Κεφάλαιον 1

Η Ζωή Πράγματι Έχει Σκοπό

 1, 2. Ακόμη κι αν ένα άτομο διάγη μια απολαυστική ζωή, ποιες ενοχλητικές ερωτήσεις μπορεί να τον στενοχωρούν; (Εκκλησιαστής 1:2-4, 10, 11)

ΠΟΣΟ ωραίο είναι να είσθε ζωντανός, να νοιώθετε ότι επιτελείτε κάτι και ότι η ζωή σας έχει πραγματικό νόημα! Κανείς δεν μπορεί ν’ απολαύση πραγματικά μια άδεια ζωή—μια ζωή χωρίς σκοπό.

² Σ’ ολόκληρη τη γη, εκατομμύρια άτομα εργάζονται σκληρά και προσπαθούν να βρουν ευτυχία στη ζωή. Ωστόσο, έρχεται κάποια στιγμή που οι άνθρωποι σταματούν και ρωτούν, Πού βαδίζω πραγματικά; Η ζωή μπορεί να φαίνεται ότι είναι απλώς ζήτημα του να ζήση κανείς λίγα χρόνια, ν’ αναθρέψη παιδιά για να συνεχίσουν το όνομα της οικογένειας και κατόπιν τα παιδιά να επαναλάβουν, με τη σειρά τους, τον ίδιο κύκλο. Δεν υπάρχει άραγε κανένας σπουδαιότερος σκοπός σε όλ’ αυτά;

 3, 4. (α) Ποια πράγματα μπορεί να εξαλείψουν γρήγορα όλες τις προσπάθειες της ζωής μας; (Ψαλμός 90:10) (β) Αν επιθυμούμε κάτι που θα δώση περισσότερο νόημα στη ζωή μας, σε ποιο ερώτημα πρέπει να πάρωμε απάντησι;

³ Οι άνθρωποι γνωρίζουν, επίσης, ότι πάρα πολύ συχνά μια οικονομική αναταραχή, ένας πόλεμος ή κάποια άλλη συμφορά μπορεί να συντρίψη τις προσπάθειες μιας ολόκληρης ζωής. Ακόμη πιο λυπηρό, το να χάση κανείς ένα πολύ αγαπητό του πρόσωπο από κάποια ασθένεια, ατύχημα ή έγκλημα, μπορεί να κάμη ξαφνικά τη ζωή να φαίνεται φοβερά άδεια, άσκοπη. Και στην καλύτερη περίπτωσι ακόμη η ζωή φαίνεται πολύ σύντομη. Αν συγκριθή με το αιώνιο σύμπαν που μας περιβάλλει, η διάρκεια της ζωής του ανθρώπου είναι σαν το απλό ‘τικ’ του ρολογιού.

⁴ Ασφαλώς, κάτι καλύτερο επιφυλάσσεται για το ανθρώπινο γένος, κάτι που μπορεί να δώση αληθινό νόημα στη ζωή μας. Αλλά, τι είναι αυτό; Για ν’ απαντήσωμε σ’ αυτή την ερώτησι πρέπει πρώτα να πάρωμε απάντησι σ’ ένα ακόμη πιο βασικό ερώτημα: Είναι πράγματι αυτό το σύμπαν και όλη η ζωή που βρίσκεται σ’ αυτό, δημιούργημα ενός «Αριστοτέχνου Αρχιτέκτονος,» δηλαδή, του Θεού;

ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΝΑΣ ΑΡΙΣΤΟΤΕΧΝΗΣ ΑΡΧΙΤΕΚΤΩΝ ΜΕ ΣΚΟΠΟ;

 5. Τι επίδρασι μπορεί να έχη στη ζωή μας και στη ζωή εκείνων που μας περιβάλλουν η αβεβαιότης ή η αμφιβολία για το αν υπάρχη ένας Δημιουργός;

