Πώς Γίνεται η ‘Αποκατάστασις Πάντων’

 1. Η πολιτική κατάστασις των Ιουδαίων την εποχή του Ιησού ποια ερώτησι έκαμε κατάλληλα να υποβάλλουν σ’ αυτόν οι απόστολοί του, και τι δείχνει η σημερινή κατάστασις του Ισραήλ όσον αφορά τη δράσι του;

ΟΣΟΙ είναι εξοικειωμένοι με την ιστορία γνωρίζουν ότι τον καιρό της αναλήψεως του Ιησού το έθνος Ισραήλ δεν είχε βασιλέα. Για μερικά χρόνια είχαν τη βασιλεία των Μακκαβαίων, αλλά αυτή ήταν μια βασιλεία από Ιουδαίους ιερείς της φυλής του Λευί και είχε ανατραπή από τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία το έτος 63 μ.Χ. Επίσης η μετέπειτα βασιλεία του Ηρώδου του Μεγάλου δεν ήταν Ιουδαϊκή βασιλεία αλλά Εδωμιτική βασιλεία και είχε επιβληθή στους Ιουδαίους από τη Ρωμαϊκή Γερουσία. Αλλ’ όταν ο Ιησούς ανελήφθη στον ουρανό, η Ιερουσαλήμ ήταν υπό τον Ρωμαίο κυβερνήτη Πόντιο Πιλάτο, στον οποίο αυτός είχε παραδοθή για να θανατωθή και η επαρχία της Γαλιλαίας εκυβερνάτο από τον Ηρώδη Αντίπα, γυιο του Ηρώδου του Μεγάλου. (Λουκ. 3:1, 2· 23:6-15) Έτσι οι μαθηταί μπορούσαν κατάλληλα να ρωτήσουν τον Ιησού Χριστό προτού αναληφθή: «Κύριε, τάχα εν τω καιρώ τούτω αποκαθιστάνεις την βασιλείαν εις τον Ισραήλ»; (Πράξ. 1:6) Δεν το είχε πράξει αυτό τότε, και έως σήμερα το Ισραήλ δεν έχει βασιλεία. Η κυβέρνησις του Ισραήλ στη Μέση Ανατολή είναι Δημοκρατία και είναι μέλος της οργανώσεως για παγκόσμια ειρήνη και ασφάλεια, των Ηνωμένων Εθνών.

 2. Ποια είναι η στάσις των Η.Ε. απέναντι της Μεσσιανικής βασιλείας του Ιεχωβά, αλλά ποιοι επιθυμούν την αποκατάστασί της;

² Τα Ηνωμένα Έθνη δεν θέλουν να έλθη η Μεσσιανική βασιλεία μέσω της Δημοκρατίας του Ισραήλ. Πράγματι, τα Ηνωμένα Έθνη δεν επιθυμούν ούτε προσεύχονται καθόλου για τη Μεσσιανική βασιλεία του Ιεχωβά. Όχι ο «Χριστιανικός κόσμος,» αλλά οι Χριστιανοί μάρτυρες του Ιεχωβά επιθυμούν αυτή τη Μεσσιανική βασιλεία κι’ έχουν δώσει πλήρη υποταγή σ’ αυτήν.

 3. Πώς οι απόστολοι με την ερώτησί των έδειξαν ότι η εγκαθίδρυσις τότε της Μεσσιανικής βασιλείας θα ήταν μια αποκατάστασις, και πώς περίμεναν να το κάμη αυτό;

³ Η εγκαθίδρυσις της Μεσσιανικής βασιλείας, όχι στη γη, αλλά στον ουρανό, σημαίνει «αποκατάστασιν,» σύμφωνα με τις Άγιες Γραφές. Πώς αυτό; Ας θυμηθούμε ότι οι απόστολοι του Ιησού Χριστού εγνώριζαν και παρεδέχθησαν ότι αυτός ήταν ο Μεσσίας ή Χριστός διορισμένος από τον Ιεχωβά για τον λαό Του. Σε μια περίπτωσι ο απόστολος Ναθαναήλ είπε στον Ιησού: «Ραββί, συ, είσαι ο Υιός του Θεού, συ είσαι ο βασιλεύς του Ισραήλ.» Και σε μια άλλη ευκαιρία αργότερα ο απόστολος Πέτρος είπε σ’ αυτόν: «Συ είσαι ο Χριστός, ο Υιός του Θεού του ζώντος.» (Ιωάν. 1:49· Ματθ. 16:16) Ο τίτλος Χριστός είναι το αντίστοιχον στην Ελληνική, της Εβραϊκής λέξεως Μεσσίας. Επομένως, όταν οι απόστολοι ρώτησαν τον αναστημένο Ιησού, «Κύριε, τάχα εν τω καιρώ τούτω αποκαθιστάνεις την βασιλείαν εις τον Ισραήλ;» ρωτούσαν αν ο πραγματικός Μεσσίας θ’ αποκαθιστούσε την βασιλεία. Εφόσον αυτός ήταν πράγματι ο Μεσσίας ή Χριστός, περίμεναν ότι θα «αποκαθιστούσε» την βασιλεία. Πώς; Με το να γίνη αυτός ο ίδιος Βασιλεύς στον Ισραήλ τότε.

