Το βάπτισμα του Ιησού ήταν κάτι διάφορο. Αυτός ήταν αναμάρτητος, τέλειος, και συνεπώς δεν είχε αμαρτίες από τις οποίες να μετανοήση. Ετήρησε τον νόμον αντί ν’ αμαρτήση έναντι αυτού. Αντί να εξεικονίζη μετάνοιαν από αμαρτήματα έναντι της διαθήκης του νόμου το εν ύδατι βάπτισμά του εξεδήλωνε την αφιέρωσί του να πράξη το θέλημα του Ιεχωβά. Αλλ’ ο Ιησούς είχε κάτι περισσότερο από ένα απλό εν ύδατι βάπτισμα· είχε βάπτισμα κι από το άγιον πνεύμα του Ιεχωβά. (Ματθ. 3:16) Συνεπώς, το να βαπτίζεται κανείς, όπως ο Ιησούς μετά το βάπτισμά του σε νερό από τον Ιωάννην, θα εσήμαινε τη λήψι του εκχυθέντος αγίου πνεύματος. Πότε έγινε το βάπτισμα αυτό με άγιο πνεύμα για πρώτη φορά στους ακολούθους του Ιησού; Στο έτος 33 μ.Χ., στην ημέρα της Πεντηκοστής. Τότε για πρώτη φορά εβαπτίσθησαν οι ακόλουθοι του Ιησού στο άγιον πνεύμα, όπως εβαπτίσθη κι εκείνος πριν από τριάμισυ έτη. Τότε άρχισε το εν ύδατι βάπτισμα στο όνομα του Ιησού από τους επί της γης αρμοδίους Χριστιανούς, όπως είπε ο Πέτρος σ’ εκείνη την περίπτωσι: «Μετανοήσατε, και ας βαπτισθή έκαστος υμών εις το όνομα του Ιησού Χριστού, εις άφεσιν αμαρτιών και θέλετε λάβει την δωρεάν του αγίου πνεύματος.»—Πράξ. 2:38.

Όταν ο Ιησούς πέθανε πάνω στο ξύλο του μαρτυρίου εδόθη η βάσις για τον τερματισμό της διαθήκης του νόμου. Η βάσις για την ακύρωσί του έγινε εκεί και εδείχθη από τη δήλωσι ότι τότε ο Ιεχωβά τον προσήλωσε στο ξύλο του μαρτυρίου. (Κολ. 2:14) Ηκυρώθη πλήρως και νομικώς την Πεντηκοστή, οπότε αντικατεστάθη από τη νέα διαθήκη, η οποία ετέθη τότε σε ισχύν. Ενόσω διαρκούσε η παλαιά διαθήκη του νόμου, το βάπτισμα του Ιωάννου σ’ ένδειξι μετανοίας από αμαρτίες που διεπράχθησαν έναντι αυτής ήταν κατάλληλο, αλλ’ όταν ηκυρώθη νομικώς και αντικατεστάθη η παλαιά από μια νέα διαθήκη, το βάπτισμα του Ιωάννου δεν θα ήταν αποτελεσματικό. Αν κανείς έπειτα εβαπτίζετο βάπτισμα Ιωάννου, αυτό θα ήταν ανωφελές, και θα έπρεπε αυτός να βαπτισθή στο όνομα του Ιησού. (Πράξ. 18:25, 26· 19:2-6) Το βάπτισμα λοιπόν του Ιωάννου είχε αξία μόνον εφ’ όσον ίσχυε η διαθήκη του νόμου· με τη νομική λήξι της διαθήκης του νόμου στην Πεντηκοστή και την αντικατάστασί της τότε από τη νέα διαθήκη, άρχισε το εν ύδατι βάπτισμα στο όνομα του Ιησού, και το βάπτισμα με το άγιον πνεύμα.

