Ο Σκοπός της Διακονίας Μας

«Εγώ δια τούτο εγεννήθην, και δια τούτο ήλθον εις τον κόσμον, δια να μαρτυρήσω εις την αλήθειαν.»​—Ιωάν. 18:37.

1, 2. (α) Τι εχρησιμοποίησε ο Ιεχωβά σε περασμένους καιρούς για να επιτελέση το θέλημά του; (β) Τίνος την εκτέλεσι έθεσε ο Ιεχωβά ως σκοπόν του πριν από το τέλος του πονηρού αυτού κόσμου, και από ποιους;

ΟΤΑΝ ο Ιεχωβά, ο ζων Θεός, αρχίζη να εκπληρώνη τους σκοπούς του, ποτέ δεν βρίσκεται σε αμηχανία για τα μέσα της εκτελέσεώς των. Μέσα στην άπειρη σοφία του έχει χρησιμοποιήσει πολλές δυνάμεις και πλάσματα για να πραγματοποιήση τους αιωνίους σκοπούς του και να εκτελέση τα ειδικά έργα που περιλαμβάνονται στο θείο του θέλημα. Σε περασμένους αιώνες εχρησιμοποίησε μαινόμενες φλόγες πυρός, τρικυμιώδεις θάλασσες, μεγάλα κήτη, κτήνη του αγρού, πουλιά του αέρος, έντομα, αγγέλους και ανθρώπινα πλάσματα. Όλα, με τη σειρά τους, υπηρέτησαν ή διηκόνησαν τον θείο σκοπό του Δημιουργού των.​—Γέν. 19:1, 24· Ιωνάς 1:4, 17· 2 Βασ. 2:24· Αριθμ. 11:31-33· Έξοδ. 8:16, 17.

² Σήμερα πλησιάζει γοργά ο καιρός που ο Ιεχωβά σκοπεύει να φέρη τον πονηρό αυτόν κόσμο στην πλήρη συντέλειά του. Αλλά προτού το παλαιό αυτό σύστημα υπό τον Σατανά ή Διάβολο φθάση στο τέλος του για να δώση τόπο στον αιώνιο νέο κόσμο του Ιεχωβά, ο Θεός έθεσε ως σκοπόν του την εκτέλεσι ενός πάρα πολύ επείγοντος και σπουδαίου έργου. Για να επιτελεσθή αυτό το επείγον έργο, μήπως ο Ιεχωβά Θεός θα καλέση τη φωτιά, τις τρικυμίες; Μήπως θα προσκαλέση τα κτήνη του αγρού και τα πουλιά του αέρος; Όχι! Ούτε θα παρασχεθή αυτό το μοναδικό προνόμιο στους αγγέλους του ουρανού. Ο Θεός επεφύλαξε αυτό το έργο για τους θεοσεβείς ανθρώπους επάνω στη γη, πιστούς άνδρες, γυναίκες και παιδιά που θα εγκαταλείψουν αυτόν τον πονηρό παλαιό κόσμο και θα γίνουν διάκονοί του.​—Ματθ. 24:14.

 3. Ποιος υπήρξε ο πρωταρχικός αντικειμενικός σκοπός των δούλων του Ιεχωβά, και ποια απόδειξις υπάρχει ότι ο Ιεχωβά ευλογεί τη διακονία των σήμερα;

³ Από τον καιρό του Άβελ, του πρώτου του ανθρωπίνου μάρτυρος, ο Ιεχωβά είχε πάντοτε τους δούλους του επάνω στη γη, μολονότι δε έλαβαν ποικίλους διορισμούς υπηρεσίας σε διαφόρους καιρούς, είχαν όλοι από κοινού έναν πρωταρχικό σκοπό, να μετάσχουν στη διεκδίκησι του ονόματος του Ιεχωβά κάνοντας γνωστό το όνομά του και τους σκοπούς του. Αυτός ήταν ο σκοπός του Χριστού Ιησού όταν ήταν εδώ επάνω στη γη. Αυτός ήταν ο σκοπός των πιστών αποστόλων. Είναι ο σκοπός χιλιάδων επί χιλιάδων αφιερωμένων διακόνων του Ιεχωβά σήμερα που αποτελούν την κοινωνία Νέου Κόσμου. Ακριβώς για το μεγάλο και άγιο όνομά του έχει ιδρύσει ο Ιεχωβά Θεός αυτή την κοινωνία του Νέου του κόσμου επάνω στη γη, τα δε μέλη της αποδεικνύονται παραγωγικοί διάκονοι. Σήμερα οι ολοένα αυξανόμενοι αριθμοί ανθρώπων καλής θελήσεως που ανταποκρίνονται σ’ αυτό το σωτήριο έργο του λαού του Ιεχωβά και συνταυτίζονται με την κοινωνία Νέου Κόσμου, αποτελούν θετική απόδειξι ότι ο Ιεχωβά αληθινά ευλογεί τη διακονία του λαού του.​—Παροιμ. 14:25

 4. Πώς βλέπει ο Ιεχωβά τους διακόνους του, και πώς αυτοί αντανακλούν φως;

⁴ Ο Πέτρος, για να μας βοηθήση να εκτιμήσωμε πώς ο Ιεχωβά βλέπει τους διακόνους του από την εξυψωμένη θέσι του, έγραψε: «Σεις . . . λαός τον οποίον απέκτησεν ο Θεός, δια να εξαγγείλητε τας αρετάς εκείνου, όστις σας εκάλεσεν εκ του σκότους εις το θαυμαστόν αυτού φως.» (1 Πέτρ. 2:9) Η Χριστιανική διακονία είναι εκείνη που αντανακλά σε κάθε κατεύθυνσι αυτό το φως των αγαθών νέων, έτσι ώστε «πας όστις επικαλεσθή το όνομα του Ιεχωβά, θέλει σωθή.»​—Ρωμ. 10:13, ΜΝΚ.

