Αγρυπνείτε ως Υιοί Φωτός

«Διότι, ιδού, σκότος θέλει σκεπάσει την γην, και ζόφος τα έθνη· επί σε όμως θέλει ανατείλει ο Ιεχωβά, και η δόξα αυτού θέλει φανερωθή επί σε.»​—Ησ. 60:2, ΜΝΚ.

1, 2. Γιατί υπάρχει πολύ πνευματικό σκότος στη γη;

ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ σήμερα αιχμαλωτίζονται από την επιστημονική κατάκτησι των ουρανών. Τα έθνη υπήρξαν άγρυπνα στην προοπτική που διανοίγεται για το έθνος το οποίο κινείται με την πιο μεγάλη ταχύτητα στην τεχνολογία του αιώνος του διαστήματος. Εκατομμύρια δαπανώνται για να τεθή ένας άνθρωπος στο διάστημα και να επαναφερθή ζωντανός. Και αυτή είναι μόνο η αρχή, σύμφωνα με τους επιστήμονας.

² Εν τούτοις, ενώ διανοίγονται τέτοιες επιστημονικές προοπτικές, σκότος σκεπάζει τη γη όσον αφορά τους σκοπούς του Θεού. Σαν μια έκλειψις το πυκνό αυτό σκότος έχει κινηθή επάνω από την επιφάνεια της γης στη διάρκεια της περασμένης γενεάς, επισκοτίζοντας την όρασι πολλών ως προς το πραγματικό μέλλον του σύμπαντος. Στις Κομμουνιστικές χώρες δεν επιτρέπονται επισκευές στα εκκλησιαστικά κτίρια, αποθαρρύνεται η θρησκευτική εκπαίδευσις και το σκότος επάνω στους ανθρώπους γίνεται ολοένα μελανώτερο· ενώ στις μη Κομμουνιστικές χώρες τα θρησκευτικά συστήματα επιτρέπουν στους ανθρώπους των να ψηλαφούν στο ίδιο δογματικό και προφητικό σκότος που επικρατούσε στη διάρκεια των Σκοτεινών Αιώνων. Είναι σαν ο ήλιος, η σελήνη και τ’ άστρα, να μην έδιναν πια φως στη γη.

 3. Ποια βεβαίωσι έχουν εκείνοι που αγαπούν το φως;

³ Σε αντίθεσι με τούτο, ο Ιεχωβά Θεός αφήνει το φως της αληθείας ν’ ακτινοβολή ολοένα λαμπρότερα καθώς αποκαλύπτει τους σκοπούς του σε ειλικρινείς άνδρες και γυναίκες που αποβλέπουν στον λόγον του για διαφώτισι. Στην οργάνωσί του αυτός κράζει: «Σηκώθητι, φωτίζου· διότι το φως σου ήλθε, και η δόξα Ιεχωβά ανέτειλεν επί σε. Διότι, ιδού, σκότος θέλει σκεπάσει την γην, και ζόφος τα έθνη· επί σε όμως θέλει ανατείλει ο Ιεχωβά, και η δόξα αυτού θέλει φανερωθή επί σε.» Όπως ακριβώς ο ήλιος φαίνεται λαμπρότερος μετά μια έκλειψι, έτσι και η αλήθεια είναι ακτινοβόλος και διαυγής σ’ εκείνους που βγαίνουν από το σκότος που τώρα σκεπάζει τη γη.​—Ησ. 60:1, 2, ΜΝΚ· 2 Κορ. 4:4.

ΣΗΜΕΙΟ ΤΗΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

 4. Ποιες περιστάσεις καθιστούν σπουδαίο το να εκτελήται το θέλημα του Ιεχωβά σήμερα;

⁴ Ναι, είναι κατ’ εξοχήν καιρός να εγερθούμε από το ζοφερό σκότος που περιβάλλει το σύστημα του παλαιού κόσμου, περιλαμβανομένων και των θρησκευτικών οργανώσεών του, και ν’ απολαύσωμε το αναψυκτικό φως της αληθείας. Επέρασαν ήδη πάνω από σαράντα χρόνια αφότου το πολλαπλούν σημείον της δευτέρας ελεύσεως του Ιησού άρχισε να παρατηρήται με την έκρηξι του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου το 1914. Η εκπλήρωσις της Βιβλικής προφητείας φθάνει τώρα στο αποκορύφωμά της. Αυτή είναι μια ημέρα που και οι άγγελοι ακόμη απέβλεπαν να ιδούν​—η ημέρα του Ιεχωβά, οπότε το όνομά του θα γίνη γνωστό ως του αιωνίου Θεού του σύμπαντος και το θέλημά του θα γίνη στη γη τόσο πλήρως όσο και στον ουρανό. Δεν είναι πια καιρός για να εκτελήται το θέλημα των εθνών, αλλά μάλλον για να γνωσθή και εκτελεσθή το θέλημα του Ιεχωβά.​—1 Πέτρ. 4:3.

