Ο Κόσμος​—Αγρός Έργου του Θεού

«Ο αγρός είναι ο κόσμος.»​—Ματθ. 13:38.

 1. (α) Τίνος ολόκληρη η ανθρώπινη οικογένεια αποτελεί μέρος; (β) Τίνος αγρός καλλιεργείας είναι, και γιατί είναι καλό να το εξετάσωμε αυτό τώρα;

ΕΓΝΩΡΙΖΑΤΕ ότι αποτελείτε μέρος ενός αγρού που είναι υπό καλλιέργειαν; Είτε το πιστεύετε αυτό είτε όχι, είσθε, εξ ίσου βέβαια, όσο αποτελείτε μέρος της ανθρωπίνης οικογενείας. Η καλλιέργεια αυτή δεν είναι μέρος ενός ιδιοτελούς σχεδίου που έχει σκοπό να σας εκμεταλλευθή μ’ έναν τέτοιον τρόπο που οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις αυτής της γης εκερδοσκόπησαν ιδιοτελώς εις βάρος των ανθρώπων, τους οποίους υπέταξαν και εκυβέρνησαν ως αποικίες. Η καλλιέργεια που θα εξετάσωμε εδώ είναι για το ύψιστο καλό μας σε όλον τον μελλοντικό καιρό. Είναι καλλιέργεια του Θεού, την οποίαν έστειλε τον αγαπητό του Υιό να αναλάβη και να εκτελέση, αποστέλλοντας τον με το αγνό ελατήριο της αγάπης. Ο Υιός, ως ένας συνεργάτης του Θεού, περιέγραψε αυτό το έργο της καλλιέργειας μέσω μιας παραβολής.

 2. (α) Ποια εξεικόνισι του Ιησού είναι τώρα επίκαιρο να εξετάσωμε; (β) Δείξτε τη σοφία του οικοδεσπότου στο να μην αφήση τους δούλους του αμέσως ν’ αποσπάσουν τα ζιζάνια από τον αγρό του σίτου.

² Σ’ αυτή την παραβολική εξεικόνισι ο Υιός, Ιησούς Χριστός, παρωμοίασε τον εαυτό του προς έναν οικοδεσπότη πριν από δεκαεννέα αιώνες, ο οποίος έσπειρε καλόν σπόρο στον αγρό του. Τη νύχτα εχθρός μπήκε λαθραία στον αγρό και έσπειρε από πάνω ζιζάνια. Όταν οι σπόροι άρχισαν να φυτρώνουν, απεκαλύφθη η παρουσία των ζιζανίων. Ο οικοδεσπότης δεν θέλησε ν’ αφήση τους δούλους του να αφαιρέσουν αμέσως τα ζιζάνια από φόβο μήπως, κάνοντας τούτο, θα ήταν δυνατόν, επίσης, να ξερριζώσουν πολύ από το σιτάρι και έτσι να προξενήσουν απώλεια. Ανέμενε ως τον θερισμό, οπότε η διαφορά μεταξύ των ζιζανίων και του σίτου θα ήταν αλάθητα σαφής. Τότε έστειλε τους δούλους ν’ αποσπάσουν τα στελέχη των ζιζανίων με το χέρι, αφήνοντας τον σίτον άθικτον στον αγρό. Τα ζιζάνια εδέθησαν σε δέσμες για να κατακαούν, έτσι ώστε το έργο του εχθρού εξεμηδενίσθη. Κατόπιν ο οικοδεσπότης διέταξε τους δούλους του να συνάξουν τον καθαρό σίτο στις αποθήκες του, απηλλαγμένον από όλα τα δηλητηριώδη ζιζάνια.​—Ματθ. 13:24-30.

3, 4. Στην ερώτησι των μαθητών, ποια εξήγησι αυτής της παραβολής έδωσε ο Ιησούς;

³ Την προφητική σημασία αυτής της παραβολής δεν κατενόησαν ούτε ακόμη οι μαθηταί του Ιησού Χριστού, και γι’ αυτό τον παρεκάλεσαν κατ’ ιδίαν να τους δώση μια εξήγησι. Παραθέτομε την εξήγησί του όπως αποδίδεται στα Αγγλικά στην Κατ’ Εξουσιοδότησιν Μετάφρασι της Γραφής ή Μετάφρασι Βασιλέως Ιακώβου, που έγινε πριν από 350 χρόνια και πλέον, στην οποία τα ζιζάνια ονομάζονται «ήρα»:

⁴ «Ο σπείρων τον καλόν σπόρον είναι ο Υιός του ανθρώπου· ο δε αγρός είναι ο κόσμος· ο δε καλός σπόρος, ούτοι είναι οι υιοί της βασιλείας· η δε ήρα είναι οι υιοί του πονηρού· ο δε εχθρός, όστις έσπειρεν αυτήν, είναι ο διάβολος· ο δε θερισμός είναι το τέλος του κόσμου· οι δε θερισταί είναι οι άγγελοι. Καθώς λοιπόν συλλέγεται η ήρα και κατακαίεται εν πυρί, ούτω θέλει είσθαι εις το τέλος του κόσμου τούτου· θέλει αποστείλει ο Υιός του ανθρώπου τους αγγέλους αυτού, και θέλουσι συλλέξει εκ της βασιλείας αυτού πάντα τα σκάνδαλα, και τους πράττοντας την ανομίαν· και θέλουσι ρίψει αυτούς εις την κάμινον του πυρός· εκεί θέλει είσθαι ο κλαυθμός και ο τριγμός των οδόντων. Τότε οι δίκαιοι θέλουσι εκλάμψει ως ο ήλιος, εν τη βασιλεία του Πατρός αυτών.»​—Ματθ. 13:37-43, ΚΕΜ.

