Γιατί οι Χριστιανοί Πρέπει να Είναι Χωρισμένοι από τον Κόσμο;

ΣΗΜΕΡΑ υπάρχουν πάρα πολλά εκατομμύρια ανθρώπων που ομολογούν ότι είναι ακόλουθοι του Ιησού Χριστού. Ωστόσο, άλλο πράγμα είναι να ισχυρίζεται κανείς ότι είναι Χριστιανός και εντελώς διαφορετικό να είναι πράγματι Χριστιανός. Ο ίδιος ο Ιησούς τόνισε αυτό το σημείο στην επί του Όρους Ομιλία του: «Δεν θέλει εισέλθει εις την βασιλείαν των ουρανών πας ο λέγων προς εμέ Κύριε, Κύριε, αλλ’ ο πράττων το θέλημα του Πατρός μου του εν τοις ουρανοίς. Πολλοί θέλουσιν ειπεί προς εμέ εν εκείνη τη ημέρα, Κύριε, Κύριε, δεν προεφητεύσαμεν εν τω ονόματί σου, . . . και εν τω ονόματί σου εκάμομεν θαύματα πολλά; Και τότε θέλω ομολογήσει προς αυτούς ότι ποτέ δεν σας εγνώρισα· φεύγετε απ’ εμού οι εργαζόμενοι την ανομίαν.»​—Ματθ. 7:21-23.

Μεταξύ των πολλών πραγμάτων που διακρίνουν τους γνήσιους Χριστιανούς από κείνους που είναι κατ’ όνομα μόνο, είναι το ότι παραμένουν χωρισμένοι από τον κόσμο. Ο Ιησούς τόνισε πολύ αυτό το σημείο τη νύχτα της προδοσίας του, λέγοντας στους ακολούθους του: «Εάν ήσθε εκ του κόσμου, ο κόσμος ήθελεν αγαπά το ιδικόν του· επειδή όμως δεν είσθε εκ του κόσμου, αλλ’ εγώ σας εξέλεξα εκ του κόσμου, δια τούτο σας μισεί ο κόσμος.» Το ίδιο σημείο τόνισε στην προσευχή που απηύθυνε στον ουράνιο Πατέρα του εκείνο το βράδυ, λέγοντας: «Εκ του κόσμου δεν είναι, καθώς εγώ δεν είμαι εκ του κόσμου.»​—Ιωάν. 15:18, 19· 17:16.

«Εκ του κόσμου δεν είναι.» Αυτό σημαίνει ότι παραμένουν χωρισμένοι από τον κόσμο. Δεν υπάρχει αμφιβολία γι’ αυτό. Αλλά σε τι αναφερόταν ο Ιησούς με την εκφρασι ‘ο κόσμος’; Ο Ιησούς έκανε μια διάκρισι μεταξύ των ακολούθων του και αυτού του «κόσμου» όταν είπε προσευχόμενος: «Εγώ περί αυτών [των μαθητών του] παρακαλώ· δεν παρακαλώ περί του κόσμου, αλλά περί εκείνων, τους οποίους μοι έδωκας, διότι ιδικοί σου είναι.» (Ιωάν. 17:9) Με την έκφρασι ‘ο κόσμος,’ ο Ιησούς δείχνει ότι υπονοεί τον πονηρό ασεβή κόσμο, που αποτελείται από κείνους τους οποίους ο απόστολος Ιωάννης περιγράφει ως να ‘κείνται εν τω πονηρώ.’ (1 Ιωάν. 2:15-17· 5:19) Θεός και άρχων αυτού του κόσμου είναι ο Σατανάς ο Διάβολος.

ΑΠΟ ΤΙ ΑΠΟΤΕΛΕΙΤΑΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ

Ο Σατανάς έχει οργανώσει αυτό τον κόσμο σε διάφορα μέρη ή τμήματα. Ένα από τα εξέχοντα μέρη είναι η Βαβυλών η Μεγάλη, η παγκόσμια αυτοκρατορία της ψευδούς θρησκείας, που περιγράφεται στα εδάφια Αποκάλυψις 17:3-6 ως «η μήτηρ των πορνών και των βδελυγμάτων της γης.» Λέγεται ότι μεθά από το αίμα των αγίων, των μαρτύρων του Ιησού.