 4. Ώστε τι είδους βασιλεία πρέπει να ήταν η Ιουδαϊκή βασιλεία ως το έτος 607 π.Χ., και γιατί ο Υιός του Θεού από τον ουρανό είχε γεννηθή στη γενεαλογική γραμμή του Δαβίδ;

⁴ Μήπως τώρα έχομε αντιληφθή το σημείο; Το αρχαίο βασίλειο του Ισραήλ ως τον καιρό της ανατροπής του από τη Βαβυλωνιακή Αυτοκρατορία το έτος 607 π.Χ. ήταν μια Μεσσιανική βασιλεία. Η βασιλεία εκείνη ήταν από τη βασιλική οικογένεια του Δαβίδ από τη Βηθλεέμ. Όταν ο Θεός απέστειλε τον μονογενή του Υιόν από τον ουρανό, αυτός είχε γεννηθή στην οικογένεια του Βασιλέως Δαβίδ και του εδόθη το όνομα Ιησούς, ένα όνομα που σημαίνει «ο Ιεχωβά Είναι Σωτηρία.» Έτσι ο Ιησούς ήταν κληρονόμος του θρόνου του Βασιλέως Δαβίδ. (Ματθ. 1:1 έως 2:6· Λουκ. 3:23-31) Ακόμη κι’ ένας άγγελος από τον ουρανό ανήγγειλε ότι ο Ιησούς ήταν ο Χριστός ή Μεσσίας. Τη νύχτα της γεννήσεώς του στη Βηθλεέμ, αυτός ο άγγελος του Ιεχωβά είπε στους θεοφοβούμενους ποιμένας: «Μη φοβείσθε· διότι ιδού, ευαγγελίζομαι εις εσάς χαράν μεγάλην, ήτις θέλει είσθαι εις πάντα τον λαόν· διότι σήμερον εγεννήθη εις εσάς εν πόλει Δαβίδ σωτήρ, όστις είναι Χριστός Κύριος.»—Λουκ. 2:8-11.

 5. Σε ποια γενεαλογική γραμμή γεννήθηκε, λοιπόν, ο Ιησούς, και ποια απόδειξις υπάρχει ότι οι βασιλείς του Ισραήλ εκαλούντο Μεσσίαι;

⁵ Αυτός ο Ιησούς, ο οποίος επρόκειτο να είναι ο «Κύριος» του Βασιλέως Δαβίδ, είχε γεννηθή σε Μεσσιανική γενεαλογική γραμμή. Πώς αυτό; Διότι το επίθετο Μεσσιανική σημαίνει ότι «έχει σχέσι με τον Μεσσία.» Αλλά, τότε, στον αρχαίο Ισραήλ, ωνομάζοντο «Μεσσίαι» οι βασιλείς της γραμμής του Δαβίδ; Ή, μήπως, τους αποκαλούσαν «Χριστούς» οι Ελληνόφωνοι Ιουδαίοι; Ναι, διότι ο τίτλος Μεσσίας σημαίνει Κεχρισμένος, και Χριστός σημαίνει Κεχρισμένος. Αυτός ο τίτλος εφηρμόζετο σ’ εκείνους τους βασιλείς της βασιλικής γραμμής του Δαβίδ, επειδή τους έχριε ο αρχιερεύς του Ιεχωβά στον Ισραήλ με άγιο χριστήριο έλαιον για να είναι βασιλείς στον εκλεκτό λαό του Ιεχωβά. (1 Βασ. 1:34-39) Επανειλημμένως ο Δαβίδ ωμίλησε για τον Βασιλέα Σαούλ, τον πρώτο βασιλέα των δώδεκα φυλών του Ισραήλ ως τον «κεχρισμένον [ή, Χριστόν] του Ιεχωβά.» Ομοίως, γι’ αυτόν τον ίδιο τον Δαβίδ ως βασιλέα ωμιλούσαν συνεχώς ως τον κεχρισμένο ή Μεσσία του Ιεχωβά. (1 Σαμ. 24:6, 10· 26:9-23· 2 Σαμ. 1:14-16· 19:21· 22:51· 23:1) Ακόμη και ο Σεδεκίας, ο τελευταίος βασιλεύς από τη γραμμή του Δαβίδ, που εκάθισε στο θρόνο της Ιερουσαλήμ, ονομάζεται «ο κεχρισμένος [ή, Μεσσίας, ή Χριστός] του Ιεχωβά.»—Θρήνοι 4:20, Βλέπε επίσης υποσημείωσι ΜΝΚ εκδόσεως 1958.

 6. Κατόπιν των όσων συνέβησαν το 607 π.Χ. γιατί η υπόσχεσις του Θεού στον Βασιλέα Δαβίδ απαιτούσε την αποκατάστασι της Μεσσιανικής βασιλείας;

⁶ Μετά την ανατροπή του Βασιλέως Σεδεκία τον καιρό της καταστροφής της Ιερουσαλήμ το 607 π.Χ., δεν υπήρχε Μεσσιανικός βασιλεύς στο θρόνο του Ισραήλ. Αλλά 463 χρόνια πριν απ’ αυτό το γεγονός ο Ιεχωβά, σε μια ιεροπρεπή διαθήκη με τον Βασιλέα Δαβίδ, υπεσχέθη σ’ αυτόν: «Θέλει στερεωθή ο οίκος σου και η βασιλεία σου έως αιώνος· ο θρόνος σου θέλει είσθαι εστερεωμένος εις τον αιώνα.» (2 Σαμ. 7:16) Αυτό εσήμαινε, επομένως, ότι η Μεσσιανική βασιλεία στη βασιλική γραμμή του Δαβίδ έπρεπε ν’ αποκατασταθή.

