Ζητείτε τα Προς Οικοδομήν Αλλήλων

«Άρα λοιπόν ας ζητώμεν τα προς την ειρήνην, και τα προς την οικοδομήν αλλήλων.»​—Ρωμ. 14:19.

1, 2. (α) Πώς ήλθε σε ύπαρξι η γη, και γιατί είναι τόσο καλά προσαρμοσμένη στα ανθρώπινα πλάσματα; (β) Γιατί δεν είναι παράδεισος σήμερα;

Ο ΜΕΓΑΣ Δημιουργός του σύμπαντος είναι χωρίς αρχή και χωρίς τέλος. Ιεχωβά είναι το όνομά του. Ο Ιεχωβά υπήρχε επί αναρίθμητα εκατομμύρια χρόνια πριν από τη δημιουργία του σύμπαντος ή οποιουδήποτε πλάσματος σ’ αυτό. Σ αυτόν τον καιρό ο Ιεχωβά ήταν πλήρης· δεν είχε αίσθησι μονώσεως αν και ήταν μόνος. Ευηρεστήθη ο Ιεχωβά ν’ αρχίση να δημιουργή, ή να οικοδομή ένα σύμπαν και να κάνη πολλά πλάσματα να ζουν σ’ αυτό. Κάθε τι που έκαμε ο Ιεχωβά εν σχέσει με τη δημιουργία του σύμπαντος απεδείχθη ευεργετικό στους άλλους. Η γη είναι ένα εξέχον παράδειγμα του πώς η δημιουργία ωφέλησε άλλους. Η γη επλάσθη με σκοπό να ζουν πλάσματα επάνω σ’ αυτήν κάτω από δίκαιες συνθήκες και με ευτυχία και ελευθερία. Ο άνθρωπος έγινε η υψίστη μορφή ζωντανής, ορατής δημιουργίας και όλα τα άλλα δημιουργήματα επλάσθησαν σε μεγάλη ποικιλία και για να είναι ευχάριστα και ευεργετικά στον άνθρωπο. Η γη επλάσθη για να είναι μια άνετη, ευτυχής κατοικία για τον άνθρωπο, και είναι προφανές ότι ο μεγάλος Δημιουργός έδωσε στοχασμό και σκέψι σε ό,τι θα ήταν ευεργετικό στον άνθρωπο και θα έκαμε τη ζωή του επάνω στη γη ευχάριστη.​—Γέν. 1:28· Ψαλμ. 115:15, 16.

² Αναμφισβήτητα, το ελατήριο που ήταν πίσω από όλη αυτή τη στοχαστικότητα από μέρους του Ιεχωβά ήταν αγάπη. Ο Ιεχωβά είναι αγάπη, η μεγάλη προσωποποίησίς της, η εξάσκησις δε της αγάπης του ήταν εκείνη που έκαμε τον Ιεχωβά να προμηθεύση τόσο πολλά καλά πράγματα για την ωφέλεια και απόλαυσι των πλασμάτων του. Η εξάσκησις αληθινής αγάπης είναι πάντοτε εποικοδομητική και ευεργετική. Στην 1 Κορινθίους 8:1 ο απόστολος Παύλος δείχνει ότι η αγάπη οικοδομεί. Αν το ανθρώπινο γένος επάνω στη γη, που αντιπροσωπεύετο στην αρχή από τον Αδάμ και την Εύα, είχε δείξει αγάπη για τον Δημιουργό και είχε εποικοδομήσει κατάλληλο σεβασμό και λατρεία για τον Δημιουργό και μέσα στην αγάπη του είχε δείξει υπακοή στον Δημιουργό, όλο το ανθρώπινο γένος σήμερα θα απελάμβανε στο πλήρες τις πολλές ευλογίες και οφέλη του οικοδομητικού έργου που έκαμε ο Ιεχωβά δημιουργώντας τη γη και κάθε τι που οικοδόμησε επάνω σ’ αυτήν. Αλλά μια κατεδαφιστική πορεία άρχισε με την ανταρσία του Σατανά και την παρακοή του πρώτου ανδρός και της γυναικός. Όλη η ανθρώπινη φυλή έτσι υπέπεσε σε καταδίκη λόγω της αμαρτίας του Αδάμ και της Εύας. Εδώ ο Ιεχωβά επροχώρησε να εκφράση την αγάπη του και προέβη σε μια ανοικοδομητική εκστρατεία. Ο Ιεχωβά συνέλαβε ένα νέο σύστημα πραγμάτων και απεφάσισε την οικοδόμησι ενός νέου κόσμου.​—Γέν. 3:15· Εβρ. 11:3, 39, 40· 2 Πέτρ. 3:13.