 5. Ποιες είναι οι δυσκολίες που αντιμετωπίζομε, όταν διαδάζωμε αυτή την εξεικόνισι από την Κατ’ Έξουσιοδότησιν Μετάφρασι;

⁵ Σύμφωνα με τον τρόπο, με τον οποίον η Κατ’ Εξουσιοδότησιν Μετάφρασις ή Μετάφρασις Βασιλέως Ιακώβου αποδίδει την παραβολή, «ο αγρός είναι ο κόσμος» και «ο θερισμός είναι το τέλος του κόσμου» και «ούτω θέλει είσθαι εις το τέλος του κόσμου τούτου.» Από αυτή τη μετάφρασι ένα άτομο, που δεν γνωρίζει την αρχική Ελληνική γλώσσα των Χριστιανικών Γραφών της Βίβλου, θα εννοούσε ότι στον θερισμό ο «αγρός», που είναι «ο κόσμος», πρόκειται να έλθη σε κάποιο τέλος, προφανώς με φωτιά, επειδή η φωτιά αναφέρεται ως ένα μέσον καταστροφής. Από τούτο ο αναγνώστης της Βίβλου, που έτυχε εξουσιοδοτήσεως από τον Βασιλέα Ιάκωβο το 1611, θα μπορούσε να εννοήση ότι η γη κάτω από τα πόδια μας πρόκειται να καταστραφή με παγκόσμιο πυρ, και έτσι να έχη ένα πύρινο τέλος, όπως εκείνη η ήρα ή αγριόχορτα.

6, 7. Εν τούτοις, τι είπε ο Ιησούς ότι κατεστράφη, και τι εξακολούθησε να παραμένη;

⁶ Εν τούτοις, στην εξεικόνισι ο Ιησούς δεν είπε ότι ο οικοδεσπότης έκαψε τον αγρό του και κατέστρεψε τον εαυτό του ως γεωργό, είτε πριν είτε μετά από τη συλλογή του γνησίου σίτου στις αποθήκες του. Μόνο η ήρα ή αγριόχορτα εκάησαν, και τούτο μόνο αφού είχαν αποσπασθή από τον αγρό.

⁷ Επομένως ο αγρός, ο οποίος εξεικονίζει τον «κόσμον», παρέμεινε για την περαιτέρω υπηρεσία του οικοδεσπότου, αν και έγιναν μερικές αλλαγές σ’ αυτόν τον αγρό. Ο «κόσμος», που εικονίζεται από τον αγρό, παραμένει, αλλά σε μια αποκαθαρμένη κατάστασι. Συνεπώς ο «θερισμός», που έρχεται στο τέλος της εποχής της αυξήσεως, δεν εικονίζει το τέλος αυτού του «αγρού», που συμβολίζει τον κόσμο. Σύμφωνα με τη Μετάφρασι, που έγινε Κατ’ Εξουσιοδότησιν του Βασιλέως της Αγγλίας Ιακώβου, φαίνεται ότι υπάρχουν αντιφάσεις στην εξήγησι που έδωσε ο Ιησούς στην παραβολή του. Αλλά ο Ιησούς δεν αντιφάσκει με τον εαυτό του στην αρχική γλώσσα της Βίβλου. Η δυσκολία εδημιουργήθη από τους μεταφραστάς της Βίβλου του Βασιλέως Ιακώβου.

 8. Τι τώρα μας βοηθεί να κατανοήσωμε αυτή την παραβολή του Ιησού;

⁸ Το πρόβλημα λύεται εύκολα όταν ανατρέξωμε στην αρχική γλώσσα μέσω διαφόρων Βιβλικών βοηθημάτων και εύρωμε ότι οι δύο κόσμοι (της Κατ’ Έξουσιοδότησιν Μεταφράσεως) δεν είναι ένα και το αυτό πράγμα. Στο πρωτότυπο Ελληνικό κείμενο της Γραφής διαβάζομε «ο δε αγρός έστιν ο κόσμος», εξ άλλου, όμως, διαβάζομε «ο δε θερισμός συντέλεια του αιώνός εστιν», χρησιμοποιείται δηλαδή, η διαφορετική λέξις αιών. Ποτέ στις Χριστιανικές Ελληνικές Γραφές δεν διαβάζομε για τέλος ή συντέλεια του κόσμου· αλλά το τέλος ή η συντέλεια είναι εκείνο που συμβαίνει στον αιώνα. Διαβάζομε πάρα πολλές φορές μόνο για τέλος ή συντέλεια του αιώνος.

9, 10. Αναφέρατε πώς διάφορες μεταφράσεις της Βίβλου αποδίδουν το Ματθαίος 13:38, 39.

⁹ Η διαφορά μεταξύ των λέξεων κόσμος και αιών καταδεικνύεται σε μερικές από τις σύγχρονες μεταφράσεις της Γραφής που μεταφράζουν το κόσμος και αιών ως να είναι διαφορετικά.a Παραδείγματος χάριν, η Νέα Αγγλική Βίβλος του 1961 λέγει: «Ο αγρός είναι ο κόσμος . . . Ο θερισμός είναι το τέλος του χρόνου. . . . ούτω εις το τέλος του χρόνου θέλει αποστείλει ο Υιός του ανθρώπου τους αγγέλους αυτού.»​—Ματθ. 13:38-41.

¹⁰ Η Αναθεωρημένη Στερεότυπη Μετάφρασις του 1952 μεταφράζει τα ίδια μέρη ως εξής: «Ο αγρός είναι ο κόσμος, . . . ο θερισμός είναι το τέλος του αιώνος, . . . ούτω θέλει είσθαι εις το τέλος του αιώνος. Ο Υιός του ανθρώπου θα αποστείλη τους αγγέλους του.» Η μετάφρασις του Αλεξάνδρου Κάμπελλ, που έγινε στο 1835, λέγει: «Ο αγρός είναι ο κόσμος: . . . Ο θερισμός είναι το τέλος της παρούσης καταστάσεως· . . . ούτω θα είναι εις το τέλος της παρούσης καταστάσεως. Ο Υιός του Ανθρώπου θα αποστείλη τους αγγέλους του.» Σε συμφωνία με αυτή τη μετάφρασι που παρετέθη τελευταία, η Μετάφρασις Νέου Κόσμου των Αγίων Γραφών, του 1961, λέγει: «Ο αγρός είναι ο κόσμος . . . Ο θερισμός είναι τέλος ενός συστήματος πραγμάτων, . . . ούτω θα είναι εις το τέλος του συστήματος πραγμάτων. Ο Υιός του ανθρώπου θα αποστείλη τους αγγέλους του.»