⁵ Η άποψίς μας για την προέλευσι των πραγμάτων μπορεί να έχη πολύ ισχυρότερη επιρροή στον τρόπο με τον οποίο βλέπομε τη ζωή και στη στάσι μας απέναντι εκείνων που βρίσκονται γύρω μας, απ’ ό,τι αντιλαμβάνονται πολλοί άνθρωποι. Η αβεβαιότης για το αν υπάρχη ένας Δημιουργός στο σύμπαν, μπορεί να μας κάμη αβέβαιους σχετικά με κάποιο συγκεκριμένο σκοπό στη ζωή. Μπορεί επίσης να μας κάμη ν’ αμφιβάλλωμε για το ποιες είναι οι αληθινές μας υποχρεώσεις απέναντι στους άλλους ανθρώπους. Τι συμβαίνει τότε; Αν είμαστε αβέβαιοι, πρέπει απλώς να προσαρμόσωμε τη ζωή μας σύμφωνα μ’ εκείνο που ο καθένας μας νομίζη καλύτερο. Αυτό σημαίνει ότι δεν θα έχωμε σαφείς αρχές για το ορθό και το εσφαλμένο, ούτε πραγματικό αίσθημα ευθύνης απέναντι των άλλων ανθρώπων. Δεν είναι δύσκολο ν’ αντιληφθούμε πόσα προβλήματα θα μπορούσε να δημιουργήση αυτό και πόσο καταστρεπτικό θα μπορούσε ν’ αποβή στην απόλαυσι της ζωής.

 6, 7. (α) Γιατί μερικά άτομα συμπεραίνουν ότι δεν υπάρχει Δημιουργός, κι ωστόσο τι μπορεί να παραβλέπουν; (β) Τι συμπεράσματα ως προς ένα Δημιουργό θα μπορούσαν λογικά να εξαχθούν από τη σύγκρισι του σύμπαντος μ’ ένα ρολόι; (Ησαΐας 40:26)

⁶ Τι λόγος υπάρχει για να πιστεύωμε σ’ έναν Αριστοτέχνη Αρχιτέκτονα, ένα Θεό με σκοπούς; Επειδή βλέπουν τόση πολλή αδικία και παθήματα, μερικοί άνθρωποι συμπεραίνουν ότι δεν υπάρχει Δημιουργός. Αλλά ίσως να παραβλέπουν το γεγονός ότι υπάρχουν πολλά πράγματα που δεν μπορούν να εξηγηθούν με κανένα άλλο τρόπο παρά μόνο με τη δημιουργία. Αν κάποιος δείξη σ’ ένα άτομο ένα ρολόι και του πη ότι το ρολόι δεν έχει κατασκευαστή, το άτομο δεν θα το πιστέψη, έτσι δεν είναι; Θ’ αναγνωρίση πιθανώς ότι αυτό το όργανο μετρήσεως του χρόνου εξυπηρετεί ένα συγκεκριμένο σκοπό, πράγμα που δείχνει επίσης ότι ο κατασκευαστής του είχε ένα σκοπό. Τι θα πούμε λοιπόν για το απείρως πιο πολύπλοκο και μεγαλοπρεπές σύμπαν που μας περιβάλλει; Ίσως το πρόβλημα να έγκειται στο ότι δεν κατανοούμε ποιος είναι ο σκοπός του Δημιουργού. Ας εξετάσωμε μερικές αποδείξεις που δείχνουν ότι πρέπει να υπάρχη ένας Δημιουργός με σκοπό.

⁷ Τα ουράνια σώματα περιστρέφονται στις τεράστιες τροχιές τους με τρομακτικές ταχύτητες, με καταπληκτική ακρίβεια, αναρίθμητα εκατομμύρια χρόνια. Οι πλανήτες περιστρέφονται γύρω από τον ήλιο με τάξι· τα αμέτρητα άστρα και τα άλλα ουράνια σώματα είναι ωργανωμένα σε γαλαξίες, ακόμη και σε σμήνη γαλαξιών. Το τεράστιο μέγεθός τους και η εκπληκτική ακρίβεια στις κινήσεις τους κάνουν και το καλύτερο ρολόι να φαίνεται χονδροειδές κατόπιν συγκρίσεως μ’ αυτό. Δεν αναγκαζόμεθα να κάνωμε το λογικό ερώτημα, Πώς θα μπορούσε το ρολόι να προϋποθέτη έναν κατασκευαστή και όχι το πολύ πιο μεγαλοπρεπές και ακριβές σύμπαν; Επίσης, θα μπορούσε κάτι τόσο πολύπλοκο και ακριβές να είναι χωρίς σκοπό;

 8. Γιατί είναι αντίθετο προς τις αποδείξεις το να πούμε ότι το σύμπαν είναι προϊόν τύχης ή τυφλών δυνάμεων; (Εβραίους 3:4)

