Μια Κοινωνία που Ασκεί Δικαιοσύνη
Η ΕΠΙΘΥΜΙΑ του να ανήκη κανείς κάπου είναι έμφυτη στην ανθρώπινη οικογένεια. Βασικά ο άνθρωπος είναι ένα κοινωνικό πλάσμα. Θέλει να συμμερίζεται τη ζωή του και τα συμφέροντά του με άλλους. Σήμερα, σ’ έναν ηθικά έκλυτο και διαπληκτιζόμενο κόσμο, ο πόθος πολλών είναι ν’ ανήκουν σε μια κοινωνία ανθρώπων που ασκούν δικαιοσύνη, μια κοινωνία στην οποία υπάρχει θέρμη και φιλία, και όπου υπάρχει πλήρης εμπιστοσύνη και αλληλεξάρτησις μεταξύ όλων των μελών της. Υπάρχει μια τέτοια κοινωνία;
Μεταξύ των πολλών κοινωνιών της γης υπάρχει μια παγκόσμιος κοινωνία, που είναι τόσο διαφορετική απ’ όλες τις άλλες, ώστε να καθίσταται αληθινά μοναδική. Τι είναι εκείνο που την καθιστά τέτοια; Δεν είναι οι αριθμοί της, που υπερβαίνουν το ένα εκατομμύριο, διότι πολλές κοινωνίες μπορούν να καυχώνται για τόσα και περισσότερα μέλη. Ούτε είναι ο μεγάλος πλούτος των μελών της, διότι μεταξύ αυτών βρίσκονται άνθρωποι κάθε οικονομικού επιπέδου, από πλουσίους έως πολύ πτωχούς. Ούτε είναι μοναδική η κοινωνία αυτή λόγω της μεγάλης μαθήσεως εκείνων, που ανήκουν σ’ αυτήν, διότι μεταξύ αυτών υπάρχουν όχι μόνο εμβριθείς επιστήμονες αλλά και άνθρωποι που έμαθαν για πρώτη φορά να διαβάζουν και να γράφουν αφότου συνεδέθησαν με αυτή την κοινωνία. Ούτε είναι κανένα ιδιαίτερο χρώμα δέρματος ή καμμιά ιδιαίτερη εθνικότης ή γλώσσα το διακριτικό χαρακτηριστικό, διότι στα μέλη αυτής της κοινωνίας περιλαμβάνονται άτομα όλων των φυλών, εθνών και γλωσσών. Ούτε διακρίνεται αυτή η κοινωνία ανθρώπων από ιδιοτυπία ενδυμασίας. Στον τυχαίο παρατηρητή δεν παρέχουν καθόλου διαφορετική εμφάνισι από εκείνους, μεταξύ των οποίων κατοικούν.
Τι, λοιπόν, κάνει την κοινωνία αυτή διαφορετική, μοναδική; Το γεγονός ότι τα μέλη της έχουν δώσει στον Θεό την πρώτη θέσι στη ζωή τους. Πώς; Παίρνοντας στα σοβαρά κι εφαρμόζοντας στη ζωή τους τη σαφή συμβουλή του λόγου του Θεού, της Αγίας Γραφής, που διατυπώνεται στο επόμενο και σε πολλά άλλα παρόμοια εδάφια: «Θέλεις αγαπά Ιεχωβά τον Θεόν σου εξ όλης της καρδίας σου, και εξ όλης της ψυχής σου, και εξ όλης της διανοίας σου.» «Αύτη δε είναι η αιώνιος ζωή, το να γνωρίζωσι σε τον μόνον αληθινόν Θεόν, και τον οποίον απέστειλας Ιησούν Χριστόν.» (Ματθ. 22:37, ΜΝΚ· Ιωάν. 17:3) Αυτό είναι το στερεό, βραχοειδές θεμέλιο της ενότητος και της ειρήνης των. Στενά συνδεδεμένη με αυτό, βέβαια, είναι η κοινή αποδοχή απ’ αυτούς της Αγίας Γραφής ως του γραπτού Οδηγού για ένα κατάλληλο τρόπο ζωής, διότι όλα τα μέλη αυτής της κοινωνίας συμφωνούν πλήρως με την εφαρμογή των λόγων του Ιησού και στα εξήντα έξη βιβλία της: «Ο λόγος ο ιδικός σου είναι αλήθεια.»—Ιωάν. 17:17.
Τα μέλη της κοινωνίας αυτής συμμορφώνονται αυστηρά προς τους υψηλούς ηθικούς κανόνες, που εκτίθενται στην Αγία Γραφή. Μη αρκούμενοι σ’ αυτό, αναγνωρίζουν, επίσης, κι αποδέχονται την ευθύνη ν’ ακολουθήσουν το παράδειγμα του Ιησού, ο οποίος ήταν ένας πιστός και ακούραστος κήρυξ της βασιλείας του Θεού. Αυτή, λοιπόν, η κοινωνία είναι αληθινά διακεκριμένη καθότι όλα τα μέλη της, νέοι και γέροι, άνδρες και γυναίκες, είναι Χριστιανοί διάκονοι. Μεταξύ αυτών δεν υπάρχει διαίρεσις σε κληρικούς και λαϊκούς. Όταν συνέρχωνται, ο καθένας τους, κατά την ευκαιρία που έχει, συμμετέχει στο ‘να κρατούν την ομολογίαν της ελπίδος ασάλευτον· φροντίζοντες περί αλλήλων και παρακινώντας σε αγάπη και καλά έργα’.—Ματθ. 24:14· Εβρ. 10:23, 24.
