Κάνετε Φανερή την Προκοπή Σας με Ανταπόκρισι στον Λόγον του Θεού
«Πλην εις εκείνο το οποίον εφθάσαμεν, ας περιπατώμεν κατά τον αυτόν κανόνα.»—Φιλιππησ. 3:16.
1. Ποια υγιεινή επίδρασι έχει η Χριστιανική πρόοδος σε άλλους που είναι στην πίστι;
Η ΣΤΑΘΕΡΗ προκοπή που σημειώνει ένας Χριστιανός δίνει όχι μόνο ένα βαθύ αίσθημα ικανοποιήσεως σ’ εκείνον ο οποίος έτσι προοδεύει αλλ’ επίσης και ενθάρρυνσι και μια αιτία χαράς σε ομοίους μ’ αυτόν Χριστιανούς. Τι χαρά είναι όταν οι σπουδασταί τούς οποίους βοηθούμε με μια μελέτη του Λόγου του Θεού απορροφούν προοδευτικά τη μια αλήθεια μετά την άλλη για ν’ αποκτήσουν ακριβή κατανόησι της Αγίας Γραφής! Η ευτυχία των καθώς και η δική μας φθάνει σε ανώτερα ύψη, όταν προοδεύουν ως το σημείο της αφιερώσεώς των στον Θεό και του εν ύδατι βαπτίσματος. Και δεν πάλλει, γοργά η καρδιά σας όταν ακούτε ένα νέο πρόσωπο να κάμη τα πρώτα του σχόλια στη μελέτη Σκοπιάς της εκκλησίας ή να εκφωνή την πρώτη του ομιλία σπουδαστού στη Σχολή Θεοκρατικής Διακονίας; Πώς αισθάνεσθε όταν ένας νέος αδελφός προχωρή στη Χριστιανική ωριμότητα που απαιτείται από ένα δημόσιο ομιλητή και εκφωνή την πρώτη του καλά επεξειργασμένη αλλά με κάποια νευρικότητα εκφωνημένη δημοσία ομιλία; Όλοι ενθαρρυνόμεθα από την πρόοδο· δεν είν’ έτσι; Αναγνωρίζομε ότι η προκοπή η οποία γίνεται φανερή με ανταπόκρισι στον Λόγο του Θεού οδηγεί σε ζωή· και αν η δική μας προκοπή ενθαρρύνη άλλους, αυτό με τη σειρά του μας δίδει μια ακόμη σοβαρή αιτία για να προχωρούμε, δεν είναι έτσι; Είναι ακριβώς όπως έγραψε ο απόστολος Παύλος στο νεαρό Τιμόθεο, στα εδάφια 1 Τιμόθεον 4:15, 16: «Ταύτα μελέτα, εις ταύτα μένε, δια να ήναι φανερά εις πάντας η προκοπή σου. Πρόσεχε εις σεαυτόν και εις την διδασκαλίαν επίμενε εις αυτά. Διότι τούτο πράττων, και σεαυτόν θέλεις σώσει και τους ακούοντάς σε.»
2. (α) Πώς ο Λόγος του Θεού είναι μια ισχυρή δύναμις η οποία διεγείρει για προκοπή; (β) Με ποιο τρόπο τα ώτα μας ‘ακούουν λόγον όπισθεν μας’ για να μας καθοδηγή σήμερα;
2 Υπάρχει μια ισχυρή δύναμις από τον Θεό, η οποία μας υποκινεί να σημειώνωμε πρόοδο. Το εδάφιο Εβραίους 4:12 μάς λέγει τα εξής: «Ο λόγος του Θεού είναι ζων, και ενεργός, και κοπτερώτερος υπέρ πάσαν δίστομον μάχαιραν . . . και διερευνά τους διαλογισμούς και τας εννοίας της καρδίας.» Τι διερευνητική, διαπεραστική δύναμις υπάρχει στον Λόγο του Θεού! Το κάθε τι υπάρχει εκεί για να μας διδάξη, να μας επανορθώση και να εμπνεύση μέσα μας μια ισχυρή επιθυμία να υπηρετούμε τον Θεόν μας Ιεχωβά. Αυτός δεν μας έχει αφήσει, χωρίς την απαιτουμένη συμβουλή και κατεύθυνσι ν’ αντιμετωπίσομε τα δύσκολα προβλήματα που συναντούμε καθημερινά σ’ αυτόν τον αιώνα της ανομίας. Έχει προβλέψει τις ανάγκες μας. Ο προφήτης Ησαΐας, αφού περιγράφει κάτω από θεία έμπνευσι την ανθηρή πνευματική κατάστασι που θ’ απελάμβαναν οι αληθινοί δούλοι του Θεού στις ‘έσχατες ημέρες,’ προείπε τον μοναδικό τρόπο με τον οποίο ο Ιεχωβά θα ωδηγούσε τον λαό του. «Οι διδάσκαλοι [ο Μέγας Διδάσκαλος, ΜΝΚ] σου . . . δεν θέλουσιν αφαιρεθή πλέον, αλλ’ οι οφθαλμοί σου θέλουσι βλέπει τους διδασκάλους [τον Μέγαν Διδάσκαλόν, ΜΝΚ] σου· και τα ώτά σου θέλουσιν ακούει λόγον όπισθεν σου, λέγοντα, Αύτη είναι η οδός, περιπατείτε εν αυτή· όταν στρέφησθε επί τα δεξιά, και όταν στρέφησθε επί τα αριστερά.» (Ησ. 30:20, 21) Ποιος είναι σήμερα αυτός ο ‘λόγος όπισθέν’ μας; Κανένας άλλος από τον λόγον του Μεγάλου μας Διδασκάλου Ιεχωβά που μας ομιλεί μέσω του γραπτού του Λόγου και μέσω της οργανώσεως του σήμερα. Όταν ακούωμε με αντίληψι και ανοίγουν οι οφθαλμοί της κατανοήσεώς μας, είναι ως ν’ ακούωμε και να βλέπομε τον Μεγάλο Διδάσκαλό μας πρόσωπο προς πρόσωπο. Ο Λόγος Του διαφωτίζει σαφώς την οδό μας ώστε να μη υπάρχη αμφιβολία όσον αφορά το πώς και πού πρέπει να βαδίζωμε. Δεν υπάρχει στροφή προς τα δεξιά ή προς τ’ αριστερά, όταν προσέχωμε στην οδό που οδηγεί στη ζωή.
