μπορεί να το πάρει αυτό ως ένδειξη ότι η γυναίκα του δεν ενδιαφέρεται γι’ αυτόν. Τα συναισθήματα επηρεάζουν αποφασιστικά τη σεξουαλική ανταπόκριση και, αν η σύζυγος δεν ανταποκρίνεται, τότε ίσως χρειάζεται να αναθεωρήσει την άποψή της για το σεξ.

19. (α) Πώς δείχνει η Αγία Γραφή ότι θα ήταν σφάλμα να αρνείται ένα άτομο να έχει σεξουαλικές σχέσεις με το γαμήλιο σύντροφό του για παρατεταμένες χρονικές περιόδους; (β) Γιατί δεν χρειάζεται να ζητείται από τρίτους να κρίνουν αν είναι η διαγωγή ενός ζευγαριού κατάλληλη σε ζητήματα σχετικά με το σεξ;

¹⁹ Η Αγία Γραφή συμβουλεύει και το σύζυγο και τη σύζυγο ‘να μη αποστερούν αλλήλους’. Ο Λόγος του Θεού δεν επιτρέπει καθόλου τη χρησιμοποίηση του σεξ ως μέσου τιμωρίας του γαμήλιου συντρόφου ή για την εκδήλωση αποδοκιμασίας, όπως στην περίπτωση που μια γυναίκα αρνείται να έχει σχέσεις με τον άντρα της για βδομάδες ή και μήνες ακόμα. Όπως ακριβώς ο σύζυγος πρέπει να «αποδίδη . . . την οφειλομένην εύνοιαν» στη σύζυγό του, «ομοίως δε και η γυνή εις τον άνδρα». (1 Κορινθίους 7:3-5) Αυτό δεν σημαίνει ότι αναμένεται από τη σύζυγο να υποκύψει σε κάποια αφύσικη πράξη που βρίσκει ηθικά αποκρουστική, και ένας σύζυγος που αγαπάει και σέβεται τη γυναίκα του δεν θα απαιτούσε ποτέ απ’ αυτή να κάνει κάτι τέτοιο. «Η αγάπη . . . δεν ασχημονεί». (1 Κορινθίους 13:4, 5) Δεν χρειάζεται να ζητείται από τρίτους να κρίνουν αν η διαγωγή του ζευγαριού είναι κατάλληλη ή ακατάλληλη. Η Αγία Γραφή, στα εδάφια 1 Κορινθίους 6:9-11, απαριθμεί σαφώς τις πράξεις που είναι απαγορευμένες για τους λάτρεις του Ιεχωβά Θεού: πορνεία, μοιχεία, ομοφυλοφιλία. (Παράβαλε επίσης Λευιτικόν 18:1-23.) Μερικά σύγχρονα, απελευθερωμένα άτομα που εφαρμόζουν μια «νέα ηθική»—στην πραγματικότητα ανηθικότητα—φωνάζουν να γίνουν αποδεκτές μερικές απ’ αυτές τις απαγορευμένες σεξουαλικές πράξεις, ενώ άλλοι, που είναι πολύ συντηρητικοί, θέλουν να προστεθούν κι άλλες απαγορεύσεις. Η Αγία Γραφή δίνει την ισορροπημένη άποψη. Γενικά, αν όλες οι άλλες σχέσεις που υπάρχουν σ’ ένα γάμο είναι καλές, αν υπάρχει αγάπη, σεβασμός, καλή επικοινωνία και κατανόηση, τότε οι σεξουαλικές σχέσεις σπάνια θα αποτελούν πρόβλημα.

20. Όταν η σύζυγος χρησιμοποιεί το σεξ σαν μέσο για να πετύχει τους σκοπούς της, ποιο είναι το αποτέλεσμα;

²⁰ Η σύζυγος που είναι πολύ αγαπητή δεν χρησιμοποιεί το σεξ σαν μέσο για να πετύχει τους σκοπούς της. Ασφαλώς, δεν το κάνουν αυτό όλες οι γυναίκες, αλλά μερικές το κάνουν. Με επιδέξιους τρόπους χρησιμοποιούν το σεξ για να πετύχουν παραχωρήσεις από τους συζύγους τους. Με ποιο αποτέλεσμα; Βέβαια, δεν αισθάνεστε τρυφερή στοργή για ένα άτομο που σας πουλάει ένα φόρεμα, έτσι δεν είναι; Ούτε ένας σύζυγος αισθάνεται τρυφερή στοργή για μια σύζυγο που ανταλλάσσει το σεξ με μερικές παραχωρήσεις απ’ αυτόν. Η γυναίκα που το κάνει αυτό, μπορεί να κερδίζει από υλική άποψη, αλλά χάνει συναισθηματικά και πνευματικά.

ΟΙ ΚΛΑΨΙΑΡΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΓΚΡΙΝΙΑΡΕΣ

21-23. Όπως φαίνεται από την περίπτωση του Σαμψών, πώς μπορούν το κλάμα και η γκρίνια μιας γυναίκας να καταστρέψουν την ευτυχία;

²¹ Ο Σαμψών ήταν δυνατός άντρας, αλλά δεν άντεχε κάτω από την πίεση γυναικών που χρησιμοποιούσαν το κλάμα ή την γκρίνια για να πετύχουν το σκοπό τους. Σε μια περίπτωση, τον πολιόρκησε με το κλάμα της η γυναίκα που επρόκειτο να γίνει σύζυγός του. Όπως αναγράφεται στα εδάφια Κριταί 14:16, 17, «και έκλαυσεν η γυνή του Σαμψών έμπροσθεν αυτού και είπε, Βεβαίως με μισείς και δεν με αγαπάς· επρόβαλες αίνιγμα προς τους υιούς του λαού μου, και εις εμέ δεν εφανέρωσας αυτό. Ο δε είπε προς αυτήν, Ιδού, προς τον πατέρα μου και προς την μητέρα μου δεν εφανέρωσα αυτό· και εις σε θέλω φανερώσει;» Η έκκληση στη λογική, που έκανε ο Σαμψών, δεν έφερε αποτελέσματα. Και σπάνια φέρνει όταν τα συναισθήματα βρίσκονται σε έξαρση. «Αυτή έκλαιεν έμπροσθεν αυτού τας επτά ημέρας, καθ’ ας ήτο το συμπόσιον αυτών· την δε εβδόμην ημέραν εφανέρωσεν αυτό προς αυτήν, διότι παρηνόχλησεν αυτόν· η δε εφανέρωσε το αίνιγμα προς τους υιούς του λαού αυτής».

²² Μη βάζετε με το νου σας ότι ο άντρας σας δεν σας αγαπάει επειδή απλώς δεν εκπληρώνει κάθε επιθυμία σας. Η μέλλουσα σύζυγος του Σαμψών τον κατηγόρησε ότι δεν την αγαπούσε, αλλά, στην πραγματικότητα, εκείνη δεν τον αγαπούσε. Τον πίεσε τόσο πολύ που εκείνος δεν μπόρεσε να αντέξει άλλο. Όταν τελικά της φανέρωσε το αίνιγμά του, εκείνη, προδίδοντας αμέσως την εμπιστοσύνη του, έτρεξε να πει το μυστικό του στους εχθρούς του. Στο τέλος, έγινε σύζυγος ενός άλλου άντρα.

²³ Αργότερα ο Σαμψών ένιωσε έλξη για μια άλλη γυναίκα που λεγόταν Δαλιδά. Ίσως να ήταν όμορφη εξωτερικά, αλλά αποδείχτηκε ότι ήταν μια γυναίκα που θα μπορούσε να τη θεωρεί πολύ αγαπητή; Η Δαλιδά, για να αποσπάσει πληροφορίες από τον Σαμψών και να τις χρησιμοποιήσει για ιδιοτελές όφελος, χρησιμοποίησε για όπλο της την γκρίνια. Η αφήγηση λέει: «Επειδή εστενοχώρει [πίεζε, ΜΝΚ] αυτόν καθ’ ημέραν με τους λόγους αυτής και εβίαζεν αυτόν, ώστε η ψυχή αυτού απέκαμε μέχρι θανάτου». Τα τελικά αποτελέσματα ήταν τραγικά.—Κριταί 16:16.

24-27. (α) Τι λέει το βιβλίο των Παροιμιών για το αποτέλεσμα που έχει η γκρίνια της γυναίκας; (β) Γιατί ξεχωρίζει τις γυναίκες γι’ αυτή τη συμβουλή; (γ) Τι είναι πολύ πιθανόν να υποκινήσει το σύζυγο να θέλει να κάνει καλά πράγματα για τη σύζυγό του;

²⁴ Το κλάμα και η γκρίνια δεν είναι σοφά πράγματα. Είναι επιζήμια για ένα γάμο. Αποξενώνουν το σύζυγο. Η Αγία Γραφή προειδοποιεί εναντίον αυτών των πράξεων, όπως φαίνεται στα επόμενα Γραφικά εδάφια που είναι παρμένα από τη Νέα Αγγλική Βίβλο (The New English Bible): «Όποιος λέει και ξαναλέει κάτι διαλύει φιλία». «Η γκρινιάρα σύζυγος είναι σαν νερό που στάζει ακατάπαυστα». «Καλύτερα να κατοικεί [κάποιος] μόνος στην έρημο παρά με μια γυναίκα γκρινιάρα και οξύθυμη». «Ακατάπαυστο στάξιμο σε βροχερή μέρα—μ’ αυτό μοιάζει η γκρινιάρα γυναίκα. Το να προσπαθείς να την ελέγξεις είναι σαν να προσπαθείς να ελέγξεις τον άνεμο! Είναι σαν να προσπαθείς να σηκώσεις λάδι με τα δάχτυλά σου!»—Παροιμίαι 17:9· 19:13· 21:19· 27:15, 16.