11. Γιατί η Μετάφρασις της Γραφής Βασιλέως Ιακώβου επροξένησε σύγχυσι στη χρήσι της λέξεως «κόσμος»;

¹¹ Δεν τίθεται αντίφασις στα αρχικά λόγια του Ιησού από τέτοιες νεώτερες μεταφράσεις. Με τις πιο ακριβείς αποδόσεις των δεν αφήνουν τον Άγγλον αναγνώστην να φαντασθή ότι οι θεόπνευστοι Χριστιανοί συγγραφείς εχρησιμοποίησαν μία μόνο Ελληνική λέξι στη θέσι της Αγγλικής λέξεως «world» που βρίσκεται στη Μετάφρασι της Γραφής Βασιλέως Ιακώβου. Ακόμη και στις θεόπνευστες Εβραϊκές Γραφές της Βίβλου υπάρχουν πέντε ξεχωριστές Εβραϊκές λέξειςb, που η Μετάφρασις Βασιλέως Ιακώβου μεταφράζει με τη μία Αγγλική λέξι «world» (κόσμος). Στις θεόπνευστες Χριστιανικές Ελληνικές Γραφές υπάρχουν τέσσερες ξεχωριστές Ελληνικές λέξειςc, που η Μετάφρασις Βασιλέως Ιακώβου αποδίδει στην Αγγλική ως «κόσμος». Οποιοδήποτε συνετό άτομο μπορεί να δη ότι το αποτέλεσμα τούτου θα ήταν θρησκευτική σύγχυσις διανοίας. Αποδίδοντας δικαιοσύνη στη γραφή, ας ξεκαθαρίσωμε ένα μέρος αυτής της συγχύσεως.

«ΤΡΕΙΣ ΚΟΣΜΟΙ»

12, 13. Σε ποια μετάφρασι της Γραφής εβασίζετο το βιβλίο Τρεις Κόσμοι;

¹² Πριν από ογδόντα επτά χρόνια (δηλαδή, στο 1877), εξεδόθη στο Ρότσεστερ της Νέας Υόρκης, από δύο συγγραφείς μαζί, τον Ν. Χ. Μπάρμπουρ και τον Κ. Τ. Ρώσσελ, ένα βιβλίο 197 σελίδων, στο οποίο η σελίδα του τίτλου έλεγε τα εξής:

ΤΡΕΙΣ ΚΟΣΜΟΙ, και Ο Θερισμός του Κόσμου τούτου. Μια Σύντομη Ανασκόπησις του Βιβλικού Σχεδίου Απολυτρώσεως, Που Συνδέει Τρεις Κόσμους: «Τον Τότε Κόσμον», «Τον Νυν Κόσμον» και τον «Κόσμον τον Μέλλοντα»· με τις Αποδείξεις Ότι Είμεθα Τώρα στον «Καιρόν του Θερισμού», Ή, στο Τελικό Έργο του Αιώνος του Ευαγγελίου.

¹³ Η αναλυτική αυτή διατύπωσις του τίτλου εβασίζετο στη μετάφρασι της Γραφής Βασιλέως Ιακώβου, στην οποία διαβάζομε, στο 2 Πέτρου 3:6, 7: «Ο τότε κόσμος απωλέσθη κατακλυσθείς υπό του ύδατος· οι δε σημερινοί ουρανοί και η γη, δια του αυτού λόγου είναι αποτεταμιευμένοι, φυλαττόμενοι δια το πυρ εις την ημέραν της κρίσεως και της απωλείας των ασεβών ανθρώπων.» Στο έκτο εδάφιο η λέξις κόσμος είναι ακριβώς η λέξις του κειμένου, ο δε απόστολος Πέτρος δεν χρησιμοποιεί αυτή τη λέξι πάλι στα υπόλοιπα δώδεκα εδάφια της επιστολής του, ούτε ακόμη όταν μιλή για τους ‘σημερινούς ουρανούς και γην’ και τους ‘νέους ουρανούς και νέαν γην, εν οις δικαιοσύνη κατοικεί’.​—2 Πέτρ. 3:13.

14. Πώς η Κατ’ Εξουσιοδότησιν Μετάφρασις αποδίδει την Ελληνική λέξι αιών στην προς Γαλάτας επιστολή 1:4 και στο κατά Ματθαίον 12:32;

¹⁴ Εν τούτοις, στην προς Γαλάτας επιστολή 1:4 (ΚΕΜ) διαβάζομε: «Όστις [δηλαδή, ο Κύριος μας Ιησούς Χριστός] έδωκεν εαυτόν δια τας αμαρτίας ημών, δια να ελευθερώση ημάς εκ του παρόντος πονηρού κόσμου.» Εδώ η λέξις που μεταφράζεται «κόσμος» είναι η άλλη εκείνη Ελληνική λέξις, αιών. Επίσης, στο κατά Ματθαίον 12:32 (ΚΕΜ) ο Ιησούς λέγει: «Όστις είπη λόγον κατά του Υιού του ανθρώπου, θέλει συγχωρηθή εις αυτόν· όστις όμως είπη κατά του Πνεύματος του Αγίου, δεν θέλει συγχωρηθή εις αυτόν, ούτε εν τούτω τω κόσμω, ούτε εν τω μέλλοντι.» Και εδώ, επίσης, η λέξις που μεταφράζεται «κόσμος» είναι εκείνη η άλλη Ελληνική λέξις αιών.

