Μη Μεριμνάτε

Η ΕΠΟΧΗ μας είναι μια εποχή γεμάτη από μέριμνες. Ο κόσμος κλονίζεται από τη μια κρίσι στην άλλη, τηρώντας το ανθρώπινο γένος σε μια κατάστασι μονίμου αναταραχής.

Κανείς δεν μπορεί να διαφύγη την επήρεια της αγωνίας αυτής, διότι είναι παγκόσμια. Στην Ασία, στην Αφρική, στην Ευρώπη, στην Κεντρική και Νότιο Αμερική, καθώς και στις Ηνωμένες Πολιτείες, τα φυλετικά μίση, οι επαναστάσεις, οι ανταρτοπόλεμοι και άλλες αναστατώσεις γίνονται με τρομερή ταχύτητα. Υπάρχουν λιμοί, λοιμοί, σεισμοί και η πάντοτε παρούσα απειλή του πυρηνικού ολοκαυτώματος.

Άνθρωποι, που εναποθέτουν την ελπίδα κι εμπιστοσύνη των σ’ αυτό το σύστημα πραγμάτων, είναι, φυσικά, γεμάτοι από μέριμνες, διότι κατ’ επανάληψιν διεπίστωσαν την αποτυχία των μέσων θεραπείας που προτείνουν οι ηγέται του κόσμου. Όπως προείπε ο Ιησούς Χριστός ότι θα συνέβαινε, οι άνθρωποι παντού ‘αποψυχούν εκ του φόβου και προσδοκίας των επερχομένων δεινών εις την οικουμένην’. Πουθενά δεν φαίνεται να υπάρχη σταθερότης και ασφάλεια.—Λουκ. 21:26.

Εν τούτοις, παρά τις επιδεινούμενες παγκόσμιες συνθήκες, ο Ιησούς ενεθάρρυνε τους Χριστιανούς να μη φοβούνται, να μη μεριμνούν. «Όταν δε ταύτα αρχίσωσι να γίνωνται», είπε, «ανακύψατε και σηκώσατε τας κεφαλάς σας· διότι πλησιάζει η απολύτρωσίς σας.» Ο δε Χριστιανός απόστολος Πέτρος είπε: «“Τον δε φόβον αυτών μη φοβηθήτε μηδέ ταραχθήτε, Κύριον δε τον Χριστόν αγιάσατε” εν ταις καρδίαις υμών.»—Λουκ. 21:28· 1 Πέτρ. 3:14, 15, Κριτική Έκδοσις Κειμένου.

Δεν είναι εύκολο να παραμείνη ένας άφοβος και απηλλαγμένος από μέριμνες, όταν απειλούνται τα μέσα διαβιώσεώς του ή η ζωή του. Απαιτείται σταθερή πίστις στον Θεό. Ένα άτομο πρέπει να πιστέψη ότι ο Ιεχωβά Θεός υπάρχει και ότι ενδιαφέρεται για την ευημερία εκείνων, που τον υπηρετούν. Μόνο με αυτή την εμπιστοσύνη στον Θεό και στην ικανότητά του να προστατεύη και να προνοή, μπορεί ένας να παραμένη ήρεμος και γαλήνιος, όταν περικυκλώνεται από δοκιμασίες και δυσκολίες.

Η σπουδαιότης τού να μένωμε κοντά στον Θεό με προσευχή περιττεύει να τονισθή ιδιαίτερα, διότι αποτελεί την κλείδα της αποφυγής των μεριμνών. Σημειώστε πώς ο απόστολος Παύλος έθεσε αυτό υπ’ όψιν των πρώτων Χριστιανών στους Φιλίππους. Έγραψε: «Μη μεριμνάτε περί μηδενός· αλλ’ εν παντί πράγματι ας γνωρίζωνται τα ζητήματά σας προς τον Θεόν μετά ευχαριστίας δια της προσευχής και της δεήσεως. Και η ειρήνη του Θεού, η υπερέχουσα πάντα νουν, θέλει διαφυλάξει τας καρδίας σας και τα διανοήματά σας δια του Ιησού Χριστού.»—Φιλιππησ. 4:6, 7.

Αν παραμένετε πλησίον του Ιεχωβά Θεού δια προσευχής και δια μελέτης του λόγου του, της Γραφής, θα μπορέσετε να εκτιμήσετε γιατί οι συνθήκες του κόσμου έχουν λάβει μια τέτοια τροπή προς το χειρότερο. Θα καταστή σαφής η απόδειξις ότι οι σημερινές δυσχέρειες αποτελούν εκπλήρωσι της προφητείας τού Ιησού όσον αφορά τις συνθήκες που θα εχαρακτήριζαν το τέλος του παρόντος πονηρού συστήματος πραγμάτων. Θα ίδετε, λοιπόν, ότι η βασιλεία του Θεού τώρα πλησιάζει και ότι σε λίγο θα εξαλείψη ο Θεός από τη γη όλα τα ίχνη της ανομίας και θα εισαγάγη όσους αγαπούν τη δικαιοσύνη σε μια νέα διάταξι ειρήνης κι ευτυχίας.—Ματθ. 24:3-14, 32-34· 2 Τιμ. 3:1-5· Δαν. 2:44· Αποκάλ. 21:3, 4.