 5. Ποια γεγονότα καθιστούν σαφές ότι ζούμε στον καιρό του τέλους;

⁵ Αυτή είναι η πιο σπουδαία περίοδος της ιστορίας του ανθρώπου. Ο περιωρισμένος χρόνος που ο Θεός όρισε γι’ αυτό το σύστημα του παρόντος κόσμου παρέρχεται γοργά· πράγματι, βρισκόμαστε στον καιρό του τέλους. Όταν ένας άνθρωπος που κοιμάται ακούη να ηχή το ξυπνητήρι, γνωρίζει ότι πρέπει να αφυπνισθή σε μια νέα ημέρα. Αυτό αληθεύει σήμερα μ’ ένα πνευματικό τρόπο. Η προειδοποίησις κινδύνου, την οποίαν έδωσε ο Ιησούς στους προφητικούς του λόγους, που αναγράφονται στο κατά Μάρκον 13:29, 30, ηχεί δυνατά και καθαρά για μας τώρα: «Ούτω και σεις, όταν ίδητε ταύτα γινόμενα, εξεύρετε ότι πλησίον είναι, επί τας θύρας. Αληθώς σας λέγω, ότι δεν θέλει παρέλθει η γενεά αύτη, εωσού γείνωσι πάντα ταύτα. Ο ουρανός και η γη θέλουσι παρέλθει· οι δε λόγοι μου δεν θέλουσι παρέλθει.» Ποια γεγονότα είχε περιγράψει ο Ιησούς τόσο ζωηρά; «Διότι θέλει εγερθή έθνος επί έθνος», είπε​—γεγονός που απεδείχθη αληθινό όχι μια φορά, αλλά δύο φορές, εφόσον δύο παγκόσμιοι πόλεμοι ερήμωσαν τη γη από το 1914. «Θέλουσι γείνει σεισμοί​—μια άλλη απόδειξις, και κάτι που ο άνθρωπος δεν το ελέγχει, αλλά που ο Ιησούς προείδε—​οι δε επιστήμονες εσημείωσαν μια χαρακτηριστική άνοδο στον αριθμό των σεισμών και στην καταστρεπτικότητά των σ’ αυτή τη γενεά. «Θέλουσι γείνει πείναι»· τούτο συνέβη ήδη, με τους τρομερούς λιμούς σε Ασιατικές χώρες στις πρόσφατες δεκαετίες, και τώρα υπάρχει αυξανόμενη απειλή από αυτή την αιτία με τη μεγάλη άνοδο του πληθυσμού σε ωρισμένες χώρες. Αλλ’ αυτό δεν είναι όλο. Καθώς προειδοποίησε ο Ιησούς, «Ταύτα είναι αρχαί ωδίνων.» Ακόμη και ο στενός οικογενειακός κύκλος θα ήταν διηρημένος, «και θέλουσιν επαναστή τέκνα επί γονείς, και θέλουσι θανατώσει αυτούς», ένα τρομακτικό φαινόμενο των καιρών μας επειδή τέκνα έγιναν πληροφοριοδόται υπέρ του κράτους και εμαρτύρησαν εναντίον των γονέων των που αγαπούσαν ελευθερία.​—Μάρκ. 13:8-12.