15. Γιατί, προφανώς, ο Κ. Τ. Ρώσσελ εξέλεξε τον τίτλο «Το Θείον Σχέδιον των Αιώνων» για το βιβλίο του, που εξεδόθη στο 1886;

¹⁵ Έτσι, στα Γραφικά εδάφια, στα οποία αναφέρεται η αναλυτική διατύπωσις του τίτλου του βιβλίου Τρεις Κόσμοι, μόνον ένας κόσμος και δύο αιώνες αναφέρονται, μάλλον παρά τρεις κόσμοι. Γι’ αυτόν τον λόγο, αναμφιβόλως, το βιβλίο που εξεδόθη αργότερα (στο 1886) από τον προμνημονευθέντα Κ. Τ. Ρώσσελ, από αυτόν μόνο, ετιτλοφορείτο, όχι Το Θείον Σχέδιον των Κόσμων, αλλά «Το Θείον Σχέδιον των Αιώνων», το δε τέταρτο κεφάλαιο του ετιτλοφορείτο «Οι Εποχές και Οικονομίες που Σημειώνονται στην Ανάπτυξι του Θείου Σχεδίου». Αυτό μιλούσε για τις «Τρεις Μεγάλες Εποχές της ιστορίας του Κόσμου» και τα «Διακριτικά Χαρακτηριστικά των» και για τις «Υποδιαιρέσεις των Τριών Μεγάλων Εποχών». Έτσι αυτό το βιβλίο, που έδειχνε σεβασμό για το Ελληνικό πρωτότυπο, επροτίμησε να μιλήση για Αιώνες ή Εποχές, με τα σχετικά χαρακτηριστικά των και οικονομίες, μάλλον παρά να μιλήση για «κόσμους». Μ’ αυτό απέφυγε σύγχυσι ιδεών.

16. Δώστε τον ορισμό της λέξεως αιών.

¹⁶ Σήμερα, επίσης, επιθυμούμε ν’ απαλλαγούμε από κάθε διανοητική σύγχυσι όσον αφορά τον λόγον του Θεού, την Αγία Γραφή. Οι παραπομπές που εκάμαμε λίγο πρωτύτερα (σελίς 266, παράγραφοι 8, 9, 10) μας απεκάλυψαν ότι οι νεώτεροι μεταφρασταί της Βίβλου θεωρούν ότι η Ελληνική λέξις αιώνd σημαίνει «χρόνος», «εποχή», «κατάστασις», ή «σύστημα πραγμάτων». Η λέξις δεν σημαίνει απλώς χρόνος (υπάρχει μια άλλη Ελληνική λέξις για τούτο), αλλά σημαίνει μάλλον διάρκεια ή περίοδος χρόνου, βραχεία ή μακρά, σε μια αδιάκοπη συνέχεια. Επομένως, όπως ένα εξαντλητικό Ελληνο-Αγγλικό Λεξικό ορίζει τη λέξι, αιών σημαίνει «διάστημα χρόνου σαφώς καθορισμένο και προσδιωρισμένο, εποχή, περίοδος,» και έφθασε να σημαίνη, επίσης, «βίος, ζωή» ή «ηλικία, γενεά.» Τώρα, γνωρίζομε ότι ένας αιών ή εποχή μπορεί ν’ αρχίση και μπορεί να τελειώση ή μπορεί ακόμη και να εξακολουθήση για πάντα, σύμφωνα με το θέλημα του Θεού. Επομένως, ένας αιών θα μπορούσε να είναι ατελεύτητος, αν και έχει αρχή.

17. Ποια δύο παραδείγματα αναφέρονται για να δείξουν το χρονικό νόημα της λέξεως αιών;

¹⁷ Ως σχετιζόμενη με τον χρόνον βρίσκομε τη λέξι αιών να χρησιμοποιήται στο κατά Μάρκον 3:29, όπου ο Ιησούς Χριστός είπε στους επικριτάς του: «Όστις όμως βλασφημήση εις το πνεύμα το άγιον, δεν έχει συγχώρησιν εις τον αιώνα, αλλ’ είναι ένοχος αιωνίου καταδίκης.» Αυτό σημαίνει μη συγχώρησιν τώρα ή σε κάποιον μέλλοντα καιρό, λόγω αμαρτίας που ποτέ δεν μπορεί να εξαλειφθή. Αργότερα, όταν ο Ιησούς κατηράσθη τη συκιά που παρείχε την εμφάνισι καρποφορίας, αλλά που δεν είχε παραγάγει καρπό, τι είπε σ’ αυτό το δένδρο; Σύμφωνα με το κατά Ματθαίον 21:19 είπε: «Να μη γείνη πλέον από σου καρπός εις τον αιώνα.» Την επομένη ημέρα, όταν επέρασαν αυτός και οι μαθηταί του, βρήκαν τη συκιά μαραμένη. (Μάρκ. 11:12-14, 20-22) Αυτή η συκιά δεν παρέμεινε άκαρπη μόνο για μια χρονική περίοδο· αλλά, εξαιτίας του ό,τι ο Ιησούς είπε σ’ αυτήν, παρέμεινε άκαρπη για πάντα. Επειδή τα καρποφόρα δένδρα εφορολογούντο εκείνο τον καιρό στην Εγγύς Ανατολή, η μαραμένη συκιά χωρίς αμφιβολία κατεκόπη για να μείνη αφορολόγητη. Ο καιρός, λοιπόν, της ακαρπίας της ήταν ατελεύτητος, αληθινά για πάντα. Έτσι ένας αιών μπορεί να είναι ατελεύτητος.

18. Πώς αυτή η ίδια λέξις εχρησιμοποιήθη από τον άγγελο που ανήγγειλε τη γέννησι του Ιησού στη Μαρία;

¹⁸ Για περαιτέρω διευκρίνισι τούτου, αναφέρομε τι ο άγγελος Γαβριήλ είπε στη Μαρία την Ιουδαία παρθένο: «Θέλεις συλλάβει εν γαστρί, και θέλεις γεννήσει υιόν και θέλεις καλέσει το όνομα αυτού Ιησούν. Ούτος θέλει είσθαι μέγας, και Υιός Υψίστου θέλει ονομασθή· και θέλει δώσει εις αυτόν Ιεχωβά ο Θεός τον θρόνον Δαβίδ του πατρός αυτού· και θέλει βασιλεύσει επί τον οίκον του Ιακώβ εις τους αιώνας, και της βασιλείας αυτού δεν θέλει είσθαι τέλος.» (Λουκ. 1:26-33, ΜΝΚ) Το γεγονός ότι δεν θα υπήρχε τέλος της βασιλείας του εσήμαινε ότι θα εβασίλευε στον οίκον ή έθνος του Ιακώβ αιωνίως, για πάντα.

