Κεφάλαιον 11
Εκείνοι που θα Επιζήσουν «Δεν είναι εκ του Κόσμου»
1, 2. (α) Τι είπε ο Ιησούς σχετικά με τις σχέσεις των μαθητών τον με τον κόσμο; (β) Τι αυτό «δεν» σημαίνει και γιατί;
ΟΛΟΙ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ είμεθα «εν τω κόσμω», ζούμε δηλαδή ανάμεσα στον κόσμο της ανθρωπότητος. Ο Ιησούς Χριστός, εν τούτοις, είπε πως οι ακόλουθοί του δεν πρέπει να είναι «εκ του κόσμου.» (Ιωάννης 17:11, 14) Τι εννοούσε; Αν ελπίζωμε να είμεθα μεταξύ εκείνων που θα επιζήσουν στη νέα τάξι του Θεού, χρειάζεται να εννοήσωμε αυτό το σημείο.
2 Ας εξετάσωμε πρώτα τι δεν σημαίνει το να μην είναι κανείς «εκ του κόσμου.» Δεν σημαίνει απομόνωσι του εαυτού μας από τους ανθρώπους. Δεν σημαίνει μια ζωή όπως του ερημίτου σε μια σπηλιά ή απομάκρυνσι σ’ ένα μοναστήρι ή άλλο απομονωμένο μέρος. Αντιθέτως, τη νύχτα πριν από τον θάνατό του, ο Ιησούς προσευχήθηκε στον Πατέρα του προς χάριν των μαθητών του, λέγοντας: «Δεν παρακαλώ να σηκώσης αυτούς εκ του κόσμου, αλλά να φύλαξες αυτούς εκ του πονηρού. Εκ του κόσμου δεν είναι, καθώς εγώ δεν είμαι εκ του κόσμου.»—Ιωάννης 17:15, 16.
3, 4. (α) Γιατί κατ’ ανάγκην οι Χριστιανοί έχουν επαφή με τους ανθρώπους του κόσμου; (β) Αλλά τι πρέπει ν’ αποφεύγουν;
3 Αντί να κρύπτωνται από τους ανθρώπους, οι μαθηταί του Ιησού ‘απεστάλησαν εις τον κόσμον’ για να γνωστοποιήσουν την αλήθεια. (Ιωάννης 17:18) Επρόκειτο να είναι «το φως του κόσμου» αφίνοντας το φως της αληθείας να λάμψη έμπροσθεν των ανθρώπων ώστε να μπορέσουν αυτοί να δουν ότι η αλήθεια του Θεού επηρεάζει τη ζωή των ανθρώπων προς το καλό.—Ματθαίος 5:14-16.
4 Οι Χριστιανοί, κατ’ ανάγκην, έχουν επαφή με πολλούς ανθρώπους καθώς εργάζονται για να συντηρήσουν τον εαυτό τους και τις οικογένειές τους και καθώς εξαγγέλλουν το ευαγγέλιον της βασιλείας του Θεού σ’ όλον τον κόσμο. Ώστε, όπως δείχνει ο απόστολος Παύλος, δεν αναμένεται απ’ αυτούς ‘να εξέλθουν από του κόσμου’ μ’ ένα φυσικό τρόπο. Δεν μπορούν ‘να μη συναναστρέφωνται’ εντελώς με ανθρώπους του κόσμου. Αλλά εκείνο που μπορούν και πρέπει να κάνουν είναι ν’ αποφεύγουν να μολυνθούν από τους εσφαλμένους τρόπους με τους οποίους ενεργεί η πλειονότης των ανθρώπων για να μη μολυνθή και η Χριστιανική εκκλησία.—1 Κορινθίους 5:9-11.
5. Πώς η περίπτωσις του Νώε και της οικογενείας του δείχνει την ανάγκη να είμεθα χωρισμένοι από τον κόσμο;
5 Γι’ αυτό πρέπει να είναι σαν τον Νώε και την οικογένειά του. Στις ημέρες του Νώε «πάσα σαρξ είχε διαφθείρει την οδόν αυτής επί της γης.» (Γένεσις 6:12) Αλλά ο Νώε και η οικογένειά του ήσαν διαφορετικοί. Με το να αρνήται ν’ ακολουθή τους λοιπούς ανθρώπους στην ασεβή τους πορεία και με το να κηρύττη δικαιοσύνην, ο Νώε «κατέκρινε τον κόσμον,» και έδειξε ότι ο κόσμος εκείνος ήταν αδικαιολόγητα εκτός αρμονίας με το θέλημα του Θεού. (Εβραίους 11:7· 2 Πέτρου 2:5) Γι’ αυτό, όταν ο παγγήινος κατακλυσμός εξαφάνισε το ασεβές ανθρώπινο γένος, αυτός και η οικογένειά του επέζησαν. Ήσαν «εν τω κόσμω,» αλλά ταυτοχρόνως ‘δεν ήσαν εκ του κόσμου.’—Γένεσις 6:9-13· 7:1· Ματθαίος 24:38, 39.
ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΚΑΤΑΛΛΗΛΗ ΑΓΑΠΗ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ
6. Είναι κατάλληλο να δείχνωμε αγάπη προς τους ανθρώπους του κόσμου;
6 Μήπως το να μη ‘είσθε εκ του κόσμου’ σημαίνει ότι θα γίνετε ‘μισάνθρωπος’; Καθόλου. Τουναντίον, οφείλετε να μιμηθήτε τον Ιεχωβά Θεό. Όπως αναφέρεται στον Ιωάννη 3:16, ο Ιησούς Χριστός μάς λέγει: «Τόσον ηγάπησεν ο Θεός τον κόσμον [του ανθρωπίνου γένους], ώστε έδωκε τον Υιόν αυτού τον μονογενή, διά να μη απολεσθή πας ο πιστεύων εις αυτόν, αλλά να έχη ζωήν αιώνιον.» Η αγαθότης και η συμπόνοια του Θεού για τους ανθρώπους όλων των ειδών θέτει το παράδειγμα για να το ακολουθήσωμε κι εμείς.—Ματθαίος 5:44-48.
7, 8. (α) Τι είπε ο απόστολος Ιωάννης για την αγάπη του κόσμου; (β) Τι σημαίνει αυτό, και πώς τα περαιτέρω σχόλια του Ιωάννου το δείχνουν;
7 Αλλά δεν μας λέγει ο απόστολος Ιωάννης, «Μη αγαπάτε τον κόσμον μηδέ τα εν τω κόσμω· Εάν τις αγαπά τον κόσμον, η αγάπη του Πατρός δεν είναι εν αυτώ»; Αν ο Θεός αγαπά τον κόσμο, γιατί το είπε αυτό ο απόστολος;—1 Ιωάννου 2:15.
8 Η Γραφή δείχνει ότι ο Θεός αγάπησε τον κόσμο του ανθρωπίνου γένους απλώς ως ανθρώπινα πλάσματα, που βρίσκονται σε μια ατελή και θνήσκουσα κατάστασι και που έχουν πολύ μεγάλη ανάγκη βοηθείας, είτε το αντιλαμβάνονται αυτό είτε όχι. Δεν αγαπά όμως τις ασεβείς ιδιότητες που εκδηλώνουν με τις κακές επιθυμίες, ούτε τις ασεβείς πράξεις των. Ο απόστολος Ιωάννης προειδοποίησε να μη αγαπούμε τις κακές επιθυμίες και πράξεις του κόσμου, λέγοντας: «Διότι παν το εν τω κόσμω, η επιθυμία της σαρκός, και η επιθυμία των οφθαλμών, και η αλαζονεία του βίου, δεν είναι εκ του Πατρός, αλλ’ είναι εκ του κόσμου. Και ο κόσμος παρέρχεται, και η επιθυμία αυτού’ όστις όμως πράττει το θέλημα του Θεού, μένει εις τον αιώνα.»—1 Ιωάννου 2:15-17.
9, 10. (α) Γιατί μπορεί να λεχθή ότι αυτές οι επιθυμίες ‘είναι εκ του κόσμου’; (β) Τι αποτέλεσμα είχαν αυτές οι επιθυμίες στο ανθρώπινο γένος;
9 Πραγματικά, οι επιθυμίες της σαρκός και των οφθαλμών και η επιθυμία για προσωπική εξύψωσι ‘είναι εκ του κόσμου’ διότι αυτές ανεπτύχθησαν στους πρώτους γονείς του ανθρωπίνου γένους και τους ωδήγησαν στην πορεία της ανταρσίας. (Γένεσις 3:1-6, 17) Οι κακές επιθυμίες τούς ώθησαν να επιδιώξουν ανεξαρτησία από τον Θεό για να μπορούν να υπηρετούν τα ιδιοτελή των συμφέροντα που δεν συμφωνούσαν με το θέλημά Του. Η συμμόρφωσις με αυτές τις ιδιοτελείς επιθυμίες τούς ωδήγησε στην παράβασι των νόμων του Θεού.
10 Εξετάστε τα όσα βλέπετε γύρω σας στον καιρό μας. Δεν περνούν οι περισσότεροι άνθρωποι σήμερα τον καιρό τους στο να ικανοποιήσουν τις επιθυμίες της σαρκός και των οφθαλμών και γύρω από την «αλαζονεία του βίου» («τη θεαματική επίδειξι των μέσων της ζωής» ΜΝΚ); Δεν είναι αυτά ακριβώς τα πράγματα που διαμορφώνουν τις ελπίδες και τα συμφέροντα της πλειονότητος των ανθρώπων και που καθορίζουν τον τρόπο ενεργείας των και τη συμπεριφορά του ενός προς τον άλλον; Ναι, αυτό είναι που ωδήγησε στην παράβασι των νόμων του Θεού. Εξ αιτίας αυτού η ιστορία του ανθρωπίνου γένους είναι μια μακροσκελής αναγραφή διχονοιών και πολέμων, ανηθικότητος και εγκλήματος, εμπορικής απληστίας και καταπιέσεως, εγωιστικής φιλοδοξίας και πάλης για φήμη και δύναμι.
