινε στην ψευδή υπόθεσι, «Δεν μπορώ να μεταβληθώ· δεν μπορώ ν’ αλλάξω», και έτσι κατακέφαλα αυτός ο ‘δεν θέλω να μεταβληθώ’ άνθρωπος βυθίσθηκε στην πορεία της βίας και της απειθείας προς αιωνία του καταστροφή.​—Γέν. 4:6-8· Ιούδ. 11.

14. Είναι οι λεγόμενες «διχασμένες προσωπικότητες» ελεύθερες να εντρυφούν περιοδικώς σε χαλαρή διαγωγή;

¹⁴ Έπειτα υπάρχουν εκείνοι που θα ήθελαν να απατούν τον εαυτό τους και άλλους στο να πιστεύουν ότι έχουν εκείνο που αγαπούν να ονομάζουν ανεξέλεγκτη «διχασμένη προσωπικότητα». Αυτό νομίζουν ότι τους δικαιολογεί να απέχουν από προσωπική ευθύνη και τους δίνει την άδεια να ξεσπούν σ’ έναν παροξυσμό οργής στην ελαφρότερη πρόκλησι, ή να εντρυφούν σε μια περιοδική εκδήλωσι χαλαρής διαγωγής. Αλλά αλλοίμονον, πόσο άδικο έχουν! Ο ‘Δρ Τζέκυλς και ο Κος Χάυντες’ δεν είναι ευπρόσδεκτοι στη θεοκρατική κοινωνία των Χριστιανών μαρτύρων του Ιεχωβά, διότι αυτές οι λεγόμενες «διχασμένες προσωπικότητες» δεν αρέσουν στον Θεό. Ο Ιησούς διεκήρυξε: «Όστις δεν είναι μετ’ εμού, είναι κατ’ εμού.» Είναι επίσης γραμμένο: «Δεν δύνασθε να πίνητε το ποτήριον του Ιεχωβά και το ποτήριον των δαιμονίων· δεν δύνασθε να ήσθε μέτοχοι της τραπέζης του Ιεχωβά και της τραπέζης των δαιμονίων.» Δεν μπορείτε να έχετε το πνεύμα του κόσμου και συγχρόνως να έχετε το πνεύμα του Θεού. Μόνο ο ηλίθιος νομίζει ότι μπορεί να παραμένη καθαρός και όμως, κατά περιόδους, να επιστρέφη στο «ίδιον αυτού εξέραμα» και «εις το κύλισμα του βορβόρου.»​—Ματθ. 12:30· 1 Κορ. 10:21, ΜΝΚ· 2 Πέτρ. 2:22· Παροιμ. 26:11.

15. Ως τέκνα του φωτός, πώς πρέπει να συμπεριφέρωνται οι Χριστιανικές προσωπικότητες;

¹⁵ Στον καιρό της ημέρας και στον καιρό της νύχτας δεν μπορούμε να είμεθα διχασμένοι και αναμεμιγμένοι για να ταιριάζωμε στις ιδιοτροπίες οποιουδήποτε. Αν, λοιπόν, έχωμε εξέλθει από το σκότος στο θαυμαστό Του φως, τότε ως τέκνα φωτός δεν μπορούμε να συμπεριφερώμεθα σαν τέκνα του σκότους. Αυτό είναι το επιχείρημα του Παύλου στην προς Ρωμαίους επιστολή. «Η νυξ προεχώρησεν, η δε ημέρα επλησίασεν· ας απορρίψωμεν λοιπόν τα έργα του σκότους, και ας ενδυθώμεν τα όπλα του φωτός. Ας περιπατήσωμεν ευσχημόνως ως εν ημέρα· μη εις συμπόσια και μέθας, μη εις κοίτας και ασελγείας, μη εις έριδα και φθόνον. Αλλ’ ενδύθητε τον Κύριον Ιησούν Χριστόν, και μη φροντίζετε περί της σαρκός, εις το να εκτελήτε τας επιθυμίας αυτής.»​—Ρωμ. 13:12-14· 1 Πέτρ. 2:9.