²⁵ Γιατί οι Γραφές ξεχωρίζουν τη σύζυγο γι’ αυτή τη συμβουλή; Ίσως επειδή οι γυναίκες είναι γενικά πιο συναισθηματικές και έχουν την τάση να αφήνουν τα αισθήματά τους να εκδηλώνονται, ιδιαίτερα όταν κάτι τις ενοχλεί. Επίσης, μπορεί να πιστεύουν ότι αυτό είναι το μόνο όπλο που διαθέτουν. Ο σύζυγος, ως κεφαλή της οικογένειας, μπορεί αυθαίρετα να κάνει το δικό του, και γι’ αυτό η σύζυγος μπορεί να νομίζει ότι πρέπει να καταφεύγει σε συναισθηματικές πιέσεις. Ούτε εσείς, η σύζυγος, πρέπει να καταφεύγετε σ’ αυτή την τακτική ούτε ο σύζυγός σας πρέπει να σας κάνει να αισθάνεστε αναγκασμένη να καταφεύγετε σ’ αυτήν.

²⁶ Είναι αλήθεια ότι μπορεί να υπάρχουν στιγμές που δεν αισθάνεστε καλά, και ίσως να αρχίσετε να κλαίτε ακόμα και σε περιπτώσεις που θα θέλατε να το αποφύγετε αυτό. Όμως, αυτό διαφέρει πολύ από το να του κάνετε σκηνές, απλώς για να πετύχετε το σκοπό σας.

²⁷ Οι περισσότεροι σύζυγοι, αν αγαπούν αληθινά τις συζύγους τους, θα κοιτάζουν να ευχαριστήσουν εκείνες μάλλον παρά τον εαυτό τους όταν πρόκειται για θέματα προσωπικής προτίμησης. Να δίνετε χαρά στο σύζυγό σας, και είναι πολύ πιθανό ότι και αυτός θα αναζητεί ευκαιρίες για να δίνει χαρά σ’ εσάς.

«ΚΑΙΡΟΣ ΤΟΥ ΣΙΓΑΝ ΚΑΙ ΚΑΙΡΟΣ ΤΟΥ ΛΑΛΕΙΝ»

28-35. (α) Περιγράψτε συνήθειες συνομιλίας που θα μπορούσαν να δυσκολέψουν το σύζυγο να συζητάει με τη γυναίκα του. (β) Τι μπορεί να γίνει για να βελτιωθεί η συνομιλία μεταξύ συζύγων;

²⁸ Πολλές γυναίκες παραπονιούνται: «Ο άντρας μου ποτέ δεν μου μιλάει». Το σφάλμα μπορεί να είναι δικό του. Εντούτοις, πολλές φορές ο σύζυγος θα ήθελε να μιλήσει με τη σύζυγό του, αλλά εκείνη δεν τον διευκολύνει. Με ποιον τρόπο; Δεν είναι όλες οι γυναίκες ίδιες. Αλλά ρωτήστε τον εαυτό σας αν σας ταιριάζει μια απ’ αυτές τις περιγραφές:

²⁹ Η πρώτη είναι μια γυναίκα που δεν αντιμετωπίζει κανένα πρόβλημα στις συζητήσεις της με άλλες γυναίκες της γειτονιάς. Αλλά ποια είναι η τακτική της; Όταν η άλλη γυναίκα σταματάει για να πάρει ανάσα, αρπάζει αυτή τη σκυτάλη. Ίσως κάνει μερικές ερωτήσεις ή ίσως ξεκινήσει ένα εντελώς διαφορετικό θέμα. Σύντομα, η άλλη, που αναγκάστηκε να σταματήσει, μπαίνει με παρόμοιο τρόπο στη συζήτηση και έχει πάλι το λόγο για λίγο. Καμιά τους δεν φαίνεται να ενοχλείται απ’ αυτή την ελεύθερη για όλους συζήτηση.

³⁰ Τώρα, γυρίζει στο σπίτι ο σύζυγός της και έχει να της πει μερικά νέα. Καθώς μπαίνει, αρχίζει: «Πού να στα λέω τι έγινε στη δουλειά σήμερα . . . ». Αλλά δεν προλαβαίνει να τελειώσει τη φράση του. Εκείνη τον διακόπτει λέγοντας: «Πώς έγινε αυτός ο λεκές στο σακάκι σου; Πρόσεχε πού πατάς. Τώρα μόλις σφουγγάρισα το πάτωμα». Ο σύζυγος θα το σκεφτεί πολύ να συνεχίσει αυτό που έλεγε.