 7. Γιατί ο Ιησούς Χριστός ήταν εκείνος με τον οποίον θα γινόταν η αποκατάστασις της Μεσσιανικής βασιλείας;

⁷ Ο Ιησούς Χριστός ήταν εκείνος μέσω του οποίου θα μπορούσε να γίνη αυτή η αποκατάστασις της Μεσσιανικής βασιλείας, διότι ο Ιησούς είχε γεννηθή στη γενεαλογική γραμμή του Βασιλέως Δαβίδ. Πριν από την ανθρώπινη γέννησί του ένας άγγελος είπε σχετικά με τον Ιησού: «Θέλει δώσει εις αυτόν Ιεχωβά ο Θεός τον θρόνον Δαβίδ του πατρός αυτού · και θέλει βασιλεύσει επί τον οίκον του Ιακώβ εις τους αιώνας, και της βασιλείας αυτού δεν θέλει είσθαι τέλος.» Και στη γέννησι του Ιησού στη Βηθλεέμ ένας άγγελος ανήγγειλε ότι αυτός επρόκειτο να είναι «Χριστός [ή, Μεσσίας] Κύριος.» (Λουκ. 1:32, 33· 2:11, ΜΝΚ) Αυτό τακτοποιούσε το ζήτημα · η αποκατάστασις της Μεσσιανικής βασιλείας επρόκειτο να γίνη με τον Ιησού.

 8. Μολονότι δεν είχε χρισθή από τον αρχιερέα στην Ιερουσαλήμ, γιατί ωστόσο ο Ιησούς ήταν ο Μεσσίας, και γιατί μπορεί τώρα να βασιλεύη για πάντα;

⁸ Είναι αλήθεια ότι ο Ιησούς δεν είχε χρισθή να γίνη βασιλεύς στον Ιακώβ ή Ισραήλ με έκχυσιν από τον αρχιερέα στην Ιερουσαλήμ του αγίου χριστηρίου ελαίου στην κεφαλή του. Αντιθέτως, το έτος 33 μ.Χ. ο αρχιερεύς της Ιερουσαλήμ εζήτησε τον θάνατο του Ιησού με το να εκτελεσθή στα χέρια των Ρωμαίων. Αλλά αυτό δεν απεδείκνυε ότι ο Ιησούς δεν ήταν ο Κεχρισμένος Μεσσίας. (Λουκ. 24:20· Ιωάν. 19:6, 15, 21) Ο Ιησούς είχε χρισθή από κάποιον ανώτερο από τον αρχιερέα του Ισραήλ. Ήταν με μια πολύ ειδική έννοια «ο Κεχρισμένος του Ιεχωβά,» διότι είχε χρισθή απ’ αυτόν τον ίδιο τον Ιεχωβά, και όχι με άγιο χριστήριο έλαιον, αλλά με το πνεύμα του Ιεχωβά. Αυτό έλαβε χώρα μετά το βάπτισμα του Ιησού στο ύδωρ από τον Ιωάννη τον Βαπτιστή. (Ματθ. 3:13-17· Πράξ. 10:38) Ο θάνατός του σ’ ένα εκτελεστικό πάσσαλο έξω από την Ιερουσαλήμ δεν τον εμπόδισε από το να γίνη ο Μεσσιανικός κληρονόμος του Βασιλέως Δαβίδ για πάντα, διότι την τρίτη ημέρα του θανάτου του ο Παντοκράτωρ Θεός τον ανέστησε και τον αντήμειψε με αθανασία, με άφθαρτη ζωή εν πνεύματι. (Ρωμ. 1:3,4· 1 Κορ. 15:3-8· 1 Πέτρ. 3:18-22) Έτσι χάρις στην ατελεύτητη ζωή του στον ουρανό μπορεί να βασιλεύη ως Μεσσιανικός Βασιλεύς για πάντα.

ΠΡΟΕΛΕΧΘΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΜΩΥΣΗ ΚΑΙ ΑΠΟ ΜΕΤΕΠΕΙΤΑ ΠΡΟΦΗΤΑΣ

9, 10. (α) Πώς έδειξε ο Πέτρος ποιος επρόκειτο να είναι ο όμοιος με τον Μωυσή Προφήτης, αλλά μεγαλύτερος; (β) Πώς αυτός είναι μεγαλύτερος από τον Μωυσή, κι’ επομένως γιατί δεν θέλομε ν’ αντισταθούμε σ’ αυτόν;

⁹ Ο απόστολος Πέτρος για να δείξη πόσο μεγάλος είναι αυτός ο Ιησούς, συνέχισε για να πη στα πλήθη των Ιουδαίων που ήσαν γύρω του στο ναό: «Διότι ο Μωυσής είπε . . .. ‘Ότι Ιεχωβά ο Θεός σας θέλει αναστήσει εις εσάς προφήτην εκ των αδελφών σας, ως εμέ· αυτού θέλετε ακούει κατά πάντα όσα αν λαλήση προς εσάς. Και πάσα ψυχή, ήτις δεν ακούση του προφήτου εκείνου, θέλει εξολοθρευθή εκ του λαού.» (Πράξ. 3:22, 23) Ο Πέτρος παρέθετε εκεί από τα λόγια του Μωυσέως όπως αναγράφονται στα εδάφια Δευτερονόμιον 18:15-19.