⁸ Το να πούμε ότι όλη αυτή η ακρίβεια και η τάξις προήλθε κατά τύχη ή από τυφλές δυνάμεις θα ήταν σε αντίθεσι με όλες τις αποδείξεις. Γνωρίζομε κάτι εύτακτο που να προήλθε από απλή τύχη; Οτιδήποτε κι αν σκεφθούμε—μια μηχανή, ένα παραγωγικό σύστημα, ένα σπίτι, ακόμη και μια απλή σκούπα—τα πάντα έχουν ένα σχεδιαστή: τον άνθρωπο. Η άψυχη ύλη ποτέ δεν μετατρέπεται μόνη της από τύχη σε κάποιο εύτακτο προϊόν ή σε μια συστηματική ενέργεια. Όσο χρόνο κι αν τους δώσετε, οι άνεμοι που φυσούν ή τα νερά που τρέχουν ποτέ δεν θα συγκεντρώσουν ύλη για να δημιουργήσουν ακόμη και την πιο απλή μηχανή. Κάθε τι που έγινε για να εξυπηρετή ένα σκοπό, προϋποθέτει ένα νοήμονα οργανωτή και κατασκευαστή.

 9. Πώς τα ραδιενεργά στοιχεία παρέχουν απόδειξι ότι η ύλη δεν υπήρχε «πάντοτε»;

⁹ Υποθέστε ότι παίρνομε την άποψι ότι δεν υπάρχει Δημιουργός. Τότε, θα ήμαστε υποχρεωμένοι να πούμε ότι το σύμπαν υπήρχε πάντοτε, ότι η ύλη που το απαρτίζει είναι αιώνια. Ωστόσο, η σαφής απόδειξις δείχνει ότι η ύλη δεν υπήρχε πάντοτε. Παραδείγματος χάριν, γνωρίζομε ότι μερικά στοιχεία της γης είναι ασταθή, δηλαδή, είναι ραδιενεργά. Το ουράνιο, επί παραδείγματι, εκπέμπει συνεχώς ραδιενεργά μόρια ώσπου τελικά μετατρέπεται σε μόλυβδο. Αλλ’ αν η ύλη υπήρχε πάντοτε, σήμερα δεν θα είχαν απομείνει ραδιενεργά στοιχεία. Η ραδιενέργεια όλη θα είχε ‘εξαντληθή’ προ πολλού, όπως το νερό τελικά χύνεται εντελώς από ένα τρύπιο βαρέλι.

10. Πώς η ύπαρξις διαφορετικών θερμοκρασιών δείχνει ότι το σύμπαν είχε μια αρχή;

¹⁰ Μια άλλη απόδειξις είναι οι διαφορετικές θερμοκρασίες που υπάρχουν στο σύμπαν, από τη φλογερή θερμότητα του ήλιου ως το παγερό ψύχος του εξωτερικού διαστήματος. Οι επιστημονικώς παραδεδεγμένοι νόμοι ως προς τον τρόπο που λειτουργεί η θερμότης (που ονομάζονται νόμοι της θερμοδυναμικής) λέγουν ότι η θερμότης ρέει πάντοτε από ένα θερμό σώμα σ’ ένα ψυχρότερο, έως ότου και τα δυο φθάσουν στην ίδια θερμοκρασία. Τώρα, αν το σύμπαν και η ύλη του υπήρχαν αιωνίως, θα υπήρχε (σύμφωνα με τη «θερμοδυναμική») η ίδια θερμοκρασία παντού, δηλαδή πολύ κρύο! Αλλά ευτυχώς δεν συμβαίνει αυτό. Ο ήλιος μας εκπέμπει συνεχώς θερμότητα και ενέργεια, όπως και μυριάδες άλλα άστρα. Αυτό αποδεικνύει ότι το σύμπαν, και η ύλη που το συνθέτει, είχαν αρχή.