11. Γιατί λοιπόν η αγάπη του Θεού για τον κόσμο δεν είναι ασυνεπής με ό,τι ο απόστολος Ιωάννης καταδικάζει;
11 Μπορούμε να δούμε, λοιπόν, τη διαφορά που υπάρχει μεταξύ του ν’ αγαπούμε τον κόσμο όπως ο Θεός τον αγάπησε και του ν’ αγαπούμε τις κακές του επιθυμίες και τις ασεβείς του πράξεις, που καταδικάζει ο απόστολος. Η αγάπη του Θεού για τον κόσμο εκδηλώθηκε προς τον σκοπό να δώση την ευκαιρία στους ανθρώπους να ελευθερωθούν απ’ αυτές τις αμαρτωλές επιθυμίες και τα κακά τους αποτελέσματα, περιλαμβανομένου και του θανάτου. Ο Θεός εξέφρασε αυτή την αγάπη με μεγάλη δαπάνη για τον εαυτό του, δίνοντας τον Υιόν του ως θυσία για την απολύτρωσι της ανθρωπότητος. Αλλά για κείνον που απορρίπτει αυτή τη θυσία και εκουσίως συνεχίζει την πορείαν της ανυπακοής, η Αγία Γραφή λέγει ότι «η οργή του Θεού μένει επάνω αυτού.»—Ιωάννης 3:16, 36· Ρωμαίους 5:6-8.
12. Πώς μπορούμε να γνωρίζωμε αν η αγάπη που μπορεί να έχωμε για τους ανθρώπους ευαρεστεί τον Θεό ή όχι;
12 Τι θα πούμε, λοιπόν, για μας; Αγαπούμε τους ανθρώπους του κόσμου από ειλικρινές ενδιαφέρον γι’ αυτούς σαν συνανθρώπους μας, σαν πλάσματα που χρειάζονται βοήθεια για να βρουν το δρόμο της ζωής με την εύνοια του Θεού; Ή, μήπως, αγαπούμε εκείνα ακριβώς τα πράγματα που τους παρεμποδίζουν να γίνουν δούλοι του Θεού—τον ανεξάρτητο τρόπο με τον οποίον ενεργούν παραβαίνοντας τους νόμους του Θεού για να ικανοποιήσουν τα ιδιοτελή σαρκικά τους συμφέροντα και το ενδιαφέρον τους για την προσωπική τους σπουδαιότητα και δόξα μάλλον παρά για τη δόξα του Θεού; Αν μας ελκύουν τέτοιοι άνθρωποι και μας αρέση να είμεθα μαζί τους γι’ αυτές τις κακές ιδιότητες, τότε αγαπούμε τον κόσμο με τον τρόπο εναντίον του οποίου μας έδωσε προειδοποίησι ο απόστολος.
13. Γιατί η αγάπη του κόσμου θα μπορούσε να εμποδίση ένα άτομο να υπηρετή τον Θεό;
13 Λόγω του ότι πολλά άτομα στις ημέρες του Ιησού αγάπησαν τους κακούς τρόπους του κόσμου, απέφυγαν να πάρουν μια θαρραλέα θέσι σαν μαθηταί του Ιησού! Δεν ήθελαν να χάσουν τη δημοτικότητα τους και τη θέσι τους ανάμεσα στους ανθρώπους του κοινωνικού και θρησκευτικού των κύκλου. Αγάπησαν τη δόξα των ανθρώπων μάλλον παρά την επιδοκιμασία του Θεού. (Ιωάννης 12:42, 43) Μερικοί έκαναν αγαθοεργίες και άλλες θρησκευτικές πράξεις—διότι ήθελαν πρωτίστως να τιμώνται από τους ανθρώπους, ναι, από τον κόσμο του ανθρωπίνου γένους. (Ματθαίος 6:1-6· 23:5-7· Μάρκος 12:38-40) Δεν γνωρίζετε και σεις πολλούς ανθρώπους, μάλιστα μέλη των εκκλησιών του Χριστιανικού κόσμου, που δείχνουν την ίδια αγάπη για την κακή πορεία του κόσμου σήμερα; Εν τούτοις, η Αγία Γραφή δείχνει ότι αυτή η πορεία δεν οδηγεί στην επιβίωσι.
ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΛΕΓΧΟ ΤΟΥ «ΑΡΧΟΝΤΟΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ»
14. Ποιος υπέβαλε τον Ιησού σε πειρασμό όταν ήταν στη γη και ποια ήταν η έκβασις;
14 Ο ίδιος ο Υιός του Θεού υπέστη πειρασμό με παρόμοιο τρόπο. Ο Σατανάς κατέβαλε προσπάθεια να αναπτύξη στον Ιησού ιδιοτελείς επιθυμίες της σαρκός και των οφθαλμών και να τον οδηγήση να κάμη μια θεαματική επίδειξι των δυνάμεών του για να εντυπωσιάση τους ανθρώπους και να γίνη όπως ο κόσμος. Ο Σατανάς του προσέφερε μάλιστα την εξουσία πάνω σε όλα τα βασίλεια του κόσμου και τη δόξα τους. Ο Ιησούς απέρριψε κατηγορηματικά αυτή την προσφορά. Εγνώριζε πως έπρεπε να αγαπά τον κόσμο σε αρμονία με το θέλημα του Πατρός του. Αλλ’ από ποιον προήλθε αυτή η δελεαστική πρότασις για ιδιοτέλεια; Από εκείνον που πρώτος προκάλεσε την κυριαρχία του Ιεχωβά Θεού, τον ίδιο που παρώτρυνε τους πρώτους μας γονείς ν’ αποδειχθούν απειθείς στον Δημιουργό τους, δηλαδή από τον Σατανά τον Διάβολο. (Λουκάς 4:5-12) Αυτό είναι ένα ζωτικό σημείο που οφείλομε να αναγνωρίσωμε. Γιατί;
15. Δείξτε από τη Γραφή σας ποιος είναι ο «άρχων του κόσμου τούτου.»
15 Διότι δείχνει ότι ο κόσμος του ανθρωπίνου γένους γενικά, που περιλαμβάνει τα κοσμικά βασίλεια και άλλες εξουσίες, έχει ως αόρατο άρχοντα του τον αντίπαλο του Θεού. Ο ίδιος ο Ιησούς μίλησε γι’ αυτόν τον κύριο εναντιούμενο του Θεού ως ‘τον άρχοντα του κόσμου τούτου.’ (Ιωάννης 12:31· 14:30· 2 Κορινθίους 4:4) Ο απόστολος Παύλος ανεφέρθη επίσης στα «πνεύματα της πονηρίας,» δηλαδή τους δαίμονες που είναι κάτω από την εξουσία του Σατανά και εβεβαίωσε ότι αποτελούν αόρατες ‘αρχές, εξουσίες, κοσμοκράτορες του σκότους του αιώνος τούτου’, εναντίον των οποίων οι Χριστιανοί οφείλουν να αμυνθούν με την πνευματική πανοπλία.—Εφεσίους 6:10-13.
16. Πόσοι άνθρωποι έχουν πλανηθή από τον Σατανά και είναι κάτω από την εξουσία του;
16 Μόνο μια μειονότης ανθρώπων παρέμεινε ελεύθερη από τον έλεγχο αυτού του αοράτου άρχοντος και των δυνάμεών του. Αλλά ο «κόσμος,» δηλαδή η μεγάλη πλειονότης του ανθρωπίνου γένους γενικά, «εν τω πονηρώ κείται.» Με δαιμονική επιρροή ‘πλανά την οικουμένην όλην,’ περιλαμβανομένων και των επιγείων αρχόντων, οδηγώντας τους σε μια πορεία συγκρούσεως εναντίον του Θεού και της βασιλείας του υπό τον Χριστόν Ιησούν.—1 Ιωάννου 5:19· Αποκάλυψις 12:9· 16:13, 14· 19:11-18.
17. (α) Σύμφωνα με το «πνεύμα» που εκδηλώνεται από τον κόσμο, κάτω από ποια επιρροή βρίσκεται το ανθρώπινο γένος; (β) Θα ευαρεστούσαμε τον Δημιουργό αν εκδηλώναμε ένα τέτοιο πνεύμα;
17 Μήπως αυτό σας φαίνεται απίστευτο; Αλλά δεν εκδηλώνουν οι περισσότεροι άνθρωποι αυτού του κόσμου το «πνεύμα»—δηλαδή την κυριαρχούσα νοοτροπία και εξωθούσα δύναμι—και τα έργα που χαρακτηρίζουν τον αντίπαλο του Θεού; Σε όλον τον κόσμο βλέπομε το ψεύδος, την απάτη, το μίσος, τη βία και το φόνο που, όπως λέγει η Γραφή, χαρακτηρίζουν τα άτομα που είναι ‘εκ του Διαβόλου,’ δηλαδή, που τον έχουν ως πνευματικό τους «πατέρα.» (Εφεσίους 2:2, 3· Ιωάννης 8:44· 1 Ιωάννου 3:8-12) Ασφαλώς αυτό το πνεύμα του κόσμου δεν προέρχεται από έναν στοργικό Δημιουργό.
