Χρειάζεται κάτι Περισσότερο από Γραφές

Η ΑΓΙΑ Γραφή εξακολουθεί να τυπώνεται και να διατίθεται κατά εκατομμύρια αντιτύπων από χρόνο σε χρόνο, και μάλιστα σε ολοένα περισσότερες γλώσσες. Εμφανίζεται τώρα, ολόκληρη ή τμήματα της, σε πάνω από χίλιες διακόσιες γλώσσες, 1.202 για την ακρίβεια.

Στις Ηνωμένες Πολιτείες, καθώς και σε πολλές άλλες χώρες γύρω στον κόσμο, τηρείται κάθε χρόνο από τους Διαμαρτυρόμενους μια Βιβλική εβδομάδα, που αρχίζει συνήθως από τη δεύτερη Κυριακή της Άντβεντ. (Παρεμπιπτόντως, ας νοηθή ότι «Άντβεντ» ονομάζεται η προπαρασκευαστική περίοδος, τέσσερες εβδομάδες πριν από τα Χριστούγεννα.) Υπάρχει, μάλιστα, στο διάστημα του Φεβρουαρίου, σε ωρισμένες χώρες, όπως και στις Ηνωμένες Πολιτείες, μια Ρωμαιοκαθολική Βιβλική εβδομάδα κι εορτάζεται σε συνδυασμό με τον μήνα του Καθολικού Τύπου.

Όσο αξιέπαινη κι αν είναι η εκτύπωσις και διάθεσις της Βίβλου​—μολονότι πρέπει να ομολογηθή ότι όλα αυτά δεν γίνονται από καθαρώς θρησκευτικά ή και φιλανθρωπικά ελατήρια—​εν τούτοις χρειάζεται κάτι περισσότερο. Δεν είναι αρκετό να έχουν οι άνθρωποι την Αγία Γραφή στα σπίτια τους, ούτε ακόμη και το να τη διαβάζουν από καιρό σε καιρό. Πρέπει να καταλαβαίνουν τι διαβάζουν και να ξέρουν τι πρέπει να πράξουν σχετικά με αυτήν. Είναι αλήθεια ότι μέρη της Βίβλου, όπως είναι τα ιστορικά της τμήματα και τα ηθικά της παραγγέλματα, είναι πολύ σαφή για να τα εννοούν όλοι όσοι την πλησιάζουν με αντικειμενικότητα. Υπάρχει, όμως, επίσης, μέγα μέρος, που δεν μπορεί να κατανοηθή χωρίς βοήθεια· κι επειδή πολλοί δεν το κατανοούν, παύουν να μελετούν τη Γραφή, ενώ άλλοι την κατηγορούν ότι αντιφάσκει προς τον εαυτό της. Ιδιαίτερα υπάρχει ανάγκη βοηθείας για να κατανοηθή η εκπλήρωσις των Βιβλικών προφητειών, ειδικά δε εκείνων που σχετίζονται με την εποχή μας.

Πραγματικά, οι Βιβλικές προφητείες δεν μπορούν να κατανοηθούν από κανένα ως τον ωρισμένο καιρό του Θεού. Έτσι, ο Δανιήλ, ο οποίος εχρησιμοποιήθη από τον Θεό για ν’ αναγράψη πολλές προφητείες, είπε σχετικά με αυτές, «Και εγώ ήκουσα, αλλά δεν ενόησα.» Γιατί δεν ενόησε; Διότι δεν ήταν ο ωρισμένος καιρός του Θεού, γι’ αυτό δε κι ο Θεός του είπε: «Ύπαγε, Δανιήλ· διότι οι λόγοι είναι κεκλεισμένοι και εσφραγισμένοι, έως του εσχάτου καιρού.» Τότε «οι συνετοί θέλουσι νοήσει.» Και γιατί; Διότι εκπληρώνονται εκείνες οι προφητείες. Ομοίως, μόνο μετά την εκπλήρωσι ωρισμένων προφητειών από τον Ιησού Χριστό, ο απόστολος αυτού Ματθαίος μπόρεσε να επιστήση την προσοχή μας σε ωρισμένα γεγονότα και να δείξη πώς αυτά εξεπλήρωσαν αυτή κι εκείνη την προφητεία.​—Δαν. 12:8-10· Ματθ. 2:22, 23· 3:3· 8:17· 21:4, 5· 27:9, 10.

Εξ ίσου σπουδαίο στοιχείο για την κατανόησι της Αγίας Γραφής είναι το άγιον πνεύμα του Θεού. Μόνο μετά τη λήψι του αγίου πνεύματος στην Πεντηκοστή μπόρεσαν ο Χριστιανός απόστολος Πέτρος και οι σύντροφοί του να κηρύξουν με κατανόησι και να δείξουν την εκπλήρωσι των προφητειών, πράγμα που εγίνετο από τότε. Όπως δείχνει ο απόστολος Παύλος, «Εις ημάς δε ο Θεός απεκάλυψεν αυτά δια του πνεύματος αυτού.»​—1 Κορ. 2:9, 10· Πράξ. 2:2-36.

Μια άλλη απαίτησις για την κατανόησι της Γραφής είναι η ορθή κατάστασις καρδιάς, ειλικρινής επιθυμία για μάθησι, μια ‘συναίσθησις της πνευματικής ανάγκης’. Γι’ αυτό ο Ιησούς ωμίλησε με παραβολές ή εξεικονίσεις, για να ξεχωρίση τον τυχαίο και φιλοπερίεργο ακροατή από τον ειλικρινή ερευνητή. Ο τελευταίος θα επρόσεχε τα λόγια του Ιησού: «Ο έχων ώτα δια να ακούη, ας ακούη», δηλαδή, ας μείνη ν’ ακούση κι άλλα.​—Ματθ. 5:3· 13:9-16.

