εκείνο που τα χερουβείμ θα έπρεπε να τους κάνουν να καταλάβουν, δηλαδή, την παρουσία του Ιεχωβά ως του Θεού που απαιτεί αποκλειστική αφοσίωσι.

Έτσι, σαν Χριστιανοί σ’ αυτό τον καιρό, ας παραμείνωμε σταθεροί στην πίστι μας, «σπεύδοντες εις την παρουσίαν της ημέρας του Θεού.» Είθε να ενεργούμε με πίστι σαν να βλέπωμε τον Αόρατο, του Ιεχωβά.—Εβρ. 11:27· 2 Πέτρ. 3:12.

Ερωτήσεις από Αναγνώστες

● Στην επιστολή 1 Κορινθίους 7:36-38 η Μετάφρασις Νέου Κόσμου αναγράφει για έναν που δίνει την ‘παρθενία του’ σε γάμο. Πολλές άλλες μεταφράσεις χρησιμοποιούν φράσεις όπως αυτές: «Την παρθένο θυγατέρα του» ή «τον άγαμο σύντροφό του.» Γιατί οι Γραφές διαφέρουν τόσο πολύ σ’ αυτή την περικοπή;

Κάθε Χριστιανός που ενδιαφέρεται για τον γάμο ή και για την αγαμία ορθώς ενδιαφέρεται γι’ αυτά τα σημαντικά εδάφια, τα οποία στην Μετάφρασι Νέου Κόσμου έχουν ως εξής:

«Αλλ’ εάν τις νομίζη ότι ασχημονεί προς την παρθενίαν αυτού αν παρήλθε η ακμή αυτής, και πρέπει να γείνη ούτως, ας κάμη ό,τι θέλει· δεν αμαρτάνει· ας υπανδρεύονται. Όστις όμως στέκει στερεός εν τη καρδία, μη έχων ανάγκη, έχει όμως εξουσίαν περί του ιδίου αυτού θελήματος, και απεφάσισε τούτο εν τη καρδία αυτού, να φυλάττη «την εαυτού παρθενίαν», πράττει καλώς. Ώστε και ο δίδων την παρθενίαν αυτού εις γάμον πράττει καλώς, αλλ’ ο μη δίδων αυτήν εις γάμον πράττει καλήτερα.»​—1 Κορ. 7:36-38.

Πολλοί Βιβλικοί λόγιοι ομολογούν ότι δυσκολεύονται να καταλάβουν και να μεταφράσουν κατάλληλα το Ελληνικό κείμενο αυτής της περικοπής. Το κατά γράμμα Ελληνικό Κείμενο αρχίζει ως εξής το εδάφιο 36: «Ει δε τις ασχημονείν επί την παρθένον αυτού, νομίζει . . . » Το κύριο πρόβλημα είναι στη φράση «την παρθένον αυτού.» Τι εννοούσε μ’ αυτό ο απόστολος Παύλος; Τα Βιβλικά σχολιολόγια συχνά παρουσιάζουν τρεις πιθανότητες, που αντανακλώνται στις διάφορες αποδόσεις πολλών δημοφιλών Αγγλικών Γραφών. Αν εξετάσωμε συνοπτικά αυτές τις τρεις απόψεις θα βοηθηθούμε να κατανοήσωμε το σημείο αυτής της περικοπής.

Πρώτον: Μερικοί λένε ότι αυτά τα εδάφια αναφέρονται στην εξουσία ενός πατέρα ή κηδεμόνα να δώση μια κόρη σε γάμο ή να της απαγορεύση το γάμο. Ωρισμένες μεταφράσεις, για να μεταδώσουν αυτή την ιδέα, προσθέτουν τη λέξι «θυγάτηρ,» όπως κάνει η Νέα Αμερικανική Στερεότυπος Βίβλος. Υπάρχουν, όμως, δυσκολίες μ’ αυτή την άποψι. Πρώτον, η περικοπή αυτή διόλου δεν ομιλεί πραγματικά για μια θυγατέρα, για πατέρα ή κηδεμόνα. Επί πλέον, το εδάφιο 37 τονίζει ότι εκείνο που αμφισβητείται ήταν η εξουσία ενός ανθρώπου πάνω στο δικό του θέλημα. Γιατί, λοιπόν, να συμπεράνωμε ότι ο Παύλος συνιστούσε να μείνει άγαμη μια γυναίκα απλώς διότι ο πατέρας της δεν ενοχλείτο από σεξουαλικό πάθος;

Δεύτερον: Άλλοι φρονούν ότι ο Παύλος συμβούλευε έναν άνδρα να νυμφευθή ή να μη νυμφευθή τη μνηστή του. Γι’ αυτό, η Αναθεωρημένη Στερεότυπος Μετάφρασις λέει: «Αν κανείς φρονεί ότι δεν συμπεριφέρεται κατάλληλα στη μνηστή του, αν τα πάθη του είναι ισχυρά, . . .» Το ζήτημα όμως είναι ότι στο πρωτότυπο κείμενο αυτά τα εδάφια δεν μνημονεύουν μια ‘μνηστευμένη γυναίκα,’ ή ‘μνηστή.’ Επί πλέον, αυτή η αντίληψις θέτει όλη την έμφαση στον άνδρα. Αλλά φαίνεται συνεπές στη Χριστιανοσύνη ότι ο Παύλος θα ενδιαφερόταν μόνο για τον άνδρα, χωρίς να δείχνει διόλου ενδιαφέρον στις ανάγκες και τα αισθήματα της γυναίκας, την οποία ο Πέτρος χαρακτηρίζει ως «σκεύος ασθενέστερον»;​—1 Πέτρ. 3:7.