Επίσης, ένα πολύ εξέχον μέρος του κόσμου του Σατανά είναι οι πολιτικές βασιλείες της γης, τις οποίες περιγράφει ο απόστολος Ιωάννης σαν ένα θηρίο που εξέρχεται από τη θάλασσα, έχοντας επτά κεφαλές και 10 κέρατα. (Αποκ. 13:1) Το ότι αυτές οι βασιλείες αποτελούν μέρος του κόσμου του Σατανά φαίνεται από το γεγονός ότι ο Σατανάς μπορούσε να τις προσφέρη στον Ιησού Χριστό αν ο Ιησούς προσέφερε μια πράξι λατρείας στο Σατανά.​—Ματθ. 4:8, 9.

Ο Σατανάς επίσης ελέγχει, σαν μέρος του κόσμου του, το φοβερά άπληστο και καταπιεστικό εμπορικό σύστημα, για το οποίο γίνεται μνεία στο εδάφιο Αποκάλυψις 18:11 σαν «έμποροι.» Αυτό το σύστημα εκμεταλλεύεται τους κοινούς ανθρώπους και προσπαθεί να τους κρατήση σε δουλεία, σε οικονομικά δεσμά, όπως ακριβώς η Βαβυλών η Μεγάλη προσπαθεί να κρατήση τους ανθρώπους σε θρησκευτικά δεσμά και οι κυβερνήσεις αυτού του κόσμου προσπαθούν να κρατήσουν τους ανθρώπους σε πολιτικά δεσμά.

Ο κόσμος του Σατανά είναι επίσης μολυσμένος με κάθε είδους ανηθικότητα, όπως δείχνει ο απόστολος Ιωάννης στα εδάφια 1 Ιωάννου 2:15, 16: «Μη αγαπάτε τον κόσμον μηδέ τα εν τω κόσμω· Εάν τις αγαπά τον κόσμον, η αγάπη του Πατρός δεν είναι εν αυτώ· διότι παν το εν τω κόσμω, η επιθυμία της σαρκός και η επιθυμία των οφθαλμών και η αλαζονεία του βίου, δεν είναι εκ του Πατρός, αλλ’ είναι εκ του κόσμου.»

ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΠΑΡΑΜΕΝΩΜΕ ΧΩΡΙΣΜΕΝΟΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ

Γιατί οι Χριστιανοί εντέλλονται να παραμένουν χωρισμένοι από τον κόσμο που βρίσκεται κάτω από τον έλεγχο του Σατανά; Πρώτα-πρώτα, ας εξετάσωμε τι δεν σημαίνει το να παραμείνωμε χωρισμένοι από τον κόσμο. Δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να έχωμε καμμιά απολύτως σχέσι μ’ εκείνους που έχουν το πνεύμα του κόσμου, που είναι αναμιγμένοι στην ψευδή θρησκεία, στη διεφθαρμένη πολιτική, ή σε άπληστες εμπορικές ή ανήθικες επιχειρήσεις. Διότι, τότε, όπως μας υπενθυμίζει ο απόστολος Παύλος, θα έπρεπε κατά γράμμα να εξέλθωμε εκ του κόσμου. (1 Κορ. 5:9, 10) Ούτε το να παραμένωμε χωρισμένοι από τον κόσμο σημαίνει ότι δεν μπορούμε να απολαμβάνωμε υγιή ψυχαγωγία ή ότι δεν πρέπει να επισκεπτώμαστε συγγενείς ή να μας επισκέπτωνται εκείνοι επειδή είναι άπιστοι.

