Χριστιανούς αυτό το γεγονός, διότι απεμακρύνοντο από τον Χριστό μέσω ψευδαποστόλων. Δεν απαιτούσε να ονομάζεται «πατήρ,» ούτε μ’ αυτό ανεφέρετο σε μια διωρισμένη από την εκκλησία θέσι αναδόχου.—2 Κορ. 11:3, 13.

Σήμερα σε πολλά μέρη η συνήθεια να έχουν αναδόχους είναι ένας τυπικισμός μάλλον. Ο ανάδοχος δίνει συνήθως ένα δώρο στο βρέφος, και από τότε συνήθως λίγη σχέσι έχει με το βρέφος, όσον αφορά την εκπαίδευσί του στην πίστι. Εν τούτοις, εφόσον αυτή η αρχή βασίζεται μόνο στην Καθολική παράδοσι και είναι αντίθετη με τις Γραφές, οι αληθινοί Χριστιανοί θ’ αποφεύγουν οποιαδήποτε σχέσι μ’ αυτή τη συνήθεια.

● Εφόσον ο Νόμος που εδόθη στους Ισραηλίτας ήταν καλός, γιατί ο απόστολος Παύλος λέγει ότι η εντολή ‘εγέννησε την επιθυμία για αμαρτία’;—Η.Π.Α.

Ο απόστολος Παύλος δείχνοντας ότι ο Μωσαϊκός νόμος δεν μπορούσε να κάμη ατελείς ανθρώπους ικανούς να έχουν μια δικαία στάσι ενώπιον του Ιεχωβά, έγραψε: «Διότι ότε ήμεθα εν τη σαρκί, τα πάθη των αμαρτιών, τα διά του νόμου, ενηργούντο εν τοις μέλεσιν ημών, διά να καρποφορήσωμεν εις τον θάνατον . . . Τι λοιπόν θέλομεν ειπεί; ο νόμος είναι αμαρτία; Μη γένοιτο· αλλά την αμαρτίαν δεν εγνώρισα, ειμή διά του νόμου· διότι και την επιθυμίαν δεν ήθελον γνωρίσει, εάν ο νόμος δεν έλεγε, «Μη επιθυμήσης». Αφορμήν [υποκίνησιν, ΜΝΚ] δε λαβούσα η αμαρτία διά της εντολής, εγέννησεν εν εμοί πάσαν, επιθυμίαν διότι χωρίς του νόμου η αμαρτία είναι νεκρά».—Ρωμ. 7:5-8.

Αν δεν υπήρχε ο Νόμος, ο απόστολος Παύλος ‘δεν ήθελε γνωρίσει την αμαρτίαν’ με την έννοιαν ότι δεν θα είχε πλήρως γνωρίσει ή διακρίνει όλη την κλίμακα και τον σκοπό της αμαρτίας, όλα όσα περιλαμβάνει η αμαρτία, ένα δε παράδειγμα είναι η αμαρτωλότης της επιθυμίας. Ωστόσο, όπως παρατηρεί ο Παύλος, ο Νόμος ‘διήγειρε’ αμαρτωλά πάθη και η εντολή εναντίον της επιθυμίας έδωσε «αφορμήν» για την αμαρτίαν. Μήπως αυτό σημαίνει ότι, αν δεν υπήρχαν εντολές, ο Παύλος δεν θα έπραττε ποτέ εκείνο που κατεδίκαζε ο Νόμος;

Όχι, διότι αυτό θα εσήμαινε ότι οι νόμοι εναντίον της μοιχείας, του φόνου, της κλοπής και των ομοίων βοήθησαν στην αύξησι του εγκλήματος και της βίας. Αυτό είναι τελείως αντίθετο με τους τρόπους ενεργείας του Θεού. Προτού δοθή ο Νόμος, άτομα είχαν ήδη αναμιχθή σε επιθυμίες, φόνους, κλοπή και άλλα πράγματα ομοίας φύσεως. Επομένως ο Νόμος είχε σκοπό να κρατή κάτω από έλεγχο τις πράξεις των Ισραηλιτών και όχι να δώση αφορμή για αύξησι της ανομίας. Ο ψαλμωδός εδήλωσε: «Ο νόμος του Ιεχωβά είναι άμωμος, επιστρέφων ψυχήν· η μαρτυρία του Ιεχωβά πιστή, σοφίζουσα τον απλούν». (Ψαλμ. 19:7, ΜΝΚ) Με ποιον τρόπο, λοιπόν, ο Νόμος διήγειρε αμαρτωλά πάθη και έδωσε «αφορμήν» για αμαρτία;