11, 12. Σε ποιο συμπέρασμα μας οδηγεί η μελέτη του ατόμου;

¹¹ Όταν οι επιστήμονες μελετούν την ύλη, ιδιαίτερα το άτομο, βρίσκουν αποδείξεις ότι όλη η ύλη είναι προϊόν ενεργείας—τεραστίων ποσοτήτων ενεργείας. Παλαιότερα νόμιζαν ότι το άτομο ήταν η απλούστερη μορφή της ύλης, το αδιαίρετο δομικό μόριο κάθε ύλης. Αλλά, ύστερα από πολυετείς έρευνες, διεπίστωσαν ότι η δομή του ατόμου είναι τόσο πολύπλοκη ώστε είναι ακόμη ανίκανοι ν’ ανακαλύψουν τα μυστικά της. Είναι φανερό ότι η πηγή της τεράστιας ενεργείας, που σχημάτισε το άτομο, και κάθε ύλη, που έθεσε το σύμπαν σε κίνησι, πρέπει να είναι ένα πρόσωπο, με διάνοια πολύ ανώτερη από τη διάνοια του ανθρώπου. Ναι, αυτά τα πράγματα είναι ισχυρές και πραγματικές αποδείξεις ότι το σύμπαν πραγματικά είχε την αρχή του σε κάποιο συγκεκριμένο χρόνο του παρελθόντος. Δημιουργήθηκε.

¹² Και τι θα πούμε για τον πλανήτη πάνω στον οποίο ζούμε εμείς οι άνθρωποι, για τη γη μας; Τι αποδείξεις ότι υπάρχει ένα νοήμον και σκόπιμο σχέδιο μας παρέχει η ικανότης της να διατηρή τη ζωή;

ΗΛΙΟΣ ΚΑΙ ΓΗ—ΜΙΑ ΑΚΡΙΒΗΣ ΣΧΕΣΙΣ

13, 14. Πώς ο ήλιος δίνει απόδειξι ενός ισχυρού και αγαθού Αριστοτέχνη Αρχιτέκτονος; (Ψαλμός 74:16)

¹³ Οι άνθρωποι κατασκεύασαν ατομικά εργοστάσια παραγωγής ηλεκτρικής ενεργείας—πυρηνικούς αντιδραστήρες—των οποίων η παραγωγή ενεργείας είναι μεγαλύτερη από εκείνη οποιωνδήποτε άλλων μέσων. Αλλά οι αντιδραστήρες αυτοί πρέπει να μονώνωνται συνεχώς, από φόβο μιας καταστρεπτικής εκρήξεως. Ακόμη κι έτσι, έχουν ήδη συμβή μερικά ατυχήματα. Σε σύγκρισι τώρα με τον ήλιο μας, οι ανθρωποποίητοι αντιδραστήρες είναι μικροί, ασήμαντοι. Αν οι ισχυρές εκρήξεις του ήλιου εγίνοντο χωρίς έλεγχο, η γη θα μπορούσε να καή σε μια στιγμή. Ωστόσο, δισεκατομμύρια χρόνια, με προφανείς μικρές ή καθόλου αλλαγές, ο ήλιος εκπέμπει σταθερά φως και θερμότητα. Έχει υπολογισθή ότι η μετατροπή μόνον ενός τοις εκατό της ηλιακής μάζας σε ενέργεια, θα διατηρούσε την παρούσα της έντασι φωτός επί ένα τουλάχιστον δισεκατομμύριο χρόνια.

¹⁴ Είναι, λοιπόν, λογικό, να συμπεράνωμε ότι οι ανθρωποποίητοι αντιδραστήρες χρειάσθηκαν νοήμον σχέδιο, αλλ’ ότι ο ασύγκριτα μεγαλύτερος και πολύ πιο ασφαλής ηλιακός αντιδραστήρας, ο ήλιος, ήλθε σε ύπαρξι από απλή τύχη; Δεν θάπρεπε, αντιθέτως, ν’ αποδώσωμε την τιμή σ’ έναν αγαθό Αριστοτέχνη Αρχιτέκτονα που σχεδίασε έναν ηλιακό «αντιδραστήρα» που μεταβιβάζει με ασφάλεια στη γη μας την κατάλληλη ακριβώς ποσότητα της τεράστιας ενέργειάς του από απόστασι 93.000.000 μιλίων (150.000.000 χιλιομέτρων);

15. Πώς η απόστασις της γης από τον ήλιο δείχνει ένα σχέδιο με σκοπό;

¹⁵ Ας εξετάσωμε πιο προσεκτικά τα γεγονότα που καθιστούν ικανή τη γη να χρησιμοποιή την ενέργεια του ηλίου με τρόπο που να εξασφαλίζη τη συνέχισι της ζωής. Η απόστασις της γης από τον ήλιο είναι ακριβώς η κατάλληλη. Αν ο ήλιος ήταν λίγο πιο κοντά, η γη θα ήταν τόσο θερμή που θ’ απέκλειε την ύπαρξι ζωής· αν ήταν πιο μακρυά, η γη θα ήταν πάρα πολύ ψυχρή.