Αντίθετα, το να παραμένωμε χωρισμένοι από τον κόσμο σχετίζεται με το ζήτημα που άρχισε όταν ο Ιεχωβά Θεός προείπε ότι θα υπήρχε εχθρότητα μεταξύ του σπέρματος της γυναικός, της αγίας οργανώσεως του Θεού, και του σπέρματος του θεού του κόσμου τούτου, του Σατανά του Διαβόλου. Σημαίνει να διακρατούμε ισορροπία, να μη γινώμεθα δούλοι σε οτιδήποτε έχει να προσφέρη αυτός ο κόσμος. Σημαίνει να αποφεύγωμε κάθε συμβιβασμό μ’ αυτό τον κόσμο. Ο συμβιβασμός προφανώς θα δυσαρεστούσε τον Ιεχωβά Θεό. Σημαίνει ‘να μην περιπατώμεν εν βουλή ασεβών, και εν οδώ αμαρτωλών να μη στεκώμεθα, και επί καθέδρας χλευαστών να μην καθήμεθα.’​—Ψαλμ. 1:1.

Ενδιαφέρουσα είναι η άποψις για τον κόσμο που είχαν οι Χριστιανοί του δευτέρου αιώνα μ.Χ., όπως αναφέρεται από τον ιστορικό Καντώ στο έργο του Η Πρώτη Εκκλησία και ο Κόσμος (1925 μ.Χ.): «Οι συγγραφείς αυτής της περιόδου έχουν γενικά άσχημη άποψι για την κατάστασι στην οποία βρίσκεται η ανθρώπινη φυλή πέρα από τα όρια της Χριστιανικής εκκλησίας. Ένας μεγάλος αριθμός κακών χαρακτηριστικών προσάπτεται στον ‘κόσμο’ ή σ’ αυτή την ‘εποχή’ όπως: σφάλματα, άγνοια, τυφλότητα, μέθη, απάτη, πονηρία, αδικία, βεβηλώσεις, διαφθορά, ματαιότητες, χυδαιότητες, ασέβεια, ανευλάβεια, απιστία, και βλασφημίες.»

Πρέπει να παραμένωμε χωρισμένοι από το σύστημα του Σατανά λόγω της ασέβειας και του μίσους του για τον Ιησού Χριστό. Το να συναδελφωθούμε μ’ αυτό τον κόσμο, ή να γίνωμε μέρος του, τι θα μας κάνη να γίνωμε; Ο μαθητής Ιάκωβος απαντά: «Μοιχοί και μοιχαλίδες, δεν εξεύρετε ότι η φιλία του κόσμου είναι έχθρα του Θεού; Όστις λοιπόν θελήση να ήναι φίλος του κόσμου, εχθρός του Θεού καθίσταται.» (Ιακ. 4:4) Μπορούμε να κάνωμε τον Ιεχωβά Θεό εχθρό μας; Ο απόστολος Παύλος απαντά σ’ αυτό το ερώτημα στα εδάφια 1 Κορινθίους 10:21, 22: «Δεν δύνασθε να πίνητε το ποτήριον του Κυρίου και το ποτήριον των δαιμονίων· δεν δύνασθε να ήσθε μέτοχοι της τραπέζης του Κυρίου και της τραπέζης των δαιμονίων. Ή τον Κύριον θέλομεν να διεγείρωμεν εις ζηλοτυπίαν; Μήπως είμεθα ισχυρότεροι αυτού;»

Το «ποτήριον» και η ‘τράπεζα’ των δαιμονίων βρίσκεται στη ‘Βαβυλώνα τη Μεγάλη.’ Αυτή διδάσκει ψεύδη, συκοφαντεί τον Ιεχωβά Θεό και χρησιμοποιήθηκε από το Σατανά για να παροδηγήση ολόκληρη την οικουμένη. (Αποκ. 12:9) Έτσι πώς μπορούν οι αληθινοί δούλοι του Θεού να συμμαχήσουν με κάποια από τις θρησκείες αυτού του κόσμου; Ο Ιησούς δεν άσκησε καμμιά πανθρησκεία. Δεν ενώθηκε με καμμιά από τις αιρέσεις του Ιουδαϊσμού στην αντίστασί τους κατά του Ρωμαϊκού ζυγού. Ούτε μπορεί να υπάρξη κάποια πανθρησκεία που να ασκήται από μέρους των αληθινών του ακολούθων σήμερα. Αυτοί οι ακόλουθοι πρέπει να προσέξουν τα λόγια που βρίσκονται στο εδάφιο Ησαΐας 52:11: «Σύρθητε, σύρθητε, εξέλθετε εκείθεν, μη εγγίσητε ακάθαρτον· εξέλθετε εκ μέσου αυτής· καθαρίσθητε σεις οι βαστάζοντες τα σκεύη του Κυρίου.» Τι ισχυροί λόγοι υπάρχουν για τους Χριστιανούς να παραμένουν χωρισμένοι από το θρησκευτικό μέρος του κόσμου του Σατανά!

