Μάρκ. 14:34) Ο Φίλιππος ο ευαγγελιστής εφήρμοσε, στην πλοκή του λόγου, στον Ιησούν την προφητεία του Ησαΐα 53:12, που λέγει: «Παρέδωκε την ψυχήν αυτού εις θάνατον.»​—Πράξ. 8:30-35.

23. Πώς συμφωνούν με τα παραπάνω ο Ιάκωβος και η Αποκάλυψις;

²³ Ο μαθητής Ιάκωβος τελειώνει την επιστολή του, λέγοντας: «Αδελφοί, εάν τις μεταξύ σας αποπλανηθή από της αληθείας, και επιστρέψη τις αυτόν, ας εξεύρη ότι ο επιστρέψας αμαρτωλόν από της πλάνης της οδού αυτού, θέλει σώσει ψυχήν εκ θανάτου.» (Ιάκ. 5:19, 20) Και στο τελευταίο βιβλίο της Γραφής διαβάζομε, στην Αποκάλυψι 16:3: «Και ο δεύτερος άγγελος εξέχεε την φιάλην αυτού εις την θάλασσαν, και έγεινεν αίμα ως νεκρού· και πάσα ψυχή ζώσα απέθανεν εν τη θαλάσση.»

24. Αντιφάσκει ένα μέρος της Γραφής μ’ ένα άλλο μέρος στο ζήτημα του θανάτου της ψυχής, και ποιες Βιβλικές λέξεις δεν εφαρμόζονται στην «ψυχή»;

²⁴ Θυμόμαστε τον ταξιδεύοντα Βιβλικόν ομιλητή, ο οποίος, πριν από μερικά χρόνια προκαλούσε τα ακροατήρια του λέγοντας ότι θα τους έδινε ένα χαρτονόμισμα των πέντε δαλλαρίων για κάθε εδάφιο της Γραφής που θα του έδειχναν και που θα έλεγε ότι η ανθρώπινη ψυχή είναι αθάνατη. Είναι περιττό να πούμε ότι ποτέ δεν ευρέθη υποχρεωμένος να δώση σε κάποιον ούτε ένα χαρτονόμισμα των πέντε δολλαρίων διότι η Γραφή δεν αντιφάσκει με τον εαυτό της στο γεγονός ότι η ανθρώπινη ψυχή πεθαίνει λόγω της αμαρτίας. Σε όλες τις εκατοντάδες των σελίδων της η Γραφή χρησιμοποιεί τις λέξεις «αθανασία, αφθαρσία, άφθαρτος» μόνο δεκαέξη φορές, και ούτε μια φορά δεν εφαρμόζει ο λόγος τον Θεού αυτές τις λέξεις στην ανθρώπινη ψυχή.e

25. Το ότι τονίζομε αυτά τα γεγονότα από τον λόγον του Θεού πώς θα έπρεπε να κάμη όλους να αισθάνωνται, και γιατί;

²⁵ Γιατί μερικοί θρησκευόμενοι να εξοργίζωνται και να αρνούνται να αναγνώσουν περισσότερα απλώς επειδή τονίζομε αυτά τα γεγονότα για την ψυχή από τον λόγον της αληθείας του Θεού; Αυτό θα έπρεπε να κάμη όλους ευτυχείς! Γιατί; Επειδή κατά τον θάνατο η ανθρώπινη ψυχή πεθαίνει και έτσι δεν υπάρχει αθάνατη συνειδητή ψυχή για να πάη σ’ έναν άδη ή καθαρτήριο ειδωλολατρικού είδους και να υποφέρη και να βασανίζεται με πυρ και θείον για πάντα ή ακόμη και για μια περιορισμένη χρονική περίοδο. Το γεγονός αυτό, μαζί με το συσχετιζόμενο γεγονός ότι θα υπάρξη ανάστασις νεκρών, πρέπει να κάμη πολύ χαρούμενους όλους όσοι αγαπούν τον Θεόν και την ανθρωπότητα. Μας βοηθεί να δούμε καθαρά γιατί πρέπει να υπάρξη ανάστασις αν οι ανθρώπινοι νεκροί πρόκειται να ζήσουν πάλι μαζί μας σ’ ένα νέο κόσμο με ατελεύτητη ευτυχία.

Αναγνώρισις των Αναστημένων

 1. Όσον αφορά την ανάστασι, τι επιθυμούμε για τον εαυτό μας και τους άλλους, και ποια βεβαίωσι έχομε γι’ αυτό;

ΕΚΕΙΝΟ που επιθυμούμε όλοι εμείς, οι οποίοι μπορεί να έχομε μέρος στην ανάστασι, είναι να γνωρίσωμε τους αγαπητούς μας φίλους και συγγενείς μετά την επιστροφή τον εκ νεκρών. Πράγματι, επιθυμούμε να αναγνωρίσωμε τον ίδιο τον εαυτό μας. Δεν θέλομε να υποστούμε απώλεια μνήμης ώστε να μη γνωρίζωμε ποιοί είμεθα. Ο λόγος του Θεού μάς βεβαιώνει για την αμοιβαία μας αναγνώρισι του ενός από τον άλλον. Ο απόστολος Παύλος, που επίστευε στην ανάστασι, λέγει: «Τότε δε θέλω γνωρίσει καθώς και εγνωρίσθην.» (1 Κορ. 13:12) Αλλά ποιό θα είναι το μέσον με το οποίο θ’ αναγνωρίσωμε