16. (α) Τι σχέσι έχει η περιστροφή της γης γύρω από τον άξονά της με την προμήθεια τροφής για όλους τους ανθρώπους και τα ζώα; (Ψαλμός 104:14, 19-22) (β) Ποιος σκοπός εξυπηρετείται, προς όφελός μας, από την απόκλισι του άξονος της γης στην τροχιά της γύρω από τον ήλιο; (Γένεσις 1:14· 8:22)

¹⁶ Ο ρυθμός περιστροφής της γης καθορίζει σ’ ολόκληρη τη γη τη διαδοχή νύχτας και μέρας στην κατάλληλη διάρκεια για την ανάπτυξι των φυτών. Τα φυτά, χρησιμοποιώντας ηλιακή ενέργεια, μετατρέπουν το νερό και το διοξείδιο του άνθρακος σε σάκχαρο. Αυτή η διαδικασία, που είναι γνωστή ως φωτοσύνθεσις, είναι ζωτική για την παραγωγή τροφής για τα ζώα και τον άνθρωπο. (Γένεσις 1:29, 30) Η απόκλισις του άξονος της γης σε σταθερή κατεύθυνσι σε γωνία περίπου 23 ¹⁄₂ μοιρών από την κατακόρυφο θέσι δημιουργεί τις εποχές. Ο χρόνος που χρειάζεται η γη για ένα ταξίδι γύρω από τον ήλιο, δίνει στις εποχές ακριβώς την κατάλληλη διάρκεια. Μολονότι η διάρκεια της μέρας και της νύχτας ποικίλλει κάπως σε διάφορα μέρη της γης, ωστόσο, οι άφθονες ποικιλίες της βλαστήσεως, παίρνουν την αναγκαία ενέργεια για ν’ αναπτυχθούν.

Η ΑΤΜΟΣΦΑΙΡΑ ΜΑΣ—ΙΔΕΩΔΕΣ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΓΙΑ ΝΑ ΖΟΥΜΕ

17. Πώς ο ήλιος και η ατμόσφαιρα της γης συνεργάζονται για να παρέχουν προστασία από τα θανατηφόρα χαρακτηριστικά τις ακτινοβολίας του ήλιου;

¹⁷ Αν κάποιο από τα προαναφερθέντα χαρακτηριστικά άλλαζε σημαντικά, αυτό θα εσήμαινε καταστροφή για τη ζωή στη γη. Ωστόσο, αυτά δεν είναι παρά ελάχιστα μόνον από τα πράγματα που είναι ουσιώδη για τη ζωή. Στην πραγματικότητα, χωρίς την ατμόσφαιρα, που περιβάλλει τη γη μας, το φως και η ενέργεια του ήλιου θα ήσαν άχρηστα, ακόμη και επικίνδυνα. Η εκτεταμένη ατμόσφαιρα της γης προστατεύει τη ζωή από τις θανατηφόρες ακτίνες. Και η ίδια η ακτινοβολία του ήλιου βοηθεί την ατμόσφαιρα να παράγη ένα στρώμα όζοντος μια μορφή οξυγόνου που φιλτράρει τις φονικές υπεριώδεις ακτίνες.

18. Είναι απλώς «τυχαίο» το ότι υπάρχει άφθονο οξυγόνο στην ατμόσφαιρα της γης και το ότι είναι σε μεγάλο βαθμό αραιωμένο με άζωτο; Εξηγήστε.

¹⁸ Η σύστασις της ατμόσφαιρας της γης είναι επίσης πολύ σημαντική για τη διαιώνισι της ζωής. Επί παραδείγματι, εμείς οι άνθρωποι δεν μπορούμε να ζήσωμε χωρίς οξυγόνο. Αν το στερηθούμε, έστω και για λίγα λεπτά, ο εγκέφαλος υφίσταται σοβαρή βλάβη. Συνήθως επακολουθεί ο θάνατος. Δεν είναι θαυμάσιο που υπάρχει άφθονο οξυγόνο στην ατμόσφαιρα; Αλλά το οξυγόνο είναι επίσης εκείνο που καθιστά δυνατή τη φωτιά. Έτσι, η τεράστια ποσότης αυτού του αερίου γύρω μας, θα μπορούσε να είναι καταστρεπτική για τη ζωή· θα μπορούσαμε να βρεθούμε στον κίνδυνο να καούμε. Γιατί, λοιπόν, δεν συμβαίνει αυτό; Επειδή το οξυγόνο στην ατμόσφαιρά μας είναι σε μεγάλο βαθμό αραιωμένο με άζωτο, ένα σχετικώς αδρανές αέριο.

