Κεφάλαιο 6
Αγάπη—‘Ένας Τέλειος Δεσμός Ενότητας’
1-6. (α) Τι μπορεί να συμβεί όταν ο κάθε γαμήλιος σύντροφος συγκεντρώνει την προσοχή του πάρα πολύ στα δικά του αισθήματα; (β) Ποιες Γραφικές αρχές θα μπορούσαν να εμποδίσουν το ζήτημα να καταλήξει σε μεγάλο καβγά;
ΓΙΑΤΙ δεν μπορούμε να φάμε ποτέ στην ώρα μας;» είπε απότομα ο σύζυγος, που είχε βαρεθεί να περιμένει και ήταν κατάκοπος από τη σκληρή δουλειά μιας ολόκληρης μέρας.
2 «Σταμάτα να παραπονιέσαι. Το φαγητό είναι σχεδόν έτοιμο» απάντησε νευριασμένα η σύζυγος. Ούτε και η δική της μέρα είχε περάσει εύκολα.
3 «Μα πάντα αργείς να το ετοιμάσεις. Γιατί δεν μπορείς ποτέ να το ’χεις έτοιμο στην ώρα του;»
4 «Κάνεις μεγάλο λάθος!» φώναξε εκείνη. «Αλλά άμα καθόσουν εσύ να κρατήσεις καμιά μέρα τα παιδιά, δεν θα ’σουν όλο παράπονα. Στο κάτω-κάτω, είναι και δικά σου παιδιά!»
5 Έτσι, μεταξύ των συζύγων, κάτι τέτοια μικροπράγματα καταλήγουν να γίνουν βουνά, αφήνοντας και τους δυο θυμωμένους και να μη μιλιούνται μεταξύ τους. Ο ένας αντιμιλάει στον άλλον, ώσπου και οι δυο πληγώνονται και πικραίνονται και χαλάνε τη βραδιά τους. Και ο ένας και ο άλλος θα μπορούσαν να είχαν εμποδίσει τα πράγματα να πάρουν τέτοια τροπή. Όμως, ο καθένας τους είχε συγκεντρώσει την προσοχή του πάρα πολύ στα δικά του αισθήματα και είχε λησμονήσει τα αισθήματα του συντρόφου του. Τα τεντωμένα νεύρα τους δεν άντεξαν.
6 Τέτοια προβλήματα μπορεί να προκύψουν σε πολλούς τομείς. Ίσως το θέμα να είναι χρηματικό. Ή μπορεί ο σύζυγος να νομίζει ότι η γυναίκα του τον θέλει υπερβολικά δικό της και δεν τον αφήνει να χαρεί τη συντροφιά άλλων ανθρώπων. Εκείνη μπορεί να νομίζει ότι ο άντρας της την παραμελεί και δεν τη θεωρεί σαν κάτι το ξεχωριστό. Ένταση μπορεί να υπάρξει εξαιτίας ενός μεγάλου προβλήματος ή διάφορων μικρών προβλημάτων. Όπως κι αν έχουν τα πράγματα, αυτό που ενδιαφέρει εμάς τώρα είναι πώς να χειριστούμε σωστά την κατάσταση. Η κακή τροπή των πραγμάτων, που θα καταλήξει σε φασαρία, μπορεί να εμποδιστεί, αν ο ένας τουλάχιστον από τους δυο είναι πρόθυμος ‘να στρέψει και την άλλη σιαγόνα’, και όχι ‘να ανταποδώσει κακό αντί κακού’, αλλά, αντίθετα, ‘να νικήσει δια του αγαθού το κακό’. (Ματθαίος 5:39· Ρωμαίους 12:17, 21) Για να μπορέσει κανείς να το κάνει αυτό απαιτείται αυτοσυγκράτηση και ωριμότητα. Απαιτείται Χριστιανική αγάπη.
ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΑΓΑΠΗ
7-9. (α) Πώς περιγράφεται η αγάπη στα εδάφια 1 Κορινθίους 13:4-8; (β) Τι είδους αγάπη είναι αυτή;
7 Ο Ιεχωβά Θεός ενέπνευσε να γραφτεί ένας ορισμός της αγάπης που περιγράφει τι κάνει η αγάπη και τι δεν κάνει, στα εδάφια 1 Κορινθίους 13:4-8: «Η αγάπη μακροθυμεί, αγαθοποιεί, η αγάπη δεν φθονεί, η αγάπη δεν αυθαδιάζει, δεν επαίρεται, δεν ασχημονεί, δεν ζητεί τα εαυτής, δεν παροξύνεται, δεν διαλογίζεται το κακόν, δεν χαίρει εις την αδικίαν, συγχαίρει δε εις την αλήθειαν· πάντα ανέχεται, πάντα πιστεύει, πάντα ελπίζει, πάντα υπομένει. Η αγάπη ουδέποτε εκπίπτει».