Η ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΙΣ ΤΟΥ ΙΕΧΩΒΑ ΠΡΩΤΙΣΤΗΣ ΣΠΟΥΔΑΙΟΤΗΤΟΣ

5, 6. (α) Ποιος είναι ο κύριος ανταγωνιστής της ζωής; (β) Πώς οι ψευδείς θρησκευτικοί ποιμένες κρατούν τους ανθρώπους στο σκότος και συνιστούν φιλία με τον κόσμο;

⁵ Επί αιώνες ο Σατανάς, ο αντίπαλος του Θεού, προσεπάθησε απεγνωσμένως να αποκλείση και σβήση αυτό το θαυμαστό φως και να περιορίση τους ανθρώπους της γης στο σκότος. Σχεδόν πριν από έξη χιλιάδες χρόνια στον κήπο της Εδέμ, όταν το φιλόδοξο αυτό πλάσμα επροκάλεσε τη δικαιωματική κυριαρχία του Ιεχωβά Θεού, άρχισε την άνομη πορεία του για να στρέψη όλο το ανθρώπινο γένος εναντίον του Δημιουργού των. Εχρησιμοποίησε πολλά πονηρά σχέδια για να το επιτελέση αυτό. Το πιο αποτελεσματικό από όλα αυτά υπήρξε η ψευδής θρησκεία, της οποίας οι ποιμένες έλαβαν την ηγεσία. Αν και οι θρησκευτικοί αυτοί ηγέται απεκλήθησαν διάκονοι του Θεού και εκέρδισαν τα προς το ζην με τον ισχυρισμόν αυτόν, τα γεγονότα δείχνουν ότι, αντί να φέρουν τιμή στο όνομα του Ιεχωβά, έκρυψαν και εβλασφήμησαν το όνομά του, αφαιρώντας το από τις σύγχρονες μεταφράσεις των της Αγίας Γραφής. Σαν τους ανειλικρινείς εμπόρους των αρχαίων χρόνων που ενέρωναν το κρασί για να αυξηθή η ποσότης του και έτσι ν’ αποφέρη περισσότερα χρήματα, οι κληρικοί έγιναν ψευδείς θρησκευτικοί έμποροι, νερώνοντας και νοθεύοντας τον λόγον του Θεού, αναμιγνύοντας λίγη Γραφική αλήθεια με πελώριες ποσότητες ανθρωπίνων παραδόσεων, ειδωλολατρικών διδασκαλιών και επιστημονικών φιλοσοφιών. Αντικατέστησαν τη Γραφή μ’ ένα κράμα παγανιστικών καθαρτηρίων και τριάδων, ειδωλαλατρικού άδου και αθανάτων ψυχών και για το σερβίρισμα αυτού του θρησκευτικού μίγματος, έλαβαν υλική υποστήριξι από το ποίμνιό των.

⁶ Οι θρησκευτικοί αυτοί ηγέται συνιστούν, επίσης, στον λαό φιλία με τον πονηρό αυτόν παλαιό κόσμο. Επί σαράντα χρόνια και πλέον έχουν υποστηρίξει την Κοινωνία των Εθνών και τη διάδοχό της οργάνωσι των Ηνωμένων Εθνών. Αντί να υποκλιθούν στον ενθρονισμένο βασιλέα του Θεού, τον Χριστό Ιησού, του οποίου το όνομα τα χείλη των επαναλαμβάνουν διαρκώς, υποστηρίζουν και ψηφίζουν για τα αξιώματα τους υποψηφίους των και κατόπιν προσεύχονται στον Θεό να τους δώση επιτυχία, τελείως αγνοώντας την προειδοποίησι του Θεού μέσω του Ιακώβου: «Μοιχοί και μοιχαλίδες, δεν εξεύρετε ότι η φιλία του κόσμου είναι έχθρα του Θεού;» (Ιακ. 4:4) Ο Ιησούς κατεδίκασε τους ψευδείς ποιμένας της εποχής του, καθώς και εκείνους της εποχής αυτής, αναφέροντας τους λόγους του Θεού μέσω του προφήτου Ησαΐα: «Ο λαός ούτος με πλησιάζει με το στόμα αυτών, και με τα χείλη με τιμά· η δε καρδία αυτών, μακράν απέχει απ’ εμού.» (Ματθ. 15:8) Λόγω της παραπλανήσεως του κλήρου, η σημερινή μορφή λατρείας είναι χειρότερη παρά στην εποχή που ο απόστολος Παύλος βάδιζε στην πόλι των Αθηνών και βρήκε τους ανθρώπους να πιστεύουν σε πολλούς θεούς, ενώ ο αληθινός Θεός, ο Ιεχωβά, ήταν άγνωστος σ’ αυτούς.​—Πράξ. 17:23.