19. Σε τι συμπεράσματα μπορεί να φθάσωμε από τη σύγκριση της ατμόσφαιρας του ήλιου με την ατμόσφαιρα της γης;

¹⁹ Επίσης, η ατμόσφαιρα έχει προετοιμασθή, ακριβώς σαν από μια καλή «συνταγή», με άλλα ουσιώδη συστατικά στις ακριβείς αναλογίες—διοξείδιο του άνθρακος, υδρατμούς και ούτω καθεξής. Στον ήλιο, είναι αναγκαία μια ατμόσφαιρα που αποτελείται κυρίως από υδρογόνο, αλλά στην ατμόσφαιρα της γης το υδρογόνο, λόγω των εκρηκτικών του ιδιοτήτων, θα ήταν μια συνεχής απειλή. Αν αγνοήσωμε την ύπαρξι ενός Αριστοτέχνη Αρχιτέκτονος με σκοπούς, γιατί να υπάρχη μια τέτοια ισορροπία, μια «συνεργασία» θα λέγαμε, στις ατμόσφαιρες του ήλιου και της γης, ώστε η γη να είναι κατάλληλη για ζωή, ενώ ο ήλιος, που βρίσκεται τόσο μακριά, να είναι εφοδιασμένος για να συντηρή αυτή τη ζωή;

ΝΕΡΟ—ΤΟ ΖΩΟΓΟΝΟ ΥΓΡΟ

20, 21. (α) Ποια ζωτική ουσία που υπάρχει σε μεγάλες ποσότητες κάνει τη γη μοναδική ανάμεσα στους πλανήτες; (β) Ποιοι είναι μερικοί από τους πολύτιμους σκοπούς που εξυπηρετούν οι απέραντοι ωκεανοί;

²⁰ Εκτός από την ατμόσφαιρα με την ορθή ακριβώς ανάμιξι αερίων, το νερό στην κανονική υγρή μορφή του—σε αφθονία—είναι ουσιώδες για τη φυσική ζωή. Απ’ όλους τους πλανήτες, η γη είναι μοναδική απ’ αυτή την άποψι. Ο τεράστιος όγκος των ωκεανών είναι η βάσις για τον κύκλο της βροχής, που καθιστά δυνατή την ανάπτυξι των φυτών. Οι ωκεανοί επίσης εμποδίζουν τις υπερβολικές διακυμάνσεις της θερμοκρασίας.

²¹ Χωρίς τους ωκεανούς, δεν θα μπορούσε να λειτουργήση ένας άλλος κύκλος—ο κύκλος οξυγόνου και διοξειδίου του άνθρακος. Το οξυγόνο χρησιμοποιείται από τη ζωική κτίσι, το διοξείδιο του άνθρακος από τη φυτική ζωή. Οι ωκεανοί απορροφούν και εκλύουν δισεκατομμύρια τόννους διοξειδίου του άνθρακος που χρειάζεται για να κρατά συνεχώς την προμήθεια αυτή σε ισορροπία. Φυσικά, οι ωκεανοί είναι επίσης πηγή άφθονου ορυκτού και ζωικού πλούτου.—Δευτερονόμιον 33:19.

22. Γιατί το νερό είναι τόσο πολύτιμο για τη διατροφή φυτών και ζώων;

²² Το νερό είναι ένα μοναδικό, σχεδόν, «θαυματουργικό» υγρό. Έχει τη μεγαλύτερη διαλυτική δύναμι από κάθε άλλο υγρό. Γι’ αυτόν το λόγο, μπορεί να αποθηκεύση τις χημικές ενώσεις που χρειάζονται για την ανάπτυξι της φυτικής ζωής. Το νερό εισδύει στο έδαφος και διαλύει τις ζωογόνες χημικές ουσίες που βρίσκονται εκεί. Κατόπιν, μεταφέρει αυτά τα συστατικά καθώς κυκλοφορεί στα διάφορα μέρη των φυτών. (Ησαΐας 55:10) Το νερό είναι το κύριο συστατικό του αίματος που μεταφέρει τη ζωογόνο τροφή στα κύτταρα ανθρώπων και ζώων. Πράγματι, τα σώματά μας αποτελούνται κατά 70 τοις εκατό από νερό.