3. Τι αναμένει από μας ο Ιεχωβά στον τομέα της προκοπής;
3 Ο Ιεχωβά έχει κάθε δικαίωμα ν’ αναμένη σταθερή προκοπή απ’ όλους εκείνους οι οποίοι φθάνουν στο σημείο να τον γνωρίσουν. Όταν μελετούμε τον Λόγο του, μαθαίνομε για την παρ’ αξίαν αγαθότητα του την οποία έχει εκδηλώσει προς το ανθρώπινο γένος και για τις προμήθειες που έχει κάμει για την αιωνία ευημερία μας. Μας προμηθεύει το κλίμα της αγάπης μέσα στο οποίο αυξάνομε πνευματικώς. Μας δίνει χρόνο για ν’ αποκτήσωμε γνώσι, ν’ ανακαινίσουμε τις διάνοιές μας ν’ αφιερωθούμε σ’ αυτόν και, να προχωρούμε προς την Χριστιανική ωριμότητα. Δεν αναμένει ότι αυτό θα γίνη σε μια μέρα, αλλ’ αναμένει από μας να κάνωμε σταθερή πρόοδο σε πνευματική ανάπτυξι. Και καθώς σημειώνομε πρόοδο, συχνά είναι ανάγκη ν’ αλλάξωμε ωρισμένους τρόπους ζωής και καταστάσεις διανοίας ή ακόμη να παραιτηθούμε τελείως απ’ αυτές για ν’ αφήνωμε να εκδηλώνεται πλήρως ο Λόγος του Θεού στη ζωή μας. Εξετάστε την καλή συμβουλή των εδαφίων Ιακώβου 1:21, 22: «Δια τούτο απορρίψαντες πάσαν ρυπαρίαν και περισσείαν κακίας, δέχθητε μετά πραότητος τον εμφυτευθέντα λόγον, τον δυνάμενον να σώση τας ψυχάς σας. Γίνεσθε δε εκτελεσταί του Λόγου, και μη μόνον ακροαταί, απατώντες εαυτούς.»
4. Γιατί μερικοί σημειώνουν μικρή ή καμμιά προκοπή πνευματικώς;
4 Εκατομμύρια ανθρώπων σήμερα αποτυγχάνουν ν’ ανταποκριθούν στον Λόγο του Θεού, όταν έρχωνται σ’ επαφή με το άγγελμα της Βασιλείας. Δεν κάνουν καμμιά πρόοδο στο στενό δρόμο, ο οποίος οδηγεί στη ζωή. Μερικοί ανταποκρίνονται στην αρχή αλλά, λόγω των φροντίδων αυτής της ζωής ή άλλων παραγόντων, επιβραδύνουν την προκοπή των. (Ματθ. 7:13, 14· Λουκ. 8:11-14· Εβρ. 6:1) Αυτό συνήθως δεν οφείλεται στο ότι απαρνούνται την αλήθεια ή στο ότι δεν πιστεύουν ωρισμένες διδασκαλίες. Συχνά θα διαπιστώσετε ότι ανακύπτουν ατομικά ή οικογενειακά προβλήματα, και μια πιο προσεκτική εξέτασις είναι πιθανόν ότι θ’ αποδείξη ότι αυτά τα προβλήματα προέκυψαν διότι δεν εφηρμόσθησαν οι Βιβλικές αρχές πλήρως στη ζωή των. Κάποιος ερώτησε τον Ιησού, «Κύριε, ολίγοι άρα είναι οι σωζόμενοι;» Ο Ιησούς απήντησε: «Αγωνίζεσθε να εισέλθητε δια της στενής πύλης· διότι πολλοί, σας λέγω, θέλουσι ζητήσει να εισέλθωσι, και δεν θέλουσι δυνηθή.» (Λουκ. 13:23-25) Δεν είναι εύκολο να εξακολουθούμε να προοδεύωμε με το ν’ ανταποκρινώμεθα στη συμβουλή που υπάρχει στον Λόγο του Θεού όσον αφορά το πώς πρέπει να ζούμε, ωστόσο όμως του Ιεχωβά «αι εντολαί βαρείαι δεν είναι» και είμεθα βεβαιωμένοι με πεποίθησι ότι ο ζυγός που μας προσκαλεί ν’ αναλάβωμε ο Ιησούς είναι πράγματι ελαφρός.—1 Ιωάν. 5:3, 4· Ματθ. 11:28-30.
