Ποια Είναι η Άποψις της Βίβλου;

Αλλαγές—Ποιες Πρέπει να Κάνετε;

ΠΟΛΛΟΙ άνθρωποι ενοχλούνται πολύ από την αδικία, την απάτη και την καταπίεσι. Θέλουν μια αλλαγή και πιστεύουν ότι είναι σωστό να την επιφέρουν ακόμα και με τη βία, αν είναι ανάγκη. Συγχρόνως ίσως πιστεύουν ότι οι άλλοι πρέπει να τους δέχωνται όπως ακριβώς είναι, χωρίς ν’ αναμιγνύωνται στα δικαιώματα τους. Συμφωνεί αυτός ο τρόπος σκέψεώς των με την Αγία Γραφή;

Ένας αφιερωμένος δούλος του Θεού δεν επιδοκιμάζει την αδικοπραγία. Η καρδιά του θλίβεται για τους ανθρώπους που τυγχάνουν άδικης μεταχειρίσεως. Απ’ αυτή την άποψι μιμείται τον Ιησού Χριστό. Η Αγία Γραφή λέγει τα εξής για τον Ιησού: «Ιδών δε τους όχλους, εσπλαγχνίσθη δι’ αυτούς, διότι ήσαν εκλελυμένοι και εσκορπισμένοι ως πρόβατα μη έχοντα ποιμένα.» (Ματθ. 9:36) Έδειξε επίσης τη συμπάθειά του κάνοντας ό,τι μπορούσε για να βοηθήση αυτά τα άτομα πνευματικώς.

Φυσικά, ο Χριστιανός επιθυμεί ζωηρά μια αλλαγή στο παρόν σύστημα, να δη ένα τέλος στις θλίψεις που πλήττουν το ανθρώπινο γένος. Είναι απογοητευτικό να παρίσταται κανείς μάρτυς σκληρών εγκλημάτων, πολέμων και πράξεων απάτης και καταπιέσεως. Σχετικά με τον Λωτ, διαβάζομε τα εξής: «Ο δίκαιος, κατοικών μεταξύ αυτών [του λαού των Σοδόμων], δι’ οράσεως και ακοής, εβασάνιζεν από ημέρας εις ημέραν την δικαίαν αυτού ψυχήν δια τα άνομα έργα αυτών.»—2 Πέτρ. 2:8.

Ο Λωτ, όμως, δεν επέτρεψε στα άνομα έργα των να τον κάνουν να ανταποδώση τα ίσα. Δεν επιζητούσε να επιφέρη μια αλλαγή μεταξύ τον λαού των Σοδόμων και Γομόρρων με βίαια μέσα. Ακόμη κι όταν οι άνδρες των Σοδόμων ήθελαν να βιάσουν τους αγγελικούς επισκέπτας του Λωτ, αυτός ο δίκαιος άνδρας τους παρακάλεσε: «Μη, αδελφοί μου, μη πράξητε τοιούτον κακόν.» (Γεν. 19:7) Ο Λωτ υπομονητικά περίμενε τον Ιεχωβά Θεό να εκφράση κρίσι εναντίον τους.

Ομοίως, οι δούλοι του Ιεχωβά σήμερα αντιλαμβάνονται ότι δεν έχουν εξουσιοδοτηθή να χρησιμοποιήσουν βία για να επιφέρουν κοινωνικές αλλαγές στον κόσμο. «Μη εκδικήτε εαυτούς, αγαπητοί, αλλά δότε τόπον τη οργή· διότι είναι γεγραμμένον· Εις εμέ ανήκει η εκδίκησις, εγώ θέλω κάμει ανταπόδοσιν, λέγει ο Ιεχωβά.» (Ρωμ. 12:19 ΜΝΚ) Παίρνουν στα σοβαρά τη συμβουλή της Αγίας Γραφής ν’ αποφεύγουν ανάμιξι μ’ εκείνους που επιμένουν να επιβάλλουν μια αλλαγή. Μια Βιβλική παροιμία συμβουλεύει τα εξής: «Μη έχε συγκοινωνίαν μετά στασιαστών [μ’ εκείνους που επιζητούν μια αλλαγή, ΜΝΚ]· διότι η συμφορά αυτών θέλει επέλθει εξαίφνης· και τις γνωρίζει αμφοτέρων [εκείνων που επιζητούν μια αλλαγή, ΜΝΚ] τας τιμωρίας;» (Παροιμ. 24:21, 22) Οπωσδήποτε, η ζωή έχει ήδη αρκετά προβλήματα χωρίς να προσθέση κάποιος σ’ αυτά προσπαθώντας ν’ αλλάξη τα πράγματα πρόωρα.