 6. Σε ποια έκτασι κηρύττονται τα αγαθά νέα;

⁶ Εν τούτοις, υπάρχει ένα καλό χαρακτηριστικό του σημείου που δεν πρέπει να παραβλεφθή: «Και πρέπει πρώτον να κηρυχθή το ευαγγέλιον εις πάντα τα έθνη.» Τούτο είναι τα αγαθά νέα όσον αφορά την ενθρόνισι του Ιησού στους ουρανούς το 1914 και το τέλος των ταραχών του αιώνος του διαστήματος, το οποίο τέλος πλησιάζει γοργά, καθώς προχωρεί η επικράτησις των νέων ουρανών και της νέας γης που δημιουργεί ο Θεός. Στο 1960 πάνω από 900.000 μάρτυρες του Ιεχωβά αφιέρωσαν πάνω από 131 εκατομμύρια ώρες σε 179 χώρες στο κήρυγμα τούτου του ευαγγελίου και στη διεξαγωγή Γραφικών μελετών με ενδιαφερομένους ανθρώπους σε αλάνθαστη εκπλήρωσι των λόγων του Ιησού.

 7. Πώς έρχεται η ημέρα του Ιεχωβά;

⁷ Λόγω της λεπτομερούς προφητείας που εδόθη στη Γραφή όσον αφορά τους καιρούς αυτούς, δεν υπάρχει ανάγκη να απορή οποιοδήποτε ειλικρινές άτομο για το τι θα κάμη ο Θεός ή τι επιφυλάσσει το μέλλον. Καθώς έγραψε ο Παύλος: «Περί δε των χρόνων και των καιρών, αδελφοί, δεν έχετε χρείαν να σας γράφη τις· διότι σεις εξεύρετε ακριβώς, ότι η ημέρα του Ιεχωβά, ως κλέπτης εν νυκτί, ούτως έρχεται. Επειδή όταν λέγωσιν, Ειρήνη και ασφάλεια, τότε επέρχεται επ’ αυτούς αιφνίδιος όλεθρος . . . Άρα λοιπόν ας μη κοιμώμεθα ως και οι λοιποί, αλλ’ ας αγρυπνώμεν, και ας εγκρατευώμεθα.» (1 Θεσ. 5:1-6, ΜΝΚ) Ενώ κανείς επάνω στη γη δεν γνωρίζει πότε ο Χριστός πρόκειται να πατάξη με καταστρεπτική δύναμι το παρόν σύστημα πραγμάτων, δεν μπορεί να υπάρξη αμφισβήτησις για το γεγονός ότι ζούμε στη γενεά για την οποία μίλησε. Τα έθνη αναλαμβάνουν μια ισχυρή εκστρατεία για ειρήνη. Οι Ρώσοι προέτειναν αφοπλισμό από το ένα μέρος, ενώ ο κ. Ντουάιτ Αϊζενχάουερ, όταν ήταν πρόεδρος, επευφημήθη από τους άλλους ως ο «Άρχων της Ειρήνης». Τούτο πρέπει να μας αφυπνίση ως προς την εγγύτητα της καταστροφής που τώρα έρχεται και να μας δείξη πόσο σοφό είναι να υπηρετούμε τον Χριστό Ιησού, τον αληθινό «Άρχοντα της Ειρήνης». Αφού κανείς δεν γνωρίζει πότε ακριβώς θα ξεσπάση η μανία του Αρμαγεδδώνος, τώρα είναι καιρός να προετοιμαζώμεθα.

 8. Γιατί είναι ανάγκη να αγρυπνούμε;

⁸ Καθώς είπε ο Ιησούς: «Προσέχετε, αγρυπνείτε και προσεύχεσθε· διότι δεν εξεύρετε πότε είναι ο καιρός. Επειδή τούτο θέλει είσθαι ως άνθρωπος αποδημών, όστις αφήκε την οικίαν αυτού, και έδωκεν εις τους δούλους αυτού την εξουσίαν, και εις έκαστον το έργου αυτού, και εις τον θυρωρόν προσέταξε να αγρυπνή. Αγρυπνείτε λοιπόν· (διότι δεν εξεύρετε πότε έρχεται ο κύριος της οικίας, την εσπέραν, ή το μεσονύκτιον, ή όταν φωνάζη ο αλέκτωρ, ή το πρωί·) μήποτε ελθών εξαίφνης, σας εύρη κοιμωμένους. Και όσα λέγω προς εσάς, προς πάντας λέγω, Αγρυπνείτε.» (Μάρκ. 13:33-37) Στις ημέρες εκείνες οι άνθρωποι δεν είχαν τραίνα ή αεροπλάνα και μέχρι δευτερολέπτου ακριβή δρομολόγια, ώστε ο άνθρωπος που απουσίαζε σε ταξίδι να μπορή να πη στους δούλους του ότι θα έφθανε με το βραδινό τραίνο στις 5 και 35. Αν όλα επήγαιναν καλά, θα μπορούσε να είναι στο σπίτι κάποτε το βράδι, ή θα μπορούσε να είναι την επόμενη ημέρα ή την επόμενη εβδομάδα. Οι δούλοι έπρεπε να αγρυπνούν. Έτσι πρέπει να συμβαίνη με τους δούλους του Κυρίου στις ημέρες αυτές. Είναι καιρός να αγρυπνούμε, έτοιμοι για την άφιξι του Κυρίου για την τελική επιθεώρησι του παλαιού αυτού κόσμου στον Αρμαγεδδώνα.