5. Τι συμβουλεύει ο Λόγος του Θεού για ν’ αποφύγη ένας να προχωρήση σ’ ένα άσοφο γάμο;
5 Παραδείγματος χάριν, ένας πιθανόν επιθυμεί να νυμφευθή. Υπάρχει η συμβουλή στον Λόγο του Θεού ότι πρέπει να νυμφεύωμεθα «μόνον . . . εν Κυρίω.» (1 Κορ. 7:39· 2 Κορ. 6:15) Εν τούτοις μερικές φορές συμβαίνει ν’ αρχίση ένας να ενδιαφέρεται για ένα πρόσωπο του αντιθέτου φύλου το οποίο δεν είναι ακόμη ένας αφιερωμένος Χριστιανός όπως είναι ο ίδιος. Τον καταλαμβάνουν οι συγκινήσεις και αρχίζει να δικαιολογή στη διάνοια του μια πορεία αντίθετη προς τον Λόγο του Θεού. Έτσι μπορεί να προκύψη γάμος μ’ ένα άπιστο πρόσωπο, πράγμα που θα φέρη περιττές λύπες και καταστάσεις που μπορούν να επηρεάσουν το πιστό μέλος να κάνη συμβιβασμούς στο ζήτημα της πίστεώς του. Το ν’ αποφύγη ένας ή να διακόψη τέτοιες σχέσεις πιθανόν να επιφέρη προσωρινό πόνο, αλλά πόσο ευγνώμων θα είναι αργότερα αν συμμορφωθή με τον Λόγο του Θεού και προχωρή προς την ορθή κατεύθυνσι.
6, 7. (α) Ποιες αρχές πρέπει να καθοδηγούν την Χριστιανική οικογένεια για να έχη κατάλληλη προκοπή; (β) Τι απαιτείται αν πρόκειται τα τέκνα να εξακολουθήσουν στην οδό της ζωής;
6 Σκεφθήτε, επίσης, τις αρχές που περιλαμβάνει η ηγεσία. Πόσο ευτυχής είναι η οικογένεια η οποία έχει μια στοργική κεφαλή ως σύζυγο και πατέρα, και μια μητέρα και τέκνα που σέβονται την ηγεσία του! Αλλά πόσες πίκρες προκύπτουν όταν η σύζυγος προσπαθή να κυριαρχή στην οικογένεια ή ο σύζυγος κάνη κατάχρησι της ηγεσίας του και γίνεται περισσότερο ένας άστοργος δικτάτωρ. Το αποτέλεσμα είναι αναρχία στην οικογένεια. Λίγη ευτυχία υπάρχει τότε. Η οικογένεια γίνεται πνευματικώς ασθενής, και γρήγορα ο καθένας θέλει ν’ ακολουθήση τον χωριστό δρόμο του.—Εφεσ. 5:21-23· Κολ. 3:18, 19.
7 Ο Λόγος του Θεού έχει να πη πολλά σχετικά με την εκπαίδευσι των τέκνων, επίσης. Η κατεύθυνσις προς την οποία προκόπτουν εξαρτάται πολύ από τη στοργική, αλλά σταθερή εκπαίδευσι που δίδεται από τους γονείς με βάσι τον Λόγο του Θεού. Η πειθαρχία δεν παραμελείται εκεί που χρειάζεται. Πόσο ικανοποιητικό είναι για τους Χριστιανούς γονείς, και για μας τους άλλους επίσης, καθώς βλέπομε τα νεαρά παιδιά ν’ αναπτύσσωνται και να παραμένουν στην αλήθεια και στην οργάνωσι του Θεού μάλλον παρά ν’ απομακρύνωνται και να τα καταβροχθίζη αυτός ο κόσμος.—Εφεσ. 6:1-4· Κολ. 3:20, 21· Παροιμ. 1:8· 13:24· 22:6.
8. Ποιες προσωπικές κακές συνήθειες είναι πιθανόν να εμποδίζουν την προκοπή μερικών;
8 Η πνευματική προκοπή μπορεί να εμποδισθή από πολλά πράγματα. Ίσως να έχετε επιτρέψει σε μερικές κακές συνήθειες ή πράξεις ν’ ασκούν επιρροή επάνω σας και όταν ακόμη εξήλθατε από τον κόσμο. Παραδείγματος χάριν, η συνήθεια του καπνίσματος ή άλλων χρήσεων του καπνού, που ο καθένας γνωρίζει ότι είναι επιβλαβής στην υγεία ενός, έχει ισχυρή λαβή επάνω σε μερικούς, οι οποίοι, επειδή στερούνται εγκρατείας και δεν ασκούν ισχυρή πίστι στον Ιεχωβά, αφήνουν αυτή την κακή συνήθεια να εξακολουθή ν’ ασκή κυριαρχία επάνω των, και να τους οδηγή σε μια βραδεία σωματική και πνευματική κατάπτωσι καθώς και σε κακή συνείδησι. Εκεί όπου υπάρχει ασθενής θέλησις σε τέτοιας φύσεως ζητήματα, αυτό συχνά αντανακλά στον χειρισμό άλλων ζητημάτων σοβαρού ενδιαφέροντος. Κατόπιν είναι πιθανόν να υπάρξη η υπερβολική εντρύφησις σε τροφή ή ποτό, που αμβλύνει τις αισθήσεις και επιβραδύνει τον ρυθμό σας. Οι υπερβολικές απολαύσεις ικανοποιούν τις επιθυμίες της σαρκός, αλλά βαθμιαίως σπαταλούν τον χρόνο και την ενεργητικότητα μας έτσι ώστε γινόμεθα φιλήδονοι μάλλον παρά φιλόθεοι. (2 Τιμ. 3:4) Η Αγία Γραφή δείχνει ότι υπάρχει μια μεγάλη διαμάχη μεταξύ της σαρκός και του πνεύματος. Ο τρόπος που σκεπτόμεθα καθορίζει ποιο από τα δύο θα νικήση.—Ρωμ. 8:12, 13· 12:1, 2.
