μ’ αυτόν τον κόσμο, τον τρόπο συλλογισμού του και τις πράξεις του. Ο απόστολος λέγει: «Διότι λέγω δια της χάριτος της εις εμέ δοθείσης προς πάντα όστις είναι μεταξύ σας, να μη φρονή υψηλότερα παρ’ ό,τι πρέπει να φρονή, αλλά να φρονή ώστε να σωφρονή, κατά το μέτρον της πίστεως, το οποίον ο Θεός εμοίρασεν εις έκαστον.» (Ρωμ. 12:3) Μ’ αυτόν τον τρόπο, ο Χριστιανός θα έχη ένα πραγματικό σεβασμό για τους αδελφούς του, μη συγκρίνοντας τον εαυτό του με τους άλλους, ή, επειδή τυγχάνει να έχη κάποια ικανότητα, να μη φρονή ότι είναι καλύτερος ή ότι δικαιούται μεγαλυτέρου σεβασμού και προνομίων. Ο απόστολος συνεχίζει, εξηγώντας τους λόγους:

23. Ποια πρέπει να είναι η σχέσις μας με τους άλλους στην εκκλησία για να είμεθα τέλειοι στην πίστι;

²³ «Διότι καθώς έχομεν εν ενί σώματι μέλη πολλά, πάντα δε τα μέλη δεν έχουσι το αυτό έργον, ούτω και ημείς οι πολλοί έν σώμα είμεθα εν Χριστώ, ο δε καθείς μέλη αλλήλων.» (Ρωμ. 12:4, 5) Για ποιο σκοπό είμεθα στην εκκλησία; Για να βοηθήσωμε ο ένας τον άλλον να υπομείνη ωσότου η πίστις μας τελειωθή μέσω της υπομονής. Έτσι, πρέπει να βρίσκωμε τη θέσι μας μέσα στην εκκλησία και να κάνωμε ό,τι μπορούμε για να υπηρετήσωμε εκεί. Ο απόστολος τελειώνει ως εξής:

24. Χρησιμοποιώντας τα εδάφια Ρωμαίους 12:6-8, εξηγήστε τους πολλούς τρόπους δράσεως στους οποίους μπορούν οι Χριστιανοί να επιδοθούν, και το πνεύμα με το οποίο πρέπει να το πράξουν αυτό.

²⁴ «Έχοντες δε χαρίσματα διάφορα κατά την δοθείσαν εις ημάς χάριν, είτε προφητείαν, ας προφητεύωμεν κατά την αναλογίαν της πίστεως, είτε διακονίαν, ας καταγινώμεθα εις την διακονίαν, είτε διδάσκει τις, ας καταγίνηται εις την διδασκαλίαν, είτε προτρέπει τις, εις την προτροπήν· ο μεταδίδων, ας μεταδίδη εν απλότητι, ο προϊστάμενος ας προΐσταται μετ’ επιμελείας, ο ελεών ας ελεή εν ιλαρότητι.»—Ρωμ. 12:6-8.

25. Πώς ο απόστολος Πέτρος μάς ενθαρρύνει στις προσπάθειές μας να γίνωμε τέλειοι στους οφθαλμούς του Θεού;

²⁵ Αν θέσωμε αυτά τα λόγια στην καρδιά και τα ακολουθήσωμε σοβαρά, θα γίνωμε «πλήρεις» στους οφθαλμούς του Θεού, όπως έγραψε ο απόστολος Πέτρος: «Ο δε Θεός πάσης χάριτος, όστις εκάλεσεν ημάς εις την αιώνιον αυτού δόξαν δια του Χριστού Ιησού, αφού πάθητε ολίγον, αυτός να σας τελειοποιήση, στηρίξη, ενισχύση.»—1 Πέτρ. 5:10· Ιακ. 1:12.

Φυλλάδια που Αφήνουν τα Ίχνη Τους

«ΟΙ Μάρτυρες του Ιεχωβά φημίζονται για την επιμονή τους που είναι παραδειγματική. Προοδεύουν σε όλα τα έθνη του κόσμου, ακόμη και σε χώρες όπου τιμωρούνται με την ποινή του θανάτου.

«Στην Τζαμάικα παρουσιάζουν σταθερή αύξησι ενώ όλα τα άλλα δόγματα παρουσιάζουν ελάττωσι. Το ακόλουθο περιστατικό δείχνει τον λόγο γι’ αυτό:—

«Σ’ ένα πρόσφατο ταξίδι στην περιοχή του Πόρτλαντ Κέιβς περάσαμε από έναν ερημικό και ακάθαρτο δρόμο και τον διασχίζαμε επί 30 περίπου λεπτά χωρίς να συναντήσωμε ούτε έναν άνθρωπο. Τα μόνα σημεία πολιτισμού ήσαν κάπου κάπου μερικά κατσίκια που φαίνονταν να είναι άγρια. Σταθμεύσαμε στους πρόποδες ενός απότομου σχηματισμού ασβεστόλιθου και ανεβήκαμε σε μερικές από τις πιο εγκαταλελειμμένες περιοχές αυτής της χώρας.

Όταν επιστρέψαμε στα αυτοκίνητα, λερωμένοι, κουρασμένοι και διψασμένοι, φαινόταν ότι ούτε ένα ζεστό αεράκι δεν είχε φυσήξει από την ώρα που σταθμεύσαμε. Εν τούτοις, κάτω από κάθε υαλοκαθαριστήρα υπήρχε ένα ολοκαίνουριο φυλλάδιο που πρέπει να το είχε βάλει εκεί κάποιος Μάρτυς του Ιεχωβά (είτε με πνεύμα είτε με σάρκα, δεν μπορώ να πω). Τ. Τζ.»—Δη Νταίηλυ Γκλήνερ, Κίνγκστον, Τζαμάικα, W.I.