Εδάφια της Ημέρας για τον Μήνα Ιούλιο

1 Εκ της Σιών θέλει εξαποστείλει ο Ιεχωβά την ράβδον της δυνάμεώς σου· κατακυρίευε εν μέσω των εχθρών σου.—Ψαλμ. 110:2, ΑΣ. Σ 15/1/57 9

2 Έκαστος κατά το χάρισμα το οποίον έλαβεν, υπηρετείτε κατά τούτο εις αλλήλους, ως καλοί οικονόμοι της πολυειδούς χάριτος του Θεού.—1 Πέτρ. 4:10. Σ 15/3/57 1, 2, 4

3 Διότι “θέλουσιν είσθαι,” λέγει, “οι δύο εις σάρκα μίαν.” Όστις όμως προσκολλάται με τον Κύριον, είναι έν πνεύμα. Φεύγετε την πορνείαν.—1 Κορ. 6:16-18. Σ 1/1/57 15

4 Πάσα βασιλεία διαιρεθείσα καθ’ εαυτής, ερημούται· και πάσα πόλις ή οικία διαιρεθείσα καθ’ εαυτής, δεν θέλει σταθή.—Ματθ. 12:25. Σ 1/4/56 1, 2

5 Αύτη θέλει ονομασθή ανδρίς, διότι εκ του ανδρός αύτη ελήφθη.—Γέν. 2:23. Σ 1/12/56 17

6 Όστις αγαπά την εαυτού γυναίκα, εαυτόν αγαπά· διότι ουδείς εμίσησε ποτέ την εαυτού σάρκα, αλλ’ εκτρέφει και περιθάλπει αυτήν, καθώς και ο Κύριος την εκκλησίαν.—Εφεσ. 5:28, 29. Σ 15/10/56 10α

7 Ας αναβώμεν εις το όρος του Ιεχωβά, . . . θέλει διδάξει ημάς τας οδούς αυτού, και θέλομεν περιπατήσει εν ταις τρίβοις αυτού.—Μιχ. 4:2, ΑΣ. Σ 1/9/56 4α

8 Πάτερ μου, εάν ήνοιξας το στόμα σου προς τον Ιεχωβά, κάμε εις εμέ κατ’ εκείνο το οποίον εξήλθεν εκ του στόματός σου· αφού ο Ιεχωβά έκαμεν εκδίκησιν εις σε από των εχθρών σου.—Κριτ. 11:36, ΜΝΚ. Σ 1/1/57 8, 9α

9 Και δεν παρακαλώ μόνον περί τούτων, αλλά και περί των πιστευσόντων εις εμέ δια του λόγου αυτών· δια να ήναι πάντες έν· καθώς συ, Πάτερ, είσαι εν εμοί και εγώ εν σοί, να ήναι και αυτοί εν ημίν έν.—Ιωάν. 17:20, 21. Σ 1/4/57 5

10 Μη βουλεύεσθε κακόν εν ταις καρδίαις σας έκαστος κατά του πλησίον αυτού, και όρκον ψευδή μη αγαπάτε.—Ζαχ. 8:17. Σ 15/5/56 46

11 Πάσα ψυχή ας υποτάσσεται εις τας ανωτέρας εξουσίας.—Ρωμ. 13:1. Σ 1/4/56 27

12 Ας κρατώμεν την ομολογίαν της ελπίδος ασάλευτον· διότι πιστός ο υποσχεθείς· και ας φροντίζωμεν περί αλλήλων, παρακινούντες εις αγάπην και καλά έργα.—Εβρ. 10:23, 24. Σ 15/6/56 29, 30α

13 Συ λοιπόν κακοπάθησον ως καλός στρατιώτης Ιησού Χριστού.—2 Τιμ. 2:3. Σ 15/9/56 1α

14 Ο Θεός θέλει να αγαπάται μοναδικά.—Έξοδ. 34:14, Μετάφρασις Αμπέ Ντριου, 1884. Σ 1/2/56 12α

15 Μη ομοζυγείτε με τους απίστους· διότι τίνα μετοχήν έχει η δικαιοσύνη με την ανομίαν; τίνα δε κοινωνίαν το φως προς το σκότος; Τίνα δε συμφωνίαν ο Χριστός με τον Βελίαλ; η τίνα μερίδα ο πιστός με τον άπιστον;—2 Κορ. 6:14, 15. Σ 15/12/56 22

Μελέτες «Σκοπιάς»

21 Ιουλίου: Πώς Θεωρούν τη Διακονία Τους οι Μάρτυρες του Ιεχωβά, §1-29. Σελίς 171.

28 Ιουλίου: Πώς Θεωρούν τη Διακονία Τους οι Μάρτυρες του Ιεχωβά, §30-40, και Επίσκοποι της Διακονίας, Σελίς 178.