-
«Καρποφορούντες εις Παν Έργον Αγαθόν»Η Σκοπιά—1981 | 1 Απριλίου
-
-
ότι η Μάρτυς αυτή δεν θα ήταν εκείνη που πήρε τα χρήματα.
ΝΟΜΙΚΕΣ ΝΙΚΕΣ
Υπάρχουν κι άλλες πλευρές αυτής της ‘καρποφορίας εις παν έργον αγαθόν’. Ο απόστολος Παύλος έγραψε στην αγαπητή του εκκλησία των Φιλίππων: «Καθώς είναι δίκαιον εις εμέ να φρονώ τούτο περί πάντων υμών, διότι σας έχω εν τη καρδία μου, και είσθε πάντες σεις και εις τα δεσμά μου, και εις την απολογίαν, και εις την βεβαίωσιν του ευαγγελίου.» (Φιλιπ. 1:7) Μερικές από τις νομικές νίκες ήταν ασφαλώς αποτέλεσμα του ότι οι Μάρτυρες του Ιεχωβά δίνουν προσοχή στη νουθεσία του αποστόλου Παύλου που βρίσκεται στην 1 Τιμόθεον 2:1, 2: «Παρακαλώ λοιπόν πρώτον πάντων να κάμνητε δεήσεις, προσευχάς, παρακλήσεις, ευχαριστίας, υπέρ πάντων ανθρώπων, υπέρ βασιλέων, και πάντων των όντων εν αξιώμασι δια να διάγωμεν βίον ατάραχον και ησύχιον εν πάση ευσεβεία και σεμνότητι.»
Έτσι λοιπόν ελήφθη μια επιστολή από τη Μπανκουί της Κεντρικής Αφρικανικής Δημοκρατίας με ημερομηνία 1ης Οκτωβρίου 1979. Η επιστολή έλεγε ότι στις 27 Σεπτεμβρίου το κρατικό ραδιόφωνο ανακοίνωσε δημοσία ότι η απαγόρευσις της 19ης Αυγούστου 1976, εναντίον των Μαρτύρων του Ιεχωβά καταργήθηκε, και ότι παρείχετο εξουσιοδότησις να ξαναρχίσουν το κήρυγμα ελεύθερα σε ολόκληρη την Κεντρική Αφρικανική Δημοκρατία. Αυτό ιδιαίτερα ήταν ένας λόγος χαράς, διότι αυτό το διάταγμα εκδόθηκε από μια κυβέρνησι που είχε αναλάβει μόλις πριν από μια βδομάδα.
Τον Απρίλιο του 1980 το έργο των Μαρτύρων του Ιεχωβά στο Ζαΐρ έτυχε νομικής αναγνωρίσεως από την κυβέρνησι. Περίπου ένα μήνα πριν απ’ αυτό, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά επέτυχαν μια σημαντική νομική νίκη στην Τουρκία. Το προηγούμενο έτος είδε 42 Μάρτυρες του Ιεχωβά να αθωώνωνται από κατηγορίες ανατροπής και παραβάσεως του Λαϊκού Νόμου. Ο υπουργός της δικαιοσύνης έκανε έφεσι και η υπόθεσις παραπέμφθηκε στο Τουρκικό Ανώτατο Εφετείο. Αυτό αποφάνθηκε υπέρ των Μαρτύρων του Ιεχωβά. Επειδή είναι το ανώτατο δικαστήριο της Τουρκίας, όλα τα άλλα δικαστήρια δεσμεύονται από την απόφασί του. Μεταξύ άλλων, το δικαστήριο είπε και τα εξής:
«Αν μια μέρα συμβούν τα όσα οι κατηγορούμενοι πιστεύουν και ο Θεός ιδρύση τη βασιλεία του στον κόσμο, μια ποινή κατά των κατηγορουμένων ένεκα της πίστεως τους αυτής, δεν θα εμποδίση αυτά τα πράγματα. Αλλά αν η προσδοκία τους είναι απλώς φανταστική ιδέα και κενή πίστις, τότε οι πεποιθήσεις τους διόλου δεν μπορούν να προξενήσουν βλάβη στη λαϊκή τάξι της Πολιτείας μας.» Ασφαλώς πρόκειται για συνετή απόφασι, που θυμίζει εκείνα που είχε πη ο Γαμαλιήλ για τους πρώτους Χριστιανούς και τις διδασκαλίες τους, όπως αναγράφονται στις Πράξεις 5:34-40.
Όλες αυτές οι εκθέσεις και οι πείρες είναι πραγματικά αναψυκτικές ως «ύδωρ ψυχρόν εις ψυχήν διψώσαν.» (Παρ. 25:25) Δείχνουν επίσης, ότι ο Ιεχωβά είναι αληθής στην υπόσχεσι του ότι, αν εμείς φέρωμε όλα τα «δέκατα», σαν να λέγαμε, στον οίκο της λατρείας του, αυτός θα μας ευλογήση πλούσια. (Μαλ 3:10) Είθε όλοι οι αφιερωμένοι Χριστιανοί να κοπιάζουν ομοίως, έχοντας υπ’ όψιν ότι «ο σπείρων με αφθονίαν και με αφθονίαν θέλει θερίσει.»—2 Κορ. 9:6.
-
-
Ερωτήσεις από ΑναγνώστεςΗ Σκοπιά—1981 | 1 Απριλίου
-
-
Ερωτήσεις από Αναγνώστες
● Έχοντας υπ’ όψιν το εδάφιο Κριταί 4:4, μπορεί η Δεβόρρα να θεωρηθή σαν μια από τους κριτές του αρχαίου Ισραήλ, μαζί με τον Σαμψών, τον Γεδεών και άλλους;
Το Βιβλικό υπόμνημα στο εδάφιο Κριταί 4:4 λέει: «Και η Δεβόρρα, γυνή προφήτις, γυνή του Λαφιδώθ, αύτη έκρινε τον Ισραήλ κατά τον καιρόν εκείνον.» Προηγουμένως, η αφήγησις στο εδάφιο Κριταί 2:16 λέει: «Τότε ανέστησεν ο Κύριος κριτάς, οίτινες έσωσαν αυτούς εκ της χειρός των λεηλατούντων αυτούς.» Έτσι, το κύριο έργο ενός κριτού ήταν να σώση τον Ισραήλ από τους εχθρούς του. Φαίνεται, λοιπόν, ότι η φράσις στο εδάφιο Κριταί 4:4 για τη Δεβόρρα ότι «έκρινε τον Ισραήλ κατά τον καιρόν εκείνον» δεν σημαίνει ότι η Δεβόρρα σφετεριζόταν τη θέσι ενός ανδρός και ότι εκπλήρωνε όλα τα καθήκοντα
-