 7. Ποιους ψευδείς θεούς λατρεύουν οι άνθρωποι, και ποιοι θα φθάσουν να γνωρίζουν τον αληθινό Θεό;

⁷ Καθώς κυττάζομε γύρω μας σήμερα, ποιους αντικαταστάτας θεούς βλέπομε τους ανθρώπους να λατρεύουν και να υπηρετούν; Τους ανθρωπίνους ηγέτας, τον πόλεμο, τον υλισμό· αλλ’ ο αληθινός Θεός, ο Ιεχωβά, παραμένει γι’ αυτόν τον κόσμο ο άγνωστος Θεός. Αυτό, όμως, δεν θα συμβαίνη πάντοτε. Ο εκπεφρασμένος σκοπός του Ιεχωβά είναι όλοι να τον γνωρίσουν είτε για το καλό τους είτε για την αιώνιά τους καταστροφή. Μιλώντας μέσω του προφήτου του Ιεζεκιήλ, διακηρύττει: «Και θέλω μεγαλυνθή και αγιασθή· και θέλω γνωρισθή ενώπιον πολλών εθνών, και θέλουσι γνωρίσει ότι εγώ είμαι ο Ιεχωβά.»​—Ιεζ. 38:23, ΜΝΚ.

 8. Ποιος είπε ο Ιησούς ότι ήταν ο σκοπός του και η αποστολή του για τα οποία ήλθε στη γη, και ποιοι έχουν όμοια αποστολή σήμερα;

⁸ Σε αρμονία με τον σκοπό του Ιεχωβά, ο Ιησούς έδειξε ότι ο κύριος λόγος για τον οποίον ήλθε στη γη, ήταν να υπερασπίση το όνομα και την κυριαρχία του Πατρός του. Όταν φέρθηκε σε δίκη ενώπιον του Πιλάτου, τολμηρά διεκήρυξε: «Εγώ δια τούτο εγεννήθην, και δια τούτο ήλθον εις τον κόσμον, δια να μαρτυρήσω εις την αλήθειαν. Πας όστις είναι εκ της αληθείας, ακούει την φωνήν μου.» (Ιωάν. 18:37) Ο Ιησούς ανεγνώρισε τη θεόδοτη αποστολή του και την διεκήρυξε δημοσία στη συναγωγή όταν ανέγνωσε από την προφητεία του Ησαΐα: «Πνεύμα Ιεχωβά είναι επ’ εμέ· δια τούτο με έχρισε· με απέστειλε δια να ευαγγελίζωμαι προς τους πτωχούς, δια να ιατρεύσω τους συντετριμμένους την καρδίαν, να κηρύξω προς τους αιχμαλώτους ελευθερίαν, και προς τους τυφλούς ανάβλεψιν, να αποστείλω τους συντεθλασμένους εν ελευθερία, δια να κηρύξω ευπρόσδεκτον Ιεχωβά ενιαυτόν.» (Λουκ. 4:18, 19, ΜΝΚ) Οι μάρτυρες του Ιεχωβά σήμερα έχουν την ίδια αποστολή να κηρύξουν και να δώσουν μαρτυρία για το όνομα του Ιεχωβά Θεού. Γι’ αυτούς ο Ιεχωβά διακηρύττει: «Σεις είσθε μάρτυρές μου.»​—Ησ. 43:10.

ΤΑ ΑΛΛΑ ΠΡΟΒΑΤΑ ΣΥΝΑΓΟΝΤΑΙ ΜΕ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΒΙΒΛΙΚΟ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΕΡΓΟ

 9. Ποιο ήταν το αποτέλεσμα του κηρύγματος του Παύλου στον Λόφον του Άρεως, και τι μπορούμε να μάθωμε από τούτο;

⁹ Όταν ο απόστολος Παύλος ήταν στην Ελλάδα, ανεγνώρισε τη μεγάλη ευκαιρία που του παρείχετο να δώση μαρτυρία όσον αφορά τον μόνο αληθινό Θεό, ο οποίος ήταν άγνωστος στους Αθηναίους. Όταν είχε τελειώσει τον αξιομνημόνευτο εκείνο λόγο στον Ελληνικό Άρειο Πάγο, πολλοί τον ωνόμασαν σπερμολόγον και άρχισαν να τον χλευάζουν, δείχνοντας την πείσμονα, παράλογη, εριφοειδή διάθεσί των. Αλλά υπήρχαν και άλλοι οι οποίοι δεν έδειξαν αυτή τη διάθεσι: «Τινές δε άνδρες προσεκολλήθησαν εις αυτόν, και επίστευσαν· μεταξύ των οποίων ήτο και Διονύσιος ο Αρεοπαγίτης, και γυνή τις ονόματι Δάμαρις, και άλλοι μετ’ αυτών.» (Πράξ. 17:33, 34) Αυτοί ήσαν οι άνθρωποι τους οποίους αναζητούσε ο Παύλος. Όπως ο Παύλος, οι διάκονοι του Θεού πρέπει να επωφελούνται από κάθε ευκαιρία να δώσουν μαρτυρία για την αλήθεια και θα βρεθούν να εκτελούν τη διακονία των ανάμεσα σε πολλούς εναντιουμένους για να εύρουν τα άλλα πρόβατα του Κυρίου. Θα πρέπει να μιλούν στους γείτονάς των, στους φίλους των, στους συγγενείς των και σ’ εκείνους με τους οποίους εργάζονται για να εύρουν τα πρόβατα του Ιεχωβά, άτομα καλής θελήσεως που θ’ ανταποκριθούν στη φωνή του Καλού Ποιμένος, Χριστού Ιησού, εκπεφρασμένη με τα χείλη των διακόνων του Ιεχωβά.