ΚΑΝΟΝΤΑΣ ΕΚΛΟΓΗ ΓΙΑ ΖΩΗ

 9. Ποια εκλογή βρίσκεται μπροστά σε κάθε άτομο;

⁹ Ειλικρινείς σπουδασταί της Βίβλου απέβλεπαν επί αιώνες σ’ αυτούς τους καιρούς. Η τρέχουσα εκτύλιξις των Βιβλικών προφητειών είναι καλύτερη από οποιοδήποτε δράμα της σκηνής ή της τηλεοράσεως, επειδή ο καθένας μπορεί να παίξη ένα μέρος σ’ αυτήν. Και το μέρος που παίζομε θα σημαίνη ζωή για μας τους ίδιους, για τις οικογένειές μας και για τους ανθρώπους καλής θελήσεως. Απόκειται στον καθένα να καθορίση την πορεία της ζωής του και το μέρος στο οποίο θα έχη συμμετοχή μένοντας άγρυπνος τώρα και ενεργητικός στην υπηρεσία του Βασιλέως Χριστού Ιησού. Η ζωή μας δεν εκβιάζεται από προορισμό ν’ ακολουθήση έναν καθωρισμένο τύπο ή να τελειώση σε μια μέρα καθωρισμένη από τη μοίρα. Όπως ο Ιησούς του Ναυή είπε στους Ισραηλίτας, απέκειτο σ’ αυτούς να εκλέξουν ποιον ήθελαν να λατρεύουν και ν’ αποφασίσουν για την πορεία ενεργείας που θ’ ακολουθούσαν. «Εγώ όμως και ο οίκος μου, θέλομεν λατρεύει τον Ιεχωβά», διεκήρυξε.​—Ιησ. Ναυή 24:15, ΜΝΚ.

10. Ποιο προφητικό έργο εκτελείται;

¹⁰ Ποιον δρόμο θα εκλέξετε για ν’ ακολουθήσετε; Θα είναι αυτός ο μη δημοφιλής στενός δρόμος που ακολούθησαν οι άνδρες της πίστεως; ή ο πλατύς δρόμος του σκότους της πλειονότητος του παλαιού κόσμου; Μη λέτε, «δεν υπάρχει τίποτε που μπορεί να κάμω σχετικά με αυτό· τι και αν ζούμε, λοιπόν, στον καιρό του τέλους;» Υπάρχει κάτι που μπορεί να γίνη, εκείνοι δε που είναι υιοί φωτός, δεν αφήνονται σε άγνοια ως προς το τι είναι αυτό· διότι το Αμώς 3:7, 8 (ΑΣ) λέγει: «Βεβαίως Ιεχωβά ο Θεός δεν θέλει κάμει ουδέν, χωρίς να αποκαλύψη το απόκρυφον αυτού εις τους δούλους αυτού τους προφήτας . . . Κύριος ο Ιεχωβά ελάλησε· τις δεν θέλει προφητεύσει;» Να προφητεύωμε είναι να μιλούμε για το μέλλον. Ακόμη και όταν λέμε την Κυριακή Προσευχή, «Ελθέτω η βασιλεία σου· γενηθήτω το θέλημά σου, ως εν ουρανώ, και επί της γης», επαναλαμβάνομε μια προφητική προσευχή. Αυτό είναι το ευαγγέλιον ή αγαθά νέα, για τα οποία ο Ιησούς είπε ότι οι δούλοι του θα επροφήτευαν σ’ αυτόν τον καιρό σε όλη την οικουμένη.