9. Πόση σπουδαιότητα έχουν οι σκέψεις και ο λόγος μας;
9 Ο κοσμικός τρόπος σκέψεως και η γλώσσα του είναι οριστικά εμπόδια για την προκοπή. Ο Λόγος του Θεού νουθετεί: «Πορνεία δε και πάσα ακαθαρσία, ή πλεονεξία, μηδέ ας ονομάζηται μεταξύ σας, καθώς πρέπει εις αγίους· μηδέ αισχρότης και μωρολογία, τα οποία είναι απρεπή· αλλά μάλλον ευχαριστία.» Αν ανταποκρινώμεθα σ’ αυτή τη σαφή συμβουλή που προέρχεται από τον Μεγάλο Διδάσκαλο μας, θα καθαρίσωμεν τις διάνοιες μας από κάθε βωμολοχία ή ακάθαρτη σκέψι και θ’ ακολουθούμε την καλή συμβουλή του εδαφίου Φίλιππησίους 4:8, να σκεπτώμεθα όσα είναι σεμνά, δίκαια, καθαρά, προσφιλή, εύφημα, ενάρετα και άξια επαίνου.—Εφεσ. 5:3, 4· 4:29-31· 1 Θεσ. 4:3-8.
10. Δείξτε πώς οι κακές συναναστροφές μπορούν να επιβραδύνουν την προκοπή μας;
10 Κατόπιν, ποιες είναι οι σχέσεις μας με άλλους; Είναι του ορθού είδους; «Φθείρουσι τα καλά ήθη αι κακαί συναναστροφαί.» Η στάσις, οι φιλοδοξίες, οι τρόποι ζωής των κοσμικών ανθρώπων δεν μπορούν παρά να μας επηρεάσουν αν αφήσωμε τον εαυτό μας να παρασυρθή στη στενή των συντροφιά. Κάμετε το αντικειμενικό σας σκοπό να βρίσκεσθε μαζί μ’ εκείνους οι οποίοι μπορούν να σας εποικοδομήσουν πνευματικώς και οι οποίοι δεν θα γκρεμίσουν την ελπίδα σας, την πνευματικότητα και την καλή συνείδησι που έχετε ενώπιον του Ιεχωβά.—1 Κορ. 15:33· Ιάκ. 4:4.
11. Ποια πρέπει να είναι η άποψίς μας για το χρήμα και για τα υλικά αγαθά;
11 Και εφόσον εργαζόμεθα για να κερδίσωμε τ’ αναγκαία για ζωή σ’ αυτόν τον κόσμο, υπάρχουν πράγματα τα οποία είναι ανάγκη να προσέξωμε, επίσης. Εν πρώτοις, μήπως έχομε εμπλακή τόσο πολύ ώστε αρχίζομε να αισθανώμεθα την αγάπη του χρήματος και τη δύναμι που αυτό μας φέρνει; Θυμηθήτε τη συμβουλή της Αγίας Γραφής ότι πολλοί, οι οποίοι προσπαθούν ν’ αποκτήσουν αυτή την αγάπη, απεμακρύνθησαν από την πίστι και διεπέρασαν τους εαυτούς των με πολλές οδύνες. Το να είμεθα ικανοποιημένοι με τ’ αναγκαία για τη ζωή και να έχωμε ευσέβεια μαζί με αυτάρκεια καταλήγει σε μεγάλο κέρδος.—1 Τιμ. 6:6-10.
12. (α) Με ποιους τρόπους μπορεί η δραστηριότης μας στην κοσμική μας εργασία να εμποδίση την πρόοδο μας σε ωριμότητα; (β) Ποιες Γραφικές αρχές θα μας βοηθήσουν να διατηρήσωμε την κατάλληλη προοπτική;
12 Κατόπιν μας παρέχεται η συμβουλή να είμεθα έντιμοι και δίκαιοι, καθώς κάνομε την κοσμική μας εργασία για να κερδίσωμε τ’ αναγκαία για ζωή. Είναι νόμιμη η εργασία που κάνομε; Είναι έντιμη; Είναι σύμφωνη με τις Χριστιανικές αρχές περί ουδετερότητος; (Εφεσ. 4:25, 28· Ησ. 2:4) Είναι απλώς ένα μέσον που θα στηρίξη εμάς και τις οικογένειές μας στη διακονία της Βασιλείας αντί να γίνη η κυρία απασχόλησίς μας διανοητικώς και σωματικώς; Μολονότι θα γίνεται ολοένα πιο δύσκολο για τους αληθινούς Χριστιανούς να κερδίζουν τ’ αναγκαία για ζωή χωρίς να ταυτισθούν με ορατό τρόπο με την όμοια με θηρίον πολιτική οργάνωσι του Διαβόλου, με τον βίαιο εθνικισμό της, εν τούτοις οφείλομε να παραμείνωμε ουδέτεροι και ν’ αποφεύγωμε να προσφέρωμε τις διάνοιες και τα χέρια μας για τους σκοπούς της οι οποίοι είναι ενάντιοι στον Θεό. (Αποκάλ. 13:16, 17) Αν κάνωμε συμβιβασμό σ’ αυτές τις αρχές, τότε θα ελαττωθή ο ζήλος μας· αρχίζομε να αισθανώμεθα ακατάλληλοι για την αγία υπηρεσία του Ιεχωβά. Η προκοπή μας επιβραδύνεται, με πιθανότητα να μας κάμη να σταματήσωμε ή ακόμη και ν’ απομακρυνθούμε. Πόσο κατάλληλη είναι η συμβουλή του Παύλου στο εδάφιο 2 Κορινθίους 7:1: «Έχοντες λοιπόν, αγαπητοί, ταύτας τας επαγγελίας, ας καθαρίσωμεν εαυτούς από παντός μολυσμού σαρκός και πνεύματος, εκπληρούντες αγιωσύνην εν φόβω Θεού»! Σοφά συμβουλεύει εκείνους οι οποίοι θέλουν να σημειώσουν προκοπή: «Ας απορρίψωμεν παν βάρος και την ευκόλως εμπεριπλέκουσαν ημάς αμαρτίαν, και ας τρέχωμεν μεθ’ υπομονής τον προκείμενον εις ημάς αγώνα.»—Εβρ. 12:1.