10. Γιατί είναι τόσο επείγον να διαχηρυχθή το άγγελμα της Βασιλείας τώρα, και σε εκπλήρωσι ποιας προφητείας;

¹⁰ Αυτή η ανεύρεσις και ο χωρισμός των προβάτων από τα ερίφια, που είναι ένας σκοπός της Χριστιανικής μας διακονίας, θετικά απεδείχθη ως ένα από τα γεγονότα που πρέπει να λάβουν χώραν στη διάρκεια της μεγάλης περιόδου κρίσεως που είναι τώρα επάνω σ’ αυτόν τον κόσμο. Προτού ο Ιεχωβά φέρη το πονηρό σύστημα του Σατανά στη συντριπτική του θραύσι στον Αρμαγεδδώνα, το άγγελμα της Βασιλείας πρέπει να διασαλπισθή από τους Χριστιανούς διακόνους του, ώστε να καταστή δυνατόν να εκπληρωθή η προφητεία του Ιησού: «Όταν δε έλθη ο Υιός του ανθρώπου εν τη δόξη αυτού, και πάντες οι άγιοι άγγελοι μετ’ αυτού, τότε θέλει καθίσει επί του θρόνου της δόξης αυτού. Και θέλουσι συναχθή έμπροσθεν αυτού πάντα τα έθνη· και θέλει χωρίσει αυτούς απ’ αλλήλων, καθώς ο ποιμήν χωρίζει τα πρόβατα από των εριφίων.»​—Ματθ. 25:31, 32· Αποκάλ. 16:16.

11. Τι μπορεί να λεχθή για το αν η διακονία μας τελειώνη με την ανεύρεσι των καλής θελήσεως ανθρώπων;

¹¹ Από αυτή την προφητεία μπορούμε να δούμε έναν άλλο μεγάλο σκοπό της διακονίας μας, τη σύναξι των «επιθυμητών πραγμάτων όλων των εθνών» στην κοινωνία Νέου Κόσμου του Ιεχωβά. (Αγγαίος 2:7, ΜΝΚ) Δεν είναι σκοπός μας να συνάξωμε απλώς αυτούς τους άλλους προβατοειδείς ανθρώπους. Αυτοί πρέπει να διδαχθούν για να μάθουν και να τηρήσουν το θείο θέλημα ώστε να λάβουν τις ευλογίες της ζωής. Ο Χριστός Ιησούς απεκάλυψε στον Ιωάννη στην Αποκάλυψι ότι θα υπήρχε ένα μεγάλο πλήθος που θα ήθελε να γνωρίση και να υπηρετήση τον Ιεχωβά Θεό: «Μετά ταύτα είδον, και ιδού όχλος πολύς, τον οποίον ουδείς ηδύνατο να αριθμήση, εκ παντός έθνους και φυλών και λαών και γλωσσών.»​—Αποκάλ. 7:9· Ιωάν. 17:3.

12. Ποια είναι η μεγάλη ανάγκη σήμερα, και τι δείχνει ότι δεν έχουν βρεθή όλα τα πρόβατα του Κυρίου;

¹² Οι διάκονοι, που έχουν σήμερα τα προσόντα να διδάσκουν και να βοηθούν αυτούς τους εκζητητάς της ζωής, είναι ολίγοι, όπως ακριβώς ήσαν και στις ημέρες του Ιησού. Στην εποχή του ο Ιησούς αισθάνθηκε τρυφερή στοργή για τα πλήθη που άκουαν προσεκτικά τις διδασκαλίες του, διότι είδε ότι «ήσαν εκλελυμένοι και εσκορπισμένοι ως πρόβατα μη έχοντα ποιμένα. Τότε λέγει προς τους μαθητάς αυτού, Ο μεν θερισμός πολύς, οι δε εργάται ολίγοι· παρακαλέσατε λοιπόν τον κύριον του θερισμού, δια να αποστείλη εργάτας εις τον θερισμόν αυτού.» (Ματθ. 9:36-38) Υπάρχει επείγουσα ανάγκη τώρα να συμμετάσχουν πολύ περισσότεροι σ’ αυτό το μεγάλο έργο της συνάξεως των άλλων προβάτων του Κυρίου. Δεν φαίνεται ότι όλα αυτά έχουν ήδη συναχθή. Στη Δημοκρατία της Γουινέας, το Βιβλίο των Μαρτύρων του Ιεχωβά του Έτους 1961 δείχνει ότι υπάρχει ένας μόνο μάρτυς σε κάθε 312.500 ανθρώπους. Στο Αφγανιστάν η αναλογία είναι ένας σε κάθε 1.714.286 ανθρώπους. Στο Ιράκ είναι ένας για κάθε 3.269.055 άτομα. Οι άνθρωποι σ’ αυτές τις χώρες, όπως και σε άλλα μέρη του κόσμου, πρέπει να έχουν την ευκαιρία ν’ ακούσουν αυτό το άγγελμα της Βασιλείας που διακηρύττεται από τους πιστούς διακόνους του Θεού.