18. Ποια κυβέρνησι πρέπει να υποστηρίξωμε αν θέλωμε να είμεθα ελεύθεροι από την εξουσία «του άρχοντος του κόσμου τούτου»;
18 Εξ άλλου, δεν βλέπομε ότι η συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων εμπιστεύονται σε ανθρώπινα επινοήματα και σχέδια για να τους φέρουν ειρήνη και ασφάλεια στη γη; Πόσα άτομα γνωρίζετε που αποβλέπουν ειλικρινά στον Θεό και στη βασιλεία του Υιού του να λύσουν τα προβλήματα της γης παρά σε ανθρώπινα πολιτικά συστήματα; Ο Ιησούς όμως είπε: «Η βασιλεία η εμή δεν είναι εκ του κόσμου τούτου.» Η βασιλεία του δεν έχει την «πηγή» της σ’ αυτόν τον κόσμο, διότι δεν είναι οι άνθρωποι που της δίνουν την εξουσία, που την εγκαθιστούν και που την διατηρούν στην αρχή. Είναι ο Θεός. (Ιωάννης 18:36· Ησαΐας 9:6, 7) Για να είμεθα, λοιπόν, μεταξύ εκείνων που ελπίζουν να επιζήσουν όταν αυτή η βασιλεία θα έλθη εναντίον όλων των αντιπάλων της, χρειάζεται να αναγνωρίσωμε το σκληρό γεγονός ότι ο Σατανάς εξουσιάζει αυτόν τον κόσμο και τα συστήματά του. Χρειάζεται να διατηρήσωμε ελευθερία απ’ αυτόν με την αμετακίνητη στάσι μας υπέρ της δικαίας κυβερνήσεως του Ιεχωβά διά του Χριστού Ιησού.—Ματθαίος 6:10, 24, 31-33.
19. Όπως πιστοποιείται από την ιστορία, με τι τρόπους οι πρώτοι Χριστιανοί έδειξαν ότι δεν ήσαν «εκ του κόσμου»;
19 Η ιστορία δείχνει πως οι πρώτοι Χριστιανοί, μολονότι παρέμεναν νομοταγείς πολίται, ήσαν αποφασισμένοι να μην «είναι εκ του κόσμου,» ακόμη και όταν αυτό επέφερε επάνω τους σκληρό διωγμό. Διαβάζομε δηλώσεις όπως αυτές:
«Οι κυβερνήται του ειδωλολατρικού κόσμου δεν κατανοούσαν και δεν ευνοούσαν την πρώτη Χριστιανοσύνη . . . . Οι Χριστιανοί ηρνούντο να εκτελέσουν μερικά καθήκοντα που επεβάλλοντο στους Ρωμαίους πολίτας. . . . Δεν εδέχοντο πολιτικές θέσεις.»—Στην Οδόν του Πολιτισμού, Μια Παγκόσμιος Ιστορία, υπό Χέκελ και Σίγκμαν, σελ. 237, 238.
«Ηρνούντο να λάβουν οποιοδήποτε ενεργό μέρος στην πολιτική διοίκησι ή τη στρατιωτική άμυνα της αυτοκρατορίας. . . . ήταν αδύνατον οι Χριστιανοί, χωρίς να απαρνηθούν ένα ιερώτερο καθήκον, να αναλάβουν τις υπηρεσίες των στρατιωτών, των δικαστών ή των αρχόντων.»—Ιστορία της Χριστιανοσύνης, υπό Έντουαρτ Γκίμπον, σελ. 161, 163.
«Ο Ωριγένης [ο οποίος έζησε τον δεύτερο και τρίτον αιώνα μ.Χ.] . . . παρατηρεί ότι ‘η Χριστιανική Εκκλησία δεν μπορεί να κάμη πόλεμο εναντίον οποιουδήποτε έθνους. Έμαθαν από τον Αρχηγό τους ότι είναι τέκνα ειρήνης’. Σ’ αυτή την περίοδο πολλοί Χριστιανοί εμαρτύρησαν, επειδή αρνήθηκαν στρατιωτική υπηρεσία. Στις 12 Μαρτίου του 295, ο Μαξιμιλιανός, υιός ενός φημισμένου Ρωμαίου παλαιμάχου, εκλήθη να υπηρετήση στο Ρωμαϊκό στρατό και αρνήθηκε λέγοντας απλώς: ‘Είμαι Χριστιανός’.»—Χ. Ίνγγλι Τζέημς, παρατίθεται στο σύγγραμμα Θησαυροφυλάκιον του Χριστιανικού Κόσμου, εκδοθέν υπό Α. Γκόρντον Νάσμπυ, σελ. 369.