ΑΥΞΗΣΙΣ ΠΡΟΣ ΩΡΙΜΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΤΕΛΕΙΟΤΗΤΑ

16. Πρέπει να συμπεράνωμε ότι το να φθάσωμε σε μια νέα προσωπικότητα είναι κάτι που συμβαίνει αιφνίδια και πλήρως;

¹⁶ Μερικοί θα μπορούσαν να συμπεράνουν από την εμφατική γλώσσα, που χρησιμοποιεί ο απόστολος Παύλος στην προς Κολοσσαείς επιστολή 3:9, ότι η απέκδυσις της παλαιάς προσωπικότητος και η αντικατάστασίς της με μια νέα προσωπικότητα είναι κάτι που συμβαίνει αιφνίδια και πλήρως. Ένα τέτοιο συμπέρασμα, όμως, δεν είναι σύμφωνο με τις Γραφές ή τα γεγονότα. Η αύξησις σε ωριμότητα από το φύτευμα του φυτού ως τον θερισμό του καρπού διευκρινίζει το σημείο. Η πορεία είναι βαθμιαία και απαιτεί μεγάλη ποσότητα προσπαθείας και σκληρής εργασίας από μέρους του γεωργού. Ο Πέτρος εκτιμούσε αυτή την αρχή βαθμιαίας αυξήσεως και αναπτύξεως όταν έγραφε: «Προσθέσατε εις την πίστιν σας την αρετήν, εις δε την αρετήν την γνώσιν, εις δε την γνώσιν την εγκράτειαν, εις δε την εγκράτειαν την υπομονήν, εις δε την υπομονήν την ευσέβειαν, εις δε την ευσέβειαν την φιλαδελφίαν, εις δε την φιλαδελφίαν την αγάπην.» Ο Παύλος προσθέτει: «Εις εκείνο εις το οποίον εφθάσαμεν, ας περιπατώμεν κατά τον αυτόν κανόνα.»​—2 Πέτρ. 1:5-7· Φιλιππησ. 3:16.

17. Πώς ο Ιωάννης και ο Ιάκωβος δείχνουν ότι είναι αναγκαία σταθερή προσπάθεια για τη βελτίωσι της προσωπικότητος ενός ατόμου;

¹⁷ Επομένως, η αλλαγή των χαρακτηριστικών της προσωπικότητος απαιτεί χρόνον και είναι κάτι που ποτέ δεν συμπληρώνεται στο ατελές ανθρώπινο γένος. Η τελειότης της προσωπικότητος δεν θα επιτευχθή ποτέ εντεύθεν της νέας τάξεως δικαιοσύνης του Ιεχωβά. Επομένως, υπάρχει ανάγκη σταθερής προσπαθείας για βελτίωσι. Οι θεόπνευστοι συγγραφείς Ιωάννης και Ιάκωβος το διατυπώνουν αυτό με τον εξής τρόπο: «Εάν είπωμεν ότι αμαρτίαν δεν έχομεν, εαυτούς πλανώμεν, και η αλήθεια δεν είναι εν ημίν. Εάν ομολογώμεν τας αμαρτίας ημών, είναι πιστός και δίκαιος, ώστε να συγχωρήση εις ημάς τας αμαρτίας, και καθαρίση ημάς από πάσης αδικίας. Εάν είπωμεν ότι δεν ημαρτήσαμεν, ψεύστην κάμνομεν αυτόν, και ο λόγος αυτού δεν υπάρχει εν ημίν.» «Εις πολλά πταίομεν άπαντες. Εάν τις δεν πταίη εις λόγον, ούτος είναι τέλειος ανήρ, δυνατός να χαλιναγωγήση και όλον το σώμα.»​—1 Ιωάν. 1:8-10· Ιάκ. 3:2.