11, 12. Πρέπει να εξαρτώμεθα από κάποιον άλλον για θρησκευτική καθοδηγία;

¹¹ Θα έχετε συμμετοχή στο έργο που προείπε ο Ιησούς; Κάθε άτομο έχει την ευθύνη να κάμη μια εκλογή. Δεν μπορεί να αδιαφορήση λέγοντας, «Αφήνω τον κληρικό μου να φροντίση για θρησκευτικά ζητήματα.» Στον καιρό του Ιησού ο κλήρος εγνώριζε περισσότερα για τον καιρό παρά για τα σημεία που απεδείκνυαν τον Ιησού ως τον Μεσσία. Ηρνούντο να πιστέψουν τα θαύματα που έκανε. Ομοίως σήμερα ο Ιησούς θα μπορούσε κάλλιστα να πη στην ίδια τάξι ανθρώπων: «Το μεν πρόσωπον του ουρανού εξεύρετε να διακρίνητε, τα δε σημεία των καιρών δεν δύνασθε;» (Ματθ. 16:3) Για τούτο, είναι καλό, κάθε άτομο να είναι άγρυπνο ν’ ακολουθήση την ορθή πορεία αντί να εξαρτάται από κάποιον άλλον. Η ζωή διακυβεύεται.​—Ιωάν. 3:9-15.

¹² Μερικοί ισχυρίζονται ότι, επειδή δεν είναι εκπαιδευμένοι σε θρησκευτικά ζητήματα, πρέπει να εξαρτώνται από εκείνους που εμελέτησαν για να τους οδηγούν, όπως ακριβώς εξαρτώνται από ένα γιατρό για ιατρική συμβουλή. Εν τούτοις, αυτό δεν παραμένει αληθινό όσον αφορά μια μελέτη του λόγου του Θεού. Οι Γραφές εγράφησαν για να μπορούν να διαβάζωνται και να κατανοούνται από όλους τους ανθρώπους. Ο Ιησούς είπε: «Αύτη δε είναι η αιώνιος ζωή, το να γνωρίζωσι σε τον μόνον αληθινόν Θεόν, και τον οποίον απέστειλας Ιησούν Χριστόν.» (Ιωάν. 17:3) Δεν είπε ότι θα σας έδινε ζωή το να έχετε κάποιον άλλον που να λάβη τη γνώσι για σας· αλλ’ απόκειται στον καθένα να μάθη για τον εαυτό του εκείνο που ο Θεός απαιτεί απ’ αυτόν. Ο Ιεχωβά διδάσκει τον λαό του μέσω της οργανώσώς του. Λέγει: «Ακούσατέ μου μετά προσοχής . . . Κλίνατε το ωτίον σας, και έλθετε προς εμέ· ακούσατε, και η ψυχή σας θέλει ζήσει.» (Ησ. 55:2, 3) Το γεγονός ακριβώς ότι ο περιωρισμένος χρόνος που έχει ταχθή για το παλαιό σύστημα πραγμάτων εκπνέει γοργά, μας εμποδίζει από το ν’ αναβάλωμε επ’ αόριστον το να λάβωμε αυτή τη ζωοπάροχη γνώσι. Τώρα είναι καιρός να μάθωμε τους σκοπούς του Θεού για τη γη και τι αυτός απαιτεί από μας.

13. Γιατί είναι τόσο σπουδαία η εκπαίδευσις του νέου κόσμου;

¹³ Κάθε άτομο πρέπει να εργασθή σκληρά για ν’ αποκτήση προσωπική γνώσι του Ιεχωβά Θεού. Έχομε μια ευκαιρία εκλογής όσον αφορά την εκπαίδευσι που θέτομε πρώτη στη ζωή μας, είτε εκπαίδευσι του παλαιού κόσμου είτε του νέου κόσμου. Αλλ’ αν θέτωμε πρώτα τα συμφέροντα της Βασιλείας, όπως ενουθέτησε ο Ιησούς, τότε θα μελετούμε τις Γραφές και θα συμβαδίζωμε με την προοδευτική κατανόησι της αληθείας καθώς το φως της γίνεται ολοένα λαμπρότερο. Σήμερα τα έθνη τονίζουν την εκπαίδευσι του παλαιού κόσμου για να εξασφαλίσουν την επιβίωσι των πολιτικών συστημάτων και να διατηρήσουν τη σημερινή ισορροπία δυνάμεως, αλλά η εκπαίδευσις του νέου κόσμου είναι η μόνη που καθιστά δυνατή την επιβίωσι ανθρώπων πίστεως για αιώνια ζωή.