20. Για να παραμείνουν ελεύθεροι από τον έλεγχο του «άρχοντος του κόσμου τούτου», από ποιες διαιρετικές ενέργειες του κόσμου απέχουν οι δούλοι του Ιεχωβά;
20 Διατηρώντας αυτή την ελευθερία από ανάμιξι στις υποθέσεις του κόσμου, οι δούλοι του Ιεχωβά δεν συμμετέχουν στις διαμάχες του, στον διαιρετικό του εθνικισμό ή φυλετισμό ούτε στους κοινωνικούς του ανταγωνισμούς. Η κατευθυνόμενη από τον Θεό στάσι τους συμβάλλει στην ειρήνη και ασφάλεια μεταξύ όλων των ανθρώπων. (Πράξεις 10:34, 35) Εκείνοι που θα επιζήσουν από την επερχόμενη «μεγάλη θλίψι» θα προέρχωνται πράγματι «εκ παντός έθνους και φυλών και λαών και γλωσσών.»—Αποκάλυψις 7:9, 14.
ΦΙΛΟΙ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ Ή ΦΙΛΟΙ ΤΟΥ ΘΕΟΥ;
21. Γιατί ένα άτομο που ακολουθεί τη Γραφή δεν είναι δυνατόν ν’ αναμένη ν’ αγαπάται από τον κόσμο;
21 Ο Ιησούς είπε στους μαθητάς του: «Εάν ήσθε εκ του κόσμου, ο κόσμος ήθελεν αγαπά το ιδικόν του· επειδή όμως δεν είσθε εκ του κόσμου, αλλ’ εγώ σας εξέλεξα εκ του κόσμου, διά τούτο σας μισεί ο κόσμος. . . . Εάν εμέ εδίωξαν, και σας θέλουσι διώξει.» (Ιωάννης 15:19, 20) Η απλή αλήθεια είναι ότι ο μόνος τρόπος για να έχη κανείς τη φιλία του κόσμου είναι να γίνη σαν κι’ αυτόν, να συμμετέχη στις επιθυμίες, τις φιλοδοξίες και τις προκαταλήψεις του, να θαυμάζη τις σκέψεις του και τις φιλοσοφίες του και να υιοθετή τις συνήθειές του και τους τρόπους του. Οι υποστηρικταί αυτού του κόσμου, όμως, απεχθάνονται να εκτίθενται τα σφάλματά τους ή να προειδοποιούνται για τους κινδύνους στους οποίους οδηγεί η πορεία τους. Γι’ αυτό, αν ακολουθήση κάποιος τη Γραφή, υποστηρίξη τις διδασκαλίες της με τη διαγωγή του και τον τρόπο της ζωής του και ομιλήση υπέρ αυτών, απλούστατα, δεν μπορεί να διαφύγη το μίσος του κόσμου.—Ιωάννης 17:14· 2 Τιμόθεον 3:12.
22. Ποια εκλογή σχετικά με τη φιλία αντιμετωπίζει ο καθένας μας;
22 Έτσι η Γραφή δείχνει ότι έχομε ενώπιον μας μια σαφή εκλογή. Στον Ιάκωβο 4:4 διαβάζομε: «Δεν εξεύρετε ότι η φιλία του κόσμου είναι έχθρα του Θεού; όστις λοιπόν θελήση να ήναι φίλος του κόσμου, εχθρός του Θεού καθίσταται.» Ο Θεός έχει επίσης τους δικούς του κανόνες για φιλία και οι κανόνες αυτοί δεν είναι σε αρμονία με τους κανόνες του κόσμου της αμαρτωλής ανθρωπότητος.—Ψαλμός 15:1-5.
23. (α) Πώς δείχνει ένα άτομο ότι είναι φίλος του κόσμου; (β) Πώς μπορούμε να δείχνωμε ότι είμεθα φίλοι του Θεού;
23 Η απόκτησις της φιλίας του Θεού, που οδηγεί σε επιβίωσι στη νέα του τάξι, εξαρτάται από πολύ περισσότερα από το να ανήκωμε ή να μη ανήκωμε σε κάποια από τις οργανώσεις αυτού του κόσμου. Αν εκδηλώνωμε το πνεύμα του κόσμου και συμμεριζώμεθα την κοσμική του άποψι της ζωής, τότε δείχνομε ότι είμεθα φίλοι του κόσμου, όχι του Θεού. Το πνεύμα του κόσμου παράγει «τα έργα της σαρκός,» που είναι «πορνεία, ακαθαρσία, ασέλγεια, ειδωλολατρεία, φαρμακεία [άσκησις πνευματισμού, ΜΝΚ], έχθραι, έριδες, ζηλοτυπίαι, θυμοί, μάχαι, διχοστασίαι, αιρέσεις, φθόνοι, φόνοι, μέθαι, κώμοι, και τα όμοια τούτων.» Η Αγία Γραφή λέγει καθαρά ότι «οι τα τοιαύτα πράττοντες βασιλείαν Θεού δεν θέλουσι κληρονομήσει.» Αντιθέτως, αν είμεθα φίλοι του Θεού θα έχωμε το πνεύμα του που οι καρποί του είναι «αγάπη, χαρά, ειρήνη, μακροθυμία, χρηστότης, αγαθωσύνη, πίστις, πραότης, εγκράτεια.»—Γαλάτας 5:19-23.