¹⁰ Ο Ιησούς Χριστός είναι ο υποσχεμένος Προφήτης, ο οποίος επρόκειτο να είναι όπως ο Μωυσής αλλά μεγαλύτερος από τον Μωυσή. Έκαμε περισσότερα και μεγαλύτερα θαύματα από όσα είχε κάμει ο Μωυσής, και μεσιτεύει στη Νέα Διαθήκη μεταξύ του Ιεχωβά και της Χριστιανικής εκκλησίας, μια διαθήκη η οποία είναι πολύ καλύτερη από τη Διαθήκη του Νόμου στην οποία είχε μεσιτεύσει ο Μωυσής στο Όρος Σινά στην Αραβία. (Πράξ. 2:22· Ιερεμ. 31:31-34· Εβρ. 8:6· 9:15· 12:24· 13:20) Ασφαλώς, λοιπόν, δεν επιθυμούμε να βρεθούμε μεταξύ εκείνων οι οποίοι εναντιώνονται στην αποκατάστασι της Μεσσιανικής βασιλείας στο πρόσωπο του Ιησού Χριστού, του Προφήτου Βασιλέως ο οποίος είναι μεγαλύτερος από τον Μωυσή. Το να βρεθούμε ανάμεσα σ’ αυτούς θα εσήμαινε την πλήρη καταστροφή μας.

11. Σύμφωνα με τα λόγια του Πέτρου, ποιοι εκτός από τον Μωυσή είχαν εξαγγείλει εκείνες τις ημέρες καθώς και την ευλογία που επρόκειτο να λάβουν οι Ισραηλίται;

¹¹ Ο Μωυσής, όμως, δεν ήταν ο μόνος ο οποίος είχε προφητεύσει με θεία έμπνευσι γι’ αυτόν τον Ιησού τον Μεσσία. Υπήρξαν πολλοί άλλοι, και γι’ αυτό ο απόστολος Πέτρος συνέχισε για να πη στους Ιουδαίους οι οποίοι ήσαν συνηγμένοι γύρω του στο ναό: «Και πάντες δε οι προφήται από Σαμουήλ και των καθεξής, όσοι ελάλησαν, προανήγγειλαν και τας ημέρας ταύτας. Σεις είσθε υιοί των προφητών, και της διαθήκης την οποίαν έκαμεν ο Θεός προς τους πατέρας ημών, λέγων προς τον Αβραάμ, ‘Και εν τω σπέρματι σου θέλουσιν ευλογηθή πάσαι αι φυλαί της γης.’ Προς εσάς πρώτον ο Θεός, αναστήσας τον Υιόν αυτού Ιησούν, απέστειλεν αυτόν δια να σας ευλογή, όταν επιστρέψητε έκαστος από των πονηριών υμών.»—Πράξ. 3:24-26.

12. (α) Πώς τα λόγια εκείνα ήσαν αληθή σχετικά με τους προφήτας; (β) Πώς είχε διευθετήσει ο Ιεχωβά για να ευλογηθή πρώτος ο Ισραήλ από τον Μεσσία;

¹² Ο προφήτης Μωυσής ήταν εκείνος ο οποίος είχε καταγράψει τη διαθήκη του Ιεχωβά με τον πατριάρχη Αβραάμ για την ευλογία όλων των οικογενειών και εθνών της γης μέσω του Σπέρματος ή Απογόνου του. (Γέν. 12:3· 22:18) Ο προφήτης Σαμουήλ ήταν εκείνος ο οποίος πρώτος έχρισε τον Δαβίδ από τη Βηθλεέμ για να γίνη ο βασιλεύς ολοκλήρου του Ισραήλ· και αυτό καθ’ εαυτό ήταν μια προφητική πράξις η οποία υπεδείκνυε τον Ιησού Χριστό. (1 Σαμ. 16:11-13) Οι Εβραίοι προφήται οι οποίοι με τη σειρά ήλθαν μετά τον Σαμουήλ όλοι είχαν κάτι να πουν σχετικά με τη Μεσσιανική βασιλεία του Ιεχωβά. Αυτές οι προφητείες μας βοηθούν να εκτιμήσωμε πόσο πολλά θα σημαίνη η Μεσσιανική βασιλεία του Υιού του Θεού για όλο το ανθρώπινο γένος. Ο Ιησούς Χριστός ήταν πρωτίστως αυτό το υποσχεμένο Σπέρμα του Αβραάμ για την ευλογία όλων των φυλών και εθνών. (Γαλ. 3:3-16) Ο Θεός τον ήγειρε και ανέθεσε σ’ αυτόν ως τον ‘δούλον του’ να φέρη ευλογίες στους λαούς. Ο Θεός απέστειλε τον κεχρισμένο Δούλο του για να ευλογήση πρώτα τους φυσικούς, περιτετμημένους Ιουδαίους, με το να κάμη να γεννηθή ο Υιός του Ιησούς ως Ιουδαίος στην οικογενειακή γραμμή του Βασιλέως Δαβίδ. Για να λάβουν τις ευλογίες εκείνοι οι Ιουδαίοι έπρεπε να παραιτηθούν από τα πονηρά έργα των.