13. (α) Λόγω της μεγάλης ποσότητος έργου που πρέπει ακόμη να γίνη, ποια ερωτήματα πρέπει να υποβάλωμε στον εαυτό μας; (β) Ποια πρόσκλησι που έγινε στον Παύλο μπορούμε να δεχθούμε;

¹³ Έχετε τα προσόντα να διδάσκετε και συμμετέχετε σ’ αυτό το σωτήριο έργο της διακονίας ίσως είχατε μια ακόμη μεγαλύτερη συμμετοχή από εκείνη που απολαμβάνετε τώρα; Διστάζετε λόγω κάποιας αντιγραφικής αιτίας, περιμένοντας ώσπου να έχετε αρκετά χρήματα στην τράπεζα για περισσότερη ασφάλεια, ή αναβάλλοντας για λίγα ακόμη χρόνια ώσπου να έχετε μια σύζυγο ή έναν σύζυγο; Μην περιμένετε! Τώρα είναι καιρός να κάμετε σκοπό σας στη ζωή τη διακονία του Ιεχωβά. Ανταποκριθήτε στην ικετευτική πρόσκλησι προς τους διακόνους του «διάβα εις Μακεδονίαν, και βοήθησον ημάς», όπως έκαμε ο απόστολος Παύλος όταν η πρόσκλησις εδόθη σ’ αυτόν και στον Τιμόθεο: «Και ως είδε το όραμα, ευθύς εζητήσαμεν να υπάγωμεν εις την Μακεδονίαν, συμπεραίνοντες ότι ο Κύριος προσκαλεί ημάς δια να κηρύξωμεν το ευαγγέλιον προς αυτούς.» (Πράξ. 16:9, 10) Δεν είναι ανάγκη να περιορίσωμε τη διακονία μας στην κοινότητά μας, στον νομό μας ή στη χώρα μας. Ο Ιησούς είπε ότι «θέλει κηρυχθή τούτο το ευαγγέλιον της βασιλείας εν όλη τη οικουμένη.» (Ματθ. 14:14) Έτσι, σύμφωνα με τους λόγους του Ιησού, ο αγρός της διακονίας μας είναι παγκόσμιος. Ακολουθήστε το παράδειγμα του Ιησού, του Παύλου και άλλων διακόνων και πηγαίνετε, αν είναι δυνατόν, εκεί όπου η ανάγκη είναι μεγάλη.

14. Ποια Γραφική μέθοδος απεδείχθη η πιο καλή για την ανεύρεσι των προβάτων, και ποιοι διάκονοι ακολουθούν αυτή τη μέθοδο;

¹⁴ Δεν υπάρχει νέος, σύγχρονος, ταχύς τρόπος ανευρέσεως, διατροφής και εκπαιδεύσεως των άλλων προβάτων του Κυρίου, έστω και αν ζούμε σ’ έναν κόσμο γοργών ειδήσεων και γρήγορων ταξιδιών. Η μέθοδος κηρύγματος είναι ακόμη η ίδια μ’ εκείνην που εχρησιμοποιείτο στις ημέρες του Ιησού και των αποστόλων. Αυτή η ίδια, δοκιμασμένη από τον χρόνον, μέθοδος απεδείχθη από έτος σε έτος η πιο αποτελεσματική. Η μέθοδος αυτή περιγράφεται στην Αγία Γραφή με τα εξής λόγια: «Και πάσαν ημέραν εν τω ιερώ και κατ’ οίκον δεν έπαυον διδάσκοντες και ευαγγελιζόμενοι τον Ιησούν Χριστόν.» (Πράξ. 5:42) Στη διάρκεια του 1960, 916.332 μάρτυρες του Ιεχωβά επίστεψαν αυτά τα λόγια και ακολούθησαν τη δοκιμασμένη αυτή μέθοδο στο κήρυγμά των και στη διδασκαλία των.

15. Σύμφωνα με το Παροιμίαι 3:27, τι θα έκανε τη διακονία μας ατελή;

¹⁵ Η διακονία των μαρτύρων του Ιεχωβά δεν περιορίζεται στο να πηγαίνουν στα σπίτια των ανθρώπων και να διαθέτουν Γραφές και Γραφικά βοηθήματα σ’ αυτούς. Αυτοί οι ευθείας καρδιάς άνθρωποι πρέπει όχι μόνο να ανευρεθούν, αλλά πρέπει και να τραφούν πνευματικώς. Τούτο απαιτεί επανεπισκέψεις στα σπίτια των από τους διακόνους του Θεού για να διδαχθούν τον λόγον του Ιεχωβά μέσω οικιακών Γραφικών μελετών. Χωρίς αυτό το ουσιώδες μέρος της διακονίας, η διακονία θα ήταν ατελής, επειδή η σοφή συμβουλή των Παροιμιών μάς λέγει: «Μη αρνηθής το καλόν προς εκείνους εις τους οποίους πρέπει, όταν ήναι εν τη χειρί σου να κάμνης αυτό.»​—Παροιμ. 3:27· Πράξ. 15:36· 1 Κορ. 3:6.