24. (α) Γιατί θα ήταν άσοφο να μιμούμεθα άτομα τα οποία τιμά ο κόσμος; (β) Πώς η στάσις μας απέναντι στα υλικά αγαθά δείχνει τίνος τη φιλία πραγματικά ζητούμε;
24 Τίνος το πνεύμα, λοιπόν, αντανακλούμε εμείς; Αυτό θα μας βοηθήση να καθορίσωμε τίνος φίλοι πραγματικά είμεθα. Καθώς ζούμε σ’ αυτόν τον παρόντα πονηρό κόσμο και υποκείμεθα στις επιρροές του, δεν θα πρέπει να εκπλαγούμε αν διαπιστώσωμε την ανάγκη να κάνωμε αλλαγές στη ζωή μας για να ευαρεστήσωμε τον Θεό. Οι κοσμικοί άνθρωποι, παραδείγματος χάριν, τιμούν και δοξάζουν εκείνους που οι φιλόδοξες τάσεις των τους ωθούν ν’ αποκτήσουν μεγάλο πλούτο, δύναμι και φήμη. Οι άνθρωποι διαμορφώνονται σύμφωνα με το υπόδειγμα αυτών των κοσμικών ηρώων και ειδώλων, και τους μιμούνται στην ομιλία, τη διαγωγή, την εμφάνισι και την ενδυμασία. Θέλετε να είσθε θαυμαστής τέτοιων ανθρώπων; Τα έργα τους είναι ακριβώς τα αντίθετα από εκείνα που μας προτρέπει ο Λόγος του Θεού να κάνωμε σκοπό της ζωής μας. Η Αγία Γραφή μάς κατευθύνει ν’ αποκτούμε πνευματικά πλούτη και δύναμι και να επιδιώκωμε την τιμή να υπηρετούμε ως αντιπρόσωποι και κήρυκες του Θεού στη γη. (1 Τιμόθεον 6:17-19· 2 Τιμόθεον 1:7, 8· Ιερεμίας 9:23, 24) Η εμπορική προπαγάνδα του κόσμου στρέφει τους ανθρώπους στον υλισμό. Πιστεύουν ότι η ευτυχία τους εξαρτάται από υλικά αγαθά κι έτσι δίνουν σ’ αυτά πολύ μεγαλύτερη σπουδαιότητα από τον Λόγο του Θεού ή από τα πράγματα που έχουν πνευματική αξία. Τα υλικά αγαθά μπορεί να σας δώσουν τη φιλία του κόσμου, αλλά θα σας αποκόψουν από τη φιλία του Θεού. Ποια φιλία αξίζει περισσότερο για σας; Ποια θα σας εξασφαλίση τη μεγαλύτερη και διαρκέστερη ευτυχία;
25. (α) Τι πρέπει να αναμένωμε από τον κόσμο όταν εγκαταλείπωμε τους τρόπους του; (β) Τι θα μας κάμη ικανούς πραγματικά να ‘ανακαινίσωμε τη διάνοιά μας’ ώστε να βλέπωμε τα πράγματα όπως τα βλέπει ο Θεός;
25 Είναι εύκολο να μιμηθή κανείς τον κόσμο. Και εξ αιτίας του κακού των πνεύματος, εκείνοι που υποστηρίζουν αυτόν τον κόσμο θα δυσφορήσουν αν ακολουθήσετε μια χωριστή πορεία. (1 Πέτρου 4:3, 4) Θα ασκήσουν πιέσεις επάνω σας για να συμβιβασθήτε και ν’ αφήσετε την κοσμική ανθρώπινη κοινωνία να σας διαπλάση στα μέτρα της. Η σοφία του κόσμου—οι φιλοσοφίες του ως προς το τι οδηγεί στην επιτυχία στη ζωή—θα χρησιμοποιηθούν για να προσπαθήσουν να κατευθύνουν τις σκέψεις σας. Απαιτείται συνεπώς πραγματική προσπάθεια και πίστις για να ‘ανακαινίσωμε τη διάνοιά μας’ ώστε να βλέπωμε τα πράγματα όπως τα βλέπει ο Θεός και να εννοήσωμε γιατί ‘η σοφία του κόσμου είναι μωρία παρά τω Θεώ.’ (1 Κορινθίους 1:18-20· 2:14-16· 3:18-20) Με επιμελή μελέτη του Λόγου του Θεού μπορούμε να διακρίνωμε την ψευδή σοφία του κόσμου, να δούμε τα κακά αποτελέσματα που ήδη φέρνει, καθώς και το ολέθριο τέλος στο οποίο η σοφία αυτή θα οδηγήση τους ανθρώπους. Μπορούμε έτσι επίσης να εκτιμήσωμε πλήρως τις οδούς του Θεού και τις βέβαιες ευλογίες στις οποίες η σοφία αυτή οδηγεί.