13. Τι είναι πιθανόν να χρειασθή στη διευθέτησι των υποθέσεών μας για να θέσωμε τα πνευματικά πράγματα πρώτα;
13 Καθώς σημειώναμε προκοπή και επιταχύνομε το βήμα μας ακριβώς απ’ αυτή την πλευρά της μάχης του Αρμαγεδδώνος, πιθανόν να διαπιστώσουμε ότι είναι κάπως δύσκολο να συμπεριλάβωμε όλα τ’ αναγκαία στο πρόγραμμά μας. Οι συναθροίσεις μας, η προσωπική μας μελέτη, η διακονική μας δράσις, όλα πρέπει να πάρουν την πρώτη θέσι. Αν δεν χωρούν στο πρόγραμμά μας, τότε είναι πιθανόν ότι το πρόγραμμά μας είναι πολύ γεμάτο με μικρής ή καμμιάς ωφελείας σε μας επιδιώξεις που καταναλίσκουν χρόνο, ή πιθανόν να μη έχωμε οργανώσει τις υποθέσεις μας έτσι ώστε να εκτελούμε τα σπουδαιότερα πράγματα πρώτα, προτού προχωρήσωμε σε λιγώτερο ζωτικά ζητήματα. Διαβάζομε στα εδάφια Εφεσίους 5:15, 16: «Προσέχετε λοιπόν πώς να περιπατήτε ακριβώς [ναι, πώς να σημειώνετε προκοπήν]· μη ως άσοφοι, αλλ’ ως σοφοί, εξαγοραζόμενοι τον καιρόν, διότι αι ημέραι είναι πονηραί.» Για να μη νομίζωμε ότι έχομε πάρα πολλά να κάνωμε από θεοκρατική άποψι, μας δίδεται σοφά η συμβουλή: «Ώστε, αδελφοί μου γίνεσθε στερεοί, αμετακίνητοι, περισσεύοντες πάντοτε εις το έργον του Κυρίου, γινώσκοντες ότι ο κόπος σας δεν είναι μάταιος εν Κυρίω.»—1 Κορ. 15:58.
ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ ΠΡΟΚΟΠΗΣ
14. (α) Ποιος ήταν ο Ιωναδάβ, και πώς ανταποκρίθηκε στην πρόσκλησι του Ιηού; (β) Τι εξεικονίζει η πρόθυμη ανταπόκρισις του Ιωναδάβ;
14 Εφόσον η Αγία Γραφή μάς λέγει ότι όσα προεγράφησαν, εγράφησαν για τη διδασκαλία μας, ας εξετάσωμε για λίγες στιγμές μερικά παραδείγματα πιστών δούλων του παρελθόντος, των οποίων η προκοπή έγινε φανερή με ανταπόκρισι στον Λόγον του Θεού. Πιθανώς θα θυμάστε τον Ιωναδάβ, τον υιόν του Ρηχάβ. Δεν ήταν φυσικός Ισραηλίτης, αλλά ήταν ζηλωτής υπέρ της ορθής λατρείας. Η αφήγησις στα εδάφια 2 Βασιλέων 10:15, 16 μάς λέγει ότι εξήλθε για να συναντήση τον Βασιλέα Ιηού καθώς έτρεχε μανιωδώς με την άμαξά του πηγαίνοντας για να κατασφάξη τους λάτρεις του Βάαλ στον Ισραήλ. Ο Ιηού τον είδε και διερωτήθηκε αν και αυτός θα ήθελε να πάγη μαζί του, και ρώτησε: «Η καρδία σου είναι ευθεία, καθώς η καρδία μου μετά της καρδίας σου;» Δεν υπήρξε κανένας δισταγμός στην απάντησι! «Και απεκρίθη ο Ιωναδάβ, Είναι.» Αμέσως τον ανέβασε στην άμαξά του, και ξεκίνησαν. Ανταποκρίθηκε με θετικό τρόπο στην πρόσκλησι να συνταυτισθή δημοσία με τον Ιηού και μ’ εκείνους οι οποίοι είχαν την ηγεσία στην προώθησι της αληθινής λατρείας. Όπως ακριβώς οι υπόλοιποι από τους κεχρισμένους οφείλουν να εξακολουθούν να μιμούνται τον Ιηού, έτσι και τα «άλλα πρόβατα» του Κυρίου σήμερα, τα οποία εξεικόνιζε ο Ιωναδάβ, οφείλουν να εξακολουθούν ν’ ανταποκρίνωνται όπως ανταποκρίθηκε εκείνος. Επιθυμούν να συνταυτισθούν με δραστήριο τρόπο με τους κεχρισμένους του Κυρίου που βρίσκονται στη γη σήμερα στη διακήρυξι των κρίσεων του Ιεχωβά εναντίον του Διαβόλου και όλων των υποστηρικτών του, οι οποίοι συντόμως θα καταστραφούν. Τι έξοχο, θετικό παράδειγμα έχομε στον Ιωναδάβ!