23. Γιατί είναι σπουδαίο για τη ζωή μας το ότι το νερό παραμένει υγρό κάτω από μια ευρεία κλίμακα θερμοκρασιών;

²³ Σημαντικό, επίσης, είναι το γεγονός ότι το νερό παραμένει υγρό κάτω από μια ευρεία κλίμακα κανονικών θερμοκρασιών. Αν εξατμιζόταν γρηγορώτερα, η βροχή δεν θα μπορούσε να παραμείνη πάνω ή μέσα στο έδαφος για να διαλύση τα ορυκτά και να τα μεταφέρη στα φυτά. Η βλάστησις θα έχανε την υγρασία της πολύ γρήγορα, και μεγάλες εκτάσεις θα γίνονταν έρημοι. Αν το σημείο βρασμού του νερού ήταν πολύ χαμηλότερο απ’ όσο είναι τώρα, θα υπήρχε ο κίνδυνος να βράση το αίμα μας όταν βρισκόμαστε εκτεθειμένοι στον καυτό ήλιο. Αν το νερό πάγωνε ή στερεοποιόταν πολύ εύκολα, η βροχόπτωσις θα ήταν ασήμαντη και τα φυτά θα πέθαιναν.

24. Ποιοι σκοποί εξυπηρετούνται από την ασυνήθιστη ιδιότητα του νερού να διαστέλλεται όταν παγώνη;

²⁴ Επίσης, το νερό διαστέλλεται ελαφρά όταν γίνη πάγος και, συνεπώς, επιπλέει αντί να βυθίζεται στον πυθμένα. Αυτό εμποδίζει τις λίμνες και άλλους μεγάλους υδάτινους όγκους να παγώσουν και να στερεοποιηθούν, με καταστρεπτικές συνέπειες για τη ζωή. Αυτή η ιδιότης της διαστολής συντελεί στη δημιουργία του εδάφους, διότι το νερό διεισδύει στις σχισμές και στις ρωγμές των βράχων, κατόπιν διαστέλλεται καθώς παγώνει και διασπά τους βράχους σε λεπτό, καλλιεργήσιμο έδαφος—και όλ’ αυτά χωρίς ο άνθρωπος να χρειασθή ν’ ασχοληθή μ’ αυτό.

25. Αν λογικευθούμε ως προς το γεγονός ότι η γη είναι εφωδιασμένη με τόσο άφθονο νερό, σε ποιο συμπέρασμα θα φθάσωμε; (Ιερεμίας 10:12, 13)

²⁵ Πώς συμβαίνει ώστε, απ’ όλα τα υγρά, αυτό το πολύτιμο νερό να υπάρχη τόσο άφθονο στη γη; Ασφαλώς, αυτό δεν έγινε τυχαία. Ο εφοδιασμός της γης με νερό πρέπει να είναι έργο ενός Αριστοτέχνη Αρχιτέκτονος—που πραγματικά ενδιαφέρεται για τη ζωντανή δημιουργία του πάνω στη γη!

Η ΑΠΟΔΕΙΞΙΣ ΕΙΝΑΙ ΑΛΑΝΘΑΣΤΗ

26. Μολονότι ο Θεός δεν μπορεί να γίνει ορατός από τα ανθρώπινα μάτια, πώς μπορούμε να γνωρίζωμε ότι υπάρχει ένας τέτοιος Σχεδιαστής και Δημιουργός;

²⁶ Αληθινά, το άτομο που παρατηρεί προσεκτικά τις ορατές αποδείξεις γύρω του, μπορεί ν’ αντιληφθή ότι πρέπει να υπάρχη μια εξαιρετικά νοήμων Προσωπικότης, ένας Αριστοτέχνης Σχεδιαστής και Δημιουργός. Μολονότι αυτός ο αγαθός Σχεδιαστής δεν μπορεί να γίνη ορατός με τα φυσικά μάτια, «τα αόρατα αυτού βλέπονται φανερώς από κτίσεως κόσμου νοούμενα διά των ποιημάτων, η τε αΐδιος αυτού δύναμις και η θειότης.»—Ρωμαίους 1:20.