³¹ Ή, μπορεί να συζητούν με φίλους και ο σύζυγος να αφηγείται κάποιο περιστατικό, αλλά παραλείπει μερικές λεπτομέρειες ή δεν τις διατυπώνει με ακρίβεια. Η σύζυγός του παρεμβαίνει, πρώτα για να διορθώσει τα λάθη και κατόπιν για να συμπληρώσει την ιστορία. Σε λίγο, ο σύζυγος, μ’ ένα βαθύ αναστεναγμό, της λέει: «Δεν τα λες εσύ καλύτερα;»

³² Μια άλλη γυναίκα είναι του είδους που ενθαρρύνει το σύζυγό της να μιλάει. Προσπαθώντας να φανεί αδιάφορη, ενώ στην πραγματικότητα πεθαίνει από περιέργεια, ρωτάει: «Πού ήσουν;» «Ποιος ήταν εκεί;» «Τι έγινε;» Όχι τα συνηθισμένα πράγματα της ζωής, αλλά όσα φαίνονται πιο εμπιστευτικά είναι εκείνα που της κινούν την περιέργεια. Συναρμολογεί τις μεμονωμένες πληροφορίες που μπορεί να σταχυολογήσει και συμπληρώνει τα κενά με λίγη φαντασία. Ίσως μερικές απ’ αυτές να είναι πληροφορίες που δεν έπρεπε να είχε αποκαλύψει ο σύζυγός της. Μερικά άλλα πράγματα ίσως να ήταν κατάλληλο που τα συζήτησε με τη σύζυγό του, αλλά της τα είπε εμπιστευτικά. Αν τώρα εκείνη συζητάει αυτά τα πράγματα με άλλους, δεν είναι άξια της εμπιστοσύνης του. ‘Μην αποκαλύψεις την εμπιστευτική συνομιλία του άλλου’, προειδοποιεί το εδάφιο Παροιμίαι 25:9, ΜΝΚ. Αλλά αν εκείνη την αποκαλύψει, μπορεί να δημιουργηθούν προβλήματα. Πόσο ελεύθερος θα νιώθει να ξανασυζητήσει μαζί της στο μέλλον;

³³ Όμως, υπάρχει κι ένα τρίτο είδος γυναίκας, η οποία δεν μπορεί να πει κανείς ότι θεωρείται δεινή συζητήτρια. Ξέρει να κάνει τις αναγκαίες δουλειές του σπιτιού, αλλά σπάνια έχει κάτι να πει. Όποιος προσπαθήσει να ανοίξει συζήτηση μαζί της, πρέπει να μιλάει συνέχεια ο ίδιος. Ίσως είναι συνεσταλμένη ή μπορεί να μην της δόθηκε η ευκαιρία να μορφωθεί όταν ήταν μικρή. Άσχετα από το ποια είναι η αιτία, οι προσπάθειες να συνεχιστεί η συζήτηση μαζί της πέφτουν στο κενό.

³⁴ Μπορούν, όμως, να γίνουν αλλαγές. Η τέχνη της συνομιλίας μαθαίνεται. Αν μια γυναίκα κάνει, όχι μόνο τις δουλειές του νοικοκυριού, αλλά και αξιόλογο διάβασμα καθώς και καλές πράξεις για άλλους ανθρώπους, θα έχει πολλά εποικοδομητικά πράγματα να μοιραστεί με το σύντροφό της. Και πετυχημένη συνομιλία σημαίνει αμοιβαία συμμετοχή. Απαιτείται, επίσης, σεβασμός—αρκετός σεβασμός για να αφήνει το σύζυγό της να τελειώνει αυτό που λέει, να τον αφήνει να το λέει με το δικό του τρόπο και να γνωρίζει πότε πρέπει να δείχνει εχεμύθεια. Όπως λέει το εδάφιο Εκκλησιαστής 3:7, υπάρχει «καιρός του σιγάν και καιρός του λαλείν».

³⁵ Επομένως, αντί να παραπονιέστε ότι ο σύζυγός σας σπάνια συζητάει μαζί σας, γιατί να μην προσπαθήσετε να τον κάνετε να βρίσκει ευχαρίστηση στο να μιλάει μαζί σας; Να ενδιαφέρεστε για όσα κάνει. Να δίνετε προσοχή όταν μιλάει. Η απόκρισή σας πρέπει να δείχνει τη θερμή αγάπη και το βαθύ σεβασμό που έχετε γι’ αυτόν. Προσέχετε να είναι θετικά και εποικοδομητικά τα πράγματα για τα οποία μιλάτε περισσότερο. Ίσως σύντομα να διαπιστώσετε ότι η συνομιλία δίνει χαρά και στους δυο σας.