15. (α) Ποια έδειξε ο προφήτης Νάθαν ότι ήταν η πραγματική αιτία που άφησε ο Δαβίδ τον εαυτό του να πέση σε μια αμαρτωλή πορεία; (β) Πώς ο Δαβίδ είναι παράδειγμα σ’ εκείνους οι οποίοι έχουν ανάγκη διορθώσεως;
15 Προσέξτε τώρα ένα παράδειγμα από μια λίγο διαφορετική άποψι. Ενθυμούμεθα τον Δαβίδ για την τελεία αφοσίωσι της καρδιάς του στον Ιεχωβά, αλλά ενθυμούμεθα ότι ο Δαβίδ ημάρτησε τρομερά σε μια περίπτωσι. Τι μπορούμε να διδαχθούμε απ’ αυτό το επεισόδιο στον Λόγο του Θεού που θα μας βοηθήση να σημειώσωμε προκοπή; Πρώτα, διαβάστε τα εδάφια 2 Σαμουήλ 12:7-12 (ΜΝΚ) και θα ιδήτε πόσο θαρραλέος ήταν ο προφήτης Νάθαν όταν ωμίλησε στον Δαβίδ για το αμάρτημά του· και παρατηρείτε, στο εδάφιο 9 (ΜΝΚ), πώς συνέβη ώστε ο Δαβίδ επέτρεψε στον εαυτό του όχι μόνο να διαπράξη μοιχεία, αλλά να διαπράξη και φόνο; «Δια τι κατεφρόνησας τον λόγον του Ιεχωβά, ώστε να πράξης το κακόν εις τους οφθαλμούς αυτού;» Ο Δαβίδ είχε συγκεκριμένως καταφρονήσει την έκτη, την εβδόμη και την δεκάτη εντολή, που αφορούσαν τον φόνο, τη μοιχεία και την επιθυμία της συζύγου ενός άλλου. Αλλά ποια ήταν η αντίδρασις του Δαβίδ; Μήπως είπε με αλαζονεία στον προφήτη να μη αναμιγνύεται σε ξένες υποθέσεις και κατόπιν εξακολούθησε να σημειώνη προκοπή προς την εσφαλμένη κατεύθυνσι; Η απάντησις βρίσκεται στο εδάφιο 13, ΜΝΚ: «Είπεν ο Δαβίδ προς τον Νάθαν, Ημάρτησα εις τον Ιεχωβά.» Έτσι ο Δαβίδ παρεδέχθη το αμάρτημα του αμέσως και ανταποκρίθηκε στη διόρθωσι. Η ολοκάρδια προσευχή του στον Θεό για συγχώρησι και αποκατάστασι, όπως περιλαμβάνεται στον Ψαλμό 51, υπήρξε το αποτέλεσμα. (Βλέπε την επικεφαλίδα αυτού του ψαλμού.) Το ερώτημα τώρα παρουσιάζεται μόνο του, Πώς εμείς ανταποκρινόμεθα στην παιδεία όταν μας δίδεται; Παραδεχόμεθα ταπεινά το σφάλμα και δεχόμεθα τη νουθεσία για να μπορέσωμε να σημειώσωμε προκοπή και πάλι; Όπως ο Δαβίδ, ας ανταποκρινώμεθα στον Λόγο του Θεού, μολονότι αυτό τραυματίζει καμμιά φορά, ενθυμούμενοι ότι «όντινα αγαπά ο Ιεχωβά, παιδεύει.»—Εβρ. 12:4-11, ΜΝΚ.
16. Πώς οι απόστολοι έδωσαν ένα καλό παράδειγμα για μας σήμερα όσον αφορά την ανταπόκρισι στις προσκλήσεις ν’ αυξήσωμε τα προνόμιά μας;
16 Σχετικά με την αποδοχή και πρόθυμη ανταπόκρισι στην κατεύθυνσι του Θεού, έχομε ένα έξοχο παράδειγμα στους αποστόλους. Η αφήγησις στα εδάφια Ματθαίος 4:18-22 μάς λέγει ότι λίγο ύστερ’ από την έναρξι της δημοσίας διακονίας ο Ιησούς επλησίασε τον Σίμωνα και τον αδελφό του Ανδρέα, οι οποίοι ζούσαν από την αλιεία στη Θάλασσα της Γαλιλαίας, λέγοντας: «Έλθετε οπίσω μου, και θέλω σας κάμει αλιείς ανθρώπων.» Μήπως αυτοί προέβαλαν δικαιολογίες όσον αφορά τους λόγους για τους οποίους δεν μπορούσαν να το κάμουν αυτό; Όχι, το υπόμνημα μας λέγει, «Αφήσαντες ευθύς τα δίκτυα, ηκολούθησαν αυτόν.» Αμέσως μετά υπήρξε μια όμοια ανταπόκρισις από τον Ιάκωβο και τον Ιωάννη: «Αφήσαντες ευθύς το πλοίον και τον πατέρα αυτών, ηκολούθησαν αυτόν.» Είμεθα κι εμείς πρόθυμοι να κάνωμε θυσίες όπως έκαμαν οι απόστολοι για να διατηρήσωμε τη διακονία σε πρώτη θέσι στη ζωή μας; Είμεθα πρόθυμοι να παραιτηθούμε από μια καλή κοσμική εργασία, όπως παρητήθησαν οι απόστολοι από τις επιχειρήσεις των αλιείας, και να ικανοποιηθούμε με τ’ αναγκαία της ζωής για να κάνωμε έργο σκαπανέως ή να υπηρετήσωμε εκεί όπου η ανάγκη για κήρυκας της Βασιλείας είναι μεγαλύτερη; Αναγνωρίζομε τη φωνή του Μεγάλου Διδασκάλου μας, όταν λαμβάνωμε προσκλήσεις μέσω του περιοδικού Η Σκοπιά και της Διακονίας της Βασιλείας για να επεκτείνωμε τη διακονία μας; Τι έξοχες ευκαιρίες έχομε να σημειώσουμε προκοπή σήμερα!