18, 19. Σε ποιον αγώνα που ποτέ δεν τελειώνει ενασχολούνται οι Χριστιανοί, όπως δείχνει η περίπτωσις του Παύλου;

¹⁸ Ούτε ακόμη ο απόστολος Παύλος, ενόσω ήταν στην πεπτωκυία σάρκα, επέτυχε τελειότητα στην προσωπικότητά του. Αλλιώς δεν θα είχε ειπεί: «Ευρίσκω λοιπόν τον νόμον τούτον, ότι, ενώ εγώ θέλω να πράττω το καλόν, πάρεστιν εις εμέ το κακόν. Διότι ηδύνομαι μεν εις τον νόμον του Θεού κατά τον εσωτερικόν άνθρωπον· βλέπω όμως εν τοις μέλεσί μου άλλον νόμον αντιμαχόμενον εις τον νόμον του νοός μου, και αιχμαλωτίζοντά με εις τον νόμον της αμαρτίας τον όντα εν τοις μέλεσί μου.» Έτσι ως την ημέρα του θανάτου του αυτός ο μεγάλος Χριστιανός πολεμιστής παρεδέχετο ότι ήταν ανάγκη να διεξάγη σκληρόν αγώνα. «Δαμάζω το σώμα μου και δουλαγωγώ, μήπως εις άλλους κηρύξας, εγώ γείνω αδόκιμος.»​—Ρωμ. 7:21-23· 1 Κορ. 9:27.

¹⁹ Όπως στην περίπτωσι του αποστόλου Παύλου, έτσι και στη δική μας, αν αποτυγχάνωμε να δαμάσωμε τις αμαρτωλές τάσεις του πεπτωκότος σαρκικού σώματος και να το οδηγήσωμε ως δούλον στις υπαγορεύσεις μιας νέας προσωπικότητος, αν αποτυγχάνωμε να επιδείξωμε τον καρπόν του πνεύματος του Ιεχωβά, κι εμείς, επίσης, θα αποδοκιμασθούμε από τον Ιεχωβά, και αυτό θα ήταν τραγικώτατο.

20, 21. Σύμφωνα με την προειδοποίησι του Ιησού, ποιες θα είναι οι συνέπειες αν αποτυγχάνωμε ν’ αφήσωμε τον καρπό του πνεύματος να ανακαινίση την προσωπικότητά μας;

²⁰ Κατανοείτε τι σημαίνει αυτό, το ν’ αποδοκιμασθήτε από τον Ιεχωβά; Λίγο προτού συλληφθή ο Ιησούς την τελευταία εκείνη νύχτα, προειδοποίησε τους μαθητάς του για την τρομερή συνέπεια που θα επήρχετο στους κεχρισμένους ακολούθους του, αν απεδοκιμάζοντο επειδή δεν θα έφεραν τον καρπόν του πνεύματος του Ιεχωβά. «Εγώ είμαι η άμπελος η αληθινή», είπε ο Ιησούς, «και ο Πατήρ μου είναι ο γεωργός. Παν κλήμα εν εμοί μη φέρον καρπόν, εκκόπτει αυτό· και παν το φέρον καρπόν, καθαρίζει αυτό, δια να φέρη πλειότερον καρπόν. . . . Καθώς το κλήμα δεν δύναται να φέρη καρπόν αφ’ εαυτού, εάν δεν μείνη εν τη αμπέλω, ούτως ουδέ σεις, εάν δεν μείνητε εν εμοί. . . . Εάν τις δεν μείνη εν εμοί, ρίπτεται έξω ως το κλήμα, και ξηραίνεται· και συνάγουσιν αυτά και ρίπτουσιν εις πυρ, και καίονται.»​—Ιωάν. 15:1-6.