Αυτό γίνεται σαφές όταν θυμηθούμε ότι ο απόστολος Παύλος είπε: «Χωρίς του νόμου η αμαρτία είναι νεκρά». Δηλαδή, το τι είναι αμαρτία δεν είχε προσδιορισθή με συγκεκριμένο τρόπο. Δεν μπορεί να κατηγορηθή κανείς για αμαρτήματα που δεν είναι νομικώς προσδιορισμένα. Έτσι προτού έλθη ο Νόμος, ο Παύλος ή το έθνος του ζούσαν χωρίς να κατηγορούνται γι’ αυτά τ’ αμαρτήματα επειδή αυτά δεν είχαν προσδιορισθή. Υπήρχε ελπίδα ζωής χωρίς το Νόμο. Επομένως όταν ο Νόμος του Θεού, που προσδιώριζε τις αμαρτίες, εισήχθη για απόκτησι ζωής, ο Παύλος ή ο λαός του πέθαναν. Γιατί; Διότι απεδείχθησαν αμαρτωλοί υπό κατάραν καταδικασμένοι σε θάνατο. Ο Παύλος ή το έθνος του διεπίστωσαν ότι ήσαν αμαρτωλοί περισσότερο απ’ ό,τι ενόμιζαν. Ο Νόμος τούς έκαμε να έχουν περισσότερη συναίσθησι του ότι ήσαν αμαρτωλοί. Κάτω από το φως του Νόμου είδαν ότι ήσαν αμαρτωλοί για περισσότερα πράγματα. Έτσι κάτω από το φως εκείνο του Νόμου εμφανίσθηκαν περισσότεροι αμαρτωλοί. Όχι ότι ο Νόμος τούς ώθησε στην αμαρτία, αλλά τους εξέθεσε ως αμαρτωλούς. Έτσι η αμαρτία έλαβε αφορμή μέσω του Νόμου και απεργάσθηκε αμαρτία στον Παύλο και στο λαό του. Ο Νόμος έδωσε τη βάσι για καταδίκη περισσοτέρων ανθρώπων ως αμαρτωλών και με πολύ περισσότερες κατηγορίες σύμφωνα με τον νόμο.

Νεκροταφείο Ουρανοξύστης

◆ Η πόλις Ρίο Ιανέιρο στη Βραζιλία, με 4.5 εκατομμύρια ανθρώπους στριμωγμένους σε μια στενή λωρίδα γης που εκτείνεται μεταξύ των βουνών και της θάλασσας, δεν έχει μόνο πρόβλημα πληθυσμού αλλ’ επίσης και πρόβλημα εξευρέσεως χώρου ενταφιασμού των νεκρών. Σε μια προσπάθεια επιλύσεως αυτού του προβλήματος, πρόκειται να ανεγερθή ένας 39ώροφος ουρανοξύστης με χώρο για 21.000 τάφους, όπου κάθε τάφος θα έχη δυο ράφια για σώματα. Θα μπορή να περιλάβη 147.000 σώματα, θα υπάρχουν πέντε οστεοφυλάκια για την τοποθέτησι των οστών από τα σώματα που θα έχουν αποσυντεθή. Ένας χώρος θα νοικιάζεται αντί 80 δολλαρίων για πέντε χρόνια και κατόπιν κάποιος άλλος θα μπορή να τον χρησιμοποιήση αφού απομακρυνθούν τα οστά. Διαρκής κατοχή μπορεί να αποκτηθή έναντι 1.800 δολλαρίων.