Ιδιαίτερα, χρειάζεται βοήθεια από τους αφιερωμένους δούλους του Θεού για την κατανόησι της Γραφής. Αυτό εμφανώς εξάγεται από την πείρα που αναγράφεται στις Πράξεις 8:26-39. Ένας ειλικρινής ερευνητής, ένας Αιθίοψ αξιωματούχος, ανεγίνωσκε την προφητεία του Ησαΐα, αλλά δεν μπορούσε να την καταλάβη ώσπου ο Φίλιππος, ο ευαγγελιστής, του τη διεσαφήνισε. Αν η ανάγνωσις της Γραφής ήταν ό,τι εχρειάζετο για να την καταλάβη κανείς και να παρακινηθή να ενεργή σύμφωνα με αυτήν, τότε κάθε ένας, που είναι μέλος της Χριστιανικής εκκλησίας, θα ήταν αυτάρκης, όπως ένα ολόκληρο ανθρώπινο σώμα, αλλά δεν είναι έτσι. Ο απόστολος Παύλος παρομοιάζει ολόκληρη τη Χριστιανική εκκλησία με ανθρώπινο σώμα και τα μέλη της ένα ένα χωριστά με διάφορα μέρη ή όργανα ενός σώματος, όπως τα χέρια, τα πόδια και το κεφάλι. Όλ’ αυτά έχουν την πιο μεγάλη ανάγκη το ένα από το άλλο, γι’ αυτόν δε τον λόγο ελέχθη κατάλληλα περί αυτών: «Πάντα δε τα μέλη του σώματος του ενός, πολλά όντα, είναι έν σώμα.» Ναι, όπως τονίζει ο απόστολος: «Δεν δύναται ο οφθαλμός να είπη προς την χείρα, Δεν έχω χρείαν σου· ή πάλιν η κεφαλή προς τους πόδας, Δεν έχω χρείαν υμών.» Αν οι Γραφές αποτελούσαν όλο εκείνο που εχρειάζετο, τότε η εξεικόνισις του Παύλου θα ήταν άστοχη.​—1 Κορ. 12:21.

Το ίδιο το γεγονός ότι ο Ιησούς Χριστός έδωσε στην εκκλησία του «άλλους μεν αποστόλους, άλλους δε προφήτας, άλλους δε ευαγγελιστάς, άλλους δε ποιμένας και διδασκάλους», δείχνει ότι απαιτείται κάτι περισσότερο από Γραφές. Όπως ο Θεόπνευστος συγγραφεύς προχωρεί και τονίζει, ο Θεός επρομήθευσε αυτούς «προς την τελειοποίησιν των αγίων, δια το έργον της διακονίας, δια την οικοδομήν του σώματος του Χριστού· εωσού καταντήσωμεν πάντες εις την ενότητα της πίστεως, και της επιγνώσεως του Υιού του Θεού, εις άνδρα τέλειον, εις μέτρον ηλικίας του πληρώματος του Χριστού.»​—Εφεσ. 4:11-13.

Ακριβώς, όπως ανθρώπινα όργανα, αφιερωμένα στον Ιεχωβά Θεό για να πράττουν το θέλημά του, και στα οποία έθεσε το πνεύμα του, εχρειάζοντο στις πρώτες μέρες της Χριστιανοσύνης, έτσι και σήμερα υπάρχει μια όμοια ανάγκη. Μ’ ένα σχήμα λόγου ο Ιησούς προείπε ότι θα υπάρχουν ανθρώπινα όργανα. Αυτό βρίσκεται στη μεγάλη προφητεία του τη σχετική με το τέλος τον συστήματος πραγμάτων, όπου βρισκόμεθα τώρα: «Τις λοιπόν είναι ο πιστός και φρόνιμος δούλος, τον οποίον ο κύριος αυτού κατέστησεν επί των υπηρετών αυτού, δια να δίδη εις αυτούς την τροφήν εν καιρώ; Μακάριος ο δούλος εκείνος, τον οποίον, όταν έλθη ο κύριος αυτού, θέλει ευρεί πράττοντα ούτως. Αληθώς σας λέγω, ότι θέλει καταστήσει αυτόν επί πάντων των υπαρχόντων αυτού.» Αυτός ο «δούλος», όπως δείχνουν τα πράγματα, βρίσκεται μεταξύ των Χριστιανών μαρτύρων της κοινωνίας του Νέου Κόσμου.​—Ματθ. 24:45-47.

Ναι, χρειάζεται κάτι περισσότερο από την εκτύπωσι και διάθεσι Γραφών. Αυτές πρέπει να διαβάζωνται, να κατανοούνται και οι πράξεις να είναι σύμφωνες με αυτές. Η Βίβλος, και οι Βιβλικές προφητείες ιδιαίτερα, δεν μπορούν να κατανοηθούν ως τον ωρισμένο καιρό του Θεού, και τότε μόνον από ειλικρινείς ερευνητάς με τη βοήθεια του αγίου πνεύματος του Θεού και των αφιερωμένων επιγείων οργάνων του. Αυτός είναι ο λόγος, για τον οποίον εκδίδεται το παρόν περιοδικό και για τον οποίον οι μάρτυρες του Ιεχωβά είναι έτοιμοι να διδάξουν προσωπικά κάθε ειλικρινή εκζητητή της αληθείας, και τούτο «άνευ αργυρίου και άνευ τιμής.» Αφού έχουν ‘λάβει δωρεάν, δίνουν δωρεάν.’​—Ησ. 55:1· Ματθ. 10:8.