«ΙΝΑ . . . ΚΕΡΔΗΘΩΣΙΝ ΑΝΕΥ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ»

36-38. Ποιοι είναι μερικοί τρόποι για να αγγίξετε την καρδιά του γαμήλιου συντρόφου σας που δεν είναι ομόπιστός σας;

³⁶ Μερικές φορές οι πράξεις μιλούν πιο δυνατά από τα λόγια, ιδιαίτερα σε συζύγους που δεν πιστεύουν όπως εσείς στο Λόγο του Θεού. Γι’ αυτούς, ο απόστολος Πέτρος είπε: «Ίνα . . . κερδηθώσιν άνευ του λόγου δια της διαγωγής των γυναικών, αφού ίδωσι την μετά φόβου καθαράν διαγωγήν σας». (1 Πέτρου 3:1, 2) Πολλοί μη ομόπιστοι σύζυγοι παραπονιούνται ότι οι γυναίκες τους τούς κάνουν συνέχεια «κήρυγμα», πράγμα που αποστρέφονται. Σε αντίθεση μ’ αυτούς, άλλοι δέχτηκαν την πίστη βλέποντας την αλλαγή που έφερε η αλήθεια του Λόγου του Θεού στις γυναίκες τους. Οι άνθρωποι συχνά εντυπωσιάζονται περισσότερο βλέποντας κάτι στην πράξη παρά ακούοντάς το.

³⁷ Όταν μιλάτε στο μη ομόπιστο σύντροφό σας, «ο λόγος σας ας ήναι πάντοτε με χάριν», με λεπτότητα, ή «ηρτυμένος με άλας», όπως το διατυπώνει η Αγία Γραφή. Υπάρχει η κατάλληλη ώρα για συζήτηση. «Λόγος λαληθείς πρεπόντως [στην κατάλληλη στιγμή, ΜΝΚ] είναι μήλα χρυσά εις ποικίλματα αργυρά», λέει η Αγία Γραφή. Μήπως ο σύζυγος είναι απογοητευμένος από κάτι; Ίσως τα πράγματα να μην πήγαν καλά στη δουλειά του. Λίγα λόγια κατανόησης ίσως να του ήταν πολύτιμα αυτή τη στιγμή. «Οι ευάρεστοι λόγοι [είναι] . . . γλυκύτης εις την ψυχήν και ίασις εις τα οστά». (Κολοσσαείς 4:6· Παροιμίαι 25:11· 16:24) Ή, ανάλογα με την περίπτωση, το να σφίξετε απλώς το χέρι του μπορεί να τα πει όλα: Σε καταλαβαίνω, είμαι στο πλευρό σου, θα κάνω ό,τι μπορώ για να σε βοηθήσω.

³⁸ Ακόμα κι αν δεν έχει την ίδια μ’ εσάς πίστη, ο Λόγος του Θεού δείχνει ότι πρέπει να υποτάσσεστε σ’ αυτόν. Η καλή διαγωγή σας μπορεί με τον καιρό να τον κερδίσει, ώστε να γίνει κι αυτός μέτοχος της πίστης σας. Τι ευτυχισμένη μέρα θα είναι εκείνη! Κι αν έρθει εκείνος ο καιρός, ο σύζυγός σας θα αντιληφθεί ότι έχει περισσότερους λόγους να σας αγαπάει απ’ όσους ήξερε πρώτα. Κι αυτό, επειδή η αφοσίωσή σας, σε συνδυασμό με τη σταθερότητά σας για εκείνο που γνωρίζετε ότι είναι ορθό, θα τον έχει βοηθήσει να βρει την «αιώνιον [όντως, Κείμενο] ζωήν».—1 Κορινθίους 7:13-16· 1 Τιμόθεον 6:19.

39, 40. Ποιες ιδιότητες, που αναφέρονται στα εδάφια Τίτον 2:4, 5, κάνουν μια σύζυγο πολύτιμη, όχι μόνο στο σύζυγό της, αλλά και στον Ιεχωβά;

³⁹ Οι Γραφές ενθαρρύνουν τις Χριστιανές συζύγους, είτε οι σύζυγοί τους είναι ομόπιστοί τους είτε όχι, «να ήναι φίλανδροι, φιλότεκνοι, σώφρονες, καθαραί, οικοφύλακες, αγαθαί, ευπειθείς εις τους ιδίους αυτών άνδρας, δια να μη βλασφημήται ο λόγος του Θεού».—Τίτον 2:4, 5.

⁴⁰ Αν εσείς, η σύζυγος, τα κάνετε αυτά όσο μπορείτε καλύτερα, θα είστε πολύ αγαπητή, όχι μόνο στο σύζυγό σας, αλλά και στον Ιεχωβά Θεό.

Κεφάλαιο 6

Αγάπη—‘Ένας Τέλειος Δεσμός Ενότητας’

 1-6. (α) Τι μπορεί να συμβεί όταν ο κάθε γαμήλιος σύντροφος συγκεντρώνει την προσοχή του πάρα πολύ στα δικά του αισθήματα; (β) Ποιες Γραφικές αρχές θα μπορούσαν να εμποδίσουν το ζήτημα να καταλήξει σε μεγάλο καβγά;

ΓΙΑΤΙ δεν μπορούμε να φάμε ποτέ στην ώρα μας;» είπε απότομα ο σύζυγος, που είχε βαρεθεί να περιμένει και ήταν κατάκοπος από τη σκληρή δουλειά μιας ολόκληρης μέρας.

² «Σταμάτα να παραπονιέσαι. Το φαγητό είναι σχεδόν έτοιμο» απάντησε νευριασμένα η σύζυγος. Ούτε και η δική της μέρα είχε περάσει εύκολα.