ΚΑΤΑΣΤΑΣΙΣ· ΣΥΣΤΗΜΑ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ

19, 20. (α) Σε τι άλλο μπορεί να αναφέρεται η λέξις αιών; (β) Για τούτο, εξηγήστε την αληθινή σημασία του Γαλάτας 1:4 με τη βοήθεια της Μεταφράσεως Νέου Κόσμου.

¹⁹ Ένας αιών, μια εποχή, ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα, μπορεί να σημειωθή από ωρισμένα χαρακτηριστικά, που υπάρχουν στη διάρκεια της συνεχείας του, ή μπορεί να σημειωθή από ένα ωρισμένο ρεύμα υποθέσεων ή μια συνεπή κατάστασι πραγμάτων, ή ένα ιδιαίτερο σύστημα πραγμάτων. Επομένως, όταν αυτά τελειώσουν, ο αιών ή εποχή τελειώνει. Έτσι η Ελληνική λέξις αιών μπορεί να φθάση να αναφέρεται περισσότερο στην κατάστασι ή σύστημα πραγμάτων που υπάρχει παρά στο ζήτημα του χρόνου. Παραδείγματος χάριν, στην προς Γαλάτας επιστολή 1:4, σύμφωνα με τη Μετάφρασι της Γραφής Βασιλέως Ιακώβου, ο απόστολος Παύλος γράφει: «Όστις έδωκεν εαυτόν δια τας αμαρτίας ημών, δια να ελευθερώση ημάς εκ του παρόντος πονηρού κόσμου, κατά το θέλημα του Θεού και Πατρός ημών.» Αντί της εκφράσεως «του παρόντος πονηρού κόσμου», η Αναθεωρημένη Στερεότυπη Μετάφρασις της Βίβλου λέγει «του παρόντος πονηρού αιώνος [age]». Εν τούτοις, ο απόστολος Παύλος και οι Γαλάται Χριστιανοί στους οποίους έγραφε εξακολουθούσαν να ζουν σ’ αυτόν τον αιώνα [age], κι εμείς ακόμη σήμερα ζούμε σ’ αυτόν. Επομένως ο Ιησούς Χριστός δεν απηλευθέρωσε τους Χριστιανούς με τη θυσία του από τον αιώνα (age) ακριβώς ή το ιδιαίτερο χρονικό διάστημα· μάλλον, από την κατάστασι ή το σύστημα πραγμάτων που υπάρχει στη διάρκεια αυτής της χρονικής περιόδου, απηλευθέρωσε τους Χριστιανούς που τον ακολουθούν.

²⁰ Γι’ αυτό το λόγο η Μετάφρασις Νέου Κόσμου των Αγίων Γραφών αποδίδει πιο πραγματικά το Γαλάτας 1:4 μεταφράζοντας το με τον εξής τρόπο: «Έδωκεν εαυτόν δια τας αμαρτίας ημών, δια να ελευθερώση ημάς εκ του παρόντος πονηρού συστήματος πραγμάτων, κατά το θέλημα του Θεού και Πατρός ημών.» Οι αληθινοί, αφιερωμένοι ακόλουθοι του Ιησού Χριστού, αν και ζουν ακόμη σ’ αυτόν τον αιώνα ή περίοδο χρόνου που άρχισε μετά τον κατακλυσμό της ημέρας του Νώε, δεν αποτελούν μέρος του συστήματος πραγμάτων που επικρατεί σ’ αυτόν τον αιώνα, επειδή έχουν απελευθερωθή από το πονηρό σύστημα με τη θυσία του Ιησού Χριστού που αφαιρεί την αμαρτία. Δεν βρίσκονται πια κάτω από την εξουσία του παρόντος πονηρού συστήματος πραγμάτων, αλλά είναι πνευματικώς ελεύθεροι να πράττουν το θέλημα του Θεού.

21. Ποιον κανόνα, λοιπόν, ακολουθεί η Μετάφρασις Νέου Κόσμου, και πώς καταδεικνύεται αυτό στο κατά Λουκάν 20:34, 35;

²¹ Συνεπώς, εκεί που τα διακριτικά χαρακτηριστικά μάλλον παρά ο χρόνος είναι η πιο εξέχουσα σκέψις σ’ ένα ιδιαίτερο εδάφιο της Γραφής, η Μετάφρασις Νέου Κόσμου αποδίδει το Ελληνικό αιών ως «σύστημα πραγμάτων», πράγμα που μεταδίδει περισσότερο ακριβή έννοια στην Αγγλική μετάφρασι. Παραδείγματος χάριν, όταν μιλή για το ποιες ευκαιρίες θα έχουν οι νεκροί άνθρωποι στην ανάστασι σε ζωή επάνω στη γη υπό την βασιλεία του Θεού. Ο Ιησούς εχρησιμοποίησε τη λέξι αιών και είπε: «Οι υιοί αυτού του συστήματος πραγμάτων νυμφεύουσι και νυμφεύονται· οι δε καταξιωθέντες να απολαύσωσιν εκείνο το σύστημα πραγμάτων και την εκ νεκρών ανάστασιν, ούτε νυμφεύουσιν, ούτε νυμφεύονται.» (Λουκ. 20:34, 35, ΜΝΚ) Έτσι σ’ αυτόν τον παρόντα καιρόν υπάρχει ‘αυτό το σύστημα πραγμάτων’, σύμφωνα με το οποίο άνδρες και γυναίκες μπορούν να νυμφευθούν, αλλά μετά απ’ αυτό υπάρχει «εκείνο το σύστημα πραγμάτων» στον μέλλοντα καιρό όταν θα συμβή η ανάστασις των ανθρωπίνων νεκρών. Έτσι, λοιπόν, αυτό το σύστημα πραγμάτων θα τελειώση, αλλά θα υπάρξη ένα επόμενο σύστημα πραγμάτων, ένα νέο σύστημα πραγμάτων, που θα το ακολουθήση.