13. Όταν ο Πέτρος εκάλεσε εκείνους τους Ιουδαίους να μετανοήσουν, έθετε ενώπιον των μια επίγεια ελπίδα ή ουράνια, και γιατί;

¹³ Έτσι, ο απόστολος Πέτρος με το να καλή εκείνους τους Ιουδαίους να ‘μετανοήσουν και να επιστρέψουν’ ή να μεταστραφούν, δεν έθετε μπροστά σ’ εκείνους τους Ιουδαίους μια επίγεια ελπίδα, μια. ελπίδα να κληρονομήσουν ένα επίγειο παράδεισο κάτω από τη Μεσσιανική βασιλεία των ουρανών. Δεν ετόνιζε σ’ αυτούς το μακρινό μέλλον με την προσδοκία ν’ αποκατασταθούν σε· τέλεια ανθρώπινη ζωή και υγεία σ’ ένα Κήπο της Εδέμ αποκαταστημένο στη γη. Αντιθέτως ο Πέτρος ετόνιζε σ’ αυτούς την ευκαιρία να γίνουν με τον Ιησού Χριστό το πρωτεύον Σπέρμα του Αβραάμ κι’ έτσι να συμμετάσχουν μαζί, με τον Ιησού Χριστό στην ευλογία όλων των φυλών και εθνών της γης. Αυτό θα εσήμαινε ότι θα ήσαν επίσης μαζί του ενωμένοι στη Μεσσιανική βασιλεία του, βασιλεύοντας μαζί του στους ουρανούς για την ευλογία ολοκλήρου του ανθρωπίνου γένους. Έτσι και αυτοί, επίσης, θα ελάμβαναν το χρίσμα με το πνεύμα του Ιεχωβά και θα γίνονταν πνευματικοί υιοί. Το ότι ήσαν φυσικοί περιτετμημένοι Ισραηλίται δεν ελαμβάνεται υπ’ όψιν από τον Θεό. Ήταν ανάγκη να γίνουν πνευματικοί Ισραηλίται, περιτετμημένοι στην καρδιά, για ν’ αποτελέσουν τον πνευματικόν «Ισραήλ του Θεού.»—Γαλ. 6:15, 16.

14. (α) Όταν η μεγάλη πλειονότης των Ιουδαίων απέρριψαν την ευκαιρία της Βασιλείας, σε ποιους επετράπη να επωφεληθούν απ’ αυτήν; (β) Γιατί ένα υπόλοιπο απ’ αυτούς τους κληρονόμους της Βασιλείας ευφραίνονται σήμερα;

¹⁴ Όταν η μεγάλη πλειονότης των Ιουδαίων αρνήθηκαν να επωφεληθούν απ’ αυτή τη θαυμαστή ευκαιρία να ενωθούν μαζί με τον Ιησού Χριστό στην ουράνια Μεσσιανική βασιλεία του, η ευκαιρία προσεφέρθη σ’ όλα τα μη Ιουδαϊκά έθνη. Ο προκαθορισμένος αριθμός του Θεού ίσχυε σ’ αυτή την περίπτωσι. (Πράξ. 10:1 έως 11:18· 15:7-14· 13:46-48) Ένα υπόλοιπο αυτών των αποκυημένων από το πνεύμα κληρονόμων της Μεσσιανικής βασιλείας υπάρχει στη γη σήμερα, και αυτοί αποβλέπουν διακαώς στο να συμμετάσχουν μαζί με τον Μεσσία στην ουράνια βασιλεία του. (Ρωμ. 8:14-17· 2 Τιμ. 2:10-12· Αποκάλ. 20:4-6) Ευφραίνονται ειδικά σήμερα διότι γνωρίζουν ότι οι ‘καιροί αποκαταστάσεως πάντων όσα ελάλησεν ο Θεός απ’ αιώνος δια στόματος των αγίων αυτού προφητών’ απεκαλύφθησαν σ’ αυτούς. (Πράξ. 3:21) Η Μεσσιανική βασιλεία έχει αποκατασταθή! Από πότε;

15. Από πότε έχει αποκατασταθή η Μεσσιανική βασιλεία, κι’ επομένως με το να συνεχίζουν ποια πορεία τα έθνη θα καταστραφούν;

¹⁵ Από του τέλους των ‘καιρών των εθνών,’ το έτος 1914 μ.Χ. (Λουκ. 21:20-24) ο Ιησούς Χριστός δεν ‘αποκατέστησε την βασιλείαν τον καιρό της αναλήψεως του στον ουρανό το έτος 33 μ.Χ. Εγνώριζε ότι έπρεπε να αναμένη και ανέμενε ωσότου εκείνοι οι Καιροί των Εθνών έληξαν το έτος που εξερράγη επάνω στο ανθρώπινο γένος ο πρώτος παγκόσμιος πόλεμος. Τότε ήταν εξουσιοδοτημένος να ζητήση από τον Ιεχωβά και ο Ιεχωβά προείπε ότι θα εδέχετο αυτό που θα ζητούσε ο Μεσσίας του. Θα έδινε στον Μεσσία ή Χριστό τα πολιτικά έθνη ως κληρονομιά του και τα «πέρατα της γης» ως ιδιοκτησία του. Σήμερα αυτά τα εθνη ενδιαφέρονται για την παγκόσμιο κυριαρχία μέσω πολιτικών ανθρώπων οι οποίοι δεν είναι κεχρισμένοι με το πνεύμα του Ιεχωβά. Παραδίδονται σε ιδιοτελή εθνικισμό μαζί με εθνική κυριαρχία, παρ’ όλον ότι ανήκουν στην οργάνωσι των Ηνωμένων Εθνών. Ακόμη και στις απελπιστικές καταστάσεις των σήμερα δεν ζητούν την αποκατάστασι της Μεσσιανικής βασιλείας του Ιεχωβά ούτε προσεύχονται γι’ αυτήν. Η εμμονή των σ’ αυτή την πορεία θα σημάνη την εκμηδένισί των—Ψαλμ. 2:1-9.

ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ ΤΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΥ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑΣ

16. Με τον απαιτούμενο σεβασμό για τον Θεό, τι πρέπει να επιθυμούμε να ιδούμε να αποκαθίσταται και πάλι;

¹⁶ Αλλά τι μπορεί να λεχθή για μας; Πιστεύομε στην Αγία Γραφή και στις προφητείες της και στον χρονολογικό της πίνακα για τις ανθρώπινες υποθέσεις; Ευφραινόμεθα σ’ αυτούς τους ‘καιρούς της αποκαταστάσεως πάντων’ όσα ελάλησε ο Θεός της Βίβλου; Αν πράγματι πιστεύωμε κι’ επομένως χαιρώμεθα, τότε το πρώτο πράγμα που πρέπει να επιθυμούμε ανιδιοτελώς με κατάλληλο σεβασμό για τον Θεό είναι η αποκατάστασις της παγκοσμίου κυριαρχίας του Ιεχωβά ώστε να περιλαμβάνη και τη γη μας. Αυτό θα εσήμαινε ότι ο Ιεχωβά θ’ αποδείξη με θετικό τρόπο ότι αυτός ως Δημιουργός Θεός εξακολουθεί να είναι κύριος της γης και την ελέγχει όπως ελέγχει το υπόλοιπο απεριόριστο βασίλειο της δημιουργίας, ουρανίας και επιγείου.

17. Ποια αλλαγή πραγμάτων θα σημάνη μια τέτοια αποκατάστασις, και με ποια αναψυχή για μας;

¹⁷ Αυτό θα εσήμαινε μια αλλαγή πραγμάτων η οποία περιλαμβάνει τα πάντα. Θα εσήμαινε την αποκατάστασι ειρήνης σ’ όλο το σύμπαν ουράνιο και επίγειο. Τι μεγάλη «αναψυχή» θα είναι για μας ότι οι μεγαλύτεροι ταραξίαι, ο Σατανάς ή Διάβολος και οι δαίμονές του θα δεθούν από τη Μεσσιανική βασιλεία του Ιεχωβά και θα ριφθούν σε άβυσσο για να μη μπορούν να παραπλανούν και να καταδυναστεύουν τους κατοίκους της γης! (Αποκάλ. 20:1-6) Με την καταστροφή ολοκλήρου της οργανώσεως του Σατανά ή βασιλεία του Θεού θα διεκδικήση την παγκόσμια κυριαρχία της.

18. Τι περιλαμβάνουν τα «πάντα» τα οποία πρόκειται ν’ αποκατασταθούν;

¹⁸ Η Μεσσιανική βασιλεία του Θεού έχει νόμιμα συμφέροντα στη γη. Αυτά τα συμφέροντα περιλαμβάνονται στα «πάντα» για τα οποία ελάλησε ο Θεός δια του στόματος των προφητών του των αρχαίων χρόνων και τα οποία πρέπει ν’ αποκατασταθούν εδώ. Περιλαμβάνονται λοιπόν και υπήκοοι. Όλα τ’ ανθρώπινα πλάσματα που ζουν σ’ αυτή τη γη πρέπει να γίνουν υπήκοοι αυτής της βασιλείας για να έλθουν κάτω από την παγκόσμιο κυριαρχία του Ιεχωβά.

19, 20. (α) Ποιοι υποτάσσονται ήδη στη Μεσσιανική βασιλεία, και με ποια προσδοκία για μετά το τέλος αυτού του συστήματος; (β) Πώς τα εδάφια Ησαΐας 11:1-5 περιγράφουν τον Βασιλέα των;

¹⁹ Ένας ‘πολύς όχλος’ ομοίων με πρόβατα ανθρώπων σήμερα αναγνωρίζουν και υποτάσσονται στη Μεσσιανική βασιλεία, η οποία έχει εγκαθιδρυθή στους ουρανούς στο τέλος των καιρών των Εθνών το 1914 μ.Χ., ακόμη και τώρα πριν από την καταστροφή της οργανώσεως του Σατανά ορατής και αοράτου. Ύστερ’ από το καταστρεπτικό τέλος αυτού του πονηρού συστήματος πραγμάτων, δεν θα δοκιμάσουν εναντίωσι και διωγμό, διότι υποτάσσονται ακόμη περισσότερο στη Μεσσιανική κυβέρνησι η οποία θα διαθέτη τότε πλήρη και αδιαφιλονίκητη δύναμι και έλεγχο. (Αποκάλ. 7:9-17) Ενωμένοι θα λατρεύουν τον θείο Κυρίαρχον του Σύμπαντος, Ιεχωβά. Ως «άνθρωποι ευδοκίας» του θα λάβουν κάθε βοήθεια και ευλογία από τη Μεσσιανική βασιλεία, καθώς και από τους συνανθρώπους των. Πόσο αναψυκτική θα είναι η ειρήνη που θα βασιλεύη τότε σ’ όλη τη γη! Τι σοφό, δίκαιο και ελεήμονα Βασιλέα θα έχουν στο πρόσωπο του Μεσσία Ιησού! Ομιλώντας γι’ αυτόν ως τον απόγονο του Ιεσσαί από τη Βηθλεέμ, ο οποίος ήταν επίσης ο άμεσος πατέρας του Βασιλέως Δαβίδ, η προφητεία στα εδάφια Ησαΐας 11:1-5 (ΜΝΚ) λέγει:

²⁰ «Και θέλει εξέλθει ράβδος εκ του κορμού του Ιεσσαί, και κλάδος θέλει αναβή εκ των ριζών αυτού· και το πνεύμα του Ιεχωβά θέλει αναπαυθή επ’ αυτόν, πνεύμα σοφίας και συνέσεως, πνεύμα βουλής και δυνάμεως, πνεύμα γνώσεως και φόβου του Ιεχωβά· και θέλει κάμει αυτόν οξύνουν εις τον φόβον του Ιεχωβά, ώστε δεν θέλει κρίνει κατά την θεωρίαν των οφθαλμών αυτού, ουδέ θέλει ελέγχει κατά την ακρόασιν των ωτίων αυτού· αλλ’ εν δικαιοσύνη θέλει κρίνει τους πτωχούς, και εν ευθύτητι θέλει υπερασπίζεσθαι τους ταπεινούς της γης· και θέλει πατάξει την γην εν τη ράβδω του στόματος αυτού, και δια της πνοής των χειλέων αυτού θέλει θανατώνει τον ασεβή, Και δικαιοσύνη θέλει είσθαι η ζώνη της οσφύος αυτού, και πίστις η ζώνη των πλευρών αυτού.»

21, 22. (α) Πώς ο Βασιλεύς θα πατάξη με την ράβδον του στόματος αυτού’ και θα θανατώση με την ‘πνοήν των χειλέων αυτού’; (β) Η ειρηνικότης ποιων στη γη σήμερα θα μεταφερθή στο νέο σύστημα, και πώς τα εδάφια Ησαΐας 11:6-9 περιγράφουν την ωραιότητά της;

²¹ Με την ‘ράβδον του στόματος αυτού,’ ή με τις έγκυρες διαταγές που εξέρχονται από το στόμα του για να πατάξη, θα κατασυντρίψη την ορατή επίγεια οργάνωσι του μεγάλου εχθρού του ανθρωπίνου γένους, Σατανά ή Διαβόλου. Επίσης, με την ‘πνοήν των χειλέων αυτού,’ ή με την ακαταμάχητη ενεργό δύναμι, η οποία εκφράζεται από τα χείλη του όταν επιβάλλη τις κρίσεις του Θεού, θα θανατώση όλους τους πονηρούς της γης. (Παράβαλε Αποκάλυψις 19:15, 16, 21) Αυτό θ’ αφήση ζώντας στη γη μόνο εκείνους που αγαπούν πραγματικά την ειρήνη. Η αναψυκτική ειρήνη η οποία υφίσταται ήδη μεταξύ των «ανθρώπων ευδοκίας» παγκοσμίως και τώρα ακόμη πριν από την επερχομένη καταστροφή όλων των πονηρών, των χωρίς ειρήνη ανθρώπων, θα μεταφερθή στο δίκαιο σύστημα πραγμάτων κάτω από τη βασιλεία του Μεσσίου. Η ωραιότης αυτής της ειρήνης και αρμονίας, εκτός του ότι εκπληρώνει τώρα τα περαιτέρω λόγια του προφήτου Ησαΐα με μια πνευματική έννοια, θα γίνη πιο συγκεκριμένη με μια κατά γράμμα εκπλήρωσι αυτών των ιδίων προφητικών λόγων, που διαβάζομε στα εδάφια Ησαΐας 11:6-9 (ΜΝΚ):

²² «Και ο λύκος θέλει συγκατοικεί μετά του αρνίου, και η λεοπάρδαλις θέλει αναπαύεσθαι μετά του εριφίου· και ο μόσχος και ο σκύμνος και τα σιτευτά ομού, και μικρόν παιδίον θέλει οδηγεί αυτά. Και η δάμαλις και η άρκτος θέλουσι συμβόσκεσθαι, τα τέκνα αυτών θέλουσιν αναπαύεσθαι ομού, και ο λέων θέλει τρώγει άχυρον καθώς ο βους. Και το θηλάζον παιδίον θέλει παίζει εις την τρύπαν της ασπίδος, και το απογεγαλακτισμένον παιδίον θέλει βάλλει την χείρα αυτού εις την φωλεάν του βασιλίσκου. Δεν θέλουσι κακοποιεί, ουδέ φθείρει εν όλο τω αγίω μου όρει· διότι η γη θέλει είσθαι πλήρης της γνώσεως του Ιεχωβά, καθώς τα ύδατα σκεπάζουσι την θάλασσαν.»

ΠΑΓΓΗΙΝΗ ΕΙΡΗΝΗ ΚΑΙ ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΕΠΙ ΤΕΛΟΥΣ!

23, 24. (α) Ποιες συνθήκες που υπήρχαν κάτω από τη βασιλεία του αρχαίου Βασιλέως Σολομώντος θ’ αποκατασταθούν; (β) Ποιους θα καλέση ο Μεγαλύτερος Σολομών να επιστρέψουν για ν’ απολαύσουν τις τότε επίγειες συνθήκες;