16. Μετά την ανεύρεσι και διατροφή εκείνων που αγαπούν τον Ιεχωβά, τι ακολουθεί, όπως περιεγράφη από τον Παύλο στις Πράξεις 20:20, και ποια υπήρξαν τα αποτελέσματα;

¹⁶ Ούτε ο σκοπός της διακονίας τελειώνει με την ανεύρεσι και διατροφή των καλής θελήσεως ατόμων. Το επόμενο βήμα είναι να εκπαιδευθούν αυτοί οι εκζητηταί της ζωής να είναι διάκονοι, όπως ακριβώς οι Χριστιανοί εξεπαιδεύθησαν πάντοτε ν’ ακολουθούν τα ίχνη του Χριστού Ιησού. Σημειώστε πώς ο Παύλος ακολούθησε αυτή τη Χριστοειδή μέθοδο κάνοντας διακόνους: «Δεν υπέκρυψα ουδέν των συμφερόντων, ώστε να μη αναγγείλω αυτό προς εσάς, και να σας διδάξω δημοσία και κατ’ οίκους.» (Πράξ. 20:20) Πόσο αποτελεσματική υπήρξε αυτή η μέθοδος της ανευρέσεως, διατροφής και εκπαιδεύσεως νέων διακόνων; Τα βιβλία του έτους των μαρτύρων του Ιεχωβά δείχνουν τις ακόλουθες αυξήσεις σε νέους βαπτισμένους διακόνους: Στο 1957, 59.828· στο 1958, 62.666· στο 1959, 86.345· στο 1960, 69.027.

ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΟΝΤΑΙ ΤΟ ΟΡΘΟ ΕΙΔΟΣ ΔΙΑΚΟΝΩΝ

17. Τι προσδιορίζει την ταυτότητα του ορθού είδους διακόνων;

¹⁷ Είναι αλήθεια ότι ο κόσμος απορεί και εκπλήσσεται για την αύξησι της κοινωνίας Νέου Κόσμου του Ιεχωβά. Αλλ’ οι διάκονοι του Θεού δεν απορούν. Γνωρίζουν ότι το πνεύμα του Ιεχωβά υπήρξε μαζί τους και τους ευλόγησε επειδή είναι διάκονοι μ’ ένα σκοπό. Υπήκουσαν στο θείο θέλημα και θα εξακολουθήσουν να το πράττουν αυτό, βεβαιωμένοι και πεπεισμένοι ότι ο Ιεχωβά θα εξακολουθήση να τους ευλογή και ίσως ακόμη εκατομμύρια θα ενωθούν μαζί τους στη διακονία τους και θα προσθέσουν τις φωνές των στην κραυγή του αίνου που ακούεται γύρω στη γη. Αυτή είναι η ημέρα της καρποφορίας και αυξήσεως για την κοινωνία Νέου Κόσμου, όπως επροφήτευσε ο Ησαΐας: «Το ελάχιστον θέλει γείνει χίλια.» (Ησ. 60:22) Οι πολλές χιλιάδες των άλλων προβάτων που κάθε έτος ανευρίσκονται, διατρέφονται και εκπαιδεύονται για τη διακονία της Βασιλείας έχουν συμμετοχή στη διεκδίκησι του ονόματος του Ιεχωβά και είναι τελειωτική απόδειξις ότι οι μάρτυρες του Ιεχωβά πράττουν το θέλημα του Θεού και αποδεικνύονται το ορθό είδος διακόνων. Όπως το ορθό είδος ιατρού αναγνωρίζεται από τον αριθμό των ασθενών που μπορεί να θεραπεύση, όπως το ορθός είδος δικηγόρου προσδιορίζεται από τις δικαστικές υποθέσεις που κερδίζει, όπως το ορθό είδος γεωργού μαρτυρείται από τις άφθονες συγκομιδές του· έτσι και το ορθό είδος διακόνου αποδεικνύεται από τα αποτελέσματα της διακονίας του. Μπορεί να συστήση εκείνους που εβοήθησε να έλθουν σε γνώσι της αληθείας και που ενώθηκαν μαζί του στη διακονία. Αυτοί είναι η συστατική του επιστολή ότι είναι διάκονος: «Μήπως έχομεν χρείαν, καθώς τινές, συστατικών επιστολών προς εσάς, ή συστατικών από σας; Σεις είσθε η επιστολή ημών, εγγεγραμμένη εν ταις καρδίαις ημών, γινωσκομένη και αναγινωσκομένη υπό πάντων ανθρώπων.»​—2 Κορ. 3:1, 2.