22. Πώς καταδεικνύεται ότι ο αιών αναφέρεται στα «διακριτικά, χαρακτηριστικά μάλλον παρά στον χρόνον» στην προς Ρωμαίους επιστολή 12:2· στο 1 Τιμόθεον 6:17· στο 2 Τιμόθεον 4:9, 10;

²² Στους Χριστιανούς της Ρώμης ο απόστολος Παύλος έγραψε: «Μη συμμορφόνεσθε με τον αιώνα τούτον [ή σύστημα πραγμάτων, ΜΝΚ], αλλά μεταμορφόνεσθε δια της ανακαινίσεως του νοός σας, ώστε να δοκιμάζητε τι είναι το θέλημα του Θεού το αγαθόν και ευάρεστον και τέλειον.» (Ρωμ. 12:2) Σε αρμονία με αυτή τη συμβουλή ο Παύλος έγραψε στον Χριστιανό επίσκοπο Τιμόθεο και είπε: «Τοις πλουσίοις εν τω νυν αιώνι [ή συστήματι πραγμάτων, ΜΝΚ] παράγγελλε μη υψηλοφρονείν, μηδέ ηλπικέναι επί πλούτου αδηλότητι, αλλ’ εν τω Θεώ τω ζώντι, τω παρέχοντι ημίν πάντα πλουσίως εις απόλαυσιν.» Ένας Χριστιανός που ωνομάζετο Δημάς δεν ακολούθησε αυτή τη συμβουλή, και ο Παύλος, στην τελευταία θεόπνευστη επιστολή του, αναγκάσθηκε να γράψη προς τον Τιμόθεο αυτή την πληροφορία: «Σπούδασον ελθείν προς με ταχέως· Δημάς γαρ με εγκατέλιπεν αγαπήσας τον νυν αιώνα [σύστημα πραγμάτων, ΜΝΚ], και επορεύθη εις Θεσσαλονίκην.» Έτσι εγκατέλειψε τον Παύλο δέσμιον στη Ρώμη.​—1 Τιμ. 6:17· 2 Τιμ. 4:9, 10, Αρχαίον Κείμενον.

23, 24. (α) Με ποια έννοια χρησιμοποιείται ο «αιών» στην προς Εβραίους επιστολή 11:3; (β) Τι έκαμε, επομένως, ο Ιεχωβά για το καλό των δούλων του;

²³ Ένα άλλο Γραφικό εδάφιο όπου, όχι το χρονικό διάστημα το ίδιο, αλλά τα διακριτικά χαρακτηριστικά μιας χρονικής περιόδου προφανώς υπονοούνται, είναι το Εβραίους 11:3. Συνεπώς η Μετάφρασις Νέου Κόσμου αποδίδει στην Αγγλική το εδάφιο με τον εξής τρόπο: «Δια πίστεως εννοούμεν ότι τα συστήματα πραγμάτων κατηρτίσθησαν με τον λόγον του Θεού, ώστε τα βλεπόμενα δεν έγειναν εκ φαινομένων.»​—Βλέπε Ιωάννου Πάρκχωρστ Ένα Ελληνικό και Αγγλικό Λεξικό της Νέας Διαθήκης, κάτω από Αιών, σελίς 17, στήλη 2, κάτω από τμήμα VII. (Έκδοσις Λονδίνου του 1845)

²⁴ Δεν ήταν μια περίπτωσις που ο Θεός έθεσε στη γραμμή μια χρονική περίοδο έπειτα από μια άλλη, μια εποχή έπειτα από μια άλλη, αλλά είχε στο νου τα ορατά διακριτικά χαρακτηριστικά που θα υπήρχαν με την άδειά του ή τη διευθέτησί του. Επομένως είχε στο νου συστήματα πραγμάτων. Δεν άφησε τους δούλους του επάνω στη γη σε ολική άγνοια αυτών των συστημάτων πραγμάτων και της σειράς με την οποία θα ήρχοντο. Με τον προφορικό του λόγο και στον γραπτό του λόγο έκαμε μνεία της σειράς αυτών των διαδοχικών συστημάτων πραγμάτων, που το καθένα τους ήταν προσηρμοσμένο στον σκοπό του. Αλλά για ν’ αντιληφθούμε αυτά τα συστήματα πραγμάτων, χρειαζόμεθα όχι απλώς ν’ ακούσωμε τι ο Θεός λέγει ή να διαβάσωμε την Αγία Γραφή· χρειαζόμεθα, επίσης, να εξασκήσωμε πίστι και να πιστέψωμε σ’ αυτά, και έπειτα να διαμορφώσωμε την προσωπική μας ζωή σε αρμονία μ’ αυτά. Αυτό ακριβώς έκαμαν άνδρες πίστεως, από τον Άβελ κι εμπρός. Έτσι τα πράγματα που δεν φαίνονται σε απίστους ανθρώπους, τα προείδαν αυτοί οι άνδρες πίστεως ή ακόμη τα είδαν να ‘έρχωνται’. Αυτοί εκέρδισαν την επιδοκιμασία του Θεού.​—Εβρ. 11:2, 6.

25-27. (α) Ποιος εξουσιάζει το παρόν πονηρό «σύστημα πραγμάτων», και ποιά απόδειξι έχομε για να το λέγωμε αυτό; (β) Εναντίον ποίων, επομένως, έχει να πολεμήση ο Χριστιανός;

²⁵ Αυτό το παρόν σύστημα πραγμάτων είναι εκείνο που ο απόστολος ονομάζει «πονηρόν». Αυτό συμβαίνει επειδή εκείνοι που το εξουσιάζουν ορατώς και αοράτως είναι ομοίως πονηροί. Έχει ιδιοτελείς ανθρώπους που είναι συχνά «φρονιμώτεροι» από μια υλιστική άποψι παρ’ ό,τι είναι οι ‘υιοί του φωτός’. (Λουκ. 16:8· 1 Κορ. 3:19) Έχει τους ‘γραμματείς’ του και τους συζητητάς του με τα κατά κόσμον σοφά επιχειρήματά των, καθώς και τους άρχοντάς του ή κυβερνήτας που δεν γνωρίζουν τη σοφία του Θεού όπως διετυπώθη στο ιερό του μυστήριο. (1 Κορ. 1:20· 2:6-8) Αλλά πίσω από αυτές τις ορατές μορφές στέκει μια αόρατη νοημοσύνη που τους τυφλώνει θρησκευτικώς και που προσπαθεί να δελεάση και να καταστρέψη τους αληθινούς Χριστιανούς που δεν αποτελούν μέρος του παρόντος συστήματος.