17. Ποια συμβουλή από τον Λόγο του Θεού δίδεται σε νεαρούς δούλους του Ιεχωβά για να εξασφαλίσουν κατάλληλη προκοπή;
17 Νεαροί διάκονοι του Ιεχωβά έχουν συχνά κατευθυνθή προς το παράδειγμα προκοπής στη διακονία του Τιμοθέου. Ο Τιμόθεος άκουσε τη μητέρα του και τη μάμμη του, οι οποίες επίστευαν στον Λόγο του Θεού. Ανταποκρίθηκε στη συμβουλή πρεσβυτέρων αδελφών όπως ο Παύλος, ο οποίος έγραψε: «Ταύτα μελέτα, εις ταύτα μένε, δια να ήναι φανερά εις πάντας η προκοπή σου.» Σεις νεαρά παιδιά ανταποκρίνεσθε στον Μεγάλο Διδάσκαλό σας στις ημέρες της νεότητός σας όπως ανταποκρίθηκε ο Τιμόθεος; Προσέχετε στην όμοια με μητέρα οργάνωσι του Ιεχωβά ώστε να έχετε κατάλληλη προκοπή; Είσθε ευπειθείς στους επιγείους γονείς σας; Δέχεσθε συμβουλή από πρεσβυτέρους στην οργάνωσι; Σκεφθήτε τη σοφή συμβουλή του Ιεχωβά, που οδηγεί σε ζωή: «Υιέ μου, φύλαττε την εντολήν του πατρός σου, και μη απορρίψης τον νόμον της μητρός σου. Διότι λύχνος είναι η εντολή, και φως ο νόμος, και οι έλεγχοι της παιδείας οδός ζωής.»—1 Τιμ. 4:15· Παροιμ. 6:20, 23.
18, 19. Καθώς οι νεαροί αδελφοί και αδελφές αυξάνουν σε ωριμότητα, ποια έξοχα προνόμια διανοίγονται σ’ αυτούς;
18 Κατόπιν, καθώς αυξάνετε σε παιδεία και νουθεσία του Ιεχωβά, πώς προσφέρεστε για πρόσθετα προνόμια υπηρεσίας; Είσθε όπως ο Τιμόθεος και απ’ αυτή την άποψι, επίσης; Ο Τιμόθεος, ο οποίος ήταν ήδη τότε ένας επίσκοπος στη νεανική του ηλικία, ανταποκρίθηκε στην πατρική συμβουλή του Παύλου: «Παράγγελλε ταύτα και δίδασκε. Μηδείς ας μη καταφρονή την νεότητά σου, αλλά γίνου τύπος των πιστών εις λόγον, εις συναναστροφήν, εις αγάπην, εις πνεύμα, εις πίστιν, εις καθαρότητα. Έως να έλθω, καταγίνου εις την ανάγνωσιν, εις την προτροπήν, εις την διδασκαλίαν. Μη αμέλει το χάρισμα το οποίον είναι εν σοι.»—1 Τιμ. 4:11-14.
19 Τι μεγάλα ανταποδοτικά προνόμια διανοίγονται σ’ όλους τους νεαρούς αδελφούς και αδελφές στην οργάνωσι του Ιεχωβά σήμερα, όπως η υπηρεσία σκαπανέως, υπηρεσία σ’ ένα από τους οίκους Μπέθελ ή να γίνουν ιεραπόστολοι αφού παρακολουθήσουν τη σχολή Γαλαάδ! Είθε να γίνεται φανερή η προκοπή σας όπως εγίνετο φανερή του Τιμοθέου. Πώς θα σας άρεσκε να λάβετε αυτή τη σύστασι από ένα όπως ο απόστολος Παύλος, όπως αναφέρεται σχετικά με τον Τιμόθεο; «Διότι δεν έχω ουδένα ισόψυχον, όστις να μεριμνήση γνησίως περί της καταστάσεώς σας. Επειδή πάντες ζητούσι τα εαυτών, ουχί τα του Ιησού Χριστού. Γνωρίζετε δε την δοκιμασίαν αυτού, ότι ως τέκνον μετά του πατρός εδούλευσε μετ’ εμού εις το ευαγγέλιον.» Τι έξοχη σύστασις! Τι εξαίρετο παράδειγμα έχομε στο πρόσωπο του Τιμοθέου!—Φιλιππησ. 2:20-22.