14. Πώς μπορεί ένα άτομο να προοδεύση στη Χριστιανική ωριμότητα;

¹⁴ Στην αρχή μπορεί να είμεθα σαν μικρά παιδιά σχετικά με την κατανόησι των βαθέων του λόγου του Θεού, αν και μπορεί να είμεθα διανοητικώς σοφοί σύμφωνα με τους κανόνες εκπαιδεύσεως του παλαιού κόσμου. Σαν παιδιά, έχομε ανάγκη να συναναστρεφώμεθα μ’ εκείνους που μπορούν να μιλούν την καθαρή γλώσσα της αληθείας σ’ εμάς, που μπορούν ν’ απαντούν στις Βιβλικές ερωτήσεις μας και να μας δείχνουν πώς να μελετούμε και να βρίσκωμε τις απαντήσεις μόνοι μας. Οι μάρτυρες του Ιεχωβά παρέχουν αυτή την υπηρεσία για ανθρώπους όλων των πίστεων, το περασμένο δε έτος διεξήγαγαν πάνω από 646.108 δωρεάν Γραφικές μελέτες σε όλο τον κόσμο επί μία ώρα την εβδομάδα. Αλλά η μελέτη της Γραφής δεν είναι ένας σκοπός αυτή καθ’ εαυτήν, όπως και η αποστολή ενός παιδιού στο σχολείο δεν είναι ο τελικός σκοπός του στη ζωή. Έρχεται καιρός για να εφαρμόση ένα παιδί την εκπαίδευσί του και να γίνη ένα παραγωγικό μέλος της κοινωνίας, συντηρώντας τον εαυτό του και την οικογένειά του. Το ίδιο συμβαίνει και μ’ ένα σπουδαστή της Γραφής, που αποκτά πίστι στον Θεό: αναλαμβάνει τη διακονία ως ένας που ανήκει στην κοινωνία Νέου Κόσμου, διδάσκοντας εκείνα που έμαθε στους άλλους. Αναγνωρίζει τον Ιεχωβά ως πατέρα του και την οργάνωσι του Ιεχωβά ως μητέρα του. Αφυπνίζεται στο φως του νόμου του Θεού και βρίσκει τον εαυτό του στην οδό της ζωής. (Παροιμ. 6:20) Γνωρίζει ότι ένας σπουδαστής δεν θα προώδευε στο σχολείο αν δεν θα παρευρίσκετο στις ώρες της διδασκαλίας τακτικά και δεν θα μελετούσε καλά τα μαθήματά του· έτσι αν πρόκειται να προοδεύση γοργά στη Βιβλική γνώσι, βρίσκει ότι πρέπει να μελετά την ύλη που πρόκειται να εξετασθή στις δωρεάν Βιβλικές μελέτες των μαρτύρων του Ιεχωβά και παρακολουθή τακτικά τις συναθροίσεις. Μ’ αυτό τον τρόπο δείχνει ότι αγωνίζεται για Χριστιανική ωριμότητα. Δεν θα μπορούσε να το κάμη αυτό μόνος του, επειδή θα ήταν σαν να ψηλαφή μέσα από μια σκοτεινή μάζα θρησκευτικής παραδόσεως και συγχύσεως για να εύρη το φως· αλλ’ ο Ιεχωβά μάς δείχνει τον τρόπο και εφοδιάζει εκείνους που θέλουν να είναι υιοί φωτός με τη διαφωτιστική σειρά μαθημάτων που χρειάζονται μέσω της κοινωνίας Νέου Κόσμου. Καθώς αυξάνει κανείς στη Χριστιανική ωριμότητα, γίνεται άγρυπνος να χρησιμοποιή την πληροφορία που αποκτά για να βοηθή άλλους και να προοδεύη στην υπηρεσία του προς τον Θεό. Διότι με τη γνώσι έρχεται ευθύνη, και με την ευθύνη γίνεται κανείς υπόλογος.