²¹ Ο Ιεχωβά είναι ένας παραγωγικός γεωργός, και θα φροντίση ώστε ο καθένας στη θαλερή θεοκρατική του οργάνωσι να παράγη και να επιδεικνύη τον ευχάριστο καρπό του πνεύματός Του. Μην κάνετε λάθος όσον αφορά αυτό, αν αποτυγχάνετε να παραγάγετε τον καρπό μιας Χριστιανικής προσωπικότητος, δεν θα έχετε θέσι στη θεοκρατική κοινωνία των Χριστιανών μαρτύρων του Ιεχωβά! Όλες οι άκαρπες, άγριες και άνομες παραφυάδες στην καλλιεργημένη του οργάνωσι γρήγορα περικόπτονται, αποβάλλονται, ξηραίνονται και τελικά ρίπτονται στη φωτιά της αιωνίου καταστροφής! «Φοβερόν είναι το να πέση τις εις χείρας Θεού ζώντος.»—Εβρ. 10:31.

22. Γιατί δεν πρέπει να υποτιμούμε την παιδεία του στοργικού μας Πατρός, Ιεχωβά;

²² Πόσο καλύτερα, λοιπόν, είναι να παιδευώμεθα από τον ουράνιο Πατέρα μας, ως από τον Μεγάλο Γεωργό που καθαρίζει τον λαό του με τον λόγο του και την πολιτεία του, για να μπορέσωμε να παραμείνωμε στην εύφορη οργάνωσί Του και να φέρωμε περισσότερον καρπό του πνεύματος σε ενότητα με τον Χριστό Ιησού τον Κύριό μας. Είναι αλήθεια, όπως έγραψε ο Παύλος στους Εβραίους, ότι αυτή η διορθωτική παιδεία και αποκάθαρσις των προσωπικοτήτων μας είναι οδυνηρή, «ύστερον όμως αποδίδει εις τους γυμνασθέντας δι’ αυτής καρπόν ειρηνικόν δικαιοσύνης.» Συνεπώς, «μη καταφρονής την παιδείαν του Ιεχωβά· μηδέ αθυμής ελεγχόμενος υπ’ αυτού. Διότι όντινα αγαπά ο Ιεχωβά, παιδεύει.»​—Εβρ. 12:5-11, ΜΝΚ.

ΑΡΧΙΣΤΕ ΝΑ ΜΕΤΡΑΤΕ ΤΙΣ ΕΥΛΟΓΙΕΣ ΣΑΣ

23. Μαζί με τον λαόν του Ιεχωβά, ποιες είναι μερικές από τις μεγαλοπρεπείς ευλογίες που μπορείτε τώρα ν’ απολαμβάνετε σε μεγάλο μέτρον;