³ «Μα πάντα αργείς να το ετοιμάσεις. Γιατί δεν μπορείς ποτέ να το ’χεις έτοιμο στην ώρα του;»

⁴ «Κάνεις μεγάλο λάθος!» φώναξε εκείνη. «Αλλά άμα καθόσουν εσύ να κρατήσεις καμιά μέρα τα παιδιά, δεν θα ’σουν όλο παράπονα. Στο κάτω-κάτω, είναι και δικά σου παιδιά!»

⁵ Έτσι, μεταξύ των συζύγων, κάτι τέτοια μικροπράγματα καταλήγουν να γίνουν βουνά, αφήνοντας και τους δυο θυμωμένους και να μη μιλιούνται μεταξύ τους. Ο ένας αντιμιλάει στον άλλον, ώσπου και οι δυο πληγώνονται και πικραίνονται και χαλάνε τη βραδιά τους. Και ο ένας και ο άλλος θα μπορούσαν να είχαν εμποδίσει τα πράγματα να πάρουν τέτοια τροπή. Όμως, ο καθένας τους είχε συγκεντρώσει την προσοχή του πάρα πολύ στα δικά του αισθήματα και είχε λησμονήσει τα αισθήματα του συντρόφου του. Τα τεντωμένα νεύρα τους δεν άντεξαν.

⁶ Τέτοια προβλήματα μπορεί να προκύψουν σε πολλούς τομείς. Ίσως το θέμα να είναι χρηματικό. Ή μπορεί ο σύζυγος να νομίζει ότι η γυναίκα του τον θέλει υπερβολικά δικό της και δεν τον αφήνει να χαρεί τη συντροφιά άλλων ανθρώπων. Εκείνη μπορεί να νομίζει ότι ο άντρας της την παραμελεί και δεν τη θεωρεί σαν κάτι το ξεχωριστό. Ένταση μπορεί να υπάρξει εξαιτίας ενός μεγάλου προβλήματος ή διάφορων μικρών προβλημάτων. Όπως κι αν έχουν τα πράγματα, αυτό που ενδιαφέρει εμάς τώρα είναι πώς να χειριστούμε σωστά την κατάσταση. Η κακή τροπή των πραγμάτων, που θα καταλήξει σε φασαρία, μπορεί να εμποδιστεί, αν ο ένας τουλάχιστον από τους δυο είναι πρόθυμος ‘να στρέψει και την άλλη σιαγόνα’, και όχι ‘να ανταποδώσει κακό αντί κακού’, αλλά, αντίθετα, ‘να νικήσει δια του αγαθού το κακό’. (Ματθαίος 5:39· Ρωμαίους 12:17, 21) Για να μπορέσει κανείς να το κάνει αυτό απαιτείται αυτοσυγκράτηση και ωριμότητα. Απαιτείται Χριστιανική αγάπη.

ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΑΓΑΠΗ

 7-9. (α) Πώς περιγράφεται η αγάπη στα εδάφια 1 Κορινθίους 13:4-8; (β) Τι είδους αγάπη είναι αυτή;

⁷ Ο Ιεχωβά Θεός ενέπνευσε να γραφτεί ένας ορισμός της αγάπης που περιγράφει τι κάνει η αγάπη και τι δεν κάνει, στα εδάφια 1 Κορινθίους 13:4-8: «Η αγάπη μακροθυμεί, αγαθοποιεί, η αγάπη δεν φθονεί, η αγάπη δεν αυθαδιάζει, δεν επαίρεται, δεν ασχημονεί, δεν ζητεί τα εαυτής, δεν παροξύνεται, δεν διαλογίζεται το κακόν, δεν χαίρει εις την αδικίαν, συγχαίρει δε εις την αλήθειαν· πάντα ανέχεται, πάντα πιστεύει, πάντα ελπίζει, πάντα υπομένει. Η αγάπη ουδέποτε εκπίπτει».

⁸ Η αγάπη μπορεί να βασίζεται σε πολλά πράγματα—στη φυσική έλξη, στην οικογενειακή σχέση ή στην απόλαυση της συντροφιάς κάποιου άλλου. Αλλά η Αγία Γραφή δείχνει ότι η αγάπη, για να έχει αληθινή αξία, πρέπει να ξεπερνάει την τρυφερότητα ή την αμοιβαία έλξη και να διέπεται από αυτό που είναι για το καλύτερο συμφέρον εκείνου στον οποίο στρέφεται. Αυτό το είδος αγάπης μπορεί να απαιτήσει και επίπληξη ή διαπαιδαγώγηση, όπως θα έκανε ένας γονέας με το παιδί του, ή όπως κάνει ο Ιεχωβά Θεός με τους λάτρεις του. (Εβραίους 12:6) Αισθήματα και συναισθήματα υπάρχουν, βέβαια, αλλά δεν τους επιτρέπεται να παραμερίζουν τη σοφή κρίση ή τις ορθές αρχές που διέπουν τη συμπεριφορά προς τους άλλους ανθρώπους. Αυτό το είδος αγάπης υποκινεί το άτομο να φέρεται σε όλους σύμφωνα με τις θαυμάσιες αρχές του σεβασμού για τα αισθήματα των άλλων και της δίκαιης μεταχείρισης.