27. Γιατί δεν είναι λογικό ν’ απαιτούμε να δούμε τον Θεό για να πιστέψωμε ότι υπάρχει;

²⁷ Μερικοί απαιτούν να δουν τον Θεό για να πιστέψουν ότι υπάρχει. Αλλ’ είναι λογικό να αναμένωμε να δούμε. Εκείνον που δημιούργησε όλ’ αυτά τα θαυμαστά πράγματα; Με δυσκολία μπορούμε να κοιτάξωμε κατ’ ευθείαν τον ήλιο και, ασφαλώς, θα τυφλωνόμαστε και θα καιγόμαστε αν κάποιος από τους μεγαλύτερους ήλιους ήταν τόσο κοντά στη γη μας όσο είναι ο δικός μας ήλιος. Τι λαμπρότητα λοιπόν θα παρουσίαζε ο Δημιουργός αυτών των ήλιων, αν αποκαλυπτόταν στα ανθρώπινα μάτια! Ο Θεός απάντησε στον Μωυσή, που ζήτησε να δη τη δόξα του: «Δεν δύνασαι να ίδης το πρόσωπόν μου· διότι άνθρωπος δεν θέλει με ιδεί και ζήσει».—Έξοδος 33:20.

28. Σε αρμονία με το εδάφιο Ρωμαίους 1:20, καθώς παρατηρούμε το σύμπαν, πώς μπορούμε να δούμε αποδείξεις ενός Αριστοτέχνη Αρχιτέκτονος που δείχνει αγάπη και ενδιαφέρον;

²⁸ Εν τούτοις, αν χρησιμοποιήσωμε τις δυνάμεις της λογικεύσεώς μας, μπορούμε να δούμε στη δημιουργία μια έκφρασι απεριόριστης δυνάμεως και ελέγχου. Η τύχη ή οι τυφλές δυνάμεις δεν μπορούν να ασκούν σκόπιμο έλεγχο ή να επιβάλλουν νόμους. Οι νόμοι και ο έλεγχος είναι αποδείξεις των αοράτων ιδιοτήτων ενός Αριστοτέχνη Αρχιτέκτονος. Επίσης, η φροντίδα με την οποία έχει συγκροτηθή το σύμπαν (και μαζί και το ηλιακό μας σύστημα και ο πλανήτης γη) για να προμηθεύουν κάθε χρήσιμο πράγμα για τη ζωή των ανθρώπων, δείχνει μεγάλη αγάπη και μεγάλο ενδιαφέρον. Αυτά είναι χαρακτηριστικά που μπορεί ν’ ανήκουν μόνο σε μια νοήμονα και σπλαχνική προσωπικότητα.

29. Αφού βγάλαμε το συμπέρασμα ότι υπάρχει Δημιουργός, ποιες ερωτήσεις αξίζει να εξετάσωμε στη συνέχεια;

²⁹ Ενδιαφέρεται όμως ο Θεός για τη δημιουργία του στις ημέρες μας; Αφού σχεδίασε και δημιούργησε το σύμπαν, ενδιαφέρεται ακόμη ν’ ασχολήται μαζί του; Έχει υπ’ όψι του ο Θεός ένα μέλλον για τον άνθρωπο κι ένα σκοπό για κάθε άτομο που ζη ή έζησε;

[Ολοσέλιδη εικόνα στη σελίδα 4]

[Εικόνα στη σελίδα 6]

Κάθε ρολόι έχει ένα κατασκευαστή . . .

[Εικόνα στη σελίδα 7]

. . . τι θα λεχθή, λοιπόν, για το μεγαλοπρεπές σύμπαν;

[Εικόνα στη σελίδα 11]

Ο άνθρωπος με δυσκολία μπορεί να κοιτάξη κατ’ ευθείαν τον ήλιο. Θα έπρεπε να αναμένη να ατενίση τον Δημιουργό του ήλιου που εμπνέει δέος;

[Εικόνα στη σελίδα 13]

Πώς συμβαίνει ώστε στη γη να υπάρχη τέτοια αφθονία απ’ αυτό το υγρό, που είναι τόσο ουσιώδες για τη φυσική ζωή;