 3. (α) Ποια προμήθεια έκαμε ο Ιεχωβά για την οικοδόμησι ενός αρμονικού κόσμου; (β) Τι είδους πνευματικό οικοδομικό έργο ακολούθησε τον θάνατο του Χριστού;

³ Ένα ισχυρό οικοδόμημα έχει ένα στερεό θεμέλιο, ο δε Ιεχωβά στο νέο του οικοδομικό πρόγραμμα επρονόησε για έναν ισχυρό θεμέλιο λίθο, τον Χριστό Ιησού. Η απεριόριστη αγάπη του Ιεχωβά φανερώνεται στην προσφορά του πιο πολυτίμου αποκτήματός του, του μονογενούς του Υιού Χριστού Ιησού, ως θυσίας για τις αμαρτίες του ανθρώπου. Με την αφαίρεσι της ανικανότητος μέσω της απολυτρωτικής θυσίας του Χριστού Ιησού το ανθρώπινο γένος κατενόησε τα οφέλη του οικοδομικού έργου του Ιεχωβά, διότι επάνω στο θεμέλιο του Χριστού Ιησού ο Ιεχωβά άρχισε να οικοδομή έναν πνευματικό οίκο αποτελούμενον από ζώντας λίθους και προωρισμένον να εκπληρώση ένα ειδικό έργο στον σκοπό του Ιεχωβά. Έτσι από τον θάνατο και την ανάστασι του Χριστού Ιησού επροχώρησε μια μεγάλη οικοδομική εκστρατεία. Ο απόστολος Παύλος αναφέρεται σε τούτο στην 1 Κορινθίους 3:9, λέγοντας: «Σεις είσθε του Θεού αγρός, του Θεού οικοδομή.» Έτσι ο Ιεχωβά οικοδομεί μια πνευματική οργάνωσι επάνω στο θεμέλιο του Χριστού Ιησού και χρησιμοποιεί αφιερωμένους Χριστιανούς επάνω στη γη ως συνεργάτας του.​—Ιωάν. 3:16· 1 Πέτρ. 2:4-10.

 4. Ποιοι συμμετέχουν στο πνευματικό οικοδομικό έργο, και τι τους υποκινεί να το εκτελούν;

⁴ Ο Παύλος και ο Απολλώς συμμετείχαν στην οικοδόμησι. Άλλοι επίσης έλαβαν μέρος σ’ αυτήν, όπως το εξηγεί ο Παύλος στην Πρώτη προς Κορινθίους επιστολή του, κεφάλαιο τρίτο. Όλοι εκείνοι που συμμετέχουν σ’ αυτό το οικοδομικό έργο συνεργάζονται με τον Θεό για την εκπλήρωσι του σκοπού του Θεού, και πρέπει ν’ αναμένεται ότι όλοι αυτοί θα είχαν την ίδια υποκινούσα δύναμι, δηλαδή, αγάπη. Οποιοσδήποτε είναι συνεργάτης του Θεού πρέπει να είναι όμοιος με αυτόν στα ελατήριά του, μολονότι με πολύ πιο περιωρισμένη ικανότητα. Πρέπει να έχη τελείως εντυπωθή σ’ αυτόν η σχέσις του προς τον Ιεχωβά. Ο Ιεχωβά ο Παντοδύναμος Δημιουργός είναι πάρα πολύ μεγάλος εν συγκρίσει με τον μικρόν συνεργάτην που έχει το προνόμιο να συμμετέχη στο έργο για τους σκοπούς του Ιεχωβά.​—2 Κορ. 6:1· Εφεσ. 5:1.

