αυτή τη νέα απόδειξι για να λάβουν διαζύγιο και να αποκαταστήσουν με την εκκλησία τη Γραφική τους ελευθερία να ξανανυμφευθούν. Αυτό θα ήταν εφαρμόσιμο σε άτομα που είναι χωρισμένα καθώς και σ’ εκείνους που συγκατοικούν ως άνδρας και γυναίκα.

Επομένως, πράξεις συζυγικής απιστίας που δεν συγχωρήθηκαν στο παρελθόν μπορούν να παράσχουν βάσι για Γραφική αποκατάστασι του δικαιώματος χωρισμού του γαμήλιου δεσμού στα όμματα του Θεού. Φυσικά, εκείνος που προτιμά να το κάνη αυτό πρέπει να είναι διατεθειμένος να επωμισθή αυτή την ευθύνη ενώπιον του Δημιουργού του. Μολονότι οι πρεσβύτεροι της εκκλησίας μπορεί προσωπικά να φρονούν ότι η συγχώρησις θα ήταν πιο κατάλληλη, αφήνουν το ζήτημα στα χέρια του Ιεχωβά ως τελικού Κριτού. Αυτός μόνον γνωρίζει την καρδιά του ατόμου που προσπαθεί ν’ αποκαταστήση Γραφική ελευθερία να ξανανυμφευθή καθώς και τα ελατήριά του. (1 Κορ. 4:5) Όσο για οποιαδήποτε πράξι συζυγικής απιστίας η οποία οριστικά συγχωρήθηκε στο παρελθόν, δεν μπορεί αυτή να χρησιμοποιηθή κατόπιν σαν μια Γραφική βάσις για τη λήψι διαζυγίου ή για αποκατάστασι του δικαιώματος νέου γάμου.

Μπορεί να σημειωθή ότι σ’ αυτά τα ζητήματα η Χριστιανική εκκλησία καθοδηγείται από την Αγία Γραφή και όχι από νομικές διατυπώσεις που ισχύουν σε ωρισμένους τόπους και που δεν επιτρέπουν την εισαγωγή νέων αποδείξεων αφότου μια υπόθεσις άπαξ εξετάσθηκε και αποφασίσθηκε.

● Ποιοι μπορούν κατάλληλα ν’ απευθύνωνται στον Θεό ως «Πατέρα»;—Η.Π.Α.

Επειδή ο Ιεχωβά Θεός είναι ο Δημιουργός και η Πηγή της ζωής, όλοι οι άνθρωποι είναι πραγματικά «γένος» αυτού, τέκνα του, όπως λέγει ο θεόπνευστος απόστολος στις Πράξεις 17:28, 29. Γι’ αυτό, όλοι όσοι ειλικρινά αναγνωρίζουν αυτό το γεγονός μπορούν ορθώς ν’ απευθύνωνται σ’ αυτόν ως «Πατέρα.»

Οι Γραφές σαφώς τονίζουν ότι η χρήσις της λέξεως «Πατήρ» σχετικά με τον Θεό δεν περιορίζεται στους κεχρισμένους από το πνεύμα Χριστιανούς. Προτού εκχυθή το πνεύμα του Θεού την ημέρα της Πεντηκοστής του έτους 33 μ.Χ. ο Ιησούς, στην επί του Όρους Ομιλία του, εδίδαξε σ’ ένα πλήθος Ιουδαίων ν’ απευθύνωνται στον Θεό με προσευχή λέγοντας, «Πάτερ ημών.» (Ματθ. 6:9) Αιώνες πριν από τότε ο προφήτης Ησαΐας εδήλωσε: «Ιεχωβά, συ είσαι ο Πατήρ ημών· ημείς είμεθα ο πηλός, και συ ο Πλάστης ημών· και πάντες είμεθα το έργον της χειρός σου.»—Ησ. 64:8.