8 Η αγάπη μπορεί να βασίζεται σε πολλά πράγματα—στη φυσική έλξη, στην οικογενειακή σχέση ή στην απόλαυση της συντροφιάς κάποιου άλλου. Αλλά η Αγία Γραφή δείχνει ότι η αγάπη, για να έχει αληθινή αξία, πρέπει να ξεπερνάει την τρυφερότητα ή την αμοιβαία έλξη και να διέπεται από αυτό που είναι για το καλύτερο συμφέρον εκείνου στον οποίο στρέφεται. Αυτό το είδος αγάπης μπορεί να απαιτήσει και επίπληξη ή διαπαιδαγώγηση, όπως θα έκανε ένας γονέας με το παιδί του, ή όπως κάνει ο Ιεχωβά Θεός με τους λάτρεις του. (Εβραίους 12:6) Αισθήματα και συναισθήματα υπάρχουν, βέβαια, αλλά δεν τους επιτρέπεται να παραμερίζουν τη σοφή κρίση ή τις ορθές αρχές που διέπουν τη συμπεριφορά προς τους άλλους ανθρώπους. Αυτό το είδος αγάπης υποκινεί το άτομο να φέρεται σε όλους σύμφωνα με τις θαυμάσιες αρχές του σεβασμού για τα αισθήματα των άλλων και της δίκαιης μεταχείρισης.
9 Για να κατανοήσουμε πληρέστερα πώς μπορεί η αγάπη να ωφελήσει την οικογενειακή μας ζωή, ας εξετάσουμε λεπτομερέστερα τον ορισμό που δίνουν τα εδάφια 1 Κορινθίους 13:4-8.
10, 11. Τι θα αναμέναμε από ένα γαμήλιο σύντροφο που δείχνει μακροθυμία και καλοσύνη;
10 «Η αγάπη μακροθυμεί, αγαθοποιεί [χρηστεύεται, Κείμενο· δείχνει καλοσύνη, ΜΝΚ]». Δείχνετε εσείς μακροθυμία στο γαμήλιο σύντροφό σας; Ακόμα και όταν μια κατάσταση είναι κάπως εξοργιστική, και ίσως να εκστομίζονται άδικες κατηγορίες, ασκείτε εσείς αυτοσυγκράτηση; Ο Ιεχωβά είναι μακρόθυμος με όλους εμάς, και ‘η χρηστότης του Θεού [η ιδιότητα της καλοσύνης που έχει ο Θεός, ΜΝΚ] φέρει τους ανθρώπους εις μετάνοιαν’. Και η μακροθυμία και η καλοσύνη είναι καρποί του πνεύματος του Θεού.—Ρωμαίους 2:4· Γαλάτας 5:22.
11 Η αγάπη δεν επιδοκιμάζει την αδικοπραγία, αλλά δεν είναι υπερβολικά απαιτητική. Δεν είναι ανυπόμονη. Λαβαίνει υπόψη τα ελαφρυντικά. (1 Πέτρου 4:8· Ψαλμός 103:14· 130:3, 4) Ακόμα και σε σοβαρά ζητήματα, είναι πρόθυμη να δώσει συγχώρεση. Ο απόστολος Πέτρος, χωρίς αμφιβολία, νόμιζε ότι έδειχνε μακροθυμία όταν ρώτησε τον Ιησού: «Ποσάκις αν αμαρτήση εις εμέ ο αδελφός μου και θέλω συγχωρήσει αυτόν; έως επτάκις;» Η απάντηση του Ιησού ήταν: «Δεν σοι λέγω έως επτάκις, αλλ’ έως εβδομηκοντάκις επτά». (Ματθαίος 18:21, 22· Λουκάς 17:3, 4) Η αγάπη συγχωρεί κατ’ επανάληψη και δείχνει καλοσύνη συνέχεια. Εσείς, το κάνετε αυτό;
12, 13. Πώς μπορεί να εκδηλωθεί η ζήλεια, και γιατί πρέπει να καταβάλλονται προσπάθειες για να τηρείται κάτω από έλεγχο;
12 «Η αγάπη δεν φθονεί [δεν είναι ζηλότυπη, ΜΝΚ]». Είναι δύσκολο να ζει κανείς μ’ ένα γαμήλιο σύντροφο που ζηλεύει χωρίς πραγματική αιτία. Μια τέτοια ζήλεια είναι καχύποπτη, υπερβολικά περιοριστική. Είναι παιδιάστικη και εμποδίζει το άλλο άτομο να συμπεριφέρεται φυσιολογικά και φιλικά στους άλλους. Ευτυχία σημαίνει να δίνει κανείς αυθόρμητα και όχι για να ανταποκριθεί σε μια απαίτηση που προέρχεται από ζήλεια.