 5. Ποιο παράδειγμα μας έδειξε ο Ιεχωβά με την πολιτεία του προς τους ασθενεστέρους, και επομένως τι πρέπει να κάνωμε;

⁵ Ο καθένας απ’ αυτούς τους συνεργάτας έχει το προνόμιο να υπηρετή μόνο επειδή ο μεγάλος Ιεχωβά επρομήθευσε το μέσον υπερνικήσεως της αδυναμίας μέσω της θυσίας του Χριστού Ιησού. Ο Ιεχωβά, ο Ισχυρός, στοχάζεται τις αδυναμίες του ανθρωπίνου πλάσματος. Αυτό το παράδειγμα μας δίνει, και επομένως η άποψίς μας πρέπει να είναι η ίδια απέναντι άλλων που μπορεί να μην είναι τόσο ισχυροί πνευματικώς όσο εμείς εφθάσαμε να είμεθα. Η πνευματική δύναμις έρχεται με το να λάβωμε γνώσι του λόγου του Θεού και να επιδοθούμε στη χρήσι των αρχών του Θεού, και με τη διδασκαλία, και με τη βοήθεια του Ιεχωβά και του πνεύματός του. Καιρός επίσης απαιτείται γι’ αυτή τη μελέτη και την εκπαίδευσι. Μερικοί που εδαπάνησαν χρόνια στη μελέτη του λόγου του Θεού γίνονται ισχυρότεροι από άλλους. Εκείνοι που επιδίδονται καλά γίνονται ισχυρότεροι από άλλους. Ο απόστολος Παύλος ήταν ένας από εκείνους που επεδόθησαν επιμελώς στο να γίνουν πνευματικώς ισχυροί, και νουθετεί στην προς Ρωμαίους επιστολή 15:1-3: «Οφείλομεν δε ημείς οι δυνατοί να βαστάζωμεν τα ασθενήματα των αδυνάτων, και να μη αρέσκωμεν εις εαυτούς· αλλ’ έκαστος ημών ας αρέσκη εις τον πλησίον δια το καλόν προς οικοδομήν. Επειδή και ο Χριστός δεν ήρεσεν εις εαυτόν.» Ο Χριστός Ιησούς εστοχάζετο τις αδυναμίες και τις πνευματικές ανάγκες των άλλων και παρείχε βοήθεια σ’ εκείνους που ήσαν γύρω του.

 6. Πώς καταδεικνύεται η επιρροή της αγάπης στον Χριστιανό οικοδόμο όταν χειρίζεται τα αγαθά νέα;

⁶ Τα συμφέροντα των πλησίον μας, ή εκείνων που είναι κοντά μας, πρέπει να τυγχάνουν προσοχής και όχι απλώς το ν’ αρέσωμε στον εαυτό μας. Έτσι εκφράζομε αληθινή αγάπη. Ο γνήσιος Χριστιανός θ’ αποβλέπη σε ό,τι είναι καλό για την οικοδομή του πλησίον του. Είναι μια ευκαιρία για ανιδιοτελή σκέψι και ενέργεια. Έτσι δεν εξυψώνονται ή μεγαλύνονται ως μεγάλης σπουδαιότητος οι επιθυμίες μας και το εγώ μας, αλλά η εκτέλεσις του θελήματος του Θεού γίνεται μεγίστης σπουδαιότητος. Τούτο σημαίνει το να στοχαζώμεθα τους άλλους χάριν του έργου του Θεού. Ένας οικοδόμος είναι ένας εργάτης και έχει ν’ αποτελειώση ένα σχέδιο. Πρέπει να εργάζεται μ’ έναν τρόπο που θα εκπληρώση το καθήκον που τίθεται μπροστά του. Υποτάσσει, λοιπόν, τη θέλησί του στην εκτέλεσι του μεγάλου έργου που συνδέεται με τη διάδοσι των αγαθών νέων. Ο Παύλος είναι ένα λαμπρό παράδειγμα: «Διότι ελεύθερος ων πάντων, εις πάντας εδούλωσα εμαυτόν, δια να κερδήσω τους πλειοτέρους. Και έγεινα εις τους Ιουδαίους ως Ιουδαίος, δια να κερδήσω τους Ιουδαίους εις τους υπό νόμον ως υπό νόμον, δια να κερδήσω τους υπό νόμον· εις τους ανόμους ως άνομος, (μη ως άνομος εις τον Θεόν, αλλ’ έννομος εις τον Χριστόν,) δια να κερδήσω ανόμους· έγεινα εις τους ασθενείς ως ασθενής, δια να κερδήσω τους ασθενείς· εις πάντας έγεινα τα πάντα, δια να σώσω παντί τρόπω τινάς. Κάμνω δε τούτο δια το ευαγγέλιον, δια να γείνω συγκοινωνός αυτού.» (1 Κορ. 9:19-23) Ναι, είναι ανάγκη να βοηθήσωμε άλλους και ν’ αποφεύγωμε σκόπιμα να ερεθίζωμε εκείνους που είναι κοντά μας ή να είμεθα απρόσεκτοι για πράγματα που θα τους κατακρημνίσουν στην εκτίμησι που έχουν των πνευματικών πραγμάτων μάλλον παρά θα τους οικοδομήσουν.

