«Θεία Κυριαρχία—Η Μόνη Ελπίς Όλου του Ανθρωπίνου Γένους.» Έγινε σύσταση στον καθένα που ήταν παρών να πάρη μαζί του ένα ή δύο αντίτυπα της επίκαιρης ομιλίας.

Στο σύνολο, τι μεγαλειώδης ήταν αυτή η σειρά των συνελεύσεων περιφερείας! Πάρα πολλά πράγματα μάθαμε και πάρα πολλά παλαιά πράγματα έγιναν πιο σαφή. Πράγματι, ο Ιεχωβά άνοιξε το χέρι του και εξέχεε επάνω στο λαό του πολλές πλούσιες και ικανοποιητικές ευλογίες, που μια από τις μεγάλες ήταν η διευρυντική αντίληψις των αυξημένων ευθυνών που βαρύνουν τώρα το τοπικό σώμα των πρεσβυτέρων σε κάθε εκκλησία. Πράγματι, ο Ιεχωβά οδηγεί τον συνηγμένο λαό του σε μια ωργανωμένη κατάστασι με την οποία θα μπορέσουν να περάσουν από τον Αρμαγεδδώνα στη νέα τάξι του Θεού κάτω από τη θεία κυριαρχία. Ναι, θεία κυριαρχία! Είμεθα υπέρ αυτής και ελπίζομε ότι είσθε και σεις επίσης!

Ερωτήσεις από Αναγνώστας

● Πώς θεωρούν οι μάρτυρες του Ιεχωβά τη θανατική ποινή;—Η.Π.Α.

Οι Χριστιανοί μάρτυρες του Ιεχωβά είναι προσκολλημένοι σ’ αυτά που παρουσιάζουν οι Άγιες Γραφές ως την άποψι του Θεού για τη θανατική ποινή. Αναγνωρίζουν ότι ο Ιεχωβά Θεός, ως ο Δημιουργός του ανθρώπου, έχει το απόλυτο δικαίωμα να θέση νόμους στους οποίους πρέπει να υπακούση κανείς αν πρόκειται να συνεχίση ν’ απολαμβάνη ζωή. Συνεπώς, όταν ο Θεός καθορίζη ότι ωρισμένα άτομα είναι άξια θανατικής ποινής λόγω της επίμονης αμαρτωλής πορείας των, μπορεί αυτός δικαίως ν’ αφαιρέση τη ζωή τους. Δύο αξιοσημείωτα παραδείγματα τέτοιας θανατικής ποινής που εκτελέσθηκε από τον Θεό είναι η καταστροφή του απειθούς ανθρωπίνου γένους στον Κατακλυσμό και η μετέπειτα καταστροφή των Σοδόμων και Γομόρρων.—2 Πέτρ. 2:5, 6.

Ως νομοθέτης, Κριτής και Υπέρτατος Κυρίαρχος, ο Ιεχωβά Θεός μπορεί επίσης να αναθέση σε άλλους την εξουσία να εκτελέσουν παραβάτας του νόμου. Ύστερ’ από την εποχή του Νώε, παραδείγματος χάριν, εξουσιοδότησε ανθρώπους να επιβάλουν θανατική ποινή για εκούσιο φόνο. Διαβάζομε: «Όστις χύση αίμα ανθρώπου, υπό ανθρώπου θέλει χυθή το αίμα αυτού· διότι κατ’ εικόνα Θεού εποίησεν ο Θεός τον άνθρωπον.» (Γεν. 9:6) Η ανθρώπινη εξουσία, με το να εκτελή τον φονέα, ενεργεί ως «Θεού υπηρέτης, εκδικητής δια να εκτελή την οργήν κατά του πράττοντος το κακόν.»—Ρωμ. 13:4.

Φυσικά, μερικοί μπορεί ν’ αμφισβητήσουν αν ανθρώπινες εξουσίες μπορούν δικαιωματικά να εκτελούν άτομα για πράξεις που ο Λόγος του Θεού δεν προσδιορίζει ως θανάσιμες παραβάσεις. Αυτή είναι μια ευθύνη που οι κυβερνήσεις οφείλουν να φέρουν ενώπιον του Θεού. Αλλά δεν υπάρχει καμμιά Γραφική βάσις για να πη κανείς ότι οι κυβερνήσεις καταδικάζονται με το να επιβάλλουν την ποινή του θανάτου στους φονείς. Η άποψις του Θεού είναι ότι το άτομο που εσκεμμένα αφαιρεί τη ζωή κάποιου άλλου χάνει τη δική του ζωή. Σήμερα, όμως, πολλές κυβερνήσεις εγκαταλείπουν την άποψι του Θεού για τη θανατική ποινή, και αυτό χωρίς αμφιβολία συντελεί στην αύξησι του εγκλήματος και της βίας.

Ο Ρόλος των Αμυγδαλών και των Αδένων

◆ Η ακριβής λειτουργία των αμυγδαλών και των αδένων έχει παραμείνει επί μακρόν ένα μυστήριο για το ιατρικό επάγγελμα. Στο παρελθόν, οι ιατροί τις θεωρούσαν ως μη απαραίτητες και τις αφαιρούσαν με την παραμικρή αιτία από τα μικρά παιδιά. Έχει υπολογισθή ότι οι χειρουργοί αφαιρούν ακόμη τις αμυγδαλές από δύο εκατομμύρια περίπου Αμερικανούς το έτος. Αλλά περισσότερο φως χύνεται τώρα στον ρόλο αυτών των δύο αδένων. Οι ερευνηταί ανεκάλυψαν ότι αυτοί περιέχουν κύτταρα που παίζουν σπουδαίο ρόλο στην καταπολέμησι συνηθισμένων μολύνσεων. Τώρα Βρετανοί ραδιολόγοι λέγουν ότι οι αμυγδαλές και οι αδένες εξυπηρετούν πολλαπλούς σκοπούς και μπορεί να παίζουν ένα ζωτικό ρόλο στο να βοηθούν μερικά παιδιά και ενηλίκους να μιλούν και να καταπίνουν. Ισχυρίζονται ότι η απομάκρυνσις αυτών των αδένων σε μερικές περιπτώσεις μπορεί να οδηγήση σε δυσχέρεια της ομιλίας.