13 «Τις δύναται να σταθή έμπροσθεν της ζηλοτυπίας;» ρωτάει η Αγία Γραφή. Είναι ένα από τα έργα της ατελούς σάρκας. (Παροιμίαι 27:4· Γαλάτας 5:19, 20) Μήπως διακρίνετε στον εαυτό σας κάποιες ενδείξεις ζήλειας του είδους που προέρχεται από ένα αίσθημα ανασφάλειας και τρέφεται από τη φαντασία; Συνήθως δεν είναι δύσκολο να διακρίνει κανείς τα ελαττώματα κάποιου άλλου, αλλά θα ωφεληθούμε πιο πολύ αν εξετάσουμε τον εαυτό μας. «Όπου είναι φθόνος [ζηλοτυπία, ΜΝΚ] και φιλονεικία, εκεί ακαταστασία και παν αχρείον πράγμα». (Ιακώβου 3:16) Η ζήλεια μπορεί να καταστρέψει το γάμο. Δεν είναι οι ζηλότυποι περιορισμοί εκείνοι που θα κάνουν το σύντροφό σας να σας μείνει πιστός αλλά η στοργική φροντίδα, ο σεβασμός για τα αισθήματά του και η εμπιστοσύνη.
14, 15. (α) Πώς δείχνει έλλειψη αγάπης η καυχησιολογία; (β) Τι πρέπει να κάνει κανείς αντί να υποβιβάζει το σύντροφό του;
14 Η αγάπη «δεν αυθαδιάζει [δεν κομπάζει, ΜΝΚ], δεν επαίρεται». Είναι αλήθεια ότι πολλοί το κάνουν αυτό, αλλά σε λίγους αρέσει να ακούν άλλους να κομπάζουν. Στην πραγματικότητα, αυτό μπορεί να φέρει σε δύσκολη θέση όποιον γνωρίζει καλά το άτομο που κομπάζει. Ενώ μερικοί κομπάζουν μιλώντας για τον εαυτό τους μ’ έναν υπεροπτικό τρόπο, άλλοι κάνουν το ίδιο κάπως αλλιώς. Επικρίνουν και υποβιβάζουν τους άλλους, και, σε σύγκριση, αυτό τους εξυψώνει πάνω από τα θύματά τους. Έτσι, κάποιος μπορεί να εξυψώνει τον εαυτό του με το να ταπεινώνει τους άλλους. Το να υποβιβάζει κανείς το γαμήλιο σύντροφό του αποτελεί πραγματικά κομπασμό.
15 Μήπως πιάσατε ποτέ τον εαυτό σας να μιλάει δημόσια για τα ελαττώματα του γαμήλιου συντρόφου σας; Πώς, κατά τη γνώμη σας, τον ή την έκανε να αισθάνεται αυτό; Τι θα γινόταν αν εκείνος ή εκείνη εξέθετε τα δικά σας ελαττώματα; Πώς θα αισθανόσασταν; Ότι σας αγαπάει; Όχι, η αγάπη ‘δεν καυχιέται’, ούτε με το να περιαυτολογεί ούτε με το να υποβιβάζει τους άλλους. Όταν μιλάτε για το σύντροφό σας, να λέτε εποικοδομητικά πράγματα· αυτό θα ενισχύσει τους δεσμούς μεταξύ σας. Και όσο για το τι λέγεται για το άτομό σας, να εφαρμόζετε τη σοφή συμβουλή που βρίσκεται στο εδάφιο Παροιμίαι 27:2: «Ας σε επαινή άλλος και μη το στόμα σου· ξένος, και μη τα χείλη σου».