ΑΝΩΦΕΛΟ ΝΑ ΔΑΠΑΝΑΤΑΙ ΖΩΗ ΚΑΙ ΕΝΕΡΓΕΙΑ Σ’ ΕΝΑ ΚΟΣΜΟ ΕΤΟΙΜΟΘΑΝΑΤΟ
26. Θα ήταν συνετό να συνεργασθούμε με τις φιλανθρωπικές οργανώσεις του κόσμου που προσπαθούν να βελτιώσουν τις συνθήκες που επικρατούν στον κόσμο;
26 Μερικοί ίσως να παρατηρήσουν: «Δεν κάνουν όμως καλό πολλές οργανώσεις του κόσμου, που εργάζονται για την προστασία, την υγεία, την εκπαίδευσι και την ελευθερία των ανθρώπων;» Είναι αλήθεια ότι μερικές οργανώσεις πράγματι παρέχουν κάποια προσωρινή ανακούφισι σε μερικές από τις στενοχώριες των ανθρώπων. Εν τούτοις, είναι όλες μέρος του αποξενωμένου από τον Θεό κόσμου, και παρακινούν τους ανθρώπους να διαιωνίσουν το παρόν σύστημα πραγμάτων. Καμμιά από αυτές δεν συνηγορεί υπέρ της κυβερνήσεως του Θεού για τη γη, της βασιλείας του υπό τον Υιόν του. Εξ άλλου, ακόμη και μερικοί εγκληματίες που ασχολούνται σε βίαιες και επιβλαβείς δραστηριότητες μπορεί να δημιουργούν οικογένεια, να προμηθεύουν τα αναγκαία γι’ αυτή και να κάνουν ακόμη και αγαθοεργίες για την κοινότητα. Θα δικαιολογούσαν όμως αυτά την από μέρους μας υποστήριξι εγκληματικών οργανώσεων με οποιονδήποτε τρόπο;—Παράβαλε 2 Κορινθίους 6:14-16.
27. Ποιος είναι ο μόνος τρόπος να βοηθήσωμε τους ανθρώπους αυτού του κόσμου να είναι μεταξύ εκείνων που θα επιζήσουν στη νέα τάξι του Θεού;
27 Μπορούμε να δείχνωμε πραγματικά αληθινή αγάπη για το ανθρώπινο γένος όταν συνταυτιζώμεθα με οποιοδήποτε από τα σχήματα του κόσμου και αφιερώνωμε χρόνο και ενέργειες για την επιτυχία τους; Αν θέλατε να βοηθήσετε έναν άνθρωπο που είναι άρρωστος από κάποια ασθένεια, θα το επιτυγχάνατε αυτό με το να τον συναναστραφήτε με τέτοιον τρόπο ώστε να κολλήσετε κι εσείς από την ίδια ασθένεια; Δεν θα τον βοηθούσατε περισσότερο με το να προφυλαχθήτε από τη μόλυνσι και να του δείξετε πώς μπορεί να την καταπολέμηση ο ίδιος; Η παρούσα ανθρώπινη κοινωνία είναι πνευματικώς ασθενής και μολυσμένη. Κανείς από μας δεν μπορεί να την σώση, διότι ο Λόγος του Θεού δείχνει ότι είναι ετοιμοθάνατη. (Παράβαλε Ησαΐα 1:4-9) Μπορούμε, όμως, να βοηθήσωμε ατομικά τους ανθρώπους του κόσμου να βρουν την πνευματική υγεία και να επιζήσουν σε μια δίκαιη νέα τάξι—με την προϋπόθεσι ότι κι εμείς οι ίδιοι παραμένομε χωρισμένοι από τον κόσμο. (2 Κορινθίους 6:17) Σοφά, λοιπόν, μην έχετε καμμιά ανάμιξι στα σχήματα του κόσμου, και αγωνισθήτε ν’ αποφύγετε τη μόλυνσι από το πνεύμα του κόσμου με το να μιμήσθε τις άδικες οδούς του. Ποτέ μη λησμονείτε ότι «ο κόσμος παρέρχεται, και η επιθυμία αυτού· όστις όμως πράττει το θέλημα του Θεού, μένει εις τον αιώνα.»—1 Ιωάννου 2:17.