Η βασιλεία την οποία κηρύττουν, η ίδια βασιλεία, για την οποία ο Ιησούς εδίδαξε τους ακολούθους του να προσεύχωνται, είναι η μόνη κυβέρνησις, στην οποίαν υπακούουν απολύτως. Καίτοι αποδεικνύονται φιλήσυχοι και νομοταγείς πολίται στις διάφορες χώρες, όπου βρίσκονται, όταν αντιμετωπίζουν σύγκρουσι μεταξύ των ανθρωπίνων νόμων και των θείων απαιτήσεων, υπακούουν στον Θεό πρώτα. (Πράξ. 5:29) Εκτιμώντας τα λόγια του Ιησού, «Η βασιλεία η εμή δεν είναι εκ του κόσμου τούτου», και, «δεν είσθε εκ του κόσμου», δεν αναμιγνύονται στην πολιτική, και, μεταξύ των, δεν λαμβάνουν υπ’ όψι εθνικές διακρίσεις. Απ’ αυτή την άποψι, είναι αληθινά μια μοναδική κοινωνία, η μόνη πραγματικά διεθνής κοινωνία.—Ιωάν. 18:36· 15:19.
Λόγω της παρούσης πλημμυρίδος του εθνικισμού σε πολλά μέρη της γης, όπως στην Αφρική με τις πολλές πολιτείες, που ανεκηρύχθησαν προσφάτως ανεξάρτητα κράτη, μέλη της κοινωνίας αυτής συνήντησαν τρομερό διωγμό. Οι κυβερνήσεις και τα άνομα στοιχεία, μη κατανοώντας πλήρως τη Γραφική των στάσι ουδετερότητος προς όλα τα εθνικά και πολιτικά κόμματα του κόσμου τούτου, επέβαλαν σκληρές ποινές στα μέλη της κοινωνίας αυτής. Οι τόποι των συναθροίσεών των επυρπολήθησαν, εκατοντάδες σπιτιών εκρημνίσθησαν, οι εσοδείες των κατεστράφησαν, και αναρίθμητες άλλες προσβολές επεσωρεύθησαν σ’ αυτούς σε μια προσπάθεια να θραυσθή η πιστότης των στον Θεό και στη βασιλεία του. Ωστόσο, αυτοί, που με πιστότητα πιστεύουν στη βασιλεία του Θεού, αντέστησαν σ’ αυτές τις εφόδους και διεκράτησαν μια ασυμβίβαστη στάσι υπέρ του Θεού και της δικαιοσύνης.
Μοναδικό, επίσης, είναι το γεγονός ότι τα μέλη της κοινωνίας αυτής έχουν πραγματικά «σφυρηλατήσει τας μαχαίρας αυτών δια υνία, και τας λόγχας αυτών δια δρέπανα.» Δεν πολεμούν μεταξύ τους, και προσπαθούν να ‘ειρηνεύωσι μετά πάντων ανθρώπων’. Ακόμη και ενώπιον προκλήσεως, όπως όταν γίνεται βίαιη και αδικαιολόγητη ενέργεια εναντίον των, αυτοί αρνήθηκαν ν’ αντεκδικηθούν ή αντενεργήσουν.—Ησ. 2:4· Ρωμ. 12:18.
Η καθαρότης είναι ένα άλλο χαρακτηριστικό της κοινωνίας αυτής. Τα μέλη τηρούνται από φυσική άποψι καθαρά και αγνά, αποφεύγοντας ρυπαρές συνήθειες, όπως είναι το κάπνισμα, η μάσησις και πτύσις καπνού. Τηρούνται ηθικώς καθαροί, αρνούμενοι να χαμηλώσουν τους υψηλούς Βιβλικούς κανόνες των σχέσεων μεταξύ των φύλων, την τιμιότητα στα οικονομικά και σε όλα τα άλλα ζητήματα, και ούτω καθεξής. Επίσης, τηρούνται καθαροί από θρησκευτική άποψι, αρνούμενοι να ταυτισθούν με μη Χριστιανικούς ομίλους ή με τους λεγομένους Χριστιανικούς ομίλους, που δεν συμμορφώνονται με τις γραπτές απαιτήσεις του λόγου του Θεού. Συμμορφώνονται με συνέπεια προς τη Θεόπνευστη συμβουλή: «Ας καθαρίσωμεν εαυτούς από παντός μολυσμού σαρκός και πνεύματος, εκπληρούντες αγιωσύνην εν φόβω Θεού.»—2 Κορ. 7:1.
Ποιο είναι το όνομα αυτής της αληθινά διαφορετικής κοινωνίας, αυτής της κοινωνίας ανθρώπων που ασκούν δικαιοσύνη, αυτού του είδους κοινωνίας, στην οποία τα ειλικρινή άτομα επόθησαν ν’ ανήκουν; Είναι η κοινωνία των Χριστιανών μαρτύρων του Ιεχωβά. Όπως αποκαλύπτεται στην Αγία Γραφή, ΙΕΧΩΒΑ είναι το προσωπικό όνομα, που έδωσε στον εαυτό του ο μόνος αληθινός Θεός, εκείνοι δε οι άνθρωποι που αποτελούν την κοινωνία αυτή, είναι αφιερωμένοι στο έργον της επιδόσεως μαρτυρίας για την κυριαρχία του και για το ότι είναι άξιος να υπηρετηθή και λατρευθή από κάθε πλάσμα στο σύμπαν.—Ησ. 42:8· 43:10.