²³ Κάτω από τον Μεσσία Ιησού, ο οποίος είναι «πλειότερον του Σολομώντος,» θ’ αποκατασταθή η ειρήνη η οποία υπήρχε κάτω από το ηνωμένο βασίλειο του σοφού Βασιλέως Σολομώντος, υιού του Δαβίδ, για τη βασιλεία του οποίου είναι γραμμένο: «Ο Ιούδας και ο Ισραήλ ήσαν πολυάριθμοι, ως η άμμος η παρά την θάλασσαν κατά το πλήθος, τρώγοντες, και πίνοντες, και ευθυμούντες. Κατώκει δε ο Ιούδας και ο Ισραήλ εν ασφάλεια, έκαστος υπό την άμπελον αυτού και υπό την συκήν αυτού, από Δαν έως Βήρσαβεέ, πάσας τας ημέρας του Σολομώντος.» (1 Βασ. 4:20, 25· Ματθ. 12:42) Μέσα σ’ αυτή την γεμάτη ευημερία παγγήινη ειρήνη πρόκειται ν’ αναστηθή όλο το απολυτρωμένο νεκρό ανθρώπινο γένος. Ο Μεσσίας Ιησούς, του οποίου ένας από τους τίτλους είναι «Άρχων Ειρήνης,» δεν θα καλέση ανθρώπους όλων των εθνών και φυλών από τον τάφο για να συνεχίσουν κάτω από τη βασιλεία του τις φυλετικές, διεθνείς, ενδοφυλετικές και ενδοοικογενειακές διαμάχες και τους πολέμους στους οποίους είχαν εμπλακή προηγουμένως και ως τον θάνατό των. Σχετικά με τη βασιλεία του έχει προφητεύσει ο ίδιος:

²⁴ «Μη θαυμάζετε τούτο· διότι έρχεται ώρα, καθ’ ην πάντες οι εν τοις μνημείοις θέλουσιν ακούσει την φωνήν αυτού· και θέλουσιν εξέλθει εις ανάστασιν.»—Ιωάν. 5:28, 29.

25. Γιατί η ανάστασις μερικών κάτω από τη βασιλεία του Μεσσίου θα καταλήξη σε κρίσι ή κατάκρισι, και μερικών άλλων θα καταλήξη σε ζωή;

²⁵ Πώς θα καταλήξη η ανάστασις του καθενός σε ζωή στη γη κάτω από τη Μεσσιανική βασιλεία; Αυτό θα εξαρτηθή από την πορεία του καθενός. Θα δοθή ευκαιρία στον καθένα ν’ αποκτήση ατελεύτητη ζωή σε μια Παραδεισιακή γη, και απ’ αυτήν θα επωφεληθούν δείχνοντας εγκάρδια υπακοή στη Μεσσιανική κυβέρνησι. Εκείνοι οι οποίοι θ’ αρνηθούν πλήρη υποταγή και υπακοή στην αποκαταστημένη Μεσσιανική βασιλεία στη γη θα κριθούν τελείως ανάξιοι οποιασδήποτε ζωής και θα καταστραφούν, καταδικασμένοι σε απόλυτη εξαφάνισι. Αλλά εκείνοι οι οποίοι μαθαίνουν να υπακούουν θα λάβουν το πλήρες όφελος της τελείας ανθρωπίνης θυσίας του Ιησού Χριστού ως αντιλύτρου. Αυτοί θ’ ανορθωθούν σε τελειότητα ανθρώπινης ζωής, ως ευπειθή τέκνα του Μεσσιανικού Βασιλέως. Με αυτόν τον τρόπο θα μπορούν να τον απολαμβάνουν ως τον ζωοδότη Πατέρα των, διότι ένας άλλος από τους τίτλους του που εδόθη προφητικά είναι Πατήρ του Μέλλοντος Αιώνος.—Ησ. 9:6.

26. Ποια εδάφη θ’ αποδοθούν στη Μεσσιανική βασιλεία του Ιεχωβά, και σε τι θα μεταμορφωθούν αυτά;

²⁶ Η Μεσσιανική βασιλεία των βασιλέων του αρχαίου Ισραήλ είχε μόνο τον Θεόδοτο εδαφικό χώρο της Γης της Επαγγελίας εκεί στη Μέση Ανατολή. Η Μεσσιανική βασιλεία του Υιού του Θεού, Ιησού Χριστού θα έχη αυτή την εδαφική περιοχή που θα περιληφθή σ’ αυτήν. Θα έχη επίσης την Αφρική, την Ασία, την Ευρώπη, την Αυστραλία, την Βόρειο, την Κεντρική και τη Νότιο Αμερική, την Ανταρκτική και όλες τις νήσους των επτά θαλασσών, ναι, ολόκληρη τη γη. Όλα αυτά τα εδάφη θα μεταμορφωθούν σε Παράδεισο Τέρψεως, σε Κήπο της Εδέμ, διότι όλα τα συμφέροντα που ανήκουν στην παγκόσμια κυριαρχία του Ιεχωβά σ’ αυτά τα μέρη του πλανήτου μας θ’ αποδοθούν στον Μεσσιανικό Βασιλέα του, Ιησού Χριστό. (Λουκ. 23:43) Αυτή η Μεσσιανική Κυβέρνησις θα φροντίση ώστε όλα αυτά τα επίγεια συμφέροντα που ανήκουν στον Δημιουργό να διατηρηθούν για πάντα, προς αίνον του Ιεχωβά και για το αιώνιο καλό του ανθρώπου.

27. Ποιοι ‘καιροί’ βρίσκονται τώρα μπροστά μας, και τι πρέπει να φροντίσωμε να είναι για μας;

²⁷ Μέσω του στόματος των αγίων του προφητών των αρχαίων χρόνων ο Θεός ελάλησε όλα αυτά τα οποία πρόκειται ν’ αποκατασταθούν. (Πράξ. 3:21) Οι υποσχεμένοι ‘καιροί αποκαταστάσεως πάντων’ είναι τώρα μπροστά μας. Ας φροντίσωμε να είναι ευλογία για όλους μας.