Τρίτον: Άλλοι πάλι λένε ότι η περικοπή 1 Κορινθίους 7:36-38 αφορά Χριστιανά ανδρόγυνα που ζούσαν μαζί αλλά χωρίς επιμιξία, που είχαν παραιτηθή των σεξουαλικών σχέσεων για λόγους πνευματικούς. Γι’ αυτό, η Μετάφρασις του Μόφφατ λέει: «Αν ένας άνθρωπος κρίνη ότι δεν συμπεριφέρεται κατάλληλα στην παρθένο που είναι η πνευματική του νύμφη, . . .» Και Η Νέα Αγγλική Βίβλος μιλεί για την «σύντροφό του στην αγαμία.»

Εν τούτοις, μια τέτοια ερμηνεία συγκρούεται με ό,τι συμβούλευσε ο απόστολος προηγουμένως στην επιστολή 1 Κορινθίους κεφάλαιο έβδομο. Ο Παύλος είχε αναφέρει, στα εδάφια τρία ως και πέντε, την πιθανότητα για ένα ανδρόγυνο να απόσχουν προσωρινώς από σεξουαλικές σχέσεις με αμοιβαία συγκατάθεσι. Αλλά είπε ότι αργότερα πρέπει πάλι να συνέλθουν για να μη περιπέσουν σε πειρασμό. Επίσης, αν ο Παύλος αναφερόταν σε έγγαμα ζεύγη που ζουν σαν άγαμοι, γιατί θα συνιστούσε να νυμφευθούν αν το πάθος υπέβαλε την ανάγκη προς τούτο;

Αν αυτές οι τρεις απόψεις, που εμφανίζονται σε πολλές δημοφιλείς Γραφές, δεν φαίνωνται να εναρμονίζωνται με τα λόγια του Παύλου στην Ελληνική γλώσσα, ή με τη Χριστιανοσύνη, μήπως υπάρχει καμμιά πιο κατάλληλη απόδοση που μεταδίδει το κατάλληλο νόημα;

Όπως παρατηρήθηκε, η κυριότερη δυσχέρεια εμπερικλείεται στη φράση «την παρθένον αυτού.» Ως προς αυτό, η υποσημείωσις του Εμφατικού Διγλώττου λέγει: «Παρθένος, έχει αποδοθή ως σημαίνουσα επίσης την κατάστασι της παρθενίας ή αγαμίας.» Ο Δρ Τζ. Ρ. Μπέρρυ αποδίδει ως εξής την Ελληνο-Αγγλική διάστιχο διατύπωσι: «συμπεριφέρεται απρεπώς στην παρθενίαν του.» Αυτό θα εσήμαινε ότι η ‘παρθένος’ που αναφέρεται δεν είναι εκείνη κάποιου άλλου προσώπου, αλλά είναι η δική του παρθενία. Πολύν καιρό πριν εκδοθεί η Μετάφρασις Νέου Κόσμου, μερικές Αγγλικές μεταφράσεις μετέδιδαν αυτό το νόημα. Η μετάφραση Τζ. Ν. Ντάρμπυ λέει: «Αν κανείς φρονή ότι συμπεριφέρεται απρεπώς στην παρθενία του, . . . ας κάνη ό,τι θέλει, δεν αμαρτάνει.» (Βλέπε, επίσης, τη Βίβλο του Τζ. Μπ. Ρόδερχαμ.) Μια τέτοια απόδοσις ταιριάζει και στο Ελληνικό κείμενο και στα πρότερα λόγια του Παύλου που ενθαρρύνει τον άγαμο βίο.​—1 Κορ. 7:29-35.

Στα εδάφια 1 Κορινθίους 7:36-38, λοιπόν, ο Παύλος προτρέπει τα άτομα να εξετάζουν τις δικές τους ανάγκες. Μήπως έχει περάσει κανείς τον καιρό που το σεξουαλικό ενδιαφέρον έγινε για πρώτη φορά ισχυρό;a Αν είναι έτσι, και αν αυτός ή εκείνη φρονή ότι θα ήταν καλύτερο να νυμφευθούν, δεν υπάρχει αμάρτημα σ’ αυτό. Αλλά ο Χριστιανός που έχει τη δυνατότητα ν’ ακολουθήση τον άγαμο βίο, θα έχει λιγότερες απασχολήσεις και περισσότερη ελευθερία να υπηρετή τον Κύριο.

[Υποσημειώσεις]

Γιατί Γερνάμε;

Η επιστήμη δεν ξέρει. Αλλά μπορείτε να μάθετε γιατί. Μπορείτε επίσης να μάθετε πώς τα γηρατειά θα πάψουν σύντομα.

Το βιβλίο Η Αλήθεια που Οδηγεί στην Αιώνιο Ζωή δίνει την απάντησι της Βίβλου. Διαβάστε το κεφάλαιο «Γιατί Γηράσκομε και Πεθαίνομε.» Για να λάβετε αυτό το σκληρόδετο βιβλίο των 192 σελίδων, ελεύθερο ταχυδρομικών τελών, στείλετε μόνο 30 δρχ. στη Σκοπιά, Λεωφόρος Κηφισίας 77, Αμαρούσιον Αθήναι.