Ακόμη κι αν τα βίαια μέσα επιτύχουν και επιφέρουν μια αλλαγή, τι εγγύησις υπάρχει ότι αυτή θα είναι πραγματικά προς το καλύτερο; Η Βίβλος είναι πολύ ρεαλιστική καθώς κάνει τα ακόλουθα σχόλια σχετικά με την ανθρώπινη διακυβέρνησι: «Ο άνθρωπος εξουσιάζει άνθρωπον προς βλάβην αυτού.» (Εκκλησ. 8:9) Η ανθρώπινη διακυβέρνησις απλώς δεν μπορεί να φέρη ικανοποίησι απ’ όλες τις απόψεις. Εκτός αυτού, οι άνθρωποι πεθαίνουν και αντικαθιστώνται από άλλους στις επίσημες θέσεις, από άτομα που ίσως φέρουν μεγαλύτερη διαφθορά και καταπίεσι.

Πολλά πράγματα, όμως, μπορούν ν’ αλλάξουν προς το καλύτερο χωρίς να χρειασθή να καταφύγη κανείς στη βία. Παραδείγματος χάριν, τον πρώτο αιώνα μ.Χ., σε μερικούς Χριστιανούς δούλους εδόθη η ευκαιρία να ελευθερωθούν. Μολονότι ποτέ δεν θα επαναστατούσαν εναντίον των κυρίων τους, μπορούσαν ορθά να δεχθούν μια προσφορά για απελευθέρωσι. Ο απόστολος Παύλος έγραψε: «Εκλήθης δούλος; μη σε μέλη· αλλ’ εάν δύνασαι να γείνης ελεύθερος, μεταχειρίσου τούτο καλήτερα.» (1 Κορ. 7:21) Έτσι, μπορεί να είναι ζήτημα υπομονητικής αναμονής. Κατόπιν, όταν δοθή η ευκαιρία για να γίνη μια αλλαγή, ένα άτομο μπορεί να επωφεληθή χωρίς να γίνη ένοχος βίαιης ενέργειας. Δεν υπάρχει οπωσδήποτε αντίρρησις να κάνη κανείς καλές αλλαγές μέσα στα πλαίσια του νόμου.

Όταν πρόκειται για εκζήτησι αλλαγών, όμως, είναι καλό να έχη κανείς υπ’ όψιν ότι λόγω του περιωρισμένου διαστήματος ζωής, οι άνθρωποι δεν μπορούν να διορθώσουν μια σωρεία ελαττωματικών πραγμάτων. Επίσης, αυτό είναι αδύνατον να γίνη λόγω του ατελούς κοσμικού συστήματος. Ο Βασιλεύς Σολομών είπε τα εξής: «Το στρεβλόν δεν δύναται να γείνη ευθές, και αι ελλείψεις δεν δύνανται να αριθμηθούν.»—Εκκλησ. 1:15.

Πραγματικά, ο μόνος που μπορεί να διορθώση όλα τα πράγματα είναι ο Δημιουργός, ο Ιεχωβά Θεός. Εκείνος δεν περιορίζεται από τον παράγοντα χρόνο, όπως περιορίζονται οι βραχύβιοι άνθρωποι. Επομένως, μπορεί να ενεργήση σ’ έναν καιρό οπότε μπορεί να επιτευχθή το μεγαλύτερο καλό. Δεν θα ξεχασθούν ούτε και οι νεκροί, διότι έχει σκοπό να τους αναστήση.—Πράξ. 24:15.

Η αλλαγή που ο Θεός έχει σκοπό να επιφέρη είναι πολύ μεγαλύτερη από οποιαδήποτε αλλαγή που θα μπορούσε να επιφέρη ο άνθρωπος. Παρατηρήστε τι λέγει η Βίβλος: «Θέλει εξαλείψει ο Θεός παν δάκρυον από των οφθαλμών αυτών, και ο θάνατος δεν θέλει υπάρχει πλέον, ούτε πένθος ούτε κραυγή ούτε πόνος δεν θέλουσι υπάρχει πλέον.»—Αποκάλ. 21:4.