16. Ποιες είναι μερικές απρέπειες που πρέπει να αποφεύγει ένα άτομο που έχει αγάπη;
16 Η αγάπη «δεν ασχημονεί [δεν συμπεριφέρεται με απρέπεια, ΜΝΚ]». Υπάρχουν πολλά πράγματα που είναι καταφανώς απρεπή, όπως η μοιχεία, η μέθη και τα ξεσπάσματα θυμού. (Ρωμαίους 13:13) Σε αντίθεση με την αγάπη, όλα αυτά προξενούν ζημιά στους γαμήλιους δεσμούς. Η αγένεια, οι αισχρότητες με λόγια και πράξεις, καθώς και η αμέλεια στο θέμα της ατομικής καθαριότητας, δείχνουν όλα έλλειψη ανθρώπινης ευπρέπειας. Πόσο προσέχετε εσείς ώστε να αποφεύγετε να προσβάλλετε το σύντροφό σας σχετικά με το ζήτημα αυτό; Φέρεστε εσείς στον ή στη σύζυγό σας με λεπτότητα, με καλούς τρόπους, με σεβασμό; Όλα αυτά συμβάλλουν στο να είναι ο γάμος ευτυχισμένος και ανθεκτικός.
17. Πώς μπορεί να αποφύγει τους καβγάδες το άτομο που δεν ζητάει τα δικά του συμφέροντα;
17 Η αγάπη «δεν ζητεί τα εαυτής, δεν παροξύνεται». Δεν είναι εγωκεντρική. Πόσο καλύτερα θα ήταν αν το αντρόγυνο που αναφέρθηκε στην αρχή αυτού του κεφαλαίου ήταν έτσι. Ο σύζυγος δεν θα μιλούσε απότομα στη γυναίκα του επειδή εκείνη είχε αργήσει να ετοιμάσει το φαγητό και εκείνη δεν θα του απαντούσε νευριασμένα. Αν η σύζυγος διέκρινε ότι ο ερεθισμός του οφειλόταν κατά ένα μέρος στο ότι ήταν κουρασμένος, αντί να εξοργιστεί, θα μπορούσε να απαντήσει: «Το φαγητό είναι σχεδόν έτοιμο. Θα κουράστηκες πολύ στη δουλειά σήμερα. Κάτσε να σου φέρω ένα ποτήρι δροσερό χυμό να πιεις ενώ θα στρώνω το τραπέζι». Ή, αν ο σύζυγος έδειχνε πιο πολλή κατανόηση και δεν σκεφτόταν μόνο τον εαυτό του, θα μπορούσε να ρωτήσει αν υπήρχε τίποτα να κάνει για να βοηθήσει κι αυτός.
18. Πώς μπορεί η αγάπη να εμποδίσει κάποιον να εξοργιστεί;
18 Εξοργίζεστε εύκολα όταν λέει ή κάνει κάτι ο σύντροφός σας, ή προσπαθείτε να διακρίνετε ποια ήταν η πρόθεσή του πίσω από τα λόγια ή την πράξη του; Ίσως να ήταν αθώα, μόνο μια απερισκεψία, και να μην είχε σκοπό να σας θίξει. Αν έχετε αγάπη, ‘ο ήλιος δεν θα δύση επί τον παροργισμόν σας’. (Εφεσίους 4:26) Αλλά τι θα γίνει αν ο σύντροφός σας ήταν εκνευρισμένος και πραγματικά ήθελε να πει ή να κάνει κάτι για να σας θίξει; Δεν θα είναι καλύτερα να περιμένετε ώσπου να ηρεμήσουν τα πνεύματα και κατόπιν να το συζητήσετε; Το να εξετάσετε την κατάσταση έχοντας τα καλύτερα συμφέροντα και των δυο υπόψη σας θα σας βοηθήσει να πείτε τα σωστά λόγια. ‘Η καρδιά του σοφού κάνει το στόμα του να δείχνει ενόραση’. ‘Αυτός που καλύπτει παράβαση, επιζητεί αγάπη’, και δεν δημιουργεί περισσότερη προστριβή. (Παροιμίαι 16:23, ΜΝΚ· 17:9, ΜΝΚ) Καταπολεμώντας την παρόρμηση που αισθάνεστε να δώσετε συνέχεια στον καβγά για να αποδείξετε ότι εσείς έχετε δίκιο, θα μπορέσετε να κερδίσετε μια νίκη υπέρ της αγάπης.