ΑΝΕΚΤΙΚΟΤΗΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΕΘΙΜΩΝ

7, 8. (α) Γιατί κανείς δεν πρέπει να επικρίνεται για τις σχετικές με τη δίαιτα συνήθειές του; (β) Πώς είναι δυνατόν να θέτη ένας χριστιανός εμπόδιο στο δρόμο ενός άλλου με ό,τι μπορεί να τρώγη ή να πίνη;

⁷ Οι άνθρωποι έχουν πολλά έθιμα. Έχουν τους τρόπους των με τους οποίους τρώγουν, πίνουν, ντύνονται, μιλούν και διεξάγουν την εργασία των. Ο κόσμος είναι διηρημένος σήμερα από τον εθνικισμό και από μια ποικιλία αντιλήψεων για τους κανόνες της ζωής. Και όμως από όλους αυτούς τους ανθρώπους των εθνών ο Ιεχωβά Θεός έχει ειπεί ότι συνάγει ανθρώπους για να είναι υμνηταί του. Επειδή ένας αποκτά κάποια γνώσι του Ιεχωβά Θεού και των σκοπών του και επιθυμεί να υπηρετήση τον Θεό, αυτό δεν σημαίνει ότι μεταβάλλει τελείως τις συνήθειές του. Επειδή αποκτά γνώσιν της αληθείας, αυτό δεν σημαίνει ότι θα μεταβάλη τις συυνήθειές του τις σχετικές με το φαγητό. Παραδείγματος χάριν, ένας άνθρωπος μπορεί να ζη με μια δίαιτα λαχανικών. Το αν τρώγη κρέας ή λαχανικά δεν έχει τίποτε να κάμη με την υπηρεσία του Ιεχωβά. Ο άνθρωπος μπορεί να τρώγη και να πίνη όπως αισθάνεται καλύτερα για τη σωματική του ευεξία. Το να κάμη ένας ζήτημα το φαγητό ή το ποτό θα ήταν εκτροπή της προσοχής από τη σπουδαία δράσι της ζωής, την υπηρεσία του Δημιουργού και θα μπορούσε να οδηγήση σε φιλονεικίες και δυσκολίες. Θα ήταν ακατάλληλο για ένα Χριστιανό οικοδόμο να εργάζεται έτσι εναντίον άλλων που βρίσκονται στο μεγάλο οικοδομικό πρόγραμμα που διευθύνεται τώρα από τον Ιεχωβά. Κάθε οικοδόμος είναι ένας συνεργάτης του Θεού, ένας υπηρέτης του Θεού, και ίσταται ενώπιον του Θεού. Ο Θεός είναι ο Κριτής. «Συ τις είσαι όστις κρίνεις ξένον δούλον; εις τον ίδιον αυτού κύριον ίσταται ή πίπτει· θέλει όμως σταθή· διότι ο Ιεχωβά είναι δυνατός να στήση αυτόν.»​—Ρωμ. 14:4, ΜΝΚ.

⁸ Εδώ στο δέκατο τέταρτο κεφάλαιο της προς Ρωμαίους επιστολής ο απόστολος Παύλος μιλεί για το να σεβώμεθα τα δικαιώματα των άλλων και να είμεθα ανεκτικοί για τον τρόπο της ζωής των. Χρησιμοποιεί την εικόνα της τροφής ως μέσον για να δείξη πώς ν’ αποφεύγωμε τον διαχωρισμό και τη διάσπασι λόγω απλώς ασυμφωνίας για το αν κάτι πρέπει να τρώγεται ή να μην τρώγεται. Το πρωταρχικό σημείο, η βασιλεία του Θεού, είναι εκείνο που αξίζει σοβαρή προσοχή από όλους όσοι είναι οικοδόμοι μαζί με τον Θεό. Ενώ θα μπορούσε κανείς να σημειώση ότι ένα άλλο άτομο δεν τρώγει ωρισμένες τροφές, γιατί αυτό να το κάμη ζήτημα; Πέρα απ’ αυτό, ένα άτομο θα μπορούσε να έχη τάσι να προσβληθή από το ότι ένα άλλο άτομο τρώγει ή πίνει ωρισμένες τροφές. Πραγματικά, θα ήταν δυνατόν να θέσωμε λίθον προσκόμματος στο δρόμο ενός ατόμου που δεν είναι ισχυρό στην πίστι αν ετρώγαμε κάποιο είδος τροφής σ’ ένα ωρισμένο μέρος της γης. Υπάρχουν μερικοί άνθρωποι που εξεπαιδεύθησαν από τους γονείς των να πιστεύουν ότι είναι κακό το να τρώγουν βοδινό κρέας. Άλλοι απέχουν από το να τρώγουν χοιρινό κρέας. Σ’ ένα τμήμα του κόσμου είναι πολύ κοινό να πίνουν οι άνθρωποι κρασί ή οινοπνευματώδη ποτά, αλλά σ’ ένα άλλο μέρος της γης ένα άτομο θα το έβλεπαν με αντιπάθεια, ή θα το θεωρούσαν ως κακοποιό αν θα έπινε κάποιο οινοπνευματώδες ποτό.