²⁶ Σχετικά με αυτή την τυφλωτική επιρροή ο Παύλος έγραψε: «Εάν δε και ήναι το ευαγγέλιον ημών κεκαλυμμένον, εις τους απολλυμένους είναι κεκαλυμμένον· των οποίων, απίστων όντων, ο Θεός αυτού του συστήματος πραγμάτων ετύφλωσε τον νουν, δια να μη επιλάμψη εις αυτούς ο φωτισμός του ευαγγελίου της δόξης του Χριστού, όστις είναι εικών του Θεού.» (2 Κορ. 4:3, 4, ΜΝΚ) Ο Ιεχωβά Θεός, ο οποίος έστειλε το ευαγγέλιον, είναι ο Θεός του λαού του επάνω στη γη στη διάρκεια αυτού του αιώνος ή χρονικής περιόδου, αλλά δεν είναι ο Θεός αυτού του συστήματος πραγμάτων. Σατανάς ο Διάβολος είναι ο θεός του. Έχει δαιμονικούς αγγέλους συνδεδεμένους μαζί του στο αόρατο βασίλειο, και εναντίον αυτών έχουν να πολεμήσουν οι Χριστιανοί που δεν συμμορφώνονται με αυτό το σύστημα.

²⁷ Όπως ακριβώς γράφει ο Παύλος: «Δεν είναι η πάλη ημών εναντίον εις αίμα και σάρκα, αλλ’ εναντίον εις τας αρχάς, εναντίον εις τας εξουσίας, εναντίον εις τους κοσμοκράτορας του σκότους του αιώνος τούτου, εναντίον εις τα πνεύματα της πονηρίας εν τοις επουρανίοις.» Για να πολεμήσωμε εναντίον των, πρέπει να ενδυθούμε την πανοπλία του Θεού.​—Εφεσ. 6:11-13.

28. Ποια σοφή συμβουλή δίνει ο Παύλος για το να τηρούμεθα χωριστοί από το πονηρό «σύστημα πραγμάτων», και τι αναμένει εκείνους που τηρούνται χωριστοί;

²⁸ Σατανάς ο Διάβολος είναι το απειθές πνεύμα που ασκεί αόρατη εξουσία ανώτερη από εκείνη των ανθρώπων που απειθούν στον Θεό. Δεν μπορούμε να συμπεριφερώμεθα σύμφωνα με το σύστημα που τώρα ορατώς υπάρχει, αλλά πρέπει να ζούμε για κείνον που πρόκειται να έλθη με την παρ’ αξίαν χάριν του Ιεχωβά. Για να διευρύνη την εκτίμησί μας γι’ αυτό, ο απόστολος Παύλος γράφει: «Εν αις [αμαρτίαις] ποτέ περιεπατήσατε κατά τον αιώνα [σύστημα πραγμάτων, ΜΝΚ] του κόσμου τούτου, κατά τον άρχοντα της εξουσίας του αέρος, του πνεύματος του νυν ενεργούντος εν τοις υιοίς της απειθείας. Ο δε Θεός πλούσιος ων εν ελέει, δια την πολλήν αγάπην αυτού ην ηγάπησεν ημάς, και όντας ημάς νεκρούς τοις παραπτώμασι συνεζωοποίησε τω Χριστώ· χάριτί εστε σεσωσμένοι· και συνήγειρε και συνεκάθισεν εν τοις επουρανίοις εν Χριστώ Ιησού, ίνα ενδείξηται εν τοις αιώσι [συστήμασι πραγμάτων] τοις επερχομένοις τον υπερβάλλοντα πλούτον της χάριτος αυτού εν χρηστότητι εφ’ ημάς εν Χριστώ Ιησού.»​—Εφεσ. 2:2, 4-7, Αρχαίον Κείμενον.

29. (α) Σε τι, λοιπόν, αναφερόμεθα όταν μιλούμε για μια κοινωνία Νέου Κόσμου; (β) Ποιος δημιουργεί αυτό το νέο σύστημα πραγμάτων, και μέσω τίνος δημιουργείται;

²⁹ Με πίστι, επομένως, αποβλέπομε στην εισαγωγή ενός νέου συστήματος πραγμάτων και όταν χρησιμοποιούμε την επί πολύν καιρό κοινή έκφρασι «ο νέος κόσμος» και μιλούμε για τους εαυτούς μας ως κοινωνία Νέου Κόσμου των μαρτύρων του Ιεχωβά, πραγματικά αναφερόμεθα σ’ αυτό το ερχόμενο νέο σύστημα πραγμάτων, σ’ αυτή τη νέα τάξι πραγμάτων, σύμφωνα με τη Γραφική δήλωσι του ζητήματος στο Ελληνικό πρωτότυπο. Αυτή η νέα τάξις είναι ένα από εκείνα τα συστήματα, που ο Θεός δημιουργεί μέσω του μονογενούς Υιού Ιησού Χριστού, δια του οποίου επίσης μίλησε στο ανθρώπινο γένος πριν από δεκαεννέα αιώνες. Όταν μίλησε ο Ιησούς, ήταν το αποκορυφωτικό σημείο της Θείας εκφωνήσεως του σωτηρίου αγγέλματός του στο ανθρώπινο γένος, όπως το τονίζει η προς Εβραίους 1:1, 2 επιστολή, λέγοντας: «Ο Θεός αφού ελάλησε το πάλαι προς τους πατέρας ημών δια των προφητών πολλάκις και πολυτρόπως, εν ταις εσχάταις ταύταις ημέραις ελάλησε προς ημάς δια του Υιού, τον οποίον έθεσε κληρονόμον πάντων, δι’ ου έκαμε και τους αιώνας [συστήματα πραγμάτων, ΜΝΚ].»