19. (α) Τι μπορεί να περιλαμβάνει ‘το να χαίρεται κάποιος για την αδικία’; (β) Γιατί πρέπει να αποφεύγεται αυτό;
19 Η πραγματική αγάπη «δεν χαίρει εις την αδικίαν, συγχαίρει δε εις την αλήθειαν [δεν χαίρεται για την αδικία, αλλά χαίρεται με την αλήθεια, ΜΝΚ]». Εκείνος που έχει πραγματική αγάπη δεν το θεωρεί εξυπνάδα να εξαπατήσει το γαμήλιο σύντροφό του—για το πώς πέρασε την ώρα του, για το πώς δαπάνησε τα χρήματα ή για ό,τι έχει σχέση με τις συναναστροφές του. Δεν μεταχειρίζεται μισοαλήθειες για να φανεί δίκαιος. Η ανειλικρίνεια καταστρέφει την εμπιστοσύνη. Για να υπάρχει γνήσια αγάπη πρέπει και οι δυο σας να χαίρεστε να λέτε την αλήθεια.
Η ΑΛΗΘΙΝΗ ΑΓΑΠΗ ΕΧΕΙ ΔΥΝΑΜΗ ΚΑΙ ΑΝΤΟΧΗ
20. Πώς η αγάπη (α) «πάντα ανέχεται»; (β) «πάντα πιστεύει»; (γ) «πάντα ελπίζει»; (δ) «πάντα υπομένει»;
20 «Πάντα ανέχεται, πάντα πιστεύει, πάντα ελπίζει, πάντα υπομένει». Αντέχει κάτω από τις πιέσεις και τις εντάσεις που δοκιμάζει στο γάμο, καθώς και οι δυο, σ’ αυτή τη στενή σχέση, μαθαίνουν να είναι υποχωρητικοί και ευπροσάρμοστοι. Πιστεύει όλες τις συμβουλές που εκθέτει ο Λόγος του Θεού και είναι αμέσως πρόθυμη να τις εφαρμόσει, ακόμα και όταν οι περιστάσεις δεν φαίνονται ευνοϊκές. Και, μολονότι δεν είναι εύπιστη όταν έχει να κάνει με άτομα που προσφεύγουν στην ανεντιμότητα, δεν είναι χωρίς λόγο φιλύποπτη. Αντίθετα, δείχνει εμπιστοσύνη. Επιπλέον, ελπίζει για το καλύτερο. Μια τέτοια ελπίδα βασίζεται στην πιστή διαβεβαίωση ότι η εφαρμογή των Γραφικών συμβουλών θα φέρει τα καλύτερα δυνατά αποτελέσματα. Έτσι, η αγάπη είναι θετική, αισιόδοξη και με το βλέμμα στραμμένο προς τα εμπρός. Επίσης, δεν είναι ούτε άστατη ούτε κάποιο παροδικό χτυποκάρδι. Η πραγματική αγάπη υπομένει ορθώνοντας το ανάστημά της στα προβλήματα όταν ο δρόμος γίνεται δύσκολος. Έχει αντοχή. Είναι δυνατή· όμως, παρ’ όλη τη δύναμή της, εξακολουθεί να είναι καλοσυνάτη, ευγενική, παραχωρητική και να κάνει εύκολη τη συμβίωση.
21, 22. Ποιες είναι μερικές περιστάσεις που δείχνουν ότι η αγάπη «ουδέποτε εκπίπτει»;
21 Μια τέτοια «αγάπη ουδέποτε εκπίπτει». Τι γίνεται αν δύσκολοι καιροί ρίξουν το αντρόγυνο σε οικονομικές στενοχώριες; Αντί να σκέφτεται πώς να φτιάξει τη ζωή της κάπου αλλού, η σύζυγος που έχει τέτοια αγάπη παραμένει πιστά προσκολλημένη στο σύντροφό της, ενώ προσπαθεί να κάνει οικονομία και ίσως να συμπληρώνει και η ίδια το εισόδημα του συζύγου της. (Παροιμίαι 31:18, 24) Τι γίνεται, όμως, αν η σύζυγος αρρωστήσει και η ασθένειά της παρατείνεται για χρόνια; Ο σύζυγος που έχει αυτού του είδους την αγάπη κάνει ό,τι μπορεί για να δίνει στη σύζυγό του τη φροντίδα που χρειάζεται, για να βοηθάει στο σπίτι κάνοντας δουλειές που εκείνη τώρα δεν μπορεί να κάνει και για να τη βεβαιώνει για τη συνεχή αφοσίωσή του. Ο ίδιος ο Θεός δίνει το παράδειγμα σ’ αυτό. Σε οποιεσδήποτε περιστάσεις κι αν βρεθούν οι πιστοί του δούλοι, ‘τίποτε δεν θέλει δυνηθή να τους χωρίση από της αγάπης του Θεού’.—Ρωμαίους 8:38, 39.