18. Γιατί δεν είναι καλό να θέσωμε χρονικό όριο στη διακονία μας, και έως πότε ο Ιεχωβά είπε ότι πρέπει να κηρύττωμε;

¹⁸ Δεν πρέπει να θέσωμε ένα χρονικό όριο στη διακονία μας. Δεν πρέπει να σκεφθούμε: «Θα είμαι διάκονος για δύο, τρία, πέντε ή δέκα χρόνια. Τότε θα έλθη ο Αρμαγεδδών και δεν θα χρειάζεται να κηρύττω πια.» Μερικοί που είχαν αυτές τις ίδιες σκέψεις στο παρελθόν δεν είναι πια με την προοδεύουσα οργάνωσι του Ιεχωβά. Είναι πολύ καλύτερα να μάθωμε το μάθημα που ο Ιεχωβά εδίδαξε στον Ησαΐα όταν ερώτησε: «Ιεχωβά, έως πότε;» «Και απεκρίθη, Εωσού ερημωθώσιν αι πόλεις, ώστε να μη υπάρχη κάτοικος, και αι οικίαι, ώστε να μη υπάρχη άνθρωπος, και η γη να ερημωθή παντάπασιν.» (Ησ. 6:11, ΜΝΚ) Ο Ιεχωβά Θεός γνωρίζει τον καιρό για την αποτελείωσι του κηρύγματος. Ο Ιεχωβά ήταν εκείνος που έδωσε τον λόγο για την έναρξι, και επομένως περιμένετε ώσπου ο Ιεχωβά να πη ότι είναι καιρός για σταμάτημα.

19. Τι έκαμαν ο Ιερεμίας και ο Ιησούς, που όλοι οι διάκονοι του Θεού σήμερα πρέπει να το μιμηθούν;

¹⁹ Ζούμε στην ημέρα του Ιεχωβά. Η εντολή του Ιεχωβά είναι να κηρύξωμε στους κατοίκους της γης. Αν θ’ ακούσουν οι άνθρωποι ή θ’ αρνηθούν ν’ ακούσουν, απόκειται σ’ αυτούς ν’ αποφασίσουν. Αν υπάρχη άρνησις, θα είναι δική τους, και όχι άρνησις από μέρους των διακόνων του Ιεχωβά να μεταβούν σ’ αυτούς με το άγγελμα της Βασιλείας. Τι είπε ο Ιεχωβά στον Ιερεμία να κάμη στους ισχυρογνώμονας, σκληροτραχήλους ανθρώπους της εποχής του; Μήπως είπε: «Άφησέ τους μόνους, είναι ερίφια οπωσδήποτε»; Όχι! Ακούστε τι είπε: «Δια τούτο θέλεις λαλήσει προς αυτούς πάντας τούτους τους λόγους, και δεν θέλουσι σε ακούσει· και θέλεις φωνάξει προς αυτούς, και δεν θέλουσι σοι αποκριθή.» (Ιερεμ. 7:27) Ο Ιησούς ακολούθησε το ίδιο υπόδειγμα με πλήρη γνώσι ότι το έθνος του δεν θα τον εδέχετο ως τον Μεσσία των. Ωστόσο εκήρυττε σ’ αυτούς οπωσδήποτε. Με βαθιά λύπη είπε: «Ποσάκις ηθέλησα να συνάξω τα τέκνα σου, καθ’ ον τρόπον συνάγει η όρνις τα ορνίθια εαυτής υπό τας πτέρυγας, και δεν ηθελήσατε;» (Ματθ. 23:37) Πολλά ειλικρινή άτομα άκουσαν τον Ιησούν και επρόσεξαν το κήρυγμά του, αλλά η μεγάλη πλειονότης απέρριψε και εμίσησε το ειρηνικό του άγγελμα, αποκορυφώνοντας το μοχθηρό των μίσος με το να τον θανατώσουν. Ο Ιησούς δεν απεθαρρύνθη από την εναντίωσι που συνήντησε, ούτε ανέμενε να μεταστρέψη τον κόσμο με τη διακονία του. Προειδοποίησε ότι οι ακόλουθοί του θ’ αντιμετώπιζαν την ίδια αντίδρασι: «Τότε θέλουσι σας παραδώσει εις θλίψιν, και θέλουσι σας θανατώσει· και θέλετε είσθαι μισούμενοι υπό πάντων των εθνών δια το όνομά μου.»​—Ματθ. 24:9.

20. Γιατί δεν πρέπει να είμεθα ταχείς στο να κρίνωμε εκείνους που εναντιώνονται στο άγγελμα στην αρχή;

²⁰ Ενώ ο κόσμος μισεί και εναντιώνεται, μην είσθε ταχείς στο να κρίνετε άτομα που εναντιώνονται στη διακονία στην αρχή. Θυμηθήτε ότι καθώς μεταβάλλονται οι συνθήκες, έτσι μεταβάλλονται και οι διάνοιες των ανθρώπων. Τέτοια ήταν η περίπτωσις του εκ Ταρσού Σαούλ. Μετεβλήθη από έναν που εναντιώνετο στον Θεό και κατεδίωκε τους πιστούς του διακόνους σ’ έναν που ευαρεστούσε τον Θεό και έγινε πιστός διάκονος του Θεού στα έθνη. Πολλοί από τους πιστούς αφιερωμένους διακόνους του Θεού σήμερα εναντιώνοντο στο άγγελμα όταν το άκουσαν για πρώτη φορά.​—Πράξ. 9:11-15.