²³ Το ν’ αφήσετε τον καρπόν του πνεύματος να ανακαινίση την προσωπικότητά σας εντεύθεν του Αρμαγεδδώνος θα σας φέρη πολλές ευλογίες της Βασιλείας ακόμη και ανάμεσα στις σημερινές χαμερπείς συνθήκες του κόσμου. Και σεις, επίσης, θα μπορήτε να μετρήσετε τις ευλογίες σας και τα προνόμιά σας μαζί με τους μάρτυρας του Ιεχωβά. Θα έχετε ελευθερία από ελλείψεις, διότι θ’ απολαμβάνετε εξακολουθητικά ένα συμπόσιο πλουσίας πνευματικής τροφής. Το ποτήρι σας θα υπερχειλίζη από χαρά και ευτυχία. Ποτέ ο δίκαιος που ζητεί πρώτα τη Βασιλεία δεν χρειάζεται να επαιτήση για άρτον. (Ματθ. 4:4· 6:31-33· Ησ. 25:6· Ψαλμ. 37:25) Θα έχετε ελευθερία από φόβο ανθρώπου, διότι γνωρίζομε ότι ο Ιεχωβά μπορεί να ελευθερώση τους δικαίους και να τους δώση τη νίκη ακόμη και όταν οι εχθροί των τους βασανίζουν μέχρι θανάτου. (Ψαλμ. 118:6· Λουκ. 12:4· 1 Ιωάν. 4:18) Θα έχετε ελευθερία από δουλεία στον Σατανά και στη δαιμονική του οργάνωσι, διότι η Αλήθεια θα σας ελευθερώση για να γίνετε οι ευτυχείς και πρόθυμοι δούλοι του Ιεχωβά και του Χριστού Ιησού. (Ιωάν. 8:32· Ρωμ. 6:6, 16· 1 Κορ. 7:23· Γαλ. 1:10· Κολ. 3:23, 24· 1 Πέτρ. 2:16) Θα έχετε την ελευθερία να λατρεύετε και την ελευθερία να συνέρχεσθε με τον Χριστό Ιησού στο μέσον σας, είτε ανοικτά κατά χιλιάδες σε μεγάλες συνελεύσεις των μαρτύρων του Ιεχωβά, είτε μυστικά πίσω από σιδηρά ή ινδοκαλάμινα παραπετάσματα. (Ματθ. 18:20) Θα έχετε την ελευθερία και το προνόμιο μέσω προσευχής να μιλήτε απ’ ευθείας στον Πατέρα σας Ιεχωβά, να τον ικετεύετε για το πνεύμα του, για την καθοδηγία του, για τη δύναμί του και για την προστασία του. (Ματθ. 6:6· Ιωάν. 14:13, 14) Θα έχετε την ελευθερία και την τιμή να φέρετε το όνομα του ΙΕΧΩΒΑ, που εμπνέει φόβον, καθώς υπηρετείτε ως αφιερωμένοι του πράκτορες δημοσιότητος και μάρτυρες, διακηρύττοντας το αιώνιον ευαγγέλιον σε όλα τα έθνη.

24. Ποιος είναι ο σπουδαιότατος σκοπός που υπηρετείται με το να φέρετε περισσότερον καρπό του πνεύματος;

²⁴ Επάνω απ’ όλα, ποτέ μην παραβλέπετε την πιο μεγαλοπρεπή ευλογία και προνόμιο που οποιοδήποτε πλάσμα θα μπορούσε πιθανώς να έχη, δηλαδή, τη συμμετοχή στη διεκδίκησι του πολυτίμου Λόγου και του Ιερού Ονόματος του Πατρός σας Ιεχωβά. Ο Ιησούς στην παραβολή του της αμπέλου και των κλάδων ιδιαίτερα ετόνισε αυτόν τον υπερέχοντα σκοπό του να φέρωμε περισσότερον καρπό του πνεύματος, λέγοντας: «Εν τούτω δοξάζεται ο Πατήρ μου, εις το να φέρητε καρπόν πολύν· και ούτω θέλετε είσθαι μαθηταί μου.»—Ιωάν. 15:8.

25. Τι πρέπει, λοιπόν, να εξακολουθήσωμε να πράττωμε, και με ποια αποτελέσματα;

²⁵ Εξακολουθήστε, λοιπόν, ν’ αφήνετε τον καρπόν του πνεύματος να ανακαινίζη την προσωπικότητά σας. Εξακολουθήστε να φέρετε πολύν καρπό. Εξακολουθήστε ν’ αποδεικνύετε ότι είσθε ένας αληθινός ακόλουθος στα βήματα του Χριστού Ιησού και ένας μιμητής της αξιαγάπητης προσωπικότητός του. Τότε, ο καθένας, αντί να διαβάζη την αηδή ιστορία της παλαιάς σας προσωπικότητος που έχετε απεκδυθή, θα είναι πολύ ευτυχής και συγκινημένος να κάμη τη γνωριμία της ελκυστικής σας νέας προσωπικότητος στον καρπό που παρήγαγε το άγιο πνεύμα του Ιεχωβά. Όλα αυτά προς τιμήν και αίνον και αγιασμόν του Ιεχωβά, της πιο ένδοξης προσωπικότητος σε όλο το σύμπαν!