22 Ποια προβλήματα θα μπορούσαν να καταβάλουν μια αγάπη σαν κι αυτή; Υπάρχει τέτοια αγάπη στο δικό σας γάμο; Την εκδηλώνετε εσείς προσωπικά;
ΠΩΣ ΝΑ ΚΑΝΕΤΕ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΝΑ ΜΕΓΑΛΩΝΕΙ
23. Τι είναι εκείνο που καθορίζει το αν ο τρόπος με τον οποίο θα ενεργήσουμε θα δείχνει αγάπη;
23 Η αγάπη, όπως ένας μυς του σώματος, δυναμώνει με τη χρήση. Από την άλλη μεριά, η αγάπη, όπως και η πίστη, χωρίς έργα είναι νεκρή. Τα λόγια και οι πράξεις, που υποκινούνται από αισθήματα που είναι βαθιά μέσα μας, λέγεται ότι προέρχονται από την καρδιά και αντιπροσωπεύουν τα βαθύτερά μας κίνητρα. «Εκ του περισσεύματος της καρδίας λαλεί το στόμα. Ο καλός άνθρωπος εκ του καλού θησαυρού της καρδίας εκβάλλει τα καλά». Αλλά αν τα αισθήματα που είναι μέσα μας είναι πονηρά, «εκ της καρδίας εξέρχονται διαλογισμοί πονηροί, φόνοι, μοιχείαι, πορνείαι, κλοπαί, ψευδομαρτυρίαι, βλασφημίαι».—Ματθαίος 12:34, 35· 15:19· Ιακώβου 2:14-17.
24, 25. Πώς μπορείτε να ενισχύσετε τα κίνητρά σας στην εκδήλωση αγάπης;
24 Τι σκέψεις και αισθήματα καλλιεργείτε εσείς στην καρδιά σας; Αν κάνετε κάθε μέρα στοχασμούς σχετικά με τους τρόπους με τους οποίους ο Θεός έδειξε αγάπη, και προσπαθείτε να μιμηθείτε το παράδειγμά του, τα καλά σας κίνητρα θα ενισχυθούν. Όσο περισσότερο ασκείτε αυτή την αγάπη, τόσο περισσότερο θα ενεργείτε και θα μιλάτε σε αρμονία μ’ αυτήν και τόσο πιο βαθιά θα χαράζεται στην καρδιά σας. Αν καθημερινά εκδηλώνετε αγάπη σε μικρά πράγματα, αυτή θα σας γίνει συνήθεια. Κατόπιν, όταν μερικές φορές εγείρονται μεγάλα ζητήματα, αυτή η αγάπη θα βρίσκεται εκεί, γερά οχυρωμένη, για να σας βοηθήσει να τα αντιμετωπίσετε.—Λουκάς 16:10.
25 Παρατηρείτε κάτι αξιέπαινο στο σύντροφό σας; Πέστε το! Αισθάνεστε κάποια παρόρμηση να κάνετε μια ευγενική χειρονομία; Υπακούστε στην παρόρμηση! Πρέπει να δείχνουμε αγάπη για να θερίσουμε αγάπη. Η εφαρμογή αυτών των πραγμάτων θα σας φέρει πιο κοντά στο σύντροφό σας, θα κάνει τους δυο σας ένα, και θα κάνει την αγάπη που έχετε ο ένας για τον άλλο να μεγαλώνει.