⁹ Για να κατανοήσουμε πληρέστερα πώς μπορεί η αγάπη να ωφελήσει την οικογενειακή μας ζωή, ας εξετάσουμε λεπτομερέστερα τον ορισμό που δίνουν τα εδάφια 1 Κορινθίους 13:4-8.

10, 11. Τι θα αναμέναμε από ένα γαμήλιο σύντροφο που δείχνει μακροθυμία και καλοσύνη;

¹⁰ «Η αγάπη μακροθυμεί, αγαθοποιεί [χρηστεύεται, Κείμενο· δείχνει καλοσύνη, ΜΝΚ]». Δείχνετε εσείς μακροθυμία στο γαμήλιο σύντροφό σας; Ακόμα και όταν μια κατάσταση είναι κάπως εξοργιστική, και ίσως να εκστομίζονται άδικες κατηγορίες, ασκείτε εσείς αυτοσυγκράτηση; Ο Ιεχωβά είναι μακρόθυμος με όλους εμάς, και ‘η χρηστότης του Θεού [η ιδιότητα της καλοσύνης που έχει ο Θεός, ΜΝΚ] φέρει τους ανθρώπους εις μετάνοιαν’. Και η μακροθυμία και η καλοσύνη είναι καρποί του πνεύματος του Θεού.—Ρωμαίους 2:4· Γαλάτας 5:22.

¹¹ Η αγάπη δεν επιδοκιμάζει την αδικοπραγία, αλλά δεν είναι υπερβολικά απαιτητική. Δεν είναι ανυπόμονη. Λαβαίνει υπόψη τα ελαφρυντικά. (1 Πέτρου 4:8· Ψαλμός 103:14· 130:3, 4) Ακόμα και σε σοβαρά ζητήματα, είναι πρόθυμη να δώσει συγχώρεση. Ο απόστολος Πέτρος, χωρίς αμφιβολία, νόμιζε ότι έδειχνε μακροθυμία όταν ρώτησε τον Ιησού: «Ποσάκις αν αμαρτήση εις εμέ ο αδελφός μου και θέλω συγχωρήσει αυτόν; έως επτάκις;» Η απάντηση του Ιησού ήταν: «Δεν σοι λέγω έως επτάκις, αλλ’ έως εβδομηκοντάκις επτά». (Ματθαίος 18:21, 22· Λουκάς 17:3, 4) Η αγάπη συγχωρεί κατ’ επανάληψη και δείχνει καλοσύνη συνέχεια. Εσείς, το κάνετε αυτό;

12, 13. Πώς μπορεί να εκδηλωθεί η ζήλεια, και γιατί πρέπει να καταβάλλονται προσπάθειες για να τηρείται κάτω από έλεγχο;

¹² «Η αγάπη δεν φθονεί [δεν είναι ζηλότυπη, ΜΝΚ]». Είναι δύσκολο να ζει κανείς μ’ ένα γαμήλιο σύντροφο που ζηλεύει χωρίς πραγματική αιτία. Μια τέτοια ζήλεια είναι καχύποπτη, υπερβολικά περιοριστική. Είναι παιδιάστικη και εμποδίζει το άλλο άτομο να συμπεριφέρεται φυσιολογικά και φιλικά στους άλλους. Ευτυχία σημαίνει να δίνει κανείς αυθόρμητα και όχι για να ανταποκριθεί σε μια απαίτηση που προέρχεται από ζήλεια.

¹³ «Τις δύναται να σταθή έμπροσθεν της ζηλοτυπίας;» ρωτάει η Αγία Γραφή. Είναι ένα από τα έργα της ατελούς σάρκας. (Παροιμίαι 27:4· Γαλάτας 5:19, 20) Μήπως διακρίνετε στον εαυτό σας κάποιες ενδείξεις ζήλειας του είδους που προέρχεται από ένα αίσθημα ανασφάλειας και τρέφεται από τη φαντασία; Συνήθως δεν είναι δύσκολο να διακρίνει κανείς τα ελαττώματα κάποιου άλλου, αλλά θα ωφεληθούμε πιο πολύ αν εξετάσουμε τον εαυτό μας. «Όπου είναι φθόνος [ζηλοτυπία, ΜΝΚ] και φιλονεικία, εκεί ακαταστασία και παν αχρείον πράγμα». (Ιακώβου 3:16) Η ζήλεια μπορεί να καταστρέψει το γάμο. Δεν είναι οι ζηλότυποι περιορισμοί εκείνοι που θα κάνουν το σύντροφό σας να σας μείνει πιστός αλλά η στοργική φροντίδα, ο σεβασμός για τα αισθήματά του και η εμπιστοσύνη.