 9. Έχοντας υπ’ όψι τον αντικειμενικό του σκοπό, ποια πορεία πρέπει να λάβη ο ώριμος Χριστιανός διάκονος εν σχέσει με το φαγητό το ποτό;

⁹ Ο ώριμος Χριστιανός, οικοδομώντας μαζί με τον Θεό, πρέπει να έχη υπ’ όψι πάντοτε τον αντικειμενικό του σκοπό. Ποιος είναι ο λόγος για τον οποίο βρίσκεται σε κάποια κοινότητα ή είναι συνδεδεμένος με κάποιους ανθρώπους; Ως αφιερωμένος δούλος του Ιεχωβά Θεού πρέπει να βρίσκεται εκεί για να εκτελέση το έργο του Θεού που είναι διατεταγμένο γι’ αυτόν τον καιρό, και το οποίο είναι η διακήρυξις των αγαθών νέων της Βασιλείας. Αν είναι εντεταλμένος να κηρύττη τα αγαθά νέα της Βασιλείας, πρέπει να μπορή να μιλή στους ανθρώπους και να τους διδάσκη και να τους οικοδομή. Γιατί, λοιπόν, να μπη σε φιλονεικία με άτομα και να θέση ένα ανυπέρβλητο εμπόδιο στο δρόμο του πίνοντας ή τρώγοντας κάτι προσβλητικό για την κοινότητα; Λάβετε για παράδειγμα μια κοινότητα όπου ένα άτομο που παίρνει ένα οινοπνευματώδες ποτό θεωρείται ως αμαρτωλό. Αν ένας Χριστιανός διάκονος έλθη σ’ αυτή την κοινότητα από μια χώρα όπου το να πίνη κανείς κρασί είναι πολύ κοινό, πρέπει άρα γε να επιμείνη να πίνη κρασί και αν αυτό προσβάλλη τους ανθρώπους της κοινότητος και τους προδιαθέτη εναντίον του και εναντίον του αγγέλματος που κομίζει; Προφανώς η απάντησις είναι ότι θα ήταν καλύτερα για τον επισκεπτόμενο διάκονο να πάρη λίγο τσάϊ ή άλλα ποτά που συνηθίζονται στην κοινότητα, για τον λόγο ότι θέλει να προαγάγη το Χριστιανικό οικοδομικό πρόγραμμα. Δεν θα ζημιωθή ούτε θα πεθάνη αν δεν πιη κρασί, επειδή υπάρχουν πολλά άλλα πράγματα που μπορεί κανείς να πιη.

10. Πώς πρέπει ένας ώριμος Χριστιανός να υποτάσση τις προσωπικές του κλίσεις χάριν της εκκλησίας, όπως δείχνει το Ρωμαίους 14:13-21;