26, 27. Πώς το να μοιράζεστε το καθετί με το σύντροφό σας μεγαλώνει την αγάπη σας;
26 Για να αυξηθεί η αγάπη σας, μην την κρατάτε για τον εαυτό σας. Ο πρώτος άνθρωπος, ο Αδάμ, ζούσε σ’ έναν παράδεισο. Υπήρχαν άφθονα πράγματα για να καλύψουν όλες τις φυσικές του ανάγκες. Από την αρχή περιβαλλόταν από ομορφιά. Υπήρχαν γύρω του, όχι μόνο λιβάδια και λουλούδια, δάση και ρυάκια, αλλά και μια άφθονη ποικιλία από ζώα τα οποία ήταν κάτω από την εξουσία που είχε ως φροντιστής της γης. Παρ’ όλα αυτά, όμως, δεν είχε καλυφθεί μια ανάγκη: να υπάρχει κάποιος άνθρωπος, με τον οποίο να μοιράζεται αυτόν τον παράδεισο της ομορφιάς. Έχετε βρεθεί ποτέ μόνος να παρατηρείτε με θαυμασμό ένα θεαματικό ηλιοβασίλεμα, λαχταρώντας να είχατε κάποιο αγαπημένο σας πρόσωπο κοντά σας για να μοιραστείτε μαζί του την ομορφιά αυτή; Ή, έτυχε ποτέ να έχετε εξαιρετικά ευχάριστα νέα, αλλά να μην υπάρχει κανένας να του τα πείτε; Ο Ιεχωβά Θεός διέκρινε την ανάγκη του Αδάμ και του έδωσε μια σύντροφο, με την οποία να μπορεί να μοιράζεται τις σκέψεις του και τα αισθήματά του. Αυτό ενώνει δυο ανθρώπους και κάνει την αγάπη να στεριώσει και να μεγαλώσει.
27 Γάμος σημαίνει το αντρόγυνο να μοιράζεται το καθετί. Μια στοργική ματιά από την άλλη άκρη του δωματίου, ένα άγγιγμα, μια γλυκιά λέξη, ακόμα και το να κάθονται γαλήνια μαζί χωρίς να μιλούν. Κάθε πράξη μπορεί να φανερώνει αγάπη: το στρώσιμο του κρεβατιού, το πλύσιμο των πιάτων, το να κάνει ο σύζυγος οικονομία για να αγοράσει κάτι που η γυναίκα του θα ήθελε, αλλά δεν το ζητάει επειδή δεν περιλαμβάνεται στον προϋπολογισμό της οικογένειας, το να βοηθάει ο ένας τον άλλο να τελειώσει τις δουλειές του όταν έχει μείνει πίσω. Αγάπη σημαίνει να μοιράζεται κανείς με τον άλλον τη δουλειά και το παιχνίδι, τις στενοχώριες και τις χαρές, τις επιτυχίες και τις αποτυχίες, τις σκέψεις του νου και τα αισθήματα της καρδιάς. Να έχετε κοινούς στόχους και να προσπαθείτε να τους πετύχετε μαζί. Αυτό ακριβώς κάνει δυο ανθρώπους ένα· αυτό κάνει την αγάπη να μεγαλώνει.
28. Πώς το να υπηρετείτε το σύντροφό σας προάγει την αγάπη;
28 Με το να υπηρετείτε το γαμήλιο σύντροφό σας, η αγάπη σας γι’ αυτόν θα ωριμάσει. Η σύζυγος γενικά υπηρετεί με το μαγείρεμα φαγητών, το στρώσιμο των κρεβατιών, τον καθαρισμό του σπιτιού, το πλύσιμο των ρούχων, τη φροντίδα για τις ανάγκες του σπιτιού. Ο σύζυγος συνήθως υπηρετεί με το να προμηθεύει τα τρόφιμα που εκείνη μαγειρεύει, τα κρεβάτια που εκείνη στρώνει, το σπίτι που εκείνη καθαρίζει, τα ρούχα που εκείνη πλένει. Αυτή η υπηρεσία, αυτή η προσφορά, είναι που φέρνει ευτυχία και τρέφει την αγάπη. Όπως είπε ο Ιησούς, υπάρχει περισσότερη ευτυχία στο να δίνει κάποιος παρά στο να παίρνει. Ή, υπάρχει περισσότερη ευτυχία στο να υπηρετεί κάποιος παρά να τον υπηρετούν. (Πράξεις 20:35) Ο Ιησούς είπε στους μαθητές του ότι ο «μεγαλήτερος από σας θέλει είσθαι υπηρέτης σας». (Ματθαίος 23:11) Αυτή η άποψη θα εξαλείψει κάθε πνεύμα ανταγωνισμού και θα συμβάλει στην ευτυχία. Όταν υπηρετούμε αισθανόμαστε ότι είμαστε χρήσιμοι, ότι εκπληρώνουμε ένα σκοπό, και αυτό μας δίνει αυτοσεβασμό και το αίσθημα της ικανοποίησης. Ο γάμος δίνει και στο σύζυγο και στη σύζυγο αρκετές ευκαιρίες για να υπηρετούν και να αισθάνονται αυτή την ικανοποίηση, στερεώνοντας έτσι το γάμο τους περισσότερο με αγάπη.