20. Με ποιους πρακτικούς τρόπους μπορούμε να δείξωμε ότι σημειώνομε συνεχή πρόοδο;
20 Υπάρχουν τόσο πολλοί τρόποι, με τους οποίους μπορούν να δείξουν προκοπή νέοι καθώς και ηλικιωμένοι. Αυτή αντανακλάται στην προθυμία μας ν’ αναλάβωμε μια οικιακή Γραφική μελέτη, ενώ προηγουμένως πιθανόν να νομίζαμε ότι είμεθα ακατάλληλοι να διεξάγωμε μια μελέτη ή νομίζαμε ότι δεν είχαμε αρκετό καιρό γι’ αυτήν. Εκδηλώνεται, επίσης, στον τρόπο που δημιουργούμε ευκαιρίες να βοηθήσωμε τους αδελφούς ή τις αδελφές μας που έχουν εξασθενήσει πνευματικώς. Κάθε μέρα ανοίγονται μπροστά μας προνόμια που μας καλούν να τα δεχθούμε και να συμβάλωμε στην πρόοδο της αληθινής λατρείας. Δεν θα μείνωμε πίσω αν ανταποκριθούμε στο Λόγο του Θεού και ζητούμε ευκαιρίες ν’ αφήνωμε την αγάπη να φέρνη ευλογία.
21. Τι πρέπει να είναι καταφανές σχετικά με μας, είτε είμεθα πολλά χρόνια συνταυτισμένοι με την οργάνωσι του Θεού είτε μόνο επί ένα βραχύ χρονικό διάστημα;
21 Το ζήτημα που παρουσιάζεται τώρα είναι, Πού βρισκόμαστε αυτή τη στιγμή όσον αφορά τη Χριστιανική μας προκοπή; Μήπως έχομε μόλις αρχίσει «Την Οδόν,» ή είμεθα συνταυτισμένοι επί πολλά χρόνια; Είμεθα νέοι στα χρόνια, ή έχομε γηράσει στην υπηρεσία του Ιεχωβά; Έχομε σημειώσει πρόοδο σε πνευματική ανάπτυξι, ή μήπως διαπιστώνομε ότι ακόμη ασχολούμεθα με τα στοιχειώδη πράγματα της αληθείας; Αδιάφορο ποιες είναι οι περιστάσεις μας ή πόσο έχομε προοδεύσει ήδη, ενδιαφερόμεθα ζωηρά για μια σταθερή πνευματική ανάπτυξι; Βλέπουν φανερά την προκοπή μας εκείνοι, που μας περιβάλλουν, όχι για να μας επαινούν ή να μας ζηλεύουν, αλλά για να ενθαρρύνωνται και να υποκινούνται σε επαυξημένη πίστι και καλά έργα; Η οικογένειά σας, εκείνοι που ανήκουν στον όμιλό σας μελέτης βιβλίου, ναι, όλοι στην εκκλησία, ας βλέπουν τη σταθερή σας προκοπή! Κάμετε χαρούμενες τις καρδιές των υπηρετών καθώς σας βλέπουν ν’ αυξάνετε σε ωριμότητα αντί να έχετε ανάγκη ειδικής βοηθείας κάθε εβδομάδα, αλλά μάλλον δείχνοντας ότι μπορείτε να βοηθήσετε άλλους. Ο Παύλος νουθετούσε: «Πλην εις εκείνο εις το οποίον εφθάσαμεν, ας περιπατώμεν κατά τον αυτόν κανόνα, ας φρονώμεν το αυτό. Αδελφοί, συμμιμηταί μου γίνεσθε, και παρατηρείτε τους όσοι περιπατούσιν ούτω, καθώς έχετε τύπον ημάς.»—Φιλιππησ. 3:16, 17· Εβρ. 6:1.
22. Ποια θα είναι η ευτυχής αμοιβή εκείνων οι οποίοι εξακολουθούν να πραγματοποιούν προκοπή σε αρμονία με τον Λόγο του Θεού;
22 Και όταν ομιλούμε για προκοπή, πρέπει να ενθυμούμεθα ότι όλο τον καιρό που προχωρούμε προς τα εμπρός από μια πνευματική άποψι, προχωρούμε, επίσης, και όσον αφορά τον χρόνο. Τώρα ευρισκόμεθα ακριβώς σ’ αυτό τούτο το κατώφλι εισόδου στη νέα τάξι του Θεού. Αν εξακολουθούμε να σημειώνωμε σταθερή προκοπή, κάποια μέρα σύντομα θα έχωμε το μεγάλο προνόμιο να διέλθωμε μέσ’ από τις επερχόμενες μορφές της μεγάλης θλίψεως, και κατόπιν να διαπιστώσωμε γύρω μας ότι δεν έχει μείνει τίποτε από το πονηρό, διεφθαρμένο σύστημα πραγμάτων του Διαβόλου. Θα έχη απλώς διαλυθή μέσα στη φλόγα του Αρμαγεδδώνος. Κανένας δεν θα ζη εκτός από εκείνους, οι οποίοι έκαμαν φανερή την προκοπή των με το ν’ ανταποκριθούν στον Λόγο του Θεού. Πόσο ευτυχείς θα είμεθα διότι ακολουθούσαμε κάθε μέρα τη συμβουλή του Ιεχωβά που αναγράφεται στα εδάφια Παροιμίαι 3:1, 2: «Υιέ μου, μη λησμονής τους νόμους μου, και η καρδία σου ας φυλάττη τας εντολάς μου· διότι μακρότητα ημερών, και έτη ζωής, και ειρήνην, θέλουσι προσθέσει εις σε»!
[Εικόνα στη σελίδα 395]
Τα τέκνα προκόπτουν προς την ορθή κατεύθυνσι όταν οι γονείς τα εκπαιδεύουν ν’ ανταποκρίνονται στον Λόγο του Θεού