Αυτή η γνώσις θα σας βοηθήση ν’ αποφύγετε τη μέριμνα. Ακόμη κι αν αλλάξουν οι κυβερνήσεις κι αναλάβουν τη διακυβέρνησι στοιχεία εναντιούμενα στον Θεό, δεν θα πανικοβληθήτε και δεν θα σκεφθήτε κατ’ ανάγκην ότι θα ζήσετε καλύτερα φεύγοντας σε άλλον τόπο. Θα κατανοήσετε ότι δεν υπάρχει φυσικός τόπος πραγματικής ειρήνης και ασφαλείας, διότι η ανωμαλία μπορεί γρήγορα να πλήξη οπουδήποτε πάνω στη γη. Επομένως, θ’ αποβλέψετε στον Θεό για βοήθεια και θα προσεύχεσθε συνεχώς για να έχετε το πνεύμα του και την καθοδηγία του. Ναι, σύμφωνα με την ενθάρρυνσι του αποστόλου, θα ‘ρίψετε επ’ αυτόν πάσαν την μέριμναν υμών, διότι αυτός φροντίζει περί υμών.’—1 Πέτρ. 5:7· Ψαλμ. 55:22.

Αλλά σχετικά με αυτό, δεν είπε ο Ιησούς: «Όταν δε σας διώκωσιν εν τη πόλει ταύτη, φεύγετε εις την άλλην»; (Ματθ. 10:23) Δεν δείχνει αυτό ότι οι Χριστιανοί πρέπει να φεύγουν από τόπους διωγμού; Πώς πρέπει να νοηθή η εντολή του Ιησού;

Ο Ιησούς δεν συνηγορούσε υπέρ της φυγής λόγω φόβου. Είχε ειπεί απλώς στους μαθητάς του ‘να αποτινάξουν του κονιορτόν των ποδών των’ και να μεταβούν σε άλλο τόπο, όταν ο λαός δεν τους εδέχετο—όχι από φόβο, αλλά για να πάνε σε άτομα, στα οποία θα μπορούσαν να κηρύξουν το άγγελμα της Βασιλείας. Ομοίως, όταν κατεδιώκοντο σε μια πόλι από εκείνους που απέρριπταν το άγγελμα, ο Ιησούς συνεβούλευε τους μαθητάς του να φεύγουν σε άλλη πόλι. Έτσι, λοιπόν, όταν η ζωή του Παύλου ηπειλείτο στη Δαμασκό λόγω του κηρύγματός του, έφυγε από την πόλι κρυφά τη νύχτα· και, όταν ο διωγμός κατέστησε αδύνατο για τον Παύλο και τον Βαρνάβα να συνεχίσουν το κήρυγμα στο Ικόνιον, έφυγαν σε άλλες πόλεις.—Πράξ. 9:23-25· 13:49-14:6.

Εν τούτοις, το ότι ο Ιησούς δεν εννοούσε ότι οι Χριστιανοί πρέπει να παύσουν να κηρύττουν ένεκα φόβου από το τι θα τους συνέβαινε, καταδεικνύεται από τα εξής λόγια του: «Μη φοβηθήτε λοιπόν αυτούς· . . . Ό,τι σας λέγω εν τω σκότει, είπατε εν τω φωτί· και ό,τι ακούετε εις το ωτίον, κηρύξατε επί των δωμάτων. Και μη φοβηθήτε από των αποκτεινόντων το σώμα, την δε ψυχήν μη δυναμένων να αποκτείνωσι· φοβήθητε δε μάλλον τον δυνάμενον και ψυχήν και σώμα να απολέση εν τη γεέννη. . . . Μη φοβηθήτε λοιπόν.»—Ματθ. 10:26-31.

Οι ώριμοι Χριστιανοί δεν εγκαταλείπουν τη διακονία των ένεκα φόβου ανθρώπων, οι οποίοι μπορεί να φονεύσουν το φυσικό τους σώμα. Δεν καταλαμβάνονται από μέριμνα για την προσωπική τους ασφάλεια ή για το αν θα μπορέσουν ν’ αποκτήσουν τις αναγκαίες υλικές προμήθειες. Μάλλον, το κύριον μέλημά των είναι να φροντίζουν για τις πνευματικές ανάγκες εκείνων που εκδηλώνουν δίκαιες διαθέσεις απέναντι του Θεού. Έχουν πεποίθησι ότι, όχι κάποια φυσική τοποθεσία στη γη, αλλά «το όνομα του Ιεχωβά είναι πύργος οχυρός· ο δίκαιος, καταφεύγων εις αυτόν, είναι εν ασφαλεία.»—Παροιμ. 18:10, ΜΝΚ· Ματθ. 6:25-34· Ψαλμ. 37:25, 40· Ησ. 41:10.

Πόσο έκδηλο είναι ότι το να αναπτύσσωμε και διατηρούμε ισχυρή πίστι στον Θεό είναι ο μόνος τρόπος υπερνικήσεως των μεριμνών, οι οποίες θλίβουν τις καρδιές των ανθρώπων! Αποβλέπετε, λοιπόν, στον Ιεχωβά. Τηρείσθε πλησίον του με προσευχή και υπακοή στις εντολές του. Εξακολουθήστε άφοβα να κηρύττετε τον λόγον της αληθείας του Θεού, λέγοντας «προς τους πεφοβισμένους την καρδίαν, Ισχύσατε, μη φοβείσθε· ιδού, ο Θεός σας θέλει ελθεί μετ’ εκδικήσεως, ο Θεός μετά ανταποδόσεως· αυτός θέλει ελθεί, και θέλει σας σώσει.»—Ησ. 35:4.