29. Γιατί η αγάπη ελκύει ακόμα κι εκείνους που δεν είναι δούλοι του Θεού;
29 Τι γίνεται αν ο ένας από τους γαμήλιους συντρόφους είναι Χριστιανός δούλος του Θεού, που εφαρμόζει αυτές τις Βιβλικές αρχές, και ο άλλος δεν είναι; Μήπως αυτό θα πρέπει να μεταβάλει τον τρόπο με τον οποίο ενεργεί ο Χριστιανός; Βασικά όχι. Ίσως να μην μπορεί ο Χριστιανός να συζητάει πολύ για τους σκοπούς του Θεού, αλλά η διαγωγή παραμένει η ίδια. Ο μη ομόπιστος σύντροφος έχει τις ίδιες βασικές ανάγκες που έχει κι ένας λάτρης του Ιεχωβά και, από μερικές απόψεις, αντιδρά με τον ίδιο τρόπο. Αυτό αναφέρεται στα εδάφια Ρωμαίους 2:14, 15: «Όταν οι εθνικοί οι μη έχοντες νόμον πράττωσιν εκ φύσεως τα του νόμου, ούτοι νόμον μη έχοντες είναι νόμος εις εαυτούς, οίτινες δεικνύουσι το έργον του νόμου γεγραμμένον εν ταις καρδίαις αυτών, έχοντες συμμαρτυρούσαν την συνείδησιν αυτών και τους λογισμούς κατηγορούντας ή και απολογουμένους μεταξύ αλλήλων». Η υποδειγματική Χριστιανική διαγωγή συνήθως εκτιμάται και κάνει την αγάπη να μεγαλώνει.
30. Μήπως πρέπει να εκδηλώνουμε αγάπη μόνο κάτω από δραματικές καταστάσεις; Γιατί απαντάτε έτσι;
30 Η αγάπη δεν περιμένει να υπάρξουν δραματικές καταστάσεις για να εκδηλωθεί. Σε πολλά σημεία, η αγάπη μοιάζει με μια ενδυμασία. Τι είναι εκείνο που ενώνει τα διάφορα κομμάτια της ενδυμασίας σας; Μήπως είναι λίγοι μεγάλοι κόμποι που δένονται με σχοινί; Ή είναι χιλιάδες μικρές βελονιές με κλωστή; Ασφαλώς οι χιλιάδες μικρές βελονιές, και αυτό ισχύει είτε μιλάμε για την κατά γράμμα ενδυμασία είτε για την πνευματική «ενδυμασία». Η συνεχής συσσώρευση μικρών λόγων και πράξεων που γίνονται κάθε μέρα είναι αυτό που μας «ντύνει» και αποκαλύπτει τι είμαστε. Μια τέτοια πνευματική «ενδυμασία» δεν φθείρεται ούτε χάνει την αξία της, όπως μια κατά γράμμα ενδυμασία. Είναι, όπως λέει η Αγία Γραφή, ‘άφθαρτη’.—1 Πέτρου 3:4.
31. Ποια θαυμάσια συμβουλή σχετικά με την αγάπη αναφέρεται στα εδάφια Κολοσσαείς 3:9, 10, 12, 14;
31 Θέλετε να παραμένει ο γάμος σας ενωμένος μ’ έναν ‘τέλειο δεσμό ενότητας’; Τότε κάντε αυτό που συνιστούν τα εδάφια Κολοσσαείς 3:9, 10, 12, 14: «Απεξεδύθητε τον παλαιόν άνθρωπον [την παλιά προσωπικότητα, ΜΝΚ] μετά των πράξεων αυτού και ενεδύθητε τον νέον [τη νέα προσωπικότητα, ΜΝΚ] . . . Ενδύθητε . . . σπλάγχνα οικτιρμών, χρηστότητα, ταπεινοφροσύνην, πραότητα, μακροθυμίαν, . . . ενδύθητε την αγάπην, ήτις είναι σύνδεσμος της τελειότητος [τέλειος δεσμός ενότητας, ΜΝΚ]».