Υπάρχουν επίσης ισχυροί λόγοι ως προς το γιατί οι αληθινοί δούλοι του Θεού, οι ειλικρινείς ακόλουθοι του Ιησού Χριστού, πρέπει να παραμένουν χωρισμένοι από το πολιτικό μέρος του κόσμου του Σατανά, από κάθε εθνικισμό και την πολιτική. Μήπως και αυτά επίσης δεν αντιτίθενται στη βασιλεία του Θεού; Ο Ιησούς, όταν στάθηκε μπροστά στον εκπρόσωπο της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, τον Πόντιο Πιλάτο, βεβαίωσε: «Η βασιλεία η εμή δεν είναι εκ του κόσμου τούτου· εάν η βασιλεία η εμή ήτο εκ του κόσμου τούτου οι υπηρέται μου ήθελαν αγωνίζεσθαι, δια να μη παραδοθώ εις τους Ιουδαίους· τώρα δε η βασιλεία η εμή δεν είναι εντεύθεν.» (Ιωάν. 18:36) Επειδή ούτε ο Ιησούς ούτε οι ακόλουθοι του αποτελούσαν μέρος του πολιτικού κόσμου τότε, ούτε και οι ακόλουθοι του Ιησού σήμερα πρέπει ν’ αποτελούν. Το ότι τα έθνη του κόσμου δεν έχουν τίποτε το κοινό με τον αληθινό Θεό, μπορεί να φανή από το γεγονός ότι συνάγονται από τον Θεό αυτού του κόσμου, μέσω των εμπνευσμένων εκφράσεων του, στον πόλεμο της μεγάλης ημέρας του Θεού του Παντοκράτορος στον Αρμαγεδδώνα. (Αποκ. 16:14, 16) Όπως παρατηρεί κατάλληλα ο απόστολος Πέτρος, οι Χριστιανοί είναι ξένοι και παρεπίδημοι. (1 Πέτρ. 2:11) Σε αρμονία μ’ αυτό το γεγονός είναι τα λόγια του αποστόλου Παύλου στους Φιλιππησίους 3:20, που δείχνουν ότι τα πολιτικά δικαιώματα των αληθινών ακολούθων του Χριστού βρίσκονται στον ουρανό. Γι αυτό οι Χριστιανοί μάρτυρες του Ιεχωβά δεν αναμιγνύονται στην πολιτική, ούτε αγοράζουν ή φέρουν πολιτικές κομματικές κάρτες.

Και επειδή τα εδάφια 1 Ιωάννου 2:15, 16 μας προειδοποιούν κατά του υλισμού και της ανηθικότητας του κόσμου, το αντίθετο της ευσεβείας, πρέπει επίσης να παραμένωμε καθαροί απ’ αυτά αν θέλωμε να είμαστε άγιοι όπως ο Ιεχωβά Θεός είναι άγιος.​—1 Πέτρ. 1:15, 16.

Τι απαιτείται για να παραμείνωμε χωρισμένοι από τον κόσμο; Το επόμενο άρθρο θα απαντήση σ’ αυτό το ερώτημα.

[Εικόνες στη σελίδα 6]

ΨΕΥΔΗΣ ΘΡΗΣΚΕΙΑ

ΔΙΕΦΘΑΡΜΕΝΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ

ΑΠΛΗΣΤΟ ΕΜΠΟΡΙΟ

ΧΑΛΑΡΟΣ ΤΡΟΠΟΣ ΖΩΗΣ