15. Ποια πορεία θα μας δώση ευνοϊκή στάσι ενώπιον του Ιεχωβά;

¹⁵ Κάθε άτομο ίσταται ή πίπτει ενώπιον του Ιεχωβά. Αν είμεθα αφυπνισμένοι ως προς τις ευθύνες μας και δείχνωμε έντονο ενδιαφέρον για τις οδηγίες που αυτός μας έδωσε στον λόγον του, τότε θα εξακολουθήσωμε να μένωμε στην εύνοιά του. (Ρωμ. 14:4) Πολλοί άνθρωποι αναγνωρίζουν την αλήθεια όταν τους παρουσιάζεται, αλλά δεν θέλουν ν’ αναλάβουν την ευθύνη που έρχεται μαζί της. Φρονούν ότι δεν θα μπορούσαν ποτέ να κάμουν το έργο του να μιλούν στους πλησίον των για τη Γραφή ή να διδάσκουν τους άλλους μέσω μιας οικιακής Γραφικής μελέτης. Πραγματικά δείχνουν έλλειψι πίστεως στον Ιεχωβά ως διδάσκαλον και δεν παρέχουν στον εαυτό τους μια ευκαιρία. Ακόμη και το μερμήγκι, σύμφωνα με την παροιμία, αν και δεν έχει άρχοντα, είναι πολυάσχολο στο να προετοιμάζη τροφή το θέρος. Ο συγγραφεύς της παροιμίας, λοιπόν, ερωτά: «Έως πότε θέλεις κοιμάσθαι, οκνηρέ; πότε θέλεις σηκωθή εκ του ύπνου σου;» (Παροιμ. 6:9) Μήπως κοιμάσθε ως προς τα προνόμιά σας, ενώ θα μπορούσατε να μεταδίδετε την αλήθεια στους άλλους, κοιτόμενοι επάνω στην εργασία σας αντί να συλλέγετε την πνευματική τροφή για χρήσι στη διακονία; Δεν μπορούμε απλώς να περιμένωμε επ’ αόριστον για να δούμε τι θα συμβή. Μερικοί εδοκίμασαν αυτή την πορεία ενεργείας στις πριν από τον Κατακλυσμό ημέρες, αλλά έχασαν τη ζωή τους για έλλειψι ανταποκρίσεως στην προειδοποίησι και μη συμμετοχή στο έργο που είχε δώσει ο Θεός για εκείνο τον καιρό.

16. Πώς μπορεί κανείς ν’ αποδειχθή υιός φωτός;

¹⁶ Αφού φθάσαμε σε ακριβή γνώσι της αληθείας, βρίσκομε ότι υπάρχει για μας ένα έργο να εκτελέσωμε. Φυσικά, δεν μπορούμε να κάνωμε το έργο εκτός αν είμεθα άγρυπνοι ως προς την κατάστασι και γνωρίζωμε τι πρέπει να γίνη. «Αλλά σεις, αδελφοί, δεν είσθε εν σκότει . . . Πάντες σεις είσθε υιοί φωτός και υιοί ημέρας.» (1 Θεσ. 5:4) Έτσι ο Παύλος έδειξε ότι ενώ οι άνθρωποι γενικά μπορεί να είναι στο σκότος που έρχεται προς το τέλος της ημέρας γι’ αυτό το παλαιό σύστημα, οι δούλοι του Θεού θ’ αντανακλούσαν το φως της νέας ημέρας της διακυβερνήσεως της βασιλείας του Χριστού. Δεν θα ήσαν στο σκότος όσον αφορά τους σκοπούς του Θεού ή μια κατανόησι του λόγου του. Θα ήσαν αφυπνισμένοι και νηφάλιοι με κατάλληλη ισορροπία, θέτοντας τη διακονία πρώτη στη ζωή των. Αυτοί αναγνωρίζουν ότι η γνώσις της αληθείας που έχουν τους δίδει μια ευθύνη να βοηθήσουν άλλους· τους καθιστά υπολόγους ή υπευθύνους στον Θεό, κάτω από υποχρέωσι ν’ αποδώσουν σ’ αυτόν λογαριασμό για τη γνώσι που έλαβαν. Ο καθένας πρέπει να λογοδοτήση στον Θεό για τον τρόπο με τον οποίο χρησιμοποιεί τη ζωή του, είτε προς αίνον του Θεού, με ευλογίες και ευτυχία για τον εαυτό του και εκείνους που διακονεί, ή ανόητα χωρίς κατεύθυνσι, βλέψι ή σκοπό.