30. (α) Πώς η Βιβλική μετάφρασις του Αλεξάνδρου Κάμπελ δείχνει ακριβώς τι εννοούσαν οι μαθηταί όταν ερωτούσαν τον Ιησού για την παρουσία του και κάποια καταστροφή; (β) Ποια φρασεολογία χρησιμοποιεί η Μετάφρασις Νέου Κόσμου;

³⁰ Οι απόστολοι του Υιού του Θεού δεν τον ερώτησαν για την καταστροφή της γηίνης μας σφαίρας αφού τους είχε ειπεί για την ερχόμενη καταστροφή του ναού στην αγία πόλι Ιερουσαλήμ. Η μετάφρασις της Νέας Διαθήκης από τον Αλέξανδρο Κάμπελe (του 1835) μας φυλάττει από το να σκεπτώμεθα εσφαλμένως για την καταστροφή της γης μας αποδίδοντας το κατά Ματθαίον 24:3 με τον εξής τρόπο: «Και ενώ εκάθητο επί του όρους των ελαιών, προσήλθον προς αυτόν οι μαθηταί κατ’ ιδίαν, λέγοντες, Είπε προς ημάς, πότε θέλουσι γείνει ταύτα· και τι το σημείον της παρουσίας σου, και του τέλους της παρούσης καταστάσεως;» Και τα λόγια του Ιησού που καλούν για ιεραποστολική δράσι στο κατά Ματθαίον 28:19, 20, ο κ. Κάμπελ το αποδίδει ως εξής: «Πορευθέντες λοιπόν μαθητεύσατε πάντα τα έθνη, βαπτίζοντες αυτούς εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος, διδάσκοντες αυτούς να φυλάττωσι πάντα όσα παρήγγειλα εις εσάς· και ιδού, εγώ είμαι μεθ’ υμών πάσας τας ημέρας, έως του τέλους της παρούσης καταστάσεως.» Αντί της εκφράσεως «του τέλους της παρούσης καταστάσεως», η Μετάφρασις Νέου Κόσμου χρησιμοποιεί «του τέλους του συστήματος πραγμάτων», Ζούμε τώρα στον καιρό αυτού του «τέλους». Αυτός είναι ο καιρός του θερισμού για τον οποίο μιλεί ο Ιησούς στα κατά Ματθαίον 13:39.

31, 32. Ποιες ευλογίες αναμένουν εκείνους που απομακρύνονται από το παρόν πονηρό σύστημα πραγμάτων;

³¹ Βρισκόμαστε όχι μόνο στο τέλος του παλαιού, αλλά και στο κατώφλι του νέου. Αξίζει να εγκαταλείψωμε κάθε τι που ανήκει στην παρούσα χρονική περίοδο για ν’ αποκτήσωμε ζωή στο ερχόμενο σύστημα πραγμάτων. Ο Ιησούς είπε στους αποστόλους του που τα είχαν αφήσει όλα για να τον ακολουθήσουν: «Δεν είναι ουδείς όστις, αφήσας οικίαν, ή αδελφούς, ή αδελφάς, ή πατέρα, ή μητέρα, ή γυναίκα, ή τέκνα, ή αγρούς, ένεκεν εμού και του ευαγγελίου, δεν θέλει λάβει εκατονταπλασίονα τώρα εν τω καιρώ τούτω, οικίας και αδελφούς και αδελφάς και μητέρας και τέκνα και αγρούς, μετά διωγμών, και εν τω ερχομένω αιώνι [συστήματι πραγμάτων] ζωήν αιώνιον.» (Μάρκ. 10:29, 30· Λουκ. 18:29, 30) Αυτή η ζωή θα είναι σε σύνδεσμο με τον Ιησού Χριστό, ο οποίος θα έχη τότε θέσι και όνομα επάνω από όλα τα άλλα πλάσματα. Σχετικά με τούτο ο απόστολος Παύλος λέγει για τον Ιησούν:

³² Ο Θεός ‘ανέστησεν αυτόν εκ νεκρών· και εκάθισεν εκ δεξιών αυτού εν τοις επουρανίοις, υπεράνω πάσης αρχής και εξουσίας, και δυνάμεως και κυριότητος, και παντός ονόματος ονομαζόμενου, ου μόνον εν τω αιώνι [συστήματι πραγμάτων, ΜΝΚ] τούτω, αλλά και εν τω μέλλοντι’.​—Εφεσ. 1:19-21.

33. Σε ποιον μπορούμε να δώσωμε δόξα γι’ αυτό το ερχόμενο σύστημα πραγμάτων;

³³ Για την προμήθεια αυτού του θαυμαστού μέλλοντος νέου συστήματος πραγμάτων υπό τον Χριστόν, πρέπει να ευχαριστούμε τον Ιεχωβά Θεό, διότι αυτός το κατέστησε αιώνιο σκοπό του. Μπορούμε να ενωθούμε με τον απόστολο Παύλο στο ν’ αποδώσωμε δόξα σ’ αυτόν τον θαυμαστό, στοργικό Θεό, με τα εξής λόγια: «Εις δε τον δυνάμενον υπερεκπερισσού να κάμη υπέρ πάντα όσα ζητούμεν ή νοούμεν, κατά την δύναμιν την ενεργουμένην εν ημίν, εις αυτόν έστω η δόξα εν τη εκκλησία δια Ιησού Χριστού, εις πάσας τας γενεάς του αιώνος των αιώνων. Αμήν.»​—Εφεσ. 3:11, 20, 21.

[Υποσημειώσεις]

[Εικόνα στη σελίδα 268]

Άκαρπος για Πάντα (εις τον Αιώνα)

[Εικόνα στη σελίδα 269]

Μη Συμμορφούμενοι με Αυτό το Σύστημα Πραγμάτων (ΜΝΚ) (Αιώνα)