Εν τούτοις, ενώ όλοι οι άνθρωποι αναγνωρίζουν την πατρότητα του Θεού και, αν ζουν ανάλογα, μπορούν κατάλληλα ν’ απευθύνωνται σ’ αυτόν ως «Πατέρα,» δεν απολαμβάνουν όλοι την ίδια στενή σχέσι με αυτόν. Για την ειδική σχέσι που απολαμβάνουν οι αναγεννημένοι από το πνεύμα Χριστιανοί, ο απόστολος Παύλος έγραψε: «Ελάβατε πνεύμα υιοθεσίας, διά του οποίου κράζομεν, Αββά,ο Πατήρ.» (Ρωμ. 8:15) Η λέξις «αββά» είναι μια στοργική μορφή προσφωνήσεως. Είναι η φιλική έκφρασις που χρησιμοποιούν τα τέκνα προς τους πατέρες των. Αυτή η οικειότης και τώρα ακόμη απολαμβάνεται εκ μέρους εκείνων των ανθρώπων οι οποίοι έχουν αναγεννηθή από το πνεύμα του Θεού για να γίνουν πνευματικοί υιοί στους αγίους ουρανούς, όπου θ’ απολαμβάνουν προσωπική επικοινωνία με τον Δημιουργό.

Τώρα ένας ‘πολύς όχλος’ συνάγεται απ’ όλα τα έθνη για επιβίωσι από τη ‘μεγάλη θλίψι’, με την προοπτική ν’ αποκτήση αιώνια ζωή στη γη στη θεία νέα τάξι της δικαιοσύνης. (Αποκάλ. 7:9-17) Κατάλληλα και αυτοί επίσης απευθύνονται στον Ιεχωβά με προσευχή ως τον «Πατέρα των» ή Ζωοδότην, διότι αυτός έλαβε πρόνοια γι’ αυτούς ν’ αποκτήσουν αιώνιο ζωή μέσω του Υιού του Ιησού Χριστού, του ‘Αιωνίου Πατρός’. (Ησ. 9:6) Στη νέα τάξι του Θεού, θα ενωθούν μ’ αυτούς εκατομμύρια άνθρωποι οι οποίοι θ’ αναστηθούν. Αργότερα, όλοι όσοι θα περάσουν την τελική δοκιμασία, που περιγράφεται στην Αποκάλυψι 20:7-10, θα έχουν γραμμένα μονίμως τα ονόματά τους στο «βιβλίον της ζωής» και θ’ απολαμβάνουν ειδική σχέσι να είναι τέλειοι επίγειοι υιοί του Ιεχωβά, του ουρανίου Πατρός.—Ρωμ. 8:20, 21· Αποκάλ. 20:15.

Άδειοι οι Καθεδρικοί Ναοί της Νεαπόλεως

● Η Ιταλική εφημερίς Βίτα ντ’ Όγκι ερωτά: «Πού είναι οι πιστοί αυτών των ωραίων εκκλησιών, που χτίσθηκαν και διακοσμήθηκαν καλλιτεχνικά, με πολύ μεγάλα έξοδα, μόνον και μόνον για να είναι άδειες από ψυχές όπως ο καθένας μπορεί να βεβαιώση σήμερα;» Έχει υπολογισθή ότι ‘αν ακόμη και 10 τοις εκατό των Ναπολιτάνων παρακολουθούσε τη λειτουργία, όλες οι (ακόμη ανοικτές) εκκλησίες της αρχιεπισκοπής δεν θα ήσαν αρκετές να τους περιλάβουν.’ Γιατί είναι «άδειες»; «Είναι πολύ βέβαιον ότι όλοι αγνοούν τη Χριστιανική διδασκαλία . . . πρέπει κανείς να συμπεράνη ότι η αιτία της θρησκευτικής άγνοιας είναι η έλλειψις ζωτικότητος της Ναπολιτάνικης Καθολικής εκπαιδεύσεως.»