Μήπως αυτό σημαίνει ότι οι άνθρωποι πρέπει παθητικά να περιμένουν μέχρις ότου ο Θεός αλλάξη τα πράγματα; Όχι, αυτός είναι ένας καιρός που οι άνθρωποι πρέπει να κάνουν αλλαγές στη ζωή τους. Ο Θεός «παραγγέλλει εις πάντας τους ανθρώπους πανταχού να μετανοώσι.» (Πράξ. 17:30) Αυτό σημαίνει να μετανοήση κάποιος για την προηγούμενη πορεία της ζωής του και να την αλλάξη ώστε να συμφωνή με τις απαιτήσεις του Θεού.

Οι γνήσιες αλλαγές προσωπικής φύσεως μπορούν να επιφέρουν μάλιστα υγιή αποτελέσματα στους άλλους. Παραδείγματος χάριν, όταν ένα σκληρό άτομο τύχη καλής μεταχειρίσεως, μπορεί να ντραπή για τις ενέργειές του. Η καρδιά του μπορεί να τον υποκινήση ν’ ανταποκριθή με καλωσύνη. Στην Αγία Γραφή διαβάζομε τα εξής: «Εάν λοιπόν πεινά ο εχθρός σου, τρέφε αυτόν, εάν διψά, πότιζε αυτόν διότι πράττων τούτο θέλεις σωρεύσει άνθρακας πυρός επί την κεφαλήν αυτού.»—Ρωμ. 12:20.

Όλοι εκείνοι που ομολογούν ότι υπηρετούν τον Θεό πρέπει, επομένως, να διάγουν παραδειγματική ζωή. Τότε, όταν προσπαθούν να βοηθήσουν άλλους να ζουν σε αρμονία με τις Γραφές, τα λόγια τους θα έχουν βαρύτητα.

Έχοντας υπ’ όψιν ότι η διάρκεια ζωής του ανθρώπου είναι βραχεία, μπορούμε ν’ αντιληφθούμε πόσο σπουδαίο είναι να κάνωμε καλές προσωπικές αλλαγές και ν’ αποφύγωμε την ανάμιξι σε προσπάθειες που μπορούν να οδηγήσουν σε απογοήτευσι, ματαιότητα ίσως ακόμη και σε πρόωρο θάνατο, όπως συμβαίνει σε βίαιες επαναστάσεις. Θα κάνωμε καλά να λάβωμε τη Βιβλική γνώσι, να την εφαρμόσωμε και να βοηθήσωμε δραστήρια και άλλους να κάνουν αλλαγές στη ζωή τους. Αυτή είναι η μόνη πορεία που φέρνει διαρκή οφέλη. Εξ άλλου, οι αλλαγές που επιφέρονται με βία καταλήγουν πολύ συχνά σε αδικίες. Επίσης, είναι μόνο προσωρινές. Η Πρώτη Ιωάννου 2:17 λέγει τα εξής: «Ο κόσμος παρέρχεται και η επιθυμία αυτού· όστις όμως πράττει το θέλημα του Θεού μένει εις τον αιώνα.»

Έτσι, η Αγία Γραφή, διασαφηνίζει ότι όλες οι αλλαγές που απαιτεί ο Θεός από τους ανθρώπους πρέπει οπωσδήποτε να γίνουν. Οποιεσδήποτε προσπάθειες, όμως, κι αν γίνουν για ν’ αλλάξη αυτός ο ατελής κόσμος, θα αποτύχουν. Αυτό συμβαίνει επειδή ο Θεός έχει σκοπό ν’ αντικαταστήση αυτό το σύστημα με μια δικαία νέα τάξι. Έτσι, είναι Γραφικώς εσφαλμένο να αναμιγνυώμεθα σε προσπάθειες, βίαιες ή όχι, που έχουν σκοπό ν’ αλλάξουν την κοσμική διευθέτησι πραγμάτων. Πρέπει επομένως να αναμένωμε υπομονητικά τον Δημιουργό να επιφέρη τις αναγκαίες αλλαγές σ’ ένα καιρό που θα επιτευχθή το μεγαλύτερο καλό για όλους όσοι ενδιαφέρονται.