¹⁰ Το ίδιο αληθεύει μ’ ένα άτομο που έρχεται σε μια κοινότητα και συνταυτίζεται με την εκκλησία των αδελφών του. Αν δεν είναι συνήθεια σ’ αυτή τη χώρα, ή σ’ εκείνο το μέρος του κόσμου, να πίνουν κρασί, ο επισκέπτης δεν πρέπει να βγαίνη δημοσία και να πίνη κρασί και να φέρνη δυσκολίες σε όλη την εκκλησία. Ο Παύλος λέγει στην προς Ρωμαίους επιστολή 14:13-21: «Τούτο κρίνατε μάλλον, το να μη βάλλητε πρόσκομμα εις τον αδελφόν, ή σκάνδαλον. Εξεύρω και είμαι πεπεισμένος εν Κυρίω Ιησού, ότι ουδέν υπάρχει ακάθαρτον αφ’ εαυτού, ειμή εις τον όστις στοχάζεταί τι ότι είναι ακάθαρτον, εις εκείνον είναι ακάθαρτον. Εάν όμως ο αδελφός σου λυπήται δια φαγητόν, δεν περιπατείς πλέον κατά αγάπην. Μη φέρε εις απώλειαν με το φαγητόν σου εκείνον, υπέρ του οποίου ο Χριστός απέθανεν. Ας μη βλασφημήται λοιπόν το αγαθόν σας. Διότι η βασιλεία του Θεού δεν είναι βρώσις και πόσις, αλλά δικαιοσύνη και ειρήνη και χαρά εν πνεύματι αγίω· επειδή ο δουλεύων εν τούτοις τον Χριστόν, ευαρεστεί εις τον Θεόν, και ευδοκιμεί παρά τοις ανθρώποις. Άρα λοιπόν ας ζητώμεν τα προς την ειρήνην, και τα προς την οικοδομήν αλλήλων. Μη κατάστρεφε το έργον του Θεού δια φαγητόν. Πάντα μεν είναι καθαρά· κακόν όμως είναι εις τον άνθρωπον όστις τρώγει με σκάνδαλον. Καλόν είναι το να μη φάγης κρέας, μηδέ να πίης οίνον, μηδέ να πράξης τι εις το οποίον ο αδελφός σου προσκόπτει.»

11. Πώς μπορούμε να πούμε ότι η πορεία αυτή είναι Χριστιανική;

¹¹ Εδώ πάλι βλέπομε το παράδειγμα ενός που δεν προτάσσει τον εαυτό του από το έργο του στην υπηρεσία του Θεού. Λίγο έπειτα από τα ανωτέρω ο Παύλος εδήλωσε: «Επειδή και ο Χριστός δεν ήρεσεν εις εαυτόν.» Και έδειξε ότι πρέπει να έχωμε το ίδιο φρόνημα που είχε και ο Χριστός.

12. Σύμφωνα με την Πρώτη προς Κορινθίους επιστολή, κεφάλαιο δέκατο, ποια στάσι λαμβάνει ο ώριμος Χριστιανός οικοδόμος;

¹² Ένα άτομο θα μπορούσε να θέλη να υποστηρίξη ότι θα τρώγη ή θα πίνη οτιδήποτε επιθυμεί αφού δεν είναι παράνομο ενώπιον του Θεού το να πίνη κρασί ή να τρώγη ωρισμένες τροφές. Αλλά και αν ακόμη ένα πράγμα δεν είναι παράνομο ενώπιον του Θεού, θα είναι εποικοδομητικό; Ο Παύλος το εξετάζει αυτό στην Πρώτη προς Κορινθίους επιστολή του, κεφάλαιο δέκατο, το οποίον αναφέρεται ομοίως σε τροφή και ποτό, και λέγει: «Πάντα είναι εις την εξουσίαν μου, αλλά πάντα δεν οικοδομούσι. Μηδείς ας μη ζητή το εαυτού συμφέρον· αλλ’ έκαστος τα του άλλου. Είτε λοιπόν τρώγετε, είτε πίνετε, είτε πράττετέ τι, πάντα πράττετε εις δόξαν Θεού. Μη γίνεσθε πρόσκομμα μήτε εις Ιουδαίους μήτε εις Έλληνας, μήτε εις την εκκλησίαν του Θεού· καθώς και εγώ κατά πάντα αρέσκω εις πάντας, μη ζητών το ιδικόν μου συμφέρον, αλλά το των πολλών δια να σωθώσι.»​—1 Κορ. 10:23, 24, 31-33.

13. Ποιους μιμούμεθα λαμβάνοντας αυτή την ανιδιοτελή πορεία;

¹³ Αυτή η μορφή του σεβασμού των δικαιωμάτων των άλλων χάριν του ευαγγελίου είναι η ορθή στάσις όλων των Χριστιανών. Δείχνει το ορθό φρόνημα όπως ακριβώς το εξεδήλωσε ο Χριστός. Ο Παύλος, λοιπόν, λέγει στην 1 Κορινθίους 11:1: «Μιμηταί μου γίνεσθε, καθώς και εγώ του Χριστού.» Πρέπει πάντοτε να ζητούμε το όφελος των άλλων χάριν των αγαθών νέων.