14, 15. (α) Πώς δείχνει έλλειψη αγάπης η καυχησιολογία; (β) Τι πρέπει να κάνει κανείς αντί να υποβιβάζει το σύντροφό του;

¹⁴ Η αγάπη «δεν αυθαδιάζει [δεν κομπάζει, ΜΝΚ], δεν επαίρεται». Είναι αλήθεια ότι πολλοί το κάνουν αυτό, αλλά σε λίγους αρέσει να ακούν άλλους να κομπάζουν. Στην πραγματικότητα, αυτό μπορεί να φέρει σε δύσκολη θέση όποιον γνωρίζει καλά το άτομο που κομπάζει. Ενώ μερικοί κομπάζουν μιλώντας για τον εαυτό τους μ’ έναν υπεροπτικό τρόπο, άλλοι κάνουν το ίδιο κάπως αλλιώς. Επικρίνουν και υποβιβάζουν τους άλλους, και, σε σύγκριση, αυτό τους εξυψώνει πάνω από τα θύματά τους. Έτσι, κάποιος μπορεί να εξυψώνει τον εαυτό του με το να ταπεινώνει τους άλλους. Το να υποβιβάζει κανείς το γαμήλιο σύντροφό του αποτελεί πραγματικά κομπασμό.

¹⁵ Μήπως πιάσατε ποτέ τον εαυτό σας να μιλάει δημόσια για τα ελαττώματα του γαμήλιου συντρόφου σας; Πώς, κατά τη γνώμη σας, τον ή την έκανε να αισθάνεται αυτό; Τι θα γινόταν αν εκείνος ή εκείνη εξέθετε τα δικά σας ελαττώματα; Πώς θα αισθανόσασταν; Ότι σας αγαπάει; Όχι, η αγάπη ‘δεν καυχιέται’, ούτε με το να περιαυτολογεί ούτε με το να υποβιβάζει τους άλλους. Όταν μιλάτε για το σύντροφό σας, να λέτε εποικοδομητικά πράγματα· αυτό θα ενισχύσει τους δεσμούς μεταξύ σας. Και όσο για το τι λέγεται για το άτομό σας, να εφαρμόζετε τη σοφή συμβουλή που βρίσκεται στο εδάφιο Παροιμίαι 27:2: «Ας σε επαινή άλλος και μη το στόμα σου· ξένος, και μη τα χείλη σου».

16. Ποιες είναι μερικές απρέπειες που πρέπει να αποφεύγει ένα άτομο που έχει αγάπη;

¹⁶ Η αγάπη «δεν ασχημονεί [δεν συμπεριφέρεται με απρέπεια, ΜΝΚ]». Υπάρχουν πολλά πράγματα που είναι καταφανώς απρεπή, όπως η μοιχεία, η μέθη και τα ξεσπάσματα θυμού. (Ρωμαίους 13:13) Σε αντίθεση με την αγάπη, όλα αυτά προξενούν ζημιά στους γαμήλιους δεσμούς. Η αγένεια, οι αισχρότητες με λόγια και πράξεις, καθώς και η αμέλεια στο θέμα της ατομικής καθαριότητας, δείχνουν όλα έλλειψη ανθρώπινης ευπρέπειας. Πόσο προσέχετε εσείς ώστε να αποφεύγετε να προσβάλλετε το σύντροφό σας σχετικά με το ζήτημα αυτό; Φέρεστε εσείς στον ή στη σύζυγό σας με λεπτότητα, με καλούς τρόπους, με σεβασμό; Όλα αυτά συμβάλλουν στο να είναι ο γάμος ευτυχισμένος και ανθεκτικός.

17. Πώς μπορεί να αποφύγει τους καβγάδες το άτομο που δεν ζητάει τα δικά του συμφέροντα;

¹⁷ Η αγάπη «δεν ζητεί τα εαυτής, δεν παροξύνεται». Δεν είναι εγωκεντρική. Πόσο καλύτερα θα ήταν αν το αντρόγυνο που αναφέρθηκε στην αρχή αυτού του κεφαλαίου ήταν έτσι. Ο σύζυγος δεν θα μιλούσε απότομα στη γυναίκα του επειδή εκείνη είχε αργήσει να ετοιμάσει το φαγητό και εκείνη δεν θα του απαντούσε νευριασμένα. Αν η σύζυγος διέκρινε ότι ο ερεθισμός του οφειλόταν κατά ένα μέρος στο ότι ήταν κουρασμένος, αντί να εξοργιστεί, θα μπορούσε να απαντήσει: «Το φαγητό είναι σχεδόν έτοιμο. Θα κουράστηκες πολύ στη δουλειά σήμερα. Κάτσε να σου φέρω ένα ποτήρι δροσερό χυμό να πιεις ενώ θα στρώνω το τραπέζι». Ή, αν ο σύζυγος έδειχνε πιο πολλή κατανόηση και δεν