ΕΥΛΟΓΙΕΣ ΤΗΣ ΔΙΑΚΟΝΙΑΣ

21. Τι ήταν εκείνο που έκαμε εντύπωσι στη βασίλισσα της Σεβά εν σχέσει με τη βασιλεία του Σολομώντος;

²¹ Υπάρχουν πολλές χιλιάδες προβάτων που πρέπει ακόμη να βρεθούν και να φερθούν στην κοινωνία Νέου Κόσμου, και τούτο σημαίνει ότι πρόκειται να απολαύσωμε πολλές χαρές και ευλογίες ως αποτέλεσμα της διακονίας. Θυμηθήτε την ευημερία, τη δόξα και τη λαμπρότητα της βασιλείας του Σολομώντος. Όταν η βασίλισσα της Σεβά επήγε ν’ αντιληφθή η ίδια, έμεινε άναυδη, καθώς λέγει το θείο υπόμνημα: «Έγεινεν έκθαμβος. Και είπε προς τον βασιλέα, Αληθής ήτο ο λόγος, τον οποίον ήκουσα εν τη γη μου, περί των έργων σου, και περί της σοφίας σου· αλλά δεν επίστευον εις τους λόγους, εωσού ήλθον, και είδον οι οφθαλμοί μου· και ιδού, το ήμισυ δεν απηγγέλθη εις εμέ· η σοφία σου και η ευημερία σου υπερβαίνουσι την φήμην την οποίαν ήκουσα· μακάριοι οι άνδρες σου, μακάριοι οι δούλοί σου ούτοι, οι ιστάμενοι πάντοτε ενώπιόν σου, οι ακούοντες την σοφίαν σου.»​—1 Βασ. 10:5-8.

22. (α) Ποιες ευλογίες βλέπουν τώρα οι διάκονοι του Ιεχωβά; (β) Σε ποια νοοτροπία δεν πρέπει να μπούμε ποτέ, και γιατί;

²² Σήμερα εκείνοι που είναι στην υπηρεσία του μεγαλυτέρου Σολομώντος, Χριστού Ιησού, μαρτυρούν με τα ίδια τους μάτια την ευημερία, τις χαρές και την ευτυχία της κοινωνίας Νέου Κόσμου εν δράσει. Βλέπουν και ακούουν άνδρες, γυναίκες και παιδιά από κάθε μέρος της γης, που φανερώνουν το όνομα του Ιεχωβά Θεού. Η δόξα και η λαμπρότης της βασιλείας του Θεού και του Υιού του μπορεί επίσης να γίνη αντιληπτή από τους ανθρώπους καλής θελήσεως, και αυτοί εισρέουν στην οργάνωσί του στην αναλογία 1000 και πλέον ατόμων την εβδομάδα ανελλιπώς στα τελευταία δέκα χρόνια. Το να γνωρίζωμε τη χαρά της συγκομιδής των άλλων προβάτων του Κυρίου είναι μια άλλη ευλογία της διακονίας. Ποτέ μην ανταλλάσσετε θέσεις ή προνόμια της διακονίας αντί όλων των θέσεων που αυτός ο κόσμος έχει να προσφέρη. Η διακονία πρέπει να είναι η κυριώτερη κλίσις μας, η δε κοσμική μας ενασχόλησις πρέπει να είναι δευτερεύουσα. Είναι απλώς το μέσον που θα μας βοηθήση να συνεχίσωμε τη διακονία. Το μέλημά μας ως διακόνων του Θεού είναι να ‘ζητώμεν πρώτον την βασιλείαν του Θεού, και την δικαιοσύνην αυτού’. (Ματθ. 6:33) Κατανοώντας ότι η απαίτησις αυτή βαρύνει κάθε έναν από τους διακόνους του Ιεχωβά, ποτέ δεν πρέπει να πέσωμε σε τέτοια νοοτροπία ώστε να λέμε: «Ω, το έργο θα γίνη χωρίς εμένα.» Φυσικά, ο Ιεχωβά Θεός μπορεί να κάμη να εκτελεσθή αυτή η διακονία χωρίς εμάς. Μπορεί, επίσης, να παραγάγη τον νέο του κόσμο χωρίς εμάς. Είναι πολύ καλύτερα να βλέπωμε τα πράγματα με τον εξής τρόπο: Αυτός θα μας χρησιμοποιήση και θα εξακολουθήση να μας χρησιμοποιή για πάντα στον νέο του κόσμο αν εκπληρώσωμε τον σκοπό της διακονίας μας τώρα. Ας ζητούν οι άνθρωποι του κόσμου υλικό πλούτο, εξουσία, δημοτικότητα, γόητρο και ηδονές, αλλά, θυμηθήτε ότι αυτοί οι σκοποί θα διαρκέσουν μόνο ως τον Αρμαγεδδώνα. Αλλ’ ο σκοπός σας ως διακόνων του Θεού να συμμετάσχετε στη διεκδίκησι του ονόματος του Ιεχωβά, να βοηθήσετε και άλλους ανθρώπους να γνωρίσουν τον Ιεχωβά Θεό, και ν’ αποδειχθήτε πιστοί και παραγωγικοί διάκονοι, θα είναι ένας σκοπός που θα σας οδηγήση μέσα από τον Αρμαγεδδώνα και κατά συνέχειαν στον νέο κόσμο. Είθε η διακονία μας να φέρη ευχαρίστησι στον Ιεχωβά Θεό, και σε κάθε πιστόν την ανταμοιβή της αιωνίου ζωής.